MOTO GUZZI V7 CLASSIC 2008-2012: Πάντα επίκαιρη

Η επιστροφή ενός θρυλικού ονόματος στη σύγχρονη εποχή
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/3/2022

Το 2008 η Moto Guzzi αποφάσισε να ξαναφέρει στη ζωή μας το θρυλικό όνομα V7, με μια μοτοσυκλέτα που όχι απλώς έμοιαζε σε εμφάνιση με τις κλασσικές ιταλικές V2 της δεκαετίας του ’70, αλλά είχε το αυθεντικό “άρωμα” και την αυθεντική “αίσθηση”. Από τότε έως σήμερα τα σύγχρονα V7 έχουν δεχτεί πάρα πολλές αναβαθμίσεις στα μηχανικά τους μέρη, ενώ το 2021 έγινε ολικός επανασχεδιασμός με εντελώς νέο κινητήρα 850cc  και εντελώς νέο πλαίσιο. Εδώ όμως αναδημοσιεύουμε την πλήρη δοκιμή του πρώτου “νέου” Moto Guzzi V7 του 2008 από το τεύχος 425 του περιοδικού ΜΟΤΟ:

 

Σαρκαστική

 

Υπάρχουν μοτοσυκλέτες που παίρνουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας στα σοβαρά. Άλλες που τις αντιμετωπίζουν με άγχος και μερικές που αδιαφορούν πλήρως. Η Moto Guzzi V7 Classic, κάνει κάτι εντελώς πρωτότυπο. Τις σαρκάζει!

 

Αυτή την παράγραφο, την πληκτρολογώ μόλις τρία λεπτά από την ώρα που πάρκαρα τη V7 κάτω από το περιοδικό. Έχω κάνει πέντε χιλιόμετρα από τη στιγμή που την πήρα και ένιωσα την απόλυτη ανάγκη να εκφράσω τα συναισθήματα που βίωσα! Πρώτη φορά μου συμβαίνει να εισχωρεί μια μοτοσυκλέτα τόσο γρήγορα, κατευθείαν στην καρδιά μου. Έχω λατρέψει μοτοσυκλέτες. Έχω ερωτευτεί μοτοσυκλέτες και έχω ονειρευτεί μοτοσυκλέτες, όμως όλες τους χρειάστηκαν χρόνο για να με μαγέψουν, και τις κατάλληλες συνθήκες μέσα στις οποίες έδειξαν τον χαρακτήρα τους.

Θυμάμαι τη Ducati 916 SPS στις Σέρρες, τη Yamaha R1 στο Nurburgring, τη Suzuki Hayabusa στην εθνική οδό Αθηνών-Τριπόλεως , την MV Agusta F4 στην Επίδαυρο και πρόσφατα τη Ducati Desmosedici RR στο Mugello. Όλες τους μαγικές, μοναδικές, εξωπραγματικά τέλειες -όμως αυτή η Moto Guzzi μου σκάλισε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, ίδιο με αυτό που είχα όταν φόραγα κοντά παντελονάκια και καβάλησα το πρώτο μου τρίκυκλο ποδηλατάκι.

Το κατάφερε μέσα σε δύο λεπτά. Το κατάφερε μέσα στο κέντρο της Αθήνας. Το κατάφερε μέσα σε μια μέρα που όλα μου πήγαιναν στραβά και φτάνοντας στην αντιπροσωπεία για να την παραλάβω, τα νεύρα μου έμοιαζαν με σπασμένες χορδές κιθάρας. Τώρα είναι μαλακά σαν λουκουμάς με μέλι και μπορώ να δω πόσο όμορφη είναι η λιακάδα έξω. Πριν την καβαλήσω, ήταν μια αγχώδης Δευτέρα, με τις υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας να ακολουθούν γεμάτες υποχρεώσεις και αγγαρείες. Τώρα, είναι η πρώτη μέρα μιας εβδομάδας γεμάτη δράση. Είναι η κλασική ιστορία με το μισοάδειο και το μισογεμάτο ποτήρι: Η V7 το κάνει να φαίνεται μισογεμάτο!

 

Μία εβδομάδα μετά...

Για να μετρήσω την οδηγική ευχαρίστηση μιας μοτοσυκλέτας, έχω εφεύρει ένα αλάνθαστο - μέχρι στιγμής τουλάχιστον - σύστημα. Μετράω τα περιττά χιλιόμετρα. Κάθε χιλιόμετρο που διανύει η μοτοσυκλέτα, το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν σκοπός ήταν μόνο η μετακίνηση, το μετράω ως περιττό. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Θέλεις να πας από το σπίτι στη δουλειά. Η διαδρομή που ακολουθείς, είναι είτε αυτή με τη μικρότερη απόσταση, είτε αυτή με τον ευκολότερο δρόμο. Σκοπός είναι να φτάσεις στον προορισμό σου το γρηγορότερο δυνατό, χωρίς να σου σπάσουν τα νεύρα. Αυτά είναι αναγκαία χιλιόμετρα. Αν όμως βρεθείς να περιπλανιέσαι σε άλλους δρόμους και άλλες γειτονιές, αν ξυπνάς πιο νωρίς το πρωί για να κάνεις μια βολτίτσα πριν πας στη δουλειά, αλλά παρ’ όλα αυτά φτάνεις εκεί αργοπορημένος γιατί η βολτίτσα έγινε στην πορεία ταξιδάκι, τότε στο βιβλίο συμβάντων, αυτά τα χιλιόμετρα εγγράφονται ως "περιττά".

Το V7 γέμισε πολλές σελίδες με δαύτα. Στο περίπτερο της πλατείας για τσιγάρα να πεταγόμουνα, έκανα στην επιστροφή ολόκληρο τον κύκλο από τον παραλιακό δρόμο. Βασικά, έχω ψιλικατζίδικο κάτω από το σπίτι μου και δεν θα έπρεπε καν να πάρω τη μοτοσυκλέτα για να πάω για τσιγάρα. Όμως με τη V7 εφευρίσκεις αφορμές για να την καβαλήσεις και να κάψεις βενζίνη. Οι οικολόγοι, που θέλουν να μας γυρίσουν στην εποχή του γαϊδάρου, θα πρέπει να είναι εξοργισμένοι τώρα! Μόνο τις δύο πρώτες μέρες είχε γράψει διακόσια περιττά χιλιόμετρα, χωρίς να φύγω από το λεκανοπέδιο της Αττικής.

