MOTO GP San Marino: Δράμα, κλάμα και θυμός!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/9/2015

Έγιναν όλα μέσα σε 28 γύρους, η πρώτη θέση άλλαζε χέρια συνέχεια, χωρίς απαραίτητα να γίνονται προσπεράσεις, οι αναβάτες άλλαζαν μοτοσυκλέτες, το βάθρο στο τέλος φιλοξένησε ονόματα που δεν θα στοιχημάτιζες ποτέ, και για πρώτη φορά μετά από χρόνια την πρώτη θέση την πήρε η Honda. Μία και μόνο αιτία για όλα αυτά: Ο καιρός! Καταρχήν στην εκκίνηση είχαμε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις «wild cart» αντίστοιχη μόνο του Spies. Ο Pirro (θα) ξεκινούσε από την 5η θέση, αλλά πριν το γύρο προθέρμανσης, ένα πρόβλημα στα ηλεκτρονικά της Ducati τον οδήγησε στα pit. Φαίνεται ότι τον μάτιασαν, και αν δούμε όσα έγιναν παρακάτω, μάλλον το «μάτι» έδινε και έπαιρνε στο Misano!

Τα σύννεφα που υπήρχαν αρχικά, άρχισαν λίγο πριν τον αγώνα να διαλύονται και να δίνουν μια βεβαιότητα ότι ο αγώνας θα γίνει στεγνός. Η εκκίνηση δόθηκε, ο Lorenzo κράτησε τη θέση του, καθώς είχε ξεκινήσει από την pole position, ο Marquez δεύτερος και σε λίγο τρίτος τους ακολούθησε και ο Rossi. Εκεί όμως ο καιρός άλλαξε, βγήκαν οι άσπρες σημαίες και οι αναβάτες πολύ γρήγορα έριξαν ρυθμό, όσο η βροχή δυνάμωνε. Στις πίσω θέσεις, η εικόνα έφτασε να θυμίζει track day, με προσπεράσεις να γίνονται τόσο από δεξιά, όσο και από αριστερά. Οπότε δεν άργησαν να μπαίνουν για αλλαγές ελαστικών. Οι τρεις πρώτοι κράτησαν όμως. Ο Marquez πέρασε μπροστά, έκανε σύντομα το λάθος, βγαίνοντας εκτός, και έδωσε τη θέση πίσω στον Lorenzo. Την ώρα που ο Rossi άρχισε να κλείνει τη διαφορά που δημιουργήθηκε όταν πρώτος έκοψε ρυθμό, μόλις άρχισε να βρέχει. Βγαίνουν και οι τρεις ταυτόχρονα για αλλαγή ελαστικών, και ξανά μπαίνουν στην πίστα με την ίδια σειρά, εκτός από τον Rossi που έχασε προσωρινά μια θέση. Ο Marquez δέχτηκε και παρατήρηση από τον Lorenzo, όταν μέσα στο pit lane μπήκε ένα τροχό στο πλάι της Yamaha και βγαίνοντας όλοι μαζί, ανοίγουν κάνοντας μια διαφορά περισσότερο από 2,5 δευτερολέπτων από τον Rossi που ανέβηκε αμέσως σχεδόν στη θέση του. Όμως ο Lorenzo δεν είχε τον ρυθμό που έπρεπε και ο Rossi πλησίαζε συνεχώς, αλλάζοντας γρήγορα πίσω στη θέση του. Μόλις ξανά έγιναν ένα τρένο τριών βαγονιών, ο Marquez προσπάθησε να πάρει την πρώτη θέση, και γλιστρώντας ελάχιστα, έχασε και την δική του, από τον Rossi που καραδοκούσε. Έμειναν μπροστά οι δύο Yamaha με την Honda να ακολουθεί, μακριά από τους υπόλοιπους που κατά ομάδες χάριζαν απίστευτο θέαμα, καθώς πάλευαν μεταξύ τους.

Και μετά ο καιρός το ξανά έκανε! Σταμάτησε να βρέχει!

Όσο οι ομάδες προσπαθούσαν να δουν, πότε θα βάλουν μέσα τους αναβάτες, ένας αρκετά γενναίος, ο Bradley Smith, ήταν που έμεινε έξω με τα slic χωρίς να αλλάξει! Από εκείνη τη στιγμή, ο σχεδιασμός και η στρατηγική, καθόρισαν τον αγώνα απόλυτα. Ίσως και το μάτι… Ο Marquez έκανε τη σωστή κίνηση, που θα μπορούσε να την κάνει και νωρίτερα, αλλά ήταν και πάλι σωστή στο χρόνο που την έκανε: Βγήκε πριν τους άλλους. Έπειτα βγήκε ο Lorenzo και ο Rossi έκανε το λάθος, να μείνει τελευταίος γυρνώντας δέκα δευτερόλεπτα πιο αργά, εξαιτίας των βρόχινων ελαστικών που ήταν πλέον στο όριο τους, μόλις ανέβηκε η τριβή… ίσως να πίστευε ότι με οκτώ γύρους πριν το τέλος, θα κατάφερνε να τελειώσει τον αγώνα χωρίς αλλαγή, όμως ακόμα κι έτσι ο Marquez με τα slic μείωνε συνέχεια τη διαφορά.

