Yamaha WR 450 2005

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Γενιές και γενιές “εντουράδων” έκαναν τα πρώτα τους χωμάτινα βήματα στη σέλα ενός Yamaha WR 450F, μιας μοτοσυκλέτας που κατάφερε να κοντράρει στα ίσια τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, με όπλα της την καλή συμπεριφορά και την αξιοπιστία [blockquote]Ναι...
για την ευστροφία και τη γραμμική απόδοση
για την αξιοπιστία του κινητήρα και του συνόλου γενικότερα
γιατί είναι η μοναδική καθαρόαιμη enduro που “κάνει” και για κάθε μέρα
Οχι...
γιατί δεν έχει δυνατό εμπρός φρένο (πριν από το μοντέλο 2005)
γιατί τα πλαστικά της δεν είναι και τόσο ποιοτικά
γιατί είναι οπτικά ίδιο από το 1998
Γιατί...
Είναι μια καθαρόαιμη enduro με την οποία μπορείς την Κυριακή να κερδίζεις αγώνα και τη Δευτέρα να πας με ελάχιστους συμβιβασμούς στη δουλειά σου
Τι πρέπει να προσέξετε
Αν πρόκειται για μοντέλο του 2003, ρωτήστε αν έχει γίνει αλλαγή στα γρανάζια της μίζας, καθώς είχαν μια σχετική ευαισθησία. Τα υπόλοιπα μοντέλα έχουν επιδείξει μεγάλη αξιοπιστία, αλλά ιδιαίτερη προσοχή θέλει ο κινητήρας όσον αφορά το να μην έχει “μείνει” από λάδια, ενώ καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτά που έχουν μετατραπεί σε supermoto, καθώς οι κινητήρες τους έχουν δουλέψει κυρίως στις υψηλές στροφές και μέσα στην πόλη.[/blockquote]
Η καριέρα της στην κατηγορία των μεσαίων enduro ξεκίνησε το 1998, όντας η πρώτη τετράχρονη γιαπωνέζικη με κινητήρα υψηλής απόδοσης, με τον τότε κινητήρα των 400 κυβικών. Κατόπιν ο κυβισμός αυξήθηκε στα 426 κυβικά εκατοστά και το 2003, το μπλε καθαρόαιμο έγινε 450, με ριζικές αλλαγές στον κινητήρα και στο πλαίσιο. Από εκείνη τη χρονιά και μέχρι και το 2007 που απέκτησε αλουμινένιο πλαίσιο, δέχτηκε πολλές βελτιώσεις και αλλαγές, με κύρια αυτή του πιρουνιού το 2005, που απέκτησε διάμετρο 48 χιλιοστά.
Όμως όλα τα WR από το 2003 και μετά είχαν σχεδόν την ίδια αίσθηση και συμπεριφορά, με κύριο χαρακτηριστικό τους την ομαλότητα και την ήσυχη λειτουργία του κινητήρα, που καθόλου δεν υστερούσε σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Τα σχεδόν 45 άλογα στον τροχό που απέδιδε περίπου, έβγαιναν στο χώμα γραμμικά και χωρίς ξεσπάσματα και με αξιόλογη ευστροφία.
Αυτό που κανένα WR δεν είχε (ακόμα και σήμερα) είναι ο υδραυλικός συμπλέκτης. Ο μηχανικός με τη ντίζα μπορεί να μην ήταν σκληρός, αλλά ή μειωμένη αίσθηση και προοδευτικότητα σε σχέση τους υδραυλικούς, φόρτωνε τη μοτοσυκλέτα με ένα αρνητικό στοιχείο. Βέβαια αυτό γινόταν ενοχλητικό μόνο σε δύσκολα μονοπάτια και σκληρές καταστάσεις, όπου ήθελες να μετριάσεις τη δύναμη του κινητήρα.
Οδηγικά και πάλι κανένα μοντέλο δεν διαφέρει σημαντικά και όλα έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τη σταθερότητα στα ανοιχτά κομμάτια αλλά και την άνεση που προσφέρουν οι πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις τους. Δεν είναι τα πιο πρόθυμα και ευέλικτα στις πολύ απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, σε σχέση με τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό, αλλά όλα τα WR προσφέρουν ομοιογένεια σε κάθε έδαφος, ανεξαρτήτως οδηγικού επιπέδου.
Τα αρνητικά τους στοιχεία είναι ελάχιστα και εστιάζονται κυρίως στην αδυναμία που εμφανίζει το εμπρός φρένο, λόγω της δαιδαλώδους διαδρομής που κάνει το σωληνάκι του κάτω από τη μπότα του πιρουνιού, αλλά και στη μέτρια ποιότητα των πλαστικών. Πέρα από όλα αυτά, η WR 450 είναι από τις πιο τίμιες καθαρόαιμες, τετράχρονες enduro μοτοσυκλέτες, καθώς μπορείς όχι μόνο να τη χρησιμοποιείς στο χώμα σε αγωνιστική χρήση, αλλά και να κυκλοφορείς μαζί της καθημερινά (αν και όχι ανώδυνα, καθώς η άνεση είναι στοιχειώδης, ενώ αυξημένα είναι το κόστος καθημερινής χρήσης και ο κίνδυνος κλοπής).
Τελευταίο και πιο σημαντικό στοιχείο των WR είναι η αξιοπιστία. Εκτός από αυτά του 2003 που είχαν κάποια προβλήματα με τα γρανάζια της μίζας, όλα τα υπόλοιπα έχουν δείξει τη μεγάλη αντοχή τους στον χρόνο, δουλεύοντας σαν σκυλιά καθημερινά στην τρέλα της πόλης και λυσσώντας τα Σαββατοκύριακα στα βουνά. Έτσι, αν ψάχνετε μια μοτοσυκλέτα enduro και δεν έχετε άλλο μεταφορικό μέσο, το καθαρόαιμο της Yamaha μπορεί κάλλιστα να είναι η επιλογή σας.

