HONDA RC213V-S: Έτοιμη για παραγωγή, αλλά θα τρέξει;
Από τον
Βασίλη Καραχάλιο
5/11/2014
Με το ποντίκι στο χέρι μας άφησε η Ηonda. Απ’ τη μια παρουσίασε επιτέλους την "υπέρτατη μοτοσυκλέτα δρόμου", κι απ’ την άλλη δεν μας δίνει καμία πληροφορία πέρα από το ότι "είναι βασισμένη στην παγκόσμια πρωταθλήτρια κι εξελίχθηκε από κορυφαίους αναβάτες". Λες κι ήταν δύσκολο να το μαντέψεις. Κι όμως, όσο το ψάχνουμε, τόσο ανακαλύπτουμε πως αυτή η μοτοσυκλέτα αντιπροσωπεύει κάτι παραπάνω από την Desmosedici της Honda, ή κι από την ίδια της την NR, από την άποψη πως η NR ήταν μια τεχνολογική άσκηση υπεροχής χωρίς συνέχεια των οβάλ πιστονιών. Η NR μας έδωσε βέβαια την 916, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Το ερώτημα που ζητά απάντηση είναι αν η Honda επιθυμεί να τρέξει με την RCV στα Superbike ή όχι. Οι κανονισμοί που θα ισχύσουν το 2015 επιτρέπουν ουσιαστικά μόνο την αλλαγή των εκκεντροφόρων, ενώ κάρτερ, πιστόνια, βαλβίδες και τα περισσότερα από τα εξαρτήματα του κινητήρα θα πρέπει να είναι τα στάνταρ. Άρα, για να έχει ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα ένας κατασκευαστής θα πρέπει να έχει σε παραγωγή μια εξ αρχής δυνατή μοτοσυκλέτα, και τώρα οι ιπποδυνάμεις που ανακοινώνονται στην κατηγορία για το 2015 είναι στους 200 και πάνω από 200 ίππους, νούμερα που το CBR1000RR δεν μπορεί να πιάσει, καθώς και σε πραγματική ισχύ υπολείπεται των αντιπάλων του. Για να ομολογκαριστεί μια μοτοσυκλέτα ώστε να τρέξει στα Superbike, χρειάζεται να έχουν παραχθεί 125 κομμάτια όταν γίνει η αίτηση, 250 στο τέλος της πρώτης χρονιάς συμμετοχής και 1.000 στο τέλος της δεύτερης. Η Honda δεν θα έχει πρόβλημα με αυτούς τους αριθμούς (εδώ η Ducati πούλησε πάνω από 1.500 Desmosedici), αλλά το ζήτημα είναι, θέλει;
Μια ένδειξη πως μπορεί και να θέλει είναι το χρώμα της μοτοσυκλέτας που ανέβασε στην σκηνή ο Marc Marquez, ή καλύτερα, η έλλειψή του: Σκέτο carbon. Μαύρες ή άσπρες ήταν πάντα οι μοτοσυκλέτες που η Honda πούλαγε για αγωνιστική χρήση. Η άλλη RCV που είδαμε, είναι βαμμένη σε χρώματα που μοιάζουν με της NS500 του Freddie Spencer, με ένα μεγάλο κόκκινο κύκλο στο πλάι που παραπέμπει άμεσα στην Ιαπωνική σημαία. Φαντάζομαι πως όταν στην παρουσίαση του νέου R1 ο πρόεδρος της Yamaha Motor Japan φώναζε ξαφνικά "Υamaha is challenging the future!", μπορεί και να εννοούσε "Yamaha is challenging Honda!", όπως είχε κάνει και στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ενώ η Honda έβαψε έτσι την RCV για να δείξει ποιος είναι ο σημαιοφόρος...
Αν προχωρήσουμε την φαντασίωση ακόμα παραπέρα, με την υπόθεση πως η Honda επιθυμεί να τρέξει με V4 στα Superbike, θα βλέπαμε και μια πιο έκδοση παραγωγής με χαμηλότερη τιμή, χωρίς carbon, χωρίς κορυφαίες Οhlins, χωρίς την απίστευτη προσοχή στην λεπτομέρεια της RC213V-S. Όπως και νά’χει, ένα είναι σίγουρο: Μια μοτοσυκλέτα παραγωγής δεν θα περιλαμβάνει στις προδιαγραφές και την τεχνολογία της τα πραγματικά μυστικά της μοτοσυκλέτας του Marquez.
