MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Συνολικά 358 πτώσεις για τη μεγάλη κατηγορία, με την πρώτη στροφή στην πίστα της Ινδίας να αποδεικνύεται δύσκολος αντίπαλος
Οι πιο επικίνδυνες στροφές του MotoGP
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

10/1/2024

Η σεζόν του 2023 σημείωσε ρεκόρ πτώσεων στα MotoGP, με τους αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας να βλέπουν από κοντά το έδαφος 358 φορές κατά τη διάρκεια των 39 αγώνων, με την κλειστή πρώτη στροφή της Buddh International Circuit να “τραβάει” στην αμμοπαγίδα της τους περισσότερους αναβάτες, σε όλες τις κατηγορίες.

Η σεζόν του 2023 χαρακτηρίστηκε από τον νεότευκτο θεσμό των αγώνων Sprint, οι οποίοι διπλασίασαν τους αγώνες για τους 20 γύρους του πρωταθλήματος, ανεβάζοντας αντίστοιχα και το ρίσκο. Έτσι, με εξαίρεση τον αγώνα Sprint της Αυστραλίας, ο οποίος δεν διεξήχθη λόγω κακών καιρικών συνθηκών, το σύνολο των αγώνων αυξήθηκε στους 39, περισσότεροι από κάθε άλλη φορά στην ιστορία των MotoGP. Αυτό, με την σειρά του αναπόφευκτα έφερε και αύξηση των πτώσεων, οι οποίες το 2023 έσπασαν κάθε προηγούμενο ρεκόρ από το 2011, όταν και άρχισαν να προσμετράται το συγκεκριμένο στατιστικό. Το αποτέλεσμα φαίνεται να δικαιώνει όσους από τους αναβάτες είχαν εκφράσει ανησυχίες στην αρχή της χρονιάς, όσον αφορά το ρίσκο που επισύρουν οι περισσότεροι αγώνες, αλλά και την κόπωση που αυτοί φέρνουν στους αναβάτες. Ήδη, ακόμα και πριν την εμφάνιση των αγώνων Sprint, πολλοί από τους αγωνιζόμενους, ειδικά στη μεγάλη κατηγορία, ταλαιπωρούνταν από σύνδρομο διαμερίσματος αντιβραχίου, γνωστό ως “arm pump”.  Μιλάμε, άλλωστε, για οδήγηση στο όριο πρωτότυπων μοτοσυκλετών που ξεπερνούν τους 200 ίππους στον πίσω τροχό, με αντίστοιχα κορυφαία φρένα που ασκούν εξωπραγματικές δυνάμεις πάνω στο ανθρώπινο σώμα.

MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Σύμφωνα με τα στοιχεία του MotoGP το πιο επικίνδυνο σημείο για πτώση, αποδείχτηκε η κλειστή δεξιά Στροφή 1 της πίστας της Ινδίας, με την αμμοπαγίδα της να “υποδέχεται” 23 συνολικά αναβάτες, από όλες τις κατηγορίες. Μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη φορά που τα MotoGP επισκέφθηκαν την πίστα Buddh, πράγμα που από μόνο του αυξάνει την πιθανότητα κάποιος να χάσει τα φρένα. Και όταν μιλάμε για όρια, το να χάσεις τα φρένα, συνήθως σημαίνει και πτώση. Πιο συγκεκριμένα, 11 αναβάτες που έπεσαν στην πρώτη στροφή της Buddh ήταν από την Moto2, 7 από την MotoGP και 5 από την Moto3.

Στη δεύτερη θέση, και μία μόλις πτώση πιο πίσω, βλέπουμε τη Στροφή 4 (Miller hairpin) στο Phillip Island της Αυστραλίας, όπου κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου του αγώνα 22 αναβάτες βρέθηκαν στην… λάθος πλευρά της πίστας. Αν συνυπολογίσουμε και τον παράγοντα καιρό που οδήγησε στην ακύρωση του αγώνα Sprint (που αρχικά είχε αλλάξει μέρα, με τον κύριο αγώνα να γίνεται το Σάββατο), τότε μάλλον η στροφή 4 είναι ο πραγματικός πρωταθλητής…

Λίγο πιο πίσω, στην 3η θέση βρίσκονται 3 συνολικά στροφές από 2 διαφορετικές πίστες. Οι Στροφές 7 (Musee) και 3 της παραδοσιακά δύσκολης πίστας του Le Mans, μαζί με τη Στροφή 14 (Carro) στο Misano, ισοβαθμούν στην κατάταξη των πιο επικίνδυνων στροφών, με 16 πτώσεις σε κάθε μία.

