Stefan Pierer KTM CEO: «Η ηλεκτροκίνηση είναι μία ανοησία»

«Προωθείται από πολιτικούς χωρίς επιστημονική κατάρτιση»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/1/2022

Ο Stefan Pierer, CEO της Pierer Mobility-AG που μεταξύ άλλων ελέγχει τις KTM, Husqvarna και GASGAS τοποθετήθηκε για την ηλεκτροκίνηση λέγοντας πως οι κινητήρες εσωτερικής καύσης δεν θα πάψουν να υπάρχουν. Και συνέχισε λέγοντας πως η ηλεκτροκίνηση είναι μία ανοησία (Schwachsinn η αρχική λέξη που είναι βαρύτερος χαρακτηρισμός από το ανοησία). Η τοποθέτησή του έχει διπλή αξία, τόσο γιατί αντιπροσωπεύει το Ν.1 σε πωλήσεις στην Ευρώπη με 332.881 μοτοσυκλέτες μόνο το 2021, αλλά επιπρόσθετα γιατί κατέχει και θεσμικό ρόλο. Είναι πρόεδρος του ACEM του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου Κατασκευαστών Μοτοσυκλετών αλλά και πρόεδρος της MSMA, που εκπροσωπεί όλους τους κατασκευαστές μοτοσυκλετών σε ζητήματα τεχνικών προδιαγραφών και κανονισμών σε MotoGP και WSBK.

Από τον θεσμικό του λοιπόν ρόλο, η τοποθέτηση αυτή αποκτά πολλαπλάσια βαρύτητα και ουσιαστικά αντιπροσωπεύει τις απόψεις όλων των κατασκευαστών και τουλάχιστον σίγουρα των Ευρωπαίων. Σε αυτό το σημείο πρέπει να θυμίσουμε στους αναγνώστες πως το MOTO, ενεργώντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει συνομιλήσει πρόσφατα με τα κορυφαία στελέχη των εργοστασίων, έχοντας δημοσιεύσει τις απόψεις τους σχετικά. Βασιζόμενοι σε αυτό τον βαθμό επικοινωνίας και πληροφορίας που έχουμε, μπορούμε να πούμε πως πράγματι δεν διαφέρουν και οι τοποθετήσεις των υπόλοιπων από την συγκεκριμένη του κ.Pierer, παρότι κανείς τους δεν τοποθετήθηκε τόσο αιχμηρά.

Η τοποθέτηση αυτή του κ.Pierer που έγινε στο γερμανικό Speedweek και μία περίληψή της υπάρχει εδώ, δεν είναι ωστόσο αφοριστική ως προς την ηλεκτροκίνηση συνολικά. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως η KTM ήταν από τις πρώτες εταιρείες με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα στην παραγωγή της, και παραμένει ακόμη μπροστά όσο οι υπόλοιποι μεγάλοι κατασκευαστές δεν κάνουν αντίστοιχα μεγάλο βήμα, αλλά μικρότερα με πολλά ηλεκτρικά στο στάδιο του πρωτότυπου, πλην της Harley Davidson και του φανταστικού -εντός πλαισίων- LiveWire.

Αυτό βέβαια έχει ευνοήσει και τις υπόλοιπες αμιγώς ηλεκτρικές μοτοσυκλετιστικές μάρκες, όπως η Zero, να κάνουν μεγάλα βήματα στην εξέλιξή τους δρώντας δίχως τον παραδοσιακό ανταγωνισμό. Επιπρόσθετα η Pierer Mobility-AG δραστηριοποιείται στα ηλεκτρικά ποδήλατα και ελαφρά ηλεκτροκίνητα δίκυκλα και ετοιμάζει κι άλλα μοντέλα, οπότε μάλλον η τοποθέτηση του προέδρου της γίνεται με διάθεση να μπει ένα φρένο στις προσδοκίες ή την καταστροφολογία, αποσαφηνίζοντας πως δεν πρέπει να προεξοφλεί κανείς το μέλλον. Οι υπέρμαχοι της ηλεκτροκίνησης κάνουν τα πράγματα να φαίνονται πολύ πιο κοντά και αντίστοιχα οι πολέμιοί της προεξοφλούν ένα πιο αβέβαιο μέλλον από αυτό που πραγματικά έρχεται.

