Ducati 990cc GP3, Troy Bayliss - Δημοπρασία της πρώτης MotoGP μοτοσυκλέτας της Ducati

Με την τιμή να αναμένεται να ξεπεράσει τις 300.000 ευρώ
Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

28/9/2023

Είκοσι χρόνια μετά το ντεμπούτο της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP, στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του 2023, ο γνωστός οίκος Bonhams βγάζει “στο σφυρί” την Ducati 990cc GP3 του 2003, της πρώτης στην ιστορία MotoGP μοτοσυκλέτας του Borgo Panigale, και συγκεκριμένα της μοτοσυκλέτας του Troy Bayliss.

Η μοτοσυκλέτα έρχεται πλήρως συντηρημένη σε κινητήρα και κιβώτιο, με σιδερένια αλλά και τα original carbon δισκόφρενα, έτοιμη για να την οδηγήσει κανείς σε εκδηλώσεις κλασικών αγωνιστικών μοτοσυκλετών, ενώ αναμένεται να πιάσει μεταξύ 312 και 350.000 ευρώ.

Η Ducati είχε μείνει εκτός μεγάλης κατηγορίας των GP, απ’ όταν εκείνη μετατράπηκε αποκλειστικά σε δίχρονη τη δεκαετία του 1970. Θυμίζουμε πως η Honda είχε προσπαθήσει να παλέψει ενάντια στα δίχρονα το 1979 με την τετράχρονη NS500, καταφέρνοντας όμως… μια τρύπα στο νερό. Η Ducati δεν είχε τους πόρους για να εξελίξει μια GP 500, ενώ παράλληλα οι Ιταλοί είχαν χρόνια να κατασκευάσουν δίχρονη μοτοσυκλέτα, ενώ στο παρελθόν είχαν ασχοληθεί μόνο με μικρού κυβισμού δίχρονα.

Η φράση “Κέρδισε την Κυριακή, πούλα τη Δευτέρα” που συνοδεύει τα μηχανοκίνητα οχήματα από τη γέννηση τους θα μπορούσε να αφορά 100% την Ducati των προηγούμενων δεκαετιών, καθώς οι Ιταλοί συνέδεαν άμεσα τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες τους με τα μοντέλα παραγωγής που μπορούσε να αγοράσει ο οποιοσδήποτε φαν της εταιρείας, όπως τα 851, 888 και 916.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Κι όταν η FIM ανακοίνωσε πως η μεγάλη κατηγορία του αναβαπτισθέντος Πρωταθλήματος MotoGP από το 2002 θα αφορούσε μόνο τετράχρονα μοντέλα, η Ducati είχε την απαραίτητη εμπειρία για να κατασκευάσει άμεσα μια ανταγωνιστική τετράχρονη μοτοσυκλέτα.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Μια V2 μοτοσυκλέτα, όπως στα Superbikes, δεν θα ήταν ικανή να αποδώσει την επιθυμητή απόδοση για το MotoGP, κι έτσι η Ducati αποφάσισε να χρησιμοποιήσει έναν V4 90 μοιρών, με δεσμοδρομική κίνηση βαλβίδων, προερχόμενη από τα V2 της, δημιουργώντας έτσι το πρώτο Desmosedici, δηλαδή μια μοτοσυκλέτα με Desmo και 16 βαλβίδες. Όμως η πρωτότυπη μοτοσυκλέτα της Ducati έχασε σχεδόν ολόκληρη τη σεζόν του 2002, κάνοντας εν τέλει την εμφάνιση της στον τελευταίο γύρο της χρονιάς, στη Valencia, με την εργοστασιακή ομάδα της Ducati να αποτελείται από τους Troy Bayliss και Loris Capirossi. Οι δυο τους εξέλιξαν τη μοτοσυκλέτα στον χειμώνα που ακολούθησε και παρατάχθηκαν στη σχάρα των MotoGP από τον πρώτο αγώνα του 2003 στη Suzuka.

Troy Bayliss 2003

Ο νικητής του BSB 1999 Troy Bayliss, είχε πάρει μεταγραφή στην ομάδα WSBK της Ducati το 2000, αντικαθιστώντας τον τραυματία Carl Fogarty. Ο Bayliss κέρδισε το Πρωτάθλημα το 2001, ενώ τερμάτισε 2ος πίσω από τη Honda του Colin Edwards το 2002. Παρά την απειρία του σε αγώνες GP, ο Bayliss επελέγη για την πρώτη ομάδα της Ducati στο MotoGP, επιλογή που η Ducati δεν έμελλε να μετανιώσει. Αντίθετα με τον Bayliss, ο Capirossi είχε μεγάλη εμπειρία στα GP, έχοντας αγωνιστεί στα 500 το 1995, ενώ ήταν ήδη 3 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής, στα 125 (1990, 1991) και στα 250 (1998).