Για ν φτάσει σε μια RCV παραγωγής, η Honda ξεκίνησε από πολύ παλιά, και συγκεκριμένα από τα τέλη της δεκαετίας του ’50, όταν διαπίστωσε πως τα τετρακύλινδρα εν σειρά είχαν μια σειρά από εγγενή της διάταξης προβλήματα, με κυριότερο το ότι στην ουσία πρόκειται για δύο δικύλινδρα δίπλα δίπλα, που το καθένα προσπαθεί να στρέψει διαφορετικά τον στρόφαλο. Έτσι, ήδη από το 1961 είχε οδηγηθεί στην ενιαία χύτευση κάρτερ και μπλοκ κυλίνδρων, ενώ πολύ αργότερα συνέλαβε την ιδέα ενός ιδιαίτερου V4 με οβάλ πιστόνια, που απέδιδε σαν V8. Η NR500 ήταν αγωνιστική αποτυχία, αλλά οι RC30 και RC45 που φτιάχτηκαν με τεχνογνωσία από εκείνη, όχι. Με την σειρά της, και με λίγη out of the box σκέψη, η RC45 οδήγησε στην V5 RC211V. Οι αγωνιστικές της επιτυχίες δικαίωσαν τις επιλογές της Honda.
Κι όμως, όταν η Honda έβγαλε πέρυσι την αγωνιστική παραγωγής RCV1000R, οι αναβάτες της παραπονιούνταν για ανεπαρκή απόδοση, δείχνοντας πως τα "μυστικά" είναι ακριβά, και πως δεν μπορούν να πέσουν στα χέρια άλλων. Η RCV1000R όμως άνοιξε τον δρόμο για την έκδοση... δρόμου, κι είναι αξιοσημείωτο πως έχει πιο "παραγωγής" όνομα σε σχέση με το RC213V-S. Επιπλέον, αν η Honda σκέφτεται με βάση την οικονομία κλίμακας, είναι πολύ λογικό να έχει τρεις εκδόσεις με κοινό κονδύλι έρευνας και εξέλιξης, συγκεντρώνοντας όλους της τους πόρους σε έναν τομέα. Να έχει δηλαδή την full factory RCV με πνευματικές βαλβίδες και seamless κιβώτιο (πως να το πω; Χωρίς ραφές;), την αγωνιστική παραγωγής για τα MotoGP με ελατήρια στις βαλβίδες και στάνταρ κιβώτιο, και μια παραγωγής με έγκριση τύπου για κυκλοφορία στο δρόμο, που θα αποτελεί την βάση για την αγωνιστική στα Superbike…
TEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Honda RC213V (στοιχεία ΗRC)
Μήκος
2.052mm
Πλάτος
645mm
Ύψος
1.110mm
Μεταξόνιο
1.435mm
Απόσταση από το έδαφος
115mm
Βάρος
πάνω από 160kg
Κινητήρας
Υγρόψυκτος τετράχρονος, V4 τετραβάλβιδος με 2ΕΕΚ
Κυβισμός
1000cc
Μέγιστη ισχύς
Πάνω από 235ΗΡ
Χωρητικότητα ρεζερβουάρ
20lt
Ελαστικά
BRIDGESTONE
Εμπρός
16.5"
Πίσω
16.5"
Αναρτήσεις
ÖHLINS
Εμπρός
Τηλεσκοπικό πιρούνι
Πίσω
Pro-link
Τύπος πλαισίου
Αλουμινένιο δύο δοκών
Όπως βλέπετε, γνωρίζουμε περισσότερα για την full factory παρά για την παραγωγής. Το σίγουρο είναι πως δεν θα έχει ζάντες 16,5 ιντσών, αλλά 17, με 190/55ZR17 πίσω και 120/70ΖΡ17 μπροστά. Από κει και πέρα, η παραγωγής είναι έτοιμη όντως για παραγωγή, όπως μαρτυρούν δεκάδες λεπτομέρειες επάνω της που δείχνουν πως δεν πρόκειται για μια racing που της έβαλαν βιαστικά φώτα, αλλά για μια μοτοσυκλέτα εξελιγμένη όπως κάθε άλλη δρόμου. Και η σκέψη μου για μια πιο προσιτή έκδοση ενισχύεται από λεπτομέρειες όπως τα πρεσαριστά ανοξείδωτα κομμάτια της εξάτμισης, που μιλούν για μια πιο μαζική, και όχι πολύ περιορισμένη παραγωγή.