Ακούω ήδη μερικούς από εσάς που μουρμουράτε μεταξύ σας, ότι μια μοτοσυκλέτα που δεν κάνει σούζες ούτε με τη βοήθεια γερανού, είναι αδύνατον να προσφέρει οδηγική ευχαρίστηση. Σας καταλαβαίνω απόλυτα. Όταν επί χρόνια στα περιοδικά του ειδικού Τύπου έχει σχεδόν ταυτιστεί η οδηγική απόλαυση μόνο με τις σούζες, τα burn out, τα παντιλίκια και τις "διαστημικές" επιδόσεις, είναι φυσικό αποτέλεσμα να έχει περάσει αυτή η νοοτροπία και στους μοτοσυκλετιστές.

Προσωπικά, έχω οδηγήσει αρκετές μοτοσυκλέτες που κάνουν απίστευτα "ινδιανιλίκια" στον δρόμο, αλλά δεν μου έχουν προσφέρει καμιά απολύτως οδηγική ευχαρίστηση. Και από τη στιγμή που είμαστε υποκείμενα και όχι αντικείμενα, τα υποκειμενικά κριτήρια έχουν την ίδια βαρύτητα. Κοιτάξτε γύρω σας. Πόσοι αγοράζουν τη μοτοσυκλέτα που καλύπτει τις ανάγκες μετακίνησής τους και πόσοι τη μοτοσυκλέτα που γουστάρουν; Οι δεύτεροι είναι πολλοί περισσότεροι -και αυτό εξηγεί γιατί δεν κυκλοφορούμε όλοι με ένα μονοκύλινδρο τετράχρονο on-off 250 κυβικών.

 

Πεζή πραγματικότητα

Είμαι τόσο ενθουσιασμένος με τη V7, γιατί χλευάζει τις δυσκολίες της ζωής. Όχι μόνο ζυγίζει λιγότερο από 200 κιλά γεμάτη (όσο δηλαδή ένα υπερσύγχρονο αλουμινένιο Hornet 600), όχι μόνο είναι το ίδιο ευέλικτη, όχι μόνο έχει πλούσιους χώρους για δύο άτομα, όχι μόνο καίει ελάχιστη βενζίνη, αλλά τα κάνει όλα αυτά με μία σατιρική διάθεση.

Εμπαίζει τα σκούτερ μέσα στην πυκνή κυκλοφορία της πόλης, χάρη στο μικρό της πλάτος και το ψηλό τιμόνι που περνά πάνω από τους καθρέφτες. Βγάζει τη γλώσσα στα παπιά με τα μόλις 4,5 λίτρα βενζίνης που καταναλώνει για κάθε εκατό χιλιόμετρα. Κακαρίζει από τα γέλια όταν βλέπει τα μεγάλα on-off να ξύνουν την κοιλιά τους στο πεζοδρόμιο που αυτή κατέβηκε άνετα, χάρη στα 18 εκατοστά απόστασης από το έδαφος. Σταματάει δίπλα στους ιδιοκτήτες κλασικών μοτοσυκλετών και χαχανίζει, την ώρα που αυτοί προσπαθούν να βρουν τον σωστό συνδυασμό αβάνς, άνω νεκρού σημείου και... υπερχείλισης των Amal, για να τα βάλουν μπροστά και να πάνε από το ένα συνεργείο στο άλλο.

Όσο για τους ιδιοκτήτες supersport, που ανακαλύπτουν σε κάθε φανάρι ότι έπρεπε να "συμπλεκτάρουν" το τετρακύλινδρο καμάρι τους μέχρι τις 8.000 στροφές για να την περάσουν, η καζούρα συνεχίζεται και στις στροφές. Το αστείο της υπόθεσης είναι, ότι το V7 στρίβει θαυμάσια χρησιμοποιώντας τεχνολογία με ρίζες στη δεκαετία του '70. Το πλαίσιο όπως και ο κινητήρας προέρχονται από το Nevada 750, μια φτηνή μοτοσυκλέτα cruiser της Moto Guzzi. Κι όμως, η V7 στρίβει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη Moto Guzzi έχω οδηγήσει. Αυτό σημαίνει ότι στρίβει γρήγορα και με ασφάλεια.

Βέβαια, σπορ δεν είναι σε καμιά περίπτωση και η στενή μηχανολογική συγγένεια με την Nevada 750, της έχει κληρονομήσει μερικά κουσούρια. Ένα από αυτά είναι η μεγάλη γωνία κάστερ των 27,5 μοιρών. Εδώ υπάρχει ένας μύθος, που λέει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κάστερ, τόσο πιο σταθερή είναι μια μοτοσυκλέτα. Στην πραγματικότητα, η γωνία κάστερ από μόνη της δεν έχει καμία σχέση με τη σταθερότητα. Το μόνο που κάνει, είναι να φορτίζει υπερβολικά την άρθρωση του λαιμού, με αποτέλεσμα το τιμόνι να γίνεται πολύ βαρύ στο κέντρο. Κουνήστε το τιμόνι από άκρη σε άκρη και θα δείτε ότι στο κέντρο η μοτοσυκλέτα σας σηκώνεται. Όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κάστερ και όσο βαρύτερη είναι η μοτοσυκλέτα, τόσο μεγαλύτερη δύναμη απαιτείται για να κουνήσεις το τιμόνι από την άκρη στο κέντρο.

Για τον ίδιο λόγο, το τιμόνι έχει την τάση να γυρίζει μόνο του προς τα μέσα μόλις το στρίψεις ελαφρά. Πριν από... δύο εκατομμύρια χρόνια, που οι μοτοσυκλέτες είχαν αναρτήσεις από τραμπολίνα και πλαίσια από μαστίχα Χίου (υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που αναφέρουν ότι με ένα ιαπωνικό τετρακύλινδρο του 1970, μπορούσες να τρακάρεις πίσω από φορτηγό και το πλαίσιο θα ερχόταν στο αρχικό του σχήμα... μόνο του!), το φαινόμενο αυτό που "βάραινε" την αίσθηση του τιμονιού, ήταν καλοδεχούμενο για την ψυχική ηρεμία του αναβάτη, όταν τολμούσε να ξεπεράσει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Σήμερα, που τα πλαίσια διατηρούν σταθερή την απόσταση των τροχών όταν οδηγείς τη μοτοσυκλέτα και οι αναρτήσεις, τους κρατάνε στο έδαφος, η σταθερότητα μιας μοτοσυκλέτας εξαρτάται από πολύ πιο περίπλοκα πράγματα, όπως το γυροσκοπικό φαινόμενο, τη θέση του στροφάλου στο πλαίσιο, μέχρι και τη στάση του σώματος του αναβάτη.

