MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Συνολικά 358 πτώσεις για τη μεγάλη κατηγορία, με την πρώτη στροφή στην πίστα της Ινδίας να αποδεικνύεται δύσκολος αντίπαλος
Οι πιο επικίνδυνες στροφές του MotoGP
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

10/1/2024

Η σεζόν του 2023 σημείωσε ρεκόρ πτώσεων στα MotoGP, με τους αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας να βλέπουν από κοντά το έδαφος 358 φορές κατά τη διάρκεια των 39 αγώνων, με την κλειστή πρώτη στροφή της Buddh International Circuit να “τραβάει” στην αμμοπαγίδα της τους περισσότερους αναβάτες, σε όλες τις κατηγορίες.

Η σεζόν του 2023 χαρακτηρίστηκε από τον νεότευκτο θεσμό των αγώνων Sprint, οι οποίοι διπλασίασαν τους αγώνες για τους 20 γύρους του πρωταθλήματος, ανεβάζοντας αντίστοιχα και το ρίσκο. Έτσι, με εξαίρεση τον αγώνα Sprint της Αυστραλίας, ο οποίος δεν διεξήχθη λόγω κακών καιρικών συνθηκών, το σύνολο των αγώνων αυξήθηκε στους 39, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά στην ιστορία των MotoGP. Αυτό, με την σειρά του αναπόφευκτα έφερε και αύξηση των πτώσεων, οι οποίες το 2023 έσπασαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ από το 2011, όταν και άρχισαν να προσμετράται το συγκεκριμένο στατιστικό. Το αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει όσους από τους αναβάτες είχαν εκφράσει ανησυχίες στην αρχή της χρονιάς, όσον αφορά το ρίσκο που επισύρουν οι περισσότεροι αγώνες, αλλά και την κόπωση που αυτοί φέρνουν στους αναβάτες. Ήδη, ακόμα και πριν την εμφάνιση των αγώνων Sprint, πολλοί από τους αγωνιζόμενους, ειδικά στη μεγάλη κατηγορία, ταλαιπωρούνταν από σύνδρομο διαμερίσματος αντιβραχίου, γνωστό ως “arm pump”.  Μιλάμε, άλλωστε, για οδήγηση στο όριο πρωτότυπων μοτοσυκλετών που ξεπερνούν τους 200 ίππους στον πίσω τροχό, με αντίστοιχα κορυφαία φρένα που ασκούν εξωπραγματικές δυνάμεις πάνω στο ανθρώπινο σώμα.

MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Σύμφωνα με τα στοιχεία του MotoGP το πιο επικίνδυνο σημείο για πτώση, αποδείχτηκε η κλειστή δεξιά Στροφή 1 της πίστας της Ινδίας, με την αμμοπαγίδα της να “υποδέχεται” 23 συνολικά αναβάτες, από όλες τις κατηγορίες. Μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη φορά που τα MotoGP επισκέφθηκαν την πίστα Buddh, πράγμα που από μόνο του αυξάνει την πιθανότητα κάποιος να χάσει τα φρένα. Και όταν μιλάμε για όρια, το να χάσεις τα φρένα, συνήθως σημαίνει και πτώση. Πιο συγκεκριμένα, 11 αναβάτες που έπεσαν στην πρώτη στροφή της Buddh ήταν από την Moto2, 7 από την MotoGP και 5 από την Moto3.

Στη δεύτερη θέση, και μία μόλις πτώση πιο πίσω, βλέπουμε τη Στροφή 4 (Miller hairpin) στο Phillip Island της Αυστραλίας, όπου κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου του αγώνα 22 αναβάτες βρέθηκαν στην… λάθος πλευρά της πίστας. Αν συνυπολογίσουμε και τον παράγοντα καιρό που οδήγησε στην ακύρωση του αγώνα Sprint (που αρχικά είχε αλλάξει μέρα, με τον κύριο αγώνα να γίνεται το Σάββατο), τότε μάλλον η στροφή 4 είναι ο πραγματικός πρωταθλητής…

Λίγο πιο πίσω, στην 3η θέση βρίσκονται 3 συνολικά στροφές από 2 διαφορετικές πίστες. Οι Στροφές 7 (Musee) και 3 της παραδοσιακά δύσκολης πίστας του Le Mans, μαζί με τη Στροφή 14 (Carro) στο Misano, ισοβαθμούν στην κατάταξη των πιο επικίνδυνων στροφών, με 16 πτώσεις σε κάθε μία.

MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Για τον νεότευκτο Sprint της μεγάλης κατηγορίας έχουμε 49 ατυχήματα, με τον κύριο και μεγαλύτερης διάρκειας αγώνα να καταγράφει 37 περισσότερες πτώσεις, φτάνοντας τις 86. Αν τώρα συνυπολογίσουμε όλες τις πτώσεις κατά την διάρκεια του τριημέρου, τότε οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας έπεσαν συνολικά 358 φορές! Ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί ποτέ, με τις πίστες του Le Mans και της Ινδίας να ισοβαθμούν, έχοντας από 79, η κάθε μία. Στις 69 σταμάτησε η COTA στο Austin του Τέξας, με τη Sepang να ακολουθεί από κοντά με 65. Πιο “ασφαλής” γύρος είναι αυτός της Αργεντινής, όπου είδαμε μόλις 23 πτώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2023 ήταν η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με 20 γύρους στο πρόγραμμα, τους περισσότερους από κάθε άλλη φορά.

Πρωταθλητής της τούμπας στη μεγάλη κατηγορία ήταν ο Marc Marquez με 29 πτώσεις, στην τελευταία του χρονιά με την Honda, πριν μεταπηδήσει στην ομάδα της Gresini με Ducati για το 2024. Ακριβώς πίσω του, με 24 βρίσκεται ο έτερος εργοστασιακός αναβάτης της Honda για το 2023, Joan Mir, αναδεικνύοντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το HRC, με τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας και την προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλουν οι αναβάτες της Honda.