MotoGP 2023: Ρεκόρ πτώσεων - Οι πιο επικίνδυνες στροφές του Πρωταθλήματος

Για τον νεότευκτο Sprint της μεγάλης κατηγορίας έχουμε 49 ατυχήματα, με τον κύριο και μεγαλύτερης διάρκειας αγώνα να καταγράφει 37 περισσότερες πτώσεις, φτάνοντας τις 86. Αν τώρα συνυπολογίσουμε όλες τις πτώσεις κατά την διάρκεια του τριημέρου, τότε οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας έπεσαν συνολικά 358 φορές! Ο αριθμός αυτός είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί ποτέ, με τις πίστες του Le Mans και της Ινδίας να ισοβαθμούν, έχοντας από 79, η κάθε μία. Στις 69 σταμάτησε η COTA στο Austin του Τέξας, με τη Sepang να ακολουθεί από κοντά με 65. Πιο “ασφαλής” γύρος είναι αυτός της Αργεντινής, όπου είδαμε μόλις 23 πτώσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2023 ήταν η δεύτερη συνεχόμενη χρονιά με 20 γύρους στο πρόγραμμα, τους περισσότερους από κάθε άλλη φορά.

Πρωταθλητής της τούμπας στη μεγάλη κατηγορία ήταν ο Marc Marquez με 29 πτώσεις, στην τελευταία του χρονιά με την Honda, πριν μεταπηδήσει στην ομάδα της Gresini με Ducati για το 2024. Ακριβώς πίσω του, με 24 βρίσκεται ο έτερος εργοστασιακός αναβάτης της Honda για το 2023, Joan Mir, αναδεικνύοντας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το HRC, με τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας και την προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλουν οι αναβάτες της Honda.

Να διευκρινίσουμε ότι με τον όρο πτώση αναφερόμαστε στην περίπτωση που η μοτοσυκλέτα ακούμπησε το έδαφος και έμεινε εκεί. Δηλαδή τα εντυπωσιακά σωσίματα που έχουμε δει πολλές φορές από αναβάτες, όπως εκείνα του Marquez, όπου η μοτοσυκλέτα ακουμπάει στην άσφαλτο βγάζοντας σπίθες και αφήνοντας λίγο από το κάρμπον της πάνω, δεν πιάνονται. Τέλος, τα παραπάνω στατιστικά δεν περιλαμβάνουν τις πτώσεις που συνέβησαν κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών διημέρων ή τριημέρων.

Ετικέτες

Zontes Iceland Tour 2025 – Ο Μητσάκης έφτασε στα Νησιά Φερόες!

Από την Αθήνα στο Hirtshals της Δανίας και έπειτα "απόβαση" στα Νησιά
Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/4/2025

Σε εξέλιξη βρίσκεται το τελευταίο ταξιδιωτικό "Zontes Iceland Tour 2025" του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την τρικύλινδρη Zontes 703F και “τελικό προορισμό” την Ισλανδία.

Η Zontes 703F, φορτωμένη με ταξιδιωτικό εξοπλισμό, κινήθηκε αβίαστα από τις ιταλικές ακτές μέχρι τις γερμανικές autobahnen και τις πεδιάδες της Δανίας. Για το ταξίδι  ταξίδι μέχρι το λιμάνι Hirtshals (σημείο αναχώρησης για Ισλανδία), ο Μητσάκης κάλυψε περισσότερα από 2.300 χιλιόμετρα περνώντας από την Ελλάδα στην Ιταλία και έπειτα σε Αυστρία, Γερμανία και Δανία, για να φτάσει έπειτα στις Νήσους Φερόες, την προγραμματισμένη στάση σε ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι δυόμιση ημερών. Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος για την μέχρι τώρα εμπειρία του.

Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

“Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πάτρα–Ανκόνα αποτέλεσε την αφετηρία του ZONTES ICELAND TOUR 2025. Μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι στα νερά της Αδριατικής, αποβιβάστηκα στην Ιταλία και ξεκίνησα για τα σύνορα της Αυστρίας με προορισμό το αλπικό πέρασμα Brenner (574 χλμ.). Καθοδόν για τον ιταλικό βορρά, θεώρησα χρέος μου να επισκεφθώ το Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στην πόλη Rimini, προκειμένου να αποτείνω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους 116 Έλληνες μαχητές της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που σκοτώθηκαν στη μάχη του Ρίμινι (1944)…

