Custom Yamaha GTS1000: Italian Resilience

Η ικανότητα να ξεπερνάς κάθε δυσκολία
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/4/2020

Ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιόδους της Ιστορίας μας, υπάρχουν στιγμές και γεγονότα από ανθρώπους που μας γεμίζουν με φως και αισιοδοξία για το μέλλον. Στο κόσμο της μοτοσυκλέτας η Italian Resilience του Lorenzo Frugraroli και η ιστορία πίσω απ’ τη δημιουργία της αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Η Italian Resilience είναι γέννημα θρέμμα του κορωνοϊού, αφού ολοκληρώθηκε τώρα με την απαγόρευση της κυκλοφορίας, ενώ το όνομά της προέρχεται από έναν όρο της ψυχιατρικής, ο οποίος περιγράφει την ικανότητα του ανθρώπου να ξεπερνά τις δυσκολίες σε περιόδους μεγάλων κρίσεων και να βγαίνει πιο δυνατός μέσα απ’ αυτές.

Συγκεκριμένα, ήταν ο Γάλλος ψυχίατρος Boris Cyrulnik που κατοχύρωσε όρο resilience στην ψυχιατρική, ενώ είχε αναφέρει και το εξής: “Η λύση σε μια καταστροφή δεν έγκειται στην επαναφορά των πραγμάτων όπως ήταν πριν, αλλά στη δημιουργία μιας νέας τάξης που δεν υπήρχε στο παρελθόν.” Τα λόγια του Cyrulnik, εκτός απ’ το να μας προβληματίζουν, ταιριάζουν γάντι και στην περίπτωση της εταιρείας του Lorenzo Furgaroli, την FMW Motorcycles, που το αντικείμενό της δεν είναι άλλο απ’ τη δημιουργία μοναδικών custom μοτοσυκλετών.

Στόχος του Furgaroli είναι να πάρει μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα AMD, αυτό που είχε κερδίσει το 2016 ο δημιουργός του "BMW των Αιθέρων" και για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει ως “καμβά” κάτι που ήταν απ’ τη φύση του ξεχωριστό. Επέλεξε την Yamaha GTS1000 που στην εποχή της ήταν μια εμπορική αποτυχία, όμως τώρα βιώνει μια δεύτερη “εφηβεία” καθώς προτιμάται από πολλούς custom builders για διάφορα project τους.

Το αποτέλεσμα είναι πάντοτε εντυπωσιακό, αφού μόλις αφαιρέσεις τα φαίρινγκ του GTS αποκαλύπτεται ένα μοναδικής φιλοσοφίας πλαίσιο τύπου “Ω” και αναδεικνύεται το σύστημα των αναρτήσεων που αποτελείται από δύο ψαλίδια, ένα μονόμπρατσο μπροστά για το hub steering και ένα συμβατικό πίσω στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Από αυτά, το πίσω έδωσε τη θέση του σε ένα μονόμπρατσο από κάποιο Honda VFR, συνοδευόμενο από την ανάρτηση, την ζάντα και το σύστημα πέδησης ώστε να μην χρειάζονται επιπλέον αλλαγές. Στο εμπρός αντικαταστάθηκε το αμορτισέρ, με ένα ρυθμιζόμενο από Yamaha YZF-R6, ενώ η ζάντα παρότι έχει ίδια εμφάνιση με την πίσω δεν προέχεται από το VFR αλλά από το NSR180SP της Honda, που κυκλοφορούσε στις αγορές της Ασίας.

Ακόμη, οι τροποποιήσεις του Furgaroli δεν περιορίζονται μόνο στην εμφάνιση αλλά επεκτείνονται και στον κινητήρα, όπου ο ηλεκτρονικός ψεκασμός έδωσε τη θέση του σε μια τετράδα καρμπυρατέρ! Ο στόχος ήταν αφενός μεν να εντυπωσιάσει, καθώς το ψεύτικο ρεζερβουάρ (το πραγματικό χειροποίητο ρεζερβουάρ βρίσκεται πίσω απ’ τον αναβάτη, μέσα στο υποπλαίσιο) σου επιτρέπει να χαζέψεις μέσα απ’ το plexiglass τον τρόπο λειτουργίας των καρμπυρατέρ.

Αφετέρου η μετάβαση σε μηχανικό ψεκασμό απλοποιεί τα πράγματα, καθώς η δημιουργία μιας νέας καλωδίωσης, που τις περισσότερες φορές είναι απαραίτητη κατά τη κατασκευή τόσο εκτενών τροποποιημένων custom, είναι πιο απλή και απαιτεί λιγότερο χρόνο. Παράλληλα, με την κατάργηση της ECU εξοικονομείται βάρος και χώρος. Στο σύστημα εξαγωγής έχουμε τα τελικά της Akrapovic να προσθέτουν πόντους στη συνολική εμφάνιση, αφήνοντας σε κοινή θέα την πίσω ζάντα.

