Τα αυτοκόλλητα του Kawasaki GPz 900 R του Top Gun: Τι συμβολίζει το κάθε ένα

Η ιστορία πίσω από τις εικόνες
Top Gun
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/12/2022

Κάποιες κινηματογραφικές ταινίες και κάποια οχήματα που εμφανίζονται σε αυτές έχουν καταφέρει να γράψουν κοινή ιστορία. Η μαύρη-κόκκινη Kawasaki GPz 900 R που καβαλούσε ο Maverick στο Top Gun είναι σίγουρα μια από αυτές και έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μιας ολόκληρης γενιάς μοτοσυκλετιστών και όχι μόνο.

Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να μην είχε πάνω της κανόνια, αλεξίσφαιρα τζάμια, ούτε πετούσε λάδια στο δρόμο όπως η Aston Martin του James Bold και φυσικά δεν είχε στροβιλοκινητήρα όπως το Batmobil, όμως είχε πάνω τις μια σειρά από αυτοκόλλητα που την έκαναν να ξεχωρίζει από κάθε άλλη “κοινή” GPz 900 R που κυκλοφορούσε στους δρόμους.

Top Gun 1

Όλοι έχουμε δει αυτά τα αυτοκόλλητα, όμως λίγοι ξέρουμε τι ακριβώς συμβολίζουν, οπότε ιδού η ευκαιρία να μάθουμε κι εμείς που δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει το κάθε ένα από αυτά:

 

United States Navy Fighter Weapon School

Air Force

Το αυτοκόλλητο αυτό είναι της ειδικής πολεμικής σχολής που ιδρύθηκε από τον αμερικάνικο στρατό μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και στόχο είχε την εκπαίδευση των καλύτερων πιλότων σε αερομαχίες. Οι αερομαχίες ήταν το βασικό πεδίο δράσης των πιλότων στον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως μετά την χρήση υπερηχητικών αεροπλάνων Jet και πυραύλων, ο αμερικάνικος στρατός πίστεψε πως η δυνατότητα να πλήξεις στόχους από μεγάλες αποστάσεις επαρκούσε για την ασφάλεια της χώρας, αλλά και την νίκη στο πεδίο της μάχης. Μόνο που ο Ψυχρός Πόλεμος και ο πόλεμος στο Βιετνάμ που ακολούθησαν, απέδειξαν πως αυτό το στρατιωτικό δόγμα δεν επαρκούσε. Με τους Ρώσους να έχουν πυρηνικά δεν ήταν δυνατόν να εκτοξεύουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς  προς τη Ρωσία κάθε φορά που τα Σοβιετικά αεροσκάφη έμπαιναν στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ, διότι αυτό θα οδηγούσε στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Χρειάζονταν λοιπόν μια ομάδα πιλότων και αεροσκαφών με δυνατότητες στις αερομαχίες, ώστε να απαντούν συμμετρικά στα Σοβιετικά αεροπλάνα και να δώσουν χρόνο στις πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών για διαπραγματεύσεις. Έτσι ιδρύθηκε η USNFWS με επίλεκτους πιλότους και για αυτούς σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε τα επόμενα χρόνια το ελαφρύ και ευέλικτο F-16. Το γεγονός πως απεικονίζει ένα “λοκαρισμένο” Mig 21 τα λέει όλα. Μάλιστα, όταν κυκλοφόρησε η ταινία Top Gun το 1986, εκατοντάδες πιλότοι έκαναν αίτηση για να μπουν στη σχολή και ο διοικητής της σχολής επέβαλε πρόστιμο 5 δολάρια σε όποιον έλεγε ατάκες του Maverick!

 

114th Fighter Squadron (VF-114) / Leo (VF-213)

VF-114

Η 114 μοίρα μάχης του αμερικάνικου πολεμικού ναυτικού είχε πολεμήσει στο Βιετνάμ και είχε ως βάση το αεροπλανοφόρο Enterprise. Το μπλε αυτοκόλλητο με το λιοντάρι (LEO) είναι της μοίρας 213 που επίσης είχε λάβει μέρος στον πόλεμο του Βιετνάμ και είχε το παρατσούκλι Black Lions.

