Kawasaki H2R το έβαλαν σε πίστα MOTOCROSS!

Δικό του είναι, ότι θέλει κάνει!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

17/10/2022

Στις μοτοσυκλέτες αλλά και στα οχήματα γενικά δεν υπάρχει ιεροσυλία, με μόνη εξαίρεση τα ιστορικά μοντέλα με όλη την σημασία της λέξης που έχουν κυκλοφορήσει ελάχιστα και που δεν μπορείς να τα αποκαταστήσεις αν τα καταστρέψεις, σε οτιδήποτε άλλο έχεις πληρώσει, κανείς δεν μπορεί να σου πει το παραμικρό ό,τι κι αν τους κάνεις.

Για όλα τα υπόλοιπα λοιπόν, ο ιδιοκτήτης είναι ελεύθερος να τους κάνει την οποιαδήποτε χρήση επιθυμεί εκείνος και στην περίπτωση του Γάλλου YouTuber που έχει κάνει καριέρα να βάζει οχήματα σε μέρη που ο σχεδιασμός τους δεν τα έχει προβλέψει, σειρά είναι ένα H2R της Kawasaki.

Όταν άρχισαν να μας στέλνουν διάφοροι αναγνώστες το video, μιας και είμαστε από τους ελάχιστους που έχουμε οδηγήσει το H2R αλλά και όλη την οικογένεια των H2, ποντάραμε από τα thumbnails πως θα ήταν ένα «απλό» Η2. Θέλαμε να πιστεύουμε πως το R έχει μπει καταχρηστικά αλλά όχι η πραγματικότητα ήταν πιο δυνατή και πράγματι αυτό που «έτρωγε χώμα» ήταν ένα H2R!

Κανένα από την σειρά Η2 δεν είναι λίγο καλύτερο για αυτή την χρήση, αλλά σε κάθε περίπτωση το H2R είναι το απολύτως πιο ακατάλληλο και εξηγούμε:

Μετά από λίγο που δεν αναπτύσσει ταχύτητα και δεν το αφήνεις να εκτονώσει όπως θα ήθελε γιατί το κρατάς πρώτη – δευτέρα, χτίζει τόσο υψηλή πίεση μέσα στο αλουμινένιο φιλτροκούτι που η γκαζιέρα δεν υπακούει πλέον. Όταν ζεσταίνεται, και μάλιστα είχε ζεσταθεί στην πίστα των Σερρών όχι στο Mugello, τότε πρακτικά δεν μπορείς να ελέγξεις την απόκριση και τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.

Έχουμε λύσει το H2R φτάνοντας στην φτερωτή και μπροστά δεν έχει φίλτρο, έχει έναν υαλοβάμβακα που αν κάποια μύγα έχει φάει περισσότερο από αυτό που πρέπει και έχει βάρος, τότε μπορεί να περάσει αυτούσια στον αεραγωγό και αφού την κομματιάσει η φτερωτή που κινείται με πλανητικό κιβώτιο, να ταΐσει τα υπολείμματα στις βαλβίδες εισαγωγής και από εκεί η κηδεία να γίνει με αποτέφρωση στους κυλίνδρους. Πανίδα και χλωρίδα αυτού του μεγέθους θα πάνε για αποτέφρωση λοιπόν, αλλά η άμμος είναι διαφορετική περίπτωση και το συγκεκριμένο H2R έπεσε με τα μούτρα σε αυτή πολλές φορές.

Για την ιστορία η πρώτη που έβγαλε φίλτρο αέρος για το H2R είναι η ελληνική DNA που σε γλιτώνει από τέτοια προβλήματα χωρίς να κόβει τον αέρα από την υπερτροφοδότηση. Ελπίζουμε να είχε βάλει τέτοιο λοιπόν, διότι το μόνο για το οποίο δεν πήρε προφυλάξεις ήταν η εισαγωγή αέρα. Και το τονίζουμε έχοντας γνώση πόσο ψεύτικο είναι το φίλτρο της μητέρας Kawasaki στην συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Άλλωστε οι άνθρωποι την δίνουν μόνο για χρήση πίστας. Ασφαλτοστρωμένης και χωρίς άλματα.

Για όλα τα υπόλοιπα όμως ο Γάλλος YouTuber πήρε τα μέτρα του, τοποθέτησε χωμάτινα ελαστικά, προστασία ψυγείου και λαιμών και ένιωσε έτοιμος. Το H2R έχει και αεροδυναμικά βοηθήματα βέβαια τα οποία ξήλωσε αλλά όχι πριν μπει στην πίστα παρά μόνο όταν έπεσε και αριστερά και δεξιά και όχι μία φορά. Επίσης το H2R έχει αυτοεπισκευαζόμενη βαφή την οποία έχουμε δοκιμάσει σε συνθήκες πίστας και σε όλα τα πετραδάκια που πετάγονται από ελαστικά ή από γόνατα όταν πλαγιάζεις μαζί της στις στροφές, αλλά δεν ξέρουμε πως συμπεριφέρεται στην αμμοβολή.

