Kawasaki Z1000 - 2003

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/1/2012

Η εμφάνιση της Ζ1000 από την Kawasaki τάραξε πραγματικά τα νερά των naked αφού ήταν ουσιαστικά η πρώτη προσπάθεια ιαπωνικού εργοστασίου στην αναπτυσσόμενη κατηγορία των streetfighter [blockquote]Ναι...
-στην εντυπωσιακή εμφάνιση
-στην ευκολία οδήγησης
-στον δυνατό και φιλικό κινητήρα
-στη θέση οδήγησης
-στο πορτοκαλί χρώμα!

Όχι...
-στα μικροσκοπικά όργανα
-στην έλλειψη άνεσης του συνεπιβάτη
-στην τραχιά λειτουργία του κινητήρα
-στην μέτρια ποιότητα βαφής

Γιατί...
Είναι το μοναδικό ιαπωνικό streetfighter και είναι πανέμορφο, τόσο απλά.ς

Τι πρέπει να προσέξετε
Το μόνο που πρέπει να προσέξετε είναι o προηγούμενος ιδιοκτήτης. Ο τρόπος χρήσης επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση της Ζ1000, ιδιαίτερα την εξωτερική εμφάνιση, όπου η μέτρια ποιότητα βαφής κάνει τα σκούρα χρώματα να παρουσιάζουν πρόωρη γήρανση. Μηχανικά δεν παρουσιάζεται κάποια μορφή επιδημίας και όλες οι φθορές είναι άμεσα εξαρτώμενες από τον πρότερο βίο της. Γενικά ο κινητήρας είναι θορυβώδης και ευαίσθητος στην ποσότητα και ποιότητα λαδιού. Ζητήστε το βιβλίο συντήρησης και βεβαιωθείτε ότι αυτή γινόταν τακτικά. Τσεκάρετε τα αναλώσιμα (φρένα, λάστιχα, ρουλεμάν λαιμού/τροχών, αλυσίδα) για να δείτε πόσο σκληρά έχει οδηγηθεί η μοτοσυκλέτα, αλλά και για να υπολογίσετε το κόστος αντικατάστασής τους στην τελική τιμή. Επίσης πολλές Ζ1000 είναι φορτωμένες με αξεσουάρ γνήσια και μη. Τα γνήσια ήταν αρκετά ακριβά και καλής ποιότητας.[/blockquote]
Η Ζ1000 από την πρώτη μέρα που εμφανίστηκε στις εκθέσεις, έκανε φανερό ότι θα έχει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Πράγματι, ο μερακλίδικος σχεδιασμός της, με τις προσεγμένες λεπτομέρειες όπως οι τέσσερις εξατμίσεις, τα έντονα χρώματα και ο δυνατός κινητήρας της ZX-9R, ταρακούνησαν τα νερά. Όταν όλα τα υπόλοιπα ιαπωνικά εργοστάσια είχαν να προσφέρουν μόνο ρετρό γυμνά για ηλικιωμένους, η Kawasaki μιλούσε στην καρδιά της νεολαίας. Παρόλα αυτά, η δυναμική εμφάνιση και οι επιδόσεις δεν έκαναν την Ζ1000 περιθωριακή, όπως είναι οι ευρωπαϊκές streetfighter. Το πλαίσιο, οι αναρτήσεις, τα φρένα και η εργονομία ακολουθούν τη γνωστή ιαπωνική φιλοσοφία, που θέλει τις γυμνές μοτοσυκλέτες φιλικές και εύκολες στην καθημερινή χρήση. Η άνεση για τον αναβάτη είναι καλή και δεν αφήνει τις λακκούβες να ταλαιπωρούν άσκοπα το σώμα του. Η θέση οδήγησης επίσης θα βολέψει όλα τα αναστήματα και βοηθάει στον έλεγχο της μοτοσυκλέτας, είτε πρόκειται για απλές μετακινήσεις μέσα στην πόλη, είτε ακόμα και για σπορ οδήγηση. Αντίθετα, ο συνεπιβάτης δε θα είναι το ίδιο ευχαριστημένος από την υπερυψωμένη σέλα του, όμως στα streetfighter η άνεση του συνεπιβάτη πάντα ήταν προβληματική.
Παραπάνω από ικανοποιητικές είναι και οι επιδόσεις του κινητήρα. Ο υπερκυβισμένος κινητήρας της ZX-9R αποδίδει 127 ίππους στις 10.000 σ.α.λ. εκ των οποίων οι 125 φτάνουν στον πίσω τροχό κάνοντας την Ζ1000 πραγματικά γρήγορη. Τραχύς στη λειτουργία του και αρκετά θορυβώδης, πρόσθετε την απαραίτητη αγριάδα, που τον έκανε να ξεχωρίζει σε σχέση με τα βελούδινα αλλά ήπιας απόδοσης τετρακύλινδρα του ανταγωνισμού. Στις στροφές, η μοτοσυκλέτα ήταν αναπάντεχα καλή για τα μέχρι τότε δεδομένα των ιαπωνικών naked, όμως δε μπορούσε να συγκριθεί απευθείας με τα ευρωπαϊκά streetfighter. Χάρη στη φιλική συμπεριφορά του πλαισίου και την προσεγμένη εργονομία, ο αναβάτης της Ζ1000 μπορούσε να στρίψει πραγματικά γρήγορα, ενώ ο πρόθυμος κινητήρας βοηθούσε στη στρωτή οδήγηση, χωρίς να απαιτούνται ηρωισμοί για να ακολουθήσει ακόμα και γνήσιες σπορ μοτοσυκλέτες.
Το να ζεις καθημερινά με μια Ζ1000 είναι ευχάριστο και γιατί όχι, διασκεδαστικό. Ελάχιστα πράγματα θα αμαυρώσουν τη σχέση σας, όπως τα μικροσκοπικά ψηφιακά όργανα που δε διαβάζονται, η μάλλον μέτρια ποιότητα βαφής των πλαστικών που στα σκούρα χρώματα χαράζεται εύκολα και θολώνει και ίσως η άνεση του συνεπιβάτη που θα δυσκολευτεί να σας ακολουθήσει σε ταξίδια εκτός πόλης.
Τα μηχανικά μέρη παρουσιάζουν τη γνωστή αντοχή των ιαπωνικών μοτοσυκλετών και το μόνο που χρειάζεται να προσέξετε είναι να έχει γίνει η τακτική συντήρηση, καθώς σε βάρβαρα χέρια παρουσιάζονται πρόωρες φθορές στα ρουλεμάν του λαιμού (από σούζες), στους δίσκους των φρένων, στην αλυσίδα, ενώ αυξημένη μπορεί να παρουσιαστεί και η κατανάλωση λαδιού. Η γενική εικόνα πάντως των περισσότερων μεταχειρισμένων στην αγορά είναι παραπάνω από καλή και δε θα δυσκολευτείτε να βρείτε ένα καλό δείγμα.  

ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ

Ίσως η μόνη περίπτωση ιαπωνικής μοτοσυκλέτας που η ιπποδύναμη του εργοστασίου επαληθεύεται στο δυναμόμετρο. Από τα 127 εργοστασιακά άλογα τα 125 πάνε στον πίσω τροχό, κάνοντας την Ζ1000 μία από τις ισχυρότερες τετρακύλινδρες naked


ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Κινητήρας Τετράχρονος, τετρακύλινδρος εν σειρά, με 2ΕΕΚ και 4 Β/Κ
Διάμετρος Χ Διαδρομή 77,2 Χ 50,9
Χωρητικότητα(cc) 953
Σχέση συμπίεσης 11.2:1
Ανάφλεξη Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία Ψεκασμός Keihin 4X38mm
Σύστημα λίπανσης Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης Μίζα


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος Ατσάλινο περιμετρικό
Ύψος σέλας (mm) 820
Βάρος κενή (kg) 198
Ρεζερβουάρ (lt) 18


ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος Ανεστραμμένο πιρούνι
Διαδρομή (mm) 120
Διάμετρος (mm) 41
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς
Πίσω
Τύπος Μοχλισμού με μονό αμορτισέρ
Διαδρομή (mm) 138
Ρυθμίσεις Προφόρτιση ελατηρίου και απόσβεση επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός Δύο δίσκοι 300mm, με δαγκάνες 4 εμβόλων
Πίσω Δίσκος 220mm με δαγκάνα ενός εμβόλου


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (ΗΡ/rpm) 127/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm) 9,7/8.000
Ισχύς στον τροχό(ΗΡ) 125/10.300
Ροπή στον τροχό(kg.m) 9,7/8.000

