100km dei Campioni: Μονομαχίες στο Ράντσο του Rossi

Νικητής ο "οικοδεσπότης" του Ράντσου
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/12/2019

Στο "κατά Scott ευαγγέλιο" (βλ. Τεύχος ΜΟΤΟ 598) έχει αναφερθεί πως όταν ο Rossi άκουσε ότι οι αγώνες του πρωταθλήματος θα αυξηθούν στους 18 άσπρισαν οι τρίχες του, έγινε πράσινος και γούρλωσε τα μάτια. Ωστόσο, όλα όσα κάνει ο Γιατρός όσο περιμένει να αρχίσει η επόμενη σεζόν, υπονοούν το ακριβώς αντίθετο. Στο παρελθόν όσο “ξεκουραζόταν” για την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο είχε αρκετές συμμετοχές στο Rally Monza, στο οποίο είχε στεφθεί πολλές φορές νικητής.

Η δίψα του για ταχύτητα είναι πραγματικά ακόρεστη και αυτό επιβεβαιώνεται παράλληλα και από το γεγονός ότι τον Φεβρουάριο που θα κλείσει τα 41, δεν έχει απλά πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα όντας ένας εργοστασιακός αναβάτης, αλλά παραμένει και ένας από τους 10 ταχύτερους του κόσμου. Τώρα, διοργάνωσε για έκτη φορά το 100km dei Campioni , όπου πραγματοποιείται παραδοσιακά στο Ράντσο του στην Tavullia, το οποίο μάλιστα συγκέντρωσε τους περισσότερους θεατές από κάθε άλλη φορά, ξεπερνώντας τους 1.200!

Πρόκειται για έναν αγώνα διάρκειας 100 χιλιομέτρων (ή 50 γύρων του Ράντσου) στον οποίο έλαβαν μέρος αρκετές ομάδες αποτελούμενες από δύο αναβάτες η κάθε μία, με τις εναλλαγές των αναβατών να γίνεται κάθε πέντε γύρους. Η εκκίνηση έγινα στα πρότυπα των αγώνων Endurance, μιας και με το “σβήσιμο των φωτών” οι αναβάτες έτρεξαν προς τις μοτοσυκλέτες τους, όπως γίνεται στους αγώνες αντοχής.

Ο Elia Bartolini, που ήταν στην ίδια ομάδα με τον Lorenzo Baldassari, κατάφερε να στρίψει πρώτος στην Κ1, έχοντας πίσω του τον Rossi (ο οποίος για ομόσταβλο είχε τον ετεροθαλή αδερφό του Luca Marini), ενώ κατά πόδας ήταν οι Migno και Manzi. Το πρώτο μέρος του αγώνα είχε τις στιγμές του, με τον Manzi να σημειώνει μια πτώση και τον Rossi να παίρνει τα ηνία του αγώνα απ’ τον Manzi.

Με την ολοκλήρωση των πέντε πρώτων γύρων, ο Marini κατάφερε να βρεθεί πάλι στην κορυφή, με τον Morbidelli (που ήταν ομόσταβλος του Migno) να είναι στην ουρά της μοτοσυκλέτας του και τον Baldassari να είναι τρίτος. Όσο αγώνας εξελίσσονταν η μοτοσυκλέτα του Marini έσβησε και ο Morbidelli βρέθηκε να ηγείται, ενώ τα προβλήματα με την πρόσφυση που αντιμετώπισε ο Bartolini έδωσαν την ευκαιρία στον Αμερικανό JD Beach να παλέψει για την τρίτη θέση.

Η ένταση κορυφώθηκε στους τελευταίους γύρους από την επιτυχή προσπάθεια του Rossi να ανακάμψει απ’ το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο αδερφός του και είχε ρίξει την ομάδα τους στις πιο πίσω θέσεις. Στην τελευταία αλλαγή μοτοσυκλετών ο Rossi είχε προσφέρει στον αδερφό του το πλεονέκτημα που χρειαζόταν για να παλέψει για τη νίκη. Σε συνδυασμό με το κώνο που κόλλησε η μοτοσυκλέτα του Morbidelli, ο Marini κατάφερε να δει πρώτος την καρό σημαία, με το δίδυμο των Morbidelli – Migno να τερματίζει δεύτερο, όντας έξι δευτερόλεπτα πίσω του.

Στο τρίτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε η ομάδα των Αμερικανών Beach και Halbert, όπου μετά από μπόλικο θέαμα κατάφεραν να επικρατήσουν ενάντια των Bartolini και Baldassarri. Την πεντάδα έκλεισαν οι Matia Pasini και Manzi, ενώ έκτοι βρέθηκαν οι Celestino Vietti και Marco Bezzecchi. Απομένουν 95 μέρες μέχρι τον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος, υπό το φως των προβολέων του Qatar και αν επιβεβαιωθεί η συμμετοχή του Rossi στο φετινό Dakar που θα ξεκινήσει στις 5 Ιανουαρίου, θα αποτελέσει άλλο ένα δείγμα πως η φλόγα του Γιατρού για τους αγώνες δεν σβήνει ποτέ.