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Μα γιατί η V7 χρειάζεται ένα ή δυο μέτρα για να ισορροπήσει, όταν ξεκινά αργά από το φανάρι (όπως όλα τα cruiser με τόσο μεγάλη κάστερ) και στις στροφές έχεις μόνο μία γραμμή -δηλαδή αυτή που διάλεξες στην είσοδο. Μπαίνει με φόρα και διαγράφει την καμπή ακλόνητη, σαν να πρόκειται για μια γεροδεμένη αγωνιστική κατασκευή, πάνω στο τέλειο οδόστρωμα μιας πίστας. Όμως είναι τόσο έντονο το πείσμα της να μείνει σταθερή στη γραμμή της, που αν ξαφνικά ανακαλύψεις ότι η επιλογή του σημείου εισόδου που έκανες δεν ήταν τόσο έξυπνη, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φρενάρεις απαλά και να επαναπροσδιορίσεις με προσοχή τη νέα πορεία. Απότομα πλαγιάσματα και βίαιες αλλαγές πορείας στη μέση της στροφής, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε απώλεια πρόσφυσης του εμπρός τροχού.

Η μεγάλη κάστερ προκαλεί και κάτι ακόμα: Όταν ο εμπρός τροχός βρει ένα εξόγκωμα στον δρόμο με τη μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, τότε πάλλεται αρχικά το τιμόνι και μετά η μοτοσυκλέτα. Βρίσκει αμέσως την ηρεμία της, γιατί το πλαίσιο είναι γρανίτης και οι αναρτήσεις σφιχτές, αλλά στις σύγχρονες σπορ μοτοσυκλέτες με τις μικρές κάστερ, η αντίδραση είναι μονοκόμματη και η χρονική διάρκεια του φαινομένου ελάχιστη. Από την άλλη, ένας έμπειρος αναβάτης με όρεξη να οδηγήσει γρήγορα, θα βρει αμέσως τα κόλπα της. Ο άπειρος αποκλείεται να δυσκολευτεί, διότι πρέπει να τη ζορίσεις πολύ για να εκδηλώσει τις αντιρρήσεις της -ένα σημείο που θα αργήσει πολύ να φτάσει ή να ξεπεράσει ένας άπειρος αναβάτης.

 

Το μεροκάματο

Εκμεταλλεύομαι την υπομονή σας και συνεχίζω λίγο ακόμα με ταπεινά θέματα, όπως οι αναρτήσεις και τα φρένα. Τα φρένα είναι μια χαρά. Η ελαφριά μοτοσυκλέτα επιβραδύνει με ένα δάχτυλο στη μανέτα, φρενάρει με δύο και σταματάει με τρία. Η αίσθηση είναι πολύ καλή από την τετραέμβολη δαγκάνα του 320 χιλιοστών δίσκου, με το μεταλλικό σωληνάκι υψηλής πίεσης -όμως η τρόμπα κρίνεται απλώς επαρκής. Αν θέλετε περισσότερη δύναμη (προσωπικά το βρίσκω άσκοπο) τότε μόνο η αντικατάσταση της τρόμπας θα φέρει αποτέλεσμα. Οι αναρτήσεις από τη μεριά τους ήταν ένα από τα δύο σημεία για τα οποία θα έβαζα χέρι πάνω στην V7 -το άλλο, είναι η σέλα.

Το πιρούνι της Marzzochi ίσως να ήταν τέλειο για μια σπορ μοτοσυκλέτα, αλλά πάνω στη V7 θα το ήθελα πιο ενδοτικό. Για την ακρίβεια, θα ήθελα να έχει ρυθμίσεις. Το ίδιο ακριβώς θα ήθελα και για τα αμορτισέρ της Sachs. Έχουν ποιοτική λειτουργία δεδομένης της απουσίας μοχλικού, όμως οι ισχυρές αποσβέσεις τους αποκτούν νόημα, μόνο όταν προφορτίσεις τα ελατήρια και βάλεις δεύτερο άτομο πίσω. Ο Μάλαμας που είναι μεγάλος -όχι μόνο στην ηλικία αλλά και στη σωματοδομή, τα βρήκε μια χαρά. Τα δικά μου 75 κιλά, αποδείχτηκαν λίγα. Για τα €8.200 που ζητάει η Moto Guzzi για τη V7, θα ήθελα να έχω πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις.

Εξίσου σκληρή είναι η σέλα. Αρχικά, νόμιζα ότι θα ήταν αδύνατον να κάτσω πάνω της για αρκετή ώρα, μα στην πράξη δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα. Μπορείς να κάψεις ένα ολόκληρο ρεζερβουάρ, χωρίς να νιώσεις την ανάγκη να σταματήσεις για ξεκούραση. Αυτό, μας φέρνει κατευθείαν σε ένα ακόμα πλεονέκτημα της V7, τη μεγάλη αυτονομία. Σιχαίνομαι να πηγαίνω κάθε δύο μέρες στο βενζινάδικο και με εκνευρίζουν αφάνταστα οι μοτοσυκλέτες, που όταν ξεκινάς μαζί τους ένα ταξίδι σε άγνωστες διαδρομές, έχεις διαρκώς το άγχος να μη "μείνεις" από βενζίνη. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανάψει το λαμπάκι της ρεζέρβας, πριν διανύσεις 180 χιλιόμετρα. Συνήθως ανάβει μετά τα 210 χιλιόμετρα οδηγώντας όπως γουστάρεις, και αγγίζει τα 300 με λίγη εγκράτεια.

 

Θέλεις, αλλά δεν το ξέρεις

Οι γνήσιες κλασικές μοτοσυκλέτες, θέλουν έντονη συναισθηματικό δέσιμο για να μπορέσεις να ζήσεις μαζί τους. Σχεδόν βασανίζεις ψυχικά, σωματικά και οικονομικά τον εαυτό σου, μόνο για λίγες στιγμές χαράς στη βόλτα της Κυριακής. Υπάρχουν λεβιέ στις μπουκαπόρτες των αρματαγωγών που θέλουν λιγότερη δύναμη από τον συμπλέκτη μιας παλιάς 900SS και είναι φτηνότερο να επισκευάσεις έναν κατασκοπευτικό δορυφόρο της NASA, παρά να συντηρείς ένα Zundapp.

