Suzuki SV 650 2019: Δοκιμή μακράς διαρκείας Part 1
Μεταμόρφωση λόγω… φρένων!
Από τον
Μπάμπη Μέντη
20/12/2019
Το Suzuki SV 650 του 2019 είναι από τα καλύτερα παραδείγματα που μπορείς να βρεις για να αποδείξεις σε κάποιον πως είναι δυνατόν μια-δυο μικρές αλλαγές να μεταμορφώσουν ολοκληρωτικά το χαρακτήρα μιας μοτοσυκλέτας. Η συγκεκριμένη άσπρη-μπλε SV 650 που βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες ήρθε στα χέρια μας πριν δύο εβδομάδες και θα παραμείνει στην κατοχή μας για μερικές ακόμα. Αυτό σημαίνει πως ήδη έχουμε ζήσει μαζί της ικανό διάστημα για να την νιώσουμε σαν να ήταν δική μας. Μάλιστα χάρη στον άστατο καιρό και την έντονη επαγγελματική δραστηριότητα που έχουμε αυτή την περίοδο πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων, η SV 650 ήρθε αντιμέτωπη σχεδόν με όλες τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του ο ιδιοκτήτης της. Η ουσιαστική διαφορά αυτού του μοντέλου από το προηγούμενο που είχαμε κάνει τεστ και συγκριτικό με το Yamaha MT-07 στο τεύχος 563 τον Οκτώβριο του 2016, είναι στα εμπρός φρένα και… στη μπογιά! Κι όμως, αυτά τα δύο στοιχεία άλλαξαν δραματικά και επί της ουσίας τις ικανότητες του SV 650. Τα νέα μεταλλικά χρώματα και το μπλε πλαίσιο χωροδικτύωμα, κάνουν τη μοτοσυκλέτα να δείχνει πολύ πιο ακριβή και πολυτελή σε σχέση με πριν που κυριαρχούσε το μαύρο ματ χρώμα παντού. Κι αν η εμφάνιση είναι θέμα υποκειμενικό, τότε η αντικατάσταση των διέμβολων δαγκανών με τις νέες τετραέμβολες, έχουν αντικειμενικά μεταμορφώσει τα δυναμικά χαρακτηριστικά, αλλά και την άνεση της μοτοσυκλέτας. Πως γίνεται αυτό; Πολύ απλά, στο προηγούμενο μοντέλο έπρεπε να έχεις τουλάχιστον δύο δάκτυλα στη μανέτα και να την πατάς με δύναμη για να φρενάρεις αξιοπρεπώς. Τις περισσότερες φορές αυτό σε απέτρεπε από το να ανοίξεις περισσότερο το γκάζι και να οδηγήσεις σβέλτα. Είτε γιατί δεν σου δημιουργούσε την πεποίθηση πως θα σταματήσεις εγκαίρως αν σου πεταχτεί κάτι απότομα στην πορεία σου, είτε γιατί γινόταν κουραστικό να πατάς με τόση δύναμη τη μανέτα, όποτε έκοβες ρυθμό. Τώρα όμως, ένα δάκτυλο στη μανέτα αρκεί για τον πλήρη έλεγχο της επιβράδυνσης και η οδήγηση μέσα στην πόλη με τα πολλά σταμάτα-ξεκίνα είναι μια ξεκούραστη διαδικασία. Η σιγουριά που σου δίνει η ανώτερη αίσθηση από τα φρένα και φυσικά η επιπλέον δύναμη που έχουν, αυτομάτως ζωντανεύουν τον ρυθμό που οδηγείς και εκμεταλλεύεσαι όλο και περισσότερο τον υπέροχο V2 κινητήρα του. Είκοσι χρόνια μετά και αυτός ο κινητήρας εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τον τρόπο λειτουργίας του, παρά το γεγονός πως δεν είχε σχεδιαστεί για να αντιμετωπίσει τις αυστηρές προδιαγραφές Euro4.
