Aprilia RSV4 X: Ξεπούλησε με το καλημέρα

Για λίγους και εκλεκτούς

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

10/9/2019

Το Aprilia RSV4 1100 Factory είναι η πιο δυνατή μοτοσυκλέτα για νόμιμη χρήση στο δρόμο που έχουμε δυναμομετρήσει ποτέ στο ΜΟΤΟ. Το video απ’ τη δοκιμή της το είδατε πρόσφατα, όπως και τον τρόπο που καταπίνει την ευθεία των Μεγάρων. Φανταστείτε τώρα μια μοτοσυκλέτα βασισμένη σε αυτή, όπου η ιπποδύναμή της φτάνει τους 225 ίππους και το βάρος της χωρίς υγρά να περιορίζεται στα 165kg, όπως ανακοινώνει η Aprilia.

Η RSV4 X δεν είναι μια απλή μοτοσυκλέτα, αλλά μια περιορισμένης παραγωγής έκδοση σε μόλις 10 αντίτυπα, που αποτελεί φόρο τιμής στο project της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, με το οποίο είχε κερδίσει επτά τίτλους πριν από 10 χρόνια.

Θυμηθείτε: Aprilia RSV4 1100 Factory: VIDEO δοκιμή στα Μέγαρα με τον πρωταθλητή Λευτέρη Πίππο!

Αυτή η περιορισμένη έκδοση (που δεν είναι ομολογκαρισμένη για χρήση στο δρόμο, καθώς δεν διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμό) απευθύνεται στους πιο σκληροπυρηνικούς αναβάτες του είδους, που παράλληλα έχουν την οικονομική δυνατότητα όχι μόνο να την αποκτήσουν αλλά και να την συντηρήσουν. Κοινώς απευθύνεται σε αγωνιζόμενους κυρίως της παγκόσμιας σκηνής, αφού επί της ουσίας είναι οι μοναδικοί που μπορούν να οδηγήσουν μια τέτοια μοτοσυκλέτα στα όριά της και να καλύψουν τα έξοδά της. Έτσι, τόσο ο Max Biaggi όσο και ο Andrea Iannone που είχαν την ευκαιρία να οδηγήσουν την RSV4 X στο Mugello, τον περασμένο Μάρτιο που έγινε η πρώτη της παρουσίαση, έδωσαν ήδη την παραγγελία τους ώστε να αποκτήσει ο καθένας τη δική του. Οι υπόλοιποι οκτώ τυχεροί φρόντισαν να κάνουν την παραγγελία τους ηλεκτρονικά και να εξασφαλίσουν μια RSV4 X για αξέχαστα track days…

“Με ενθουσιάζει πραγματικά ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει στις στροφές του Mugello, η RSV4 Χ. Οδηγώντας, μου δίνει ακριβώς την ίδια αίσθηση που έχει μια αγωνιστική μοτοσυκλέτα και μόλις την καβάλησα αισθάνθηκα σαν να μην σταμάτησα ποτέ τους αγώνες.” Είπε ο Max Biaggi.

Θυμηθείτε: Aprilia RSV4 1100 Factory - Τελική ταχύτητα [video]

Για τη δημιουργία της RSV4 X, η Aprilia Racing, που είναι το πιο τεχνολογικά προηγμένο τμήμα του ομίλου Piaggo και αναλαμβάνει την εξέλιξη των τεχνολογιών που εφαρμόζονται στις μοτοσυκλέτες του, πήρε μια RSV4 1100 Factory και έθεσε τα όρια πιο ψηλά. Σχετικά με τον κινητήρα, ο οποίος έχει συναρμολογηθεί στο χέρι, ελέγχοντας κομμάτι-κομμάτι τις ανοχές και τα όρια σφιξίματος όπως γίνεται στους αγωνιστικούς κινητήρες, έχει αρκετές τροποποιήσεις. Η κεφαλή έχει δεχτεί αλλαγές, διαθέτοντας νέο εκκεντροφόρο εισαγωγής, νέα ελατήρια βαλβίδων, νέα καπελότα, που χρησιμοποιούνται στις μοτοσυκλέτες του Motul WSBK ώστε ο εκκεντροφόρος να έχει πιο “άγριο” προφίλ και νέες καπελοθήκες. Το σύστημα εξαγωγής είναι της Akrapovic με σωλήνες τιτανίου και τελικό από carbon, ενώ το φίλτρο αέρα είναι το ίδιο με αυτό που χρησιμοποιεί η μοτοσυκλέτα του Andrea Iannone στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Grand Prix και κατασκευάζεται από την Sprint Filter. Με αυτές τις αλλαγές έγινε και ο επαναπρογραμματισμός της ECU, με την ιπποδύναμη να φτάνει τους 225 ίππους.

