Honda XL650V Transalp 2005-2007

Από το

Μαύρο Σκύλο

30/8/2010

Ξεκινώντας τη σταδιοδρομία του το 1987, με 600 κυβικά, το κοινό το αντιμετώπισε με σκεπτικισμό. Σήμερα, είκοσι χρόνια μετά, όλοι αναγνωρίζουν την τεράστια αξία του. Από τα λίγα μοντέλα που ζήτησαν τόσα λίγα, και προσέφεραν τόσα πολλά στον κόσμο της μοτοσυκλέτας [blockquote]Ναι…
Στην ευχρηστία
Στην άνεση
Στην αξιοπιστία
Όχι…
Στις μαλακιές αναρτήσεις
Στην υψηλή κατανάλωση
Γιατί…
Είναι μια τίμια μοτοσυκλέτα, που μπορεί να σε φτάσει στην άκρη του κόσμου
Τι πρέπει να προσέξετε
Προβληματικά Transalp δεν υπήρξαν ποτέ, επομένως όταν ψάχνετε για Transalp, πρώτος γνώμονας πρέπει να είναι η κατάσταση και όχι τα χιλιόμετρα ή η ηλικία. Συνηθέστερα προβλήματα είναι οι υπερβολικές ανοχές στο καρέ του άξονα της τελικής μετάδοσης, λόγω μακροχρόνιας χρήσης με υπερβολικά τεντωμένη αλυσίδα, καθώς και κάποιοι μηχανικοί θόρυβοι από την καμπάνα του συμπλέκτη -για τους οποίους όμως δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας.[/blockquote]
Η πορεία του Transalp, ήταν επιτυχημένη από τη μέρα που εμφανίστηκε, με χιλιάδες πωλήσεις σε όλον τον κόσμο. Το Transalp του mini test, είναι η τελευταία έκδοση που κυκλοφόρησε, από το 2005 μέχρι και το 2007, πριν παρουσιαστεί το νέο Transalp 700. Το Transalp του 2005, είναι επίσης ένα από τα πιο εύκολα αναγνωρίσιμα Transalp που κυκλοφορούν στον δρόμο, λόγω των χαρακτηριστικών αλλαγών του σε σχέση με το μοντέλο που αντικατέστησε, όπως τα μαύρα στεφάνια των τροχών, τα ανάγλυφα αυτοκόλλητα στο ρεζερβουάρ, η φιμέ ζελατίνα, τα λευκά φλας, τα νέα όργανα, και το νέο πιο σκούρο χρώμα του κινητήρα και της σχάρας. Πέρα από τον τομέα της εμφάνισης, η συγκεκριμένη έκδοση έχει και νέα τελικά εξατμίσεων, πιο μικρά και πιο ήσυχα, επανασχεδιασμένο φέρινγκ, πιο αποδοτικό προβολέα, πιο άνετη σέλα και νέο μοχλικό στην πίσω ανάρτηση. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για το μοντέλο του 2006, με μόνη διαφορά πως το πορτοκαλί χρώμα (που βλέπετε στις φωτογραφίες) αντικαταστάθηκε από το κόκκινο.
Ο χαρακτήρας, τόσο του συγκεκριμένου Transalp όσο και κάθε Transalp, είναι ανοιχτό βιβλίο. Ο χειρισμός του είναι πολύ εύκολος, κάτι που θα διευκολύνει τον καθένα. Ένα από τα σημαντικότερα προτερήματά του, εμφανίζεται στο αστικό περιβάλλον, όπου μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά και με ένα παπί, με μόνο περιορισμό τις χούφτες, που βρίσκονται στο ύψος των καθρεφτών των αυτοκινήτων. Οι μικρές του διαστάσεις το βοηθούν να στριμωχτεί σχεδόν παντού, και το ύψος τη σέλας του είναι χαμηλό, επιτρέποντας στα πόδια του αναβάτη να φτάσουν εύκολα στον δρόμο. Η ίδια η σέλα είναι εξαιρετική, το ίδιο και η ζελατίνα, που σε συνδυασμό με τη μεγάλη σχάρα δίνουν τη δυνατότητα στο Transalp, ανά πάσα στιγμή να μεταμορφωθεί και σε έναν πρώτης τάξης ταξιδευτή.
Πράγματι, το Transalp μπορεί να κινείται άνετα στον αυτοκινητόδρομο, ακόμα και με ταχύτητα 150 χιλιομέτρων την ώρα. Η προσαρμοστικότητα όμως αυτής της μοτοσυκλέτας, αποδεικνύεται και στο επαρχιακό δίκτυο ή ακόμα και στο χώμα. Το Transalp, παρά τις μαλακές αναρτήσεις του και το παθητικό πλαίσιό του, έχει εξαιρετική οδική συμπεριφορά ακόμα και όταν ο δρόμος παύει να είναι απλά μια ευθεία, καθώς το μαλακό σύνολο κι οι μεγάλοι τροχοί το καθιστούν απολύτως προβλέψιμο, στην πλειοψηφία των καταστάσεων. Οι επιδόσεις του κινητήρα, είναι συμπαθητικές, αν και σίγουρα δεν μπορούν να συγκριθούν με αυτές του πιο επίκαιρου ανταγωνισμού. Σχετικά υψηλή (λόγω του ήπιου χρονισμού και των τριών βαλβίδων ανά κεφαλή) είναι και η κατανάλωση, που σε μέση χρήση ενδέχεται να ξεπεράσει ακόμα και τα επτά λίτρα για κάθε εκατό χιλιόμετρα.
Το Transalp του ‘05-’06, παρά τις αρκετές βελτιώσεις, είναι μια μοτοσυκλέτα που στην ουσία παραμένει ίδια εδώ και πολλά χρόνια. Η μαγική συνταγή της Honda όμως, την κάνει πάντα να φαντάζει επίκαιρη. Ακόμα και τώρα που ήρθε το 700, τόσο το συγκεκριμένο 650, όσο και όλα τα προηγούμενα, συνεχίζουν να είναι μεταξύ των best sellers στο παζάρι των μεταχειρισμένων.



ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, υδρόψυκτος, δικύλινδρος V52ο, 1 ΕΕΚ, 3Β/Κ
Χωρητικότητα (cc): 647
Σχέση συμπίεσης: 9,2:1
Ανάφλεξη: Ηλεκτρονική
Τροφοδοσία: Δύο καρμπιρατέρ Keihin, με αυλούς 34mm
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1
Σύστημα λίπανσης: Υγρό κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση: Γρανάζια / 1,763
Σχέσεις ταχυτήτων: 1: 2,500 2: 1,722 3: 1,333 4: 1,111 5: 0,961
Τελική μετάδοση / σχέση: Αλυσίδα / 3,200 (15:48)
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Ατσάλινο, περιμετρικό, κλειστό, με σωλήνες τετραγωνικής διατομής
Βάρος κενή (kg): 191
Ρεζερβουάρ / Ρεζέρβα (l): 19 / 3
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός
Τύπος: Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή (mm): 200
Διάμετρος (mm): 41
Ρυθμίσεις: Καμία
Πίσω
Τύπος: Κεντρικό αμορτισέρ με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 172
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 256mm, δαγκάνες δύο εμβόλων με γλίστρα
Πίσω: Δίσκος 240mm, δαγκάνα ενός εμβόλου με γλίστρα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ζάντα: Αλουμινένια με ακτίνες, 1,85x21’’
Ελαστικό: 90/90-21
Πίσω
Ζάντα: Αλουμινένια με ακτίνες, 2,50x17’’
Ελαστικό: 120/90-17
ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ (sec)
0-400m: 13,97
0-100km/h: 5,37
0-150km/h: 13,45
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,7
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση: 249
Διάγραμμα
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 45 / 7.000
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 5 / 5.200
Μπορεί τα απόλυτα νούμερα να μην εντυπωσιάζουν, όμως η ισχύς του Transalp “κατεβαίνει” στον δρόμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο δισταγμός στις 4.500 στροφές δεν γίνεται αισθητός στην πράξη. Περισσότερα από 5 χιλιογραμμόμετρα αποδίδονται μόλις από τις 3.000 στροφές -χαρακτηριστικό παράδειγμα κινητήρα, που απαιτεί ελάχιστη χρήση του κιβωτίου ταχυτήτων.