«Από την θέση του προέδρου της ACEM μπορώ να πω πως σε αντίθεση με την αυτοκινητοβιομηχανία, εμείς έχουμε ένα ξεκάθαρο όραμα για το ταξίδι που έχουμε ξεκινήσει. Υπολογίζουμε πως με ηλεκτρονικά 48V στην Α1 κατηγορία που είναι μέχρι 11Kw ή 15 ίππους, πολλά μοντέλα θα γίνουν ηλεκτρικά τα επόμενα δέκα χρόνια, κυρίως στην Ευρώπη. Αυτό βρίσκει εφαρμογή στα σκούτερ και τα μικρά δίκυκλα. Όλα τα δίχρονα θα εξαφανιστούν και όλα τα μεγαλύτερης απόδοσης δίκυκλα που αφορούν μοτοσυκλέτες, θα πάνε προς την κατεύθυνση των συνθετικών καυσίμων. Αυτά είναι πολύ ξεκάθαρα πλάνα εξέλιξης για τους κατασκευαστές. Έτσι το βλέπουμε και για τα MotoGP. Στο ορατό μέλλον θα χρησιμοποιούμε συνθετικά καύσιμα στα MotoGP. Η ιδέα μου ήταν, και το έχω πει από το 2021 σε όλους τους εμπλεκόμενους, να ξεκινήσουμε πρώτα την χρήση τους με Moto3 και Moto2 για να αποκτήσουμε εμπειρία. Δεν υπάρχει ημερομηνία λήξης για τους κινητήρες εσωτερικής καύσης στα GP και δεν θα υπάρξει παρόλο που αυτοκινητοβιομηχανίες, όπως η Audi, ανακοινώνουν την διακοπή της παραγωγής τέτοιων κινητήρων από το 2033. Θα έχουμε κινητήρες εσωτερικής καύσης για πάντα. Η ηλεκτροκίνηση είναι μία ανοησία που την προωθούν πολιτικοί που δεν έχουν επιστημονική κατάρτιση. Μία κατασκευασμένη ανοησία. Μία σημερινή MotoGP μοτοσυκλέτα που ολοκληρώνει έναν αγώνα χρησιμοποιώντας 20 λίτρα καυσίμου, απαιτεί συγκεκριμένη ποσότητα ενέργειας, μετρώντας απόδοση και συνολική απόσταση, την οποία μπορείς να έχεις μόνο αν χρησιμοποιήσεις μία συστοιχία μπαταριών 500 κιλών! Πρέπει πρώτα να σκεφτείς κάτι τόσο ηλίθια απλό, πριν κάνεις την οποιαδήποτε πρόταση. Σήμερα έχουμε 100.000 θεατές σε κάθε αγώνα MotoGP που έρχονται να δουν μοτοσυκλέτες με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Και για αυτό οι MotoE αγώνες δεν θα έχουν μέλλον. Τις μπαταρίες στο paddock τις φορτίζουμε με γεννήτριες που καίνε diesel και ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα με μπόλικο CO2. Από εκεί και πέρα κανείς δεν λέει «ποτέ», αλλά δεν διαβλέπω κάποια αντικατάσταση κινητήρων εσωτερικής καύσης στα GP, τουλάχιστον μέχρι το 2035. Ακόμη κι έτσι όμως, τι θα γίνει με τους εκατομμύρια τέτοιους κινητήρες εκεί έξω; Τα συνθετικά καύσιμα είναι η λύση, όχι η ηλεκτροκίνηση. Εκεί που πραγματικά μπορείς να αφαιρέσεις CO2 από την ατμόσφαιρα. Πρέπει επίσης να συνυπολογίσει κανείς πόσες πολύτιμες πρώτες ύλες χρειάζονται για να παραχθεί ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, έναντι ενός συμβατικού».

Ο κ.Pierer από εκεί και πέρα τόνισε πως σε αντίθεση με κάθε άλλη φορά, τις αποφάσεις εδώ δεν τις καθορίζει η αγορά μόνη της και ο τελικός αγοραστής, αλλά οι πολιτικοί και η συγκεκριμένη ατζέντα που ακολουθούν.

Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε στους αναγνώστες πρόσφατο σχόλιο που έγινε από στέλεχος με υψηλά καθήκοντα μέσα στην BMW Motorrad, τονίζοντας σε εμένα προσωπικά πως δεν γίνονται πρόσθετες επενδύσεις για την ηλεκτροκίνηση στα δίκυκλα σε ερευνητικό επίπεδο για την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Το τμήμα της μοτοσυκλέτας απλά ακολουθεί την εξέλιξη της τεχνολογίας από τα αυτοκίνητα κι αυτό σημαίνει πως θα είναι πάντα αρκετά βήματα πίσω γιατί η συρρίκνωση των μεγεθών κρατώντας την απόδοση είναι το επόμενο στάδιο, σε οποιοδήποτε παράδειγμα. Σε αντιστοιχία και προ διετίας δηλώσεις του κ. Eric De Seynes στο MOTO, προέδρου της Yamaha Motor Europe, πως η ανάπτυξη νέων κινητήρων εσωτερικής καύσης δεν πρόκειται να σταματήσει τουλάχιστον για την επόμενη 15ετία, ενώ πρόσφατα η Yamaha με την Kawasaki ξεκίνησαν την από κοινού εξέλιξη νέων κινητήρων με χρήση υδρογόνου για την εποχή μετά από αυτή την δεκαπενταετία. Τέλος, ο πυρήνας των αναγνωστών του περιοδικού ΜΟΤΟ, ίσως να θυμάται πως το 2008(!) είχαμε γράψει πως η ηλεκτροκίνηση είναι ένα βήμα που θα ζήσουμε σίγουρα, θα το ευχαριστηθούμε, θα δούμε νέα οχήματα που θα μας βολεύουν σε νέες κατηγορίες και τέλος θα κάνουμε την μετάβαση σιγά-σιγά σε μία νέα κοινωνία με το υδρογόνο σε ρόλο ενεργειακού νομίσματος...

Malcolm Smith - Απεβίωσε στα 83 του ο “διασημότερος μοτοσυκλετιστής των ΗΠΑ”

Συμπρωταγωνιστής του Steve McQueen στο ντοκιμαντέρ "On Any Sunday"
Malcolm Smith racer died
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/11/2024

Μια εξέχουσα προσωπικότητα των δύο τροχών, ειδικά στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο Malcolm Smith άφησε ποικιλοτρόπως το σημάδι του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Επιτυχημένος αγωνιζόμενος, ιδιοκτήτης συνεργείου και έκθεσης μοτοσυκλέτας, έμπορος ανταλλακτικών, χορηγός, φιλάνθρωπος, ηθοποιός και πολλά ακόμη, ο Malcolm Smith ήταν πάνω από όλα ένας χαμογελαστός άνθρωπος που χαιρόταν κάθε λεπτό της ζωής του και ήθελε να προσφέρει, σύμφωνα με τα όσα λένε εκείνοι που τον γνώριζαν και αυτό είναι που κάνει την "προσφορά" του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας ακόμη πιο σημαντική.

Malcolm Smith racer died

Ο "πιο αγαπημένος μοτοσυκλειστής της Αμερικής" απεβίωσε στα 83 του χρόνια χτυπημένος από Parkinson, τη νόσο που προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του.

Για τα κατορθώματά του στους αγώνες ο Smith έχει μπει στo ΑΜΑ Motorcycle Hall of Fame, στο Off-Road Motorsports Hall of Fame και στο Motorsports Hall of Fame America, ενώ έχει κερδίσει το βραβείο επιτευγμάτων "Spirit of the Entrepreneur".

Ο Καναδοαμερικανός γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1941 και από μικρή ηλικία τον κέντριζε ο μηχανοκίνητος αθλητισμός και ιδιαίτερα οι δύο τροχοί. Σε ηλικία 14 ετών, το 1956, ο Smith έκανε την είσοδό του στα αγωνιστικά δρώμενα στις ΗΠΑ με μια δικύλινδrη 500άρα Matchless. 

