KTM 790 Adventure: Πρόβλημα τροφοδοσίας & απάντηση της εταιρίας

Αφορά μία παρτίδα ρεζερβουάρ

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/3/2019

Κατά την διάρκεια της δοκιμής του νέου KTM 790 Adventure, δεν χορταίναμε να του φορτώνουμε χιλιόμετρα, κατατάσσοντάς το αμέσως σε εκείνες τις μοτοσυκλέτες που κάνουν την δουλειά μας λίγο πιο ευχάριστη, λίγο πιο γλυκιά από αυτό που ήδη είναι. Καθώς το ΜΟΤΟ έχει συγκεκριμένη μεθοδολογία και οι μοτοσυκλέτες δοκιμής δεν είναι απλά ένας τρόπος να πάει ο δημοσιογράφος στο σπίτι του, υπάρχει μία σειρά από δοκιμασίες που πρέπει να γίνουν, όπως αυτή της μέτρησης επιδόσεων για παράδειγμα. Είτε είναι 300 κυβικά κατασκευασμένη στην Κίνα και ο λαός το περιμένει πώς και πώς - όπως λέγεται πλέον για τις μοτοσυκλέτες αυτές - είτε η πιο ποθητή κι ακριβή της χρονιάς, η δουλειά που πρέπει να γίνει είναι η ίδια. Στην περίπτωση του 790 Adventure και σε κάθε παρόμοια περίπτωση που όταν τελειώσουν όλες οι υποχρεώσεις, αρχίζεις να αναβάλεις άλλες δοκιμές για να κρατήσεις την μοτοσυκλέτα όσο μπορείς παραπάνω φορτώνοντας χιλιόμετρα, η δουλειά μας –η καλύτερη δουλειά του κόσμου όπως λέμε- γίνεται μια ιδέα καλύτερη. Περνώντας λοιπόν τον τετραψήφιο αριθμό χιλιομέτρων στην σέλα του 790 Adventure αντιμετωπίζαμε συνέχεια ένα επαναλαμβανόμενο πρόβλημα, με αυστηρό κανόνα εμφανίσεων και επίσης απόλυτο τρόπο εξαφάνισης. Και καθώς τα χιλιόμετρα ήταν πολλά, δεν υπήρχε και περίπτωση αμφισβήτησης.

όσο δεν έκανε διακοπές τροφοδοσίας, μας έκοβε την ανάσα με τις δυνατότητές του, πετώντας έφευγε από την άσφαλτο για το χώμα, όταν του το ζητούσες

Μόλις η στάθμη στο ρεζερβουάρ έπεφτε στην μέση, το 790 ξεκινούσε να παρουσιάζει διακοπές τροφοδοσίας. Σαν να έμενε από βενζίνη. Το πρόβλημα ξεκινούσε από τα 120 διανυθέντα χιλιόμετρα με γεμάτο ρεζερβουάρ και εμφανιζόταν τότε μόνο στο απότομο άνοιγμα του γκαζιού, όταν δηλαδή εξαντλούσαμε την περιστροφή της γκαζιέρας. Όπως επίσης και στις σούζες που ήταν αδύνατο να παραμείνεις στον αέρα και μετά από λίγο ακόμη και να σηκωθεί σούζα. Γιατί στα 150 περίπου χιλιόμετρα, με συν πλην έως και δέκα, ανάλογα δηλαδή με τον ρυθμό οδήγησης, οι διακοπές αυτές ήταν συνεχείς και μόνιμες σαν να σου τελείωνε η βενζίνη ενώ είχες ακόμη μισό ρεζερβουάρ. Μόλις γέμιζες, ακριβώς από εκείνη την στιγμή από την πρώτη μιζιά δηλαδή, το πρόβλημα εξαφανιζόταν.