Από την άλλη, οι σύγχρονες ρετρό μοτοσυκλέτες, όπως η Triumph Bonneville, η Ducati SportClassic και η Kawasaki W 650, περιορίζονται στην κλασική εικόνα -και αυτό το νιώθεις όταν τις οδηγείς. Η V7 από την άλλη, είναι η πιο επιτυχημένη αναβίωση κλασικής μοτοσυκλέτας. Μπορεί να έχει ψεκασμό, μπορεί να έχει τον πιο μαλακό συμπλέκτη και το πιο απαλό κιβώτιο ταχυτήτων σε μοτοσυκλέτα (ναι, είναι βούτυρο!) και μπορεί να είναι απροβλημάτιστη στην καθημερινή χρήση, όμως ταυτόχρονα είναι γεμάτη συναισθηματική φόρτιση και είναι πανέμορφη. Οι επιδόσεις της είναι ουσιαστικά ίδιες με ενός μονοκύλινδρου αερόψυκτου 500, όμως σου προσφέρει τέτοια οδηγική ευχαρίστηση που κάνει τα τέρατα των 200 ίππων να μοιάζουν ανούσια.

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ                                 MOTO GUZZI V7 CLASSIC

Αντιπρόσωπος:

Piaggio Hellas

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

2.185

Ύψος (mm):

1.115

Μεταξόνιο (mm):

1.449

Απόσταση από το έδαφος (mm):

182

Ύψος σέλας (mm):

805

Ίχνος (mm):

109

Γωνία κάστερ (˚):

27,5

Απόσταση σέλας - τιμονιού (mm):

570

Απόσταση σέλας - μαρσπιέ (mm):

500

Απόσταση μαρσπιέ - τιμονιού (mm):

790

Απόσταση πίσω σέλας - πίσω μαρσπιέ (mm):

420

 

ΜΕΤΡΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ

 

199,5kg (χωρίς καύσιμο: 186,7kg)

Πίσω

49%

Εμπρός

51%

Σφάλμα στοιχείων κατασκευαστή:

+0,75%

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο, διαιρούμενο, περιμετρικό

Πλάτος (mm):

800

Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):

182/198

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Διαμήκης V2, 90°, αερόψυκτος με 2B/K

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

80x74

Χωρητικότητα (cc):

744

Σχέση συμπίεσης:

9,6:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

48 / 6.800

Ροπή (kg.m/rpm):

5,4 / 3.600

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

64,5

Τροφοδοσία:

Ψεκασμός

Σύστημα εξαγωγής:

2 σε 2

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Ξηρός, μονόδισκος

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / 1,312

Τελική μετάδοση / σχέση:

Άξονας / 4,825

 

Σχέσεις / km/h ανά 1.000 rpm

1η

2,363/8

2α

1,642/12

3η

1,277/15

4η

1,055/18

5η

0,900/21

6η

-

 

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Ρύθμιση βαλβίδων (km):

Στα πρώτα 1.500 και κάθε 7.500

Αλλαγή λαδιού (km):

Στα πρώτα 1.500 και κάθε 7.500

Ποσότητα λαδιού με/χωρίς φίλτρο (l):

ΔΑ / ΔΑ

Φίλτρο λαδιού / αλλαγή (km):

Στα πρώτα 1.500 και κάθε 7.500

 

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ

Km/h

Sec

Μέτρα

0-50

2,18

14,51

0-100

5,93

96,17

0-150

17,24

513,15

0-200

-

-

 

ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ

Μέτρα

Sec

Km/h

0-400

14,48

145,06

0-1.000

28,35

161,94

 

ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΜΑ

Km/h

Sec

Μέτρα

80-140

8,39

270,51

 

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ (sec/μέτρα)

Km/h

3η

4η

5η

40-80

4,13/69,94

5,43/89,55

-

80-120

5,68/161,61

7,15/200,76

7,81/220,51

120-160

 

 

17,3/687,92

160-200

-

-

-

 

ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ

Km/h

Sec

Μέτρα

120-40

3,00

68,81

 

ΚΙΛΑ ΑΝΑ ΙΠΠΟ

 

Κενή

Γεμάτη

Θεωρητικά

3,79

4,1

Πραγματικά

4,76

5

 

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Διπλά αμορτισέρ της Sachs

Διαδρομή (mm):

118

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση ελατηρίου

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

3,50x17''

Ελαστικό:

130/80-17

Πίεση:

-

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 260mm με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα της Brembo

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ταχύμετρο / στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις και ψηφιακές ενδείξεις για ολικό / μερικό χιλιομετρητή / ρεζέρβα / θερμοκρασία περιβάλλοντος

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Τηλεσκοπικό πιρούνι της Marzzochi

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

40

Ρυθμίσεις:

Καμία

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

2,50x18''

Ελαστικό:

100/90-18

Πίεση:

-

ΦΡΕΝΟ

Μονός δίσκος 320mm με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων της Brembo

 

ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

39,2 / 6.200

Ροπή (kg.m/rpm):

5,1 / 2.700

 

 

Αν είχε χίλια κυβικά θα έβγαζε το πολύ 64,5 ίππους. Φανταστείτε τώρα που είναι 744 κυβικά, πόσους βγάζει. Σωστά, μόλις 39,2 ίπποι φτάνουν στον πίσω τροχό.

Λόγω κυβικών όμως, η ροπή αγγίζει τα 5,1 χιλιογραμμόμετρα στις 2.700 στροφές, πράγμα που σημαίνει ότι όταν ανοίγεις το γκάζι, η απόκριση είναι άμεση από πολύ χαμηλά. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς μεταξύ μας, δεν αγοράζεις αυτή τη μοτοσυκλέτα για να κάνεις κόντρες στα φανάρια. Στην πραγματική ζωή, είναι σβέλτη στην πόλη και ταξιδεύει υπέροχα με 110 στο κοντέρ.