Η ροπή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές είναι τόσο γενναιόδωρη που νομίζεις πως οδηγείς μεγαλύτερου κυβισμού μοτοσυκλέτα. Καθώς είναι πολύ ελαφρύτερη από το V-Strom 650, έχει αμεσότητα αντιδράσεων σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού. Μαζί με το μικρό συνολικό πλάτος, το SV 650 είναι από τις πιο σβέλτες και διασκεδαστικές μοτοσυκλέτες μέσα στην κίνηση της πόλης. Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το γεγονός, πως ενώ ανοίγουμε το γκάζι πολύ περισσότερο και οδηγούμε το νέο SV 650 πολύ πιο γρήγορα απ΄ ότι το προηγούμενο μοντέλο, η μέση κατανάλωση παρέμεινε κάτω από τα 5 λίτρα για κάθε 100 χιλιόμετρα. Επίσης μας αρέσει που στα όργανα υπάρχει ένδειξη αυτονομίας, κάτι που δεν συναντάς σε αυτή την κατηγορία, ειδικά από τα ιαπωνικά εργοστάσια. Η συμβίωση με το SV 650 θα συνεχιστεί για αρκετές ημέρες ακόμα, οπότε θα επανέλθουμε έχοντας συλλέξει ακόμα περισσότερες εμπειρίες μαζί του.
BMW M 1000 RR Competition και M 1000 R Competition 2024 - Τις οδηγούμε στις Σέρρες
Με διαστημική αεροδυναμική και υλικά
Από τον
Μπάμπη Μέντη
29/9/2023
Έως το 2021 η BMW Motorrad χρησιμοποιούσε τα γράμματα “HP” (High Performance) για τις μοτοσυκλέτες και τα εξαρτήματα που σχεδίαζε το αγωνιστικό τμήμα της. Οι πρώτες μοτοσυκλέτες “HP2” χρησιμοποιούσαν το αερόψυκτο boxer των 1200 κυβικών του R1200GS του 2005, με διαφορετικούς εκκεντροφόρους και τροφοδοσία, ξεπερνώντας τους 110 ονομαστικούς ίππους. Αυτοί οι κινητήρες χρησιμοποιήθηκαν αργότερα σε όλα τα μοντέλα με τον αερόψυκτο boxer κινητήρα, έως την εμφάνιση του υγρόψυκτου. Λίγα χρόνια αργότερα, η BMW παρουσίασε την HP4, την πρώτη και μοναδική έως σήμερα μοτοσυκλέτα παραγωγής (έστω και περιορισμένης) με carbon πλαίσιο. Έκτοτε, τα γράμματα “HP” αφορούσαν τα αξεσουάρ, τα εξαρτήματα και κάποια σπορ πακέτα εξοπλισμού για τις μοτοσυκλέτες της γερμανικής εταιρείας, χάνοντας την αίγλη που είχαν οι μοτοσυκλέτες HP2/HP4 ως μοναδικά δημιουργήματα.
Όμως από το 2022 με την παρουσίαση της M1000RR, η BMW επαναπροσδιορίζει τη θέση του αγωνιστικού της τμήματος, δίνοντάς του ξανά έναν πιο ουσιαστικό ρόλο στην εξέλιξη των μοντέλων της.
Το γράμμα “M” (Motosport) προέρχεται από το αγωνιστικό τμήμα των αυτοκινήτων της BMW και εμφανίστηκε πρώτη φορά στο αυτοκίνητο Μ1 το 1972, που σχεδιάστηκε για αγώνες GT και πρωταθλήματα ενιαίου τύπου. Ο εξακύλινδρος εν σειρά κινητήρας του ήταν αποκλειστικά σχεδιασμένος από το αγωνιστικό τμήμα της γερμανικής εταιρείας και η έκδοση παραγωγής του αυτοκινήτου κατασκευαζόταν στο εργοστάσιο της Lamborgini στην Ιταλία. Στο ευρύ κοινό, το γράμμα “M” απέκτησε μυθικές διαστάσεις το 1984 όταν παρουσιάστηκε η πρώτη M3, που ήταν ειδικά σχεδιασμένη για το γερμανικό πρωτάθλημα τουρισμού DTM και ακολούθησε η M5 που τρόμαζε τις Porsche στις γερμανικές Autobahn.
Έκτοτε το γράμμα “M” θα το βρεις στις πιο σπορ και πιο ισχυρές εκδόσεις αυτοκινήτων στη γκάμα της BMW, με ειδικά σχεδιασμένους κινητήρες που δεν βρίσκεις σε κανένα άλλο μοντέλο της.