Ωστόσο, δεν είναι αυτό το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στην RSV4 X αλλά το ANN (Aprilia No Neutral) και οι δαγκάνες της GP4-MS billet, καθώς είναι η πρώτη φορά που αυτός ο εξοπλισμός χρησιμοποιείται σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, έστω και περιορισμένης. Το ANN έχει να κάνει με την τοποθέτηση των γραναζιών των σχέσεων μέσα στο κιβώτιο κι έτσι η νεκρά εντοπίζεται πλέον “κάτω” από την πρώτη χωρίς να παρεμβάλλεται πλέον μεταξύ αυτής και της δευτέρας. Με αυτό τον τρόπο, επιτυγχάνονται πιο άμεσες αλλαγές και αυτή η τεχνολογία χρησιμοποιείται τόσο στις μοτοσυκλέτες των MotoGP όσο και των Motul WSBK. Τις δαγκάνες GP4-MS τις είχαμε δει και από κοντά για πρώτη φορά στην περσινή EICMA, όταν η Brembo τις είχε στο περίπτερό της και ανακοίνωνε πως θα ξεκινήσει τη μαζική παραγωγή τους, μεταφέροντας αυτούσια την τεχνολογία απ’ τους αγώνες στις μοτοσυκλέτες “καθημερινής χρήσης”.

Όλα τα πλαστικά της RSV4 X είναι κατασκευασμένα από carbon και διαθέτει νέο και ελαφρύτερο ρεζερβουάρ, ενώ είναι βαμμένα με τα χρώματα της Aprilia RS-GP. Οι ζάντες της Marchesini είναι από μαγνήσιο και κάνουν πιο ακριβείς τους χειρισμούς της μοτοσυκλέτας. Πολλά απ’ τα εξαρτήματα έχουν δημιουργηθεί σε εργαλειομηχανές CNC, όπως είναι και οι GP4-MS, καθώς με την ακρίβεια της κατασκευής περιορίζεται και το βάρος.

https://bit.ly/MOTO_661

Επικαιρότητα

Malcolm Smith - Απεβίωσε στα 83 του ο “διασημότερος μοτοσυκλετιστής των ΗΠΑ”

Συμπρωταγωνιστής του Steve McQueen στο ντοκιμαντέρ "On Any Sunday"

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/11/2024

Μια εξέχουσα προσωπικότητα των δύο τροχών, ειδικά στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο Malcolm Smith άφησε ποικιλοτρόπως το σημάδι του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Επιτυχημένος αγωνιζόμενος, ιδιοκτήτης συνεργείου και έκθεσης μοτοσυκλέτας, έμπορος ανταλλακτικών, χορηγός, φιλάνθρωπος, ηθοποιός και πολλά ακόμη, ο Malcolm Smith ήταν πάνω από όλα ένας χαμογελαστός άνθρωπος που χαιρόταν κάθε λεπτό της ζωής του και ήθελε να προσφέρει, σύμφωνα με τα όσα λένε εκείνοι που τον γνώριζαν και αυτό είναι που κάνει την "προσφορά" του στον κόσμο της μοτοσυκλέτας ακόμη πιο σημαντική.

Ο "πιο αγαπημένος μοτοσυκλειστής της Αμερικής" απεβίωσε στα 83 του χρόνια χτυπημένος από Parkinson, τη νόσο που προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του.

Για τα κατορθώματά του στους αγώνες ο Smith έχει μπει στo ΑΜΑ Motorcycle Hall of Fame, στο Off-Road Motorsports Hall of Fame και στο Motorsports Hall of Fame America, ενώ έχει κερδίσει το βραβείο επιτευγμάτων "Spirit of the Entrepreneur".