Να διευκρινίσουμε ότι με τον όρο πτώση αναφερόμαστε στην περίπτωση που η μοτοσυκλέτα ακούμπησε το έδαφος και έμεινε εκεί. Δηλαδή τα εντυπωσιακά σωσίματα που έχουμε δει πολλές φορές από αναβάτες, όπως εκείνα του Marquez, όπου η μοτοσυκλέτα ακουμπάει στην άσφαλτο βγάζοντας σπίθες και αφήνοντας λίγο από το κάρμπον της πάνω, δεν πιάνονται. Τέλος, τα παραπάνω στατιστικά δεν περιλαμβάνουν τις πτώσεις που συνέβησαν κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών διημέρων ή τριημέρων.

Ετικέτες

Royal Enfield: Νέο ορόσημο με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις μοτοσυκλετών το 2024

Ρεκόρ παραγωγής για την ινδική εταιρεία και ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων
Royal Enfield ρεκόρ παραγωγής και πωλήσεων 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/4/2025

Ένα ιστορικό για την ίδια ορόσημο-ρεκόρ έπιασε η Royal Enfield τη χρονιά που μας πέρασε με τις πάνω από 1.000.000 μοτοσυκλέτες που πούλησε το 2024.

Όπως είχατε διαβάσει και εδώ λίγους μήνες πριν, το 2024 ήταν η χρονιά που η Royal Enfield θα έφτανε ή και θα ξεπερνούσε σε παραγωγή το ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες. Έτσι καθώς διανύουμε τον 4ο μήνα του 2025, η RE επιβεβαίωσε αυτό που είχαμε προβλέψει καταφέρνοντας όχι μόνο να φτάσει αλλά και να ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο στις μοτοσικλέτες που πούλησε σε όλον τον κόσμο.

Με μία λακωνική ανάρτηση στα κοινωνικά της δίκτυα, η εταιρεία δήλωσε: “Αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξη των συνεργατών μας, των αντιπροσώπων μας και κυρίως των πελατών μας. Σας οφείλουμε την επιτυχία αυτής της μάρκας. Σας ευχαριστούμε”.

Την παραπάνω δήλωση έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα οικονομικά αποτελέσματα της RE, με το οικονομικό έτος 2024 για τους Ινδούς να λήγει στις 31 Μαρτίου 2025. Έναντι του 2023, οι πωλήσεις μοτοσυκλετών αυξήθηκαν κατά 11% και έφτασαν στο 1,09 εκατ. μονάδες.

Το εκπληκτικό, αν κάτσει και το σκεφτεί κανείς, με την Royal Enfield, είναι ότι παράγει αποκλειστικά μοτοσυκλέτες, ανάμεσα στις οποίες δεν έχει κανένα μοντέλο κάτω από 350 κυβικά! Στην αύξηση των πωλήσεων βοήθησαν οι νέες μοτοσυκλέτες που παρουσίασε η εταιρεία τους τελευταίους μήνες, όπως και οι εξαγωγές στον υπόλοιπο κόσμο που αυξήθηκαν κατά 37% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Η Enfield Cycle Company, όπως αρχικά ονομαζόταν η εταιρεία, ιδρύθηκε το 1901 στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι ο παλαιότερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στον κόσμο με συνεχή παραγωγή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός της “μετανάστευσης” της εταιρείας από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ινδία και θα το δούμε επιγραμματικά παρακάτω.

Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, η ινδική κυβέρνηση χρειαζόταν αξιόπιστες μοτοσυκλέτες για την αστυνομία και το στρατό της. Το 1952, η ινδική κυβέρνηση δοκίμασε μερικές μοτοσυκλέτες της εταιρείας και βρήκε το Royal Enfield Bullet (το οποίο είναι σε συνεχή παραγωγή από το 1932 έως και σήμερα!) ξεχωριστό για την αντοχή και τις επιδόσεις του, έτσι παρήγγειλε 800 τέτοιες μοτοσυκλέτες.

Για να καλύψει την τεράστια ζήτηση, η Enfield συνεργάστηκε με την Madras Motors, μία ινδική εταιρεία και δημιουργήσαν τη Enfield India Ltd, με έδρα το Chennai. Το 1971 το εργοστάσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο κλείνει και η παραγωγή μεταφέρεται εξολοκλήρου στην Ινδία. Το 1994, το γκρουπ Eicher Motors εξαγοράζει την Enfield India και το brand μετονομάστηκε σε Royal Enfield για να αρχίσει από εκεί και έπειτα η μεταμόρφωση της RE από μια σχεδόν τοπική εταιρεία με ιστορικό όνομα και ετήσια παραγωγή περίπου 25.000 μοτοσυκλετών σε έναν παγκόσμιο κατασκευαστή, από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, ειδικά στους κυβισμούς 350-650. Χωρίς παπιά, χωρίς σκούτερ και χωρίς μοτοσυκλέτες σε κυβισμούς από 50 έως και 300 κ.εκ.!

Η εταιρεία διατηρεί πλέον τρεις σταθμούς παραγωγής – όλοι στην Ινδία – με τους δύο από αυτούς να ανοίγουν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας ξεκάθαρα την ανάπτυξη της εταιρείας. Πλέον έχει επίσης και μονάδα συναρμολόγησης στην Ταϊλάνδη (και άλλες πέντε Αργεντινή, Κολομβία, Βραζιλία, Μπαγκλαντές και Νεπάλ) που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγο καιρό. Σήμερα, η Royal Enfield είναι μία παγκόσμια εταιρεία μοτοσυκλετών με 100% ινδικές ρίζες.