Aprilia Tuono 1000 R 2006 - 2010

Από το

Μαύρο Σκύλο

17/10/2011

Κινητήρας “διαμάντι”: Το Tuono πρωτοεμφανίστηκε στην γκάμα της Aprilia αρχικά το 2002 και ήταν βασισμένο στην superbike Mille που είχε προηγηθεί η παρουσίασή της το 1999. Η Aprilia παρουσίασε την επόμενη γενιά Mille το 2004 και δυο χρόνια αργότερα ήρθε η σειρά για τη παρουσίαση της δεύτερης γενιάς Tuono, που έμεινε στην παραγωγή μέχρι πέρσι
Στη δεύτερη γενιά, από το 2006 και μετά, καταργήθηκε το RSV και έμεινε μόνο το όνομά του να το χαρακτηρίζει, ενώ η Aprilia ακολούθησε την ίδια συνταγή με την οποία έφτιαξε και το πρώτο. Η συνταγή αυτή ήθελε τα Tuono να προέρχονται από τη μετατροπή του superbike σε streetfighter. Έτσι και το Tuonο της δεύτερης γενιάς έχει το πλαίσιο - κόσμημα του Mille, ένα πλαίσιο με αρετές γεννημένες σε πίστες και πρωταθλήματα. Χάρη σε αυτό το άκαμπτο πλαίσιο το Tuono αποκαλύπτει άριστη συμπεριφορά σε ψηλές και πολύ υψηλές ταχύτητες για τις οποίες είναι ικανό. Δεν είναι η πιο κατάλληλη μοτοσυκλέτα για ήσυχες βόλτες, αλλά είναι πολύ καλό για ανήσυχες, από εκείνες όπου οι αισθήσεις πρέπει να είναι ζωντανές. Έχοντας αλλαγμένη θέση οδήγησης σε σχέση με τη Mille, βάζει τον αναβάτη με τον κορμό πιο όρθιο, ενώ τα χέρια δεν χρειάζεται να κατέβουν για να πιάσουν το μεγάλο τιμόνι. Το Tuono της δεύτερης γενιάς, έχασε μερικές από τις τουριστικές δυνατότητες που είχε το προηγούμενο για χάρη του εκσυγχρονισμού του και της περισσότερο μοντέρνας εμφάνισής του. Μικρότερο έγινε το mini -αλλά σταθερό- φαίρινγκ, ενώ η σμίκρυνση της ουράς συρρίκνωσε και την σέλα του συνεπιβάτη. Οδηγοκεντρική θα λέγαμε ότι είναι η Tuono, θέλοντας να προσφέρει τα πολλά στον αναβάτη της, καθώς έχει στη διάθεσή του για να απολαμβάνει την οδήγησή, πέρα από το πλαίσιο και τις αναρτήσεις του, τα ακτινικά φρένα της Brembo, αλλά πάνω από όλα τον κινητήρα του. Ο μεγάλος δικύλινδρος αναβαθμίστηκε προηγουμένως για να τοποθετηθεί στο Mille και με λίγες αλλαγές για να ταιριάζει η απόδοσή του στον χαρακτήρα της streetfighter. Tου δόθηκε η ονομασία V60o Magnesium, με αφορμή την κατασκευή των καπακιών του από μαγνήσιο. Οι αλλαγές όμως ήταν πολύ περισσότερες, κυρίως σε κεφαλές, εξατμίσεις και ψεκασμό και το αποτέλεσμα είναι ποίημα. Δεν υπάρχει άλλος μεγάλος δικύλινδρος κινητήρας που προέρχεται από τα superbike, ο οποίος να δουλεύει τόσο γλυκά, ακόμη και κάτω από τις δυο χιλιάδες στροφές. Κυριολεκτικά η απόδοσή του είναι βελούδινη και ο αναβάτης του Tuono μπορεί να απολαμβάνει ήσυχες βόλτες, ακόμη και μέσα στην πόλη.
Το καλό του χαρτί όμως είναι η απόδοσή του στις μεσαίες όπου μόνο ο ήχος του θυμίζει ότι είναι ένας μεγάλος δικύλινδρος. Ομαλός και ροπάτος, με ρωμαλέα απόδοση, καλή απόκριση, χωρίς κραδασμούς και με απόδοση κοντά σε αυτήν των τετρακύλινδρων που έχουν οι ανταγωνιστές του από την Ιαπωνία. Ο κινητήρας αυτός πέρα από την ισχύ του έχει να επιδείξει και μια πάρα πολύ καλή αξιοπιστία, και υπάρχουν τέτοιες μοτοσυκλέτες που έχουν περάσει τις εκατό χιλιάδες χιλιόμετρα δίχως πρόβλημα ή κάποια επισκευή. Το μικρό του φαίρινγκ προσφέρει κάποια προστασία έως τα 140 χιλιόμετρα, ενώ από εκεί και πάνω τα πράγματα δυσκολεύουν για την άνεση του αναβάτη. Δεν δυσκολεύουν όμως καθόλου για το Tuono που μπορεί να στείλει την ψηφιακή ένδειξη του ταχύμετρου ακόμη και πάνω από τα 270 χιλιόμετρα. Την σταθερότητα που επιδεικνύει σε αυτές τις πολύ υψηλές ταχύτητες την οφείλει στο πλαίσιο, ενώ την βοηθάει και το σταμπιλιζατέρ της Sachs που βρίσκεται κάτω από την κάτω πλάκα του πιρουνιού του. Δίνοντας τη θέση του στο πιο προκλητικό νέο Tuono V4R, το τελευταίο δικύλινδρο Tuono παραμένει μια μεγάλη streetfighter, με κορυφαία εργονομία όπου πάνω της βολεύονται όλα τα αναστήματα, έναν “άσπαστο” κινητήρα και πολύ καλοφτιαγμένο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Aprilia έδινε τέσσερα χρόνια εγγύηση. Είχε και καλή τιμή τότε και υπάρχουν αρκετά μεταχειρισμένα και με μεγάλο εύρος τιμών, αλλά κι με πολλές βελτιώσεις διαφόρων επιπέδων.  
Η έκδοση Factory
Σπανιότερη και πολύ ακριβότερη είναι η έκδοση Factory του Tuono. Παρουσιάστηκε λίγους μήνες πριν από την απλή έκδοση και ξεχωρίζει όχι μόνο από τα ανθρακονήματα σε καπάκια και φτερό, αλλά και από τις “χρυσές” αναρτήσεις της Ohlins εμπρός και πίσω και τις σφυρήλατες ζάντες της Oz. H απόδοση του κινητήρα ήταν ίδια, όπως και στο απλό μοντέλο.
[blockquote]Ναι...
Για τις επιδόσεις και την αξιοπιστία της
Όχι...
Εάν δεν θέλεις μια “αντρίκια” streetfighter
Γιατί…
Έχει απολαυστικό κινητήρα
Τι να προσέξετε
Η Aprilia έφτιαξε το Tuono ακολουθώντας πολύ υψηλής ποιότητας υλικά και το φινίρισμά του ήταν άριστο. Και επειδή η “μισή χαρά” ενός ιδιοκτήτη είναι η σωστή εμφάνιση αξίζει να ψάξει κάποιος για ένα όσο γίνεται πιο ανέπαφο Tuono. Η καλή του κατασκευή συνοδεύεται και από αξιοπιστία, ειδικά του κινητήρα. Εάν είναι σωστά συντηρημένος, η διάρκεια της ζωής του είναι πολύ μεγάλη και υπάρχουν τέτοιοι κινητήρες, απροβλημάτιστοι με πάρα πολλά χιλιόμετρα στην πλάτη τους. Εάν όμως πάθει κάτι, τα ανταλλακτικά του είναι ιδιαίτερα ακριβά, οπότε ο ευλαβικός του έλεγχος είναι απαραίτητος. Με πίσω ελαστικό πλάτους 180 το Τuono αποκτά λιγότερο “βαριά” αίσθηση και αλλάζει κλίσεις γρηγορότερα.[/blockquote]