Το ίδιο πλέον ισχύει και για τις μοτοσυκλέτες, με τα μοντέλα M1000RR και M1000R να είναι τα πρώτα δείγματα, ενώ ήδη έχουν ετοιμάσει το M 1000 XR και θα έρθει σίγουρα M 1300 GS, αλλά και M 900 GS/XR/R με “πειραγμένους” boxer και δικύλινδρους εν σειρά κινητήρες.
Πέρα όμως από τις εκδόσεις “M”, επιλεκτικά θα υπάρξουν και εκδόσεις “M Competition”, που στα αυτοκίνητα αφορούν ειδικά μοντέλα “M” σχεδιασμένα για Trackday και το ίδιο ισχύει μέχρι στιγμής για της μοτοσυκλέτες.
Στις Σέρρες βρεθήκαμε για να πάρουμε μια πρώτη γεύση από τις κορυφαίες εκδόσεις M 1000 RR Competition και M 1000 R Competition, στα πλαίσιο της πανελλήνιας παρουσίασης αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών “M”.
Παρά τον περιορισμένο χρόνο που είχαμε στη διάθεσή μας λόγω της παρουσίας και των αυτοκινήτων μέσα στην πίστα, δεν ήταν τόσο δύσκολο να πάρεις μια ιδέα για την προσωπικότητα των δύο μοτοσυκλετών και τις διαφορές που έχουν από τα S 1000 RR και S 1000 R.
Θα ξεκινήσουμε από το M 1000 RR Competition, όχι μόνο γιατί η εμφάνισή του είναι από ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά και γιατί έχει την πιο μεγάλη διαφορά από τις S 1000 RR και M1000RR.
Όλη αυτή η carbon πανοπλία που φοράει δεν είναι για να εντυπωσιάζει στις καφετέριες, αν και μπορεί να το κάνει και αυτό με απόλυτη επιτυχία!
Ό,τι φτερό και αεροτομή βλέπετε πάνω του είναι μελετημένο σε επίπεδο αεροδυναμικής Formula 1. Κι αυτό το αποδεικνύουν με εμφατικό τρόπο οι αριθμοί, όπου έχουμε 22,6 κιλά κάθετης δύναμης στα 300km/h ενώ την ίδια στιγμή μειώνουν την αεροδυναμική αντίσταση, ανεβάζοντας την τελική ταχύτητα στα 314km/h από 306km/h που έχει το “απλό” M 1000 RR.
Συνήθως τα φτερά που αυξάνουν το downforce δημιουργούν και μεγαλύτερη αεροδυναμική αντίσταση, μειώνοντας την τελική. Εδώ έχουμε ταυτόχρονη αύξηση του downforce και μείωση της αεροδυναμικής αντίστασης! Μάλιστα η BMW λέει πως το M1000RR χωρίς τα φτερά του Competition Pack θα χρειαζόταν να έχει 10 ίππους περισσότερους για φτάσει τα 314km/h.
Βλέπουμε δηλαδή πως η πρόοδος στην αεροδυναμική δεν βελτιώνει μόνο τη συμπεριφορά μιας μοτοσυκλέτας, αλλά ταυτόχρονα βελτιώνει και τις επιδόσεις της χωρίς να χρειάζεται να βγάλει περισσότερους ίππους ο κινητήρας της. Αν φυσικά τα έχεις σχεδιάσει όλα σωστά… Ακόμα και τα carbon καλύμματα στα φρένα μειώνουν την θερμοκρασία τους κατά 10⁰ όταν φρενάρεις από ταχύτητες άνω των 200km/h.
Βέβαια ο κινητήρας της M1000RR έχει θεμελιώδεις διαφορές σε σχέση με τον κινητήρα της S1000RR. Η πιο εντυπωσιακή (και πανάκριβη) είναι οι μπιέλες τιτανίου της Pankl. Ακολουθούν το ελαφρύτερο κατά 220 γραμμάρια ψαλίδι, το built-in σύστημα GPS για καταγραφή δεδομένων μέσα στην πίστα και η νέα αλυσίδα της Regina που ονομάζεται M Endurance και έχει λιγότερη ανάγκη για λίπανση.
