Το custom σκούτερ που επιθυμούν οι Ιάπωνες!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/9/2016

Στην Ιαπωνία, αυτή την μακρινή και μαγική χώρα, αποφάσισαν ότι το Vultus της Honda δεν είναι αρκετός φόρος τιμής για το Akira, ένα από τα πιο διαδεδομένα manga της δεκαετίας του ‘80. Για τα δικά τους μοτοσυκλετιστικά γούστα η αγορά διψούσε για κάτι περισσότερο, πιο κοντά στην φανταστική μοτοσυκλέτα… Καταρχήν το Akira, ένα από τα πολύ γνωστά manga, δημοσιευόταν σε συνέχειες όλη την δεκαετία του ’80 στο δημοφιλέστερο μοτοσυκλετιστικό περιοδικό της Ιαπωνίας και στα μέσα της δεκαετίας του ’90 έγινε ένα από τα πρώτα manga που μεταφράστηκε στο σύνολό του και κυκλοφόρησε σε Αγγλική έκδοση. Θεωρήθηκε πρότυπο εξαιτίας της εικαστικής δουλειάς του δημιουργού του, και παράλληλα ανέδειξε τις ανακατασκευές και το customizing στα σκούτερ. Γενικότερα οι Ιάπωνες θεωρούν ότι το customizing δεν πρέπει να έχει κανένα απολύτως όριο και για αυτό θα τους δεις να τοποθετούν λάμπες και πρόσθετα φτερά σε Lamborghini – για παράδειγμα- που στην Ευρώπη θα θεωρούνταν ιεροσυλία. Παράλληλα είναι αποδεκτό να επιμηκύνει κάποιος το ψαλίδι σ’ ένα σκούτερ σε βαθμό που χρειάζεται πλέον ρουλεμάν κάτω από το σημείο έδρασης για να στηρίζεται στο δρόμο, καθώς εξαιτίας του νέου μεταξονίου έχει εκμηδενιστεί η απόσταση από το έδαφος, κι έτσι στις μανούβρες είναι απαραίτητο να το σηκώνεις όρθιο και να σέρνεις τον τροχό τραβώντας με τα χέρια! Διαφορετικά είναι αδύνατο να στρίψει… Η μόνη ομοιότητα, είναι ότι κι εδώ αυτό το σκούτερ θα ήταν δαχτυλοδειχτούμενο αλλά για διαμετρικά αντίθετους λόγους σε σύγκριση με την Ιαπωνία…

Με βάση τις παραπάνω απαραίτητες διευκρινήσεις, γίνεται να καταλάβει κανείς γιατί αυτό το custom σκούτερ έγινε ανάρπαστο, αλλά χρειάζεται μία ακόμα διευκρίνιση για να αντιληφθούμε με ποιο τρόπο βγαίνει στην παραγωγή από ένα συνεργείο μοτοσυκλετών στην Osaka… Στην Ιαπωνία τα συνεργεία μοτοσυκλετών ήταν παλιότερα προμηθευτές του κράτους με οχήματα που κατασκεύαζαν οι ίδιοι και βασικοί κατασκευαστές των αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών που κυκλοφορούσαν στην γύρω περιοχή. Ο Soichiro Honda ξεκίνησε την αυτοκρατορία του από ένα τέτοιο κατάστημα, όπως είχαμε γράψει παλιότερα. Στην σημερινή εποχή λοιπόν, είναι τιμή για ένα συνεργείο να φτιάχνει το δικό του μοντέλο και οι αναβάτες τα αγοράζουν με την νοοτροπία του παραδοσιακού...