 

 

 

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΑ ΣΧΕΣΗ

Κόφτης:

7.800

Μέγιστη ισχύς:

6.200

 

 

1η

63

2α

90

3η

116

4η

141

5η

165

6η

-

 

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Μέση

5,6

Ελάχιστη

4,5

Μέγιστη

7

Αυτονομία (km):

303,5

Αυτονομία ρεζέρβας (km):

44,6

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

17/2,5

         

 

Test - Zeeho AE8+ - Paradigm Shift

Το επόμενο βήμα στα e-scooter της Α1 κατηγορίας -και όχι μόνο
Zeeho AE8+
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/7/2023

Με τη φράση Paradigm Shift ο φυσικός Thomas Kuhn περιγράφει μια αλλαγή που συμβαίνει όταν ο συνήθης τρόπος σκέψης ή δράσης για κάτι αντικαθίσταται από μια νέα, διαφορετική μέθοδο, που πολλές φορές φέρνει επανάσταση. Κάπως έτσι με το AE8+ καλούμαστε να ξεχάσουμε ότι γνωρίζαμε για τα e-scooters, καθώς το όχημα της Zeeho ανεβάζει θεαματικά τον πήχη στα ηλεκτροκίνητα δίκυκλα σχεδόν σε όλους τους τομείς που έχουν σημασία!

Το AE8+ είναι το πρώτο e-scooter της Zeeho - θυγατρική εταιρεία της CFMOTO με αποκλειστικά ηλεκτρική γκάμα- που φτάνει στη χώρα μας, το κορυφαίο της γκάμας της σε παγκόσμια κλίμακα, με το πιο φθηνό και βασικό μοντέλο AE6 -με κινητήρα στο κέντρο του πίσω τροχού- να μην εισάγεται στην Ελλάδα.

Τρεις είναι οι εκδόσεις του AE8, σε παγκόσμια κλίμακα, οι AE8, AE8+ και ΑΕ8 S+. Στην Ελλάδα εισάγονται οι AE8+ (η έκδοση δοκιμής μας, με LCD οθόνη οργάνων), και AE8 S+ με TFT έγχρωμη οθόνη οργάνων και σουέτ σέλα.

Η τιμή των 5.490 ευρώ χωρίς την επιδότηση του προγράμματος “Κινούμαι Ηλεκτρικά 2” (με την οποία η τιμή του πέφτει στα 3.890 ευρώ), τοποθετεί αυτόματα το AE8+ στα ακριβά Α1 e-scooter της αγοράς, με αντιπάλους μεταξύ άλλων τα Ecooter E5, NIU MQi GT EVO, SEAT MO, Silence S01, Yadea G5S, κ.α. Η ακριβότερη έκδοση AE8S+ κοστίζει 5.990 ευρώ που πέφτουν στα 4.390 ευρώ με τη βοήθεια της επιδότησης.

Κι όσο εξετάζεις από κοντά το AE8+, αλλά κυρίως όσο το οδηγείς, τόσο πείθεσαι πως αξίζει και το παραμικρό σεντ της τιμής του.

Κορυφαίο ποιοτικά, με διαστημικό εξοπλισμό

Zeeho AE8+

Για αρχή, το design του είναι ταυτόχρονα διαστημικό και καλαίσθητο. Ένα χρηστικά μακρύ scooter, που φιλοξενεί μια μακριά σέλα στην οποία θα βολευτούν δυο μεγαλόσωμοι αναβάτες, και ένα ευρύχωρο “πάτωμα” στα πόδια του αναβάτη, όπου μπορείτε να κουβαλήσετε τσάντες -έχει και αναδιπλούμενο γάντζο- ή κάποιο ογκώδες αντικείμενο.

Zeeho AE8+

Η ποιότητα των πλαστικών είναι πολύ καλή, όπως είναι και η συναρμογή τους, με εξαίρεση το glove box στα αριστερά της ποδιάς -που μέσα του θα βρείτε δυο USB θύρες φόρτισης-, το οποίο θέλει λίγη προσπάθεια για να ανοίξει και να κλείσει -ενώ δεν κλειδώνει.

Zeeho AE8+

Ανοίγοντας τη σέλα -με κουμπί στο αριστερό γκριπ ειδικά για αυτή τη δουλειά- αποκαλύπτεται ο χώρος των δυο μπαταριών, και πίσω τους ένας αποθηκευτικός χώρος που συνήθως φιλοξενεί τον φορτιστή και τον διακλαδωτή, μέσα σε ένα πολύ όμορφο κουτάκι μεταφοράς με χερούλι. Αν έχετε αφήσει φορτιστή και διακλαδωτή κάπου μόνιμα, τότε ο χώρος αυτός απελευθερώνεται, χωρώντας αρκετά μικροαντικείμενα ή ένα μικρό Jet κράνος με κοντή ζελατίνα ή ακόμα καλύτερα χωρίς ζελατίνα.

Zeeho AE8+

Η σέλα είναι πραγματικός θρόνος, καθώς πέρα από το γενναιόδωρο μήκος της έχει και αντίστοιχο πλάτος, μπόλικο αφρώδες και σωστό, ανατομικό σχήμα. Ο συνεπιβάτης έχει και χειρολαβές αλλά και αναδιπλούμενα μαρσπιέ που ανοίγουν και κλείνουν με ένα πολύ ποιοτικό “κλικ”.

Zeeho AE8+

Το κοστούμι των πλαστικών είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό, τόσο με τη διακοπτόμενη γραμμή του πάνω και κάτω τμήματος μπροστά, όσο και με τις προεξοχές των πλαστικών στο πίσω τμήμα, αλλά ιδίως στο μπροστινό φτερό, το οποίο κατεβαίνει και καλύπτει μεγάλο μέρος του τροχού, αφήνοντας εκτεθειμένη στα βλέμματα τη δαγκάνα της Brembo, θυμίζοντας… Aero βοήθημα σε αγωνιστική μοτοσυκλέτα!

Zeeho AE8+

Οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες στον σχεδιασμό συνεχίζονται με τα πίσω φλας που προεξέχουν ως άλλες… χειρολαβές, τα full-LED φώτα και το ιδιαίτερο DRL LED φως μπροστά, το ψαλίδι και το σταντ, αμφότερα από αλουμίνιο, τα μεταλλικά μαρσπιέ στο κεκλιμένο επίπεδο, όπου οι κοντύτεροι αναβάτες μπορούν να ξεκουράζουν τα πόδια τους, κ.α.

