BMW VISION NEXT 100: Όλα καλά θα πάνε…

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

13/10/2016

Η BMW παρουσίασε την αντίληψή της για το μέλλον της αυτοκίνησης και παράλληλα ενσωμάτωσε μία «αυτό-ισορροπούμενη» / διασυνδεδεμένη μοτοσυκλέτα, που καταργεί το κράνος, θέτοντας ερωτήματα για τα επόμενα εκατό χρόνια...

Πρέπει με το ζόρι τώρα να μιλήσουμε για το μέλλον. Κάθε φορά που μία εταιρία βγάζει ένα φουτουριστικό σχέδιο, μακριά από κάθε έννοια πραγματικότητας, εμείς θα πρέπει να ξεκινάμε από την αρχή την ίδια κουβέντα που έχει πάντα και την ίδια κατάληξη. Ότι κάθε πέρσι ήταν και καλύτερα, ότι το μέλλον της μοτοσυκλέτας είναι ένα δυστοπικό συνονθύλευμα από ηλεκτρονικά βοηθήματα, πολύ μακριά από αυτό που ξέρουμε τώρα και πως η βασική μοναδικότητα που μας προσφέρει η μοτοσυκλέτα –η αίσθηση ελευθερίας- θα χαθεί για πάντα.

Στην πράξη έτσι παίζουμε το παιχνίδι της εταιρίας που παρουσιάζει το σχέδιο, απλά για να γίνει ντόρος γύρω από το όνομά της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για την BMW και πρέπει να αναφερθούμε στο φουτουριστικό σχέδιο, από την στιγμή που βλέπουμε από εχθές, να έχει φουντώσει και πάλι η συζήτηση για το μέλλον της μοτοσυκλέτας,  γύρω από το νέο σχέδιο.

Η «Tron-like» μοτοσυκλέτα της BMW, κρύβει μέσα στους τροχούς της τα γυροσκόπια που την κρατούν σε ισορροπία και έχει ένα πλαίσιο που κάμπτεται αντίστοιχα με την ταχύτητά της, για να μπορεί να στρίβει. Επειδή την ισορροπία της αναλαμβάνουν τα γυροσκόπια στους τροχούς με την μεταβαλλόμενη αυλάκωση του εύκαμπτου εξωτερικού κελύφους, το VISION NEXT 100 δεν χρειάζεται κράνος για να το οδηγήσεις, αφού θεωρητικά δεν μπορεί να πέσει. Επίσης θεωρικά δεν μπορεί να τρακάρει με άλλα οχήματα, καθώς είναι διασυνδεδεμένο μαζί τους για αποφυγή ατυχημάτων… Από αυτά και μόνο, κάθε έννοια της οδήγησης μοτοσυκλέτας όπως την ξέρουμε παύει να ισχύει σε μία τέτοια υλοποίηση και η εμπειρία της βόλτας μαζί της, θα είναι σίγουρα κάτι πολύ διαφορετικό – αν υπάρξει ποτέ τέτοια περίπτωση. Προς το παρόν κανείς δεν μπορεί να απαντήσει πώς είναι να οδηγείς κάτι τέτοιο, ούτε η ίδια η BMW, από την στιγμή που αυτό που βλέπουμε δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μη λειτουργικό μοντέλο. Πρακτικά πρόκειται για μία έκθεση ιδεών, μ’ ένα σεβαστό κόστος εργατοωρών σε ακριβοπληρωμένους σχεδιαστές, και άμεσο όφελος τον ντόρο γύρω από το όνομα της BMW…

Έχοντας επισκεφτεί τους χώρους της BMW Motorrad, σε διάφορες χρονικές περιόδους με ποιο πρόσφατη την περίοδο που μόλις είχαν μετακομίσει στις εγκαταστάσεις της F1 – έχουμε δει και από κοντά, τον τρόπο λειτουργίας ενός από τα πιο εντατικά εργαζόμενα σχεδιαστικά τμήματα. Κάθε τι που αναλαμβάνουν, είτε πρόκειται για νέο μοντέλο, είτε για την ανανέωση ενός υπάρχοντος, προέρχεται από μία ομάδα ανθρώπων όπου το εμπορικό τμήμα έχει βαρύτητα λόγου. Από εκεί και πέρα υπάρχουν στο χρονοδιάγραμμα εργασιών αρκετά περιθώρια για να εργαστούν σε εκθέσεις ιδεών, όπως το Next 100. Αυτό στην BMW είναι πολύ πιο προγραμματισμένο και τοποθετημένο σε ράγες, απ’ ότι σε άλλες εταιρίες… Για παράδειγμα ο εκκεντρικός διευθυντής του σχεδιαστικού τμήματος της Yamaha, πραγματοποιεί τέτοιου είδους σχέδια κατά βούληση –δική του- και όχι βάση εταιρικού σχεδιασμού. Έχει κι αυτή η τακτική τα δικά της προτερήματα, ενώ μία πιο «υβριδική» κατάσταση επικρατεί στην Honda. Στην BMW όμως ο εταιρικός προγραμματισμός έχει συμπεριλάβει στο χρονοδιάγραμμα τέτοιες «ασκήσεις» και μάλιστα έχει δώσει κατεύθυνση.