Ο Καναδοαμερικανός γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1941 και από μικρή ηλικία τον κέντριζε ο μηχανοκίνητος αθλητισμός και ιδιαίτερα οι δύο τροχοί. Σε ηλικία 14 ετών, το 1956, ο Smith έκανε την είσοδό του στα αγωνιστικά δρώμενα στις ΗΠΑ με μια δικύλινδrη 500άρα Matchless.

Μετά από 10 χρόνια ήρθαν και οι πρώτες σημαντικές διακρίσεις, όπου από το 1966 και μέχρι το 1976 ο Smith κατέκτησε 8 χρυσά μετάλλια στο International Six Days Enduro, ενώ κέρδισε 3 φορές με αυτοκίνητο και 2 φορές με μοτοσυκλέτα τον αγώνα Baja 1000.

Η επιτυχημένη πορεία του Smith συνέχισε και στον αγώνα Baja 500, τον οποία κέρδισε μία φορά με μοτοσυκλέτα και τρεις με αυτοκίνητο.

Οι νίκες για τον Καναδοαμερικανό δεν σταμάτησαν εκεί αφού κέρδισε και τον αγώνα Mint 400 στη Νεβάδα το 1970 και το ράλι Roof of Africa το 1975. Τερμάτισε τέταρτος στο Paris-Dakar με αυτοκίνητο το 1988, ενώ έχει κερδίσει το Atlas Rallye στο Μαρόκο το 1987.

Εκτός από τους αγώνες ο Smith ασχολήθηκε και με τις επιχειρήσεις και σε ηλικία μόλις 20 ετών το 1961 διατέλεσε διευθυντής service στην Αντιπροσωπεία K&N Motorcycles στο Riverside, την οποία και αγόρασε μετά από 6 χρόνια.

Το 1967, ίδρυσε την Malcolm Smith Motorsports, ενώ το 1972 ήρθε η ίδρυση της Malcolm Smith Racing Products (MSR), η οποία δραστηριοποιούνταν στην παραγωγή εξοπλισμού αναβατών και διάφορων ανταλλακτικών και αξεσουάρ.

Από τις αρχές της δεκαετίας '80, ο Malcolm άρχισε να ασχολείται περισσότερο με την εταιρεία του και δεν έπαιρνε πλέον τόσο συχνά μέρος σε αγώνες.

Ο Malcolm Smith παντρεύτηκε το 1983 με την συνεργάτιδα του Joyce, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά, τους Alexander, Ashley, Louise και Joel. Το 2009, η αντιπροσωπεία του βραβεύτηκε από το περιοδικό Dealernews ως η κορυφαία στην Αμερική. To 2014 ο Smith και η γυναίκα του αποφασίσανε να βγούνε στη σύνταξη, δίνοντας τα ηνία στα παιδιά τους.

Ο Smith είχε και φιλανθρωπικό έργο ιδρύοντας το 1998 το Malcom Smith Motosports Foundation, έναν οργανισμό βασισμένο στην αγωνιστική κοινότητα με στόχο να προσφέρει βοήθεια στο παιδικό χωριό El Oasis της Baja, τoν τόπο με τον οποίο σύνδεσε το όνομά του μέσω των αγωνιστικών του επιτυχιών.

Αυτό που έκανε τον Smith γνωστό έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας ήταν η συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ του 1971 "On Any Sunday" του Bruce Brown, στο πλευρό του αστέρα της μεγάλης οθόνης Steve McQueen και του Αμερικανού πρωταθλητή flat track Mert Lawwill. Το ντοκιμαντέρ πήρε και το Όσκαρ στην κατηγορία του το 1972, ενώ αυτή δεν ήταν η μοναδική εμφάνιση του Smith στη μεγάλη οθόνη με μετέπειτα συμμετοχές σε ταινίες αλλά και ντοκιμαντέρ, μεταξύ των οποίων το "Dirt" (1979) και το "On Any Sunday II" (1981).

Πηγή έμπνευσης για χιλιάδες μοτοσυκλετιστές και αγωνιζόμενους ως προς τον τρόπο ζωής του, ο Smith πέθανε στο σπίτι του στο Riverside της Καλιφόρνια, στις 26 Νοεμβρίου, περιτριγυρισμένος από την ευρύτερη οικογένεια του (όπως ήλπιζε ότι θα γίνει όταν έφτανε εκείνη η ώρα), η οποία ζήτησε αντί για λουλούδια να γίνουν δωρεές στο ίδρυμα του Καναδοαμερικανού.