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V60o , υγρόψυκτος, 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97 x 67,5
Κυβικά (cc): 997,62
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Marelli
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος, μονόδρομος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια



ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο περιμετρικό δύο δοκών, αφαιρούμενο αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 103,7
Μεταξόνιο (mm): 1.410
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή/γεμάτη (kg): 185/197,6
Βάρος, ζυγισμένο, γεμάτη (kg): 213,5
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 18/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίων, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ, μοχλικό
Διαδρομή (mm): 133
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320mm, ακτινικές δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 220mm, δαγκάνα με δύο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50 x 16
Πίσω
Ελαστικό: 190/50 - 17
Ζάντα: 5 x 17


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ταχύμετρο, στροφόμετρο, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, ρολόι, ενδείξεις για μέγιστη ταχύτητα / μέση ωριαία, υπολογιστής ταξιδιού, χρονόμετρο, shift light, δείκτης βενζίνης / ρεζέρβα






ΛΕΖΑΝΤΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ




Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 115,5/9.700
Ροπή στον τροχό (Kg.m/rpm): 9,1 /8.500


Ο μεγάλος δικύλινδρος έχει πολύ καλή απόδοση και λειτουργία ακόμη και στις χαμηλές στροφές κάνοντας εύκολα ήρεμες βόλτες. Ο ξεχωριστός του χαρακτήρας όμως είναι η απολαυστική του απόδοση στις μεσαίες και είναι ακριβώς αυτό που δίνει τον εκρηκτικό χαρακτήρα στη μοτοσυκλέτα.


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (L/100Κm)
Μέση: 8
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (Km)
Μέση : 225