Η Εξέλιξη

Οι πιο ουσιαστικές αλλαγές που έγιναν στα WR 450F από το 2003 μέχρι το 2007
2003: Ριζική ανανέωση στον κινητήρα και στο πλαίσιο. Αποκτά μίζα και είναι 1,5 κιλά ελαφρύτερο
2004: Διαφορετική χαρτογράφηση στην ανάφλεξη, νέα τρόμπα φρένου, νέες ρυθμίσεις αναρτήσεων
2005: Επανασχεδιασμός του θαλάμου καύσης και της κεφαλής, νέο ψαλίδι και πιρούνι 48 χιλιοστών, ρεζερβουάρ οκτώ λίτρων
2006: Αλλαγή χαρτογράφησης της ανάφλεξης, νέο εσωτερικά πιρούνι, νέα όργανα
2007: Νέο αλουμινένιο πλαίσιο, σε διαφορετική κλίση τοποθετημένος ο κινητήρας και νέα ψυγεία, εξάτμιση, εκκεντροφόροι, έμβολο, μπιέλα


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ (2005)
Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, μονοκύλινδρος, με 2 ΕΕΚ και 5 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 95x63,4
Κυβικά (cc): 449
Σχέση συμπίεσης: 12,3:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Καρμπιρατέρ Keihin FCR MX 39mm
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα, μανιβέλα
Σύστημα εξαγωγής: 1 σε 1
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, με ντίζα
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα / 3,571
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, μονό σε διπλό μπροστά και κάτω από τον κινητήρα κλειστό, με αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): -
Ίχνος (mm): -
Μεταξόνιο (mm): 1.490
Ύψος σέλας (mm): 990
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 112,5 / -
Ρεζερβουάρ (l): 8
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm): 48
Διαδρομή (mm): 300
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 305
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Ένας δίσκος 224mm, με δαγκάνα της Nissin δύο εμβόλων
Πίσω: Δίσκος 220mm, με δαγκάνα Nissin ενός εμβόλου
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 90/90-21
Ζάντα: 1,60x21’’
Πίσω
Ελαστικό: 130/90-18
Ζάντα: 2,50x18’’
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακό ταχύμετρο, μερικός και ολικός χιλιομετρητής, λυχνία σκάλας φώτων
ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 44,2 / 8.200
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 4,1 / 7.000
Χωρίς ίχνος δισταγμού, το καθαρόαιμο ανεβάζει ταχύτατα στροφές. Η καμπύλη ισχύος είναι πολύ γραμμική χωρίς “εκρήξεις” πουθενά ενώ από τις 6.000 και πάνω, η απόδοση εκτοξεύεται και για 3.500 στροφές διατηρούνται περισσότεροι από 40 ίπποι.

