Yamaha V-Max 1200 1985-2001

Από το

Μαύρο Σκύλο

26/8/2010

Οι αγώνες dragster ξετρέλαιναν τους Αμερικανούς για χρόνια, από τη δεκαετία του '50. Μέχρι που εμφανίστηκε η V-Max, μια πραγματική muscle bike, όπως καμία άλλη μέχρι τότε, το μακρινό 1985. Σχεδιασμένη αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς, η V-Max όχι μόνο έδειχνε όμορφη, αλλά είχε και τόσο γκάζι, όσο μόνο ένας μυημένος Αμερικανός θα μπορούσε να έχει ονειρευτεί στο δρόμο [blockquote]Ναι
μα γιατί είναι μια V-MAX
για να μην έχετε αντίπαλο στις ευθείες
για το πρεστίζ και μόνο
Όχι
για τη μεγάλη κατανάλωση
για τον ατίθασο χαρακτήρα της στις στροφές
για το μαλακό πλαίσιο
Γιατί
είναι το καταλληλότερο εργαλείο για τους λάτρεις της ευθείας, γιατί είναι μια άριστη βάση για τρελό customizing, γιατί η νέα V-Max σας πέφτει πολύ ακριβή, γιατί μπορείτε να την πουλήσετε ακριβότερα απ' ό,τι την αγοράσατε, γιατί μπορεί σε λίγα ακόμα χρόνια να καταλήξει εξαιρετικά δυσεύρετη
Τι πρέπει να προσέξετε
Όσο πιο πολύπλοκο το μηχάνημα, τόσο μεγαλύτερη και η επιφυλακτικότητα. Και ο κινητήρας του V-Max, είναι μεγάλος, V4 άρα και πολύπλοκος, πολύ δυνατός και αρκετά ακριβός. Εκρηκτικός συνδυασμός για το πορτοφόλι σας! Αν και θα μπορούσατε να στοιχηματίσετε στην αξιοπιστία του κινητήρα της Yamaha, αποφύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι, μια καλή μοτοσυκλέτα με βλάβη στον κινητήρα. Γενικότερα δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα τμήματα ιδιαίτερης καταπόνησης καθώς και σε αυτά της μετάδοσης, όπως στον άξονα, στην καμπάνα του συμπλέκτη, στους δίσκους ("πατινάρισμα"), στα ρουλεμάν του λαιμού του πλαισίου, στο πιρούνι και στα φρένα. Ελέγξτε επίσης πόσο καλά δουλεύει το κιβώτιο ταχυτήτων καθώς και τη λειτουργία της μίζας. Και καλές κόντρες![/blockquote]
Και τι υπήρχε πριν τη V-Max; Λίγα πράγματα... Τρελαμένοι Αμερικανοί πετσόκοβαν και μαστόρευαν τις μοτοσυκλέτες τους, για να μοιάζουν όσο περισσότερο γίνεται σε αγωνιστικές -της εποχής βέβαια, και αμερικάνικων προδιαγραφών. Και αυτός ήταν βέβαια και ο λόγος, που σιγά-σιγά δημιουργήθηκαν -οι τόσο περίεργες για τους περισσότερους- πελώριες γωνίες κάστερ, οι χαμηλές σέλες, τα τεράστια μεταξόνια και τα φαρδιά πίσω λάστιχα. Όλα στον βωμό της ευθείας, του "ενός τετάρτου του μιλίου", της κόντρας και του drag racing. Μια απόδειξη της τάσης εκείνης της εποχής, ήταν και πολλά από τα δημιουργήματα της αμερικάνικης αυτοκινητοβιομηχανίας τότε -όχι όμως και της μοτοβιομηχανίας, που όπως πάντα ακολουθεί τις εξελίξεις αρκετά χρόνια μετά. Τη δεκαετία του '60 έγινε η αρχή, με πρώτα δείγματα μερικές μεταλλαγμένες μοτοσυκλέτες chopper. Τίποτα σπουδαίο! Θα περνούσαν ακόμα πολλά χρόνια, μέχρι το 1983, όποτε και η Honda θα έκανε την πρώτη κίνηση με τη Magna V-65 1100, άλλα δύο χρόνια μέχρι το 1985 και την Kawasaki Eliminator 900, και λίγο ακόμα μέχρι τη μοναδική, φανταστική, και ασύλληπτη Yamaha V-Max 1200.
