Red Bull X-Fighters Athens: Αποκαλύπτεται! - VIDEO από την προπόνηση

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/6/2015

Δέκα ράμπες, χωμάτινες και μη αλλά άπειροι συνδυασμοί, ετοιμάζονται για σήμερα το βράδυ που θα γίνουν οι προκριματικοί, και φυσικά για το μεγάλο σόου, αύριο το βράδυ!

Σήμερα η πύλη στο λατομείο άνοιξε για τους δημοσιογράφους, ώστε να δουν την πίστα και να μιλήσουν με τους αναβάτες. Έτοιμοι οι περισσότεροι, δηλαδή όλοι, εκτός από τον Chris Mayer, τον πιτσιρικά που ειδοποιήθηκε την τελευταία στιγμή να αντικαταστήσει τον Taka Higashino που τραυματίστηκε. Ο Chris έφτασε με μια βαλίτσα που είχε ένα υποπλαίσιο, την σέλα του και μερικά ακόμα ανταλλακτικά, ώστε να τα βάλει σε μια από τις μοτοσυκλέτες της διοργάνωσης και να αγωνιστεί, ενώ είναι 8 μήνες απροπόνητος. Ωστόσο οι άλλοι αναβάτες τον τοποθετούν στα ανερχόμενα φαβορί, καθώς είναι ταχύτητος και κατέχει μεγάλη ποικιλία από τρικ!

Μονάχα οι πέντε - έξι πρώτοι αναβάτες, έχουν τους μηχανικούς τους, δικές τους μοτοσυκλέτες και αμείβονται πολύ καλά για αυτό που κάνουν. Όλοι οι υπόλοιποι, χρησιμοποιούν μοτοσυκλέτες της διοργάνωσης, καθώς δεν γίνεται να ταξιδεύουν αεροπορικώς, συνέχεια, με μια μοτοσυκλέτα στην τσέπη. Κι όπως ο Chris, αλλάζουν αυτά που χρειάζονται για να έρθει η μοτοσυκλέτα στα μέτρα τους, και αγωνίζονται. Δεν πειράζουν ρυθμίσεις καρμπυρατέρ, ούτε και κάτι άλλο στον κινητήρα. Οι κορυφαίοι έχουν και τα δικά τους βαρέλια βενζίνης, που ετοιμάζουν μόνοι τους, με την αναλογία να είναι το μεγάλο μυστικό στα δίχρονα. Το λιγότερο που χρησιμοποιείται στο Red Bull X-Fighters Athens, είναι 2% και υπάρχει και αναβάτης που κάνει την δική του μίξη με λάδι δικό του από μπουκάλι χωρίς αυτοκόλλητα για να μην δει κανείς τι ακριβώς είναι. Όλοι σχεδόν προσπαθούν να δουν τι μίξη κάνουν και υπόλοιποι, και αυτή είναι και η μόνη κατασκοπία που υπάρχει. Από εκεί και πέρα και συνεργάζονται, και βοηθούν ο ένας τον άλλο, σε μια ευγενή άμιλλα: Όπως ο Josh Sheehan που έδειξε το τριπλό backflip στον Tom Pages που όμως δεν τα κατάφερε. Κατά δήλωση του Josh δεν θα δούμε αύριο τριπλό backflip, ίσως μόνο διπλό (κι αυτό θα είναι δύσκολο), καθώς απαιτείται ειδική ράμπα. Οι αγώνες έχουν "γενικές" ράμπες για να γίνονται όλα τα άλματα και το τριπλό backflip, απαιτεί κάτι ξεχωριστό τελείως. Ο ίδιος ο Tom Pages, λέει ότι και το διπλό είναι ένα αρκετά δύσκολο άλμα, οπότε ο μόνος τρόπος για να τα δούμε αυτά, είναι να αρχίσουν οι διοργανωτές να στήνουν ξεχωριστές ράμπες μόνο για αυτό.

