Οδηγούμε Daytona T310 - Πρώτες εντυπώσεις

Στο μικροσκόπιο!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

16/4/2019

Με το Daytona Τ310 (made by Zontes, για να μην ξεχνιόμαστε…) είναι αδύνατον να περάσεις απαρατήρητος. Ο χαρακτηρισμός "εντυπωσιακός" για τον σχεδιασμό του είναι τουλάχιστον επιεικής, ενώ αν βάλουμε στην εξίσωση ότι μιλάμε για μια μοτοσυκλέτα –έστω και μονοκύλινδρη με 310cc- που κοστίζει κάτω από 4000 ευρώ (€3.995 για την ακρίβεια), τότε είναι που πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για να κάνετε τα στόματα των γύρων σας να χάσκουν ορθάνοιχτα.
Το συγκεκριμένο μονοκύλινδρο on-off θέλει να ξεφύγει από τα στάνταρ των κινέζικης κατασκευής μοτοσυκλετών, ενώ σε συνδυασμό με τον πλούσιο εξοπλισμό του, που δεν υπάρχει αντίστοιχο επίπεδο στον ανταγωνισμό της κατηγορίας, να δημιουργήσει μία ξεκάθαρη διαφορά. Πράγματι ξεφεύγει από τα δεδομένα της προέλευσής του, πράγμα που δεν σημαίνει αυτομάτως πως είναι αντίστοιχο με τις ποιοτικότερες μοτοσυκλέτες που κυκλόφορουν αυτή την στιγμή. Τον αντίκτυπο που δημιουργεί στον περίγυρο δεν είναι δύσκολο να τον αντιληφθείς, καθώς τις μέρες που το είχαμε στα χέρια μας ξεπερνούσαμε σε δημοτικότητα ακόμη και τους επίκαιρους, υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους! Δεν υπήρχε άνθρωπος να μην ρωτήσει για το Daytona και μάλιστα μέσα από ευρύ και ποικίλο ηλικιακό φάσμα. Χάρη στο μέγεθός και την εμφάνισή του, δεν αυτοπεριορίζεται σε μια μερίδα υποψήφιων αναβατών (κυρίως νέων), αλλά "απλώνει τα πλοκάμια του" σε ένα μεγαλύτερο κοινό, ακόμη και σε αυτούς που μέχρι τώρα δεν είχαν σκεφτεί καν τα on-off ως πρώτη τους μοτοσυκλέτα. Όπως θα διαβάσετε στην αναλυτική και πλήρη δοκιμή στο τεύχος Ιουνίου του ΜΟΤΟ, το σύνολο του Τ310 συνιστά έναν πραγματικά ολοκληρωμένο χαρακτήρα, πολυδιάστατο με πολλές πτυχές, που μπορεί να ικανοποιήσει διαφορετικά "θέλω" και ανάγκες, από commuting μέχρι ταξίδι.


Το μεγάλο όμως ερώτημα και η αγωνία, αν θέλετε, όλων όσων προσέγγιζαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το μονοκύλινδρο της Daytona, ήταν το ποιοτικό επίπεδο της κατασκευής και η αντοχή στον χρόνο. Γι' αυτό το λόγο το Τ310, όπως και κάθε άλλη μοτοσυκλέτα φυσικά που δοκιμάζουμε στο περιοδικό, μπήκε κάτω από το μικροσκόπιο του ΜΟΤΟ προκειμένου να το ψάξουμε και να εντοπίσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που μαρτυρούν τόσο το παρελθόν (σε ό,τι αφορά την φιλοσοφία σχεδιασμού και κατασκευής) όσο και το μέλλον του συνολικού πακέτου. Όλα τα… ευρήματα, να υπενθυμίσουμε, ότι θα τα διαβάσετε στο πλήρες τεστ του τεύχους 595 (θα βρίσκεται στα περίπτερα την Παρασκευή 31 Μαΐου), αλλά μπορείτε να πάρετε μια πρώτη γεύση από τώρα, μιας και σας δίνουμε την δυνατότητα να ρίξετε μια μικρή μάτια πίσω από την κουρτίνα του άρθρου που έρχεται.
Να ξεκινήσουμε λέγοντας πως για να βρούμε πράγματα που αξίζει να αναφερθούν, ψάξαμε πολύ κι αυτό συγκαταλέγεται στα συν του μικρού μονοκύλινδρου. Η πρώτη εικόνα μόλις αντικρίζεις το Τ310 αφήνει θετικές εντυπώσεις, κυρίως λόγω της ποιότητας της βαφής πάνω στις πολυεπίπεδες επιφάνειες του φαίρινγκ και των πλαϊνών πλαστικών. Τα ίδια τα πλαστικά μέρη είναι καλοφτιαγμένα με σωστή ευκαμψία, αλλά η συναρμογή τους απέχει από το ιδανικό, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις ακούς τριξίματα, όπως για παράδειγμα στο μούτρο και την ζελατίνα. Επιπλέον, αν και εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι πρόκειται για μοτοσυκλέτα προ-παραγωγής όπως μας ενημέρωσε η αντιπροσωπεία, φαίνεται ότι υπήρξαν μικρά θεματάκια στα καλούπια των πλαστικών, καθώς σε μια-δυο περιπτώσεις διαπιστώσαμε μικρές ατέλειες, κυρίως στην εσωτερική, άβαφη, πλευρά τους. Ομοίως, η εφαρμογή κάποιων πλαστικών καπακιών (κάτω από τα όργανα στη θήκη για το keyless πομπό και κάτω από τη σέλα το κάλυμμα της ασφαλειοθήκης) δεν είναι η καλύτερη δυνατή, με προδιάθεση σε βάθος χρόνου να μην είναι και αποτελεσματική.


