Hellas Rally Raid 2019: Έπεσε η καρό σημαία

Νικητής γενικής ο Leonardo Tonelli

Από τον

Μπάμπη Μέντη

28/5/2019

Το Hellas Rally Raid του 2019 ολοκληρώθηκε με νικητή γενικής κατάταξης τον Leonardo Tonelli, που αγωνιζόταν στην κατηγορία M4 της FIM. Ήταν το μεγαλύτερο μηχανοκίνητο γεγονός του 2019 μέχρι στιγμής που έγινε στην Ελλάδα και μακάρι να δούμε κι άλλους αγώνες στη χώρα μας με τόσες πολλές διεθνείς συμμετοχές. Για να γίνει βέβαια πραγματικότητα συνεργάστηκαν πολλοί φορείς και ιδιώτες, καθώς είναι μια συνδιοργάνωση της ΑΛΑΜΜ, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας – Περιφερειακή Ενότητα Ευρυτανίας, του Δήμου Καρπενησίου και διεξάγεται από την ΑΛΑΚ και του Επιμελητηρίου Καρπενησίου, με την υποστήριξη της Αντιπεριφέρειας Φωκίδας, αλλά και με την αρωγή του μεγάλου χορηγού, της εταιρείας ελαστικών Anlas η οποία πρόσφατα ξεκίνησε να αντιπροσωπεύετγαι και στη χώρα μας.

Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, από τις πρώτες τρεις ημέρες, ο Leonardo Tonelli είχε δείξει τα δόντια στους αντιπάλους του, επιτυγχάνοντας κορυφαίους χρόνους, είτε η διαδρομή είχε σφιχτά και αργά περάσματα, ει΄τε είχε φλαταδούρες και πολλά χιλιόμετρα στο κοντέρ. Τα πράγματα έγιναν κάπως πιο περίπλοκα την πέμπτη ημέρα, όπου η συσσωρευμένη κούραση έκανε την εμφάνισή της και μαζί έφερε πολλά λάθη από τους αναβάτες. Λάθη που άλλοτε ήταν οδηγικά και άλλοτε πλοήγησης. Ειδικά μετά από το πέρασμα μέσα από το ποτάμι, πολλοί ήταν εκείνοι που παρασύρθηκαν από τις ροδιές των προηγούμενων και δεν κοίταξαν το road book τους με αποτέλεσμα να περιπλανηθούν εκτός διαδρομής για αρκετή ώρα.

Η επόμενη ημέρα και έκτη συνολικά του αγώνα ήταν πιο γρήγορη σε ρυθμό, η πιο μακριά (καθώς περιλάμβανε 200km) και η πιο… ψηλή αφού περιείχε ένα πέρασμα από τον ψηλότερο χωματόδρομο της Ελλάδας (πάνω από τα 2.000 μέτρα). Οι πρώτοι αναβάτες έπρεπε συχνά να ξεπερνούν τα 80km/h, ώστε να ολοκληρώσουν τη διαδρομή σε σχεδόν τέσσερις ώρες.

Η τελευταία μέρα του αγώνα περιλάμβανε μια ειδική των 100km. Βασικό χαρακτηριστικό της ήταν η δύσκολη πλοήγηση που θα μπορούσε να προκαλέσει εύκολα λάθη και να δημιουργήσει μεγάλες ανακατατάξεις για στους πρωταγωνιστές. Απόδειξη ήταν η οριακή νίκη που πήρε ο Christoph Rothhaupt έναντι του του Milan Engel για μόλις 22''. Στη σέλα του ολοκαίνουριου ΚΤΜ 790R ο Chris Birch τερμάτισε τρίτος και κατάφερε να κατακτήσει τη νίκη στην Μ6 (για δικύλινδρες μοτοσυκλέτες) και την τέταρτη θέση της Γενικής. Θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως ήταν πραγματικό κατόρθωμα, αφού αγωνίζονταν με μια νορμάλ ΚΤΜ 790R και μάλιστα στο αγωνιστικό ντεμπούτο της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας. Οι Ιταλοί Matteo Cura και ο Edoardo Cavicchi συμπλήρωσαν την πρώτη πεντάδα της ημέρας, ενώ ο συμπατριώτης τους Leonardo Tonelli έκανε αγώνα τακτικής τερματίζοντας δέκατος. Φαίνεται πως προτίμησε να οδηγήσει προσεκτικά και να αποφύγει κάθε πιθανότητα για λάθος, προκειμένου να διατηρήσει το προβάδισμα του στην κατηγορία Μ4 και στη Γενική. Η ημέρα ολοκληρώθηκε με 151 αναβάτες μοτοσυκλετών φτάνουν έως τον τερματισμό, εκ των οποίων οι 53 χωρίς ποινή.

Μπορεί ο μεγάλος νικητής στην γενική και στην κατηγορία Μ4, να ήταν ο Leonardo Tonelli, όμως πολύ καλή εμφάνιση έκανε και ο Τσέχος Milan Engel που τερμάτισε στη δεύτερη θέση της Γενικής και της Μ3. Ένας ακόμη αναβάτης της Husqvarna βρέθηκε ψηλά στην κατάταξη κι αυτός είναι ο Matteo Cura που ήταν τρίτος Γενικής. Ο Chris Birch πήρε τη νίκη στην κατηγορία Μ6 και φυσικά ήταν τέταρτος Γενικής. Συγχαρητήρια θα πρέπει να δώσουμε και για την επιτυχία της 54χρονης Ισπανίδας Rosa Romero Font η οποία τερμάτισε τον αγώνα στην 13η θέση της Γενικής. Ο Αυστριακός Frendinand Kreidl πήρε τη νίκη στην κατηγορία Μ5 και ήταν ο γρηγορότερος με μεγάλο μονοκύλινδρο, τερματίζοντας 16ος Γενικής. Στην 30η θέση Γενικής συναντάμε το πρώτο ελληνικό όνομα. Μιλάμε για τον 46χρονο Δημήτρη Λινάρδο, ο οποίος επέστρεψε στην αγωνιστική δράση μετά από 25 χρόνια αποχής!

Καλό είναι να θυμίσουμε πως το Hellas Rally είναι ο δεύτερος αγώνας του Πανευρωπαϊκό Πρωταθλήματος αγώνων αντοχής της FIM και όχι μόνο προσελκύει αναβάτες όλων των κλάσεων, αλλά παράλληλα είχαμε μαζί και το σχολείο αγωνιστικής οδήγησης από τον Chris Birch.

https://www.motomag.gr/news/nea-montela-epikairotita/eicma-2024-zontanta-i-roi-…

Επικαιρότητα

EICMA 2024 - Μοναδική έκθεση των 36 σημαντικότερων μοτοσυκλετών στην ιστορία 110 ετών του θεσμού!

Από το Piaggio Ciao 50 στο Moto-Guzzi V8, και από το Honda NR 750 στο Suzuki DR-Big

Από τον

Κώστα Γκαζή

4/11/2024

Στην EICMA 2024, την 81η έκδοση της πιο εμβληματικής διοργάνωσης παρουσίασης νέων μοντέλων μοτοσυκλέτας στον κόσμο, οι επισκέπτες μπορούν να δουν σε ξεχωριστό χώρο, στην Porta Sud της Rho Fiera Milano, μια μοναδική έκθεση των 36 σημαντικότερων μοτοσυκλετών της ιστορίας του ιταλικού σαλονιού μοτοσυκλέτας, υπό τον τίτλο ”EICMA: 110 χρόνια δίτροχου design”.

Τριάντα έξι μοτοσυκλέτες που έχουν αφήσει το στίγμα τους για την πρωτοτυπία και τη σημαντικότητά τους, με το design, τις αναλογίες και τα υλικά τους βρίσκονται στη φετινή EICMA.

Ένα ταξίδι στον χρόνο με διάρκεια μεγαλύτερη από έναν αιώνα, μέσα από καμπύλες, επιφάνειες, γραμμές, τεχνολογία και δημιουργίες μεγάλων σχεδιαστών, που προκαλούν έντονα συναισθήματα, δημιουργούν ιστορία και διαμορφώνουν το μέλλον της μοτοσυκλέτας.

Ένα ταξίδι που ξεκίνησε στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας το 1914, στο Kursaal Diana, στην Porta Venezia, όταν στην πρώτη EICMA, τότε έκθεση ποδηλάτων και μοτοσυκλετών (αργότερα χωρίστηκε στα δύο), υπήρχαν λιγότερα από σαράντα περίπτερα και εκπροσωπούνταν έξι έθνη.

Για να κάνετε μια σύγκριση, σήμερα στην EICMA υπάρχουν πάνω από 800 περίπτερα με εκθέτες από 45 διαφορετικές χώρες.

Στην είσοδο της έκθεσης του 1914, οι δύο πρώτες θέσεις καταλαμβάνονταν τότε από τους δύο Ιταλούς κατασκευαστές Frera και Stucchi, με τη σημερινή έκθεση “EICMA: 110 χρόνια δίτροχου design” στην EICMA 2024 να ξεκινά επίσης από εκεί: στην πραγματικότητα, μια Frera 2 ¼ Hp Lusso του 1914 είναι η πρώτη μοτοσικλέτα που συναντούν οι επισκέπτες και η οποία προηγείται μιας εκθεσιακής διαδρομής 36 μοτοσικλετών που χωρίζονται στις τρεις ενότητες των σχημάτων, των αναλογιών και των υλικών.

Κατά τη διάρκεια της πρωινής δημοσιογραφικής προεπισκόπησης, ο πρόεδρος της EICMA Pietro Meda τόνισε ότι “αυτή η έκθεση αποτελεί φόρο τιμής στην αναζήτηση της ομορφιάς, η οποία δεν αφηγείται μόνο την ιστορία της EICMA και της βιομηχανίας των δύο τροχών, αλλά μας μεταφέρει και σε εκείνη της χώρας, της κοινωνίας και της κινητικότητας. Πρόκειται για ένα ταξίδι που έχει τις ρίζες του στην ιταλική τεχνογνωσία και εμπλουτίζεται από τη διεθνή συμβολή πολλών άλλων κατασκευαστών”.

Για τον διευθύνοντα σύμβουλο Paolo Magri, η συγκεκριμένη έκθεση “δεν έχει τη φιλοδοξία να παρουσιάσει μια κατάταξη των πιο όμορφων μοτοσικλετών ή απλώς να παρατάξει τις μοτοσυκλέτες με χρονολογική σειρά, αλλά είναι μια πολιτιστική πρόταση, η οποία διαδίδει τη γνώση και συνοδεύει τους επισκέπτες στο συναρπαστικό δημιουργικό και σχεδιαστικό ταξίδι που κάνουν οι σχεδιαστές: από το λευκό φύλλο χαρτί μέχρι την τελική υλοποίηση”.

Μπαίνοντας στην καρδιά της έκθεσης, στον χώρο που είναι αφιερωμένος στα σχήματα, ξεχωρίζουν αμέσως η Mars A20, που εκτέθηκε στην EICMA το 1920, ένας πραγματικός θρίαμβος του ορθολογισμού, και η πιο πρόσφατη Kawasaki GPZ900R του 1984, διάσημη για την εμφάνισή της στην ταινία Top Gun.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί η ύπαρξη στην έκθεση της πρώτης μεγάλης On-Off / Adventure μοτοσυκλέτας με το χαρακτηριστικό “ράμφος”, της Suzuki DR 800 Big. Δίπλα της οι επισκέπτες θα δουν το εμβληματικό Ducati Monster, την Aprilia Motó 6.5 σχεδιασμένη από τον Philippe Starck το 1995, την MV Agusta F4 Ago και το πρωτότυπο της Husqvarna Vitpilen 401 Aero που εκτέθηκε το 2016.

Υπάρχουν επίσης σημαντικά αφιερώματα στις Triumph, Fantic, Yamaha, Aermacchi και Innocenti.

Περνώντας στην ενότητα που είναι αφιερωμένη στις αναλογίες, την προσοχή τραβά αμέσως η θρυλική V8 Moto Guzzi 500 του 1957, του μηχανικού Giulio Cesare Carcano, ενώ δίπλα της ποζάρει το Ciao 50 της Piaggio που έκανε καριέρα και στη χώρα μας δίπλα στο διθέσιο Si. Στην περιοχή των αναλογιών θα βρούμε στη συνέχεια άλλα εμβληματικά αριστουργήματα των KTM, Benelli, Suzuki, Rumi, Bianchi, Honda, Ducati και Gilera.

Τέλος, η ενότητα που είναι αφιερωμένη στα υλικά, όπου φτάνει στο αποκορύφωμα των διαδικασιών κατασκευής και μηχανικής, με αφιερώματα στον Corradino D'Ascanio για τη χρήση λαμαρίνας στην Piaggio Vespa, στο αντισυμβατικό αγωνιστικό project της ELF X από το 1978, και στην κομψότητα της Laverda RGS 1000, αλλά και σε άλλες αποκλειστικές βασίλισσες της τεχνικής και της ομορφιάς, όπως η σπάνια Honda NR 750 από το 1991, μοτοσυκλέτα την οποία το ΜΟΤΟ είχε αγοράσει και δοκιμάσει αναλυτικά προσκαλώντας στις δοκιμές δημοσιογράφους απ’ όλο τον κόσμο, η Bimota Tesi 1D SR και η Ducati Superleggera V4.

Η έκθεση κατέστη δυνατή επίσης χάρη στη σημαντική υποστήριξη του ICE, του Οργανισμού για την προώθηση στο εξωτερικό και τη διεθνοποίηση των ιταλικών εταιρειών, ενώ ο σχεδιασμός και η επιμέλεια της έκθεσης γίνονται από την EICMA, την V12 Design, την Gianmarco Blini Design και τον δημοσιογράφο Marco Riccardi. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο περιοδικό Motociclismo και, πάνω απ' όλα, στους ιδιώτες συλλέκτες, κατασκευαστές, μουσεία και φορείς που διέθεσαν τις μοτοσυκλέτες.