Aprilia RSV Mille R Factory (2004 - 2009)

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Κατάφερε στο πέρασμά της όχι μόνο να εισβάλλει στην κυριαρχία των Ιαπώνων στα superbike, αλλά και να γίνει αγαπητή στον κόσμο. Δεν έχει υπερεπιδόσεις και υπερβολικό γκάζι, αλλά είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο σύνολο με εξωτικά περιφερειακά που τα καταφέρνει περίφημα παντού
[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα ολοκληρωμένο superbike
Όχι...
Γιατί είναι από τα πιο βαριά superbikes...
Γιατί...
Ο συνδυασμός του συγκεκριμένου πλαισίου και του συγκεκριμένου κινητήρα, είναι πραγματικά ένα "ποίημα" για τον δρόμο και την πίστα
Tι πρέπει να προσέξετε
Αυτό ο δικύλινδρος έχει αποδειχθεί “τέρας" αξιοπιστίας, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος τομέας που "πονάει" μηχανολογικά. Βεβαιωθείτε ότι η συντήρηση έχει τηρηθεί, όπως προτείνει η Aprilia, και ψάξτε για τυχόν σημάδια που θα μαρτυρούν σκληρή χρήση σε πίστα ή και πτώση (όπως για παράδειγμα ισιωμένο υποπλαίσιο κ.λπ.)[/blockquote]
Έκανε τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, όταν οι Γιαπωνέζοι μάχονταν σώμα με σώμα με τα τετρακύλινδρα 1000 και 900 της εποχής και έδειξε αμέσως άκρως ανταγωνιστική. Το ίδιο ακριβώς συνέχισε να κάνει και στη συνέχεια της καριέρας της, που μετά το 2004 ανανεώθηκε, έχοντας αυτή τη φορά απέναντί της τους ίδιους, αλλά πολύ πιο ισχυρούς τετρακύλινδρους κινητήρες των 1000 κυβικών των Γιαπωνέζων που πλέον είχαν αποκτήσει σχεδόν 150 άλογα στο τροχό. Ο δικύλινδρος κινητήρας της Rotax που έχει στα σπλάχνα του το Mille σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τέτοια απόδοση, οπότε οι άνθρωποι της Aprilia συνέχισαν την Ιταλική συνταγή για μια καλή μοτοσυκλέτα. Αυτή δεν ήταν άλλη από την τοποθέτηση ενός πολύ ισχυρού και άκαμπτου αλουμινένιου πλαισίου, αλλά και την προσθήκη αναρτήσεων με την υπογραφή της Ohlins. Τα φρένα είναι της Brembo με δαγκάνες ακτινικά τοποθετημένες τεσσάρων εμβόλων, τα οποία μαζί με το ακριβέστατο πιρούνι συνέθεταν ένα καλορυθμισμένο μπροστινό σύστημα που σε προδιέθετε ανάλογα για το πώς πρέπει να οδηγήσεις αυτή την μοτοσυκλέτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι και οι σφυρήλατες ζάντες της ΟΖ, οι οποίες σημαντικά το αναρτώμενο βάρος της μοτοσυκλέτας.
Ανεβαίνοντας στη σέλα της, αίσθηση προκαλεί η ευρυχωρία που διαθέτει, καθώς από τα κλιπ ον είναι αρκετά μακριά, όπως και τα μαρσπιέ. Βέβαια, αίσθηση προκαλούν και τα παραπανίσια κιλά της που ξεπερνούν τα 215, νούμερο στο άνω άκρο της κατηγορίας, το οποίο ευτυχώς στην οδήγηση δεν γίνεται αντιληπτό. Το “ζύγισμά” της είναι πολύ καλό και γενικά η οικειότητα που αποκτάς μαζί της δεν θυμίζει και πολύ ιταλική μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχουν καθόλου μηχανικοί θόρυβοι και τα πάντα έχουν μια ποιοτική πινελιά που ξεφεύγει αρκετά από την μαζικότητα των γιαπωνέζικων superbike. Εξίσου ξεχωριστή και όμορφη, ακόμα και σήμερα, είναι η εμφάνισή της, με χαρακτηριστικό στοιχείο το μακρόστενο ρεζερβουάρ και την σχετικά φαρδιά σιλουέτα της, παρά τον στενό δικύλινδρο κινητήρα της. Οδηγώντας την και συγκρίνοντας με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα αυτό που δεν σε εκπλήσσει είναι το γκάζι του κινητήρα της. Δεν διαθέτει την ευστροφία και τη δύναμη των σύγχρονων δικύλινδρων (βλέπε Ducati 1198) και στις υψηλές στροφές υστερεί σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να σημειώνει αρκετά καλές επιδόσεις, κάτι που οφείλεται στις σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων που εκμεταλλεύονται πλήρως την ισχύ του κινητήρα της. Δεν είναι όπλο και ταχεία υπερυψηλών επιδόσεων, αλλά εύκολα το νούμερο 260 θα εμφανιστεί στην ψηφιακή οθόνη των πληρέστατων οργάνων του, και χωρίς πρόβλημα μπορεί να διατηρεί σταθερά ταχύτητες κοντά στα 240 χιλιόμετρα. Σε αυτά τα απαγορευτικά νούμερα ταχυτήτων, το πολύ ισχυρό πλαίσιο και οι ποιοτικές αναρτήσεις κάνουν εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας όχι μόνο  ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και πολύ καλή κατευθυντικότητα. Εκτός εθνικής και σε γρήγορες ανοιχτές στροφές το Mille μπορεί και δείχνει τα ακονισμένα δόντια του ακόμα καλύτερα, αφού η ακρίβεια που προσφέρουν οι αναρτήσεις του επιτρέπουν να στρίβει καταπληκτικά, ενώ η ροπή και η δύναμη στις μεσαίες στροφές που έχει ο δικύλινδρος κινητήρας του επιτρέπει δυνατές και απολαυστικές εξόδους από κάθε στροφή.
Όμως όλα αυτά τα απολαμβάνεις καλύτερα μέσα στην πίστα, αφού ουσιαστικά η μοτοσυκλέτα εκεί έχει εξελιχθεί και μπορείς να κινηθείς πραγματικά γρήγορα χάρη στο πολύ καλό “πακέτο” αναρτήσεων και πλαισίου, ενώ στους καλούς χρόνους στην πίστα που μπορεί να πετύχει βοηθάει και ο αδύναμος μεν αλλά πολύ γραμμικός κινητήρας του που σου επιτρέπει να κρατάς σχεδόν παντού το γκάζι ανοιχτό. Μην ξεχνάτε ότι το 2007 κατάφερε και βγήκε πρώτη στο Master bike κόντρα σε όλα τα γιαπωνέζικα και ευρωπαϊκά της εποχής εκείνης.
Σήμερα δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις μεταχειρισμένη μια Aprilia Mille Factory, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους δύσκολα την αλλάζουν παρά την έλευση του νέου RSV4. Για αυτό το λόγο κρατά και υψηλή μεταπωλητική αξία που σχεδόν αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορείς να ταξιδέψεις σχετικά άνετα, να ευχαριστηθείς χωρίς ουρλιαχτά και πολλή προσπάθεια για γρήγορη οδήγηση στο δρόμο, ενώ μπορείς ταυτόχρονα με ένα ζευγάρι racing ελαστικά να γράψεις και πολύ καλούς χρόνους σε μια πίστα. Επίσης, είναι και η τελευταία Aprilia που φέρει το λογότυπο Mille στα πλαστικά της…   



