Aprilia RSV Mille R Factory (2004 - 2009)

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/8/2010

Κατάφερε στο πέρασμά της όχι μόνο να εισβάλλει στην κυριαρχία των Ιαπώνων στα superbike, αλλά και να γίνει αγαπητή στον κόσμο. Δεν έχει υπερεπιδόσεις και υπερβολικό γκάζι, αλλά είναι ένα απόλυτα ισορροπημένο σύνολο με εξωτικά περιφερειακά που τα καταφέρνει περίφημα παντού
[blockquote]Ναι...
Γιατί είναι ένα ολοκληρωμένο superbike
Όχι...
Γιατί είναι από τα πιο βαριά superbikes...
Γιατί...
Ο συνδυασμός του συγκεκριμένου πλαισίου και του συγκεκριμένου κινητήρα, είναι πραγματικά ένα "ποίημα" για τον δρόμο και την πίστα
Tι πρέπει να προσέξετε
Αυτό ο δικύλινδρος έχει αποδειχθεί “τέρας" αξιοπιστίας, οπότε δεν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος τομέας που "πονάει" μηχανολογικά. Βεβαιωθείτε ότι η συντήρηση έχει τηρηθεί, όπως προτείνει η Aprilia, και ψάξτε για τυχόν σημάδια που θα μαρτυρούν σκληρή χρήση σε πίστα ή και πτώση (όπως για παράδειγμα ισιωμένο υποπλαίσιο κ.λπ.)[/blockquote]
Έκανε τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, όταν οι Γιαπωνέζοι μάχονταν σώμα με σώμα με τα τετρακύλινδρα 1000 και 900 της εποχής και έδειξε αμέσως άκρως ανταγωνιστική. Το ίδιο ακριβώς συνέχισε να κάνει και στη συνέχεια της καριέρας της, που μετά το 2004 ανανεώθηκε, έχοντας αυτή τη φορά απέναντί της τους ίδιους, αλλά πολύ πιο ισχυρούς τετρακύλινδρους κινητήρες των 1000 κυβικών των Γιαπωνέζων που πλέον είχαν αποκτήσει σχεδόν 150 άλογα στο τροχό. Ο δικύλινδρος κινητήρας της Rotax που έχει στα σπλάχνα του το Mille σίγουρα δεν μπορούσε να έχει τέτοια απόδοση, οπότε οι άνθρωποι της Aprilia συνέχισαν την Ιταλική συνταγή για μια καλή μοτοσυκλέτα. Αυτή δεν ήταν άλλη από την τοποθέτηση ενός πολύ ισχυρού και άκαμπτου αλουμινένιου πλαισίου, αλλά και την προσθήκη αναρτήσεων με την υπογραφή της Ohlins. Τα φρένα είναι της Brembo με δαγκάνες ακτινικά τοποθετημένες τεσσάρων εμβόλων, τα οποία μαζί με το ακριβέστατο πιρούνι συνέθεταν ένα καλορυθμισμένο μπροστινό σύστημα που σε προδιέθετε ανάλογα για το πώς πρέπει να οδηγήσεις αυτή την μοτοσυκλέτα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι και οι σφυρήλατες ζάντες της ΟΖ, οι οποίες σημαντικά το αναρτώμενο βάρος της μοτοσυκλέτας.
Ανεβαίνοντας στη σέλα της, αίσθηση προκαλεί η ευρυχωρία που διαθέτει, καθώς από τα κλιπ ον είναι αρκετά μακριά, όπως και τα μαρσπιέ. Βέβαια, αίσθηση προκαλούν και τα παραπανίσια κιλά της που ξεπερνούν τα 215, νούμερο στο άνω άκρο της κατηγορίας, το οποίο ευτυχώς στην οδήγηση δεν γίνεται αντιληπτό. Το “ζύγισμά” της είναι πολύ καλό και γενικά η οικειότητα που αποκτάς μαζί της δεν θυμίζει και πολύ ιταλική μοτοσυκλέτα. Δεν υπάρχουν καθόλου μηχανικοί θόρυβοι και τα πάντα έχουν μια ποιοτική