Το ρεζερβουάρ του 790 Adventure αγκαλιάζει τον κινητήρα κατεβαίνοντας χαμηλά στο ύψος των μαρσπιέ. Η βενζίνη κυκλοφορεί με βάση τον κανόνα των συγκοινωνούντων δοχείων. Κάτω από την αριστερή πλευρά υπάρχει ένας σύνδεσμος με ένα σωληνάκι που στέλνει στην τρόμπα την βενζίνη και ενώνεται με την άλλη πλευρά. Με τα σωληνάκια αυτά να έχουν αρκετή διαφορά ύψους από το κάτω μέρος του ρεζερβουάρ σημαίνει πως όταν έχει απομείνει λίγη βενζίνη, μπορείς να στρίβεις και να πλαγιάζεις χωρίς κανένα πρόβλημα τροφοδοσίας. Ήταν μία από τις δοκιμές που θέλαμε να κάνουμε, να φτάσουμε να μείνουμε από βενζίνη και να δούμε την συμπεριφορά, καθώς αυτό είναι κάτι που θα σώσει τον μελλοντικό ιδιοκτήτη σε κάποια δύσκολη στιγμή και να ξέρει εκείνος που κάποτε θα την πάρει μεταχειρισμένη τι να προσέχει. Δεν έγινε ποτέ αυτό βέβαια, ούτε και πρακτικά επιβεβαιώσαμε την μεγάλη αυτονομία που δηλώνει η KTM, εξαιτίας του προβλήματος που υπήρχε. Βέβαια με βάση την κατανάλωση που μετρήσαμε εμείς, αυτή η αυτονομία είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Η δική μας μέγιστη αυτονομία σταματούσε στα 150 χιλιόμετρα όπου η μοτοσυκλέτα ήταν πλέον μη οδηγίσμη, ενώ δεν βρήκαμε κάποιο πρόβλημα στην συνδεσμολογία που να δικαιολογεί τα παραπάνω. Ό,τι κι αν ήταν λοιπόν, θα ήταν κάτι πιο σύνθετο.

Ευτυχώς η αντιπροσωπεία μας απάντησε και άμεσα και ξεκάθαρα. Παραθέτουμε αυτούσια την απάντησή τους:

Το πρόβλημα που εντοπίσατε το έχει ήδη εντοπίσει το εργοστάσιο και μας έχει στείλει σχετική ενημέρωση. Οφείλεται στη διαδικασία κατασκευής του ρεζερβουάρ. Σε μια παρτίδα ρεζερβουάρ, δεν έχει ολοκληρωθεί σωστά ο καθαρισμός και παρατηρήθηκε συγκέντρωση σκόνης (από το πλαστικό) μέσα στο ρεζερβουάρ. Η σκόνη αυτή μπλοκάρει το φίλτρο της βενζίνης και στη συνέχεια το πρόβλημα εμφανίζεται στην αντλία της βενζίνης.

Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα που οδήγησε στην συμπεριφορά που περιγράφετε.

Δυστυχώς ακόμη δεν έχουμε ενημέρωση για το πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, ούτε για το πόσες μοτοσικλέτες αφορά, από αυτές που έχουμε εισάγει στην Ελλάδα.

Πιστεύω ότι τις επόμενες ημέρες θα έχουμε πληρέστερη ενημέρωση.

Μικρό το κακό λοιπόν και κανένα σπουδαίο πρόβλημα. Δεχόμαστε πλήρως την παραπάνω εξήγηση διότι είναι εξαιρετικά εύκολο να έχει γίνει κάτι τέτοιο και να οδηγεί σε αυτό το πρόβλημα.

Από εκεί και πέρα έχουμε την δική μας θεωρία, που λέει πως πρόκειται για κάτι που ίσως ξανά δούμε στο μέλλον. Τονίζουμε πως αυτό δεν είναι αυτή την στιγμή παρά η δική μας θεωρία, όπως την περιγράφουμε και στο τεύχος που κυκλοφορεί από σήμερα με την αναλυτική δοκιμή. Η πραγματικότητα, και μέχρι να αλλάξει κάτι, είναι εκείνη που δίνει η αντιπροσωπεία.