Ducati Monster 696 2008 -

Από το

Μαύρο Σκύλο

24/1/2012

Στο τέλος του 2007 η Ducati παρουσίασε το Monster 696, ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία των Monster. Μια ιστορία που άρχισε το 1992 με την παρουσίαση του πρώτου… Τέρατος με τον αερόψυκτο κινητήρα των 900 κυβικών
[blockquote]Ναι
Εάν έχεις το “μικρόβιο”
Όχι
Εάν θέλεις ένα δίτροχο να “κάνεις τη δουλειά σου”
Γιατί
Είναι Μοτοσυκλέτα με το Μ κεφαλαίο
Τι να προσέξετε
Στη φωτογραφία είναι το πρώτο μοντέλο του 2008 στην έκδοση Plus με το κάλυμμα της σέλας του συνεπιβάτη και το μασκάκι μπροστά από τα όργανα. Από το 2009 βελτιώθηκαν τα “αντιπυρικά” προστατευτικά των εξατμίσεων, μπήκαν ρυθμιζόμενες μανέτες και από το 2010 προστέθηκε η έκδοση με το ABS, ενώ το πιρούνι είναι της Marzocchi που έχει καλύτερη λειτουργία από το Showa. Η έκδοση με ABS έχει μικρότερης χωρητικότητας ρεζερβουάρ 13,5 λίτρων. Εάν η εξωτερική κατάσταση της υποψήφιας προς αγορά σας καλύπτει και έχουν γίνει οι προβλεπόμενες εργασίες συντήρησης μην φοβηθείτε τίποτα. Ο κινητήρας είναι συνώνυμο της αξιοπιστίας, ενώ και η συνολική ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος είναι υψηλού επιπέδου.[/blockquote]Για το δημιούργημα της Ducati οφείλουμε να λέμε και να γράφουμε πολλά και να τα οδηγάμε συνεχώς. Πρόκειται για ένα πραγματικό φαινόμενο στη σύγχρονη ιστορία της μοτοσυκλέτας, όπου κάτω από την απλή μορφή της κρύβεται η… μισή ιστορία της. Η ιστορία του άρχισε από την πεποίθηση του σχεδιαστή του πρώτου Monster, του Miguel Galluzzi, που έλεγε ότι τα μόνα που χρειάζεται να έχει μια μοτοσυκλέτα είναι “μια σέλα, ένα ρεζερβουάρ, κινητήρα, δυο ρόδες και ένα τιμόνι”. Αυτή η άποψη μεταμορφώθηκε σε αλουμίνιο, ατσάλι και λίγο χρώμα στο απέριττο σχήμα του Monster, ένα σχήμα - έμπνευση που έχει αντιγραφεί από τους περισσότερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών.
Η αντιγραφή είναι μια κουβέντα που μπορεί και να κρύβει πίσω της πολλά. Σαν αντιγραφέας δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιγράψεις αυτό που φαίνεται, φτιάχνοντας κάτι παρόμοιο, με έναν κινητήρα, ένα ρεζερβουάρ, δυο ρόδες και ένα τιμόνι, άλλη μια γυμνή μοτοσυκλέτα δηλαδή. Αυτό που δεν μπορεί να βάλει όμως ο αντιγραφέας στην κόπια του είναι αυτά που δεν φαίνονται. Tα περισσότερα από αυτά είναι λεπτομέρειες που δεν φαίνονται στην βιαστική ματιά, προέρχονται από την εμπειρία, και έχουν κατασταλάξει σιγά - σιγά στο μυαλό και την ψυχή αυτών που φτιάχνουν τα Ducati. Γιατί και το 696, η πιο φθηνή μοτοσυκλέτα που βγαίνει από το εργοστάσιο της Μπολόνια έχει φτιαχτεί με την παλιά συνταγή. Αυτήν που θέλει τις μοτοσυκλέτες να εξελίσσονται όχι μόνο σε οθόνες υπολογιστών και σε διαγράμματα των τμημάτων πωλήσεων που αναλύουν τις τάσεις και τις επιθυμίες του κοινού, την αγορά και τα μερίδια. Υπάρχουν και αυτά, αλλά - ευτυχώς - υπάρχουν και τα άλλα. Εκείνα που καθορίζουν τη θέση του άξονα του ψαλιδιού στο πλαίσιο και όλες τις άλλες παραμέτρους που χαρίζουν την ιδιαίτερη συμπεριφορά των ιταλικών μοτοσυκλετών, αυτή που ξεδιπλώνεται όχι μόνο στην ρυθμό της “βόλτας”, αλλά φανερώνονται στην εμπιστοσύνη που δίνει στον αναβάτη του. Εμπιστοσύνη που του επιτρέπει να πιέζει την μοτοσυκλέτα του, να βασίζεται στις ικανότητές της και να περιμένει αυτή να τον πληροφορεί και να αντιδρά με τρόπο λογικό και αναμενόμενο όταν “ξεπεράσει τα όρια” ή όταν έρθει η “στραβή”. Αυτά τα πολύτιμα γνωρίσματα υπάρχουν και στην νεώτερη έκδοση του μικρού Monster.
Στην ανανέωση του 2007 η Ducati έφτιαξε - για πρώτη φορά - ένα υβριδικό πλαίσιο όπου το κλασσικό χωροδικτύωμα από σωλήνες χρωμιομολυβδαινιούχου ατσαλιού συμπληρώθηκε από δυο αλουμινένια χυτά τμήματα που το ολοκληρώνουν και παίζουν και τον ρόλο του υποπλαισίου. Στον τομέα του πλαισίου δεσπόζει το εντυπωσιακό στην όψη και στις διαστάσεις αλουμινένιο ψαλίδι, που παραπέμπει σε μοτοσυκλέτα MotoGP και όχι σε μια καθημερινής χρήσης, με 65 ίππους να προσπαθούν να το βασανίσουν. Στην ανάδειξη της εικόνας του ψαλιδιού συνεισφέρει και η τοποθέτηση των δυο τελικών των εξατμίσεων ψηλά στην ουρά. Η Ducati απόλαυσε την επιτυχία του 696, αφού έγινε το πρώτο μοντέλο στην ιστορία της που πούλησε πάνω από δέκα χιλιάδες κομμάτια στο πρώτο έτος της παραγωγής του. Την συνταγή που γοήτευσε αντέγραψε και το ίδιο το εργοστάσιο, το 2009, παρουσιάζοντας τα μεγαλύτερα Monster 1100 και 1100S, που είναι πανομοιότυπα με το 696.
Ο κινητήρας του έχει ομαλότερη και λιγότερο άγρια λειτουργία, ο συμπλέκτης είναι ελαφρύτερος από ποτέ και γενικά το 696 είναι πολύ πιο εύχρηστο και εύκολο από ότι στις προγενέστερες εκδόσεις του. Με το πλαίσιο και το ψαλίδι να είναι “νταμάρια” η πιο προσιτή και μικρή μοτοσυκλέτα της Ducati είναι ικανή για πολλά πράγματα φθάνοντας να είναι διασκεδαστική ακόμη και σε πίστα. Δεν είναι μια άνετη και "πλαδαρή" μοτοσυκλέτα και χρειάζεται καλή άσφαλτο για να ξεδιπλώσει τις αρετές της. Δεν μοιάζει ούτε στην όψη, μα ούτε και στη συμπεριφορά, με τις γυμνές ιαπωνικές μοτοσυκλέτες και είναι “σχολείο” για όσους αποφασίζουν να μπούνε στην διασκεδαστική πλευρά της μοτοσυκλέτας.
Όσο για την εμφάνισή της μιλάει από μόνη της, ενώ τα δυο πλαστικά που καλύπτουν το ρεζερβουάρ μπορούν να αλλάξουν με άλλα από τη σειρά “logomania” της Ducati και σε συνδυασμό με διαφορετικού χρώματος μπροστινό φτερό να την αλλάξουν εντελώς.



ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος, V90o Desmo, αερόψυκτος με 1EEK/2 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 88 x 57,2
Κυβικά (cc): 696
Σχέση συμπίεσης: 10,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός VDO - Siemens
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, APTC
Σχέσεις ταχυτήτων: Έξι
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Υβριδικό. Ατσάλινο χωροδικτύωμα με αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 24
Ίχνος (mm):
Μεταξόνιο (mm): 1.450
Ύψος σέλας (mm): 770
Βάρος κατασκευαστή κενή / γεμάτη (kg): 161/
Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 185
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 15/3
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο πιρούνι Showa (Marzocchi από το 2011)
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω: ένα αμορτισέρ Sachs δίχως μοχλικό
Διαδρομή (mm): 148
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δυο δίσκοι 320mm, ακτινικές Brembo δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/60 -17
Ζάντα: 3,50 x 17
Πίσω
Ελαστικό: 160/60 -17
Ζάντα: 4,5 x17’’


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ


Ψηφιακό πολυόργανο με ενδείξεις για ταχύτητα, στροφές κινητήρα, θερμοκρασία περιβάλλοντος, θερμοκρασία λαδιού κινητήρα, χρονόμετρο, ολικό και μερικό χιλιομετρητή, ενδεικτικές λυχνίες για χαμηλή πίεση λαδιού/ ρεζέρβα/νεκρά/φλας/όριο περιστροφής, immobilizer






ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 80/9.000
Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm): 7/7.750


Επιτάχυνση 0 - 400m (sec): 12,97


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 65/9.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5,8/6.600
DUCATI_696_DYNO_copy

ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Ο κινητήρας δεν βάζει “φωτιά” στην άσφαλτο, αλλά είναι ο πιο πολιτισμένος αερόψυκτος της Ducati, με περισσότερη ελαστικότητα στις χαμηλές στροφές. Είναι γραμμικότερος και ομαλότερος από ποτέ, παραμένοντας αξιόπιστος και με τα διαστήματα των service να έχουν αραιώσει στα 12.000 χιλιόμετρα. Μοναδικός και ευχάριστος ο ήχος του και με τη μοναδικότητα του Desmo να του χαρίζει την απολαυστική απόδοση και απόκριση στις μεσαίες στροφές


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 5,7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 263