Τέτοιες μικρές παραλείψεις υπάρχουν κι αλλού, αλλά πρέπει να προσπαθήσεις αρκετά για να τις βρεις, όπως μερικές βίδες που στηρίζουν διάφορα πλαστικά και βάσεις οι οποίες περισσεύουν (αν σκύψεις για να δεις κάτω από το ρύγχος θα πάρεις μια εικόνα) και οι βίδες στα καπάκια του κινητήρα που έχουν διάφορα μεγέθη και δείχνουν ανοξείδωτες, αλλά αυτό είναι κάτι που θα επιβεβαιωθεί σε βάθος χρόνου. Από την άλλη, δεν χρειάζεται ιδιαίτερο ψάξιμο για να διαπιστώσεις ότι η LCD οθόνη δεν αποδίδει σωστά σε συνθήκες δυνατού φωτισμού, με την ένδειξη της ταχύτητας να είναι έως και δυσανάγνωστη. Περιθώρια επίσης βελτίωσης υπάρχουν και στο φινίρισμα , όπως σε μερικές κολλήσεις του πλαισίου και στην εξάτμιση αλλά και στα βουρτσισμένα μπράτσα στις ζάντες όπου αν ρίξεις μια πιο προσεκτική ματιά, θα διαπιστώσεις το τελείωμα είναι τραχύ κι όχι ομοιόμορφο, δίχως όμως να χαλά ιδιαίτερα το συνολικό αποτέλεσμα. Όμως, ο γενικός κανόνας είναι ότι η συνολική ποιότητα βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο, ενώ όλα όσα έχουμε να πούμε για το T310, θα αναλυθούν πλήρως στο τεύχος Ιουνίου του MOTO.

Διότι για να είμαστε αντικειμενικοί, υπάρχουν πολλά περισσότερα σημεία πάνω στο Τ310 που αξίζουν και με το παραπάνω τα θετικά σχόλια. Λεπτομέρειες που τονίζουν εμφατικά ότι οι μοτοσυκλέτες της Zontes δημιουργήθηκαν με ιδιαίτερη προσοχή και υψηλά στάνταρτ, από μια εταιρεία που διαφέρει σε φιλοσοφία από όσα γνωρίζουμε για τα κινέζικα εργοστάσια, κάτι άλλωστε που είχαμε διαπιστώσει και από την δοκιμή του R310 προς τα τέλη της περασμένης χρονιάς. Το κουμπί, για παράδειγμα, που "ξυπνάει" την μπαταρία από το rest mode όταν μείνει καιρό η μοτοσυκλέτα ακίνητη, οι ρυθμιζόμενες μανέτες, το αλουμινένιο ψαλίδι με τα ενισχυτικά "νεύρα", η εξαιρετική χωροταξία των καλωδιώσεων και των σωλήνων που δεν μαρτυρούν σε καμία περίπτωση προχειρότητα στην κατασκευή και ο τρόπος που ανοίγει ηλεκτρικά το κάλυμμα της τάπας του ρεζερβουάρ, δεν είναι κάτι που συναντάς ούτε σε αυτή την κατηγορία τιμής, ούτε σε αυτή την κατηγορία μοτοσυκλετών.

Ακόμη και ο εξοπλισμός της, που συμπεριλαμβάνει την βασική μονάδα ABS της Bosch, το σύστημα ψεκασμού της Delphi που χρησιμοποιείται ευρέως σε μικρές μοτοσυκλέτες που κατασκευάζονται στην Ασία και έχει αποδείξει την αξιοπιστία του όλα αυτά τα χρόνια και η ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα, αποτελούν ενδείξεις ότι η Zontes δίνει ιδιαίτερο βάρος στα προϊόντα της αλλά και έναν premium χαρακτήρα για τα δεδομένα της κινεζικής μοτοβιομηχανίας.
Το πώς μεταφράζονται όλα αυτά στο δρόμο και αν η συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας συνάδει με το γενικότερο ποιοτικό σύνολο, θα το διαβάσετε όπως είπαμε και πιο πριν, στην πληρέστατη και αναλυτική δοκιμή που θα φιλοξενείται στο τεύχος Ιουνίου του ΜΟΤΟ. Stay tuned!