Τι λέει λοιπόν η δική μας θεωρία: Το γεγονός είναι πως αυτού του είδους τα ρεζερβουάρ είναι ιδιαίτερα απαιτητικά στην βιομηχανοποιημένη παραγωγή μεγάλων αριθμών. Βέβαια ο τρόπος κατασκευής τους να είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος σε άλλες βιομηχανίες πλαστικών δοχείων, δεξαμενών και κιβωτίων με πολλά εργοστάσια σε όλη την Ευρώπη να την έχουν πλήρως εξελίξει. Στην αυτοκινητοβιομηχανία επίσης δεν είναι κάτι πολύ καινούριο. Εκείνο όμως που είναι σχετικά νέο, είναι η αύξηση των εταιριών που κατασκευάζουν πολύπλοκα σε σχήμα ρεζερβουάρ οδηγώντας την μέθοδο αυτή στο όριό της, το οποίο και είναι αντίστοιχο με την πολυπλοκότητα του σχεδίου.

Το ρεζερβουάρ του ΚΤΜ εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία, είναι πολύπλοκο. Και όπως λέμε και στο τεύχος, έχουμε να κάνουμε με κάτι εξαιρετικό και μοναδικό που δεν δείχνει τα λεφτά του, γιατί δεν γυαλίζει στο μάτι. Οι τύποι που το σχεδίαζαν πρέπει να έχουν μεγάλο πάθος για τις μοτοσυκλέτες για να μπουν σε αυτή την διαδικασία. Ανέκαθεν η KTM έπαιζε με αυτή την ιδέα, ανέκαθεν ήθελε μοτοσυκλέτες που μπορούν να μετατρέψουν την καθημερινή χρήση σε καθημερινό αγώνα χωρίς όμως συμβιβασμούς στην πρακτικότητά τους. Κι αυτό δεν είναι κάτι που θα το πετύχεις αν δεν αρχίσεις να ξεφεύγεις από την πεπατημένη οδό σχεδιασμού, παντρεύοντας στοιχεία από τους δύο κόσμους. Την απόφασή τους αυτή, το ξέρετε ήδη, την επιβραβεύουμε, δεν βλέπουμε κανένα λόγο για το αντίθετο και στο τεύχος θα δείτε συγκεκριμένα τι έχουμε να πούμε για την περίπτωση της πτώσης, για την εργονομία και τα νέα γεωμετρικά χαρακτηριστικά. Από εκεί και πέρα, ο δρόμος αυτός δεν είναι εύκολος, και τέτοια προβλήματα το αποδεικνύουν.

Η σκόνη που ξέμεινε από τον καθαρισμό και δημιουργεί πρόβλημα τροφοδοσίας, θα έπρεπε να κρατηθεί στο φίλτρο και θα έπρεπε η επίδραση της να μην σταματά απότομα με την πλήρωση του ρεζερβουάρ. Η απότομη διόρθωση όπως λέει και η αντιπροσωπεία, είναι ζήτημα με την αντλία βενζίνης και αυτό εξηγεί την σταδιακή εμφάνιση του προβλήματος που αρχικά φαίνεται μονάχα στο απότομο άνοιγμα του γκαζιού και μετά από λίγο είναι καθολικό για όλες τις στροφές. Η υδροστατική πίεση λοιπόν, το ίδιο το βάρος της βενζίνης βοηθά την αντλία να τροφοδοτήσει τον κινητήρα. Μόλις αυτή εκλείψει γιατί το ρεζερβουάρ έχει φτάσει στην μέση, τότε αρχίζει το πρόβλημα σταδιακά και όταν γεμίσεις απότομα εξαφανίζεται. Είπαμε πως δεχόμαστε πλήρως την απάντηση της KTM, διαφορετικά θα υπήρχαν πολλά που μπορεί να φταίνε ξεκινώντας από την ίδια την αντλία και την πίεση που μπορεί να σηκώσει. Τώρα φαίνεται πως το πρόβλημά της δεν είναι κατασκευαστικό αλλά επίκτητο, δημιουργήθηκε από την σκόνη, κι εκεί είναι η σοβαρότητα του πράγματος