Μπορεί το οδικό πέρασμα της ZONTES 703F από το αυστριακό έδαφος να ήταν αρκετά σύντομο (μόλις 70 χλμ.), μια στάση για καφέ στο λατρεμένο μου Seefeld (το κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο των Αυστριακών Άλπεων), την έκανα! Και μετά την ανοιξιάτικη μοσχοβολιά των Άλπεων, οι τροχοί της ZONTES 703F άρχισαν να ρολάρουν με υποδειγματική σταθερότητα και ασφάλεια στις κορεσμένες γερμανικές autobahnen…

Zontes Iceland Tour 2025


Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, ακολουθώντας την διαδρομή Munich–Nuremberg–Kessel–Flensburg (1.150 χλμ.), η μαύρη ZONTES 703F βρέθηκε στο στοιχείο της και με οδήγησε με άνετους και ξεκούραστους ταξιδιωτικούς ρυθμούς στα σύνορα της Δανίας. Ανέλπιστα ιδανικές στάθηκαν όμως και οι καιρικές συνθήκες, αφού ο υδράργυρος έφτασε να φλερτάρει τους 18°C, ενώ δεν χρειάστηκε να φορέσω αδιάβροχα…


Διατρέχοντας κατόπιν 350 επίπεδα χιλιόμετρα στη Δανία, το ταξίδι στην ηπειρωτική Ευρώπη έλαβε τέλος στο λιμάνι Hirtshals –εκεί με καρτερούσε το πλοίο για την Ισλανδία. Ανεφοδιασμός σε καύσιμα και τρόφιμα, επικύρωση ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και ο δίτροχος Πυθέας ο Μασσαλιώτης ήταν έτοιμος να αποπλεύσει για το υδάτινο ταξίδι του στη μυστηριώδη Θούλη, που εικάζεται πως ήταν η Ισλανδία των αρχαίων χρόνων…


Το ακτοπλοϊκό ταξίδι από τη Δανία στην Ισλανδία διαρκεί περίπου 2,5 μέρες – μιλάμε για σκέτη απελπισία! Ευτυχώς, τη γαλάζια απεραντοσύνη του Βόρειου Ατλαντικού φρόντισαν να “διακόψουν” τα Νησιά Φερόες, που βρίσκονται στη μέση περίπου της θαλάσσιας απόστασης Δανίας-Ισλανδίας…


Καθώς το πλοίο αγκυροβόλησε για 6 ώρες στο λιμάνι της πρωτεύουσας Torshavn, άδραξα την ευκαιρία και αποβιβάστηκα με την μαύρη ZONTES 703F (προηγήθηκε συνεννόηση με τον υπεύθυνο αξιωματικό του πλοίου), προκειμένου να έχω μια επιδερμική γνωριμία με τα απομονωμένα νησιά των ψαράδων, που τις ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα είναι παραδομένα στα χιόνια και στους αρκτικούς ανέμους. Τα τελευταία πάντως χρόνια, τα Νησιά Φερόες έχουν μπει δειλά στον τουριστικό χάρτη των ψαγμένων ταξιδευτών, καθώς αντιπροσωπεύουν έναν ιδιαίτερο προορισμό φυσιολατρικού χαρακτήρα… 


Μετά την ξενάγησή μου στην ποικιλόχρωμη Torshavn, χάραξα κατόπιν διαδρομή για το βορρά του κεντρικού νησιού Streymoy, με προορισμό κάποιους ειδυλλιακούς καταρράκτες και παραδοσιακά ψαροχώρια. Καθοδόν, το σκηνικό της τοπικής φύσης ήταν κατά το πλείστο ένα βραχώδες τοπίο αλπικής ζώνης (τούνδρα), ο καλοσυντηρημένος οδικός άξονας ακολουθούσε πιστά το ανάγλυφο του εδάφους, ενώ τα κυριότερα νησιά του συμπλέγματος ενώνονταν με υποθαλάσσια τούνελ…


Στη διάρκεια της σύντομης παραμονής μου στα Νησιά Φερόες, οι μεταβολές του καιρού ήταν συχνές και απρόβλεπτες: ήλιος με δόντια, πυκνή συννεφιά, καταιγίδα, ξανά λίγο ήλιος, χιονόνερο με τσουχτερό κρύο, πάλι βροχή! Όπως ήταν αναμενόμενο, το αρχικό ταξιδιωτικό πλάνο ναυάγησε και αρκέστηκα σε μια πιο σύντομη γυροβολιά, πριν καταλήξω ξανά στο λιμάνι της Torshavn και επιβιβαστώ στο πλοίο για την συνέχεια του ZONTES ICELAND TOUR 2025…”