Η BMW παραμένει πρωτίστως μία εταιρία που κατασκευάζει αυτοκίνητα, και σε πολλές περιπτώσεις οι κινήσεις της BMW Motorrad είναι απόρροια μίας πολιτικής που έχει μάθει να εκφράζει το όραμα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Το VISION NEXT 100 είναι αυτό ακριβώς: Ανάμεσα στα φουτουριστικά αυτοκίνητα που σχεδίασαν για αντίστοιχη έκθεση στο Los Angeles, παρουσίασαν και μία πρόταση στους δύο τροχούς καθώς αυτό αποτελεί κομμάτι της εικόνας της εταιρίας. Δεν σημαίνει ότι αυτό που βλέπουμε, είναι πράγματι το μέλλον της μοτοσυκλέτας για τους Γερμανούς, αφού όπως είπαμε αυτό καθορίζεται από μία ομάδα που βαρυσήμαντο ρόλο έχει το εμπορικό κομμάτι. Ωστόσο ο προβληματισμός που εκφράζεται για το μέλλον της μοτοσυκλέτας, ανάμεσα σε αυτοκίνητα που διασυνδεδεμένα κινούνται αυτόνομα, πράγμα τωρινό και όχι μακρινό, είναι απόλυτα βάσιμος και τον ενστερνιζόμαστε στο έπακρο. Μιλώντας με τον άνθρωπο που αυτή την στιγμή φτιάχνει το Motobot για την Yamaha, το πρώτο ρομπότ που θα μπορεί να οδηγήσει μοτοσυκλέτα ακριβώς όπως και ο άνθρωπος, είχα θέσει τον ίδιο προβληματισμό: Στο κοντινό μέλλον η μοτοσυκλέτα θα βρεθεί πολύ πιο πίσω από την πρόοδο στα αυτοκίνητα, που ήδη έχουν θέσει τις βάσεις για την μεταξύ τους επικοινωνία, κερδίζοντας έναν βαθμό ανεξαρτησίας. Ανάμεσά τους οι μοτοσυκλέτες και κυρίως η διήθηση που μας ενδιαφέρει εδώ στην Ελλάδα, θα είναι στο τέλος ο μόνος αστάθμητος παράγοντας. Μήπως λοιπόν τέτοιες υλοποιήσεις, όπως το Motobot ή το Vision 100 θα δώσουν μία κάποια (κακή για εμάς) λύση; Ιάπωνες και Γερμανοί σχεδιαστές βρίσκουν εδώ ένα κοινό παρονομαστή, ότι ακόμα κι αν οδηγηθούμε εκεί, αυτό δεν θα γίνει στις μέρες που μας αναλογούν οδηγώντας... Πρόκειται για τους ανθρώπους που καθορίζουν τις εξελίξεις, για αυτούς που φτιάχνουν το μέλλον, κι όμως δεν βλέπουν ότι οι μοτοσυκλέτες θα πάψουν να είναι κάτι άλλο από αυτό που ξέρουμε τώρα, τουλάχιστον για πολύ καιρό ακόμα. Με αυτό ως δεδομένο ας αντιμετωπίζουμε σχέδια όπως το Vision 100 με πιο ελαφριά καρδιά, και όχι ως απόλυτες εκφράσεις ενός δυστοπικού μέλλοντος για τις μοτοσυκλέτες. Άλλωστε πάντα υπάρχει και κάτι το θετικό, θα θέλαμε για παράδειγμα να δούμε ακόμα και σήμερα τροχούς που μεταλλάσσουν το πέλμα που έρχεται σε επαφή με τον δρόμο και από εξαιρετική πρόσφυση στο χώμα, σου δίνουν την δυνατότητα να πλαγιάσεις στην άσφαλτο. Με την σημερινή πρόοδο των μεγάλων μοτοσυκλετών παντός δρόμου, τα ελαστικά είναι πλέον τα μόνα που δεν μπορείς να προσαρμόσεις –σε βαθμό απόλυτο- με το πάτημα ενός κουμπιού…

Εκτός από τους τροχούς, αυτή την στιγμή θα ήταν όμορφο να είχαμε και τα γυαλιά του Vision Next 100, που ενσωματώνουν ένα HUD (οθόνη προβολής) προβάλλοντας πληροφορίες για την οδήγηση. Με εμφάνιση εμπνευσμένη από την ονειρική BMW R32 του 1923, το Vision Next 100 είναι μία άσκηση σχεδιασμού, απέναντι σε προβληματισμούς που εμείς ως μοτοσυκλετιστές, πιθανότατα δεν θα προλάβουμε να έχουμε…

KYMCO – Αλλαγή στο μοντέλο διοίκησης για 1η φορά στην 60χρονη ιστορία της

Νέος πρόεδρος ο Ke Junbin στη θέση του Ke Shengfeng - Έπειτα από σύγκρουση των οικογενειών που την διοικούν
Αλλαγή στην ηγεσία της KYMCO
Από το

motomag

17/4/2025

Στη τελευταία συνεδρίαση των μετόχων του ομίλου KYMCO, ο πρόεδρος Ke Shengfeng ανακοίνωσε ότι ο επόμενος που θα πάρει τη θέση του θα είναι ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος Ke Junbin, ο οποίος έχει διαμετρικά αντίθετο όραμα για το μέλλον της εταιρείας με εκείνον.

