Yamaha WR250F 2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

23/8/2010

Το 2007 ήταν η χρονιά που επέλεξε η Yamaha να εξοπλίσει και τα enduro της WR με αλουμινένιο πλαίσιο. Η τοποθέτηση αυτού του πλαισίου στο WR250F συνοδεύτηκε και από άλλες βελτιώσεις, με αποτέλεσμα η τετράχρονη enduro μοτοσυκλέτα να μπει σε μια νέα γενιά, μια δεκαετία μετά τη παρουσίαση του YZ400F με το οποίο σηματοδοτήθηκε η νέα τετράχρονη εποχή για τις motocross και enduro της Yamaha
[blockquote]Ναι...
Στην ομοιογένεια, την αξιοπιστία της και τον απόδοση του κινητήρα της
Όχι...
Στο “στριμωξίδι” που επικρατεί κάτω από το κοστούμι δυσκολεύοντας την πρόσβαση για ελέγχους και ρυθμίσεις
Γιατί...
Είναι ιδιαίτερα αξιόπιστη και εύκολη μοτοσυκλέτα enduro
ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΤΕ
Το αλουμινένιο πλαίσιο αξίζει προσεκτικό έλεγχο. Από τις κολλήσεις του έως την ακεραιότητα των σωλήνων του και ειδικότερα αυτών που περνούν κάτω από τον κινητήρα. Μετά ακολουθεί ο έλεγχος της πληρότητάς της, ενώ σε περίπτωση που ο προηγούμενος ιδιοκτήτης έχει αλλάξει εξαρτήματα, ζητήστε και τα εργοστασιακά. Μην ξεχάσετε το βαρύ και σχετικά δύσχρηστο, αλλά απαραίτητο, service manual που την συνόδευε από καινούρια.[/blockquote]
To WR250F προστέθηκε στην γκάμα της εταιρείας και στους αγώνες της E1 από το 2001, και στα επόμενα χρόνια εξελισσόταν. Η πορεία της εξέλιξής του έκανε το άλμα το 2007. Το αλουμινένιο πλαίσιο ήταν η μεγάλη αλλαγή, που μεταφέρθηκε –τροποποιημένο- από τις Motocross που το φόρεσαν έναν χρόνο πριν. Η Yamaha ακολούθησε το δικό της δρόμο στην ανάπτυξη του πλαισίου της, αποφεύγοντας την “πεπατημένη” με τα περιμετρικά πλαίσια δυο δοκών από αλουμίνιο. Το δικό της ακολουθεί τη διαμόρφωση των ατσάλινων κλειστών πλαισίων, με τη μονή ραχοκοκαλιά να αρχίζει από το λαιμό και να περνά πάνω από τον κινητήρα. Μετά διακλαδώνεται στα δυο, περνώντας πίσω από τον κινητήρα και κλείνει μπροστά του με έναν σωλήνα που συναντάει τον λαιμό. Αντέγραψε το σχήμα των παραδοσιακών ατσάλινων πλαισίων, με υλικό κατασκευής πλέον το αλουμίνιο. Εκτός από το πλαίσιο που εκσυγχρόνισε τη μοτοσυκλέτα στον τομέα της θέσης οδήγησης η Υamaha δούλεψε πολύ και σε άλλους τομείς, δίνοντας μια ολοκληρωμένη, σύγχρονη και ανανεωμένη μοτοσυκλέτα enduro. Ο νέος και κομψός προβολέας, τα ψηφιακά όργανα, το λεπτότερο κοστούμι, η τοποθέτηση των φαρδύτερων μαρσπιέ και του μεταβλητής διατομής τιμονιού της Pro Taper έφεραν το WR250F σε ψηλότερη θέση από άποψη