Η χωμάτινη εξόρμηση με φίλους στο χώμα και μοτοσυκλέτες παντός δρόμου, είναι εκείνο που χρειάζεται μία παρέα για να συσφίξουν οι σχέσεις. Όχι γιατί θα βοηθήσει ο ένας τον άλλο απέναντι στην δυσκολία, διότι δεν είναι κι απαραίτητο πως θα εμφανιστεί αμέσως και κάποιο πρόβλημα, ούτε και κανείς πρέπει να προσβλέπει σε αυτό, με στόχο να συσφίξει σχέσεις! Όχι, μία παρέα θα έρθει πιο κοντά ταξιδεύοντας στο χώμα γιατί οι διαφορές των μοτοσυκλετών θα εξαφανιστούν, η παλιά θα έρθει κοντά σε επιδόσεις με την νέα, και οι αποστάσεις θα εκμηδενιστούν όταν φυσικά το επίπεδο είναι παραπλήσιο. Αλλά κι έτσι να μην είναι, και κάποιος να έχει μεγαλύτερη οδηγική εμπειρία στο χώμα από τους υπόλοιπους, δεν ξεχωρίζει η μοτοσυκλέτα του αλλά ο ίδιος. Κι αυτό είναι το ζητούμενο. Διότι είμαστε σε μία καταναλωτική κοινωνία και οι μοτοσυκλέτες αντιμετωπίζονται ως τέτοιες πολλές φορές. Το αποτέλεσμα είναι να αισθάνεται κανείς μέρος μίας παρέας μονάχα αν έχει την ίδια μοτοσυκλέτα με εκείνον ή του ίδιου επιπέδου τιμής. Δεν λέω για πολλές λέσχες που έχουν ως αντικείμενό τους ένα συγκεκριμένο μοντέλο, πολλές φορές αυτό έγινε για να επιτύχουν καλύτερες τιμές ανταλλακτικών… είναι άλλη ιστορία αυτή.
Το ζήτημα εδώ είναι να μην νιώθει κανείς μειονεκτικά, ούτε και να εποφθαλμιά πάντοτε το νέο. Οδηγώντας στο χώμα οι διαφορές μικραίνουν ξεκινώντας πρώτα από τα κυβικά. Όσα άλογα κι αν έχει μία on-off σημασία έχουν μονάχα εκείνα που μπορούν κάθε φορά να καταλήξουν στον δρόμο. Κι όταν εκείνος είναι ένας στενός κακοτράχαλος χωματόδρομος γεμάτος πέτρες, τα άλογα που αξιοποιούνται δεν γεμίζουν παρά έναν μεγάλο στάβλο. Μέχρι εκεί, κοπάδι δεν γίνονται. Η υπερβολή βέβαια πάντα υπάρχει, μπορείς δηλαδή να σπινάρεις ασύστολα με το μεγάλο σου on-off πάνω στις πέτρες ή να ανοιγοκλείνεις το γκάζι κάνοντάς το να βρυχάται, αλλά στο τέλος δεν θα έχεις πάει και πολύ πιο γρήγορα από μία μεσαία και το πιθανότερο είναι πως θα έχεις κερδίσει και μία λακκούβα σε κάποια ζάντα… Όσο πιο βαριά η μοτοσυκλέτα και όσο πιο μεγάλη η ταχύτητα, τόσο μεγαλύτερες και οι πιθανότητες να μην βγουν όλοι αλώβητοι απέναντι στις κοτρόνες. Να λοιπόν που το χώμα εξισώνει τα πράγματα κι από εκεί και πέρα η παρέα αρχίζει να συγκλίνει. Μην βιαστεί να πει κανείς, πως ο λιγότερο έμπειρος θα είναι ταχύτερος στο χώμα με καινούρια μοτοσυκλέτα, από εκείνον που ξέρει πολύ καλά τι κάνει, κι αυτό που καβαλά μετρά τα χρόνια του με δεκαετίες. Δυστυχώς υπάρχει σε ορισμένους αυτή η πεποίθηση. Νομίζει κανείς πως το υλικό μπορεί να εγγυηθεί την ανωτερότητα οδηγικά και προφανώς αυτό δεν ισχύει. Ούτε υπάρχει και τρόπος να σου βάλει κανείς στο κεφάλι το παραμικρό, δεν είμαστε στο Matrix να μαθαίνεις κουμ-φου με ένα upload, θα πρέπει να το κερδίσεις, θα πρέπει απλά να κάνεις τα χιλιόμετρα και τα υπόλοιπα θα έρθουν μόνα τους. Αυτό φοβάται ο περισσότερος κόσμος και συνεχώς αναβάλει με κάποια δικαιολογία: Να βγει έξω και να παιδευτεί στο χώμα, να κατασκηνώσει, να δει πώς είναι στην πράξη αυτό που θεωρεί ταλαιπωρία. Το πιθανότερο είναι να του αρέσει και για αυτό το συζητάμε και τώρα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία και σίγουρα η μοτοσυκλέτα δεν είναι μία τέτοια. Ακολούθησε όποια on-off βλέπεις με ό,τι on-off έχεις. Το μεσαίο V-Strom δεν καθυστερούσε το μεγάλο Multistrada με τα σχεδόν διπλάσια κυβικά και παραπάνω από τα διπλά άλογα! Δεν έμενε πίσω στους χωματόδρομους κι αυτό κάτι θα πρέπει να λέει. Το γεγονός πως αν σου χάριζαν μία από αυτές θα ήταν το τελευταίο που θα διάλεγες λέει όλα τα υπόλοιπα. Διότι η μικρότερη και φθηνότερη μοτοσυκλέτα είναι εκείνη που μπορείς να πάρεις, όχι απαραίτητα εκείνη που θέλεις.
Το ακριβώς αντίθετο από όλα τα παραπάνω, είναι ο αφορισμός. Και είναι το πιο αστείο πράγμα με το οποίο ερχόμαστε αντιμέτωποι. Η άποψη δηλαδή πως οι καινούριες On-Off δεν είναι ικανές μοτοσυκλέτες και κανείς δεν θα έπρεπε να τις αγοράζει. Όχι, είναι ικανότατες και κάθε χρόνο ταξιδεύουν καλύτερα και πηγαίνουν πιο γρήγορα και στο χώμα, σε σημείο που πρέπει να σε εκπλήσσουν με την εξέλιξή τους. Ούτε και ο αφορισμός είναι η λύση. Να βγούμε όλοι μαζί στους επαρχιακούς και τους χωματόδρομους οδηγώντας, ταξιδεύοντας και κατασκηνώνοντας με ό,τι έχει ο καθένας, αυτό είναι προτιμότερο.
Το MOTOHAPPENING, η συγκέντρωση που δεν διαφημίζεται δεν οργανώνεται και δεν προωθείται, η ευκαιρία για να είσαι «Χύμα στο τελευταίο Κύμα» πριν το Φθινόπωρο, θα γίνει φέτος στις 21 και 22 Σεπτεμβρίου, στην παραλία της Μουρτερής (που αλλού;) κάτω από το μεγάλο βράχο! Με ό,τι κι αν έχετε, από παπί μέχρι superbike, η φιλοξενία της παραλίας είναι δεδομένη…