Πίσω στο 2005 λοιπόν, ένα κατάστημα και συνεργείο στην Osaka, ανακατασκεύαζε ένα Honda lead 50 όταν κοιτώντας το χωρίς τα πλαστικά τους ήρθε η ιδέα να επέμβουν στο πλαίσιο με τρόπο καθοριστικό κι ανεπανόρθωτο και να φτιάξουν την δική τους, προσωπική “Akira” μοτοσυκλέτα. Πράγματι, έφτιαξαν το παρακάτω που ερχόταν αρκετά κοντά σε εμφάνιση, αν και ο δίχρονος μικρός κινητήρας του Lead δεν ενέπνεε για νυκτερινές καταδιώξεις - και εκμεταλλευόμενοι την Ιαπωνική νομοθεσία που εκδίδει απλόχερα πινακίδες και δικαιολογεί αλλαγές πλαισίου, άρχισαν να το κυκλοφορούν στο δρόμο για τις εξωτερικές εργασίες του συνεργείου. Πολύ γρήγορα ήρθαν οι πρώτες παραγγελίες και κατασκευάστηκε το επόμενο custom Honda Lead, αλλά αυτή την φορά βασιζόμενο στο μοντέλο των 90 κυβικών. Από εκεί και πέρα έγινε κάτι που δεν το περίμεναν: Οι παραγγελίες άρχισαν να φτάνουν η μία, πίσω από την άλλη, μαζί με υποδείξεις και προτάσεις για βελτιώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθούν σε μία επένδυση ενός εκατομμυρίου Γιεν, ποσό που ακούγεται μεγάλο αλλά αντιστοιχεί σε λιγότερα από 9.000 Ευρώ, για να κατοχυρώσουν το μοντέλο και να ξεκινήσουν την παραγωγή του.

το πρώτο, βασισμένο σε Honda Lead 50

Έτσι γεννήθηκε το “Python” που έχει και κωδική ονομασία - M2Z-01- που προκύπτει από το όνομα του Ιάπωνα μηχανικού που έκανε την αρχική μετατροπή… Προμηθεύτηκαν μία σειρά από παλαιότερα δίχρονα σκούτερ της Honda, που στην Ευρώπη τα γνωρίζαμε ως Dio, και κατασκευάζοντας το δικό τους πλαίσιο, αναρτήσεις, φαίρινγκ, σέλα, όργανα, ηλεκτρονικά και εξάτμιση από το λαιμό και κάτω, προχώρησαν σε παραγωγή κατόπιν παραγγελίας!

Κάπως έτσι, ένα μικρό συνεργείο στην Ιαπωνία συνέχισε την παράδοση των παλαιότερων κατασκευαστών, βγάζοντας το δικό του μοντέλο. Το “Python” ζυγίζει 96 κιλά, έχει ένα τρομακτικά μεγάλο μεταξόνιο στα 1,810mm, συνολικό μήκος 2.250mm και ύψος 890mm με την σέλα να απέχει από το έδαφος μόλις 320mm! Στην Ιαπωνία οι δρόμοι δεν διαθέτουν λακκούβες και τα πεζοδρόμια, όπου επιτρέπεται να ανέβεις, δεν θα προβληματίσουν ποτέ παρά τα μόλις 120mm απόστασης από το έδαφος…. Για τις στροφές και τις μανούβρες, διατηρούμε έντονες αμφιβολίες, αλλά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά εκεί που προορίζεται.

Είναι ίσως αλήθεια ότι οι περισσότεροι διαβάζετε αυτό το κείμενο, εξαιτίας της ενδυμασίας του μοντέλου στην αρχική φωτογραφία, όμως για την ολοκλήρωση του προφίλ πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μονάχα μία μοτοσυκλέτα που έχει πάρει την υπογραφή του Katsuhiro Otomo, δημιουργού της σειράς Akira, ως γνήσια replica. Είναι το παρακάτω πρωτότυπο, που επίσης δεν ακούγεται όπως θα έπρεπε εξαιτίας του ασθενικού κινητήρα. Ωστόσο η μοναδικότητά του, έγκειται στην οπτική ταύτιση με την φανταστική μοτοσυκλέτα, και συμμετέχει σε εκθέσεις στην Ιαπωνία και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Το κόστος της υπολογίζεται σε περισσότερα από 100.000 Ευρώ, όχι τόσο γιατί αποτελείται από εξωτικά υλικά, αλλά γιατί ο δημιουργός της, Masashi Teshima, χρεώνει πολύ υψηλά την εργατοώρα…

το πρωτότυπο που έχει την έγκριση του κ.Otomo για γνήσια replica:

 

 

το NM4 Vultus της Honda:

 

Royal Enfield: Νέο ορόσημο με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις μοτοσυκλετών το 2024

Ρεκόρ παραγωγής για την ινδική εταιρεία και ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων
Royal Enfield ρεκόρ παραγωγής και πωλήσεων 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/4/2025

Ένα ιστορικό για την ίδια ορόσημο-ρεκόρ έπιασε η Royal Enfield τη χρονιά που μας πέρασε με τις πάνω από 1.000.000 μοτοσυκλέτες που πούλησε το 2024.