 

VFA-1 “Firebirds” και VF-51

VFA-1

Ο κόκκινος αετός της VFA-1 είναι της αερομεταφερόμενης ομάδας… “προσκόπων” που έχουν το παρατσούκλι Firebird και όπως ο Μπλε Αετός της VF-51 (Fighting Fifty One) εδρεύει στην ναυτική βάση Miramar.

 

NO WIMPS

No-1

Το αυτοκόλλητο αυτό συμβολίζει ουσιαστικά τους αδίστακτους, υπό την έννοια πως δεν διστάζεις εμπρός στον εχθρό. Επίσης συμβολίζει και την φράση “murder committee” της ταινίας, δηλαδή πως οι πιλότοι του Top Gun είναι “Επιτροπή Δολοφόνων”

 

No Bull Shits

No-2

Εδώ δεν χρειάζεται να πούμε τι ακριβώς συμβολίζει το αυτοκόλλητο που δείχνει μια αγελάδα που κάνει την ανάγκη της…

 

No Turkey

No-2

Το αυτοκόλλητο με τη γαλοπούλα είναι σίγουρα το αγαπημένο των πιλότων της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Όχι φυσικά γιατί δεν τους αρέσουν οι γαλοπούλες, αλλά διότι η λέξη “Γαλοπούλα” και η λέξη “Τουρκία/Τουρκικό” ακούγονται ακριβώς το ίδιο στα Αγγλικά και οι Αμερικάνοι το χρησιμοποιούν για να χαρακτηρίσουν τους αργόσχολους, τους βραδυκίνητους και γενικά τους “αργόστροφους” χαρακτήρες.

 

No 55 Speed Limit

No-3

Ούτε εδώ χρειάζονται ιδιαίτερες εξηγήσεις, πέραν του γεγονότος πως το όριο των 55 μιλίων την ώρα στους αμερικάνικους αυτοκινητόδρομους επιβλήθηκε για την μείωση της κατανάλωσης καυσίμων μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1972.

 

    

Πέθανε σήμερα ο Kenji Ekuan, σχεδιαστής των Yamaha

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

10/2/2015

Ο Kenji Ekuan ίσως δεν μας είναι γνωστός ως όνομα, όμως γνωρίζουμε πολύ καλά την δουλειά του, αφού πρόκειται για τον ιδρητή της σχεδιαστικής εταιρεία GK στην Ιαπωνία, η οποία είχε αναλάβει των σχεδιασμό των περισσότερων μοτοσυκλετών της Yamaha από την δεκαετία του ΄60 μέχρι και σήμερα. Τα πιο γνωστά μοντέλα που φέρουν την προσωπική του υπογραφή είναι το V-Max και η R1, όμως ο Kenji Ekuan και οι συνεργάτες τους ήταν υπεύθυνοι για πολλές ακόμα δημιουργίες της εταιρεία των τριών διαπασών, όπως τα concept bikes που εμφανίζονται στις εκθέσεις του Τόκυο. Ο Kenji γεννήθηκε στο Τόκυο το 1929 όμως την ζωή του στιγμάτισε μια για πάντα ο βομβαρδισμός της Hiroshima από τους Αμερικάνους στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του πατέρα του από την ραδιενεργή ακτινοβολία. Το πάθος του για των βιομηχανικό σχεδιασμό πυροδότησε η εικόνα των κατεστραμμένων οχημάτων και κτηρίων που αντίκρισε μετά την έκρηξη της βόμβας και όπως ο ίδιος έλεγε: Μου έδειναν την εικόνα ότι ήθελαν να μου μιλήσουν και να παραπονεθούν που δεν πρόλαβαν να χρησιμοποιηθούν αρκετά. Από τότε ήθελα να σχεδιάζω και να φτιάχνω αντικείμενα…

Το πιο διάσημο δημιούργημά του είναι το μπουκάλι για την σάλτσα σόγιας της εταιρείας KIKKOMAN με το χαρακτηριστικό κόκκινο καπάκι, όπως και μερικά από τα πιο εντυπωσιακά bullet-train της Ιαπωνίας. Το έργο του βραβεύτηκε πολλές φορές σε διεθνές επίπεδο, με πιο πρόσφατο το Golden Compass Award, ένα υψηλού κύρους σχεδιαστικό βραβείο που κέρδισε πέρσι στην Ιταλία.   

