Επιτέλους! Η Moto Guzzi έχει τελικά στα σχέδιά της την κατασκευή ενός καινούριου υγρόψυκτου κινητήρα. Με χωρητικότητα 1200 κυβικά, οκτώ συνολικά βαλβίδες και επικεφαλής εκκεντροφόρους, ο V2 των 90ο έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί στην EICMA τον Νοέμβριο του 2012.
Οι μηχανικοί στο στρατηγείο της μητρικής Piaggio στην Pontedera, είναι επιβεβαιωμένο ότι εργάζονται σ' αυτόν, υπό την καθοδήγηση του Federico Martini. Ο Martini άρχισε σαν βασικός μηχανικός στην ίδρυση της Bimota, συνέχισε στη Gilera και σήμερα ο γκουρού του σχεδιασμού είναι επικεφαλής στο Powertrain Engineering της Piaggio. Με αυτόν τον κινητήρα που αναπτύσσουν θα αναζωογονηθεί η ιστορική φίρμα με μια σειρά νέων μοντέλων την περίοδο 2013 – 2015. Πιστεύεται ότι τουλάχιστον η πρώτη από αυτές μπορεί να εμπνευστεί από τα τρία πρωτότυπα Moto Guzzi που εμφανίστηκαν στην Eicma το 2009, δημιουργήματα του Pierre Terblanche.
Έτσι, μετά από σχεδόν μισό αιώνα, όπου τις Moto Guzzi κινούσε ο εγκάρσιος αερόψυκτος V2 90° με τα ωστήρια, ήρθε ο καιρός για ένα καινούριο κινητήρα.
Ο κινητήρας αυτός άρχισε την καριέρα του στα μέσα της δεκαετίας του 1960 και έγινε το σήμα κατατεθέν της εταιρείας. Τώρα είναι καιρός να ξαναθυμηθούν την υγρόψυξη και την πρώτο τους υγρόψυκτο κινητήρα, τον θρυλικό αγωνιστικό της V8 500. Ο νέος κινητήρας δεν θα είναι εξέλιξη του υπάρχοντος με τα ωστήρια αλλά ενός καινούριου σχεδιασμένου σε λευκό χαρτί, ικανού να καλύπτει τις προδιαγραφές Euro 4 που θα είναι αυστηρότερες και πιστεύεται ότι πολύ δύσκολα θα τις καλύψουν αερόψυκτοι κινητήρες, οι οποίες θα ισχύσουν το 2014. Ο κινητήρας θα έχει δυο επικεφαλής εκκεντροφόρους με την περιστροφή τους να γίνεται από μικτό σύστημα με γρανάζια και καδένες όπως και στον νέο V2 του Dorsoduro. Η παράδοση της Guzzi με την τελική μετάδοση από άξονα διατηρείται, όπως και ο διαμήκης στο πλαίσιο στρόφαλος και η γωνία των 90ο . Καινοτομία θα είναι η κλίση των κυλίνδρων κατά 8ο προς τα εμπρός, δίνοντας περισσότερο χώρο για τα γόνατα του αναβάτη, το κουτί του φίλτρου αέρα αλλά και φορτίζοντας τον εμπρός τροχό με περισσότερο βάρος. Οι μηχανικοί είχαν ελπίσει σε μια εντονότερη κλίση 15ο αλλά δεν το επιτρέπει η ζεύξη με τον άξονα της μετάδοσης.
Αυτό το χαρακτηριστικό της κλίσης των κυλίνδρων σε Guzzi, για πρώτη φορά υπήρχε σε ένα από τα προηγούμενα πρωτότυπα της εταιρείας, τον πρωτοποριακό V2 75° κινητήρα με τον κωδικό VA-10, σχεδιασμένο για τη δεκαετία του 1990 από τον τότε αρχιμηχανικό της εταιρείας, Angelo Ferrari, πριν από την αγορά της Moto Guzzi το 2000 από την Aprilia. Αυτός ο υγρόψυκτος, με ξηρό κάρτερ, ψεκασμό, δυο επικεφαλής εκκεντροφόρους, εξατάχυτο κιβώτιο και μετατοπισμένα κομβία στον στρόφαλο για εξισορρόπηση των κραδασμών, προοριζόταν να τοποθετηθεί στο προτεινόμενο μοντέλο MG-1. Αυτό σχεδιαζόταν με αλυσίδα στην τελική μετάδοση αλλά το σχέδιο ακυρώθηκε από τον Beggio για να αφιερωθούν πόροι στην ανάπτυξη της Aprilia και να εισέλθει στον χώρο των scooter αναπτύσσοντας το Amico και αργότερα το Scarabeo. Ορισμένα στοιχεία του όμως θα χρησιμοποιηθούν στο νέο κινητήρα που αναπτύσσεται στην Pontedera. Εκεί θα κατασκευάζεται και θα μεταφέρεται στο εργοστάσιο της Moto Guzzi στο Mandello del Lario, για την τελική συναρμολόγηση των μοντέλων. Αρχικά είχαν επιλεγεί τρεις βαλβίδες για κάθε κύλινδρο (δυο εισαγωγής) για να διευκολυνθεί η πορεία των σωλήνων εξαγωγής αλλά η ανάγκη για μεγάλη απόδοση ώστε να τοποθετηθεί σε μοντέλα Sport όπως μια νέα Le Mans, σε Streetfighter και on-off, επιλέχθηκε η διάταξη με τέσσερις βαλβίδες.