Η επιλογή του να μεταφερθεί το ρεζερβουάρ στο πίσω μέρος του νέου υποπλαισίου είναι πολύ ενδιαφέρουσα, όμως δημιουργεί ερωτηματικά στο κατά πόσο θα επηρεάζει τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, λόγω της μεταφοράς τους κέντρου βάρους ψηλά και πίσω. Ωστόσο, δεν παύει να είναι μια εντυπωσιακή custom που η επιλογή των χρωμάτων έπαιξε σημαντικό ρόλο, καθώς το βλέμμα καρφώνεται στα κατακόκκινα πλαίσιο και ψαλίδια που πλαισιώνονται διακριτικά απ’ τα υπόλοιπα μαύρα μέρη, αναγκάζοντάς σε να τη παρατηρείς απ’ τα μέσα προς τα έξω και όχι το αντίστροφο όπως συνηθίζεται.

Η FMW Motorcycles σκοπεύει να πάρει μέρος στο AMD – αν πραγματοποιηθεί τελικά – με την Italian Resilience και η αλήθεια είναι πως έχει τα φόντα να φτάσει πολύ ψηλά, κρίνοντας απ’ όλα όσα αντιπροσωπεύει το όνομά της… Το μόνο αδιαμφησβήτητο είναι πώς οι Ιταλοί έχουν την ικανότητα να αντλούν έμπνευση απ’ όλες τις συνθήκες και να δημιουργούν μοναδικές κατασκευές.

Ετικέτες

Η KTM ετοιμάζεται να πετάξει με τα φτερά της Red Bull – Μένει άλλη μία βουτιά πριν την άνοδο

Απρόσκοπτη η ροή χρήματος στο πρόγραμμα των MotoGP
Η KTM ετοιμάζεται να πετάξει με τα φτερά της Red Bull – Μένει άλλη μία βουτιά πριν την άνοδο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/11/2024

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτή την στιγμή η KTM έχουν το παράδοξο να έχουν φτάσει στο ευρύ κοινό από τους ίδιους, καθώς κρατούν ανοικτά χαρτιά και δίνουν συνεντεύξεις εξηγώντας νούμερα πωλήσεων και ύψος οφειλών.

Αν δεν το είχαν κάνει αυτό, τα νέα στο ευρύ κοινό θα είχαν φτάσει πολύ πιο αργά, μετά το δεύτερο κύμα απολύσεων, ωστόσο είχαν ενημερώσει εσωτερικά πως το 2024 θα είναι μία δύσκολη χρονιά και αναμένεται συρρίκνωση. Αυτή ήταν και η δική μας πηγή πληροφόρησης στην έντυπη έκδοση όταν πολλούς μήνες πριν γράφαμε ότι η KTM θα πατήσει φρένο αν και δύσκολα θα χάσει την πρώτη θέση ως ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος κατασκευαστής.

Τώρα αυτό το δεύτερο κύμα απολύσεων πρόκειται να γίνει το αμέσως επόμενο διάστημα και το παράδοξο συνεχίζεται καθώς το μαθαίνουμε πριν και όχι μετά, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλα τα εργοστάσια σε οποιοδήποτε τομέα. Αν ο ίδιος ο Pierer και τα υπόλοιπα στελέχη δεν είχαν δώσει συνεντεύξεις, περίπου τώρα θα ακουγόντουσαν ψίθυροι πως αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αν είχαν δείξει τα ίδια αντανακλαστικά στο θέμα των εκκεντροφόρων δεν θα είχε πάρει και το ζήτημα αυτό μεγαλύτερη έκταση από αυτή που πραγματικά έχει.

Μετά το νέο κύμα προγραμματισμένων απολύσεων που θα επηρεάσει 300 άτομα, θα μείνουν στην Αυστρία περίπου 1.000 στις γραμμές παραγωγής και ακόμη 3.000 εργαζόμενοι στα υπόλοιπα τμήματα, ξεπερνώντας συνολικά τους 4.000. Να θυμίσουμε πως η KTM είχε μέχρι και το 2022, το μεγαλύτερο R&D μοτοσυκλέτας στον κόσμο με 1.100 εργαζόμενους. Το καθαρό χρέος της εταιρείας εκτινάχθηκε από λιγότερο από 300 εκατομμύρια ευρώ στο τέλος του 2022 σε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ στα μέσα του 2024 με τον Pierer να δηλώνει σε συνέντευξή του πως «το κόστος του ανθρώπινου δυναμικού στην Αυστρία εκτινάχθηκε κατά 25% μέσα σε μία τριετία. Με 95% εξαγωγική δραστηριότητα, αυτό το ποσοστό είναι δυσθεώρητο όταν ταυτόχρονα υπάρχει πίεση για συγκράτηση τιμών». Ως άνθρωπος που στο παρελθόν έχει πάρει γρήγορες και καίριες αποφάσεις, ο Pierer έκοψε άμεσα το επίδοξο πρόγραμμα των ποδηλάτων περικόπτοντας το άνοιγμα σε FELT και R Raymon. Παράλληλα η παραγωγή τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο που η ζήτηση είναι μειωμένη, θα πατήσει φρένο και οι εργαζόμενοι εκεί θα λάβουν μισθό για μία εβδομάδα 30 ωρών με τα ασφαλιστικά ταμεία να έχουν την ευθύνη αποζημίωσής. Από τον Μάρτιο οι γραμμές παραγωγής θα πρέπει να ξεκινήσουν εκ νέου με τουλάχιστον μία πλήρη βάρδια.