Τι είναι όμως αυτό που έκανε τη V-Max τόσο ποθητή, τόσο ακαταμάχητη; Απλά πράγματα, που όμως μέχρι τότε δεν είχε σκεφτεί κανένας: Η πληθωρική εμφάνιση, και η πληθωρική ιπποδύναμη! Είχε το μεγαλύτερο πίσω ελαστικό της εποχής (150/90-15), που έμοιαζε βγαλμένο από τους αγώνες dragster. Είχε αστραφτερούς, συμπαγείς αλουμινένιους τροχούς, πιο εντυπωσιακούς από οποιασδήποτε άλλης custom μοτοσυκλέτα της εποχής. Είχε "τσοπεράδικα" φτερά τονισμένα με χρώμιο. Στο τιμόνι υπήρχε μόνο ένα χρωμιωμένο ταχύμετρο και τίποτα άλλο. Εκεί που στις άλλες μοτοσυκλέτες υπήρχε το ρεζερβουάρ, η V-Max είχε το φίλτρο αέρα. Είχε τέσσερα αδηφάγα καρμπιρατέρ, τα οποία εσκεμμένα ήταν σε κοινή θέα, και ανάλογα με τα κέφια του αναβάτη, ρούφαγαν χαλαρά όλο το ρεζερβουάρ ακόμα και σε λιγότερα από 150 χιλιόμετρα. Πάνω στο υποτιθέμενο ρεζερβουάρ, υπήρχε ένα λιλιπούτειο στροφόμετρο, λίγα όμορφα λαμπάκια, και η βελόνα ένδειξης της θερμοκρασίας. Αυτά και άλλα πολλά διακοσμητικά, μινιμαλιστικά, χρωμιωμένα, καλλίγραμμα και πανέμορφα μεταλλικά και μη εξαρτήματα, προς τέρψη του άπληστου οφθαλμού και μόνο.
Όσο για το μυαλό, τη δύσκολη δουλειά είχε αναλάβει ένα και μόνο εξάρτημα... Ο κινητήρας, το απίστευτο εκείνο εργοστάσιο ενέργειας και κατανάλωσης, των 1.198 κυβικών εκατοστών και 145 ίππων. Ανατρέχοντας στην ιστορία, συναντάμε τη V-Max σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις: Την πρώτη, "ανοιχτή", full power αμερικάνικη έκδοση των 145 ίππων, τη δεύτερη, "κλειστή", ευρωπαϊκή έκδοση των 104 ίππων (με παρθενική εμφάνιση στη Γαλλία), και μια μεταγενέστερη ευρωπαϊκή έκδοση 97 ίππων, ακόμα πιο "κλειστή" λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών. Ευτυχώς, αργότερα η γρήγορη έφτασε και στην Ευρώπη. Εκτός όμως από τα κολακευτικά σχόλια για την εξωγήινη, τότε, ισχύ της, η V-Max προσέλκυσε αντίστοιχα "κολακευτικά" σχόλια και για τη μέτρια έως κακή οδική συμπεριφορά της.
Λίγο τα αδύναμα φρένα, που στα πρώτα μοντέλα αποτελούνταν από δύο διέμβολες δαγκάνες εμπρός και άλλη μια ίδια πίσω, λίγο το μαλακό πιρούνι (μόλις 40 χιλιοστών τον πρώτο καιρό και αργότερα 43 χιλιοστών), που "έπεφτε" γρήγορα φτάνοντας στο σημείο να τερματίζει ακόμα και σε μικρές λακκούβες με ένα μόνο άτομο, λίγο το πίσω μέρος που με τον μονοκόμματο άξονα - ψαλίδι, τα δύο αμορτισέρ, και το υπερβολικό γκάζι της V-Max, "την άκουγε" άσχημα αδυνατώντας να μείνει στον δρόμο, και βέβαια το σημαντικότερο, το πολύ μαλακό πλαίσιο, για τα σημερινά τουλάχιστον δεδομένα, έκαναν μια γρήγορη βόλτα με τη V-Max, εμπειρία αντίστοιχη με την προσπάθεια ενός καουμπόη να κρατηθεί πάνω σε έναν μαινόμενο ταύρο.
Οι Άγγλοι την παρομοίασαν με την προσπάθεια ξανθιάς μεθυσμένης γραμματέως, να κουβαλήσει ένα βαρύ φωτοτυπικό μηχάνημα, άλλοι με ανεξέλεγκτο ποδήλατο χωρίς φρένα σε κατηφόρα, άλλοι με τρενάκι του τρόμου. Υπερβάλλοντας ή όχι, όλοι οι προηγούμενοι είχαν έναν σκοπό και μόνο: Να περιγράψουν τον τόσο ατίθασο, αλλά και συνάμα μοναδικό χαρακτήρα της V-Max 1200, της πρώτης muscle bike της σύγχρονης ιστορίας των δύο τροχών, με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Και μάλλον τα κατάφεραν.



