Τελείωσε στην Γερμανία: Η Dainese δικαιώθηκε έναντι της Alpinestars!

Συνεχίζεται η δικαστική διαμάχη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/2/2019

Ο μεγάλος δικαστικός αγώνας που η Dainese έχει χρόνια τώρα ανοίξει έναντι της Alpinestars, κατηγορώντας την πως παραβίασε δική της πατέντα στην κατασκευή αερόσακων για την προστασία του αναβάτη, μόλις ολοκληρώθηκε σε ένα μεγάλο εχθρικό μέτωπο, αυτό της Γερμανίας. Το ανώτατο δικαστικό όργανο στο Μόναχο, κατέληξε πως η Alpinestars πράγματι παραβίασε πατέντα της Dainese καθώς τα Tech-Air κρύβουν τεχνολογία που η δεύτερη έχει αναπτύξει για το D-Air. Η διαμάχη αυτή δεν είναι καινούρια, διαρκεί πολλά χρόνια τώρα κι αυτή δεν είναι η πρώτη νίκη της Dainese στην Γερμανία. Πριν από δύο χρόνια είχε επίσης κερδίσει μία δικαστική μάχη, με την Alpinestars να διαλέγει να συνεχίσει στο ανώτατο δικαστήριο, όπου τώρα, δύο χρόνια μετά, έχασε ολοκληρωτικά την μάχη. Η αγορά της Γερμανίας είναι εξαιρετικά σημαντική για τον δικαστικό αυτό αγώνα, καθώς τα μοτοσυκλετιστικά μπουφάν με αερόσακο γνωρίζουν εκεί τεράστια απήχηση. Η διαμάχη των δύο εταιριών δεν σταματά εδώ, αλλά συνεχίζει στις υπόλοιπες χώρες, ενώ υπάρχει περίπτωση και στην Γερμανία η Alpinestars να ζητήσει έφεση, χωρίς όμως ιδιαίτερες πιθανότητες για κάποια ανατροπή. Αρχικά η Dainese θέλησε να κυνηγήσει την Alpinestars σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, ωστόσο αυτό δεν θα της έφερνε άμεσα το αποτέλεσμα που ήθελε, την ακύρωση δηλαδή της εμπορικής διάθεσης του Tech-Air πράγμα που θα επιτύχει, όπως όλα δείχνουν, από χώρα σε χώρα.

Τι σημαίνει αυτό για εμάς, τους απλούς αναβάτες;

Μία τέτοια κυριαρχία μειώνει τον ανταγωνισμό και ο μειωμένος ανταγωνισμός μειώνει με την σειρά του τις πιθανότητες για καλύτερη τιμή στον τελικό ανταγωνιστή. Αυτός είναι ο γενικός κανόνας που ισχύει για κάθε αγαθό, ωστόσο στην πολύ συγκεκριμένη αυτή περίπτωση δεν θα πρέπει να μας απασχολεί κάτι τέτοιο. Κι αυτό γιατί καιρό τώρα, η Dainese έχει ήδη αδειοδοτήσει τρίτους κατασκευαστές με την τεχνολογία του D-Air και μάλιστα με λογικό κόστος, ώστε να κατασκευάζουν μπουφάν με τον δικό της αερόσακο και φθηνότερη συνολική τιμή. Η Dainese λοιπόν δεν θέλει να γίνει εκείνη η μόνη εταιρία στον κόσμο με αερόσακο σε ένα μπουφάν που δεν συνδέεται με την μοτοσυκλέτα σου αλλά ξέρει εκείνο πότε πρέπει να ενεργοποιηθεί, κι όταν τελικά συμβεί αυτό, τότε φουσκώνει ταχύτητα και προσφέρει πραγματικό αποτέλεσμα. Πρακτικά αυτός είναι και ο λόγος της διαμάχης με την Alpinestars καθώς το D-Air έχει κατακλύσει τα MotoGP με βάση την αποτελεσματικότητα του να μην ενεργοποιείται παρά μόνο όταν πρέπει. Κι όταν ενεργοποιείται προστατεύει αληθινά, σε ελάχιστο χρόνο. Κι αν δουλεύει στα MotoGP, τότε αυτό το καθιστά πρωτοποριακό από κάθε άποψη. Αναβάτες βέβαια είχε και η Alpinestars, ωστόσο αυτό σύμφωνα με την Dainese συνέβαινε διότι είχε παραβιάσει την δική της τεχνολογία.