Όλα θα αποκαλυφθούν το Νοέμβριο του 2012 -αλλά και πριν από τότε, μια νέα έκδοση της California θεωρείται ότι είναι υπό εξέλιξη και αναμένεται να εμφανιστεί στην EICMA φέτος το φθινόπωρο, με τον οκταβάλβιδο κινητήρα του Griso8V. Αυτό μπορεί κάλλιστα να είναι το τελευταίο νέο μοντέλο της Moto Guzzi με αερόψυκτο κινητήρα, λόγω των προβλημάτων με την επίτευξη των απαιτήσεων των Euro 4.
Royal Enfield Goan Classic 350 - Ινδικό μονοκύλινδρο bobber με Ape Hanger τιμόνι! [VIDEO]
Η σειρά των μονοκύλινδρων μοτοσυκλετών της Royal Enfield αποκτά και νέο μέλος, που βασίζεται στο Classic 350, με κάποιες σημαντικές όμως διαφορές όπως το Ape Hanger τιμόνι, τους τροχούς 19 και 16 ιντσών και το φαρδύτερο πίσω ελαστικό, τα λευκά φιλέτα στα λάστιχα, στο χαμηλό πίσω φτερό και στη διαφορετική εξάτμιση.
Στην καρδιά της μοτοσυκλέτας χτυπά ο γνωστός μονοκύλινδρος κινητήρας J-platform των 349 κ.εκ. με απόδοση 20,2 hp / 6.100 rpm και 2,75 kgm / 4.000 rpm, ενώ εδώ είναι η πρώτη φορά που βρίσκουμε αλουμινένιες ζάντες με ακτίνες και tubeless ελαστικά σε μοτοσυκλέτα 350 κ.εκ. της RE.
Το κιβώτιο είναι 5 σχέσεων, όπως και στα υπόλοιπα μοντέλα της κοινής βάσης, ενώ η ψύξη του κινητήρα γίνεται με αέρα και με ψυγείο λαδιού. Το μεταξόνιο ανακοινώνεται στα 1.400 mm, το ύψος σέλας στα χαμηλά 750 mm, το ρεζερβουάρ στα 13 λίτρα, και το βάρος με 90% γεμάτο ρεζερβουάρ στα 197 κιλά.
Τα φώτα είναι full-LED, και οι διαστάσεις των ελαστικών ανακοινώνονται στα 100/90-19 και 130/90-16. Οι αναρτήσεις αποτελούνται από συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι και δυο πίσω αμορτισέρ, και στα φρένα έχουμε έναν δίσκο 300 mm μπροστά κι έναν 270 mm πίσω, με στάνταρ το δικάναλο ABS.
Στα όργανα έχουμε την κλασική οθόνη της σειράς με το αναλογικό κοντέρ που μέσα του περιλαμβάνει ψηφιακή οθόνη με ικανό όγκο πληροφορίας, ενώ το tripper ανήκει στον στάνταρ εξοπλισμό.
Η μοτοσυκλέτα έκανε το ντεμπούτο της σε τέσσερις χρωματικούς συνδυασμούς (1. Purple Haze 2. Shack Black 3. Trip Teal 4. Rave Red) δίπλα στο Scram 440 στο φεστιβάλ Motoverse της RE, όμως αντίθετα με το Scram εδώ είχαμε πλήρη παρουσίαση, με τις πωλήσεις να έχουν ήδη ξεκινήσει στην Ινδία.
Τώρα αναμένουμε να δούμε αν η Goan Classic έρθει και στην ευρωπαϊκή αγορά.