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V600, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97x67,5
Κυβικά (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Sagem
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,687


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 101,7
Μεταξόνιο (mm): 1418
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Ohlins
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτιση
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, ένα αμορτισέρ Ohlins με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 255mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 190/55-17
Ζάντα: 6 x17''


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Tαχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, δύο μερικοί και ένας ολικός χιλιομετρητής, ενδείξεις για ποσότητα καύσιμου, θερμοκρασία περιβάλλοντος / ψυκτικού, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / ψεκασμό / ρεζέρβα / ανοιχτό σταντ / προειδοποίηση service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 143/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,8 / 7.250


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 124,5 / 9.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9 / 7.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4

Yamaha TMAX 530 ABS 2012 - 2015

Από τον

Χρήστο Πατεράκη

29/8/2015

Σταθερά στην θέση του

Όταν παρουσίασε η Yamaha το πρώτο T-MΑΧ 500 το 2001 υποστήριζε ότι συνδύαζε τα καλύτερα των δυο κόσμων δηλαδή των μοτοσυκλετών και των σκούτερ. Και πράγματι το είχε καταφέρει από την αρχή, φτιάχνοντας κάτι εντελώς διαφορετικό από ότ,ι υπήρχε μέχρι τότε

To T-MΑΧ αναδείχθηκε σε ένα ιδιαίτερης σημασίας μοντέλο για την Yamaha, κάνοντας σημαντικές, πωλήσεις παρά την υψηλή τιμή του. Και η Yamaha φρόντισε από τότε να το ανανεώνει και να το εξελίσσει ώστε να προσφέρει πάντα μεγάλες δόσεις ενθουσιασμού και διασκέδασης σε όσους επέλεγαν να βρεθούν στην σέλα του. Στον πυρήνα της σκέψης της Yamaha για το T-Max ήταν η κατανομή των μαζών που θα καθόριζαν και την οδική του συμπεριφορά, η οποία πλησίαζε αυτή των μοτοσυκλετών, απέχοντας πολύ από αυτήν των συμβατικών και "πισόβαρων" σκούτερ. Ο κινητήρας που σχεδιάστηκε για το T-MAX ήταν το πρωταρχικό συστατικό της συνταγής. Οι δυο του κύλινδροι είναι ουσιαστικά παράλληλοι με το έδαφος και ο κινητήρας τοποθετήθηκε σταθερά στο πλαίσιο. Αυτή ήταν η διαφορετική υλοποίηση που πρώτη εφάρμοσε η Yamaha και αργότερα την ακολούθησαν αρκετοί άλλοι κατασκευαστές (η Honda στο Silverwing, η Suzuki στο Burgman 650, η Piaggio για το Aprilia SRV/Gilera GP800 και πιο πρόσφατα και η BMW ακολούθησε αυτόν τον δρόμο για τα C600/GT650). Η σταθερή τοποθέτηση του κινητήρα στο πλαίσιο εκτός από την βελτίωση της κατανομής των μαζών με τρόπο ώστε να μοιράζεται το βάρος στους δυο τροχούς, έκανε και πιο εύκολη των λειτουργία της πίσω ανάρτησης η οποία πλέον απαλλάχθηκε από το μεγάλο βάρος του ίδιου του κινητήρα. H ιδιαίτερα καλή συμπεριφορά του μεγάλου