Μέχρι να μας διευκρινίσει η Honda τις προθέσεις της, μπορούμε να αναστενάζουμε ελεύθερα απολαμβάνοντας την απλότητα της φακτορίλας που αποπνέει η RC213V. Και σε όσους αρέσουν οι ασκήσεις επί χάρτου, ας πάρουν τις μεζούρες τους για να επαληθεύσουν αν και η παραγωγής έχει τον ίδιο ακραίο λόγο μεταξονίου προς μήκος ψαλιδιού που έχει και η factory.
EICMA 2024: Ολοκληρώθηκε με 600.000 επισκέπτες, συμπληρώνοντας 110 χρόνια! 770 εκθέτες από 45 χώρες και 2.163 μάρκες!
Ακραία υψηλός ο αριθμός των Media τις πρώτες δύο ημέρες: 8.000 από 74 χώρες!
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
15/11/2024
Η μεγαλύτερη Έκθεση Μοτοσυκλέτας του κόσμου γιόρτασε τα 110 χρόνια λειτουργίας της συγκεντρώνοντας 600.000 επισκέπτες στις μόλις 4 ημέρες που είναι ανοικτή για το κοινό, με την Τρίτη να είναι αφιερωμένη στα Μέσα και τους δημιουργούς περιεχομένου και την Τετάρτη στον εμπορικό κόσμο.
Υπέστη πλήγμα την Παρασκευή, μία πολύ σημαντική ημέρα για την Έκθεση καθώς υπήρχε απεργία στο Μετρό που τερματίζει στον τεράστιο εκθεσιακό χώρο του Μιλάνο. Διαφορετικά δεν θα ήταν μόνο 40.000 περισσότεροι από το 2023, φτάνοντας τις 600.000, ένας αριθμός αρκετά κοντά στα επίπεδα του 2019, μία από τις καλύτερες χρονιές της Έκθεσης πριν σταματήσει στην πανδημία. Έχοντας ξεκινήσει με νέα διοίκηση εδώ και δύο χρόνια, η EICMA μεγάλωσε φέτος σε αριθμό εκθετών φτάνοντας τους 770 έχοντας φτάσει και τους 1.200. Παγκοσμίως όμως υπάρχει συγκεντρωτισμός σε μάρκες και συγχωνεύσεις οπότε αντιπροσωπεύτηκαν στην EICMA 2.163 μάρκες, ένα αρκετά μεγάλο νούμερο.
Με πάνω από μισό εκατομμύριο σε επισκέπτες παρά το πρόβλημα στις συγκοινωνίες, η EICMA δείχνει γιατί τραβά τα βλέμματα όλου του κόσμου. Είναι χιλιάδες εκείνοι που δεν θέλουν να προσεγγίσουν την EICMA με μοτοσυκλέτα για λόγους ασφαλείας κυρίως, καθώς σημειώνονται πολλές κλοπές στους εξωτερικούς χώρους κάθε φορά που γίνεται μία τόσο μεγάλη έκθεση που συγκεντρώνει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. Όπως επίσης για να μην κουβαλούν για πολλά χιλιόμετρα, τον εξοπλισμό τους στο χέρι, καθότι κανείς δεν οδηγεί χωρίς κράνος στο Μιλάνο και στην υπόλοιπη Ευρώπη κατά επέκταση. Στο μεταξύ χρειάζεται να περπατήσει κανείς χιλιόμετρα στην κυριολεξία για να δει όλη την Έκθεση που φέτος απλώθηκε σε 330.000 τετραγωνικά μέτρα!