1985: Παρουσιάζεται στην αμερικάνικη αγορά, εφοδιασμένη με το V-Boost, με απόδοση 145 ίππων (και 0-400 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα)
1986: Παρουσιάζεται στη Γαλλία, για λογαριασμό της ευρωπαϊκής αγοράς, χωρίς V-Boost και με 104 ίππους
1990: Λανσάρεται στην ιαπωνική αγορά. Στην Ευρώπη μειώνεται η ισχύς του στους 97 ίππους, λόγω αυστηρότερων προδιαγραφών
1991: Ο κινητήρας αποκτά νέους εκκεντροφόρους, και μακρύτερη τελική μετάδοση
1993: Αποκτά παχύτερο πιρούνι από τα 40 στα 43 χιλιοστά, και τετραέμβολες δαγκάνες


(στην παρένθεση, τα χαρακτηριστικά της κλειστής έκδοσης του '90)
  
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ 
Τύπος:Τετράχρονος, τετρακύλινδρος V70, υγρόψυκτος, 2 ΕΕΚ, 4 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):76x66
Κυβικά (cc):1.198
Σχέση συμπίεσης:10,5:1
Ανάφλεξη:Ψηφιακή Hitachi
Τροφοδοσία:4 καρμπιρατέρ 35mm (30mm)
Σύστημα εκκίνησης:Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:4 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ 
Τύπος Συμπλέκτη:Υγρός, πολύδισκος, υδραυλικός
Τελική Μετάδοση:Άξονας, 2,86
ΠΛΑΙΣΙΟ 
Τύπος:Διπλό, κλειστό, σωληνωτό, από ατσάλι
Γωνία κάστερ (o):29
Ίχνος (mm):119
Μεταξόνιο (mm):1.590
Ύψος σέλας (mm):775
Βάρος κενή / γεμάτη (kg):271/-
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):15
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ 
Εμπρός:Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διάμετρος (mm):40
Διαδρομή (mm):140
Ρυθμίσεις:Υποβοήθηση αέρα
Πίσω:Δύο αμορτισέρ
Διαδρομή (mm):100
Ρυθμίσεις:Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ 
Εμπρός:Δύο δίσκοι 298mm με δαγκάνες δύο αντικριστών εμβόλων
Πίσω:Δίσκος 282mm με δαγκάνα δύο εμβόλων
ΤΡΟΧΟΙ 
Εμπρός 
Ελαστικό:110/90-18
Ζάντα:2,15''
Πίσω 
Ελαστικό:150/90-15
Ζάντα:3,5''
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ 
Αναλογικό στροφόμετρο και κοντέρ, ολικός και μερικός χιλιομετρητής, λυχνίες με ενδείξεις νεκράς / φλας / πίεσης λαδιού / στάθμης καυσίμου / μεγάλης σκάλας φώτων
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ 
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):145 / 8.500 (97 / 8.500)
Ειδική ισχύς (HP/l):121,03 (81,03)
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ):119 / 8.250 (108,3 / 7.250)
Ροπή στον τροχό (kg.m):11,5 / 6.000 (11,5 / 6.250)
Ορίστε γιατί το V-Max έχει γράψει τόσο λαμπρή ιστορία: Παρατηρείστε τη διαφορά μεταξύ των δύο μοντέλων, που γίνεται αισθητή μετά τις 7.000 στροφές, όπου και το μαγικό V-Boost αρχίζει... δουλειά. Παραδόξως, η κλειστή έκδοση των 97 ίππων, αποδίδει 108,3 ίππους σε χίλιες στροφές λιγότερες. Το εργοστάσιο ωστόσο, ανακοινώνει 97 ίππους στις 8.500.