σκούτερ της Yamaha συνοδεύτηκε και από τις πολύ καλές επιδόσεις από τον δικύλινδρο κινητήρα, αν και η Yamaha δεν ακολούθησε την γιγάντωση των κυβικών αλλά ούτε και των διαστάσεων, στην οποία επιδόθηκαν άλλοι κατασκευαστές. Από γενιά σε γενιά, το ΤΜΑΧ εξελίσσεται χωρίς όμως να αλλάξει η Yamaha την αρχική της προσέγγιση για το πάντρεμα των δυο κόσμων, την ευκολία χρήσης των σκούτερ με την διασκέδαση και τον ενθουσιασμό που προσφέρει η οδήγηση μοτοσυκλέτας. Αυτό αποδεικνύεται και από την τέταρτη γενιά του που παρουσιάστηκε το 2012. Η Yamaha διατήρησε αυτούσιο το αλουμινένιο χυτό πλαίσιο που χρησιμοποιούσε ήδη από το 2008 η τρίτη γενιά του και ασχολήθηκε κυρίως με τον κινητήρα και την μετάδοσή του. O δικύλινδρος κινητήρας διατήρησε τα βασικά χαρακτηριστικά του όπως και την ιδιαίτερη διάταξη για την απόσβεση των κραδασμών που δημιουργεί ο στρόφαλος των 360ο. Απέναντι από τα δυο έμβολα που κινούνται δίπλα – δίπλα υπάρχει ένα τρίτο με την δική του μπιέλα, με αποστολή την απόσβεση των κραδασμών και όχι την παραγωγή ισχύος. Την απουσία των κραδασμών εκμεταλλεύθηκε ακόμη πιο ολοκληρωμένα η Yamaha στηρίζοντας τον κινητήρα από το 2012 εντελώς άκαμπτα στο πλαίσιο. O κυβισμός του αυξήθηκε, με την τοποθέτηση μεγαλύτερης διαμέτρου εμβόλων, που σε συνδυασμό με τις αλλαγές στην κεφαλή και τον ψεκασμό έφεραν τρεις περισσότερους ίππους και 10% περισσότερη ροπή 1.000 στροφές χαμηλότερα από ότι στον προηγούμενης γενιάς κινητήρα. Μια ακόμη σημαντική αλλαγή με πολλαπλά οφέλη και μάλιστα αντιληπτή και εξωτερικά αφορά στην τελική μετάδοση της κίνησης. Oι αλυσίδες σε μπάνιο λαδιού που συνόδευαν τον κινητήρα από την αρχική του σχεδίαση αντικαταστάθηκαν από τον φαρδύ ιμάντα που διακρίνεται στην αριστερή πλευρά. Η αλλαγή αυτή μείωσε το βάρος και τις απώλειες, επέτρεψε την τοποθέτηση καινούργιου αλουμινένιου ψαλιδιού αλλά έδωσε και άλλο ένα πλεονέκτημα που αφορά στην αμεσότητα των επιταχύνσεων. Οι αλλαγές στον κινητήρα των 530 πλέον κυβικών γίνονται αντιληπτές με τις πιο άμεσες και δυνατές επιταχύνσεις ιδιαίτερα στην περιοχή των 80 – 120 χιλιομέτρων, όπου επιταχύνει πιο γρήγορα και άνετα από τις προηγούμενες εκδόσεις. H θέση οδήγησης έχει αλλάξει ελαφρά με το τιμόνι να είναι τοποθετημένο χαμηλότερα, ενώ ισχυρότερη έγινε η επιβράδυνση από το πίσω δισκόφρενο, σε σημείο μάλιστα που σε μέτριας πρόσφυσης άσφαλτο το ABS να μπαίνει απρόσμενα νωρίς. To TMAX 530 είχε ακόμη μερικές αλλαγές και βελτιώσεις όπως τα νέα όργανα, τους καθρέφτες, την ουρά με το led φανάρι και την νέα ζελατίνα που ρυθμίζεται σε δυο θέσεις, με την χρήση εργαλείων όμως να είναι απαραίτητη. Το ανανεωμένο αυτό μοντέλο, διατήρησε την δυνατότητα να ελίσσεται σχεδόν απροβλημάτιστα ακόμη και στην πυκνή κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης, ενώ οι επιδόσεις του ειδικά στον τομέα των επιταχύνσεων είτε από στάση είτε εν κινήσει είναι εμφανώς βελτιωμένες. Η οδική του συμπεριφορά παραμένει ιδιαίτερα καλή ενώ συνδυάζεται και με την άνεση που προσφέρουν οι ποιοτικές αναρτήσεις.