Η διαδικασία δεν θα έπρεπε να αφήνει πολλά υπολείμματα. Βλέπετε η δική μας θεωρία λέει πως το αρχικό στάδιο του ρεζερβουάρ είναι σκέτη σκόνη. Αυτή χύνεται σε ένα καλούπι που είναι ταυτόχρονα και φούρνος και περιστρέφεται διαρκώς προς όλες τις κατευθύνσεις. Βάζουν την ακριβή ποσότητα σκόνης κι έπειτα ο φούρνος αυτός αρχίζει να την λιώνει και να περιστρέφεται διαρκώς σε όλες τις κατευθύνσεις μέχρι να λιώσει η σκόνη και να επεκταθεί σωστά προς κάθε πλευρά δίχως κενά και ατέλειες, με τον φούρνο να περιστρέφεται ασταμάτητα έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία και αρχίζει να κρυώνει. Μπορεί να υπάρχουν διάφορα στρώματα εσωτερικά, μπορεί και όχι, το θέμα είναι πως αυτή η διαδικασία απαιτεί δύο απόλυτες συνθήκες πέραν της διαρκούς περιστροφής. Ακριβή θερμοκρασία σε επίπεδο ακόμη και μισού βαθμού, που δεν πρέπει να αλλάξει, και επίσης μεγάλη ακρίβεια στην ποσότητα της σκόνης. Ένα από τα δύο να μην γίνει σωστά και μπορεί ο λόγος που αντιμετωπίσαμε το πρόβλημα να μην είναι παράληψη καθαρισμού αλλά κατασκευαστικό λάθος. Προς το παρόν κρατάμε πως ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει, πως το εργοστάσιο έχει επιληφθεί του ζητήματος στην συγκεκριμένη παρτίδα ώστε κανένας ιδιοκτήτης να μην το περάσει μελλοντικά, κι απλά ευχόμαστε να μην επαληθευθεί η παραπάνω θεωρία. Παρακολουθούμε το θέμα για να δούμε την συνέχεια.

Το 790 έγινε ένα καθημερινό παιχνίδι στις πολλές ημέρες που το είχαμε στα χέρια μας και στο τεύχος το αναλύουμε πλήρως σε όλα του τα σημεία!

Ετικέτες

KTM

https://bit.ly/MOTO_660

Νέα Μοντέλα

Επικαιρότητα

Ducati: Νέος V2 κινητήρας - Στα 54,4 kg είναι ο ελαφρύτερος δικύλινδρος στην ιστορία του Borgo Panigale [VIDEO]

Με μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων, 890 κ.εκ., δυο εκδόσεις 115 και 120 hp, με το Desmo να μας αποχαιρετά και εδώ

Από τον

Κώστα Γκαζή

31/10/2024

Η Ducati συνεχίζει να πιστεύει και να επενδύει στον V-twin των 90°, τον κινητήρα που έχει χαρακτηρίσει μερικές από τις πιο εμβληματικές μοτοσυκλέτες του κατασκευαστή με έδρα την Μπολόνια. Ο νέος V2 κινητήρας είναι ο ελαφρύτερος δικύλινδρος στην ιστορία της εταιρείας, δεν έχει Desmo, έχει όμως μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων, μικρότερο κυβισμό από τον κινητήρα των 937 κ.εκ. που κινεί αυτή τη στιγμή DesertX, Supersport 950, Monster και Multistrada V2, ενώ έχει μεγαλύτερη ιπποδύναμη από εκείνον!