Aprilia Tuono V4 1100 (2019)

Ένα γυμνό superbike
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/12/2021

Όλη η ζωή σου ένα βιράζ

 

Τιμή: από €15.000

Test MOTO: τ. 598

 

Το Tuono έχει ως σκοπό το να σε παρασύρει και να μπλέξεις σε μία σχέση που την χαρακτηρίζει η ταχύτητα…

Το άρθρο προέρχεται από το αρχείο του περιοδικού ΜΟΤΟ και αναδημοσιεύεται από την αρχική του μορφή δίχως αλλαγές. Αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του περιοδικού, μαζί με τις φωτογραφίες που το συνοδεύουν. Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή, οικειοποίηση μέρους ή του συνόλου του κειμένου και των φωτογραφιών, παραλλαγή ή χρήση πέραν της ανάγνωσης.

Το Tuono έχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις streetfighter μοτοσυκλέτες, έχει γράψει μία τεράστια ιστορία και στην Ελλάδα επίσης, και για ορισμένους είναι πιο ποθητό κι από την superbike ακόμη. Με την προσθήκη της ημι-ενεργητικής ανάρτησης το Tuono έγινε πιο δελεαστικό οικονομικά σε σύγκριση με τον προκάτοχο, διότι η αύξηση τιμής είναι κατά πολύ μικρότερη του κόστους που θα είχε για έναν ιδιώτη να κάνει κάτι τέτοιο.

Με τις νέες ημι-ενεργητικές αναρτήσεις αυτό που κερδίζεις είναι μία ευκολία ρυθμίσεων απευθείας από την σέλα σου χωρίς να έχεις εργαλεία. Κι αυτό γιατί πέρα από την αυτόματη ρύθμιση και την προσαρμογή στον ρυθμό σου, η Aprilia σου δίνει την ευκαιρία να απενεργοποιήσεις το συνεχές σκανάρισμα της συμπεριφοράς σου και να θέσεις μία – μία τις παραμέτρους που θέλεις.

Στην περίπτωση του Tuono Factory θα πρέπει να ξέρει ο αναβάτης του πως στην ουσία δεν παίρνει μία πλήρη μεταμόρφωση αλλά ένα πιο αργό superbike. Έναν κινητήρα που είναι φτιαγμένος για 200 άλογα και οι χαρτογραφήσεις τον περιορίζουν πολύ πιο κάτω, στα ίδια ακριβώς επίπεδα του 2017. Δεν υπάρχει καμία διαφορά, δεν υπάρχει κάτι νέο σε αυτό τον τομέα της μετατροπής ενός superbike σε γυμνή μοτοσυκλέτα. Το αποτέλεσμα είναι να έχεις μία μοτοσυκλέτα που τρελαίνεται στις υψηλές στροφές, χωρίς να έχει κερδίσει κάποιο σημαντικό ξέσπασμα στις μεσαίες. Για τις χαμηλές δεν το συζητάμε, αλλά τα ηλεκτρονικά είναι τώρα εδώ για να σε βοηθήσουν. Πως ενώνονται αυτά; Απλά με το launch control που ρυθμίζει τις εκκινήσεις σου και μία φοβερή ανάρτηση που προλαβαίνει να "σφίξει" στο άνοιγμα του γκαζιού, μπορείς να πεταχτείς εμπρός κάνοντας εκπληκτικές εκκινήσεις που βασίζονται στα αποθέματα δύναμης του φοβερού αυτού κινητήρα.