BMW R1300GS 2024: Συγκριτική δυναμομέτρηση με R 1200 GS και R 1250 GS

Ο νέος boxer κινητήρας της BMW απέναντι στους υγρόψυκτους προκατόχους του πάνω στο δυναμόμετρο
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

14/12/2023

Ο boxer κινητήρας των 1300 κυβικών που έχει η ολοκαίνουρια BMW R1300GS δεν είναι απλώς μια υπερκυβισμένη έκδοση του προηγούμενου 1250. Πρόκειται για έναν εντελώς νέο κινητήρα, σχεδιασμένο σε λευκό χαρτί, για τον οποίο οι Γερμανοί είχαν ως βασική τους προτεραιότητα την χωροταξία και όχι τόσο την αύξηση της μέγιστης απόδοσης. Προφανώς οι επιδόσεις παίζουν πάντα καθοριστικό ρόλο στις πωλήσεις, ειδικά σε μια τόσο ανταγωνιστική κατηγορία όπως είναι τα Mega On-Off. Πέρα από τον ισχυρό ανταγωνισμό, που στην περίπτωση του R1300GS είναι το KTM 1290 Adventure S και Ducati Multistrada V4, η BMW έχει να αντιμετωπίσει και τους δικούς της πελάτες με τα R 1250 GS που θέλουν πάντα το επόμενο μοντέλο να είναι σε όλους τους τομείς “καλύτερο” από το προηγούμενο. Κι όταν μιλάμε για κινητήρα, τότε το “καλύτερο” μεταφράζεται πάντα σε ισχυρότερο και σπανίως ενδιαφέρουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά λειτουργίας.

2

Ασχέτως λοιπόν αν το R1250GS είχε άφθονη ροπή και δύναμη για να κάνεις τα πάντα μαζί του σε άσφαλτο και χώμα, το νέο μοντέλο με τα περισσότερα κυβικά οφείλει να είναι ακόμα πιο ισχυρό. Και πράγματι είναι, αφού πάνω στο δυναμόμετρο του ΜΟΤΟ έφτασε πολύ κοντά να δείξει δέκα ίππους περισσότερους από το R1250GS που είχαμε δυναμομετρήσει το 2019. Για την ακρίβεια έδειξε 129,71 ίππους στις 7.750 στροφές και 13,22kg/m ροπής στις 6.500 στροφές. Συγκριτικά με το R1250GS έχουμε μια εμφανή αύξηση της ιπποδύναμης μετά της 6.200 στροφές, ενώ στο διάγραμμα της ροπής υπάρχει μια εντυπωσιακή εξομάλυνση έως τις 6.000 και από εκεί και πάνω το R1300GS δείχνει τα δόντια του, δηλαδή τα επιπλέον κυβικά του.

3

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχει η σύγκριση με το πρώτο υγρόψυκτο boxer των 1200 κυβικών. Η διαφορά στην ιπποδύναμη και την ροπή είναι πραγματικά τεράστια και δεν δικαιολογείται μόνο από τα 100 επιπλέον κυβικά. Είναι ξεκάθαρο πως οι μεταβλητού χρονισμού εκκεντροφόροι (shiftcam) που εγκαινίασε το R1250GS και οι νέας τεχνολογίας ride by wire ψεκασμοί, με τους προηγμένους επεξεργαστές και αισθητήρες, άλλαξαν εντελώς το επίπεδο απόδοσης του γερμανικού boxer.

Τα 13,22kg/m πραγματικής ροπής είναι νέο ρεκόρ στην κατηγορία των Mega On-Off, ξεπερνώντας κατά πολύ ακόμα και των KTM 1290 Super Adventure S/R που είναι δικύλινδρα αντίστοιχου κυβισμού και μέχρι την εμφάνιση του Multistrada V4 ήταν ο βασιλιάς της κατηγορίας στον τομέα της απόδοσης. Παρά τους σχεδόν 130 πραγματικούς ίππους του νέου R1300GS και το νέο παγκόσμιο ρεκόρ ροπής, υπολείπεται κατά 4 πραγματικούς ίππους από το μεγάλο KTM, σχεδόν 10 ίππους από το Harley Davidson Panamerica και περίπου 22 ίππους από το Multistrada V4. Σε αυτό το σημείο βέβαια καλό θα ήταν να θυμόμαστε πότε-πότε πως το πρώτο Yamaha R1 του 1997 ήταν η ισχυρότερη superbike με 134 πραγματικούς ίππους…

Όσοι πάντως αρκούνται με την ιπποδύναμη ενός R1 και την ροπή που μόνο μοτοσυκλέτες σαν το V-Max 1700 και το νέο R1300GS μπορούν να παράγουν, θα διαπιστώσουν πως η πραγματικά μεγάλη διαφορά  από τον προηγούμενο 1250 δεν είναι στην απόδοση, αλλά στο σχεδιασμό και την συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας, κάτι που θα αναλύσουμε εις βάθος στην δοκιμή επί ελληνικού εδάφους που έρχεται στην έντυπη έκδοση του ΜΟΤΟ.