Ducati Streetfighter S (2009-2012)

Τo ελιξίριο της νιότης
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/5/2017

Το Streetfighter της Ducati θα μπορούσε κάλλιστα να συμπεριλαμβάνεται στην λίστα των επίδοξων αλχημιστών, καθώς περισσότερο απ' ο,τιδήποτε άλλο έχει εφευρεθεί μέχρι σήμερα, διαθέτει τα καλύτερα αποτελέσματα ως ελιξίριο νεότητας

Είναι σχετικά λίγες οι περιπτώσεις των μοτοσυκλετών που έχουν περισσότερες απαιτήσεις από τους αναβάτες του, απ' ό,τι έχουν οι ιδιοκτήτες από τις μοτοσυκλέτες και η Streetfighter S της Ducati είναι μία από αυτές. Η εταιρεία της Bologna θέλησε να κατασκευάσει κάτι που θα καθιστούσε σαφές από την αρχή πως πρόκειται για μια απόλυτη μοτοσυκλέτα, ταγμένη στην ουσία και όχι στον δήθεν εντυπωσιασμό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το αποτέλεσμα δεν θα εντυπωσίαζε και οπτικά. Το βασικό υλικό, τη μαγιά, την είχε ήδη από τα σωθικά του superbike 1098. Ο V-2 90°, προερχόμενος από την τότε ναυαρχίδα των superbike της Ducati, είναι ο σωστός κινητήρας για μια μοτοσυκλέτα που αγαπάει την υπερβολή… και το Streetfighter λατρεύει τις υπερβολές.

Με 137,9 άλογα να κατεβαίνουν στον πίσω τροχό και 10,2 χιλιογραμμόμετρα ροπής να παράγονται μόλις αρχίζει να γυρίζει ο στρόφαλος σε ρυθμούς 9.500 στροφών το λεπτό, υπάρχει παντού και πάντα μπόλικη δύναμη για να εκφραστεί αξιοπρεπώς ο χούλιγκαν που κρύβεις μέσα σου. Αποτελεί μια από τις δύο αιτίες που το Streetfighter γίνεται τόσο απαιτητικό απέναντι στον αναβάτη του. Και δεν είναι τόσο λόγω των απόλυτων αριθμών, αλλά λόγω του τρόπου που αυτή η δύναμη και η ροπή φτάνουν στην άσφαλτο. Υπάρχει σαφώς η πολύτιμη βοήθεια από το traction control που συμπεριλαμβάνεται στον στάνταρ εξοπλισμό, αλλά και πάλι αν δεν είσαι προετοιμασμένος να χαλιναγωγήσεις την ωμή δύναμη του Streetfighter, μπορεί να βρεθείς προ μεγάλων εκπλήξεων.