To ΤΜΑΧ 530 παρέμεινε ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο μοντέλο με το δικό του στυλ που δίνει έμφαση στην οδική συμπεριφορά η οποία συνδυάζεται με την άνεση και την υψηλή ποιότητα κατασκευής. Δεν έχει κραδασμούς, η εξάτμιση παράγει έναν ευφραντικό μπάσο ήχο ενώ δεν υπάρχουν συνθήκες στην άσφαλτο που θα το προβληματίσουν. Η πληροφόρηση που μεταφέρει στον αναβάτη του είναι πάρα πολύ καλή, τα φρένα του ισχυρά, η συμπεριφορά του σε πλευρικούς ανέμους καλύτερη από πολλών μοτοσυκλετών και οι επιδόσεις του είναι αρκετές για να διασκεδάζουν τον αναβάτη του ή και να μεταφέρει συνεπιβάτη με άνεση για μεγάλες αποστάσεις. Η ισχύς είναι αρκετή για να στείλει την βελόνα του ταχύμετρου πάνω από την ένδειξη των 170 χιλιομέτρων. O χώρος που έχει στην διάθεσή του ο αναβάτης για τα πόδια του εξακολουθεί να μην είναι άφθονος, ενώ τόσο ο εξοπλισμός του όσο και οι αποθηκευτικοί χώροι του δεν είναι αντίστοιχοι με αυτούς άλλων μεγάλων σκούτερ. To TMAX όμως είναι… ΤΜΑΧ και δεν συμβιβάζεται εύκολα. Έχει γίνει cult και ένα πεδίο στο οποίο δεν έχει αντίπαλο είναι αυτό των βελτιώσεων που συχνά φθάνουν στην μεταμόρφωσή του, τόσο από ιδιώτες όσο και από επαγγελματίες βελτιωτές. Αυτό είναι κάτι που ενισχύει και η ίδια η Yamaha με τις ειδικές εκδόσεις του που ξεχωρίζουν από την εμφάνισή του. Για το 2015, άλλαξε ακόμη μια φορά φορώντας αντεστραμμένο πιρούνι και ακτινικές δαγκάνες, κάτι που ήδη έχουν προσεγγίσει οι ανήσυχοι ιδιοκτήτες του. Είναι πολύ πιθανό να έχετε δει ΤΜΑΧ στην Ελλάδα με πιρούνι από R1 χωρίς να είναι μοντέλο του 2015. Σχετικά ακριβό, ακόμη και σαν μεταχειρισμένο, και με αποδεδειγμένη αξιοπιστία το μεγαλύτερο από τα σκούτερ της Yamaha παραμένει ένα ξεχωριστό μοντέλο που ικανοποιεί και διασκεδάζει ακόμη και έμπειρους μοτοσυκλετιστές όταν αποφασίσουν να περάσουν στον κόσμο της ευκολίας και της άνεσης του "ανοίγω το γκάζι και φεύγω".