Malcolm Smith racer died
Steve McQueen στα αριστερά, Mert Lawwill στο κέντρο και ο Smith στα δεξιά

Μετά από 10 χρόνια ήρθαν και οι πρώτες σημαντικές διακρίσεις, όπου από το 1966 και μέχρι το 1976 ο Smith κατέκτησε 8 χρυσά μετάλλια στο International Six Days Enduro, ενώ κέρδισε 3 φορές με αυτοκίνητο και 2 φορές με μοτοσυκλέτα τον αγώνα Baja 1000. 

Η επιτυχημένη πορεία του Smith συνέχισε και στον αγώνα Baja 500, τον οποία κέρδισε μία φορά με μοτοσυκλέτα και τρεις με αυτοκίνητο.

Οι νίκες για τον Καναδοαμερικανό δεν σταμάτησαν εκεί αφού κέρδισε και τον αγώνα Mint 400 στη Νεβάδα το 1970 και το ράλι Roof of Africa το 1975. Τερμάτισε τέταρτος στο Paris-Dakar με αυτοκίνητο το 1988, ενώ έχει κερδίσει το Atlas Rallye στο Μαρόκο το 1987.

Malcolm Smith

Εκτός από τους αγώνες ο Smith ασχολήθηκε και με τις επιχειρήσεις και σε ηλικία μόλις 20 ετών το 1961 διατέλεσε διευθυντής service στην Αντιπροσωπεία K&N Motorcycles στο Riverside, την οποία και αγόρασε μετά από 6 χρόνια. 

Το 1967, ίδρυσε την Malcolm Smith Motorsports, ενώ το 1972 ήρθε η ίδρυση της Malcolm Smith Racing Products (MSR), η οποία δραστηριοποιούνταν στην παραγωγή εξοπλισμού αναβατών και διάφορων ανταλλακτικών και αξεσουάρ.

Από τις αρχές της δεκαετίας '80, ο Malcolm άρχισε να ασχολείται περισσότερο με την εταιρεία του και δεν έπαιρνε πλέον τόσο συχνά μέρος σε αγώνες.

Ο Malcolm Smith παντρεύτηκε το 1983 με την συνεργάτιδα του Joyce, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά, τους Alexander, Ashley, Louise και Joel. Το 2009, η αντιπροσωπεία του βραβεύτηκε από το περιοδικό Dealernews ως η κορυφαία στην Αμερική. To 2014 ο Smith και η γυναίκα του αποφασίσανε να βγούνε στη σύνταξη, δίνοντας τα ηνία στα παιδιά τους.

Malcolm Smith

Ο Smith είχε και φιλανθρωπικό έργο ιδρύοντας το 1998 το Malcom Smith Motosports Foundation, έναν οργανισμό βασισμένο στην αγωνιστική κοινότητα με στόχο να προσφέρει βοήθεια στο παιδικό χωριό El Oasis της Baja, τoν τόπο με τον οποίο σύνδεσε το όνομά του μέσω των αγωνιστικών του επιτυχιών.

Αυτό που έκανε τον Smith γνωστό έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας ήταν η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ του 1971 "On Any Sunday" του Bruce Brown, στο πλευρό του αστέρα της μεγάλης οθόνης Steve McQueen και του Αμερικανού πρωταθλητή flat track Mert Lawwill. Το ντοκιμαντέρ πήρε και το Όσκαρ στην κατηγορία του το 1972, ενώ αυτή δεν ήταν η μοναδική εμφάνιση του Smith στη μεγάλη οθόνη με μετέπειτα συμμετοχές σε ταινίες αλλά και ντοκιμαντέρ, μεταξύ των οποίων το "Dirt" (1979) και το "On Any Sunday II" (1981).

Malcolm Smith

Πηγή έμπνευσης για χιλιάδες μοτοσυκλετιστές και αγωνιζόμενους ως προς τον τρόπο ζωής του, ο Smith πέθανε στο σπίτι του στο Riverside της Καλιφόρνια, στις 26 Νοεμβρίου, περιτριγυρισμένος από την ευρύτερη οικογένεια του (όπως ήλπιζε ότι θα γίνει όταν έφτανε εκείνη η ώρα), η οποία ζήτησε αντί για λουλούδια να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα του Καναδοαμερικανού.

Malcolm Smith
Από το ISDE του 1969
Malcolm Smith

 

Ετικέτες