Οι αερόσακοι στα μπουφάν δεν είναι καινούριο πράγμα, υπάρχουν πάνω από είκοσι χρόνια ως πεδίο έρευνας και τουλάχιστον δεκαπέντε ως προϊόν που μπορεί ο καθένας να αγοράσει. Τότε όμως, αφορούσαν μία αμπούλα διοξειδίου που η ασφάλειά της συνδεόταν με την μοτοσυκλέτα με φυσικό τρόπο, απαιτώντας από τον αναβάτη να ασφαλιστεί πριν ξεκινήσει, και φυσικά να μην ξεχαστεί όταν κατεβαίνει από την σέλα. Οι ακούσιες λοιπόν ενεργοποιήσεις ήταν πάρα πολλές, όπως μπορεί κανείς να φανταστεί, κάτι που μεταφράζεται σε κόστος. Μεγάλη διάδοση είχαν, κι εξακολουθούν να έχουν και τα αντίστοιχα γιλέκα, που φοριούνται πάνω από κάθε μπουφάν και δουλεύουν με τον παραπάνω τρόπο. Εισάγοντας ένα απαραίτητο μήκος σύρματος από την μοτοσυκλέτα ως την αμπούλα του μπουφάν, μαζί με ένα περιθώριο ώστε να αποφεύγονται οι ακούσιες ενεργοποιήσεις, καταλήγεις με έναν αερόσακο που έχει μεγάλες πιθανότητες να μην ανοίξει σε μία πτώση που σέρνεσαι μαζί, ή κάτω από την μοτοσυκλέτα κι αν τον φοράς, πραγματικά θα ήθελες να ανοίξει εκείνη την στιγμή. Όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα προβλήματα, όπως την απίστευτη ταχύτητα ενεργοποίησης που έχουμε δει από κοντά, ήρθε να καλύψει η «πολιτική» διάθεση στου D-Air, που εξελίχθηκε μέσα από τους πιο απαιτητικούς αγώνες του κόσμου.

Η πατέντα με αριθμό EP2412257B1 που ξεκίνησε την διαμάχη αφορά το υλικό του αερόσακου, τον τρόπο τοποθέτησης στο μπουφάν και το σχήμα του. Κατατέθηκε τον Δεκέμβριο του 2009 κι έχει δημοσιευθεί σε ισχύ από τον Μάιο του 2014. Ένα χρόνο μετά οι δύο εταιρίες βρέθηκαν για πρώτη φορά αντιμέτωπες στα δικαστήρια. Η πατέντα έχει παγκόσμια ισχύ και θα λήξει στις 04-12-2029, αν δεν ανανεωθεί.

Το μέλλον για την προστασία του αναβάτη βρίσκεται κι εδώ, στους αερόσακους. Μπορεί αυτή την στιγμή το κοινό, και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, να το θεωρεί μία ανώφελη πολυτέλεια, πως είναι καλό μονάχα για ταξίδια την στιγμή που ισχύει το αντίθετο, ή πως απλά θέλουν να του πουλήσουν ένα ακριβότερο μπουφάν, όμως στο μέλλον αυτή η νοοτροπία θα αλλάξει. Κυρίως γιατί συνδέεται άμεσα με την οικονομική στενότητα - αν δεν μπορείς να το αγοράσεις είναι εύκολο να το κοροϊδέψεις και να το υποτιμήσεις ώστε να μην αισθάνεσαι πως στερείσαι... Την ίδια στιγμή που στο παράλληλο σύμπαν θα ήθελες να είσαι ο πρώτος που δείχνει τα λαμπάκια στους φίλους του, ή που θα ήθελε να μπαίνει σε μία καφετέρια και θα συγκεντρώνει τα βλέμματα στο μπράτσο…

Φυσικά, όποιος έχει τραυματιστεί ενώ φορούσε μπουφάν, κράνος κι όλα τα απαραίτητα, δεν χρειάζεται τίποτα για να πειστεί πως η ασφάλεια δεν έχει ποτέ ανώτατο όριο, φτάνει όμως να μην εναντιώνεται στην ευελιξία και την ελευθερία κινήσεων και φυσικά να μην του στοιχίζει πολύ ακριβά. Οι αερόσακοι μόλις τώρα αρχίζουν να το υπόσχονται αυτό και είναι κάτι που μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά για να φτάσουμε ως εδώ υπήρξε τεράστιο κόστος έρευνας και εξέλιξης, σε ένα στάδιο που διήρκεσε χρόνια. Για αυτό και η Dainese δεν πρόκειται να το αφήσει έτσι...