Από 110-113 hp έβγαζε ο προηγούμενος Ducati Testastretta 11° των 937 κ.εκ., 115-120 hp αποδίδει ο νέος V2 κινητήρας της Ducati. Για την ώρα η Ducati δεν αναφέρει τα μοντέλα στα οποία θα δούμε τον κινητήρα αυτόν (θα τα δείξει στις 5 Νοεμβρίου στην EICMA), όμως αφού αποκλείουμε τα Panigale V2 και Streetfighter V2 λόγω ιπποδύναμης, είναι λογικό να πιστεύουμε πως ο (ανώνυμος για την ώρα, γεγονός εξαιρετικά ασυνήθιστο για τους Ιταλούς) νέος V2 θα εξοπλίσει τα DesertX, Supersport (όχι πια 950), Monster και Multistrada V2.

Η παράδοση που ξεκίνησε με την Pantah, συνεχίστηκε με τους κινητήρες Desmodue, Desmoquattro, Testastretta και Superquadro, για να φτάσουμε στον νέο V2 κινητήρα, για τον οποίο οι έξυπνοι Ιταλοί αναφέρουν πως είναι 9 κιλά ελαφρύτερος από τον Superquadro -που όμως αποδίδει 155 hp και προορίζεται για τα μοντέλα υψηλών επιδόσεων της εταιρείας.

Με αυτόν τον νέο κινητήρα, η Ducati επιβεβαιώνει τη δέσμευσή της στην ανάπτυξη, η οποία έχει πάρει σάρκα και οστά με την παρουσίαση τεσσάρων εντελώς νέων κινητήρων μέσα σε μόλις επτά χρόνια, από τον Desmosedici Stradale μέχρι τον Superquadro Mono, από τον V4 Granturismo μέχρι αυτόν τον νέο V2. Κινητήρες που καθορίστηκαν με την επιλογή των καταλληλότερων τεχνικών λύσεων (αντίο Desmo) ανάλογα με την προβλεπόμενη χρήση.

Αυτός ο νέος δικύλινδρος πληροί τις προδιαγραφές Euro5+, έχει κυβισμό 890 cc, είναι εξοπλισμένος με το σύστημα μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων IVT (Intake Variable Timing), αλουμινένια χιτώνια και ζυγίζει μόλις 54,4 κιλά, θέτοντας νέα σημεία αναφοράς χαμηλού βάρους στην γκάμα της Ducati (-9,4 κιλά σε σχέση με το Superquadro 955, -5,9 κιλά σε σχέση με τον Testastretta Evoluzione, -5,8 κιλά σε σχέση με τον Scrambler Desmodue). Καλά όλα αυτά, αλλά κύριοι της Ducati γιατί δεν μας συγκρίνετε τον νέο κινητήρα με τον Testastretta 11; Θα αναζητήσουμε απαντήσεις και θα επανέλθουμε.

Το σύστημα χρονισμού των βαλβίδων με ελατήριο (και όχι δεσμοδρομικό σύστημα), που εισήχθη με την V4 Granturismo και επιβεβαιώθηκε στη νέα V2, επέτρεψε τον ορισμό ενός κινητήρα που δίνει έμφαση στις χαμηλές στροφές και στην οικονομία συντήρησης, αφού το διάκενο των βαλβίδων ελέγχεται κάθε 30.000 km!

Σύγχρονη και αποδοτική αρχιτεκτονική για επιδόσεις και χαμηλό βάρος

Η διάταξη 90° V2 ορίζει έναν λεπτό κινητήρα, με δυνατή προσωπικότητα στον ήχο και εξαιρετική απόδοση ισχύος, με διάταξη που προέρχεται από την παράδοση της Ducati. Επιπλέον, η γωνία 90° που των κυλίνδρων φέρνει μια φυσική εξισορρόπηση των δυνάμεων πρώτης τάξης, χωρίς την ανάγκη να καταφύγουμε σε αντικραδασμικό άξονα για την εξάλειψη των κραδασμών.