εργονομίας. Ο κινητήρας με τη σειρά του δέχθηκε μια σειρά από αλλαγές αποκτώντας νέους εκκεντροφόρους, ανάφλεξη και νέες σχέσεις στο κιβώτιο. Η λίπανση συνέχισε να γίνεται με ξερό κάρτερ, αλλά με το δοχείο λαδιού να βρίσκεται πλέον μπροστά από τον κινητήρα. Η νέα εξάτμιση που τοποθετήθηκε μείωσε σε επίπεδο… ψιθύρου τον ήχο του κινητήρα που απελευθερώνεται. Υπάρχει πάντως και ένα αφαιρούμενο ακροφύσιο στο εσωτερικό της. Παρά τις ριζικές αλλαγές του 2007, το WR250F διατήρησε μερικά από τα χαρακτηριστικά που το συνοδεύουν από τη γέννησή του. Αυτά είναι η ομοιογένεια στην απόδοση τόσο του κινητήρα, όσο και των αναρτήσεών του. Οι τελευταίες έχουν ρυθμιστεί με τρόπο όπου η λειτουργία τους να διευκολύνουν ιδιαίτερα σε κακοτράχαλα εδάφη με μικρές ταχύτητες και όχι για κίνηση με υψηλές. Η βελτιωμένη εργονομία που προσέφερε το νέο πλαίσιο γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή στην οδήγηση με τον αναβάτη όρθιο, όπου η μικρότερη απόσταση ανάμεσα στα μαρσπιέ διευκολύνει τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας. Το μεγάλο σχετικά ύψος της σέλας από το έδαφος -990 χιλιοστά- έμεινε και σε αυτό το μοντέλο, όπως και το μεγάλο σχετικά κόψιμο του τιμονιού. Κάτι που διευκολύνει στα σφικτά και πολύ σφικτά μονοπάτια. Ο κινητήρας από την άλλη είναι ένα άλλο κεφάλαιο από μόνος του. Έχοντας εξελιχθεί με τα χρόνια και χωρίς ποτέ η Yamaha να αλλάξει την κατεύθυνσή της, αποδίδει ομαλά και γραμμικά έχοντας πολύ μεγάλο εύρος ωφέλιμης απόδοσης. Αυτή αρχίζει ουσιαστικά μετά τις 5.000 στροφές και πλησιάζει τις 12.000 στροφές, διευκολύνοντας τον αναβάτη. Είναι πιο εύκολο να συγκεντρώνεσαι στην οδήγηση και μόνο από το να διατηρείς έναν κινητήρα στην καλή του απόδοση, όταν αυτός την έχει απλωμένη σε μια μικρή περιοχή στροφών. Συγχρόνως, ο κινητήρας αυτός είναι και αξιόπιστος, ενώ δεν απαιτεί την ευλαβική περιοδική συντήρηση άλλων ισχυρότερων κινητήρων της κατηγορίας.
Στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από την παρουσίασή του οι αλλαγές που δέχθηκε ήταν μικρής έκτασης και ουσιαστικά έως σήμερα το μοντέλο δεν έχει αλλάξει. Σε αυτό του 2008 άλλαξαν τις βίδες του μπροστινού δισκόφρενου και το πεντάλ του πίσω φρένου μαζί με τη διαφορετική βαφή σε μέρη του κινητήρα. Πρόκειται λοιπόν για μια ιδιαίτερα εύκολη στην οδήγηση, αλλά και στην συντήρησή της, ικανή να καλύψει τις ανάγκες του αθλούμενου, χωρίς να είναι η δυνατότερη, ψεκαστή, σπάνια και “χειροποίητη” τετράχρονη enduro 250 κυβικών.



