Yamaha-Ducati κατέληξαν στα φαίρινγκ των MotoGP

To "κουτί των διαστάσεων" αποδίδει
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/2/2019

Το θέμα των φαίρινγκ στα MotoGP είναι κάτι που έχει απασχολήσει την διοργανώτρια αρχή (την Dorna), τις ομάδες και τους αναβάτες πάρα πολύ καιρό και οι αλλαγές στους κανονισμούς κάνουν όλο και πιο δύσκολο το έργο των σχεδιαστών, οι οποίοι ψάχνουν να βρουν ευφάνταστους τρόπους να τους παρακάμψουν. Γι' αυτό κάθε φορά που εμφανίζεται μια καινούργια λύση από τις ομάδες, όπως συνέβη πρόσφατα στην Sepang με την Yamaha και την Ducati,  χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς αν είναι ένα φαίρινγκ που προορίζεται μόνο για τις δοκιμές των MotoGP δεν απαιτείται έγκριση από τον τεχνικό διευθυντή των GP, Danny Aldridge, ενώ αν πάρουν την έγκριση με σκοπό να χρησιμοποιηθούν σε αγώνες, μπορεί να αποδώσουν όπως αναμενόταν και να καταλήξουν  στα σκουπίδια. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν το φαίρινγκ τύπου… σφυροκέφαλος της Ducati, το οποίο το είδαμε σε αρκετές δοκιμές πέρσι, αλλά ποτέ σε αγώνα.


Πάντως, τα φαίρινγκ που έδειξαν οι Ducati και η Yamaha στην Sepang για το 2019, κατάφεραν να αποσπάσουν και τα δύο την έγκριση του Aldridge. Όπως δήλωσε ο ίδιος σε μια συνέντευξή του στο Crash.net, "Τα νέα φαίρινγκ των Ducati και Yamaha που είδατε στην Sepang έχουν το δικό μου ΟΚ, σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμό τους." Το σημαντικό όμως είναι ότι για το 2019 έχει παρουσιαστεί μια καινούργια εξέλιξη, ένα ειδικό "κουτί διαστάσεων", το οποίο λειτουργεί όπως οι θήκες που έχουν οι αεροπορικές εταιρείες στα check in των αεροδρομίων, προκριμένου να δουν οι επιβάτες αν οι χειραποσκευές τους πληρούν τα κριτήρια για να μπουν στην καμπίνα του αεροπλάνου. Έτσι κι αυτή η κατασκευή χρησιμοποιείται από τις ομάδες για να δουν αν τα φαίρινγκ τους συμμορφώνονται με τα κριτήρια των διαστάσεων που έχει καθορίσει η Επιτροπή των Αγώνων. Είναι δηλαδή ένας μπούσουλας!


Όπως είπε ο Aldridge, το φαίρινγκ της Yamaha δοκιμάστηκε μέσα στο κουτί και πέρασε το τεστ. Σε ό,τι αφορά το φαίρινγκ της Ducati, η ομάδα δανείστηκε την κατασκευή, αλλά δεν είπαν αν τελικά το φαίρινγκ τους χώρεσε μέσα εκεί ή ήταν εκτός διαστάσεων. Στην δεύτερη περίπτωση, η Ducati θα πρέπει να πρέπει να προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές μέχρι τις δοκιμές του Qatar, σε περίπτωση βέβαια που έχουν αποφασίσει πως θα πορευτούν με τον συγκεκριμένο σχεδιασμό.
Να θυμίσουμε ότι βάσει των κανονισμών των MotoGP, τα αεροδυναμικά φτερά απαγορεύονται, αλλά επιτρέπονται κατασκευές που ενισχύουν τις δυνάμεις που φορτίζουν κάθετα την μοτοσυκλέτα, οι οποίες είναι ενσωματωμένες στο φαίρινγκ (κάτι που στην ουσία σημαίνει ότι είναι κλειστές από κάτω δημιουργώντας μια λούπα), εφόσον έχουν, βεβαίως, και την έγκριση του Aldridge.

Ετικέτες

Moto Morini X-Cape 700 2025 - Η ανταγωνιστική τιμή του στην Ελλάδα

Με 70 ίππους και πλούσιο στάνταρ εξοπλισμό - Δύο εκδόσεις σε τιμή μεσαίου σκούτερ
Moto Morini x-Cape 700 τιμή στην Ελλάδα 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

16/4/2025

Σχεδιαστικό ρετούς, σημαντική αύξηση 18% στην ισχύ του μεγαλύτερου πλέον σε χωρητικότητα μοτέρ και εναρμόνιση με τις Euro 5+ προδιαγραφές φέρνει μαζί του το δικύλινδρο X-Cape 700 που είναι τώρα διαθέσιμο και στην ελληνική αγορά.