πινελιά που ξεφεύγει αρκετά από την μαζικότητα των γιαπωνέζικων superbike. Εξίσου ξεχωριστή και όμορφη, ακόμα και σήμερα, είναι η εμφάνισή της, με χαρακτηριστικό στοιχείο το μακρόστενο ρεζερβουάρ και την σχετικά φαρδιά σιλουέτα της, παρά τον στενό δικύλινδρο κινητήρα της. Οδηγώντας την και συγκρίνοντας με τα σημερινά δεδομένα, σίγουρα αυτό που δεν σε εκπλήσσει είναι το γκάζι του κινητήρα της. Δεν διαθέτει την ευστροφία και τη δύναμη των σύγχρονων δικύλινδρων (βλέπε Ducati 1198) και στις υψηλές στροφές υστερεί σημαντικά. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να σημειώνει αρκετά καλές επιδόσεις, κάτι που οφείλεται στις σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων που εκμεταλλεύονται πλήρως την ισχύ του κινητήρα της. Δεν είναι όπλο και ταχεία υπερυψηλών επιδόσεων, αλλά εύκολα το νούμερο 260 θα εμφανιστεί στην ψηφιακή οθόνη των πληρέστατων οργάνων του, και χωρίς πρόβλημα μπορεί να διατηρεί σταθερά ταχύτητες κοντά στα 240 χιλιόμετρα. Σε αυτά τα απαγορευτικά νούμερα ταχυτήτων, το πολύ ισχυρό πλαίσιο και οι ποιοτικές αναρτήσεις κάνουν εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας όχι μόνο  ασφάλεια και σταθερότητα, αλλά και πολύ καλή κατευθυντικότητα. Εκτός εθνικής και σε γρήγορες ανοιχτές στροφές το Mille μπορεί και δείχνει τα ακονισμένα δόντια του ακόμα καλύτερα, αφού η ακρίβεια που προσφέρουν οι αναρτήσεις του επιτρέπουν να στρίβει καταπληκτικά, ενώ η ροπή και η δύναμη στις μεσαίες στροφές που έχει ο δικύλινδρος κινητήρας του επιτρέπει δυνατές και απολαυστικές εξόδους από κάθε στροφή.
Όμως όλα αυτά τα απολαμβάνεις καλύτερα μέσα στην πίστα, αφού ουσιαστικά η μοτοσυκλέτα εκεί έχει εξελιχθεί και μπορείς να κινηθείς πραγματικά γρήγορα χάρη στο πολύ καλό “πακέτο” αναρτήσεων και πλαισίου, ενώ στους καλούς χρόνους στην πίστα που μπορεί να πετύχει βοηθάει και ο αδύναμος μεν αλλά πολύ γραμμικός κινητήρας του που σου επιτρέπει να κρατάς σχεδόν παντού το γκάζι ανοιχτό. Μην ξεχνάτε ότι το 2007 κατάφερε και βγήκε πρώτη στο Master bike κόντρα σε όλα τα γιαπωνέζικα και ευρωπαϊκά της εποχής εκείνης.
Σήμερα δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεις μεταχειρισμένη μια Aprilia Mille Factory, καθώς οι περισσότεροι ιδιοκτήτες τους δύσκολα την αλλάζουν παρά την έλευση του νέου RSV4. Για αυτό το λόγο κρατά και υψηλή μεταπωλητική αξία που σχεδόν αγγίζει τα 7.500 ευρώ. Είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορείς να ταξιδέψεις σχετικά άνετα, να ευχαριστηθείς χωρίς ουρλιαχτά και πολλή προσπάθεια για γρήγορη οδήγηση στο δρόμο, ενώ μπορείς ταυτόχρονα με ένα ζευγάρι racing ελαστικά να γράψεις και πολύ καλούς χρόνους σε μια πίστα. Επίσης, είναι και η τελευταία Aprilia που φέρει το λογότυπο Mille στα πλαστικά της…   



ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος: Τετράχρονος, δικύλινδρος V600, υγρόψυκτος με 2 EEK και τέσσερις βαλβίδες
Διάμετρος επί διαδρομή (mm): 97x67,5
Κυβικά (cc): 997,6
Σχέση συμπίεσης: 11,8:1
Ανάφλεξη: Ψηφιακή
Τροφοδοσία: Ψεκασμός Sagem
Σύστημα εκκίνησης: Μίζα
Σύστημα εξαγωγής: 2 σε 1 σε 2 σε 1


ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη: Υγρός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση: Αλυσίδα, γρανάζια / 2,687


ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος: Αλουμινένιο, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (o): 25
Ίχνος (mm): 101,7
Μεταξόνιο (mm): 1418
Ύψος σέλας (mm): 810
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός: Ανεστραμμένο Ohlins
Διάμετρος (mm): 43
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς, προφόρτιση
Πίσω: Μονόμπρατσο ψαλίδι, ένα αμορτισέρ Ohlins με μοχλικό
Διαδρομή (mm): 120
Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση επαναφοράς και συμπίεσης


ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δύο δίσκοι 320 χιλιοστών, δαγκάνες με τέσσερα έμβολα
Πίσω: Δίσκος 255mm, δαγκάνα με δυο έμβολα


ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό: 120/70-17
Ζάντα: 3,50x17''
Πίσω
Ελαστικό: 190/55-17
Ζάντα: 6 x17''


ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Tαχύμετρο και στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις, δύο μερικοί και ένας ολικός χιλιομετρητής, ενδείξεις για ποσότητα καύσιμου, θερμοκρασία περιβάλλοντος / ψυκτικού, ρολόι, ενδεικτικές λυχνίες για νεκρά / φλας / μεγάλη σκάλα φώτων / πίεση λαδιού / ψεκασμό / ρεζέρβα / ανοιχτό σταντ / προειδοποίηση service


ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm): 143/10.000
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm): 9,8 / 7.250


ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗΣ
Ισχύς στον τροχό (ΗΡ/rpm): 124,5 / 9.700
Ροπή στον τροχό (kg.m/rpm): 9,9 / 7.600


ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση: 7,4

Ducati 1098 (2007-2008)

Κόκκινη, όμορφη και γρήγορη!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

12/3/2020

Από την πρώτη στιγμή που την αντικρύσαμε, η Ducati 1098 κέρδισε δικαιωματικά τη προσοχή μας, αφού θύμιζε περισσότερο την θρυλική 916 σε αντίθεση με την 999 που αντικαθιστούσε. Έντεκα ολόκληρα χρόνια μετά τη δημιουργία της συνεχίζει να εντυπωσιάζει και να τραβά τα βλέμματα πάνω της, όπως κάθε “καθαρόαιμή” Ducati. 

Το άρθρο προέρχεται από το αρχείο του περιοδικού ΜΟΤΟ και αναδημοσιεύεται από την αρχική του μορφή δίχως αλλαγές. Αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του περιοδικού, μαζί με τις φωτογραφίες που το συνοδεύουν. Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή, οικειοποίηση μέρους ή του συνόλου του κειμένου και των φωτογραφιών, παραλλαγή ή χρήση πέραν της ανάγνωσης

 

Κόκκινη, όμορφη και γρήγορη

 

Ήταν Νοέμβριος του 2005 όταν στην έκθεση του Μιλάνου αποκαλύφθηκε η νέα superbike της Ducati. Η αντικατάσταση της 999 έγινε με αυτή τη μοτοσυκλέτα, που παρέπεμπε περισσότερο από την απερχόμενη στο ορόσημο, την 916 του 1994