 

 

 

 

 

 

GK Design Group Chairman

Kenji Ekuan

Βιογραφικό

1929 Born In Tokyo
1955 Graduated from the Tokyo National University of Fine Arts and Music
1957 Graduated from the Art Center College of Design (USA)
1957 Established GK Industrial Design Associates and took office as President
1970 Elected President of JIDA *1
1973 Executive Chairman of the Organizing Committee for ICSID '73 Congress, Kyoto
1976 Elected President of ICSID *2
1982 Appointed Chairman of the Committee for Exposition Facilities for Tsukuba EXPO '85 1985 Executive Producer of the Osaka Design Festival '85
1985 Appointed Director of the Kawakawa Design School
1987 Appointed Co-General Producer of the World Design Exposition '89, Nagoya
1989 Appointed Chairman of the "Design - Up" committee for Tokyo Metropolis
1995 Appointed Chairman of the Japan Institute of Design
1998 Appointed Chairman of the Design for the World
*1 JIDA --- Japan Industrial Designer's Association
*2 ICSID --- International Council of Societies of Industrial Design

Chairman of GK Design Group
Chairman of Design for the World
Senator of ICISID
Chairman of the Japan Finland Design Association
Board Member of Japan Association of Artist Craftsmen and Architects
Board Member of the Japan Society for Future Research
Dean of Shizuoka University of Art and Culture
Chairman of the Japan Institute of Design
Trustee of the Art Center College of Design (USA)
Advisory Member of University of Industrial Arts Helsinki (FINLAND)
Committee Member of Raymond Loewy Foundation Japan

Βιβλιογραφία

Dogu Ko (historical and philosophical analysis of the roles of "tools" in the life of man); published by Kajima Institute Publishing Co., Ltd. Tokyo 1967
Industrial Design (the world of Dogu, its origins, its future); published by Japan Broadcast Publishing Co., Ltd. (NHK Book), Tokyo 1971
The History of Kitchen Utensils; published by Shibata Shoten Publishing Co., Ltd. Tokyo 1976
Makunouchi Bento no Bigaku (the aesthetics of the Makunouchi Lunch Box); Published by Goma Shobo Co., Ltd. Tokyo 1980
The Philosophy of Tools; published by PHP publishers, Kyoto 1980
Butsudan to Jidosha (the Buddhist altar and the automobile); published by Kosei Shuppan, Tokyo 1986
Material Things and Japanese; published by Tokyo Shoseki, Tokyo 1994
Soul and Material Things; published by Holp Shuppan Publishers, Tokyo 1997
The aesthetics of Japanese Lunchbox; published by MIT PRESS, USA 1998
The Discourses of Dogu; published by Kajima Institute Publishing Co., Ltd. Tokyo 2000

Βραβεύσεις

ICSID Colin King Grand Prix (ICSID, 1979)
Honorary doctor of Science from Art Center College of Design (USA, 1981)
Honorary Membership of ORNAMO (Finnish Association of Designers, 1981)
Honorary Fellowship of IDIA (Australia, 1981)
Elected tot eh Mexican Academy of Design (Mexico, 1984)
International Design Award (IDSA, USA, 1988)
The Award for contributions to Design Promotion (Japan, 1992)
The Blue Ribbon Medal (Japan, 1992)
JIDA Grand Prix (Japan, 1993)
Sir Misha Black Medal (England, 1995)
Officier de L'Ordre des Arts et des letters (France, 1997)
Honorary Doctor from London Institute (England, 1999)
The Order of the Rising Sun (Japan, 2000)
Honorary Doctor from University of Art and Design Helsinki (Finland, 2001)
Lucky Strike Designers Award (2003)
The International Scientific and Technological Cooperation Award of The People's Republic of China (2004)
The Insignia of Commander in the Order of the Lion of Finland (Finland, 2005