Kawasaki H2R το έβαλαν σε πίστα MOTOCROSS!

Δικό του είναι, ότι θέλει κάνει!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/10/2022

Στις μοτοσυκλέτες αλλά και στα οχήματα γενικά δεν υπάρχει ιεροσυλία, με μόνη εξαίρεση τα ιστορικά μοντέλα με όλη την σημασία της λέξης που έχουν κυκλοφορήσει ελάχιστα και που δεν μπορείς να τα αποκαταστήσεις αν τα καταστρέψεις, σε οτιδήποτε άλλο έχεις πληρώσει, κανείς δεν μπορεί να σου πει το παραμικρό ό,τι κι αν τους κάνεις.

Για όλα τα υπόλοιπα λοιπόν, ο ιδιοκτήτης είναι ελεύθερος να τους κάνει την οποιαδήποτε χρήση επιθυμεί εκείνος και στην περίπτωση του Γάλλου YouTuber που έχει κάνει καριέρα να βάζει οχήματα σε μέρη που ο σχεδιασμός τους δεν τα έχει προβλέψει, σειρά είναι ένα H2R της Kawasaki.

Όταν άρχισαν να μας στέλνουν διάφοροι αναγνώστες το video, μιας και είμαστε από τους ελάχιστους που έχουμε οδηγήσει το H2R αλλά και όλη την οικογένεια των H2, ποντάραμε από τα thumbnails πως θα ήταν ένα «απλό» Η2. Θέλαμε να πιστεύουμε πως το R έχει μπει καταχρηστικά αλλά όχι η πραγματικότητα ήταν πιο δυνατή και πράγματι αυτό που «έτρωγε χώμα» ήταν ένα H2R!

Κανένα από την σειρά Η2 δεν είναι λίγο καλύτερο για αυτή την χρήση, αλλά σε κάθε περίπτωση το H2R είναι το απολύτως πιο ακατάλληλο και εξηγούμε:

Μετά από λίγο που δεν αναπτύσσει ταχύτητα και δεν το αφήνεις να εκτονώσει όπως θα ήθελε γιατί το κρατάς πρώτη – δευτέρα, χτίζει τόσο υψηλή πίεση μέσα στο αλουμινένιο φιλτροκούτι που η γκαζιέρα δεν υπακούει πλέον. Όταν ζεσταίνεται, και μάλιστα είχε ζεσταθεί στην πίστα των Σερρών όχι στο Mugello, τότε πρακτικά δεν μπορείς να ελέγξεις την απόκριση και τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.

Έχουμε λύσει το H2R φτάνοντας στην φτερωτή και μπροστά δεν έχει φίλτρο, έχει έναν υαλοβάμβακα που αν κάποια μύγα έχει φάει περισσότερο από αυτό που πρέπει και έχει βάρος, τότε μπορεί να περάσει αυτούσια στον αεραγωγό και αφού την κομματιάσει η φτερωτή που κινείται με πλανητικό κιβώτιο, να ταΐσει τα υπολείμματα στις βαλβίδες εισαγωγής και από εκεί η κηδεία να γίνει με αποτέφρωση στους κυλίνδρους. Πανίδα και χλωρίδα αυτού του μεγέθους θα πάνε για αποτέφρωση λοιπόν, αλλά η άμμος είναι διαφορετική περίπτωση και το συγκεκριμένο H2R έπεσε με τα μούτρα σε αυτή πολλές φορές.

Για την ιστορία η πρώτη που έβγαλε φίλτρο αέρος για το H2R είναι η ελληνική DNA που σε γλιτώνει από τέτοια προβλήματα χωρίς να κόβει τον αέρα από την υπερτροφοδότηση. Ελπίζουμε να είχε βάλει τέτοιο λοιπόν, διότι το μόνο για το οποίο δεν πήρε προφυλάξεις ήταν η εισαγωγή αέρα. Και το τονίζουμε έχοντας γνώση πόσο ψεύτικο είναι το φίλτρο της μητέρας Kawasaki στην συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Άλλωστε οι άνθρωποι την δίνουν μόνο για χρήση πίστας. Ασφαλτοστρωμένης και χωρίς άλματα.

Για όλα τα υπόλοιπα όμως ο Γάλλος YouTuber πήρε τα μέτρα του, τοποθέτησε χωμάτινα ελαστικά, προστασία ψυγείου και λαιμών και ένιωσε έτοιμος. Το H2R έχει και αεροδυναμικά βοηθήματα βέβαια τα οποία ξήλωσε αλλά όχι πριν μπει στην πίστα παρά μόνο όταν έπεσε και αριστερά και δεξιά και όχι μία φορά. Επίσης το H2R έχει αυτοεπισκευαζόμενη βαφή την οποία έχουμε δοκιμάσει σε συνθήκες πίστας και σε όλα τα πετραδάκια που πετάγονται από ελαστικά ή από γόνατα όταν πλαγιάζεις μαζί της στις στροφές, αλλά δεν ξέρουμε πως συμπεριφέρεται στην αμμοβολή.

Ούτε και ο ίδιος βέβαια καθώς θέλει να κάνει ένα video αποκατάστασης της H2R για να δει στο τέλος πόσο κόστισε το όλο εγχείρημα.