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/5 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 77 x 53,6
Κυβικά (cc): 249
Σχέση συμπίεσης: 12,5:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Καρμπυρατέρ Keihin FCR-MX37mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα και μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη : Υγρός πολύδισκος, με ντίζα
Σχέσεις ταχυτήτων: 5
Tελική μετάδοση: Αλυσίδα/γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, μονό σε διπλό, κλειστό, αφαιρούμενο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 26,6
Ίχνος (mm): 114
Μεταξόνιο (mm): 1.480
Ύψος σέλας (mm): 990
Βάρος κενή (kg): 106
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 8/
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 310
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκος 250mm, δαγκάνα με δύο έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm δαγκάνα με ένα έμβολο


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90-21
Ζάντα: 1,60 x 21
Πίσω
Ελαστικό: 130/90-18
Ζάντα: 2,15x18


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό όργανο, με ταχύμετρο, μερικό και ολικό χιλιομετρητή, χρονόμετρο, ενδεικτικές λυχνίες, ποδιά


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): Δ.Α/
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): Δ.Α/


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 30,8/11.600
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 2/6.000


ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Η γραμμικότητα στην αύξηση της απόδοσης της ισχύος είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του κινητήρα, δίνοντας μια ουσιαστικά επίπεδη καμπύλη της ροπής του σε μεγάλο εύρος στροφών. Ανάμεσα στις πέντε και τις έντεκα χιλιάδες όλα γίνονται αναλογικά.
(Σημ.: η μέτρηση έγινε αφού αφαιρέθηκε η τάπα στην εξάτμιση)


ΒΑΡΟΣ (Ζυγισμένο)
Γεμάτο (Kg): 121
Χωρίς καύσιμα(Kg): 115

Yamaha MT-03 (2006-2014)

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

2/11/2016

Η μετουσίωση

Πριν από μια δεκαετία σχεδόν, η μόδα των "politically correct" supermoto βρισκόταν στο απόγειό της. Πολλές εταιρείες προσπάθησαν να εφαρμόσουν αυτή την φιλοσοφία σε διάφορες και διαφορετικές μοτοσυκλέτες δρόμου, αλλά ελάχιστες έπιασαν το νόημα. Από τα πολύ λίγα λαμπρά παραδείγματα μιας αποτελεσματικής μετουσίωσης στην πράξη ήταν και το Yamaha MT-03

Το 2004 ήταν μια χρονιά ορόσημο για την Yamaha, καθώς τότε άλλαξε ριζικά και συθέμελα ένα άλλο ορόσημο: Το θρυλικό ΧΤ. Εκείνη την χρονιά έκανε το ντεμπούτο του ο μονοκύλινδρος κινητήρας της Minarelli των 660 κυβικών στα ΧΤ660R/X, ο οποίος βρήκε πρόσφορο έδαφος σε πολλές εναλλακτικές από τότε, κι όχι απαραίτητα μόνο σε ό,τι κοσμούνταν από το έμβλημα των τριών διαπασών. Μια από τις καλύτερες όμως εφαρμογές του ήταν ένα τέκνο του Iwata που είδε το φως της παραγωγής δύο χρόνια μετά τα ανανεωμένα ΧΤ, το MT-03.
Το μονοκύλινδρο roadster της Yamaha, έπεσε ακριβώς πάνω στην εποχή που τα εργοστάσια προσπαθούσαν να παντρέψουν την "τρέλα" των supermoto με τις πρακτικές αξίες των street μοτοσυκλετών, με αποτελέσματα πολλές φορές ετερόκλητα και ανούσια μηχναολογικά. Οι μηχανολόγοι της Yamaha όμως δούλεψαν περισσότερα ορθολογιστικά και πιο ψύχραιμα, μελετώντας πώς ακριβώς θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν καλύτερα τις δυνατότητες του συγκεκριμένου κινητήρα και κατέληξαν σε ένα αποτέλεσμα που αντικειμενικά ταίριαξε πολύ καλύτερα στον χαρακτήρα του σε σχέση με τις δύο εκδόσεις των ΧΤ.
Οι μοναδικές αλλαγές που έγιναν για να προσαρμοστεί πλήρως με την προσωπικότητα της μοτοσυκλέτας, ήταν η διαφορετική χαρτογράφηση της ανάφλεξης (καθώς στα ΧΤ είχε δημιουργήσει αρκετά προβλήματα και πολλά παράπονα από τους ιδιοκτήτες τους), ένα διαφορετικό σύστημα εξαγωγής και το ταίριασμα με ένα πιο κοντό γρανάζωμα.

