Suter MMX 500 στην πίστα των Μεγάρων!

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/11/2016

Χάρη στην Wolf Racing και την Motul, ο αέρας στην πίστα των Μεγάρων γέμισε με την χαρακτηριστική γλυκιά μυρωδιά του αγωνιστικού διχρονόλαδου και τον οξύ ήχο του χειροποίητου V4 της μοτοσυκλέτας του Suter. Είναι από εκείνες τις στιγμές που μένουν χαραγμένες για πάντα στη μνήμη σου και τις γράφεις με κεφαλαία γράμματα στο ημερολόγιο της ζωής σου. Η σπανιότητα της μοτοσυκλέτας αρκεί από μόνη της για να την συμπεριλάβεις στα high-light της δημοσιογραφικής σου καριέρας, όταν όμως αυτή η εμπειρία συνοδεύεται από την οδήγησή της, υπό την παρουσία του ίδιου του δημιουργού της, τα πράγματα παίρνουν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις. Ο Ελβετός κύριος με το όνομα Eskil Suter πιθανότατα να μην λέει τίποτα στους περισσότερους μοτοσυκλετιστές που δεν γνωρίζουν το παρασκήνιο των GP. Όμως για εκείνους που δεν διαβάζουν μόνο τα αποτελέσματα των αγώνων, γνωρίζουν ότι ο συγκεκριμένος κύριος έχει μια εταιρία κατασκευής εξαρτημάτων για μοτοσυκλέτες, η οποία προμηθεύει και κυρίως συνεργάζεται με την αφρόκρεμα των αγωνιστικών ομάδων στα GP από την εποχή που ήταν δίχρονα και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Πιο γνωστοί είναι οι συμπλέκτες της, όμως η Suter κατασκευάζει κάθε είδους πρωτότυπο εξάρτημα. Αυτό σημαίνει ότι συμμετέχει ενεργά στην διαδικασία εξέλιξης των αγωνιστικών μοτοσυκλετών και η εμπειρία που έχει αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια είναι ένα τεράστιο θησαυροφυλάκιο γνώσεων. Πέρα όμως από την τεχνογνωσία, ο Suter είναι ένας άνθρωπος γεμάτος πάθος για τις μοτοσυκλέτες και ειδικά για τα δίχρονα V4 τέρατα των GP 500. Με κινητήρια δύναμη αυτό το πάθος και με τις γνώσεις που έχει γύρο από την κατασκευή μοτοσυκλετών για τα GP, ο Suter προσπάθησε να γυρίσει αντίστροφα τους δείκτες του ρολογιού και να φέρει πίσω τον ήχο και την μυρωδιά εκείνων των αγωνιστικών μοτοσυκλετών που στα μάτια όλων μας, μόνο ημίθεοι μπορούσαν να οδηγήσουν. Η MMX 500 δεν είναι ακριβώς μοτοσυκλέτα. Στην πραγματικότητα είναι ένα ερωτικό γράμμα αφιερωμένο σε μια εποχή που δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά.

Φυσικά και την οδηγήσαμε. Φυσικά και μιλήσαμε με τον ίδιο τον Suter για ώρες, αναλύοντας βίδα-βίδα την μοτοσυκλέτα. Για την ακρίβεια έχει 1045 εξαρτήματα (κομματάκια, βίδες κ.τ.λ.) και μάλιστα κερδίσαμε συλλεκτικό μπλουζάκι επειδή το μαντέψαμε πριν μας το πει. Όμως για όλα αυτά θέλουμε χρόνο και ηρεμία για να βρούμε τις σωστές λέξεις και να τις βάλουμε  στην σωστή σειρά. Είναι δουλειά που μόνο το χαρτί, το έντυπο περιοδικό, μπορεί να προσφέρει στο δημοσιογράφο. Σε ένα από τα επόμενα ΜΟΤΟ που θα κρέμονται στο περίπτερο θα βρείτε μέσα όλα όσα μάθαμε εκείνη την Δευτέρα στα Μέγαρα, όλα όσα ψάξαμε και βρήκαμε για τον Eskil, την εταιρεία και τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του και φυσικά που θα μας οδηγήσουν όλα αυτά στο μέλλον. Γιατί στο περιοδικό και όχι εδώ; Γιατί εδώ στο internet η ταχύτητα και ο όγκος της πληροφορίας σκοτώνουν τις ειδικές γνώσεις και την εις βάθος ανάλυση. Όμως από την άλλη μεριά, η ταχύτητα του internet και η εύκολη πρόσβαση από τον καθένα έχει το χάρισμα και την ζωντάνια της αμεσότητας. Εδώ είναι το σωστό μέρος για να εκφράσουμε την ένταση των συναισθημάτων που μας γέμισε αυτή η μοτοσυκλέτα.