Το ξεχωριστό που έχει το X-Fighters της Αθήνας, πέρα από την πιο πολύπλοκη πίστα που έχει φτιαχτεί ποτέ, είναι ο μαρμάρινος τοίχος. Φυσικό να είναι μέσα στο μάρμαρο, αφού ο αγώνας γίνεται σε λατομείο, μονάχα που αυτό τον κάθετο λείο βράχο, οι αναβάτες (όσοι το επιχειρήσουν) θα τον ανεβαίνουν κάθετα, κάνοντας διαγωνισμό ύψους! Το ατελείωτο μάρμαρο έκανε και τον Tes Sewell, υπεύθυνο των αγώνων X-Fighters να αστειευτεί, λέγοντας ότι βρίσκονται μέσα στην πολυτέλεια, όλες οι σκηνές και οι τέντες έχουν μαρμάρινο πάτωμα!

Από την άλλη το μάρμαρο ήταν κι ένα μικρό πρόβλημα, γιατί όσο κι αν το προσπάθησαν να κρατήσουν το χώμα καθαρό από πέτρες (πράγμα απαραίτητο για την ασφάλεια του αγώνα) το γεγονός ότι πρόκειται για ένα λατομείο στο οποίο μονάχα μερικώς έχουν σταματήσει οι εργασίες, κατέστησε αδύνατο να καθαριστεί τελείως. Οπότε αρκετά άλματα έχουν μια λευκή ψιλή άμμο στη κορυφή τους, ώστε να δημιουργηθεί ένα ασφαλές στρώμα, χωρίς μικρά κομμάτια μαρμάρου. Το άλλο θέμα, είναι το ύψος. Ήδη σήμερα το πρωί, ένας αναβάτης κοιτούσε άλλου και παραλίγο να βρεθεί από το δεύτερο επίπεδο κατευθείαν στο πρώτο, από ένα κενό τουλάχιστον δέκα μέτρων. Κοψοχόλιασε τους Γερμανούς τεχνικούς που εργάζονταν παραδίπλα.

Γενικότερα η ομάδα που έχει τον τελικό λόγο στις ράμπες είναι πολυπολιτισμική. Την πίστα την έστησε η ελληνική οργάνωση, αλλά για την τελευταία πινελιά, ήρθαν η μία από τις δύο ομάδες ολοκληρώνοντας τα έργα. Κι αυτό γιατί κάθε μοίρα κλίσης είναι σημαντική, και εξίσου σημαντικό είναι να παραμείνουν αναλλοίωτα τα άλματα στη διάρκεια του αγώνα. Αυτές τις λεπτομέρειες τις διευθετεί σε κάθε αγώνα μία από τις τρεις ομάδες που υπάρχουν.

Απ’ όλες τις ράμπες, μονάχα μία είναι με τρίτη στο κιβώτιο και ταχύτητα σχεδόν 60 χιλιόμετρα. Οι περισσότεροι αναβάτες χρησιμοποιούν 1η και το πολύ 2α καθώς αυτό που τους νοιάζει είναι η επιτάχυνση. Την χωμάτινη ράμπα που τους εκτοξεύει στο τρίτο επίπεδο την ονόμασαν Big Mama και μπορεί να είναι η ψηλότερη σε ύψος, αλλά όχι και εκείνη που τους εκτοξεύει στο πιο μεγάλο ύψος. Αυτή είναι στο τρίτο επίπεδο, στα αριστερά της εξέδρας των καθήμενων θεατών, και θα δώσει σίγουρα ένα εντυπωσιακό θέαμα καθώς όσοι αναβάτες την επιλέξουν, θα εκτοξευτούν σε ύψος αντίστοιχο του ανώτερου επιπέδου του λατομείου, από εκεί δηλαδή που ξεκινούν. Μία από τις ελάχιστες φορές, που το hot – spot το σημείο εισόδου των αναβατών, είναι ψηλότερα από τους θεατές.