Σέλα ψηλά, να στέκεσαι δίπλα στα αυτοκίνητα και να σηκώνουν κεφάλι να σε δουν και sexy αυτάκια πίσω…

 

Ανάμεσα σε μία γυμνή του λίτρου με μικρότερη απόδοση που δεν προέρχεται από superbike και στο Tuono, οι επαρχιακοί δρόμοι θα είναι σίγουρα πιο εύκολα διαχειρίσιμοι με την γυμνή. Η πλαισιάρα του Tuono και του εξαιρετικά δεμένου συνόλου που έφτιαξε η Aprilia είναι για να αλλάζεις απότομα κατεύθυνση με 200km/h στο κοντέρ, όχι για να προσπαθείς να στρίψεις σε δρόμους με τυφλές στροφές που τα 150 είναι υπερβολή. Μπορείς να μάθεις να το τιθασεύεις, αλλά δεν θα είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Το Tuono θα σε βοηθήσει όσο μπορεί, το σαφέστατο κιβώτιο θα δεχτεί κάθε αλλαγή απροβλημάτιστα και η ομαλή απόκριση του γκαζιού θα σου δώσει όση δύναμη ζητήσεις ακριβώς, χωρίς κομπιάσματα.

Bosch και Öhlins, οι καλύτεροί σου φίλοι!

 

Το εμπρός φρένο του Tuono έχει ένα δυνατό δάγκωμα που είναι αυτό που θέλεις ακριβώς στην πίστα. Μόνο που σε κάνει να γλιστράς εύκολα, που σημαίνει να ενεργοποιείς το ABS το οποίο απαντά με δυνατό αμόλημα της πίεσης και ξαφνικά η απόσταση φρεναρίσματος μεγαλώνει… Έχεις ένα εξαιρετικό σύνολο φρένων και ένα φοβερό ABS, απλά για να λειτουργήσουν σωστά χρειάζεσαι και μία πίστα, ή πολύ καλή πρόσφυση και ζεσταμένα ελαστικά. Μόνο για ένα από αυτά τα δύο μπορείς να κάνεις κάτι, στην χώρα που ζεις. Το άλλο δεν θα αλλάξει ποτέ…

Όλα όσα χρειάζεσαι για να αλλάξεις τον χαρακτήρα του, ενώ μιλάς στο τηλέφωνο. Απλά καν' το γρήγορα γιατί η μπαταρία είναι μελετημένη για βάρος, όχι για διάρκεια…

 

Η θέση οδήγησης είναι εξαιρετικά άνετη για ιταλική μοτοσυκλέτα, θα χωρέσουν και οι ψηλοί αναβάτες, θα ευχαριστηθούν και τις μεγαλύτερες αποστάσεις. Δεν είναι κοντή μοτοσυκλέτα και η απόσταση της σέλας είναι αντίστοιχη με on -off. Από την στιγμή που δεν αναγκάζεσαι να πέφτεις με όλο το βάρος εμπρός και να κρατάς εύκολα το σώμα σου με τα πόδια και όχι με τα χέρια, το Tuono είναι αρκετά άνετο για τα δεδομένα streetfighter μοτοσυκλέτας.

Από τις διαφορετικές χαρτογραφήσεις, η Sport είναι εξαιρετική για όλες τις ώρες, η Race είναι πολύ επιθετική και στον δημόσιο δρόμο απλά ενεργοποιεί τα ηλεκτρονικά περισσότερο, σε όποια από τις οκτώ θέσεις κι αν βάλεις το traction control ή ρυθμίσεις το κόψιμο της σούζας. Απενεργοποίησε τα κι απλά κάτσε στην ίδια θέση καίγοντας λάστιχο, ή βάλει την sport να ευχαριστηθείς επιτάχυνση. Κι άλλη μία πιο κάτω να είχε, πάλι κερδισμένοι θα είμασταν στα δικά μας δεδομένα! Αντίστοιχα όλο αυτό μπορεί να γίνει το συμπέρασμα για το ίδιο το Tuono. Ψάχνεις ένα λίγο πιο άνετο σε θέση superbike; Μία μοτοσυκλέτα για να την βγάζεις για γρήγορες βόλτες σε άδειους δρόμους; Θα πηγαίνεις συχνά στην πίστα, θα βγαίνεις σαν τον λύκο αργά την νύχτα στους δρόμους; Διότι τότε το Tuono θα ενσαρκώσει το όνειρό σου και μετά θα το πάει και άλλα δέκα βήματα πιο κάτω, να μην θέλεις να ξυπνήσεις. Αν όμως το ζητούμενο είναι μία γρήγορη καθημερινή μοτοσυκλέτα, τότε το πράγμα χαλάει. Με τον αέρα από τον κινητήρα να σου τηγανίζει τα πόδια το καλοκαίρι και το Tuono να κάνει σαν λυσσασμένος σκύλος που κακώς του έβαλες ένα λουρί και περιμένεις να γίνει καλά μέσα στην κίνηση, σίγουρα δεν θα έχεις κάνει την σωστή επιλογή. Διάλεξε όμως τα βιράζ, επέλεξε να βάλεις τα track day στην ζωή σου και το Tuono θα πρέπει να είναι η επιλογή σου!