Τέλος, οι κύλινδροι έχουν κλίση προς τα πίσω, με γωνία 20° μεταξύ του οριζόντιου κυλίνδρου και του σχετικού επιπέδου, για τη βελτιστοποίηση της κατανομής του βάρους.

Η χαρακτηριστική προσαρμοστικότητα των δικύλινδρων της Ducati είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του νέου V2, ο οποίος ταιριάζει σε διάφορες μοτοσυκλέτες της γκάμας, λόγω της συμπαγούς κατασκευής του και των επιδόσεων του. Αυτό οφείλεται επίσης στην απόφαση να καθοριστούν δύο διαφορετικές διαμορφώσεις, που χαρακτηρίζονται από διαφορετικές τιμές ισχύος (120 ή 115 ίππους στις 10.750 σ.α.λ.) και αντίστοιχες μεταδόσεις. Οι διαστάσεις της διαμέτρου και της διαδρομής είναι 96 x 61,5 mm. Διαστάσεις που αποτελούν μια ενδιάμεση επιλογή σε σύγκριση με τους κινητήρες Testastretta και Superquadro και επιτρέπουν στον κινητήρα να αποδίδει υψηλότερες μέγιστες τιμές ισχύος από τους πρώτους, με μια καμπύλη ροπής που είναι πιο ευνοϊκή για χρήση στο δρόμο από τους δεύτερους. Η μέγιστη τιμή ροπής είναι 93,3 Nm (9,51 kgm), ή 92,1 Nm (9,39 kgm) στις 8.250 στροφές ανά λεπτό. Ο κόφτης στην πέμπτη και έκτη ταχύτητα, είναι ρυθμισμένος στις 11.350 σ.α.λ.

Στην πιο σπορ έκδοση των 120 ίππων, με την υιοθέτηση της αγωνιστικής εξάτμισης για χρήση στην πίστα, η μέγιστη ισχύς αυξάνεται στους 126 ίππους (+6 ίπποι) στις 10.000 σ.α.λ. και η ροπή στα 98 Nm (9,99 kgm) (+0,5 kgm) στις 8.250 σ.α.λ., με εξοικονόμηση βάρους 4,5 kg.

Η έκδοση των 115 ίππων είναι εξοπλισμένη με έναν ισχυρότερο εναλλάκτη, για να διαχειρίζεται σωστά ακόμη και τα πιο βαριά ηλεκτρικά φορτία. Ενισχυμένος είναι ο σφόνδυλος όπως και η συνδετική ράβδος για μεγαλύτερη αντοχή. Η μεγαλύτερη αδράνεια κατά 12%, χαρίζει πιο ομαλή λειτουργία στις χαμηλές στροφές.

Η σχέση μετάδοσης, σε αυτή την έκδοση, χαρακτηρίζεται από τις κοντύτερες δυο πρώτες σχέσεις του κιβωτίου για πιο εύκολες εκκινήσεις ειδικά με φορτίο.

Μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων

Χάρη στο σύστημα IVT (μεταβλητός χρονισμός εισαγωγής), ο νέος δικύλινδρος της Ducati έχει γεμάτη αίσθηση στις χαμηλές στροφές, με άμεση απόκριση στο γκάζι, και σπορ απόδοση στις υψηλές στροφές.

Πάνω από το 70% της μέγιστης ροπής είναι ήδη διαθέσιμο στις 3.000 σ.α.λ., ενώ μεταξύ 3.500 και 11.000 σ.α.λ. η τιμή της ροπής δεν πέφτει ποτέ κάτω από το 80%.

Για τη βελτιστοποίηση της απόδοσης του κινητήρα, τα κοκοράκια που ανοίγουν τις βαλβίδες εισαγωγής έχουν επεξεργασία DLC (Diamond-Like Carbon), όπως και στην Desmosedici MotoGP. Η μετάδοση της κίνησης γίνεται με καδένα, ενώ οι βαλβίδες έχουν ελατήρια.