Η μεγάλη Έκθεση Μοτοσυκλέτας στην Αθήνα, που έγινε στο Metropolitan και ήταν η μεγαλύτερη και η ακριβότερη που έγινε έως τώρα στην χώρα μας, κάλυπτε 12.000 τετραγωνικά μέτρα, για να έχετε ένα μέτρο σύγκρισης. Μαζί με τους εξωτερικούς χώρους που γινόντουσαν επιδείξεις, η EICMA ήταν 30 φορές μεγαλύτερη της δικής μας Έκθεσης και δύσκολο να την γυρίσεις σε μία ημέρα ολόκληρη.
Συγκριτικά με πέρσι είχαν προστεθεί δύο αίθουσες οι οποίες ήταν γεμάτες από Ασιάτες κατασκευαστές και προμηθευτές σε διάφορα στάδια παραγωγής, από περιφερειακά, αναρτήσεις κτλ, έως σέλες, πλαστικά, ζάντες, τροχούς κτλ. Είχαμε καιρό να δούμε γεμάτες αίθουσες με προμηθευτές από την Ασία και μικρές μάρκες από εκεί όπου το αποκορύφωμα έγινε πριν από μία δεκαετία: Το 2014 υπήρχαν τέσσερις διπλές αίθουσες με δαιδαλώδεις διαδρόμους από τα μικρά περίπτερα των κινέζων που θύμιζαν παζάρι σε περιφέρεια της Guangzhou. Από τότε η μεγαλύτερη πόλη του κόσμου έχει το δικό της Μανχάταν, σημειώνοντας τρομακτική εξέλιξη, τα δίκυκλα πάνω από 500 κυβικά έχουν φτάσει και έχουν ξεπεράσει της Ευρωπαϊκή αγορά και η φράση «κινέζος μοτοσυκλετιστής» δεν είναι πλέον ανέκδοτο αλλά μία πραγματικότητα που ολοένα και μικρότερες διαφορές έχει από αυτό που εμείς έχουμε στο μυαλό μας ακούγοντας τον όρο. Πριν από δέκα χρόνια δεν θα έβλεπες μοτοσυκλέτες γεμάτες αυτοκόλλητα να γυρνάνε με βαλίτσες την χώρα τους, γράφοντας χιλιάδες χιλιόμετρα, ούτε να υπάρχουν πρωταθλήματα σε πίστες. Μέσα σε μία δεκαετία υπάρχουν τα πάντα, έχουν φτιάξει και δεκάδες φανταστικές πίστες, έχουν αναπτύξει και τις δικές τους μάρκες με τριπλάσιο ρυθμό από αυτό που έχει καταγράψει η ιστορία για τους υπόλοιπους. Όλα αυτά έχουν άμεσο αντίκτυπο και στην EICMA καθώς βλέπει κανείς στην πορεία των ετών, την διαφοροποίηση σε θέσεις, τις αλλαγές στα περίπτερα και τον τρόπο που διαχωρίζουν την στάση τους, μεταξύ τους. Η διευκρίνηση είναι απαραίτητη γιατί η EICMA φέτος είχε τρεις κατηγορίες Κινέζικων εταιρειών και στην χώρα μας υπάρχουν ακόμη εκείνοι που βλέπουν μόνο μία, αρνούμενοι να δουν τις διαφορές τους. Βασικός λόγος για την μη παραδοχή της πραγματικότητας είναι πως εγκαταλείποντας τα στερεότυπα είναι σαν να παραδέχονται πως δεν γνωρίζουν πλέον τα πάντα και χρειάζεται να μελετήσουν από την αρχή. Πρέπει κανείς να μάθει τα πράγματα από την αρχή και να συνεχίσει να τα παρακολουθεί μάλιστα καθώς θα συνεχίσουν να αλλάζουν και αυτό αποθαρρύνει κόσμο που είχε βολευτεί στο να ξέρει λίγα για όλους. Ωστόσο το σπάσιμο των στερεότυπων δεν είναι κάτι νέο, η αλλαγή έχει ξεκινήσει εδώ και μία δεκαετία και η EICMA είναι ένα καλό σημείο που δείχνει τις διαφορές, τουλάχιστον σε αυτόν που έχει μνήμη και την έχει επισκεφτεί αδιάκοπα τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Οι μεγάλες εταιρείες των κινέζων, CFMOTO, Voge, QJ Motor, Zontes κτλ ήταν στα βασικά περίπτερα που βρίσκονται και οι παραδοσιακοί εκθέτες της EICMA και σε καλά σημεία. Οι τιμές στην EICMA διαφέρουν πολύ ανάλογα με την θέση σου μέσα στην αίθουσα αλλά ακόμη και με τον γείτονα. Άλλη τιμή έχεις στους εξωτερικούς