Can Am Ryker

Ήρθε ο Batman στην Ελλάδα!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

25/4/2019

Αν δεν έχεις 1.000.000€ για να αγοράσεις V12 πορτοκαλί Lamborgini cabrio, τότε με 11.500€ για την έκδοση των 600cc ή με 15.000€ για την έκδοση των 900cc, αγοράζεις το Can Am Ryker και σε κοιτάει ακόμα κι αυτός που αγόρασε την πορτοκαλί Lamborgini.

Πραγματικά δεν υπάρχει άλλο όχημα στους ελληνικούς δρόμους που να τραβάει τόσα πολλά βλέμματα πάνω του.

 

Και σε αντίθεση με τις Lamborgini και τις Ferrari που συμβολίζουν τον πλούτο και ως εκ τούτου κάποιοι θα σε στραβοκοιτάνε, με το Ryker δεν αντιμετωπίζεις κανένα κόμπλεξ κοινωνικής κατωτερότητας. Όπου και αν βρεθείς, όπου κι αν σταθείς, θα έχεις μονίμως γύρω σου πέντε-έξι άτομα να σε κοιτάνε και να σε ρωτάνε.

Είναι περιττό να πούμε πόσες φορές ακούσαμε την φράση: “Το όχημα του Μπάτμαν!”

Είχαμε ξαναζήσει αντίστοιχες καταστάσεις πριν μερικά χρόνια, όταν κάναμε τεστ τον μεγάλο αδερφό του Ryker, το Spyder με τον V2 κινητήρα των 1000cc και το αυτόματο σειριακό κιβώτιο έξι σχέσεων. Όμως φαίνεται πως το μικρότερο Ryker προκαλεί ακόμα περισσότερα βλέμματα. Είναι σαφώς πιο σπορ και πιο διαστημικό σε εμφάνιση, κυρίως λόγω της διαφορετικής θέσης οδήγησης. Ο τρικύλινδρος εν σειρά κινητήρας που έχει η έκδοση των 900cc, συνδυάζεται με αυτόματο κιβώτιο CVT και έχει τελική μετάδοση με άξονα. Η όπισθεν είναι μηχανική και επιλέγεται μέσω ενός λεβιέ στο αριστερό πόδι. Η τεχνική οδήγησης του Ryker είναι ταυτόσημη με των ATV, μόνο που εδώ οι επιδόσεις είναι εξωφρενικές σε σχέση με τα τετράτροχα ATV. Η τελική ταχύτητα ξεπερνά τα 150km/h και το κράτημα στις στροφές λόγω χαμηλού κέντρου βάρους και φαρδιού μετατρόχιου σηκώνει… “πολλά G” που λέμε και οι οπαδοί της Formula 1. Αν εκμεταλλευτείς πλήρως τις επιδόσεις του κινητήρα, το Ryken απαιτεί πολύ καλή συγκέντρωση από τον αναβάτη του, αλλά ταυτόχρονα προσφέρει μια διαφορετική και πρωτόγνωρη εμπειρία οδήγησης. 

Οδηγούμε Royal Enfield HNTR 350: Πρώτη γεύση επί ελληνικού εδάφους

Το νεανικό πρόσωπο της Enfield
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/12/2022

Στις μέρες μας δεν ισχύει πλέον ο γενικός διαχωρισμός μεταξύ “καλών” και “κακών” μοτοσυκλετών. Αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητα είναι ο διαχωρισμός μεταξύ των μοτοσυκλετών που κάνουν όσα υπόσχονται και των μοτοσυκλετών που δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν τις υποσχέσεις τους.

Με το ολοκαίνουριο HNTR 350 η Enfield υπόσχεται να ικανοποιήσει τις ανάγκες του νεανικού ευρωπαϊκού κοινού, κάτι που μέχρι σήμερα δεν ήταν στις προτεραιότητες των υπόλοιπων μοντέλων της.

Μετά από αυτή την πρώτη σύντομη επαφή που είχαμε με το HNTR 350 στους ελληνικούς δρόμους, μπορούμε να πούμε χωρίς δεύτερη σκέψη πως η νέα μοτοσυκλέτα της Enfield εκπληρώνει με απόλυτη επιτυχία τις υποσχέσεις της.