Η Alpinestars με την σειρά της αρνείται πως έχει καταπατήσει πατέντες, αλλά επιπρόσθετα πως ήταν η ίδια, η πρώτη που μπήκε στα MotoGP, κάτι που η Dainese επίσης δεν δέχεται. Σε κάθε περίπτωση το πρώτος δεν έχει σημασία, η διένεξη υπάρχει για το υλικό, τον τρόπο τοποθέτησης και λειτουργίας κι έχει ξεκινήσει σχεδόν μία πενταετία στο παρελθόν, με την BMW να βρίσκεται τότε στην μέση.

Η Dainese ήρθε σε συμφωνία με την BMW για την από κοινού διάθεση της τεχνολογίας D-Air, καθώς αναγνώριζε το μέγεθος της αγοράς παρόλο που ως Ιταλική εταιρία μπορούσε να έχει κοντινότερους συνεργάτες, αν το ήθελε. Αυτό μας πηγαίνει στην αρχή του άρθρου για την σπουδαιότητα της Γερμανικής αγοράς. Κάπου στην μέση όμως οι δύο εταιρίες χώρισαν του δρόμους τους. Η Dainese, που είχε και το προϊόν, συνεργάστηκε τελικά με την Ducati, βγάζοντας την έκδοση D-Air της Ducati Multistrada. Η BMW έμεινε στην μέση ενός project που είχε τοποθετήσει στον προγραμματισμό της, ένα κοινό που κάλεσε την Alpinestars να το καλύψει. Άγνωστο πώς εξελίχθηκαν από εκεί τα πράγματα, αλλά αφήσαμε μικρά κενά στην ιστορία και ο καθένας μπορεί να τα ενώσει μόνος του, αυτό που βγήκε από την συνεργασία της BMW με την Alpinestars ως προϊόν της δεύτερης, κατέληξε στα δικαστήρια…

Αυτή την στιγμή το Tech-Air πρέπει να σταματήσει να πωλείται στην Γερμανία, να αποσυρθεί από όσους το έχουν αγοράσει, και να δοθούν αποζημιώσεις στην Dainese με βάθος στο 2015. Ο πόλεμος μεταξύ τους συνεχίζει τώρα σε άλλα μέτωπα, στην Ιταλία, την Αγγλία και την Γαλλία, ωστόσο η μεγαλύτερη μάχη από όλες έχει μόλις τελειώσει…  

 

Ετικέτες

Zontes Iceland Tour 2025 – Ο Μητσάκης έφτασε στα Νησιά Φερόες!

Από την Αθήνα στο Hirtshals της Δανίας και έπειτα "απόβαση" στα Νησιά
Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/4/2025

Σε εξέλιξη βρίσκεται το τελευταίο ταξιδιωτικό "Zontes Iceland Tour 2025" του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την τρικύλινδρη Zontes 703F και “τελικό προορισμό” την Ισλανδία.

Η Zontes 703F, φορτωμένη με ταξιδιωτικό εξοπλισμό, κινήθηκε αβίαστα από τις ιταλικές ακτές μέχρι τις γερμανικές autobahnen και τις πεδιάδες της Δανίας. Για το ταξίδι  ταξίδι μέχρι το λιμάνι Hirtshals (σημείο αναχώρησης για Ισλανδία), ο Μητσάκης κάλυψε περισσότερα από 2.300 χιλιόμετρα περνώντας από την Ελλάδα στην Ιταλία και έπειτα σε Αυστρία, Γερμανία και Δανία, για να φτάσει έπειτα στις Νήσους Φερόες, την προγραμματισμένη στάση σε ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι δυόμιση ημερών. Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος για την μέχρι τώρα εμπειρία του.

Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

“Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πάτρα–Ανκόνα αποτέλεσε την αφετηρία του ZONTES ICELAND TOUR 2025. Μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι στα νερά της Αδριατικής, αποβιβάστηκα στην Ιταλία και ξεκίνησα για τα σύνορα της Αυστρίας με προορισμό το αλπικό πέρασμα Brenner (574 χλμ.). Καθοδόν για τον ιταλικό βορρά, θεώρησα χρέος μου να επισκεφθώ το Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στην πόλη Rimini, προκειμένου να αποτείνω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους 116 Έλληνες μαχητές της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που σκοτώθηκαν στη μάχη του Ρίμινι (1944)…