 

Εύρος τιμών

Οι τιμές των μεταχειρισμένων Tuono της συγκεκριμένης γενιάς δεν έχουν μεγάλη διακύμανση, μιας και πρόκειται ουσιαστικά για ένα πολύ πρόσφατο μοντέλο, ενώ και η κατάσταση των μεταχειρισμένων επιλογών είναι σχετικά καλή και πολύ κοντά μεταξύ τους

 

Τι πρέπει να προσέξετε

Ιδιαίτερα συνηθισμένα προβλήματα δεν είχε το Tuono να… το ταλαιπωρούν, πέρα από την αντλία του μπροστινού φρένου (για την οποία έγινε και ανάκληση, οπότε βεβαιωθείτε ότι έχει γίνει) και για όσες μοτοσυκλέτες διαθέτουν quickshifter έχουν αναφερθεί προβλήματα στην λειτουργία του. Σε γενικό πλαίσιο όμως, πρόκειται για ένα από τα πιο αξιόπιστα μοντέλα της αγοράς

 

Ναι

Για να μοιάζει κάθε διαδρομή σου με πίστα!

 

Όχι

Αν ψάχνεις έστω και τα ελάχιστα ψήγματα λειτουργικότητας των naked

 

Γιατί

Είναι μια μοτοσυκλέτα που θα βγάλει τον πιο "χούλιγκαν" εαυτό σου!

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Τετρακύλινδρος V 65⁰, με 4 Β/Κ και 2ΕΕΚ σε κάθε μπλοκ κυλίνδρων

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 81 Χ 52,3

Κυβικά (cc): 1077

Σχέση συμπίεσης: 12,1:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή

Τροφοδοσία: Ψεκασμός

Σύστημα εκκίνησης:     Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      4 σε 2 σε 1

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη: Υγρός πολύδισκος

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:  Αλουμινένιο δύο δοκών, περιμετρικό

Γωνία κάστερ (°):        24,7

Ίχνος (mm): 99,7

Μεταξόνιο (mm): 1.420

Ύψος σέλας (mm): 825

Βάρος κατασκευαστή γεμάτη (kg): -

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 215

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):  18,5 / 3

 

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι Ohlins NiX

Διάμετρος (mm): 43

Διαδρομή (mm):  120

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης/επαναφοράς

Πίσω:  Μοχλισμού με μονό αμορτισέρ Öhlins

Διαδρομή (mm): 130

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης/επαναφοράς

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δίσκοι 330mm με ακτινικές δαγκάνες Brembo M50 και ρυθμιζόμενο cornering ABS Bosch 9.1

Πίσω: Δίσκος 220mm με δαγκάνα δύο εμβόλων Brembo και ρυθμιζόμενο ABS Bosch 9.1

 

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Εμπρός Ελαστικό: 120/70-17

Πίσω Ελαστικό: 200/55-17 Pirelli Diablo Supercorsa

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Έγχρωμη οθόνη TFT με πλήρεις ενδείξεις, χρονόμετρο, infomedia, Trip Master, Cruise Control, Tip Lane Control, Wheelie Control, Launch Control, Traction Control, Cornering ABS, προεγκατάσταση τηλεμετρίας

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 6,8

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 272

 

Αντ/κά Aprilia V4 Tuono 1100 (2019)

Προτεινόμενη Λιανική (με ΦΠΑ 24%, €)

Έμβολο πλήρες*:

191,00

Τελικό εξάτμισης:

 1.495,00

Εμπρός φτερό: 

 53,00

Εμπρός τροχός:

 223,00

Προβολέας:

 358,00

Μανέτα φρένου:

 69,00

Σέλα:

 122,00

Πλαίσιο:

 3.164,00