Zeeho AE8+

Οι άριστες εντυπώσεις συνεχίζονται με την εξέταση του στάνταρ εξοπλισμού του AE8+: Ρυθμιζόμενες μανέτες φρένων σε 5 θέσεις, Smart key με κάρτα-κλειδί NFC που το ακουμπάς κάτω από τα όργανα για να ανοίξεις το scooter, Cruise Control με ένα κουμπί -επιλέγεις τα επιθυμητά χιλιόμετρα και τα κρατά χωρίς να χρειάζεται να στρίβεις το γκριπ του γκαζιού-, όπισθεν (πολύ αργή) αλλά και υποβοηθούμενη κίνηση προς τα εμπρός, διπλό πέρα από το μονό σταντ, δυο αφαιρούμενες μπαταρίες με χερούλι, βάρους 12 κιλών έκαστη, 3 Riding Modes (Sport, Street, Eco) που αλλάζουν τις επιδόσεις τόσο σε επιτάχυνση όσο και σε τελική ταχύτητα (50, 80, 99 χλμ/ώρα), κουμπί… nitro (δείχνει μια μπουκάλα Nos στα όργανα!) που πιέζοντας το η τελική ανεβαίνει στα 111 χλμ/ώρα στο κοντέρ (πραγματικά 109,2) για 30 δευτερόλεπτα, επιτρέποντας σου να πραγματοποιήσεις μια προσπέραση ανάγκης, ενώ κατόπιν θέλει 45 δευτερόλεπτα για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ξανά, και συνδεσιμότητα με την επίσημη έξυπνη εφαρμογή της Zeeho που παρέχει στον αναβάτη πολλές απίθανες δυνατότητες.

Zeeho app

Αυτές περιλαμβάνουν εντοπισμό της θέσης του οχήματος με GPS, συναγερμό αλλά και geo-fencing, όπου σε ειδοποιεί στο smartphone μόλις μετακινηθεί, διευκολύνοντας αφάνταστα την εύρεση του σε περίπτωση κλοπής, και χαρίζοντας μοναδική ηρεμία πνεύματος στον ιδιοκτήτη του. Παράλληλα, σου στέλνει σήμα για την κατάσταση φόρτισης του scooter, για τον εναπομείναντα χρόνο φόρτισης (υπολογίστε κοντά στις 6 ώρες από 0-100%), κ.α., ενώ μπορεί να δεχθεί και αναβαθμίσεις μέσω διαδικτύου (OTA). Επιπλέον, μέσω της εφαρμογής μπορείς να ανάψεις τα φλας από μακριά, ώστε να ξεχωρίσεις το scooter σου σε κάποιο μεγάλο πάρκινγκ δικύκλων, να το ξεκλειδώσεις και να το κλειδώσεις, να ελέγξεις όλες τις διαδρομές που έχεις κάνει σε χάρτη, μαζί με δεδομένα για χιλιομετρικές αποστάσεις τελική ταχύτητα, κ.α., ώρα βόλτας, κ.α. Στις επιλογές του app μπορείς να χαμηλώσεις την ένταση των ήχων του scooter -ή να τους απενεργοποιήσεις-, να απενεργοποιήσεις τον αισθητήρα της σέλας ώστε να μη σβήνει το scooter αυτόματα μετά από λίγα δευτερόλεπτα αφότου κατέβεις από τη σέλα, να ρυθμίσεις την προειδοποίηση για χαμηλή μπαταρία, κλπ. Περιέργως, δεν έχουμε υπηρεσίες τηλεφωνίας, διαδικτύου, μουσικής ή πλοήγησης με το υπάρχων app.

Να σημειώσουμε ένα δυνατό χαρακτηριστικό του AE8+, ιδιαίτερα επιθυμητό για χώρες όπως η Ελλάδα όπου το καλοκαίρι ζούμε σε ρυθμούς καύσωνα, αυτό του υγρόψυκτου κινητήρα! Η λεπτομέρεια αυτή κάνει τη διαφορά, καθώς έχουμε βρεθεί σε περιπτώσεις που τα συστήματα ασφαλείας των αερόψυκτων e-scooter δεν σε αφήνουν να τα οδηγήσεις, καθώς η θερμοκρασία έχει ξεπεράσει τα επιτρεπόμενα επίπεδα.

Zeeho AE8+

Τέλος, ο ιμάντας τελικής μετάδοσης ξεχωρίζει για την απουσία συντήρησης που προσφέρει -αλλά και για την αθόρυβη λειτουργία του-, συνεισφέροντας στο γενικότερο χαμηλό κόστος χρήσης του AE8+.

Εθιστικές επιδόσεις

Zeeho AE8+

Εμφάνιση, τεχνολογία και εξοπλισμός τσεκ. Ώρα για την οδήγηση, όπου το AE8+ θέτει νέα πρότυπα τόσο για την κατηγορία των e-scooter της Α1 κατηγορίας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις και για τα βενζινοκίνητα 125!

Zeeho AE8+

Πλησιάζεις την κάρτα NFC στα όργανα, και το AE8+ ξυπνά, ανάβοντας την οθόνη του και κάνοντας έναν χαρακτηριστικό ήχο. Οι ήχοι -θυμίζουν ήχους από ηλεκτρονικά παιχνίδια- είναι δυνατοί και αστείοι (προσωπικά μου άρεσαν πολύ, αλλά ίσως φταίει το gaming παρελθόν μου) συνεχίζονται τόσο στα φλας, στην ενεργοποίηση του μοτέρ (πιέζοντας τη μανέτα του φρένου και το κουμπί Set), στο σήκωμα του πλαϊνού σταντ, στο κλείσιμο, στην όπισθεν, και σε διάφορες άλλες καταστάσεις.

Zeeho AE8+

Και ξεκινάμε. Δώστε προσοχή στο οδόστρωμα που βρίσκεται κάτω από τις ρόδες σας αν είναι να ανοίξετε το γκάζι τέρμα, γιατί οι σχεδόν 17 ίπποι απελευθερώνονται σχεδόν ακαριαία, οδηγώντας σε γλιστρήματα και drift, ιδιαίτερα αν βρίσκεστε υπό κλίση! Ευτυχώς που το Zeeho έχει εκπληκτικά γραμμικό και ελεγχόμενο γκάζι, δίνοντας σου απαράμιλλη αίσθηση στο γκριπ, όσον αφορά στην αναλογία “στρίψιμο του γκριπ - ίπποι που καταλήγουν στο πίσω ελαστικό”. Μάλιστα όσο το συνηθίζαμε μπορούσαμε να προβλέψουμε πού θα γλιστρήσει στην έξοδο, προκαλώντας επίτηδες μικρή πλαγιολίσθηση!