Η ομάδα Tech3 έχει διαβεβαιωθεί ότι μέσα σε όλα τα παραπάνω, το πρόγραμμα των MotoGP θα παραμείνει ως έχει, με τον διευθυντή της ομάδας, Herve Poncharal, να δείχνει πως αντιλαμβάνεται ότι δεν φυσάει επειδή είναι στο μάτι του κυκλώνα και όχι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Ο Pierer που σε λίγες ημέρες θα γίνει 68, στις 25 Νοεμβρίου συγκεκριμένα, δεν άφησε τελείως ανεπηρέαστο το αγωνιστικό τμήμα. Όπως έχουμε ήδη ανακοινώσει, αποσύρει την Husqvarna και την GASGAS από τους αγώνες, τουλάχιστον για το 2025. Πριν από έξι μήνες υπήρχε η συζήτηση να μπει και η MV Agusta το 2027 και αυτό προς το παρόν δεν έχει εγκαταλειφθεί ως ενδεχόμενο, δείχνοντας πως προσβλέπουν σε επίλυση έως τότε.

«Δεν είμαστε οι μόνοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα» Δηλώνει σε δεύτερη συνέντευξή του ο Stefan Pierer, «στόχος μας να γίνουμε ακόμη πιο γρήγοροι, ακόμη πιο ευέλικτοι και μάλιστα να πάρουμε ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο! Για ένα πράγμα να είστε βέβαιοι, δεν πρόκειται να αφήσω το έργο της ζωής μου. Είμαι τυχερός γιατί μπορούμε να αμυνθούμε στο κάστρο μας, τραβώντας δυνάμεις από τις στρατηγικές μας τοποθεσίες σε Κίνα και Ινδία».

Θεωρώ πως ο Pierer υποβαθμίζει την δουλειά του με την λέξη τύχη που ανέφερε καθώς έχει καταφέρει να πατά γερά σε διαφορετικά σημεία και όποτε κάποιο από αυτά υποφέρει από σεισμικές δονήσεις, να στηρίζει το βάρος στο άλλο πόδι μέχρι να περάσει το τρέμουλο. Σε αυτό το σημείο θα θυμίσω ένα κείμενο στην έντυπη έκδοση του MOTO σχεδόν ένα χρόνο πριν, για το πράντεφερ που παίζει ο Pierer με τον ισχυρό άντρα της Bajaj που και εκείνος στηρίζεται σε διαφορετικά σημεία επενδύοντας στην Triumph και οδηγώντας την σταδιακά σε ευθεία αντιπαράθεση με την KTM. Θα πρέπει να γυρίσει κανείς πολλές δεκαετίες πίσω τον χρόνο για να βρει την Triumph να παλεύει στο χώμα και δεν είναι τυχαίο που το κάνει εκ νέου τώρα. Όπως δεν είναι τυχαίο που και η Ducati μπαίνει σε αυτό το παιχνίδι, ως απάντηση στην επίθεση που αναμένεται από την απόκτηση της MV Agusta. Σε πρόσφατη συζήτησή μου με στελέχη της Ducati τους ρώτησα ευθέως αν μπαίνουν στο χώμα για το κέρδος, διότι προβλέπω απλά να χάνουν κεφάλαια και ήταν ξεκάθαροι: «Σε μερίδιο αγοράς προσβλέπουμε μόνο, καμία σχέση με κέρδος». Οπότε ο πόλεμος είναι γενικευμένος και τα πεδία πολλά και ανοιχτά. Η KTM έχει πάρει 448 Παγκόσμιους Τίτλους όταν ακριβώς 20 χρόνια πριν, το 2004, είχε 79 και φέτος σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο συγκέντρωσε άλλους 13 συνολικά. Έχει περιθώριο να πατήσει φρένο και εκεί.

Στην Αυστρία θεωρούν πως οι θετικές ανακοινώσεις δεν θα αργήσουν να έρθουν στην αρχή του 2025. Τον περασμένο Ιούνιο ο Pierer ίδρυσε την PiMa Beteiligungsverwaltung μαζί με τον κληρονόμο της Red Bull, μία εταιρεία – όχημα για να διασώσουν την Rosenbauer. Υπάρχει η φήμη στα MotoGP πως την περίοδο της πανδημίας που ο κόσμος δεν αγόραζε εξοπλισμό αναβάτη, η Red Bull παραχώρησε ευνοϊκό δάνειο στην Alpinestars για να την στηρίξει. Το ίδιο ακούγεται και τώρα πως θα κάνουν για την KTM, που εκτός από έναν νέο κύκλο δανεισμού, μπορεί να στηρίξει την ρευστότητά της και με αυτή την συνεργασία.

Αυτό που φαίνεται στον ορίζοντα είναι πως μένει άλλη μία βουτιά για την KTM, μέχρι να αρχίσει μετά το πρώτο τρίμηνο του 2025 να κολυμπά προς την επιφάνεια.