Από πλευράς σκληρής χρήσης προτιμούμε την δοκιμή στον πάγο όπως είχε κάνει παλαιότερα μία άλλη ομάδα, ή το ταξίδι που έκαναν δύο φίλοι περνώντας από χιονισμένους δρόμους ακόμη και χωματόδρομους ταλαιπωρώντας τα δύο Η2 στον μέγιστο βαθμό. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα ωραίο θέαμα για το οποίο ο μόνος ενδοιασμός είναι ουσιαστικά ο πρώτος από τους δύο, και η πίεση που χτίζεται στο αλουμινένιο φιλτροκούτι. Το λέει στην αρχή και ο ίδιος, πως η μοτοσυκλέτα είναι ανεξέλεγκτη γιατί κλείνεις το γκάζι αλλά η επιτάχυνση συνεχίζεται, δεν προσδιορίζει το πρόβλημα στην πίεση αλλά υπάρχει ένας λόγος που η έκδοση R είναι η μόνη με αλουμινένιο φιλτροκούτι…

Δείτε το VIDEO:

 

 

Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel

Δυο μοτοσικλέτες με σπέσιαλ χρώματα οδηγούνται από τον γιο του Knievel, Kelly και τον Robbie Maddison
Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2024

Η Triumph τίμησε την 50η επέτειο του “Rocket Jump” του Evel Knievel με τη δημιουργία δύο μοντέλων σε ιδιαίτερους χρωματισμούς, στο Twins Falls του Idaho, την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου. Η εορταστική ημέρα ξεκίνησε με ζωντανή μουσική από την Krysten Knievel (κόρη του Robbie Knievel) και τους The Knievel Daredevil Band.

Στα χέρια του Kelly Knievel (γιος του Evel) βρέθηκε η Bonneville T120, ενώ ο Robbie Maddison οδήγησε μια Rocket 3, ως φόρο τιμής στο μοναδικό στο είδος του Skycycle X-2 Rocket που χρησιμοποιήθηκε στο αρχικό άλμα. Στους εορτασμούς της επετείου, συμμετείχε και ο έξι φορές πρωταθλητής των X-Games, Colby Raha, με μία Triumph Speed 400.

Η βαφή που πραγματοποιήθηκε στα επιμέρους σημεία, έμοιαζαν με το περίφημο “Colour Me Lucky” Bonneville T120-TT του Evel, όπως αυτό που είχε οδηγήσει για να εκτελέσει το άλμα των 43 μέτρων πάνω από τα σιντριβάνια του Παλατιού του Καίσαρα, στις 31 Δεκεμβρίου του 1967. Βέβαια, κατά την προσγείωση του έρχεται η συντριβή συνέπεια της οποίας κάταγμα λεκάνης για τον Evel, καθώς και στο μηριαίο οστό, στο ισχίο, τον καρπό και τους δύο αστραγάλους του. Δεν θα ήταν βέβαια η πρώτη φορά που τραυματιζόταν, ούτε ο πρώτος του τραυματισμός και ο Evel συνέχισε με πολλά ακροβατικά με μοτοσυκλέτες της Triumph κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, μπαίνοντας στις καρδιές των τότε θαυμαστών του μηχανοκίνητου αθλήματος.

Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel

Το 1972 παρουσιάστηκε στον Δημοσιογραφικό Τύπο μια πρωτότυπη Bonneville T120, το οποίο ονομάστηκε ως πρότζεκτ “Skycycle”, πραγματοποιώντας με αυτήν ένα άλμα πάνω από το Grand Canyon, στην οποία είχαν τοποθετηθεί φτερά εντυπωσιάζοντας όλο το κοινό. Ο αεροναυπηγός μηχανικός Doug Malewicki, ασχολήθηκε τότε με το σχεδιασμό και την κατασκευή που στόχο είχε να πηδήξει το φαράγγι του ποταμού Snake. Το Skycycle X-1 βασίστηκε σε ένα βαριά τροποποιημένο πλαίσιο μοτοσυκλέτας και τροφοδοτήθηκε από έναν πύραυλο ατμού που κατασκευάστηκε από τον πρώην μηχανικό της NASA Robert Truax. Μετά από την πρώτη δοκιμή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συντριβή του X-1 στον ποταμό Snake River, πάρθηκε η απόφαση να αφαιρεθούν εντελώς οι τροχοί και αντ 'αυτού να απογειωθεί και να πετάξει περισσότερο σαν πύραυλος παρά ως μοτοσυκλέτα.

Skycycle X-1

Η τελική μορφή που πήρε η X-2 με τον Knievel μέσα, έκανε το άλμα στο Snake River Canyon στις 8 Σεπτεμβρίου 1974. Οι ισχυροί άνεμοι τη παρέσυραν προς το φαράγγι, προσγειώνοντας τη μόνο λίγα μέτρα μακριά από το νερό. Παρά την αποτυχημένη προσπάθεια του, ο Evel χαρακτηρίστηκε ως ο Βασιλιάς των Stuntmen και το εγχείρημα έμεινε στην ιστορία!

Ένα σχεδιάγραμα που δείχνει το αρχικό πλάνο του εγχειρήματος:

Skycycle X-1Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievelhttps://www.motomag.gr/news/epikairotita/i-triumph-giortazei-ta-50-hronia-toy-thrylikoy-rocket-jump-toy-evel-knievel