Η KTM ετοιμάζεται να πετάξει με τα φτερά της Red Bull – Μένει άλλη μία βουτιά πριν την άνοδο

Απρόσκοπτη η ροή χρήματος στο πρόγραμμα των MotoGP
Η KTM ετοιμάζεται να πετάξει με τα φτερά της Red Bull – Μένει άλλη μία βουτιά πριν την άνοδο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/11/2024

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει αυτή την στιγμή η KTM έχουν το παράδοξο να έχουν φτάσει στο ευρύ κοινό από τους ίδιους, καθώς κρατούν ανοικτά χαρτιά και δίνουν συνεντεύξεις εξηγώντας νούμερα πωλήσεων και ύψος οφειλών.

Αν δεν το είχαν κάνει αυτό, τα νέα στο ευρύ κοινό θα είχαν φτάσει πολύ πιο αργά, μετά το δεύτερο κύμα απολύσεων, ωστόσο είχαν ενημερώσει εσωτερικά πως το 2024 θα είναι μία δύσκολη χρονιά και αναμένεται συρρίκνωση. Αυτή ήταν και η δική μας πηγή πληροφόρησης στην έντυπη έκδοση όταν πολλούς μήνες πριν γράφαμε ότι η KTM θα πατήσει φρένο αν και δύσκολα θα χάσει την πρώτη θέση ως ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος κατασκευαστής.

Τώρα αυτό το δεύτερο κύμα απολύσεων πρόκειται να γίνει το αμέσως επόμενο διάστημα και το παράδοξο συνεχίζεται καθώς το μαθαίνουμε πριν και όχι μετά, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλα τα εργοστάσια σε οποιοδήποτε τομέα. Αν ο ίδιος ο Pierer και τα υπόλοιπα στελέχη δεν είχαν δώσει συνεντεύξεις, περίπου τώρα θα ακουγόντουσαν ψίθυροι πως αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Αν είχαν δείξει τα ίδια αντανακλαστικά στο θέμα των εκκεντροφόρων δεν θα είχε πάρει και το ζήτημα αυτό μεγαλύτερη έκταση από αυτή που πραγματικά έχει.

Μετά το νέο κύμα προγραμματισμένων απολύσεων που θα επηρεάσει 300 άτομα, θα μείνουν στην Αυστρία περίπου 1.000 στις γραμμές παραγωγής και ακόμη 3.000 εργαζόμενοι στα υπόλοιπα τμήματα, ξεπερνώντας συνολικά τους 4.000. Να θυμίσουμε πως η KTM είχε μέχρι και το 2022, το μεγαλύτερο R&D μοτοσυκλέτας στον κόσμο με 1.100 εργαζόμενους. Το καθαρό χρέος της εταιρείας εκτινάχθηκε από λιγότερο από 300 εκατομμύρια ευρώ στο τέλος του 2022 σε 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ στα μέσα του 2024 με τον Pierer να δηλώνει σε συνέντευξή του πως «το κόστος του ανθρώπινου δυναμικού στην Αυστρία εκτινάχθηκε κατά 25% μέσα σε μία τριετία. Με 95% εξαγωγική δραστηριότητα, αυτό το ποσοστό είναι δυσθεώρητο όταν ταυτόχρονα υπάρχει πίεση για συγκράτηση τιμών». Ως άνθρωπος που στο παρελθόν έχει πάρει γρήγορες και καίριες αποφάσεις, ο Pierer έκοψε άμεσα το επίδοξο πρόγραμμα των ποδηλάτων περικόπτοντας το άνοιγμα σε FELT και R Raymon. Παράλληλα η παραγωγή τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο που η ζήτηση είναι μειωμένη, θα πατήσει φρένο και οι εργαζόμενοι εκεί θα λάβουν μισθό για μία εβδομάδα 30 ωρών με τα ασφαλιστικά ταμεία να έχουν την ευθύνη αποζημίωσής. Από τον Μάρτιο οι γραμμές παραγωγής θα πρέπει να ξεκινήσουν εκ νέου με τουλάχιστον μία πλήρη βάρδια.