GP3

H πρώτη Desmosedici ακολουθούσε τη μόδα της εποχής όσον αφορά στα πλαίσια της Ducati, χρησιμοποιώντας ένα ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα, όπως στα WSBK, αντίθετα με τους αντιπάλους των Ιταλών που χρησιμοποιούσαν πλαίσια δυο δοκών αλουμινίου. Παράλληλα, ο V4 κινητήρας της έτυχε ευρείας αναγνώρισης ως ο δυνατότερος κινητήρας της εποχής.

Capirossi-Bayliss

Μπορεί τώρα ο Troy Bayliss να αγωνιζόταν συνήθως με τον αριθμό 21, όμως ανακάλυψε πως το συγκεκριμένο νούμερο ανήκε σε άλλον αναβάτη στο MotoGP, κι έτσι το 2003 ο Αυστραλός αγωνίστηκε με το 12 -το 21 ανάποδα. Η Ducati μπορεί να μην κέρδισε στο ντεμπούτο της στα MotoGP, είχε όμως λόγο να αισθάνεται υπερήφανη, αφού ο Capirossi της χάρισε την πρώτη της νίκη, στην Catalunya, τερματίζοντας 2ος στη σεζόν, με τον Bayliss να τερματίζει στην 6η θέση της γενικής, 4 θέσεις πίσω από τον Ιταλό. Σημειώστε πως ενώ ο Loris γνώριζε τις πίστες από τα GP, ο Bayliss αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε πολλές από εκείνες.

Δημοπρασία Ducati GP3 Troy Bayliss

Η Desmosedici της δημοπρασίας είναι η GP3TB1 (το GPT3 αφορά στο μοντέλο του 2003), ήταν η κύρια αγωνιστική μοτοσυκλέτα του Troy Bayliss εκείνη τη χρονιά, και μάλιστα το πρώτο μοντέλο, όπως φαίνεται από τις τετράγωνες βάσεις κινητήρα -που άλλαξαν σε στρογγυλές μετά τα μέσα της χρονιάς. Η μοτοσυκλέτα έχει συντηρηθεί και αναβαθμιστεί σε κινητήρα και κιβώτιο, και είναι έτοιμη για χρήση, με τους ατσάλινους αλλά και τους original carbon δίσκους στα φρένα της.

Ο οίκος Bonhams πιστεύει πως 12 GP3 μοτοσυκλέτες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ενώ η ιστορική αξία του συγκεκριμένου μοντέλου είναι μεγάλη.

Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της δημοπρασίας, ΕΔΩ.

Zontes Iceland Tour 2025 – Ο Μητσάκης έφτασε στα Νησιά Φερόες!

Από την Αθήνα στο Hirtshals της Δανίας και έπειτα "απόβαση" στα Νησιά
Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/4/2025

Σε εξέλιξη βρίσκεται το τελευταίο ταξιδιωτικό "Zontes Iceland Tour 2025" του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την τρικύλινδρη Zontes 703F και “τελικό προορισμό” την Ισλανδία.

Η Zontes 703F, φορτωμένη με ταξιδιωτικό εξοπλισμό, κινήθηκε αβίαστα από τις ιταλικές ακτές μέχρι τις γερμανικές autobahnen και τις πεδιάδες της Δανίας. Για το ταξίδι  ταξίδι μέχρι το λιμάνι Hirtshals (σημείο αναχώρησης για Ισλανδία), ο Μητσάκης κάλυψε περισσότερα από 2.300 χιλιόμετρα περνώντας από την Ελλάδα στην Ιταλία και έπειτα σε Αυστρία, Γερμανία και Δανία, για να φτάσει έπειτα στις Νήσους Φερόες, την προγραμματισμένη στάση σε ένα ακτοπλοϊκό ταξίδι δυόμιση ημερών. Ας δούμε όμως τι έχει να μας πει ο ίδιος για την μέχρι τώρα εμπειρία του.

Zontes Iceland Tour 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

“Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πάτρα–Ανκόνα αποτέλεσε την αφετηρία του ZONTES ICELAND TOUR 2025. Μετά από ένα ευχάριστο ταξίδι στα νερά της Αδριατικής, αποβιβάστηκα στην Ιταλία και ξεκίνησα για τα σύνορα της Αυστρίας με προορισμό το αλπικό πέρασμα Brenner (574 χλμ.). Καθοδόν για τον ιταλικό βορρά, θεώρησα χρέος μου να επισκεφθώ το Ελληνικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο στην πόλη Rimini, προκειμένου να αποτείνω έναν ελάχιστο φόρο τιμής στους 116 Έλληνες μαχητές της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας που σκοτώθηκαν στη μάχη του Ρίμινι (1944)…