Για όσους δεν ξέρουν τον αγώνα, και αν δεν το έχουν καταλάβει από τα παραπάνω, οι αναβάτες έχουν την ευχέρεια να επιλέξουν όποια από τις ράμπες θέλουν ή ακόμα και να ξεκινήσουν το άλμα από άλλο σημείο που δεν είναι ράμπα, το οποίο μάλιστα θα μετρήσει και θετικά από τους κριτές. Στον ελάχιστο χρόνο που έχουν στη διάθεσή τους, σκοπός είναι να συνδυάσουν όσα περισσότερα τρικ μπορούν, με όποια σειρά θέλουν, από όποια ράμπα θέλουν. Για αυτό και το άθλημα λέγεται freestyle. Αύριο ο καθένας θα προσαρμόσει το δικό του στιλ, σε μια απαιτητική και γρήγορη πίστα, πολλών επιπέδων. Ένα θέαμα, τουλάχιστον εντυπωσιακό!

Ο Franz (αριστερά) και ο Chris Mayer (δεξιά). O Franz είναι ο μεγάλος αδερφός του Chris και τραυματίας από τον τελικό του ισπανικού πρωταθλήματος. Ο Chris μου έφτιαξε στο τέλος και τον αντίχειρα! "Είμαι μισός γιατρός (πρακτικός)"! Βρίσκουν και οι δύο την πίστα γρήγορη και ο Chris ανυπομονεί να τρέξει, χωρίς να έχει άγχος, παρόλο το ξαφνικό κάλεσμα

 

Ο Dany Torres, ο DT, είναι αγαπημένος των Ισπανών και γρήγορος στις ενναλαγές. Βρίσκει απαιτητική την πίστα και πιστεύει ότι ο Josh και ο Levi θα είναι δυνατοί αντίπαλοι

 

 

Ο Remi Bizouard έχει γεννέθλια σήμερα, αλλά δεν θα το γιορτάσει με κρασί από τα χωράφια του πατέρα του, θέλει να μείνει νηφάλιος για αύριο! Από τους προσγειωμένους αναβάτες, που ορισμένες φορές κάνει την έκπληξη με εμφανίσεις στις οποίες "πακετάρει" εντυπωσιακά τρικ 

 

Ο Josh Sheehan ξεκαθάρισε ότι αν και έχει βρει τον τρόπο για το τριπλό backflip, δεν θα το προσπαθήσει χωρίς ειδική ράμπα, μόνο για αυτό. όπως είπε και ο Tom Pages, ο Josh έχει το πλεονέκτημα της σωματικής δύναμης, και καταφέρνει ορισμένα τρικ που πολλοί από εμάς τα θεωρούμε εξαιρετικά δύσκολα!

 

 

Ο Levi Sherwood εξηγεί τις προτιμήσεις του για τις αναρτήσεις και δηλώνει έτοιμος για τον αυριανό αγώνα. Είναι ένα από τα φαβορί άλλωστε!

 

Ο Tom Pages, από τους αναβάτες που στηρίζονται στην κίνηση του σώματος, και υποστηρικτής της ιδέας ότι δεν υπάρχει όριο στο freestyle. Ούτε το τριπλό backflip θα είναι το νέο όριο, και ας μην μπορεί τώρα να το ολοκληρώσει. Πιστεύει ότι στο προσεχές μέλλον οι διοργανωτές θα πρέπει να στήνουν στους αγώνες ειδικές ράμπες, για ένα και μόνο τρικ!

 

 

 

Ο μαρμάρινος τοίχος στον οποίο θα ανεβαίνουν κάθετα!

 

 

Ετικέτες

Royal Enfield: Νέο ορόσημο με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις μοτοσυκλετών το 2024

Ρεκόρ παραγωγής για την ινδική εταιρεία και ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων
Royal Enfield ρεκόρ παραγωγής και πωλήσεων 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/4/2025

Ένα ιστορικό για την ίδια ορόσημο-ρεκόρ έπιασε η Royal Enfield τη χρονιά που μας πέρασε με τις πάνω από 1.000.000 μοτοσυκλέτες που πούλησε το 2024.

Όπως είχατε διαβάσει και εδώ λίγους μήνες πριν, το 2024 ήταν η χρονιά που η Royal Enfield θα έφτανε ή και θα ξεπερνούσε σε παραγωγή το ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες. Έτσι καθώς διανύουμε τον 4ο μήνα του 2025, η RE επιβεβαίωσε αυτό που είχαμε προβλέψει καταφέρνοντας όχι μόνο να φτάσει αλλά και να ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο στις μοτοσικλέτες που πούλησε σε όλον τον κόσμο.