Το HNTR 350 βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα μηχανικά μέρη του cruiser Meteor 350 και του vintage 350 Classic. Αυτό σημαίνει πως έχει τον νέο και καταπληκτικό σε ποιότητα λειτουργίας αερόψυκτο μονοκύλινδρο των 349 κυβικών, που σε κάνει να απολαμβάνεις κάθε μέτρο της διαδρομής.

Μόνο που σε αυτή την περίπτωση η Enfield δεν πήρε έναν κουβά μαύρη ματ μπογιά και έβαψε τα χρώμια του Classic 350, για να το βαφτίσει μετά “νεανικό” και “μοντέρνο”.

Ο κινητήρας έχει αλλαγές στην διαχείριση της τροφοδοσίας και την εξάτμιση, με στόχο να δώσουν περισσότερη “τσαχπινιά” στην απόκριση του γκαζιού και πιο “παιχνιδιάρικο” ήχο.

Το πλαίσιο έχει πιο γρήγορη γεωμετρία για πιο άμεσες αντιδράσεις στις εντολές του αναβάτη και φυσικά για ευελιξία.

Οι τροχοί είναι ελαφρύτεροι και μικρότεροι σε διάμετρο, διευκολύνοντας ακόμα περισσότερου τους ελιγμούς και την αμεσότητα αντιδράσεων.

Αντίστοιχες αλλαγές υπάρχουν και στην εργονομία τις θέσης οδήγησης, όπως και στις αναρτήσεις, με στόχο φυσικά να τονίζουν ακόμα περισσότερο την πιο παιχνιδιάρικη προσωπικότητα του HNTR 350 σε σχέση με τα υπόλοιπα αδέρφια του.

Βλέπουμε δηλαδή πως η Enfield έχει κάνει σοβαρή δουλειά σε όλα τα σημαντικά μηχανικά μέρη του HNTR 350 και δεν άλλαξε απλώς κραγιόν, όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

Πώς μεταφράζονται όλα αυτά στην πράξη; Με λεπτομέρειες θα τα πούμε σε επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, όταν θα έχουμε ολοκληρώσει την πολυήμερη δοκιμή με πλήρεις μετρήσεις, ενώ στο τρέχον τεύχος θα βρείτε την αναλυτική παρουσίασή του από την διεθνή δημοσιογραφική παρουσίασή του που έγινε στην Ινδία.

Όμως εδώ μπορούμε να πούμε τώρα δυο λόγια για την συνολική αίσθηση αυτής της μοτοσυκλέτας. Το πρώτο και βασικό είναι η ποιότητα λειτουργίας όλων των μηχανικών μερών και η αίσθηση που δίνουν στον αναβάτη πως καβαλάει μια μοτοσυκλέτα πολλαπλάσιας τιμής. Αν έχεις οδηγήσεις τα Meteor 350 και Classic 350 δεν θα εκπλαγείς, όμως αν δεν είχες οδηγήσει αυτή την οικογένεια μοτοσυκλετών έως σήμερα, θα πάθεις πλάκα με τη συνολική αίσθηση ποιότητας σε ό,τι αγγίζεις και ό,τι βλέπεις.

Αν τώρα έχεις οδηγήσει τα Meteor 350 και 350 Classic θα αντιληφθείς αμέσως τις αλλαγές στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά του πλαισίου, των τροχών και τις διαφορετικές ρυθμίσεις των αναρτήσεων, καθώς το HNTR 350 είναι σαφώς πιο ελαφρύ σε αίσθηση –ειδικά στις χαμηλές ταχύτητες, πιο σφιχτό και σπορ στις αποσβέσεις των αναρτήσεων και στις μεταφορές του βάρος στα φρεναρίσματα και φυσικά πιο ζωηρό και άμεσο στις στροφές.

Ο κινητήρας επίσης ακούγεται και είναι πιο πρόθυμος στο άνοιγμα του γκαζιού, αν και οι συνολικές επιδόσεις δεν έχουν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά.

Το σίγουρο είναι πως η Enfield, όχι μόνο κατάφερε με απόλυτη επιτυχία να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για τη δημιουργία μιας “νεανικής” και φτηνότερης μοτοσυκλέτας, αλλά επιπλέον το κατάφερε χωρίς επιπτώσεις στην ποιότητα. Εύγε!