Panamerican Crossing 2014: Καναδάς - Αλάσκα

3/9/2014

Να λοιπόν που είχα πια φτάσει στον Καναδά, την μεγαλύτερη χώρα της αμερικανικής ηπείρου. Η διαδρομή μου μέσα στο καναδέζικο έδαφος θα είχε σταθερά βορειοδυτική πορεία, αφού τελικός προορισμός μου ήταν πλέον η Αλάσκα.
Μετά τα σύνορα, στην ρότα της ΚΤΜ βρέθηκαν οι πόλεις Calgary και Edmonton, τις οποίες όμως και προσπέρασα τάχιστα. Προτιμούσα να διανυκτερεύω σε μικρές επαρχιακές κωμοπόλεις με απλούς ανθρώπους και νωχελικούς ρυθμούς καθημερινότητας, παρά σε μοντέρνα απρόσωπα αστικά κέντρα.
Μετά από δυο μέρες πορείας μέσα σε απέραντες επίπεδες εκτάσεις, προσέγγισα την κωμόπολη Dawson Creek, εκεί όπου η τεράστια πινακίδα με την επιγραφή "YOU ARE NOW ENTERING THE WORLD FAMOUS ALASKA HIGHWAY" σηματοδοτούσε την αρχή του Alaska Highway, ενός οδικού άξονα μήκους 1.300 μιλίων, που θα με οδηγούσε κατευθείαν στην Αλάσκα. Ο δρόμος Alaska Highway κατασκευάστηκε στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, με την στρατιωτική συνεργασία Η.Π.Α. και Καναδά. Οι εργασίες κατασκευής του ξεκίνησαν στις 9/3/1942 και ολοκληρώθηκε ύστερα από 8 μήνες και 12 μέρες. Η αρχική διαδρομή ήταν χωμάτινη και για την ολοκλήρωσής της εργάστηκαν περίπου 20.000 Αμερικανοί και Καναδοί στρατιώτες.


Μέσα στις επόμενες 4 μέρες, οι δασώδεις, καταπράσινες πολιτείες της British Columbia και της Yukon είχαν την τιμητική τους στην προς βορρά πορεία μου. Πυκνά, βαθυπράσινα κωνοφόρα δάση, γοητευτικές λίμνες, πάμπολλα ποτάμια και ψηλές χιονισμένες βουνοκορφές συνέθεταν ένα καθαρά σκανδιναβικό περιβάλλον, σχεδόν απαλλαγμένο από την ανθρώπινη παρουσία και επέμβαση. Μικροί οικισμοί και οργανωμένες κωμοπόλεις (Fort Nelson, Watson Lake, Whitehorse) με φιλοξένησαν μέχρι την Αλάσκα, ενώ μέσα από τη τεράστια ποικιλία και αυθεντικότητα της καναδικής φύσης ευτύχισα να βιώσω στιγμές πραγματικής ελευθερίας και προσωπικής αναγέννησης.
Όμως, η πτώση μου από τα σκαλιά ενός μοτέλ στην κωμόπολη Whitehorse στάθηκε η αιτία ενός επώδυνου τραυματισμού στην ωμοπλάτη, που άρχισε να με ταλαιπωρεί αρκετά στην οδήγηση. Με δυνατούς πόνους στην περιοχή της ωμοπλάτης κατάφερα τελικά να φτάσω στα σύνορα της Αλάσκας και να βάλω "ρόδα" στην 52η πολιτεία των Η.Π.Α.
Στον μικρό οικισμό Tok έμεινα δυο μέρες σ’ ένα ξύλινο μπανγκαλόου μέσα στην καταπράσινη φύση της Αλάσκας για να ξεκουραστώ και να ετοιμαστώ για την επιστροφή μου (με πλοηγό ξανά τον Alaska Highway) στον Καναδά. Και μετά, πορεία για Νέα Υόρκη. Το "Panamerican Crossing 2014" έμπαινε πλέον στην τελική του φάση…

Zontes Iceland Tour 2025 – Ο Μητσάκης έφτασε στα Νησιά Φερόες!

Από την Αθήνα στο Hirtshals της Δανίας και έπειτα "απόβαση" στα Νησιά
Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/4/2025

Σε εξέλιξη βρίσκεται το τελευταίο ταξιδιωτικό "Zontes Iceland Tour 2025" του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την τρικύλινδρη Zontes 703F και “τελικό προορισμό” την Ισλανδία.

Η Zontes 703F, φορτωμένη με ταξιδιωτικό εξοπλισμό, κινήθηκε αβίαστα από τις ιταλικές ακτές μέχρι τις γερμανικές autobahnen και τις πεδιάδες της Δανίας. Για το ταξίδι  ταξίδι μέχρι το λιμάνι Hirtshals (σημείο αναχώρησης για Ισλανδία), ο Μητσάκης κάλυψε περισσότερα από 2.300 χιλιόμετρα περνώντας από την Ελλάδα στην Ιταλία και έπειτα σε Αυστρία, Γερμανία και Δανία, για να φτάσει έπειτα στις Νήσους Φερόες, την προγραμματισμένη στάση σε ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι δυόμιση ημερών. Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος για την μέχρι τώρα εμπειρία του.

Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

“Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πάτρα–Ανκόνα αποτέλεσε την αφετηρία του ZONTES ICELAND TOUR 2025. Μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι στα νερά της Αδριατικής, αποβιβάστηκα στην Ιταλία και ξεκίνησα για τα σύνορα της Αυστρίας με προορισμό το αλπικό πέρασμα Brenner (574 χλμ.). Καθοδόν για τον ιταλικό βορρά, θεώρησα χρέος μου να επισκεφθώ το Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στην πόλη Rimini, προκειμένου να αποτείνω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους 116 Έλληνες μαχητές της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που σκοτώθηκαν στη μάχη του Ρίμινι (1944)…

Μπορεί το οδικό πέρασμα της ZONTES 703F από το αυστριακό έδαφος να ήταν αρκετά σύντομο (μόλις 70 χλμ.), μια στάση για καφέ στο λατρεμένο μου Seefeld (το κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο των Αυστριακών Άλπεων), την έκανα! Και μετά την ανοιξιάτικη μοσχοβολιά των Άλπεων, οι τροχοί της ZONTES 703F άρχισαν να ρολάρουν με υποδειγματική σταθερότητα και ασφάλεια στις κορεσμένες γερμανικές autobahnen…

Zontes Iceland Tour 2025


Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, ακολουθώντας την διαδρομή Munich–Nuremberg–Kessel–Flensburg (1.150 χλμ.), η μαύρη ZONTES 703F βρέθηκε στο στοιχείο της και με οδήγησε με άνετους και ξεκούραστους ταξιδιωτικούς ρυθμούς στα σύνορα της Δανίας. Ανέλπιστα ιδανικές στάθηκαν όμως και οι καιρικές συνθήκες, αφού ο υδράργυρος έφτασε να φλερτάρει τους 18°C, ενώ δεν χρειάστηκε να φορέσω αδιάβροχα…


Διατρέχοντας κατόπιν 350 επίπεδα χιλιόμετρα στη Δανία, το ταξίδι στην ηπειρωτική Ευρώπη έλαβε τέλος στο λιμάνι Hirtshals –εκεί με καρτερούσε το πλοίο για την Ισλανδία. Ανεφοδιασμός σε καύσιμα και τρόφιμα, επικύρωση ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και ο δίτροχος Πυθέας ο Μασσαλιώτης ήταν έτοιμος να αποπλεύσει για το υδάτινο ταξίδι του στη μυστηριώδη Θούλη, που εικάζεται πως ήταν η Ισλανδία των αρχαίων χρόνων…


Το ακτοπλοϊκό ταξίδι από τη Δανία στην Ισλανδία διαρκεί περίπου 2,5 μέρες – μιλάμε για σκέτη απελπισία! Ευτυχώς, τη γαλάζια απεραντοσύνη του Βόρειου Ατλαντικού φρόντισαν να “διακόψουν” τα Νησιά Φερόες, που βρίσκονται στη μέση περίπου της θαλάσσιας απόστασης Δανίας-Ισλανδίας…


Καθώς το πλοίο αγκυροβόλησε για 6 ώρες στο λιμάνι της πρωτεύουσας Torshavn, άδραξα την ευκαιρία και αποβιβάστηκα με την μαύρη ZONTES 703F (προηγήθηκε συνεννόηση με τον υπεύθυνο αξιωματικό του πλοίου), προκειμένου να έχω μια επιδερμική γνωριμία με τα απομονωμένα νησιά των ψαράδων, που τις ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα είναι παραδομένα στα χιόνια και στους αρκτικούς ανέμους. Τα τελευταία πάντως χρόνια, τα Νησιά Φερόες έχουν μπει δειλά στον τουριστικό χάρτη των ψαγμένων ταξιδευτών, καθώς αντιπροσωπεύουν έναν ιδιαίτερο προορισμό φυσιολατρικού χαρακτήρα… 


Μετά την ξενάγησή μου στην ποικιλόχρωμη Torshavn, χάραξα κατόπιν διαδρομή για το βορρά του κεντρικού νησιού Streymoy, με προορισμό κάποιους ειδυλλιακούς καταρράκτες και παραδοσιακά ψαροχώρια. Καθοδόν, το σκηνικό της τοπικής φύσης ήταν κατά το πλείστο ένα βραχώδες τοπίο αλπικής ζώνης (τούνδρα), ο καλοσυντηρημένος οδικός άξονας ακολουθούσε πιστά το ανάγλυφο του εδάφους, ενώ τα κυριότερα νησιά του συμπλέγματος ενώνονταν με υποθαλάσσια τούνελ…


Στη διάρκεια της σύντομης παραμονής μου στα Νησιά Φερόες, οι μεταβολές του καιρού ήταν συχνές και απρόβλεπτες: ήλιος με δόντια, πυκνή συννεφιά, καταιγίδα, ξανά λίγο ήλιος, χιονόνερο με τσουχτερό κρύο, πάλι βροχή! Όπως ήταν αναμενόμενο, το αρχικό ταξιδιωτικό πλάνο ναυάγησε και αρκέστηκα σε μια πιο σύντομη γυροβολιά, πριν καταλήξω ξανά στο λιμάνι της Torshavn και επιβιβαστώ στο πλοίο για την συνέχεια του ZONTES ICELAND TOUR 2025…”