 Έχουν περάσει πάνω από 16 ολόκληρα χρόνια από την τελευταία φορά που οδηγήσαμε μια τέτοια αγωνιστική δίχρονη μοτοσυκλέτα μέσα στην πίστα. Οι μνήμες από το παρελθόν είναι θολές, αλλά το σοκ από το παρόν είναι τεράστιο. Η μοτοσυκλέτα του Suter δεν είναι απλώς ένα δίχρονο, μανιασμένο θηρίο που θα σου ασπρίσει τα μαλλιά. Δηλαδή είναι… αλλά μαζί με αυτό είναι και κάτι περισσότερο. Σίγουρα μπορούμε να ευχαριστήσουμε με όλη μας την καρδιά την Wolf racing και την Motul που μας έδωσαν την μοναδική ευκαιρία να είμαστε από τους ελάχιστους δημοσιογράφους στον κόσμο που οδηγήσαμε την MMX 500. Όμως πολύ περισσότερο θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον ίδιο τον Suter που μας έδωσε την ευκαιρία να νοιώσουμε πόσο μεγάλο ρόλο παίζει το βάρος και το μέγεθος ενός κινητήρα στην κατασκευή και συνολική συμπεριφορά μιας μοτοσυκλέτας. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα που πήραμε ως δοκιμαστές/δημοσιογράφοι μοτοσυκλετών. Όσο κι αν γνωρίζεις την θεωρία, η πράξη και τα βιώματα κάνουν τεράστια διαφορά. Όλοι ξέρουμε και όλοι μπορούμε να καταλάβουμε ότι όσο ελαφρύτερη είναι μια μοτοσυκλέτα, τόσο το καλύτερο και όσο μεγαλύτερη ιπποδύναμη έχει… πάλι τόσο το καλύτερο. Όμως μόνο όταν οδηγήσεις την MMX 500 μπορείς να λες ότι ξέρεις ακριβώς γιατί πράγμα μιλάς. Γι΄αυτό και είναι πολύ εύκολο να γράφεις εδώ χωρίς δεύτερη σκέψη, ότι αυτή η μοτοσυκλέτα έχει τεράστια διαφορά από οτιδήποτε άλλο έχεις οδηγήσει, όμως είναι πολύ δύσκολο και θέλει χρόνο να πεις το γιατί. Μέχρι να τα βάλουμε όλα στην σωστή σειρά πάνω στο χαρτί, πάρτε μια πρώτη γεύση από ό,τι ζήσαμε εκείνη την Δευτέρα στα Μέγαρα…             

 

Πρόωρο Χριστουγεννιάτικο δώρο από την Wolf Racing και την Motul, πώς να μην κάνεις σαν μικρό παιδί!

-----------

Ο Eskil ήταν έτοιμος να απαντήσει στο βομβαρδισμό ερωτήσεων του MOTO με πλήρη ειλικρίνεια 

-----------

Πρώτος μετά τον ίδιο τον Eskil, οδήγησε την mmx500 ο Γιώργος Παρασκευάς - ο άνθρωπος που έκανε πραγματικότητα το όνειρο των υπολοίπων φέρνοντας την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα

-----------

 

Για τις ανάγκες της τεχνικής ανάλυσης –όπως μόνο το MOTO μπορεί- ξεντύσαμε και την ΜΜΧ500! 

-----------

high-light δημοσιογραφικής καριέρας...