Μια μοτοσυκλέτα εκτός από λειτουργική οφείλει να είναι και όμορφη. Και η 1098 έκανε εντύπωση από την πρώτη φορά που την αντικρίσαμε. Σε καμιά περίπτωση δεν θύμισε σε κάτι την αμφιλεγόμενη αισθητικά 999 του Pierre Terblanche, έλκοντας περισσότερα χαρακτηριστικά από την θρυλική 916 του "μάγου" στον σχεδιασμό, Massimo Tamburini. O επικεφαλής του σχεδιασμού, ήταν ο νεαρός Giandrea Fabbro, βασίστηκε περισσότερο στην παράδοση της Ducati, για να φτιάξει τη μορφή της πιο γρήγορης μοτοσυκλέτας παραγωγής της εταιρείας.

Λεπτή και αεροδυναμική, με τα δυο τελικά των εξατμίσεων ψηλά στην ουρά, και με το εντυπωσιακό ψαλίδι της να γίνεται και πάλι μονόμπρατσο, η Ducati διατήρησε τη μοναδική ιταλική αισθητική στη νέα για το 2007 μοτοσυκλέτα της, αλλά ταυτόχρονα έκανε και μια υπέρβαση όσον αφορά τις επιδόσεις, φέρνοντάς τες στο επίπεδο των τετρακύλινδρων ιαπωνικών superbike. Ο κινητήρας Testastretta Εvoluzione ακολουθεί την παραδοσιακή για την εταιρεία διάταξη, με την περιεχόμενη γωνία των δυο κυλίνδρων να είναι στις 90 μοίρες.

Σπάνια μια μοτοσυκλέτα είναι τόσο όμορφη και χωρίς τα πλαστικά της. Γύρω από τον δυνατό κινητήρα, διακρίνεται το ατσάλινο χωροδικτύωμα και το ογκώδες αλουμινένιο και μονόμπρατσο ψαλίδι

 

Με 1099 κυβικά, καινούριες κεφαλές πάντοτε με τον δεσμοδρομικό έλεγχο των μεγάλης διαμέτρου βαλβίδων, και ακολουθώντας τα διδάγματα και τις εμπειρίες από τα MotoGP, με οβάλ αυλούς εισαγωγής, ανέβασε την απόδοσή του σε πρωτόγνωρα επίπεδα, αγγίζοντας τους 150 ίππους στον τροχό. Oι παραδοσιακές αρχές ακολουθήθηκαν και για τη κατασκευή του πλαισίου, από σωλήνες χρωμιομολυβδαινιούχου ατσαλιού υψηλής ποιότητας και μεγαλύτερης διατομής. Το πλαίσιο της 1098 έχει 14% μεγαλύτερη ακαμψία από αυτό της 999, ζυγίζοντας 1,5 κιλό λιγότερο. Συνολικά η 1098 ζύγιζε δεκαπέντε κιλά λιγότερα από την 999 που αντικατέστησε.

Η 1098 ήταν από την παρουσίασή της μια ακριβή μοτοσυκλέτα, για δυο ουσιαστικά λόγους: Ο πρώτος αφορά το κόστος των κορυφαίων περιφερειακών που επέλεξε η Ducati, και ο δεύτερος έχει να κάνει με τη μικρή κλίμακα παραγωγής της, σε σχέση με τον τετρακύλινδρο ιαπωνικό ανταγωνισμό. Ακριβότερη παραμένει και ως μεταχειρισμένη, αλλά έτσι είναι τα καλά πράγματα -και μάλιστα με τον αέρα του παγκόσμιου πρωταθλήματος που κατέκτησε.