Μπορεί το οδικό πέρασμα της ZONTES 703F από το αυστριακό έδαφος να ήταν αρκετά σύντομο (μόλις 70 χλμ.), μια στάση για καφέ στο λατρεμένο μου Seefeld (το κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο των Αυστριακών Άλπεων), την έκανα! Και μετά την ανοιξιάτικη μοσχοβολιά των Άλπεων, οι τροχοί της ZONTES 703F άρχισαν να ρολάρουν με υποδειγματική σταθερότητα και ασφάλεια στις κορεσμένες γερμανικές autobahnen…

Zontes Iceland Tour 2025


Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, ακολουθώντας την διαδρομή Munich–Nuremberg–Kessel–Flensburg (1.150 χλμ.), η μαύρη ZONTES 703F βρέθηκε στο στοιχείο της και με οδήγησε με άνετους και ξεκούραστους ταξιδιωτικούς ρυθμούς στα σύνορα της Δανίας. Ανέλπιστα ιδανικές στάθηκαν όμως και οι καιρικές συνθήκες, αφού ο υδράργυρος έφτασε να φλερτάρει τους 18°C, ενώ δεν χρειάστηκε να φορέσω αδιάβροχα…


Διατρέχοντας κατόπιν 350 επίπεδα χιλιόμετρα στη Δανία, το ταξίδι στην ηπειρωτική Ευρώπη έλαβε τέλος στο λιμάνι Hirtshals –εκεί με καρτερούσε το πλοίο για την Ισλανδία. Ανεφοδιασμός σε καύσιμα και τρόφιμα, επικύρωση ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και ο δίτροχος Πυθέας ο Μασσαλιώτης ήταν έτοιμος να αποπλεύσει για το υδάτινο ταξίδι του στη μυστηριώδη Θούλη, που εικάζεται πως ήταν η Ισλανδία των αρχαίων χρόνων…


Το ακτοπλοϊκό ταξίδι από τη Δανία στην Ισλανδία διαρκεί περίπου 2,5 μέρες – μιλάμε για σκέτη απελπισία! Ευτυχώς, τη γαλάζια απεραντοσύνη του Βόρειου Ατλαντικού φρόντισαν να “διακόψουν” τα Νησιά Φερόες, που βρίσκονται στη μέση περίπου της θαλάσσιας απόστασης Δανίας-Ισλανδίας…


Καθώς το πλοίο αγκυροβόλησε για 6 ώρες στο λιμάνι της πρωτεύουσας Torshavn, άδραξα την ευκαιρία και αποβιβάστηκα με την μαύρη ZONTES 703F (προηγήθηκε συνεννόηση με τον υπεύθυνο αξιωματικό του πλοίου), προκειμένου να έχω μια επιδερμική γνωριμία με τα απομονωμένα νησιά των ψαράδων, που τις ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα είναι παραδομένα στα χιόνια και στους αρκτικούς ανέμους. Τα τελευταία πάντως χρόνια, τα Νησιά Φερόες έχουν μπει δειλά στον τουριστικό χάρτη των ψαγμένων ταξιδευτών, καθώς αντιπροσωπεύουν έναν ιδιαίτερο προορισμό φυσιολατρικού χαρακτήρα… 


Μετά την ξενάγησή μου στην ποικιλόχρωμη Torshavn, χάραξα κατόπιν διαδρομή για το βορρά του κεντρικού νησιού Streymoy, με προορισμό κάποιους ειδυλλιακούς καταρράκτες και παραδοσιακά ψαροχώρια. Καθοδόν, το σκηνικό της τοπικής φύσης ήταν κατά το πλείστο ένα βραχώδες τοπίο αλπικής ζώνης (τούνδρα), ο καλοσυντηρημένος οδικός άξονας ακολουθούσε πιστά το ανάγλυφο του εδάφους, ενώ τα κυριότερα νησιά του συμπλέγματος ενώνονταν με υποθαλάσσια τούνελ…


Στη διάρκεια της σύντομης παραμονής μου στα Νησιά Φερόες, οι μεταβολές του καιρού ήταν συχνές και απρόβλεπτες: ήλιος με δόντια, πυκνή συννεφιά, καταιγίδα, ξανά λίγο ήλιος, χιονόνερο με τσουχτερό κρύο, πάλι βροχή! Όπως ήταν αναμενόμενο, το αρχικό ταξιδιωτικό πλάνο ναυάγησε και αρκέστηκα σε μια πιο σύντομη γυροβολιά, πριν καταλήξω ξανά στο λιμάνι της Torshavn και επιβιβαστώ στο πλοίο για την συνέχεια του ZONTES ICELAND TOUR 2025…”