Mash TT 40 by XTR Pepo: Ένα άκρως εντυπωσιακό race replica

Μια custom με μεγάλη ιστορία
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/5/2019

Η Mash δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στη χώρα μας καθώς αποτελεί θυγατρική εταιρεία της SIMA, που είναι ένας απ’ τους μεγαλύτερους εισαγωγείς μοτοσυκλετών και αξεσουάρ στη Γαλλία απ’ το 1976. Οι μοτοσυκλέτες που διαθέτει στην αγορά εισάγονται απ’ την Κίνα και πωλούνται σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες με το λογότυπο της εταιρείας.. Η γκάμα της απαρτίζεται κυρίως από μικρού κυβισμού μοτοσυκλέτες, ενώ διαθέτει και scooters. Κατά κύριο λόγο, ο σχεδιασμός των μοτοσυκλετών παραπέμπει σε αυτές της δεκαετίας του 70’ και ποικίλουν από scramblers έως και café racers. Ο Frederic Fourgeaud την διοικεί τα τελευταία 13 χρόνια, ο οποίος στο παρελθόν είχε λάβει μέρος σε διάφορα πρωταθλήματα ως αγωνιζόμενος και ήταν εργοστασιακός αναβάτης της Kawasaki.

Η XTR Pepo είναι μια ισπανική εταιρεία που ασχολείται με το customizing και είναι γνωστή στους αναγνώστες του ΜΟΤΟ αλλά και του motomag, καθώς τόσο στο πρόσφατο παρελθόν σας είχαμε παρουσιάσει μια απ’ τις τελευταίες δημιουργίες της που βρισκόταν στην MBE 2019, ενω παλιότερα σας μεταφέραμε την ιστορία της δημιουργίας της. Η ΧΤR Pepo έχει στενή συνεργασία με την Heros 66, την εταιρεία που αντιπροσωπεύει την Mash στην Ισπανία, κι έτσι προέκυψε η δημιουργία αυτής της custom μοτοσυκλέτας που είναι βασισμένη σ' ένα απ' τα μοντέλα της φίρμας.

Η αλήθεια είναι πως όποτε ο Pepo –ιδιοκτήτης της εταιρείας- απλώσει τα χέρια του πάνω σε μια μοτοσυκλέτα, το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι άκρως εντυπωσιακό και ξεχωριστό, ανεξαρτήτα από την εμφάνιση που είχε αρχικά. Στην προκείμενη περίπτωση, που το TT 40 χρησιμοποιήθηκε ως βάση είναι ήδη ένα όμορφο café racer, το εγχείρημα για τη δημιουργία κάτι πιο ιδιαίτερου ήταν μεγάλη πρόκληση. 

Το ΤΤ 40 στην εργοστασιακή του μορφή

Τα πλαστικά της είναι εμπνευσμένα απ’ την εμφάνιση των μοτοσυκλετών της OSSA και έχουν να μας πουν τη δική τους ιστορία. Πρόκεται για μια εταιρεία με αντίστοιχα μεγάλη ιστορία στον κόσμο των μοτοσυκλετών, η οποία άνθισε οικονομικά μεταπολεμικώς και είχε ενεργή συμμετοχή σε πρωταθλήματα trial αλλά και GP, όμως έπειτα ήρθε η παρακμή της.

Παρ’ όλα αυτά το 2010 αγοράστηκαν τα δικαιώματα της φίρμας από Ισπανούς επιχειρηματίες και πλέον παράγει πάλι μοτοσυκλέτες για αγώνες Trial. Τα εξαρτήματα που δημιούργησε ο Pepo για το TT 40 αποτελούν φόρο τιμής στην OSSA και την συμμετοχή της στα GP των 250cc. Η ζελατίνα, το μπροστινό φτερό, η σέλα, το κάλυμμά της, καθώς και το τελικό της εξάτμισης, είναι κατασκευασμένα απ’ την XTR Pepo, ενώ η μοναδική επέμβαση που έγινε στο ρεζερβουάρ ήταν το βάψιμό του.

Πέραν όμως των αισθητικών αλλαγών έχουν γίνει και ουσιαστικές βελτιώσεις στον κινητήρα. Το σύστημα εξαγωγής έχει σωλήνες της Wolfman, ενώ στην εισαγωγή τα φίλτρα της ελληνικής εταιρείας DNA αναλαμβάνουν την "αναπνοή" του κινητήρα. H XTR Pepo δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιεί στις custom μοτοσυκλέτες της τα φίλτρα της DNA, καθώς υπάρχουν πολλά αντίστοιχα παραδείγματα από το πρόσφατο παρελθόν, όπως η Rocket3.

Για την μείωση του βάρους, εκτός απ’ το κόψιμο του υποπλαισίου πίσω, έχουμε και την χρήση μιας ελαφρύτερηςσυγκριτικά με τις συμβατικές, μπαταρίας λιθίου της Lipo . Η πάνω πλάκα του μπροστινού έχει τροποποιηθεί λόγω της κατάργησης της κλειδαριάς, ενώ πλέον υπάρχει μόνο ένα μπουτόν που αναλαμβάνει το ρόλο του κεντρικού διακόπτη.