Από τα ακριβά περιφερειακά της εξαρτήματα, ξεχωρίζουν οι ακτινικές και monoblock δαγκάνες της Brembo, που ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα που τις φόρεσε. Ξεχωριστό σημείο της ήταν και η υποδομή για την εφαρμογή DDA (στην ακριβότερη έκδοση S με τις αναρτήσεις της Ohlins, προσφερόταν ως στάνταρ).Το πρόγραμμα Ducati Data Analyzer επιτρέπει στον αναβάτη της να δει ό,τι καταγράφηκε σε ένα USB Stick από την κεντρική μονάδα διαχείρισης. Το άνοιγμα του γκαζιού, οι στροφές και η θερμοκρασία του κινητήρα, η ταχύτητα της μοτοσυκλέτας και οι σχέσεις κιβωτίου, είναι τα κυριότερα από τα δεδομένα που μπορούν να αναλυθούν για τις 3,5 ώρες οδήγησης που χωρούν στη μνήμη του.

Η 1098 ήταν η ελαφρύτερη, δυνατότερη και με το καλύτερο γυρολόγιο σε πίστα από όλες τις μοτοσυκλέτες παραγωγής της ιταλικής εταιρείας, μέχρι τότε. Αντικαταστάθηκε σχετικά σύντομα από την 1198, που στην ουσία είναι η ίδια μοτοσυκλέτα με μεγαλύτερο κυβισμό, στα όρια της κατηγορίας για τα δικύλινδρα superbike. Η ελαφριά αίσθηση την χαρακτηρίζει οδηγικά, ο πολύς χώρος που έχει στη διάθεσή του ο αναβάτης της και η μεγάλη ευκολία στην αλλαγή κλίσεων, τη διαχωρίζουν οριστικά από τις προγενέστερες superbike της Ducati.

Ο κινητήρας είναι απρόσμενα εύστροφος για τον κυβισμό του και εκτός από την απολαυστική ροπή του, έχει αντικειμενικά πλέον και πολλή δύναμη. Τα φρένα του δε, έθεσαν νέα στάνταρ, όχι μόνο για την ισχύ και την αντοχή τους αλλά και για την αίσθησή τους. Αντίστοιχα σωστή είναι και η τροφοδοσία του κινητήρα, τόσο στο άνοιγμα όσο ακόμη και στο κλείσιμο του γκαζιού: Καταφέρνει χωρίς να έχει μονόδρομο συμπλέκτη, να αποδίδει σαν να είχε. Αυτή είναι η 1098. Μια ακριβή, "πολεμική", ιταλική δικύλινδρη superbike -η πιο σύγχρονη που έχει κατασκευάσει το εργοστάσιο της Μπολόνια και που οριοθετεί το σημερινό επίπεδο της κατηγορίας.

 

Ναι...

Για όσους θέλουν μια δυνατή V2 superbike, γλιτώνοντας αρκετά χρήματα από την αγορά του επόμενου μοντέλου

 

Όχι...

Εάν δεν χρησιμοποιηθεί για τους σκοπούς που σχεδιάστηκε

 

Γιατί...

Είναι μια μοτοσυκλέτα - ορόσημο στην ιστορία της Ducati, πάντα desmo και πανίσχυρη

 

Τι πρέπει να προσέξετε

Η ακριβή αυτή μοτοσυκλέτα πρέπει να είναι πλήρης και με επιβεβαιωμένη την απαραίτητη συντήρησή της. Είναι σύνηθες το να έχουν αλλαχθεί εξαρτήματα με άλλα βελτιωμένα, και καλό θα είναι να ζητήσετε και τα εργοστασιακά. Μάθετε εάν η συγκεκριμένη έχει λυμένα τα προβλήματα των δυο ανακλήσεών της, για τα ράουλα στους ιμάντες των εκκεντροφόρων και τις σωληνώσεις καυσίμων.