Zeeho AE8+

Οι επιταχύνσεις με το AE8+ είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές, σε βαθμό που αφήνουν αναβάτη και παρευρισκόμενους με στόματα ανοιχτά. Γιατί όλοι περιμένουν μια σπορ μοτοσυκλέτα να επιταχύνει γρήγορα, δεν είναι κάτι που προκαλεί έκπληξη. Όμως σχεδόν κανείς δεν περιμένει ένα “ταπεινό” σκουτεράκι με compact διαστάσεις να εκτοξεύεται όπως συμβαίνει με το Zeeho. Σε επιταχύνσεις από τα φανάρια, το AE8+ θα αφήσει πίσω του scooter και μοτοσυκλέτες μέχρι 300 κυβικά, πληγώνοντας εγωισμούς και κεντρίζοντας το ενδιαφέρον. Η εταιρεία κάνει λόγο για επιτάχυνση 0-50 χλμ/ώρα σε 2,6 δευτερόλεπτα, και η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ από αυτό, καθώς με το κορυφαίο όργανο μετρήσεων VBox της RaceLogic που διαθέτουμε στο ΜΟΤΟ, είδαμε 2,8 δευτερόλεπτα! Σημειώστε πως έχουμε καταγράψει χειρότερες επιδόσεις από ορισμένες μοτοσυκλέτες 250-300 κυβικών που χρειάζονται έως και 3 δευτερόλεπτα για την ίδια μέτρηση. Φυσικά τα 200-300 κυβικά θα πάρουν το αίμα τους πίσω στη συνέχεια (επιτάχυνση από τα 50 έως τα 100 χλμ/ώρα), μην τρελαθούμε κιόλας.

Zeeho AE8+

Αυτές ακριβές οι εθιστικές επιταχύνσεις του Zeeho είναι που χαντακώνουν την αυτονομία, καθώς μπορεί να θέλεις να κρατήσεις επίπεδο και να βγάλεις 100 χιλιόμετρα (τα 120-140 χλμ. που λέει ο κατασκευαστής αποτελούν άπιαστο όνειρο), όμως το γκάζι είναι γλυκό και δυσκολεύεσαι να μην το ανοίγεις ξανά και ξανά, κάτι που ρίχνει την αυτονομία στα 50-60 χιλιόμετρα, με τον υπογράφοντα στο τιμόνι. Με μέτρια αυτοσυγκράτηση είδα και 75 περίπου χιλιόμετρα, ενώ σημειώστε πως όταν η στάθμη των μπαταριών πέσει κάτω από 10%, το scooter μπαίνει αυτόματα στο Eco Mode, με τελική 50 χλμ/ώρα, για να σας βοηθήσει να φτάσετε στον προορισμό σας. Αν επιμείνετε κι άλλο, λίγο πριν μείνετε εντελώς, η τελική θα μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 10 χλμ/ώρα. Ίσως, αν χρησιμοποιούσαμε το Eco mode από την αρχή να βλέπαμε αυτονομία που να πλησίαζε τα 100 χλμ., αλλά με τις επιδόσεις του Zeeho να μας καλούν ως άλλες σειρήνες, αυτό στάθηκε πέρα από τις δυνάμεις μας. Προσοχή θέλει όταν εκμεταλλεύεσαι στο έπακρο τις επιδόσεις, καθώς πέρα από τη μείωση της αυτονομίας, η αθόρυβη λειτουργία του AE8+ μπορεί να σας κάνει αόρατους σε οδηγούς αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών, οπότε συνιστούμε την προειδοποιητική χρήση της -δυνατής σε ήχο- κόρνας.

Zeeho AE8+

Κι αν οι επιδόσεις του AE8+ θέτουν νέα στάνταρ στα ηλεκτρικά Α1 της συγκεκριμένης κατηγορίας τιμής (πλην ελαχίστων όπως του Ray 7.7, το οποίο όμως πλησιάζει τα 9.000 ευρώ), τότε η οδική του συμπεριφορά δεν έχει αντίπαλο. Κι όχι μόνο στα ηλεκτρικά scooter, τα περισσότερα των οποίων έχουν σχεδιαστεί από ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία από μοτοσυκλέτα, αλλά και στα βενζινοκίνητα. Συγκεκριμένα, το Zeeho έχει την καλύτερη οδική συμπεριφορά από σχεδόν όλα τα scooter με τροχούς 12 ιντσών, καλύτερη ακόμα και από κάποια με τροχούς 14, ή και 16 ιντσών. Άριστη πληροφόρηση από πλαίσιο και αναρτήσεις, με τις τελευταίες να μην ταλαιπωρούν τη μέση των επιβαινόντων ούτε και στις μεγαλύτερες λακκούβες. Ναι, θα νιώσεις τον κραδασμό στα χέρια -12 ίντσες είναι αυτές- αλλά όχι στη μέση, ενώ με τις μικρές διαστάσεις του scooter και το ικανό κόψιμο του τιμονιού, θα τα βγάλετε πέρα ακόμα και ανάμεσα στο πιο πυκνό μποτιλιάρισμα.

Zeeho AE8+

Συνδυάζοντας επιδόσεις κινητήρα, απουσία κοπανήματος στις ανωμαλίες του οδοστρώματος και συμπεριφορά αναρτήσεων-πλαισίου, ο αναβάτης του AE8+ μπορεί να οδηγήσει πολύ γρήγορα μέσα στην πόλη, απολαμβάνοντας ευστάθεια σε τελική ταχύτητα αλλά και στις στροφές, και καρφώνοντας το Zeeho εκεί που θέλει με τη βοήθεια της μπροστινής δαγκάνας της Brembo. Μικρή ένσταση σε οδόστρωμα με συνεχόμενες ανωμαλίες, όπου το ABS της Bosch επεμβαίνει πιο νωρίς από ότι θα θέλαμε, με τις αποστάσεις φρεναρίσματος να επιμηκύνονται. Επίσης δείξτε προσοχή στα ψηλά πεζοδρόμια ή στις βαθιές λακκούβες, καθώς το χαμηλό ελάχιστο ύψος του scooter σημαίνει πως μπορεί να βρει από κάτω η ποδιά του.