Από τη στιγμή που βγήκαν όλοι έξω, για δεύτερη φορά με τα slic, τα πράγματα έδειχναν πολύ δύσκολα για τον Rossi. Και τότε φαίνεται ότι το πολυπληθές κοινό του στις κερκίδες, κατάφερε με κάποιο μεταφυσικό τρόπο, να επηρεάσει τον Lorenzo που γυρνούσε μπροστά! Έπεσε, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει απόλυτα ακόμα ο λόγος, και φανερά εκνευρισμένος και απογοητευμένος, βγήκε περπατώντας από την πίστα, για να μεταφερθεί στο νοσοκομείο για εξετάσεις…

Το ότι καταλάβαμε ότι ήταν ο Lorenzo που έπεσε, από τις ζητωκραυγές των θεατών, θα μπορούσες να το πεις κακό παράδειγμα οπαδισμού, αλλά μιλάμε για το Misano και την πιο καθοριστική στιγμή του πρωταθλήματος, οπότε το προσπερνάμε.

Ο Rossi τελικά δεν κατάφερε να φτάσει τον Loris Baz στην δεύτερη θέση, κι έτσι πίσω από τον Marquez τερμάτισε, με τεράστια συγχαρητήρια, ο Bradley Smith και πίσω ο πιο ειλικρινής, ανάμεσα στους νέους οδηγούς, ο Scott Redding. Που δήλωσε ότι δεν γίνεται να πει τίποτα για τον επόμενο αγώνα, ότι βρέθηκε εκεί εξαιτίας της κατάστασης, αλλά δεν αφήνει ποτέ το βάθρο όταν του δίνουν, και θα συνεχίσει όπως πάντα για την καλύτερη δυνατή εμφάνιση…

Με την πτώση του Lorenzo και την 5η θέση του Rossi, η διαφορά τους στο πρωτάθλημα διαμορφώθηκε στους 23 πόντους: 247 ο Rossi, 224 o Loreno και πλησίασε ο Marquez, με 184.

Η στρατηγική και ο καιρός καθόρισαν τον αγώνα, και μάλλον και το ίδιο το πρωτάθλημα. Ας ελπίσουμε ότι το Lorenzo δεν έχει το παραμικρό, και αξίζει να δούμε αναλυτικότερα τον αγώνα σε επανάληψη, ως μάθημα διαχείρισης…    

Ετικέτες

Zontes Iceland Tour 2025 – Ο Μητσάκης έφτασε στα Νησιά Φερόες!

Από την Αθήνα στο Hirtshals της Δανίας και έπειτα "απόβαση" στα Νησιά
Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/4/2025

Σε εξέλιξη βρίσκεται το τελευταίο ταξιδιωτικό "Zontes Iceland Tour 2025" του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την τρικύλινδρη Zontes 703F και “τελικό προορισμό” την Ισλανδία.

Η Zontes 703F, φορτωμένη με ταξιδιωτικό εξοπλισμό, κινήθηκε αβίαστα από τις ιταλικές ακτές μέχρι τις γερμανικές autobahnen και τις πεδιάδες της Δανίας. Για το ταξίδι  ταξίδι μέχρι το λιμάνι Hirtshals (σημείο αναχώρησης για Ισλανδία), ο Μητσάκης κάλυψε περισσότερα από 2.300 χιλιόμετρα περνώντας από την Ελλάδα στην Ιταλία και έπειτα σε Αυστρία, Γερμανία και Δανία, για να φτάσει έπειτα στις Νήσους Φερόες, την προγραμματισμένη στάση σε ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι δυόμιση ημερών. Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος για την μέχρι τώρα εμπειρία του.

Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

“Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πάτρα–Ανκόνα αποτέλεσε την αφετηρία του ZONTES ICELAND TOUR 2025. Μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι στα νερά της Αδριατικής, αποβιβάστηκα στην Ιταλία και ξεκίνησα για τα σύνορα της Αυστρίας με προορισμό το αλπικό πέρασμα Brenner (574 χλμ.). Καθοδόν για τον ιταλικό βορρά, θεώρησα χρέος μου να επισκεφθώ το Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στην πόλη Rimini, προκειμένου να αποτείνω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους 116 Έλληνες μαχητές της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που σκοτώθηκαν στη μάχη του Ρίμινι (1944)…

Μπορεί το οδικό πέρασμα της ZONTES 703F από το αυστριακό έδαφος να ήταν αρκετά σύντομο (μόλις 70 χλμ.), μια στάση για καφέ στο λατρεμένο μου Seefeld (το κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο των Αυστριακών Άλπεων), την έκανα! Και μετά την ανοιξιάτικη μοσχοβολιά των Άλπεων, οι τροχοί της ZONTES 703F άρχισαν να ρολάρουν με υποδειγματική σταθερότητα και ασφάλεια στις κορεσμένες γερμανικές autobahnen…

Zontes Iceland Tour 2025


Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, ακολουθώντας την διαδρομή Munich–Nuremberg–Kessel–Flensburg (1.150 χλμ.), η μαύρη ZONTES 703F βρέθηκε στο στοιχείο της και με οδήγησε με άνετους και ξεκούραστους ταξιδιωτικούς ρυθμούς στα σύνορα της Δανίας. Ανέλπιστα ιδανικές στάθηκαν όμως και οι καιρικές συνθήκες, αφού ο υδράργυρος έφτασε να φλερτάρει τους 18°C, ενώ δεν χρειάστηκε να φορέσω αδιάβροχα…


Διατρέχοντας κατόπιν 350 επίπεδα χιλιόμετρα στη Δανία, το ταξίδι στην ηπειρωτική Ευρώπη έλαβε τέλος στο λιμάνι Hirtshals –εκεί με καρτερούσε το πλοίο για την Ισλανδία. Ανεφοδιασμός σε καύσιμα και τρόφιμα, επικύρωση ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και ο δίτροχος Πυθέας ο Μασσαλιώτης ήταν έτοιμος να αποπλεύσει για το υδάτινο ταξίδι του στη μυστηριώδη Θούλη, που εικάζεται πως ήταν η Ισλανδία των αρχαίων χρόνων…


Το ακτοπλοϊκό ταξίδι από τη Δανία στην Ισλανδία διαρκεί περίπου 2,5 μέρες – μιλάμε για σκέτη απελπισία! Ευτυχώς, τη γαλάζια απεραντοσύνη του Βόρειου Ατλαντικού φρόντισαν να “διακόψουν” τα Νησιά Φερόες, που βρίσκονται στη μέση περίπου της θαλάσσιας απόστασης Δανίας-Ισλανδίας…


Καθώς το πλοίο αγκυροβόλησε για 6 ώρες στο λιμάνι της πρωτεύουσας Torshavn, άδραξα την ευκαιρία και αποβιβάστηκα με την μαύρη ZONTES 703F (προηγήθηκε συνεννόηση με τον υπεύθυνο αξιωματικό του πλοίου), προκειμένου να έχω μια επιδερμική γνωριμία με τα απομονωμένα νησιά των ψαράδων, που τις ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα είναι παραδομένα στα χιόνια και στους αρκτικούς ανέμους. Τα τελευταία πάντως χρόνια, τα Νησιά Φερόες έχουν μπει δειλά στον τουριστικό χάρτη των ψαγμένων ταξιδευτών, καθώς αντιπροσωπεύουν έναν ιδιαίτερο προορισμό φυσιολατρικού χαρακτήρα… 


Μετά την ξενάγησή μου στην ποικιλόχρωμη Torshavn, χάραξα κατόπιν διαδρομή για το βορρά του κεντρικού νησιού Streymoy, με προορισμό κάποιους ειδυλλιακούς καταρράκτες και παραδοσιακά ψαροχώρια. Καθοδόν, το σκηνικό της τοπικής φύσης ήταν κατά το πλείστο ένα βραχώδες τοπίο αλπικής ζώνης (τούνδρα), ο καλοσυντηρημένος οδικός άξονας ακολουθούσε πιστά το ανάγλυφο του εδάφους, ενώ τα κυριότερα νησιά του συμπλέγματος ενώνονταν με υποθαλάσσια τούνελ…


Στη διάρκεια της σύντομης παραμονής μου στα Νησιά Φερόες, οι μεταβολές του καιρού ήταν συχνές και απρόβλεπτες: ήλιος με δόντια, πυκνή συννεφιά, καταιγίδα, ξανά λίγο ήλιος, χιονόνερο με τσουχτερό κρύο, πάλι βροχή! Όπως ήταν αναμενόμενο, το αρχικό ταξιδιωτικό πλάνο ναυάγησε και αρκέστηκα σε μια πιο σύντομη γυροβολιά, πριν καταλήξω ξανά στο λιμάνι της Torshavn και επιβιβαστώ στο πλοίο για την συνέχεια του ZONTES ICELAND TOUR 2025…”