διαδρόμους και άλλη στους εσωτερικούς που περνά περισσότερος κόσμος. Υπάρχουν επισκέπτες που χάνουν την μισή Έκθεση έχοντας γυρίσει όλες τις αίθουσες από δύο φορές, δεν είναι καθόλου δύσκολο να γίνει αυτό που αναφέρεται πιο πάνω και τα εξωτερικά περίπτερα το βιώνουν κάθε χρονιά. Η μεσαία τάξη των Ασιατών σηματοδοτούνταν από την Kove, κοντά στο περίπτερο της BMW και έφτανε έως και την αίθουσα Ν.10, σβήνοντας με την τελευταία «κάστα» στο 6ο περίπτερο. Οπότε η θέση της Letbe μίας νέας μάρκας που έχει έρθει ήδη στην Ελλάδα, δείχνει και την διάθεσή τους για επένδυση. Δεν υπάρχουν πλέον ευκαιρίες για κάποιον που θέλει να φέρει μία νέα μάρκα στην Ευρώπη και την Ελλάδα, φέτος έκλεισαν και οι τελευταίες από τις ελάχιστες που είχαν απομείνει και αναμένεται να ανακοινωθούν σύντομα. Εκείνο που ενδεχομένως θα κάνει έναν νέο κύκλο είναι το φθηνό δίκυκλο χωρίς όνομα με πολύ μικρότερο βαθμό επιτυχίας από πριν και με ακόμη πιο σύντομη διάρκεια. Είναι ακριβώς αυτή η πρακτική που δημιούργησε εδώ το κακό όνομα των κινέζικων εργοστασίων καθώς πολλά από τα παπιά και τα σκούτερ που έφτασαν να πωλούνται ακόμη και από πολυκαταστήματα, είχαν μικρή διάρκεια ζωής, δημιουργώντας την εντύπωση πως ανήκουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι. Βλέπουμε κινήσεις από εμπόρους που αναζητούν ευκαιρίες να ρίξουν στην αγορά ένα νέο κύμα τέτοιων μοντέλων, που στην παρούσα όμως περίοδο θα διαγράψει μικρότερο κύκλο από την προηγούμενη φορά πριν από δέκα χρόνια.
Σφυγμομέτρηση έγινε και με βάση τον συνωστισμό των επισκεπτών: Ο κόσμος γέμιζε ασφυκτικά τα περίπτερα των μεγάλων εταιρειών με KTM και BMW που έλειπαν τις προηγούμενες χρονιές να μην υπάρχει τρόπος να τις διασχίσεις, ενώ στην Ducati απλά εγκατέλειπες την προσπάθεια να δεις τα νέα μοντέλα. Έφευγες και έβαζες στόχο να ξανά περάσεις, τόσο απλά. Στο τεράστιο περίπτερο του Piaggio Group ήταν αδύνατο να δεις το νέο Tuono χωρίς αναμονή για να βρεθείς στην σέλα του. Μοτοσυκλέτες της KTM υπήρχαν πέρσι στην EICMA αλλά ήταν μία παρουσία του Ιταλού αντιπροσώπου χωρίς ουσιαστική υποστήριξη από το εργοστάσιο και μπορεί να υπήρχαν αρκετά από τα νέα μοντέλα της φετινής χρονιάς, αλλά δεν είχε την έκταση και τα εκθέματα που θα περίμενε κανείς από μία σωστή εταιρική παρουσία. Ελλείψεις είχε και φέτος η KTM καθώς δεν υπήρχε τρόπος να έχουν όλα τα 2025 μοντέλα τους, σε αντίθεση με την Honda που είχε ξανά το μεγαλύτερο περίπτερο της EICMA και σχεδόν πλήρη την γκάμα της. Η παρουσία της BMW Motorrad ήταν αρκετά περιορισμένη, θα περίμενε κανείς να έχει περισσότερα τετραγωνικά, ενώ έλειπαν και οι χώροι για επίσκεψη στελεχών. Εδώ για άλλη μία φορά το παράδειγμα είναι η Honda που χτίζει στον επάνω όροφο μία κανονική εταιρεία με πολλά δωμάτια συγκεντρώσεων, γραμματεία που παρακολουθεί το πρόγραμμα επισκέψεων, catering και σαλόνι υποδοχής! Όπως και στην Yamaha, οι εμπορικοί επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να συναντήσουν από κοντά τα υψηλότερα στελέχη που σπάνια εγκαταλείπουν την Ιαπωνία όταν γίνεται ανοικτή εκδήλωση, αλλά δεν χάνουν την EICMA.