 

Εκπροσωπώντας την οικογένεια που έχει και τις περισσότερες μετοχές στην KYMCO με μερίδιο άνω του 30%, ο Ke Shengfeng (Allen Ko) είχε ανακοινώνει αιφνίδια την παραίτησή του την 1η Απριλίου βρισκόμενος σε διαφωνία με το νο. 2 της εταιρείας, τον Ke Junbin (Chun-Ping Ko) που εκπροσωπεί τη δεύτερη σε αριθμό μετοχών οικογένεια, η οποία κατέχει ποσοστό λίγο χαμηλότερο από το 20%.

Το “όπου λαλούν πολλοί κοκόροι” είναι και αυτό που ταιριάζει καλύτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους δύο ισχυρούς άνδρες της ταϊβανέζικης εταιρείας να βλέπουν διαφορετικούς δρόμους επιβίωσης για την KYMCO εξυπηρετώντας παράλληλα τα συμφέροντα των οικογενειών που εκπροσωπούν.

Ke Shengfeng KYMCO
Ο Ke Shengfeng οδήγησε την KYMCO όχι μόνο στην ανάπτυξη αλλά και στην τεχνολογική εξέλιξη και κάνει τώρα ένα βήμα πίσω βλέποντας το καλό της εταιρείας του

Ο Ke Shengfeng, έχει οδηγήσει την KYMCO στην ανάπτυξη την τελευταία 10ετία και την έχει ισχυροποιήσει και στο κομμάτι της ηλεκτροκίνησης με το σύστημα εναλλάξιμων μπαταριών iONEX, βάζοντας βάσεις και για το μέλλον της. Σύμφωνα με τα όσα είπε κατά την παραίτησή του, ο Ke Junbin του έβαζε “τρικλοποδιές” στη χάραξη της στρατηγικής της εταιρείας παίρνοντας αποφάσεις που αναιρούσαν έως έναν βαθμό αυτά που οραματιζόταν ως πρόεδρος. Μάλιστα ο Ke Shengfeng ανέφερε ότι ο Ke Junbin προετοίμαζε “πραξικόπημα” με στόχο την ανατροπή του ώστε να πάρει τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας έχοντας τη θέση τόσο του προέδρου όσο και του διευθύντοντος συμβούλου.

 

Ο Ke Shengfeng θέλει η διοίκηση της KYMCO να απομακρυνθεί από τον έλεγχο των οικογενειών και να πάρει μια πιο μοντέρνα μορφή έχοντας στην κορυφή επαγγελματίες που παίρνουν αποφάσεις με στόχο τη βιωσιμότητα της εταιρείας και στο μέλλον. Αυτό πιστεύει ότι πρέπει να γίνει και σε κατώτερες διοικητικές θέσεις όπου σε πολλά πόστα βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέλη των οικογενειών, τα οποία, από ό,τι καταλαβαίνουμε δεν βρίσκονται εκεί βάσει της αξίας τους.
 

Έχοντας την υποστήριξη και της τρίτης ισχυρότερης οικογένειας στο μετοχικό σχήμα της KYMCO, ο Ke Shengfeng μπορεί και να το κατάφερε αφού και οι τρεις οικογένειες συμφώνησαν να αφήσουν την ανώτατη διοίκηση της εταιρείας στους επαγγελματίες έχοντας διατηρώντας τον έλεγχο του δ.σ., κάτι που γίνεται για πρώτη φορά στα 60 χρόνια της εταιρείας που από μία μικρή οικογενειακή επιχείρηση έφτασε να εξάγει τα μοντέλα της σε 100 χώρες.
 

Ο Ke Shengfeng θα συνεχίσει να υποστηρίζει την KYMCO στον παγκόσμιο σχεδιασμό προϊόντων, την ανάπτυξη στρατηγικής και τη διάταξη των επιχειρήσεων στο εξωτερικό ως εκτελεστικός διευθυντής. Ο Ke Junbin ως νέος πρόεδρος της KYMCO θα προσπαθήσει αρχικά να σταθεροποιήσει τις εσωτερικές υποθέσεις της ταϊβανέζικης εταιρείας και να την προστατέψει από “εξωτερικές συγκρούσεις”.