Η άλλη αιτία που το Streetfighter θέτει ως προϋπόθεση την εμπειρία και την φυσική δύναμη του αναβάτη του, είναι το συνολικό στήσιμο της μοτοσυκλέτας. Η φιλοσοφία πίσω από την κατασκευή του ήταν πως κανένας συμβιβασμός δεν είναι αποδεκτός προκειμένου να προσφέρει την απόλυτη οδηγική εμπειρία. Πώς μεταφράζεται αυτό; Σε ένα σύνολο πλαισίου-αναρτήσεων πολύ σφιχτό και σκληρό, που αρχίζει να ξεδιπλώνει τις αρετές από την στιγμή που θα πιεστεί σοβαρά. Για παράδειγμα, μέχρι το κοντέρ να πιάσει τα τριψήφια νούμερα το Streetfighter επιδεικνύει μια σκληρή και δύστροπη συμπεριφορά, που κάθε ανωμαλία περνάει αφιλτράριστη στον αναβάτη. Ακόμη και τα κορυφαία φρένα της Brembo μοιάζουν ως και επικίνδυνα για τους λιγότερο έμπειρους, ειδικά σε χαμηλές ταχύτητες και σε δρόμους με χαμηλά επίπεδα πρόσφυσης. Μόλις όμως ο ρυθμός γίνει αρκούντος σοβαρός, τότε ως δια μαγείας αρχίζουν όλα τα επιμέρους εξαρτήματα να συνεργάζονται αρμονικά, για μια αυθεντική superbike εμπειρία στον δρόμο. Αρχίζει κι ο αναβάτης να αντιλαμβάνεται ότι έχει νόημα η ύπαρξη τόσο υπερβολικής δύναμης, γιατί έτσι μπορεί να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη λειτουργία των εξαιρετικών αναρτήσεων της Öhlins. Αρκεί να το εμπιστευθείς και δουλεύεις το γκάζι ως δομικό στοιχείο της γεωμετρίας του! Το Streetfighter μάλιστα θα ανταμείψει αυτή την εμπιστοσύνη με ένα υπέροχο μπουμπουνητό από τα δύο τελικά, που επισκιάζει οποιαδήποτε ηχητική παρεμβολή από το περιβάλλον, καθιστώντας σαφές ότι αυτό θέλει, αρκεί εσύ να μπορείς…

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετράχρονος, υγρόψυκτος, δικύλινδρος V 90° με 4Β/Κ desmo και 2ΕΕΚ

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 104 x 64,7

Κυβικά (cc): 1.099

Σχέση συμπίεσης: 12,5:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή    

Τροφοδοσία: Ψεκασμός

Σύστημα εκκίνησης:     Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 1 σε 2

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη: Ξηρός πολύδισκος

Σχέσεις ταχυτήτων: Έξι

Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Ατσάλινο σωληνωτό χωροδικτύωμα

Γωνία κάστερ (o): 25,6

Ίχνος (mm): -

Μεταξόνιο (mm): 1.475

Ύψος σέλας (mm): 840

Βάρος κατασκευαστή κενή (kg): 167

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 197,5

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 17 / 3

 

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Ανσεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι Öhlins με επίστρωση TiN

Διάμετρος (mm): 43

Διαδρομή (mm): 120

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς

Πίσω: Ένα αμορτισέρ Öhlins με μοχλικό

Διαδρομή τροχού(mm): 127

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δίσκοι 330mm με ακτινικές δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων monobloc της Brembo

Πίσω: Δίσκος 245mm με δαγκάνα δύο εμβόλων

 

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό: 120/70ZR-17

Πίσω

Ελαστικό:   190/55ZR-17

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Oθόνη με στροφόμετρο, ταχύμετρο, ρολόι, πρόγραμμα προειδοποίησης service, λαμπάκι χαμηλής πίεσης και θερμοκρασίας λαδιού, δείκτη βενζίνης / ρεζέρβας, θερμοκρασίας λαδιού / νερού, λαμπάκι νεκράς / φλας, ένδειξη μέσης ωριαίας ταχύτητας, μέσης κατανάλωσης / trip ρεζέρβας, immobilizer και υποδοχή για το σύστημα DDA-Ducati Data Analyzer, σταμπιλιζατέρ (DTC- Ducati Traction Control)

 

 

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 155/9.500

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):   11,7/9.500

Επιτάχυνση 0 - 400m (sec, Μέτρηση ΜΟΤΟ): 11,11

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 8

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 212

 

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 24%, €)

Έμβολο πλήρες: 367

Μπιέλα: 779 (Σετ μπιέλες)             

Τελικό εξάτμισης: 1.170 (Το ένα)

Εμπρός φτερό: 162

Εμπρός τροχός: 1.149 

Προβολέας: 518,35

Μανέτα φρένου: 97,50

Σέλα αναβάτη: 178,50 

Πλαίσιο: 2.835,30

Οι προαναφερόμενες τιμές ίσχυαν τον Απρίλιο του 2017