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:                      Tετράχρονος, δικύλινδρος V90o, υγρόψυκτος με 2 EEK, τέσσερις βαλβίδες, desmo
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):    104x64,7
Κυβικά (cc):               1.099       
Σχέση συμπίεσης:       12,5:1     
Ανάφλεξη: Ψηφιακή   
Τροφοδοσία:              Ψεκασμός Marelli
Σύστημα εκκίνησης:    Μίζα
Σύστημα εξαγωγής:    2 σε 1 σε 2
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Τύπος Συμπλέκτη:   Ξερός, πολύδισκος
Σχέσεις ταχυτήτων: 6
Τελική Μετάδοση:   Αλυσίδα, γρανάζια / 2,533
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:         Ατσάλινο χωροδικτύωμα, αλουμινένιο υποπλαίσιο
Γωνία κάστερ (o):    24,3
Ίχνος (mm): 97
Μεταξόνιο (mm):    1.430
Ύψος σέλας (mm):  820
Βάρος κενή / γεμάτη (kg): 185,4/197
Ρεζερβουάρ/ρεζέρβα (l):    15,5/4
ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
Εμπρός:        Ανεστραμμένο Showa
Διάμετρος (mm):     43
Διαδρομή (mm):     127
Ρυθμίσεις:     Προφόρτιση, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
Πίσω: Ένα αμορτισέρ Showa, μοχλικό
Διαδρομή (mm):     127
Ρυθμίσεις:     Προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και επαναφοράς
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός:        Δύο δίσκοι 330 χιλιοστών, δαγκάνες monoblock, Brembo με τέσσερα έμβολα, ABS
Πίσω: Δίσκος 245mm, δαγκάνα με δύο έμβολα
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός
Ελαστικό:     120/70-17
Ζάντα:                   3,50x17in
Πίσω
Ελαστικό:     190/55-17   
Ζάντα:                   6x17in
ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ
Ψηφιακή οθόνη σε στιλ ΜotoGP, με ενδείξεις στροφών/ταχύτητας, ρολόι, lap timer, ειδοποίηση για service, δείκτη βενζίνης, λυχνίες για πίεση λαδιού/ρεζέρβα/θερμοκρασία λαδιού και νερού/νεκράς/φλας/μεγάλης σκάλας, ενδείξεις για μέση κατανάλωση, μέση ταχύτητα, immobilizer, υποδοχή για DDA
Τα όργανα με τις ψηφιακές (και πολλές) ενδείξεις ήρθαν από τα MotoGP και τη Desmosedici GP6. Η 1098, ανάμεσα στις άλλες πρωτιές, ήταν και η πρώτη μοτοσυκλέτα με τη διάταξη DDA (Ducati Data Analyzer), όπου μέσω λογισμικού ο αναβάτης μπορεί να αναλύσει τα δεδομένα της οδήγησής του -κάτι σαν mini τηλεμετρία δηλαδή
 
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Ισχύς εργοστασίου (HP/rpm):      160 / 9.750
Ροπή εργοστασίου (kg.m/rpm):   12,5 / 8.000

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (l/100km)
Μέση:         7,5
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ (km)
Μέση:         206
 
Οι τιμές που ίσχυαν τον Σεπτέμβριο του 2009
Αντ/κά
Προτεινόμενη Λιανική (με ΦΠΑ 24%, €)
Έμβολο πλήρες:
393,85
Μπιέλα:
649,10
Τελικά εξάτμισης:
1.039,75
Ρεζερβουάρ:
1.500,75
Εμπρός φτερό: 
135,05
 
Οι τιμές που ισχύουν σήμερα
Αντ/κά
Προτεινόμενη Λιανική (με ΦΠΑ 24%, €)
Έμβολο πλήρες:
315,57
Μπιέλα:
415,26
Τελικά εξάτμισης:
1.330,40
Ρεζερβουάρ:
1.919,63
Εμπρός φτερό: 
172,75
Με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται μια πτώση στο κόστος απόκτησης των εμβόλων και των μπιελών και είναι απόλυτα θετική, αφού μετά από 10 χρόνια η πιθανή αλλαγή τους να βρίσκεται προ των πυλών. Απ’ την άλλη, η αύξηση της τάξεως των 400 ευρώ –περίπου- του κόστους του ρεζερβουάρ αποτελεί ένα παραπάνω λόγο να εστιάσετε στην κατάστασή του σε περίπτωση που σκέφτεστε να αγοράσετε μια 1098.

 

Ετικέτες