Αντίστοιχο χώρο είχε δημιουργήσει και η KTM, όχι στο μέγεθος που είχε το 2019 αλλά μπορούσε κανείς να συναντήσει και εκεί, υψηλόβαθμα στελέχη τους, που την δεδομένη στιγμή είναι και εξαιρετικά σημαντικό να μπορεί να τους μιλήσει από κοντά!
Το MOTO ήταν για άλλη μία χρονιά το μοναδικό μέσο από την Ελλάδα που συνομίλησε με τους CEO των εργοστασίων, μετέφερε τους προβληματισμούς μίας μικρής αλλά σημαντικής αγοράς και έλαβε πληροφορίες που θα διανθίσουν τα μελλοντικά μας άρθρα για πολύ καιρό. Ο κος Claudio Domenicali, CEO της Ducati είναι πολλά χρόνια στην μάρκα και έχει αρκετά δυνατή μνήμη για να θυμάται πως η Ελλάδα ήταν κάποτε η 5η καλύτερη αγορά για την Ducati σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως φυσικά να θυμάται και εμένα από τις πολλές φορές που έχουμε συνομιλήσει μαζί. Υπάρχει λοιπόν η αμεσότητα να γίνουν καίριες ερωτήσεις χωρίς να χάνεται χρόνος σε τετριμμένα που είναι και η δύναμη του MOTO στην μακρά του πορεία όπου σε ένα μήνα θα κλείσει 39 χρόνια - Ξεκινώντας έπειτα την εορταστική χρονιά μέχρι του χρόνου τέτοια περίπου εποχή, όπου θα γιορτάσουμε τα 40α γενέθλιά μας!
Θα μετρήσω επίσης τα όσα είπαμε με τον CEO της CFMOTO, με τον CEO της BMW Motorrad, όπως και με το «Τ» της ΚΤΜ ή τον άνθρωπο που κινεί τα νήματα στην Royal Enfield, η οποία περνά την καλύτερη εποχή στην τεράστια ιστορία που έχει. Η επιβεβαίωση ή όχι, στα σχόλια μας για τις κινήσεις της αγοράς, είναι σημαντικές καθώς όσο προχωρά η αποκάλυψη νέων μοντέλων, τόσο θα αποκρυπτογραφούνται τα μελλοντικά σχέδια κάθε εταιρείας.
Η ελληνική παρουσία στην EICMA ήταν για άλλη μία χρονιά σταθερή με την DNA και την Aurora σε πολύ καλές θέσεις, δίπλα στην KTM και την Ducati αντίστοιχα, έχοντας πολύ κόσμο να περνά από μπροστά τους. Η DNA με δικό της περίπτερο και δύο σημαντικές μοτοσυκλέτες στην αγορά αυτή την στιγμή για τις οποίες έχει προετοιμάσει σειρά φίλτρων, πρωτοπορεί ως η Ελληνική εταιρεία με τις μεγαλύτερες εξαγωγές στον χώρο της μοτοσυκλέτας, έχοντας προχωρήσει και στα αυτοκίνητα. Σε μία χρονιά που δεν έχουν επιστρέψει όλοι οι μεγάλοι προμηθευτές και δεν υπάρχουν φίλτρα αέρος με αντίστοιχη παρουσία σαν την δική της, η DNA έκανε άλλη μία επίδειξη ισχύος στην μεγαλύτερη Έκθεση μοτοσυκλέτας.