Ο κινητήρας έρχεται αυτούσιος από το ΧΤ, με διαφορετική όμως χαρτογράφηση, άλλη εξάτμιση και πιο κοντό γρανάζωμα


Ο μονοκύλινδρος κινητήρας "παντρεύτηκε" με ένα μοντέρνο και καλοσχεδιασμένο πακέτο, το οποίο αισθητικά ακόμη και σήμερα δεν δείχνει παρωχημένο. Ανέκαθεν η σειρά ΜΤ χαρακτηρίζονταν από έναν ιδιαίτερο σχεδιασμό και στην περίπτωση του ΜΤ-03 δεν λυπήθηκαν τους πόρους. Το φαρδύ τιμόνι, πέρα από ένα λειτουργικό στοιχείο που προσφέρει ένα εξαιρετικό μοχλό, συμβάλλει στην όμορφη όψη της μοτοσυκλέτας από μπροστά, σε συνδυασμό με το φαρδύ πάνω μέρος του ρεζερβουάρ και το μοντέρνο σχήμα του προβολέα που σωστά δεν ακολούθησε τις ρετρό τάσεις των αντίστοιχων στρογγυλών, χρωμιομένων των γυμνών τετρακύλινδρων. Η λεπτή σιλουέτα του χάρη στο μικρό πλάτος του μονοκύλινδρου, το ιδιόμορφο σχήμα του ψαλιδιού, το οριζόντια τοποθετημένο δεξιά αμορτισέρ και οι δύο εξατμίσεις που βγαίνουν ψηλά κάτω από τη σέλα του συνεπιβάτη, συνθέτουν ένα σύνολο το οποίο όχι μόνο ξεχωρίζει, αλλά και είναι αποτελεσματικό σε ό,τι αφορά τον ρόλο που καλείται να υπηρετήσει.
Η κατανομή της δύναμης του μονοκύλινδρου κινητήρα σε ένα πολύ μεγάλο φάσμα στροφών από χαμηλά, κάνει το ΜΤ όχι μόνο ένα πραγματικό εργαλείο για το ασφυκτικό περιβάλλον της κίνησης μέσα στην πόλη, αλλά του δίνει τη δυνατότητα να προσφέρει διασκέδαση ακόμη κι εκεί που οι συνθήκες μοιάζουν απαγορευτικές. Σε συνδυασμό με το μεγάλο κόψιμο του τιμονιού και το μεγάλο πλάτος του, τα ντριφταρίσματα και οι ελεγχόμενες πλαγιολισθήσεις μπορούν να γίνουν εκεί που οι υπόλοιποι αναβάτες θα παλεύουν με την ισορροπία για να βρουν πέρασμα να χωρέσουν. Μοναδικός περιορισμός μερικές φορές το ύψος του τιμονιού που μπορεί να συναντήσει τους καθρέφτες των ακινητοποιημένων αυτοκινήτων. Το χαμηλό ύψος της σέλα συμβάλλει κι αυτό στην εμπιστοσύνη που εμπνέει η μοτοσυκλέτα αλλά και στο να διατηρηθεί το συνολικό κέντρο βάρους (μαζί με τον αναβάτη) χαμηλά. Το πλαίσιο προσφέρει κι αυτό με τη σειρά του ένα άκαμπτο σύνολο που δείχνει ότι μπορεί να διαχειριστεί πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις, και σε συνδυασμό με την εξαιρετική απόδοση των αναρτήσεων σε προδιαθέτει να παίξεις με τα όρια της πρόσφυσης σε οποιοδήποτε είδος ασφάλτου.

Χωρίς μοχλικό και οριζόντια τοποθετημένο αμορτισέρ, το οποίο όμως αποδίδει άριστα και δένει απόλυτα με το υπόλοιπο σύνολο


