Maverick Vinales: Κάτοικος Qatar με στόχο την κορυφή

Μια προσπάθεια να εξελιχθεί σε όλους τους τομείς
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

9/12/2019

Τα πράγματα στα MotoGP έχουν αλλάξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Από την εποχή που οι αναβάτες έπιναν αλκοόλ και κάπνιζαν πάνω στη μοτοσυκλέτα τους πριν την εκκίνηση (βλ. Barry Sheene) έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, που υποβάλλουν τον εαυτό τους σε ένα εξαντλητικό πρόγραμμα, τόσο διατροφής όσο και προπόνησης, τα οποία επιμελούνται από ειδικούς διατροφολόγους, γυμναστές κ.ο.κ. Αυτές είναι μερικές από τις “θυσίες” που πρέπει να κάνει πλέον κάποιος, αν θέλει να αποκομίσει το 100% (κάποιες φορές το 110%) του δυναμικού του, αφού ο ανταγωνισμός έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο. Από την άλλη, η πίεση που δημιουργείται μέσα από αυτή τη διαδικασία είναι τεράστια και σε συνδυασμό με τα ψυχολογικά παιχνίδια που κάνουν οι αναβάτες μεταξύ τους, μπορεί να οδηγήσει πολλές φορές και στην ψυχολογική κατάρρευση, με πιο πρόσφατο και αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τον Johann Zarco.

Επάνω σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και ο Maverick Vinales, εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha και ομόσταβλος του Γιατρού, όταν αποφάσισε να γίνει μόνιμος κάτοικος του Qatar από τον Σεπτέμβρη που μας πέρασε. Οι λόγοι είναι πολλοί, όπως ανέφερε σε μια πρόσφατη συνέντευξή του. Ο πιο σημαντικός ήταν πως θα συνεργαστεί με την Qatar Motorsports Academy και το Losail Ciruit Sports Club, με στόχο να γίνει ακόμη πιο ανταγωνιστικός και να φτάσει πιο κοντά στο να εκπληρώσει το στόχο του, που δεν είναι άλλος απ’ το να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Οι θερμοκρασίες στο Qatar είναι πολύ καλύτερες για προπόνηση αυτό το διάστημα αφού κυμαίνονται από 25 έως 30 οC και δεν θα χρειάζεται να πραγματοποιούνται σε κλειστούς χώρους. Παράλληλα θα μπορεί να πηγαίνει και σε track day με τις συνθήκες να είναι ιδανικές -σχεδόν πάντα- πράγμα που δεν θα μπορούσε να κάνει αν έμενε στη χιονισμένη Andorra της Ισπανίας.

Στον περσινό αγώνα του Qatar, είχε επισκεφτεί την ακαδημία και είχε εντυπωσιαστεί με τις εγκαταστάσεις της, αλλά και τους προπονητές που διαθέτει. Πολλοί από αυτούς είναι πρώην αγωνιζόμενοι στα MotoGP και είναι αρκετά γρήγοροι και ανταγωνιστικοί μέσα στην πίστα, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να πιέσουν τον Vinales και να του δώσουν το κίνητρο για περαιτέρω βελτίωση. Όπως τόνισε μάλιστα, δεν έχει σημασία ότι δεν θα βρίσκεται στη σέλα της Μ1, αφού ο ανταγωνισμός είναι το ζητούμενο, ο οποίος θα υπάρχει αφου θα οδηγά μοτοσυκλέτες αντίστοιχων επιδόσεων με αυτές των προπονητών του. Παράλληλα, ο ίδιος συνεργάζεται και με την Aspire, μια υπερσύγχρονη αθλητική ακαδημία με εκπληκτικές εγκαταστάσεις. Η οδήγηση της μοτοσυκλέτας διαφοροποιείται κατά πολύ απ’ τα περισσότερα αθλήματα και οι μύες των αναβατών χρειάζεται να έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά –αν θέλετε- ώστε να ανταπεξέλθουν πλήρως στις αντίξοες συνθήκες που καταπονούν το σώμα. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, που ορισμένοι αναβάτες υποβάλλονται σε επεμβάσεις, όπως αυτή που έκανε στους πήχεις ο Quartararo για να αφαιρέσει τους υμένες των μυών, ώστε να μπορούν να διαστέλλονται κατά τη διάρκεια του αγώνα. Στην περίπτωση του Vinales και της Aspire, ο στόχος τους είναι δημιουργήσουν ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα προπόνησης που αφενός μεν να ενισχύει την αντοχή και αφετέρου να δίνει τα ζητούμενα χαρακτηριστικά σε διάφορες μυϊκές ομάδες, όπως παραδείγματος χάριν στους τετρακέφαλους που πρέπει να μην πιάνονται όταν είναι σφιγμένοι, με τα γόνατα σε κλειστή γωνία.

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο όμως είναι πως η Aspire δεν εστιάζει αυστηρά στην φυσική κατάσταση, αλλά δίνει και τη δέουσα σημασία στην ψυχική υγεία των αθλητών της. Μέσα από το πρόγραμμά της ενημερώνει και “εκπαιδεύει” τα μέλη της σχετικά με τη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων, όπως φερ’ ειπείν να μη χάνουν την ψυχραιμία τους σε δύσκολες περιόδους. Κάτι που δεν κατάφερε να κάνει ο Zarco, όταν από εκεί που μαχόταν για μια θέση στο βάθρο στη σέλα της Μ1, βρέθηκε στις τελευταίες θέσεις με την ΚΤΜ.