Η σχεδιαστική ανανέωση της καλαίσθητης δικύλινδρης crossover της ιταλικής εταιρείας συνδυάζεται με την αναβάθμιση του κινητήρα που κέρδισε 50 κ.εκ. σε σχέση με το προηγούμενο, έγινε προδιαγραφών Euro 5+ και μαζί με αυτό αύξησε την απόδοσή του από τους 60 ίππους στους 7 (!), στις 8.500 σ.α.λ., μόλις 250 στροφές ψηλότερα σε σχέση με πριν. Σημαντική αύξηση είχαμε και στη μέγιστη τιμή της ροπής που ανέβηκε, από τα 5,6 κιλά στις 7.000 σ.α.λ., στα 6,9 και αποδίδεται 500 στροφές χαμηλότερα σε σχέση με πριν. Έτσι το X-Cape δυνάμωσε αρκετά και αντιμετωπίζει πλέον σαφώς πιο άνετα τα 213 στεγνά κιλά του βάρους του.

Moto Morini x-Cape 700 τιμή στην Ελλάδα 2025

Στον εξοπλισμό του X-Cape 700, με τους τροχούς των 19 και 17 ιντσών εμπρός και πίσω αντίστοιχα, ανήκει η ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα που φέρει νέο μηχανισμό, δύο θύρες USB (η μία είναι Type-C), προστατευτικές χούφτες, προστατευτική ποδιά, full LED φωτιστικά σώματα, όπως και TFT οθόνη επτά ιντσών που ενσωματώνει και σύστημα πλοήγησης. Στάνταρ είναι και το ρυθμιζόμενο ABS της Bosch που απενεργοποιείται για κίνηση στο χώμα, όπως και οι αισθητήρες παρακολούθησης πίεσης των ελαστικών.

Το X-Cape 700 διατίθεται σε έκδοση με χυτές ζάντες αλουμινίου και ελαστικά δρόμου για καθημερινή οδήγηση σε αστικό περιβάλλον (μόνο στο Μαύρο χρώμα) ή σε έκδοση με ακτινωτές ζάντες (σε 3 χρώματα) και ελαστικά Pirelli Scorpion Rally STR για adventure αποδράσεις. Σε αυτή την έκδοση στάνταρ είναι και το κεντρικό σταντ όπως και η απομακρυσμένη ρύθμιση για την προφόρτιση του ελατηρίου του αμορτισέρ της ΚΥΒ που ρυθμίζεται και στις δύο εκδόσεις σε προφόρτιση και επαναφορά, ενώ το ανεστραμμένο πιρούνι της Marzocchi με τα 50άρια καλάμια είναι πλήρως ρυθμιζόμενο. Στάνταρ είναι επίσης και η κάμερα καταγραφής μέσω app απευθείας στο κινητό τηλέφωνο.

Moto Morini x-Cape 700 τιμή στην Ελλάδα 2025

Η γκάμα των αξεσουάρ που έχουν σχεδιαστεί για το 700άρι X-Cape είναι εκτεταμένη και περιλαμβάνει: 
-σετ βαλίτσες αλουμινίου Tris
-σετ μαλακές βαλίτσες Tris
-εξάτμιση Rally
-χαμηλή σέλα
-σέλα Rally
-θερμαινόμενα γκριπ
-προστατευτικά κάγκελα κινητήρα και φαίρινγκ
-προστατευτική ποδιά κινητήρα

Τα αξεσουάρ θα είναι διαθέσιμα από το επίσημο δίκτυο Moto Morini το καλοκαίρι του 2025.

Το X-Cape 700 θα είναι διαθέσιμο στο δίκτυο συνεργατών της Moto Morini σε δύο εκδόσεις: αυτή με τις ζάντες αλουμινίου και τα ελαστικά δρόμου, μόνο σε μαύρο χρώμα (Black Ebony) και τιμή στα 6.790 ευρώ και εκείνη με τους ακτινωτούς τροχούς που είναι διαθέσιμη σε τρία χρώματα κόκκινο (Red Passion), λευκό (Carrara White) και μαύρο (Black Ebony), με τιμή λανσαρίσματος στα 7.190 ευρώ.

Η ιταλική εταιρεία που σχεδιάζει και εξελίσσει τις μοτοσυκλέτες της στην Ιταλία και τις κατασκευάζει στην Κίνα θέτοντας τα δικά της στάνταρ και ακολουθεί επιθετική τιμολογιακή πολιτική σε όλη την Ευρώπη με στόχο να αυξήσει τα νούμερα των πωλήσεών της. Αυτό το γνωρίζεται ήδη από την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε στον Alan Cathcart ο γενικός διευθυντής της εταιρείας Alberto Monni και δημοσιεύτηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου του ΜΟΤΟ (#663).