Το συνολικό στήσιμο του ΜΤ-03 είναι τόσο καλό, που ακόμη και αν τύχει να βρεθεί στο εθνικό οδικό δίκτυο οι περιορισμοί θα μπουν μόνο από την έλλειψη προστασίας, καθώς σε ταχύτητες μέχρι τα 140km/h επιδεικνύει μια ανέλπιστη σταθερότητα για γυμνή μοτοσυκλέτα. Οι κραδασμοί του μονοκύλινδρου και οι μηχανικοί θόρυβοι του κινητήρα διατηρούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και η όποια υπομονή στην μάχη με τον αέρα θα ανταμειφθεί μόλις βρεθεί σε στροφιλίκι. Το MT φτάνει στα όρια της κλίσης του με απίστευτη ευκολία και με μια σιγουριά αντίστοιχη των σύγχρονων streetfighters, με τις αναρτήσεις να απορροφούν αποτελεσματικά τις τυχόν ανωμαλίες, ακόμη και υπό κλίση, ενώ τα πολύ δυνατά φρένα δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να στο να σταματήσουν όποτε τους ζητηθεί τα 191 (γεμάτα) πραγματικά κιλά της μοτοσυκλέτας.
Η επιτυχία του ΜΤ-03 σχεδιαστικά και κατασκευαστικά, είναι ότι αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την αξία των απλών και σωστά μελετημένων λύσεων. Μπορεί να μην διαθέτει τουριστικές δυνατότητες και αντίστοιχο εξοπλισμό, και η κατανάλωσή του να κυμαίνεται σε ελαφρώς πιο ψηλά επίπεδα σε σύγκριση με τα σημερινά δεδομένα αντίστοιχου κυβισμού και κυλίνδρων μοτοσυκλετών, αλλά έχει ένα σημαντικό αβαντάζ. Από την αρχή του σχεδιασμού του είχε έναν ξεκάθαρο στόχο και εστίασε μόνο σ' αυτόν: στο να προσφέρει διασκέδαση και πρακτικότητα στην καθημερινή ρουτίνα του ιδιοκτήτη του, κι αυτό είναι κάτι που το πετυχαίνει απόλυτα.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος μονοκύλινδρος, με 4Β/Κ και 2ΕΕΚ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 100 x 84
Κυβικά (cc): 660
Σχέση συμπίεσης: 10,0:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:  2 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: Πέντε
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια

ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, ανοιχτό, χωληνωτό
Γωνία κάστερ (o): 26
Ίχνος (mm): 97
Μεταξόνιο (mm): 1.420
Ύψος σέλας (mm): 805
Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 174
Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 191
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 15 / 3,4

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Τηλεσκοπικό, συμβατικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm):  120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: Ένα αμορτισέρSachs χωρίς μοχλικό
Διαδρομή τροχού(mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου

ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 240mm της Brembo με δαγκάνα ενός εμβόλου


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70ZR-17
Πίσω
Ελαστικό: 160/60ZR-17

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Αναλογικό στροφόμετρο και ψηφιακή οθόνη με ταχύμετρο, ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές και ενδεικτικές λυχνίες για μεγάλη σκάλα/φλας/ρεζέρβα/πίεση λαδιού


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 45/6.000
Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 5,7/5.250
Επιτάχυνση 0 - 400m (sec, Μέτρηση ΜΟΤΟ): 14,03

 

ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 43,4/6.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,6/5.100

Αν αντιστοιχίσετε το διάγραμμα του ΜΤ-03 με το αντίστοιχο του ΧΤ θα διαπιστώσετε ότι είναι ακριβώς ίδιο υπό κλίμακα, με διαφορά που φτάνει ως και τους τρεις ίππους. Αυτό αντισταθμίζεται από το κοντύτερο γρανάζωμα, αλλά στο χαρτί δεν είναι ορατή η διαφορά στην προοδευτικότητα. Εξαιρετική η απόδοση ψηλά που μένει ίδια για σχεδόν 2.5000 στροφές, ενώ και η καμπύλη της ροπής είναι υποδειγματική με πάνω από 5 χιλιογραμμόμετρα σε ένα πολύ μεγάλο εύρος στροφών
DYNO ΑΠΟ ΤΕΥΧΟΣ 368


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 6,8
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 220

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 24%, €)

Έμβολο πλήρες: 170

Μπιέλα: 96,68

Τελικό εξάτμισης: 639,52

Εμπρός φτερό: 62,73  

Εμπρός τροχός: 487,13

Προβολέας: 151,60

Μανέτα φρένου: 55,37

Σέλα αναβάτη: 143,60

Πλαίσιο: 1386,85

Οι προαναφερόμενες τιμές ίσχυαν τον Οκτώβριο του 2016