Η ομάδα Tech3 έχει διαβεβαιωθεί ότι μέσα σε όλα τα παραπάνω, το πρόγραμμα των MotoGP θα παραμείνει ως έχει, με τον διευθυντή της ομάδας, Herve Poncharal, να δείχνει πως αντιλαμβάνεται ότι δεν φυσάει επειδή είναι στο μάτι του κυκλώνα και όχι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Ο Pierer που σε λίγες ημέρες θα γίνει 68, στις 25 Νοεμβρίου συγκεκριμένα, δεν άφησε τελείως ανεπηρέαστο το αγωνιστικό τμήμα. Όπως έχουμε ήδη ανακοινώσει, αποσύρει την Husqvarna και την GASGAS από τους αγώνες, τουλάχιστον για το 2025. Πριν από έξι μήνες υπήρχε η συζήτηση να μπει και η MV Agusta το 2027 και αυτό προς το παρόν δεν έχει εγκαταλειφθεί ως ενδεχόμενο, δείχνοντας πως προσβλέπουν σε επίλυση έως τότε.

«Δεν είμαστε οι μόνοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα» Δηλώνει σε δεύτερη συνέντευξή του ο Stefan Pierer, «στόχος μας να γίνουμε ακόμη πιο γρήγοροι, ακόμη πιο ευέλικτοι και μάλιστα να πάρουμε ακόμη μεγαλύτερο ρίσκο! Για ένα πράγμα να είστε βέβαιοι, δεν πρόκειται να αφήσω το έργο της ζωής μου. Είμαι τυχερός γιατί μπορούμε να αμυνθούμε στο κάστρο μας, τραβώντας δυνάμεις από τις στρατηγικές μας τοποθεσίες σε Κίνα και Ινδία».

Θεωρώ πως ο Pierer υποβαθμίζει την δουλειά του με την λέξη τύχη που ανέφερε καθώς έχει καταφέρει να πατά γερά σε διαφορετικά σημεία και όποτε κάποιο από αυτά υποφέρει από σεισμικές δονήσεις, να στηρίζει το βάρος στο άλλο πόδι μέχρι να περάσει το τρέμουλο. Σε αυτό το σημείο θα θυμίσω ένα κείμενο στην έντυπη έκδοση του MOTO σχεδόν ένα χρόνο πριν, για το πράντεφερ που παίζει ο Pierer με τον ισχυρό άντρα της Bajaj που και εκείνος στηρίζεται σε διαφορετικά σημεία επενδύοντας στην Triumph και οδηγώντας την σταδιακά σε ευθεία αντιπαράθεση με την KTM. Θα πρέπει να γυρίσει κανείς πολλές δεκαετίες πίσω τον χρόνο για να βρει την Triumph να παλεύει στο χώμα και δεν είναι τυχαίο που το κάνει εκ νέου τώρα. Όπως δεν είναι τυχαίο που και η Ducati μπαίνει σε αυτό το παιχνίδι, ως απάντηση στην επίθεση που αναμένεται από την απόκτηση της MV Agusta. Σε πρόσφατη συζήτησή μου με στελέχη της Ducati τους ρώτησα ευθέως αν μπαίνουν στο χώμα για το κέρδος, διότι προβλέπω απλά να χάνουν κεφάλαια και ήταν ξεκάθαροι: «Σε μερίδιο αγοράς προσβλέπουμε μόνο, καμία σχέση με κέρδος». Οπότε ο πόλεμος είναι γενικευμένος και τα πεδία πολλά και ανοιχτά. Η KTM έχει πάρει 448 Παγκόσμιους Τίτλους όταν ακριβώς 20 χρόνια πριν, το 2004, είχε 79 και φέτος σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο συγκέντρωσε άλλους 13 συνολικά. Έχει περιθώριο να πατήσει φρένο και εκεί.

Στην Αυστρία θεωρούν πως οι θετικές ανακοινώσεις δεν θα αργήσουν να έρθουν στην αρχή του 2025. Τον περασμένο Ιούνιο ο Pierer ίδρυσε την PiMa Beteiligungsverwaltung μαζί με τον κληρονόμο της Red Bull, μία εταιρεία – όχημα για να διασώσουν την Rosenbauer. Υπάρχει η φήμη στα MotoGP πως την περίοδο της πανδημίας που ο κόσμος δεν αγόραζε εξοπλισμό αναβάτη, η Red Bull παραχώρησε ευνοϊκό δάνειο στην Alpinestars για να την στηρίξει. Το ίδιο ακούγεται και τώρα πως θα κάνουν για την KTM, που εκτός από έναν νέο κύκλο δανεισμού, μπορεί να στηρίξει την ρευστότητά της και με αυτή την συνεργασία.

Αυτό που φαίνεται στον ορίζοντα είναι πως μένει άλλη μία βουτιά για την KTM, μέχρι να αρχίσει μετά το πρώτο τρίμηνο του 2025 να κολυμπά προς την επιφάνεια.