Zeeho AE8+

Από τα λίγα παράπονα που έχουμε από το AE8+, είναι και τα εξής: δεν έχει ανάκτηση ενέργειας από το φρένο κινητήρα, η φόρτιση του σύμφωνα με την επίσημη ελληνική αντιπροσωπεία γίνεται μόνο σε πρίζα σούκο (οικιακό ρεύμα) χωρίς να μπορεί έτσι να εκμεταλλευθεί κανένα ΣΦΗΟ μέχρι στιγμής (το φορτίζετε μόνο σε σπίτι / εργασία), ενώ θα θέλαμε και ένα σύστημα Traction Control, για να ελέγχει το σπινάρισμα σε ολισθηρό οδόστρωμα.

Zeeho AE8+

Το AE8+ καταφέρνει να υπέρ-καλύψει τόσο τις σπορ ανησυχίες του αναβάτη -παρά τα ελαστικά της CST, που είναι μεν αξιοπρεπή, δεν έχουν όμως σχέση με ένα καλό ευρωπαϊκό ή ιαπωνικό ελαστικό-, όσο και να τον ωθήσει να αναζητήσει τη βόλτα μαζί του ξανά και ξανά, χωρίς ιδιαίτερο σκοπό και προορισμό, απλώς και μόνο για να απολαύσει το cruising μαζί του και την κορυφαία ποιότητα κύλισης που προσφέρει. Πού να δείτε και πόσο καλά φωτίζει τον δρόμο το βράδυ!

Άλλο επίπεδο!

Zeeho AE8+

Το AE8+ κλέβει τις εντυπώσεις, ανεβάζοντας τον πήχη της κατηγορίας σχεδόν σε όλους τους τομείς που έχουν σημασία (πλην της αυτονομίας και της αργής φόρτισης, όπως όμως συμβαίνει με όλα τα σημερινά ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρίες λιθίου), και μας κάνει να ανυπομονούμε να δούμε τις επόμενες κινήσεις της Zeeho, κάτω από την επίβλεψη της CFMOTO και με πιθανή τεχνική βοήθεια από την ΚΤΜ. Θυμίζουμε πως η εταιρεία έχει ήδη παρουσιάσει στην Κίνα την ηλεκτρική μοτοσυκλέτα C!ty σε δυο εκδόσεις, Fun και Play, ενώ θα θέλαμε πολύ να δούμε και ένα e-scooter για τις Α2 και Α κατηγορίες, με μεγαλύτερη χωρητικότητα μπαταριών, επιδόσεις 250 κ.εκ., αλλά και με τροχούς 14 ή 16 ιντσών. Μέχρι τότε, το AE8+ δείχνει τον δρόμο σε όλους τους κατασκευαστές ηλεκτρικών δικύκλων, προσθέτοντας αξίες που μέχρι τώρα έλειπαν από την εξίσωση των περισσότερων e-scooter, όντας όμορφο, χρηστικό, αλλά και εξόχως διασκεδαστικό.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Αντιπρόσωπος:

MUVUS A.E.

Τιμή:

5.490 χωρίς επιδότηση, 3.890 με επιδότηση

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

1.900

Ύψος (mm):

1.090

Μεταξόνιο (mm):

1.380

Απόσταση από το έδαφος (mm):

140

Ύψος σέλας (mm):

765

Απόσταση σέλας - τιμονιού (mm):

550

Απόσταση σέλας - μαρσπιέ (mm):

710

Απόσταση μαρσπιέ - τιμονιού (mm):

640

Απόσταση πίσω σέλας - πίσω μαρσπιέ (mm):

530

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο σωληνωτό

Πλάτος (mm):

735

Βάρος κατασκευαστή (kg):

133

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Ηλεκτρικός, υγρόψυκτος, τοποθετημένος στο κέντρο του scooter

Ισχύς (ΗΡ):

16,76

Ροπή (kg.m):

22,2

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Αυτόματο

 

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Αλλαγή λαδιού κινητήρα (km):

Στα 3.000 και κάθε 5.000

Αλλαγή υγρών φρένου (έτη):

Κάθε 2

Αλλαγή ψυκτικού κινητήρα (έτη / km):

2 / 20.000

Αλλαγή ιμάντα (έτη / km):

2 / 20.000

 

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ

Km/h

Sec

Μέτρα

0-50

2,8

20,6

0-100

9,46

168,08

ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ

Μέτρα

Sec

km/h

0-400

17,7

105,33

0-1.000

36,95

106

ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ

Km/h

Sec

Μέτρα

80-40

1,98

33,42

 

ΠΙΣΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

ΤΥΠΟΣ Δυο αμορτισέρ

Διαδρομή (mm):

-

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση 5 θέσεων

ΤΡΟΧΟΣ

Ελαστικό:

120/70-12

ΦΡΕΝΟ Δισκόφρενο, ABS της Bosch

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ψηφιακή οθόνη LCD, με ενδείξεις ταχύμετρου, μπαταρίας, 3 Riding Modes (Sport, Street, Eco), ρολογιού, θερμοκρασίας περιβάλλοντος, ολικού και μερικού χιλιομετρητή, μέσης κατανάλωσης (wh/km), συνδεσιμότητα με έξυπνη εφαρμογή που δείχνει στο smartphone τη θέση του scooter σε χάρτη, με geo-fencing, συναγερμό, ένδειξη φόρτισης, ένδειξη εναπομείναντα χρόνου για φόρτιση, ρύθμιση έντασης ήχων, ΟΤΑ, κ.α. Αλάρμ, ρυθμιζόμενες μανέτες, Smart-Key με NFC κάρτα-κλειδί, 2 θύρες USB, glove-box, χώρος κάτω από τη σέλα για ένα μικρό Jet κράνος, όπισθεν και υποβοήθηση κίνησης προς τα εμπρός, Cruise Control, full-LED φώτα και DRL LED φώτα, σύστημα follow-me-home με τα φώτα, αναδιπλούμενα μαρσπιέ συνεπιβάτη, χειρολαβές συνεπιβάτη, γάντζος για τσάντες, μονό και διπλό σταντ, κ.α.

 

ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

ΤΥΠΟΣ Συμβατικό τηλεσκοπικό πιρούνι

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

Δ.Α.

Ρυθμίσεις:

-

ΤΡΟΧΟΣ

Ελαστικό:

100/80-12

ΦΡΕΝΟ Δισκόφρενο Brembo, ABS της Bosch

 

ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Μέση

70

Ελάχιστη

50

Μέγιστη

90

Φωτό: Τέλης Μπαγδάτογλου

Ετικέτες