Γιορτάζοντας φέτος τα 110 χρόνια από την πρώτη φορά που ξεκίνησε, η EICMA συμπλήρωσε 81 συνολικά εκθέσεις. Χάθηκαν χρονιές σε παγκόσμιους πολέμους, σε παγκόσμιες κρίσεις και οικονομικά κρασαρίσματα της αγοράς, με τελευταία φορά τις δύο διοργανώσεις που έχασε μέσα στην πανδημία. Τα 110 χρόνια όμως λειτουργίας στην χώρα που έχει την Motor Valey, που είναι για την αυτοκίνηση ότι η Silicon Valey στην τεχνολογία, δείχνουν την ανάγκη για εξέλιξη και καινοτομία καθώς στα πρώτα βήματα της Έκθεσης το ενδιαφέρον των επισκεπτών ήταν να ανακαλύψουν τον επόμενο προμηθευτή που θα τους πάει παρακάτω, να μελετήσουν τον ανταγωνισμό και να βρουν λύσεις σε προβλήματα που είχαν ήδη καταγράψει. Λιγότερο ήταν για να βρουν το επόμενο μοντέλο που θα αγοράσουν.
Για να τιμήσει αυτή την πορεία, η EICMA είχε 36 μοτοσυκλέτες σε μία μικρή Έκθεση που έδειχνε μοντέλα που είχαν παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο κοινό, εκεί μέσα. Ξεχωρίσαμε μερικές από αυτές, όπως θα δείτε και στα VIDEO που έχουμε ετοιμάσει, που έχουν ιδιαίτερη σημασία τόσο για την επιλογή της EICMA, όσο και εμάς προσωπικά. Για παράδειγμα δεν υπήρχε άλλο μεγάλο Adventure παρά μόνο το DR Big της Suzuki! Η μοτοσυκλέτα που έφερε το ρύγχος σε όλες τις μεγάλες Adventure και ενέπνευσε μία κατηγορία που δεν την δημιούργησε η ίδια, αλλά σίγουρα την επηρέασε βαθύτατα, δείχνει πως η EICMA γνωρίζει πολύ καλά στην ιστορία της. Η K1 της BMW και φυσικά η NR της Honda δεν μπορούσαν να λείπουν από εκεί μέσα, φτάνοντας στην πιο σύγχρονη της μικρής αυτής Έκθεσης, μέσα στην Έκθεση, την Superleggera της Ducati που μετρά πλέον μία πενταετία.
Η νέα εποχή της EICMA, υπό νέα διεύθυνση, δείχνει λιγότερα κενά οργάνωσης και μεγαλύτερη αμεσότητα στην επίλυση προβλημάτων. Πρόκειται για ένα τεράστιο εγχείρημα με πολλές δυσκολίες και καταιγιστικούς χρόνους για να προλάβουν αυτά τα 330.000 τετραγωνικά μέτρα να καλυφθούν με περίπτερα και να δημιουργηθούν διάδρομοι και κάθε γωνιά να ολοκληρωθεί βάση των αυστηρών προδιαγραφών.
Η επόμενη EICMA, στις 4-9 Νοεμβρίου 2025 αναμένεται να φτάσει τις 700.000 επισκεπτών που είδαμε το 2019 με το μεγάλο στοίχημα να είναι ο αριθμός των Εκθετών που θα πρέπει να ανέβει ακόμη ψηλότερα παρά τις συγχωνεύσεις που αναμένεται να συνεχιστούν.
Το εντυπωσιακό περίπτερο της DNA όπου δεσπόζει η ελληνική σημαία και ο Βασίλης Μπούδρος!
Σε εξαιρετικό σημείο η μοτοσυκλέτα του συντάκτη μας, Κίμων Καράμπελα, στον χώρο της Aurora που ήταν σε στρατηγικό σημείο
Όλα όσα ανέβηκαν αυτές τις ημέρες, στην πληρέστερη κάλυψη της EICMA στην Ελλάδα με πληρέστατα άρθρα αλλά και πολλές φωτογραφίες και video: