Εξωτερικοί αερόσακοι αυτοκινήτων απ’ τη Honda

Με στόχο να προστατεύουν τους “έξω”
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

22/4/2020

Σχεδόν πάντα, οι εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας των οχημάτων αφορούσαν κατά βάση τους επιβαίνοντες ή τους αναβάτες και σπανίως όσους ήταν έξω απ’ το όχημα κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος. Λέμε και αναβάτες, επειδή η Honda ήταν πρωτοπόρος στη δημιουργία του αερόσακου για μοτοσυκλέτα, ο οποίος φυσικά χρησιμοποιήθηκε στην Goldwing. Σχετικά πρόσφατα, είχαμε δει και τις πατέντες της Big-H για την εγκατάσταση το ίδιου συστήματος σε ένα πιο μικρό δίκυκλο που το έχει πραγματικά ανάγκη, κρίνοντας απ’ τη συχνότητα χρήσης του, το PCX.

Τα τελευταία χρόνια όμως, οι εταιρείες έχουν στρέψει την προσοχή τους και στην ανάπτυξη συστημάτων ασφαλείας όχι μόνο για τους χρήστες των οχημάτων, αλλά και για όσους εμπλέκονται στο ατύχημα. Αυτή τη φορά, η Honda κατέθεσε νέες πατέντες για εξωτερικούς αερόσακους, οι οποίοι δεν είναι καθόλου απίθανο να χρησιμοποιηθούν στο άμεσο μέλλον στα αυτοκίνητά της, καθώς η τεχνολογία για να υποστηρίξει ένα τέτοιο σύστημα υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε πώς η Big-H δεν είναι πρωτοπόρος σε αυτό το κομμάτι, αφού πριν από δύο χρόνια η γερμανική ZF είχε παρουσιάσει τη δική της πρόταση σε ό,τι αφορά τους εξωτερικούς αερόσακους. Ωστόσο, οι πατέντες των δυο εταιρειών έχουν τελείως διαφορετική φιλοσοφία, αφού αυτή της ZF εστιάζει στην  προστασία των επιβαινόντων, ενώ αυτή της Honda εστιάζει στην προφύλαξη των πεζών ή των αναβατών που μπορεί να χτυπήσουν πάνω στο καπό του αυτοκινήτου.

Οι πλαϊνοί αερόσακοι της ZF στοχεύουν στο να απορροφήσουν τις δυνάμεις απ' την κρούση και να προστατέψουν τους επιβαίνοντες - όχι τους "έξω"

 

Συγκεκριμένα, ο ιαπωνικός κολοσσός έχει σχεδιάσει ένα προηγμένο σύστημα αερόσακου το οποίο θα συνεργάζεται με τα ραντάρ και τις περιφερειακές κάμερες που υπάρχουν στα αυτοκίνητα και θα αναλύουν όλες τις παραμέτρους ώστε ο αερόσακος να ενεργοποιείται μόνο όταν χρειάζεται. Έτσι, όταν μια αιθέρια ύπαρξη, για παράδειγμα, τύχει την ώρα που διασχίζει τη διάβαση να περάσει δίπλα από ένα τέτοιο αυτοκίνητο, ο αερόσακός του δεν θα ενεργοποιείται πρόωρα.

Το συγκεκριμένο σύστημα αποτελείται από τρεις ξεχωριστούς αερόσακους. Ο ένας βγαίνει μέσα απ’ τον μπροστά προφυλακτήρα και καλύπτει το καπό, ούτως ώστε ο πεζός ή ο αναβάτης να πέσει στα μαλακά. Οι δύο άλλοι έχουν το ρόλο της "δαγκάνας", καθώς αναπτύσσονται απ’ τα πλάγια του καπό, όπως μπορείτε να δείτε και στα σχέδια, και ο ρόλος τους είναι να συγκρατήσουν το άτομο πάνω στο αυτοκίνητο ούτως ώστε να μην χτυπηθεί από κάποιο άλλο διερχόμενο όχημα ή να μην τραυματιστεί περισσότερο πέφτοντας στην άσφαλτο. Το πιο ενδιαφέρον είναι πως πέρα από τον αερόσακο, η ιδέα της Honda περιλαμβάνει και αρκετά κινούμενα μέρη (και το καπό) που θα ανασηκώνονται αλλάζοντας την γωνία τους για να απορροφούν μέρος της κρούσης. Όπως φαίνεται η Honda μπορεί να άντλησε την έμπνευσή της σε ό,τι αφορά τα κινούμενα μέρη απ’ τον ανταγωνισμό, καθώς το 2012 η Volvo είχε ήδη παρουσιάσει ένα αντίστοιχο σύστημα στο V40, το οποίο μάλιστα σημείωσε βαθμολογία ρεκόρ στις δοκιμές πρόσκρουσης του Euro NCAP.

Ωστόσο, στο τομέα των συστημάτων ασφάλειας δεν έχει καμία σημασία από που αντλεί κανείς την έμπνευσή του, καθώς αυτό που μετρά περισσότερο απ’ όλα είναι εξέλιξή τους.

Ετικέτες

Astemo-Honda: Τέλος οι σπάνιες γαίες για τους ηλεκτρικούς κινητήρες - Σε βάθος 5ετίας θέλει να αλλάξει τα δεδομένα

Έκλεισε δραστικά την ψαλίδα σε μέγεθος και κατανάλωση έναντι των κινητήρων με σπάνιες γαίες
honda astemo ηλεκτρικός κινητήρας
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

12/12/2025

Μέσω της Astemo ο ιαπωνικός κολοσσός μπαίνει στον χορό των ηλεκτρικών κινητήρων που δεν απαιτούν σπάνιες γαίες για να λειτουργήσουν μειώνοντας τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο για την κατασκευή τους αλλά και την εξάρτηση των κατασκευαστών από χώρες που έχουν πλούσια κοιτάσματα σπάνιων γαιών όπως είναι η Κίνα.