Ούτε και ο ίδιος βέβαια καθώς θέλει να κάνει ένα video αποκατάστασης της H2R για να δει στο τέλος πόσο κόστισε το όλο εγχείρημα.

Από πλευράς σκληρής χρήσης προτιμούμε την δοκιμή στον πάγο όπως είχε κάνει παλαιότερα μία άλλη ομάδα, ή το ταξίδι που έκαναν δύο φίλοι περνώντας από χιονισμένους δρόμους ακόμη και χωματόδρομους ταλαιπωρώντας τα δύο Η2 στον μέγιστο βαθμό. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι ένα ωραίο θέαμα για το οποίο ο μόνος ενδοιασμός είναι ουσιαστικά ο πρώτος από τους δύο, και η πίεση που χτίζεται στο αλουμινένιο φιλτροκούτι. Το λέει στην αρχή και ο ίδιος, πως η μοτοσυκλέτα είναι ανεξέλεγκτη γιατί κλείνεις το γκάζι αλλά η επιτάχυνση συνεχίζεται, δεν προσδιορίζει το πρόβλημα στην πίεση αλλά υπάρχει ένας λόγος που η έκδοση R είναι η μόνη με αλουμινένιο φιλτροκούτι…

Δείτε το VIDEO:

 

 

CFMOTO 450MT “The Vandal”: Ο Roland Sands τους έφτιαξε supermoto!

Ο πυρετός του 450MT έπιασε και τον Roland Sands
CFMOTO 450MT “The Vandal”: Ο Roland Sands τους έφτιαξε supermoto!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/10/2024

Μία διαφορετική προσέγγιση θέλησε να δώσει ο Roland Sands στο μικρο-μεσαίο Adventure της CFMOTO που σημειώνει καλή εμπορική πορεία και στις ΗΠΑ που αυτή η κατηγορία κυβισμού παραδοσιακά υπολείπεται στις προτιμήσεις του κοινού.

Βάση και της πορείας που έχει η εταιρεία RSD (Roland Sands Design) αποφάσισαν να εστιάσουν στην street χρήση και να αναδείξουν το 450 MT που εκεί το αποκαλούν IBEX (από το αγριοκάτσικο) με τελείως διαφορετικό τρόπο από εκείνο που θα έκανε ένας νέος ιδιοκτήτης.

Στα χέρια τους απέκτησε μία σειρά από αξεσουάρ που υπάρχουν ήδη στην αγορά, χωρίς να γίνουν άλλες μετατροπές ή μη αναστρέψιμες επεμβάσεις. Πολλά μάλιστα από όσα τοποθετήθηκαν υπάρχουν στους καταλόγους της CFMOTO.

Στόχος είναι να αποτελέσει έμπνευση το σχέδιο και αν όχι αυτούσιο, ξεχωριστά τμήματα και σημεία να υιοθετηθούν από άλλους ιδιοκτήτες ανά τον κόσμο.

CFMOTO 450MT “The Vandal”: Ο Roland Sands τους έφτιαξε supermoto!

Όπως λένε και οι ίδιοι όμως, θα τους άρεσε να δουν έναν αγώνα Hill Climb ή κάτι αντίστοιχο με supermoto, σε ποιο ανοικτές διαδρομές από μία πίστα ή ακόμη και αστικό περιβάλλον καθώς η δοκιμή του αποτελέσματος, ήταν πολύ πιο σπορ από ότι περίμεναν.

Σε αυτό το πλαίσιο και με δεδομένο πως οι αγώνες Gymkhana είναι διαδεδομένοι στις ΗΠΑ η RSD θα δοκιμάσει το “The Vandal” σε μία τέτοια δοκιμασία. Είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό βήμα καθώς οι αγώνες αυτή που έχουν ξεκινήσει από τα περίχωρα του Τόκυο και τα υπαίθρια πάρκινγκ και εξελίχθηκαν σε δοκιμασία για τους μοτοσυκλετιστές της Ιαπωνικής αστυνομίας, έφτασαν να είναι αρκετά διαδεδομένοι στις ΗΠΑ, λίγες χώρες της Ασίας, καθώς και στην Μ.Βρετανία που λειτουργεί μάλιστα και η μόνη σχολή εκπαίδευσης σε ευρωπαϊκό έδαφος.

CFMOTO 450MT “The Vandal”: Ο Roland Sands τους έφτιαξε supermoto!

Η CFMOTO θα συνδράμει στην εκδήλωση της RSD, στα πλαίσια της οποίας θα γίνει ο αγώνας Gymkhana και θα ανεβάσει το επίπεδο ανταγωνισμού, προσφέροντας ένα Papio ως έπαθλο!

Το στιλ “punk rock” που επιλέχθηκε για τους χρωματικούς συνδυασμούς, ήταν μία έμπνευση της στιγμής και δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη σκέψη και προβληματισμός από την ομάδα, αντιθέτως το θεωρούν φυσικό αποτέλεσμα.

Ετικέτες