Τα στελέχη των βαλβίδων εισαγωγής είναι κούφια προσφέροντας μείωση 5% στο βάρος και ταχύτατη απόκριση του συστήματος. Οι βαλβίδες είναι επιχρωμιωμένες.

Τα μπεκ του ψεκασμού είναι 52 mm, με έναν ψεκαστήρα κάτω από το γκάζι που ελέγχεται από ένα σύστημα ride-by-wire με τέσσερα διαφορετικά Power Modes.

Οι στροφαλοθάλαμοι του κινητήρα, που λαμβάνονται με χύτευση, έχουν τέτοιο σχήμα ώστε να ενσωματώνουν τον θάλαμο νερού γύρω από τα χιτώνια των κυλίνδρων. Όπως και ο κινητήρας Superquadro, ο νέος V2 είναι εξοπλισμένος με χιτώνια αλουμινίου, τα οποία εισάγονται στις κατά τις αρχικές φάσεις συναρμολόγησης. Αυτός ο σχεδιασμός επιτρέπει την απευθείας στερέωση της κεφαλής στον στροφαλοθάλαμο, συνδυάζοντας την ανάγκη για ακαμψία του κινητήρα με μικρές διαστάσεις.

Ο νέος V2 επιτρέπει τη δημιουργία μοτοσυκλετών με πιο συμπαγείς διαστάσεις χάρη στο μικρό του μέγεθος που οφείλεται και στην αντλία νερού που είναι τοποθετημένη στην κεφαλή του μπροστινού κυλίνδρου. Αυτή η λύση ελαχιστοποιεί τις εκτεθειμένες ελαστικές σωληνώσεις του κυκλώματος ψύξης, βελτιώνοντας την εμφάνιση των μοτοσυκλετών όπου ο κινητήρας μένει εκτεθειμένος.

Ducati V2 2025

Για τους ίδιους λόγους, ο νέος δικύλινδρος είναι εξοπλισμένος με έναν εναλλάκτη θερμότητας νερού/λαδιού που είναι τοποθετημένος στο εσωτερικό του V των κυλίνδρων, γεγονός που επιτρέπει την κατάργηση του ψυγείου λαδιού. Αυτή η τεχνική λύση μειώνει το μέγεθος και το βάρος και βελτιώνει το αισθητικό αποτέλεσμα του κινητήρα.

Όπως και στη νέα Panigale V4, το κιβώτιο ταχυτήτων είναι εξοπλισμένο με Ducati Quick Shift (DQS) 2.0. Η δεύτερη γενιά του DQS χρησιμοποιεί μια στρατηγική που βασίζεται αποκλειστικά στον αισθητήρα ταχυτήτων, επιτρέποντας έτσι τη χρήση εντολής από τον λεβιέ χωρίς μικροδιακόπτες (microswitches). Αυτή η λύση προσφέρει στον αναβάτη πιο άμεση αίσθηση, με μειωμένη διαδρομή και χωρίς την “λαστιχένια” αίσθηση που είναι χαρακτηριστική των παραδοσιακών quickshifters, ενώ διευκολύνει και την εύρεση νεκράς.

Ο συμπλέκτης ολίσθησης 8 δίσκων, προέρχεται από την πιο πρόσφατη έκδοση που χρησιμοποιείται από την Testastretta 11°.

Ο νέος V2 κινητήρας θα είναι επίσης διαθέσιμος σε έκδοση μειωμένης ισχύος σε μοτοσυκλέτες που προορίζονται για κατόχους άδειας οδήγησης A2.

Οι πρώτες μοτοσυκλέτες που θα εξοπλιστούν με το νέο V2 θα αποκαλυφθούν σύντομα, στο επεισόδιο Ducati World Première που θα δημοσιευτεί την Τρίτη 5 Νοεμβρίου στις 18:00.