Εννοείται πως το Competition Pack περιλαμβάνει δεκάδες εξαρτήματα από ενιαία κομμάτια αλουμινίου σκαλισμένα σε CNC, όπως είναι οι μανέτες, τα μαρσπιέ, οι λεβιέδες και πολλές βάσεις. Επίσης η πλεξούδα είναι διαφορετική, ώστε να αποσυνδέονται εύκολα τα φώτα και τα φλας χωρίς να “τρελαίνεται” το σύστημα Can Bus και φυσικά είναι έτοιμη να συνδεθεί με τα αγωνιστικά ηλεκτρονικά.
Μάλιστα όλα αυτά μπορείς να τα παραγγείλεις από το τοπικό κατάστημα της γειτονιάς σου και δεν χρειάζεται να έχεις “γνωστούς” στην εργοστασιακή ομάδα της BMW για να τα προμηθευτείς.
Μπαίνοντας στην πίστα με M1000RR Competition αισθάνεσαι αμέσως πως αυτή η μοτοσυκλέτα έχει σχεδιαστεί για να έχει φιλικές σχέσεις με τα χρονόμετρα. Η παραδοσιακή φιλικότητα των S 1000 RR παραμένει, όμως εδώ τα πράγματα έχουν πολύ πιο απόλυτο χαρακτήρα. Ειδικά στους αργούς γύρους για ζέσταμα, το M 1000 RR Competition σου φωνάζει να ανοίξεις το γκάζι και να πάρεις φόρα. Η θέση οδήγησης μεταφέρει περισσότερο βάρος στον εμπρός τροχό και το ίδιο κάνουν τα αεροδυναμικά βοηθήματα, επιβάλλοντας ένα στιλ οδήγησης που απαιτεί το γκάζι να είναι σταθερά ανοιχτό.
Ο κινητήρας σε παρακαλεί να κρατάς τις στροφές πάνω από τις 11.000 και οι συμβατικές αναρτήσεις (επιβάλλονται από τους κανονισμούς του WSBK) χρειάζονται πίεση για να δείξουν τις δυνατότητές τους. Τα φρένα και τα ηλεκτρονικά χασμουριούνται από βαρεμάρα μέχρι να πάρεις πραγματικά φόρα και γενικά όλη η μοτοσυκλέτα δυσανασχετεί και δεν έχει την υπομονή που έχει η S 1000 RR με όσους ψάχνουν τον βηματισμό τους μέσα στην πίστα. Μόλις όμως αρχίσεις να στύβεις το γκάζι, αρχίζει να ηρεμεί, όπως αρμόζει σε μια μοτοσυκλέτα υπερεπιδόσεων που έχει σχεδιαστεί για να την πιέζεις στα όριά της.
Η αλλαγή σέλας από την “καθαρόαιμη” M 1000 RR Competition στην γυμνή M1000R Competition, χρειάζεται ολοκληρωτικό reset του μυαλού σου. Μπορεί η μόνη διαφορά τους στα χαρτιά να είναι η απουσία φαίρινγκ και η εργονομία της θέσης οδήγησης, όμως στην πράξη το M1000R Competition έχει τεράστια διαφορά, τόσο από την superbike αδερφή της, όσο και από την S 1000 R στην οποία βασίζεται. Ήδη από τον πρώτο γύρο καταλαβαίνεις πως έχει σχεδιαστεί για πίστα, αλλά όχι για να σπάσει τα χρονόμετρα. Είναι πολύ πιο hardcore και άμεση στις αντιδράσεις της από την S 1000 R, αλλά ταυτόχρονα δεν συγχωρεί λάθη, ούτε συμπαθεί τους τεμπέληδες αναβάτες που ζητάνε από την μοτοσυκλέτα τους να κάνει εκείνη τον χρόνο για πάρτη τους. Εδώ θα πρέπει να κοπιάσεις για να δεις το αποτέλεσμα και κυρίως θα πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος από το πρώτο δευτερόλεπτο. Πρόκειται για μια έκδοση που ακολουθεί το πνεύμα των καιρών, το οποίο θέλει τα Streetfighter να είναι θηρία μέσα στην πίστα και να χορταίνει ο αναβάτης τους με ωμή βία.
Στο μόνο που μοιάζει με την M 1000 RR Competition είναι στον εξοπλισμό, με τα εντυπωσιακά αεροδυναμικά φτερά και επιπλέον έχει ζάντες carbon, ημί-ενεργητικές αναρτήσεις και σύστημα key-less.