Όπως είχατε διαβάσει και εδώ λίγους μήνες πριν, το 2024 ήταν η χρονιά που η Royal Enfield θα έφτανε ή και θα ξεπερνούσε σε παραγωγή το ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες. Έτσι καθώς διανύουμε τον 4ο μήνα του 2025, η RE επιβεβαίωσε αυτό που είχαμε προβλέψει καταφέρνοντας όχι μόνο να φτάσει αλλά και να ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο στις μοτοσικλέτες που πούλησε σε όλον τον κόσμο.

Με μία λακωνική ανάρτηση στα κοινωνικά της δίκτυα, η εταιρεία δήλωσε: “Αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξη των συνεργατών μας, των αντιπροσώπων μας και κυρίως των πελατών μας. Σας οφείλουμε την επιτυχία αυτής της μάρκας. Σας ευχαριστούμε”.

Την παραπάνω δήλωση έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα οικονομικά αποτελέσματα της RE, με το οικονομικό έτος 2024 για τους Ινδούς να λήγει στις 31 Μαρτίου 2025. Έναντι του 2023, οι πωλήσεις μοτοσυκλετών αυξήθηκαν κατά 11% και έφτασαν στο 1,09 εκατ. μονάδες.

Το εκπληκτικό, αν κάτσει και το σκεφτεί κανείς, με την Royal Enfield, είναι ότι παράγει αποκλειστικά μοτοσυκλέτες, ανάμεσα στις οποίες δεν έχει κανένα μοντέλο κάτω από 350 κυβικά! Στην αύξηση των πωλήσεων βοήθησαν οι νέες μοτοσυκλέτες που παρουσίασε η εταιρεία τους τελευταίους μήνες, όπως και οι εξαγωγές στον υπόλοιπο κόσμο που αυξήθηκαν κατά 37% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Η Enfield Cycle Company, όπως αρχικά ονομαζόταν η εταιρεία, ιδρύθηκε το 1901 στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι ο παλαιότερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στον κόσμο με συνεχή παραγωγή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός της “μετανάστευσης” της εταιρείας από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ινδία και θα το δούμε επιγραμματικά παρακάτω.

Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, η ινδική κυβέρνηση χρειαζόταν αξιόπιστες μοτοσυκλέτες για την αστυνομία και το στρατό της. Το 1952, η ινδική κυβέρνηση δοκίμασε μερικές μοτοσυκλέτες της εταιρείας και βρήκε το Royal Enfield Bullet (το οποίο είναι σε συνεχή παραγωγή από το 1932 έως και σήμερα!) ξεχωριστό για την αντοχή και τις επιδόσεις του, έτσι παρήγγειλε 800 τέτοιες μοτοσυκλέτες.

Για να καλύψει την τεράστια ζήτηση, η Enfield συνεργάστηκε με την Madras Motors, μία ινδική εταιρεία και δημιουργήσαν τη Enfield India Ltd, με έδρα το Chennai. Το 1971 το εργοστάσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο κλείνει και η παραγωγή μεταφέρεται εξολοκλήρου στην Ινδία. Το 1994, το γκρουπ Eicher Motors εξαγοράζει την Enfield India και το brand μετονομάστηκε σε Royal Enfield για να αρχίσει από εκεί και έπειτα η μεταμόρφωση της RE από μια σχεδόν τοπική εταιρεία με ιστορικό όνομα και ετήσια παραγωγή περίπου 25.000 μοτοσυκλετών σε έναν παγκόσμιο κατασκευαστή, από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, ειδικά στους κυβισμούς 350-650. Χωρίς παπιά, χωρίς σκούτερ και χωρίς μοτοσυκλέτες σε κυβισμούς από 50 έως και 300 κ.εκ.!

Η εταιρεία διατηρεί πλέον τρεις σταθμούς παραγωγής – όλοι στην Ινδία – με τους δύο από αυτούς να ανοίγουν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας ξεκάθαρα την ανάπτυξη της εταιρείας. Πλέον έχει επίσης και μονάδα συναρμολόγησης στην Ταϊλάνδη (και άλλες πέντε Αργεντινή, Κολομβία, Βραζιλία, Μπαγκλαντές και Νεπάλ) που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγο καιρό. Σήμερα, η Royal Enfield είναι μία παγκόσμια εταιρεία μοτοσυκλετών με 100% ινδικές ρίζες.