Το μέλλον της ηλεκτροκίνησης απομακρύνεται από την εξάρτηση στις σπάνιες γαίες για την κατασκευή ηλεκτρικών κινητήρων και μπαταριών για περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και πολιτικούς λόγους. 

Η Κίνα έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα σπάνιων γαιών και έτσι μπορεί να ελέγχει τιμές και διαθεσιμότητα πιο εύκολα από οποιονδήποτε άλλο, κάτι που δεν αρέσει φυσικά στον υπόλοιπο κόσμο ειδικά από τη στιγμή οι εγχώριοι κατασκευαστές της πρωτοστατούν στην εξέλιξη και διάδοση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. 

Astemo

Παράλληλα, η εξόρυξή των σπάνιων γαιών είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για το περιβάλλον -μόλυνση του εδάφους με τοξικές ουσίες εκεί όπου γίνεται η εξόρυξη μεταξύ άλλων-, ενώ και οι ηλεκτρικοί κινητήρες και οι μπαταρίες που ενσωματώνουν σπάνιες γαίες είναι ακριβότεροι στην κατασκευή τους. Ευτυχώς λοιπόν που ο φόβος των κυβερνήσεων και των κατασκευαστών εκτός Κίνας ωθεί τις εξελίξεις στην ηλεκτροκίνηση μακριά από τις σπάνιες γαίες (και) προς ένα πιο φιλικό περιβαλλοντικά μέλλον.

Με στόχο να αντικαταστήσει εντελώς τους ηλεκτρικούς κινητήρες μόνιμου μαγνήτη (Permanent Magnet AC/DC Motor- PMAC-PMDC) η ιαπωνική Advanced Sustainable Technologies for Mobility (Astemo) ανακοίνωσε ότι εξελίσσει και αυτή έναν επαγωγικό ηλεκτρικό κινητήρα μαγνητικής αντίστασης (Reluctance Motor) με ρότορα-δρομέα που δεν ενσωματώνει στη σχεδίασή του σπάνιες γαίες. 

Η Astemo, που έχει ως μεγαλομέτοχους τις Honda και Hitachi, έχει κλείσει σημαντικά την ψαλίδα στην απόδοση μεταξύ του φιλικότερου προς το περιβάλλον κινητήρα της που χρησιμοποιεί σιδερένιο δρομέα με φερρίτη (οξείδιο του σιδήρου) και των PMAC-PMDC, ενώ έχει περιορίσει και το απαιτούμενο μέγεθος και βάρος του, τα τρία σημεία που υστερεί αυτός ο τύπος ηλεκτρικού κινητήρα έναντι εκείνων με σπάνιες γαίες. 

Ο κινητήρας των Ιαπώνων είναι παράλληλα σημαντικά μικρότερος από τους υπάρχοντες ηλεκτρικούς κινητήρες με φερρίτη που για να έχουν την ίδια απόδοση με τους PMAC-PMDC θα πρέπει να είναι τριπλάσιοι σε μέγεθος σε σχέση με αυτούς αφού η μαγνητική δύναμη του φερρίτη είναι περίπου στο 33% σε σχέση π.χ. με τον μαγνήτη νεοδυμίου, τον ισχυρότερο τύπο μόνιμου μαγνήτη που χρησιμοποιείται αυτή τη στιγμή στους ηλεκτρικούς κινητήρες. Έτσι καταναλώνουν και πολύ περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια.

Astemo

Για τον κυρίως ηλεκτρικό κινητήρα που εξελίσσουν οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν δρομέα με φερρίτη (οξείδιο του σιδήρου), ενώ έχουν δημιουργήσει και έναν βοηθητικό σε αυτόν ηλεκτρικό κινητήρα με δρομέα που δεν έχει ούτε φερρίτη! Και στις δύο περιπτώσεις ο δρομέας είναι 30% μεγαλύτερος έναντι εκείνων που έχουν οι PMAC-PMDC, όμως η Astemo ισχυρίζεται ότι έτσι η απόδοση βρίσκεται στα ίδια επίπεδα στην περίπτωση του κυρίως κινητήρα της.

Χωρίς να αναφέρεται στο μέγεθος και το βάρος, η Astemo κάνει λόγο για μέγιστη απόδοση που φτάνει τους 241 ίππους για τον κυρίως κινητήρα και τους 181 ίππους για εκείνον που δεν έχει ούτε φερρίτη. Και στις δύο περιπτώσεις η εσωτερική σχεδίαση του ρότορα που έχει γίνει σε στρώματα -αλλάζει δηλαδή από την επιφάνεια προς τα μέσα αλλά και από το κέντρο προς τα άκρα- διευκολύνει τη ροή του στάτη (του σταθερού μέρους του κινητήρα) να περάσει μέσα από κάποιες περιοχές και έτσι αναπτύσσεται η μαγνητική ροπή στον δρομέα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που ισχυρίζεται ότι έλυσε η Astemo και επέτρεψε τη μείωση του μεγέθους με ταυτόχρονη αύξηση της ισχύος είναι η διαχείριση της θερμότητας εντός του κινητήρα λόγω της υψηλής τάσης που απαιτείται (400/800V) με την ιαπωνική εταιρεία να ψύχει το τύλιγμα του στάτη με κάποιο είδος λαδιού.

Το πλάνο της Astemo, στην οποία ανήκουν οι Showa, Nissin και Keihin, είναι να έχει έτοιμους για εμπορική χρήση και μαζική παραγωγή τους κινητήρες της μέχρι το 2030 και αυτό, αν το πετύχει, θα αποτελεί παγκόσμια πρωτιά.

Ετικέτες