Με μία λακωνική ανάρτηση στα κοινωνικά της δίκτυα, η εταιρεία δήλωσε: “Αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξη των συνεργατών μας, των αντιπροσώπων μας και κυρίως των πελατών μας. Σας οφείλουμε την επιτυχία αυτής της μάρκας. Σας ευχαριστούμε”.

Την παραπάνω δήλωση έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα οικονομικά αποτελέσματα της RE, με το οικονομικό έτος 2024 για τους Ινδούς να λήγει στις 31 Μαρτίου 2025. Έναντι του 2023, οι πωλήσεις μοτοσυκλετών αυξήθηκαν κατά 11% και έφτασαν στο 1,09 εκατ. μονάδες.

Το εκπληκτικό, αν κάτσει και το σκεφτεί κανείς, με την Royal Enfield, είναι ότι παράγει αποκλειστικά μοτοσυκλέτες, ανάμεσα στις οποίες δεν έχει κανένα μοντέλο κάτω από 350 κυβικά! Στην αύξηση των πωλήσεων βοήθησαν οι νέες μοτοσυκλέτες που παρουσίασε η εταιρεία τους τελευταίους μήνες, όπως και οι εξαγωγές στον υπόλοιπο κόσμο που αυξήθηκαν κατά 37% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Η Enfield Cycle Company, όπως αρχικά ονομαζόταν η εταιρεία, ιδρύθηκε το 1901 στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι ο παλαιότερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στον κόσμο με συνεχή παραγωγή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός της “μετανάστευσης” της εταιρείας από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ινδία και θα το δούμε επιγραμματικά παρακάτω.

Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, η ινδική κυβέρνηση χρειαζόταν αξιόπιστες μοτοσυκλέτες για την αστυνομία και το στρατό της. Το 1952, η ινδική κυβέρνηση δοκίμασε μερικές μοτοσυκλέτες της εταιρείας και βρήκε το Royal Enfield Bullet (το οποίο είναι σε συνεχή παραγωγή από το 1932 έως και σήμερα!) ξεχωριστό για την αντοχή και τις επιδόσεις του, έτσι παρήγγειλε 800 τέτοιες μοτοσυκλέτες.

Για να καλύψει την τεράστια ζήτηση, η Enfield συνεργάστηκε με την Madras Motors, μία ινδική εταιρεία και δημιουργήσαν τη Enfield India Ltd, με έδρα το Chennai. Το 1971 το εργοστάσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο κλείνει και η παραγωγή μεταφέρεται εξολοκλήρου στην Ινδία. Το 1994, το γκρουπ Eicher Motors εξαγοράζει την Enfield India και το brand μετονομάστηκε σε Royal Enfield για να αρχίσει από εκεί και έπειτα η μεταμόρφωση της RE από μια σχεδόν τοπική εταιρεία με ιστορικό όνομα και ετήσια παραγωγή περίπου 25.000 μοτοσυκλετών σε έναν παγκόσμιο κατασκευαστή, από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, ειδικά στους κυβισμούς 350-650. Χωρίς παπιά, χωρίς σκούτερ και χωρίς μοτοσυκλέτες σε κυβισμούς από 50 έως και 300 κ.εκ.!

Η εταιρεία διατηρεί πλέον τρεις σταθμούς παραγωγής – όλοι στην Ινδία – με τους δύο από αυτούς να ανοίγουν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας ξεκάθαρα την ανάπτυξη της εταιρείας. Πλέον έχει επίσης και μονάδα συναρμολόγησης στην Ταϊλάνδη (και άλλες πέντε Αργεντινή, Κολομβία, Βραζιλία, Μπαγκλαντές και Νεπάλ) που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγο καιρό. Σήμερα, η Royal Enfield είναι μία παγκόσμια εταιρεία μοτοσυκλετών με 100% ινδικές ρίζες.