Μπορεί το οδικό πέρασμα της ZONTES 703F από το αυστριακό έδαφος να ήταν αρκετά σύντομο (μόλις 70 χλμ.), μια στάση για καφέ στο λατρεμένο μου Seefeld (το κοσμοπολίτικο τουριστικό θέρετρο των Αυστριακών Άλπεων), την έκανα! Και μετά την ανοιξιάτικη μοσχοβολιά των Άλπεων, οι τροχοί της ZONTES 703F άρχισαν να ρολάρουν με υποδειγματική σταθερότητα και ασφάλεια στις κορεσμένες γερμανικές autobahnen…

Zontes Iceland Tour 2025


Μέσα στις δυο επόμενες ημέρες, ακολουθώντας την διαδρομή Munich–Nuremberg–Kessel–Flensburg (1.150 χλμ.), η μαύρη ZONTES 703F βρέθηκε στο στοιχείο της και με οδήγησε με άνετους και ξεκούραστους ταξιδιωτικούς ρυθμούς στα σύνορα της Δανίας. Ανέλπιστα ιδανικές στάθηκαν όμως και οι καιρικές συνθήκες, αφού ο υδράργυρος έφτασε να φλερτάρει τους 18°C, ενώ δεν χρειάστηκε να φορέσω αδιάβροχα…


Διατρέχοντας κατόπιν 350 επίπεδα χιλιόμετρα στη Δανία, το ταξίδι στην ηπειρωτική Ευρώπη έλαβε τέλος στο λιμάνι Hirtshals –εκεί με καρτερούσε το πλοίο για την Ισλανδία. Ανεφοδιασμός σε καύσιμα και τρόφιμα, επικύρωση ακτοπλοϊκών εισιτηρίων και ο δίτροχος Πυθέας ο Μασσαλιώτης ήταν έτοιμος να αποπλεύσει για το υδάτινο ταξίδι του στη μυστηριώδη Θούλη, που εικάζεται πως ήταν η Ισλανδία των αρχαίων χρόνων…


Το ακτοπλοϊκό ταξίδι από τη Δανία στην Ισλανδία διαρκεί περίπου 2,5 μέρες – μιλάμε για σκέτη απελπισία! Ευτυχώς, τη γαλάζια απεραντοσύνη του Βόρειου Ατλαντικού φρόντισαν να “διακόψουν” τα Νησιά Φερόες, που βρίσκονται στη μέση περίπου της θαλάσσιας απόστασης Δανίας-Ισλανδίας…


Καθώς το πλοίο αγκυροβόλησε για 6 ώρες στο λιμάνι της πρωτεύουσας Torshavn, άδραξα την ευκαιρία και αποβιβάστηκα με την μαύρη ZONTES 703F (προηγήθηκε συνεννόηση με τον υπεύθυνο αξιωματικό του πλοίου), προκειμένου να έχω μια επιδερμική γνωριμία με τα απομονωμένα νησιά των ψαράδων, που τις ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα είναι παραδομένα στα χιόνια και στους αρκτικούς ανέμους. Τα τελευταία πάντως χρόνια, τα Νησιά Φερόες έχουν μπει δειλά στον τουριστικό χάρτη των ψαγμένων ταξιδευτών, καθώς αντιπροσωπεύουν έναν ιδιαίτερο προορισμό φυσιολατρικού χαρακτήρα… 


Μετά την ξενάγησή μου στην ποικιλόχρωμη Torshavn, χάραξα κατόπιν διαδρομή για το βορρά του κεντρικού νησιού Streymoy, με προορισμό κάποιους ειδυλλιακούς καταρράκτες και παραδοσιακά ψαροχώρια. Καθοδόν, το σκηνικό της τοπικής φύσης ήταν κατά το πλείστο ένα βραχώδες τοπίο αλπικής ζώνης (τούνδρα), ο καλοσυντηρημένος οδικός άξονας ακολουθούσε πιστά το ανάγλυφο του εδάφους, ενώ τα κυριότερα νησιά του συμπλέγματος ενώνονταν με υποθαλάσσια τούνελ…


Στη διάρκεια της σύντομης παραμονής μου στα Νησιά Φερόες, οι μεταβολές του καιρού ήταν συχνές και απρόβλεπτες: ήλιος με δόντια, πυκνή συννεφιά, καταιγίδα, ξανά λίγο ήλιος, χιονόνερο με τσουχτερό κρύο, πάλι βροχή! Όπως ήταν αναμενόμενο, το αρχικό ταξιδιωτικό πλάνο ναυάγησε και αρκέστηκα σε μια πιο σύντομη γυροβολιά, πριν καταλήξω ξανά στο λιμάνι της Torshavn και επιβιβαστώ στο πλοίο για την συνέχεια του ZONTES ICELAND TOUR 2025…”