Η επιλογή του Vinales να μετακομίσει στο Qatar δείχνει ιδανική μέσα απ’ τις συνεργασίες του και είναι σίγουρο πως απ’ την πλευρά του θα καταβάλει το 100% για να είναι όσο ανταγωνιστικός γίνεται. Έτσι, το μπαλάκι πέφτει στη Yamaha και οφείλει να φανεί αντάξια των προσδοκιών, προσφέροντας μια ανταγωνιστική μοτοσυκλέτα. Όπως ανέφερε ο Vinales, στόχος τους είναι να εξελίξουν την Μ1 και να γίνει ανταγωνιστική σε όλες τις πίστες και καιρικές συνθήκες και παράλληλα να βελτιωθεί η συμπεριφορά της στις παρατεταμένες στροφές και στις μεγάλες ευθείες.

Ετικέτες

Royal Enfield: Νέο ορόσημο με πάνω από 1.000.000 πωλήσεις μοτοσυκλετών το 2024

Ρεκόρ παραγωγής για την ινδική εταιρεία και ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων
Royal Enfield ρεκόρ παραγωγής και πωλήσεων 2024
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

17/4/2025

Ένα ιστορικό για την ίδια ορόσημο-ρεκόρ έπιασε η Royal Enfield τη χρονιά που μας πέρασε με τις πάνω από 1.000.000 μοτοσυκλέτες που πούλησε το 2024.

Όπως είχατε διαβάσει και εδώ λίγους μήνες πριν, το 2024 ήταν η χρονιά που η Royal Enfield θα έφτανε ή και θα ξεπερνούσε σε παραγωγή το ένα εκατομμύριο μοτοσυκλέτες. Έτσι καθώς διανύουμε τον 4ο μήνα του 2025, η RE επιβεβαίωσε αυτό που είχαμε προβλέψει καταφέρνοντας όχι μόνο να φτάσει αλλά και να ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο στις μοτοσικλέτες που πούλησε σε όλον τον κόσμο.

Με μία λακωνική ανάρτηση στα κοινωνικά της δίκτυα, η εταιρεία δήλωσε: “Αυτό το εκπληκτικό κατόρθωμα δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξη των συνεργατών μας, των αντιπροσώπων μας και κυρίως των πελατών μας. Σας οφείλουμε την επιτυχία αυτής της μάρκας. Σας ευχαριστούμε”.

Την παραπάνω δήλωση έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα οικονομικά αποτελέσματα της RE, με το οικονομικό έτος 2024 για τους Ινδούς να λήγει στις 31 Μαρτίου 2025. Έναντι του 2023, οι πωλήσεις μοτοσυκλετών αυξήθηκαν κατά 11% και έφτασαν στο 1,09 εκατ. μονάδες.

Το εκπληκτικό, αν κάτσει και το σκεφτεί κανείς, με την Royal Enfield, είναι ότι παράγει αποκλειστικά μοτοσυκλέτες, ανάμεσα στις οποίες δεν έχει κανένα μοντέλο κάτω από 350 κυβικά! Στην αύξηση των πωλήσεων βοήθησαν οι νέες μοτοσυκλέτες που παρουσίασε η εταιρεία τους τελευταίους μήνες, όπως και οι εξαγωγές στον υπόλοιπο κόσμο που αυξήθηκαν κατά 37% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Η Enfield Cycle Company, όπως αρχικά ονομαζόταν η εταιρεία, ιδρύθηκε το 1901 στο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι ο παλαιότερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών στον κόσμο με συνεχή παραγωγή. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός της “μετανάστευσης” της εταιρείας από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ινδία και θα το δούμε επιγραμματικά παρακάτω.

Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας το 1947, η ινδική κυβέρνηση χρειαζόταν αξιόπιστες μοτοσυκλέτες για την αστυνομία και το στρατό της. Το 1952, η ινδική κυβέρνηση δοκίμασε μερικές μοτοσυκλέτες της εταιρείας και βρήκε το Royal Enfield Bullet (το οποίο είναι σε συνεχή παραγωγή από το 1932 έως και σήμερα!) ξεχωριστό για την αντοχή και τις επιδόσεις του, έτσι παρήγγειλε 800 τέτοιες μοτοσυκλέτες.

Για να καλύψει την τεράστια ζήτηση, η Enfield συνεργάστηκε με την Madras Motors, μία ινδική εταιρεία και δημιουργήσαν τη Enfield India Ltd, με έδρα το Chennai. Το 1971 το εργοστάσιο στο Ηνωμένο Βασίλειο κλείνει και η παραγωγή μεταφέρεται εξολοκλήρου στην Ινδία. Το 1994, το γκρουπ Eicher Motors εξαγοράζει την Enfield India και το brand μετονομάστηκε σε Royal Enfield για να αρχίσει από εκεί και έπειτα η μεταμόρφωση της RE από μια σχεδόν τοπική εταιρεία με ιστορικό όνομα και ετήσια παραγωγή περίπου 25.000 μοτοσυκλετών σε έναν παγκόσμιο κατασκευαστή, από τους μεγαλύτερους στον κόσμο, ειδικά στους κυβισμούς 350-650. Χωρίς παπιά, χωρίς σκούτερ και χωρίς μοτοσυκλέτες σε κυβισμούς από 50 έως και 300 κ.εκ.!

Η εταιρεία διατηρεί πλέον τρεις σταθμούς παραγωγής – όλοι στην Ινδία – με τους δύο από αυτούς να ανοίγουν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας ξεκάθαρα την ανάπτυξη της εταιρείας. Πλέον έχει επίσης και μονάδα συναρμολόγησης στην Ταϊλάνδη (και άλλες πέντε Αργεντινή, Κολομβία, Βραζιλία, Μπαγκλαντές και Νεπάλ) που ξεκίνησε να λειτουργεί πριν από λίγο καιρό. Σήμερα, η Royal Enfield είναι μία παγκόσμια εταιρεία μοτοσυκλετών με 100% ινδικές ρίζες.