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος: Tετράχρονος, δικύλινδρος σε σειρά, υγρόψυκτος , 2ΕΕΚ/4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 68 x 73

Κυβικά (cc): 530

Σχέση συμπίεσης: 10,9:1

Ανάφλεξη: Ψηφιακή         

Τροφοδοσία: Ψεκασμός     

Σύστημα εκκίνησης:            Μίζα

Σύστημα εξαγωγής:      2 σε 1

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Τύπος συμπλέκτη:            Υγρός πολύδισκος, αυτόματος

Σχέσεις ταχυτήτων: CVT (συνεχώς μεταβαλόμενης σχέσης)

Τελική μετάδοση:            Ιμάντας

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος: Αλουμινένιο, χυτό

Γωνία κάστερ (o):       28

Ίχνος (mm):            95

Μεταξόνιο (mm):  1.580

Ύψος σέλας (mm):  800

Βάρος κατασκευαστή γεμάτη(kg): 221

Πραγματικό βάρος γεμάτη, ζυγισμένη (Kg): 221,5 (ABS)

Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l): 15       

 

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Εμπρός: Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διάμετρος (mm): 43

Διαδρομή (mm): 120                 

Ρυθμίσεις: Καμία 

Πίσω:  Ένα αμορτισέρ

Διαδρομή τροχού(mm): 116    

Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου

 

ΦΡΕΝΑ

Εμπρός: Δύο δισκόφρενα 267mm, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα, (ABS)

Πίσω:  Δισκόφρενο 282mm δαγκάνα με δύο έμβολα, δαγκάνα χειρόφρενου, (ABS)

Πιρούνι με καλάμια 43 χιλιοστών και δυο πλάκες να το στηρίζουν. Μόνο η διάμετρος των 15 ιντσών της ζάντας μαρτυρά ότι αυτό το σύστημα δεν ανήκει σε μοτοσυκλέτα

ΤΡΟΧΟΙ

Εμπρός

Ελαστικό:            120/70-15

Ζάντα:             Αλουμινένια 3,5in

Πίσω

Ελαστικό:            160/60 - 15

Ζάντα:             Αλουμινένια 5,0in

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Αναλογικό στροφόμετρο και ταχύμετρο και ψηφιακές ενδείξεις για: ολικό και δύο μερικούς χιλιομετρητές / θερμοκρασία ψυκτικού / στάθμη καυσίμου / ρολόι / μέση ωριαία ταχύτητα / θερμοκρασία αέρα / μέση κατανάλωση / διάστημα αλλαγής λαδιού και ιμάντα, ενδεικτικές λυχνίες για: φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / τσεκ κινητήρα

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Ισχύς κατασκευαστή (HP/rpm): 45,8/6.750

Ροπή κατασκευαστή (Kg.m/rpm):            5,3/5.250

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)

Μέση: 4,9

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)

Μέση: 306

 

ΤΙΜΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ (με ΦΠΑ 23%, €)

Έμβολο πλήρες : 144,79

Μπιέλα : 120,42           

Εξάτμιση : 656,97

Εμπρός φτερό : 104,06                       

Εμπρός τροχός: 517,89           

Μανέτα δεξιά: 32,64 

Σέλα :            454,94         

Πλαίσιο: 1.305,36

 

Οι παραπάνω τιμές ίσχυαν τον Αύγουστο του 2015 

 

 

     

 

 

To πίσω δισκόφρενο μεγάλωσε το 2012 και έγινε ιδιαίτερα ισχυρό. Η δεύτερη δαγκάνα είναι για το χειρόφρενο

 

Η σέλα ανοίγει από το εμπρός μέρος και μένει όρθια με την βοήθεια δυο μικρών αμορτισέρ. Ο χώρος από κάτω της χωράει ένα κράνος και μερικά μικροπράγματα

 

 

Φως led στην λεπτή ουρά που παραπέμπει σε Yamaha R. Βολικές οι χειρολαβές του συνεπιβάτη όπως και η σέλα του