Η race replica της XTR Pepo, εκτός απ’ την εντύπωση που προκαλεί, φέρνει στην επιφάνεια άλλη μια πτυχή του customizing που δεν είναι άλλη απ’ την ανάδειξη της ιστορίας της μοτοσυκλέτας και των ορόσημών της.

Royal Enfield: Νέο ορόσημο με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις μοτοσυκλετών το 2024

Ρεκόρ παραγωγής για την ινδική εταιρεία και ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων
Royal Enfield ρεκόρ παραγωγής και πωλήσεων 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/4/2025

Ένα ιστορικό για την ίδια ορόσημο-ρεκόρ έπιασε η Royal Enfield τη χρονιά που μας πέρασε με τις πάνω από 1.000.000 μοτοσυκλέτες που πούλησε το 2024.

Όπως είχατε διαβάσει και εδώ λίγους μήνες πριν, το 2024 ήταν η χρονιά που η Royal Enfield θα έφτανε ή και θα ξεπερνούσε σε παραγωγή το ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες. Έτσι καθώς διανύουμε τον 4ο μήνα του 2025, η RE επιβεβαίωσε αυτό που είχαμε προβλέψει καταφέρνοντας όχι μόνο να φτάσει αλλά και να ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο στις μοτοσικλέτες που πούλησε σε όλον τον κόσμο.

Με μία λακωνική ανάρτηση στα κοινωνικά της δίκτυα, η εταιρεία δήλωσε: “Αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξη των συνεργατών μας, των αντιπροσώπων μας και κυρίως των πελατών μας. Σας οφείλουμε την επιτυχία αυτής της μάρκας. Σας ευχαριστούμε”.

Την παραπάνω δήλωση έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα οικονομικά αποτελέσματα της RE, με το οικονομικό έτος 2024 για τους Ινδούς να λήγει στις 31 Μαρτίου 2025. Έναντι του 2023, οι πωλήσεις μοτοσυκλετών αυξήθηκαν κατά 11% και έφτασαν στο 1,09 εκατ. μονάδες.

Το εκπληκτικό, αν κάτσει και το σκεφτεί κανείς, με την Royal Enfield, είναι ότι παράγει αποκλειστικά μοτοσυκλέτες, ανάμεσα στις οποίες δεν έχει κανένα μοντέλο κάτω από 350 κυβικά! Στην αύξηση των πωλήσεων βοήθησαν οι νέες μοτοσυκλέτες που παρουσίασε η εταιρεία τους τελευταίους μήνες, όπως και οι εξαγωγές στον υπόλοιπο κόσμο που αυξήθηκαν κατά 37% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Η Enfield Cycle Company, όπως αρχικά ονομαζόταν η εταιρεία, ιδρύθηκε το 1901 στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι ο παλαιότερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στον κόσμο με συνεχή παραγωγή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός της “μετανάστευσης” της εταιρείας από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ινδία και θα το δούμε επιγραμματικά παρακάτω.

Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, η ινδική κυβέρνηση χρειαζόταν αξιόπιστες μοτοσυκλέτες για την αστυνομία και το στρατό της. Το 1952, η ινδική κυβέρνηση δοκίμασε μερικές μοτοσυκλέτες της εταιρείας και βρήκε το Royal Enfield Bullet (το οποίο είναι σε συνεχή παραγωγή από το 1932 έως και σήμερα!) ξεχωριστό για την αντοχή και τις επιδόσεις του, έτσι παρήγγειλε 800 τέτοιες μοτοσυκλέτες.

Για να καλύψει την τεράστια ζήτηση, η Enfield συνεργάστηκε με την Madras Motors, μία ινδική εταιρεία και δημιουργήσαν τη Enfield India Ltd, με έδρα το Chennai. Το 1971 το εργοστάσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο κλείνει και η παραγωγή μεταφέρεται εξολοκλήρου στην Ινδία. Το 1994, το γκρουπ Eicher Motors εξαγοράζει την Enfield India και το brand μετονομάστηκε σε Royal Enfield για να αρχίσει από εκεί και έπειτα η μεταμόρφωση της RE από μια σχεδόν τοπική εταιρεία με ιστορικό όνομα και ετήσια παραγωγή περίπου 25.000 μοτοσυκλετών σε έναν παγκόσμιο κατασκευαστή, από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, ειδικά στους κυβισμούς 350-650. Χωρίς παπιά, χωρίς σκούτερ και χωρίς μοτοσυκλέτες σε κυβισμούς από 50 έως και 300 κ.εκ.!

Η εταιρεία διατηρεί πλέον τρεις σταθμούς παραγωγής – όλοι στην Ινδία – με τους δύο από αυτούς να ανοίγουν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας ξεκάθαρα την ανάπτυξη της εταιρείας. Πλέον έχει επίσης και μονάδα συναρμολόγησης στην Ταϊλάνδη (και άλλες πέντε Αργεντινή, Κολομβία, Βραζιλία, Μπαγκλαντές και Νεπάλ) που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγο καιρό. Σήμερα, η Royal Enfield είναι μία παγκόσμια εταιρεία μοτοσυκλετών με 100% ινδικές ρίζες.