Ρεκόρ GUINNESS μέσα στο Λονδίνο: Ακόμη ένα πρωτόγνωρο στην παράλληλη εποχή της ηλεκτροκίνησης

Οι κινητήρες εσωτερικής καύσης δεν θα πεθάνουν ποτέ – εναλλακτικές όμως θα υπάρχουν
Ρεκόρ μέσα στο Λονδίνο: Ακόμη ένα πρωτόγνωρο στην παράλληλη εποχή της ηλεκτρονίκησης
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/4/2025

Η εταιρεία ηλεκτρικών μοτοσυκλετών Verge κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ Guinness για τη μεγαλύτερη απόσταση που έχει διανυθεί με μία μόνο φόρτιση από αμιγώς ηλεκτρική μοτοσικλέτα, γράφοντας 310,69 χιλιόμετρα στους δρόμους του Λονδίνου με το μοντέλο TS Pro.

Η καταγραφή του εγχειρήματος έγινε στις 22 Μαρτίου, με τους αναβάτες Sam Clarke και Sara Sloman να εναλλάσσονται για πάνω από 16 ώρες στη σέλα της μοτοσυκλέτας, διασχίζοντας το αστικό χάος του Λονδίνου και των προαστίων του, με ότι αυτό συνεπάγεται: κυκλοφοριακή συμφόρηση, φανάρια και διαβάσεις πεζών.

Ο υπεύθυνος Μάρκετινγκ της εταιρείας Verge, Lauri Laukkanen, δήλωσε:
«Αυτό το ρεκόρ είναι μια εξαιρετικά περήφανη στιγμή για ολόκληρη την ομάδα της Verge. Αναπτύσσουμε την αποδοτικότητα, την οδηγική εμπειρία και τις δυνατότητες των μοτοσυκλετών μας εδώ και χρόνια, και θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο ότι όλα είναι δυνατά.»

Αξιοσημείωτο είναι πως μετά την ολοκλήρωση της διαδρομής, η μοτοσυκλέτα διατηρούσε ακόμη περίπου 7% φόρτιση μπαταρίας, με την ομάδα να επιλέγει να σταματήσει τότε ώστε να διασφαλίσει την αξιοπιστία των δεδομένων που συλλέχθηκαν.

Η καταγραφή έγινε μέσω επαγγελματικού συστήματος τηλεματικής της Webfleet, με επιπλέον υποστήριξη από την AA και την Generate Media που βιντεοσκόπησαν και παρουσίασαν την πλήρη διαδρομή.

 

Η Verge TS Pro προσφέρεται στο αντίτιμο των £31.980, κάτι λιγότερο από 37.000€, με την θεωρητική αυτονομία της να δηλώνεται στα 217 μίλια, δηλαδή περίπου 349 km, χάρη στην μπαταρία των 20.2 kWh που μπορεί να φορτίσει 0-80% σε περίπου 35 λεπτά με την χρήση ταχυφορτιστή.

Εντυπωσιακή είναι και η απόδοση ροπής που ανακοινώνεται στα 738 ft.lb (σχεδόν 1.000 Nm) από τον ενσωματωμένο στον πίσω τροχό ηλεκτροκινητήρα, χωρίς κέντρο (hubless). Πέρα από το πρωτοποριακό design που «τραβάει» το βλέμμα, η συγκεκριμένη διάταξη εξαλείφει και την ανάγκη για συμβατικά μέσα μετάδοσης κίνησης στον τροχό αλλά και την συντήρηση αυτών. Από την άλλη έχουμε τονίσει πολλές φορές στο MOTO πως αυτού του είδους η λύση δεν προτείνεται για οτιδήποτε μεγαλύτερο από σκούτερ της μικρής μάλιστα κατηγορίας. Βάρος σε ένα από τα χειρότερα σημεία για την μοτοσυκλέτα και πρόσθετη αδράνεια στην λειτουργία των αναρτήσεων και στην αλλαγή κατεύθυνσης. Οπτικά είναι κάτι ξεχωριστό, από συντήρηση ομοίως, καλά έκαναν όμως και το δοκίμασαν στο κέντρο του Λονδίνου, αντί για κάποιον επαρχιακό δρόμο. Ευτυχώς στο VIDEO που ανέβασαν με την προσπάθειά τους για το ρεκόρ αυτονομίας ήταν σωστά ντυμένοι, γιατί έχουν ανεβάσει πολλές φωτογραφίες χωρίς προστασία πέρα από το κράνος, φορώντας αθλητικά, με κοντό μπλουζάκι χωρίς γάντια.