Οδηγούμε Yamaha Tenere 700 – Πρώτες εντυπώσεις! [VIDEO]

«Υπόσχεση που τηρήθηκε»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/5/2019

Ζωντανά από την Ισπανία παρακολουθείτε την εξέλιξη της παρουσίασης του Yamaha Tenere 700, που τόσο πολύ περιμένατε να δείτε, κρίνοντας από τα μηνύματα που έχουμε πάρει αυτές τις ημέρες, τα οποία μάλιστα ξεκίνησαν πριν την αποστολή εκδηλώνοντας ανυπομονησία, κάτι που είχαμε καιρό να δούμε για νέο μοντέλο! Λίγο το όνομα, λίγο η ταυτότητα χρήσης που ταιριάζει απόλυτα στο δικά μας δεδομένα, λίγο και η υπόσχεση της Yamaha πως θα φτιάξει εκείνο που θέλει ο κόσμος, και όχι αυτό που αρχικά είχε βάλει στόχο, και το ενδιαφέρον για το Tenere 700 έχει αρχίσει να κυμαίνεται στα επίπεδα του πρώτου Tracer… Το πρόβλημα για μια μερίδα Ελλήνων είναι πως δεν έρχεται σε τιμή που να θυμίζει MT-07. Τους έξω από εδώ δεν τους απασχολούν τέτοια θέματα. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι, και μιλήσαμε με πολλούς, το βρίσκει εξαιρετικά φθηνό. Για το ποιος έχει δίκιο και άδικο, ο κόσμος έχει απαντήσει ήδη μόνος του. Η πλειοψηφία χρόνια τώρα έχει αποφανθεί. Διότι να θυμηθούμε πως έτσι ξεκίνησε το Tenere, ως μία πολύ φθηνή λύση για την δημιουργία ενός Adventure μοντέλου βασισμένο σε μία γυμνή μοτοσυκλέτα. Μόλις βγήκε στον δρόμο για δοκιμές και αποθανατίστηκε σε κατασκοπευτικές φωτογραφίες, ο κόσμος αντέδρασε. Συλλογικά τελείως, από εκείνες τις φορές που το κοινό έχει ταυτόχρονα την ίδια ιδέα, όπως το σμήνος πουλιών που αλλάζει ταυτόχρονα κατεύθυνση δίχως κανείς να δώσει το πρόσταγμα, ζήτησαν από την Yamaha να το πάρει πίσω και να τους δώσει ένα καινούριο. Ένα που δεν θα έχει μόνο το όνομα, ένα Tenere που να είναι όσο φθηνό γίνεται χωρίς όμως να προσφέρει κάτι λιγότερο από αυτό που υπόσχεται το όνομά του. Κι ας μην κάνει όσο ένα MT-07. Ο κόσμος λοιπόν μίλησε, η πλειοψηφία είχε μία συγκεκριμένη στάση και η Yamaha αποφάσισε να ακούσει την πλειοψηφία. Το πήρε πίσω και ξεκίνησε την ανάπτυξη ενός νέου μοντέλο. Κάπου στην πορεία, κι αρκετά νωρίς είναι η αλήθεια, επέλεξαν να ολοκληρώσουν πρώτα την εξέλιξη ενός πρωτότυπου το οποίο θα ξέφευγε από την πεπατημένη οδό και θα ήταν ένα λειτουργικό concept που θα σήκωνε ολόκληρο το βάρος της εξέλιξης για την μοτοσυκλέτα παραγωγής. Έτσι γεννήθηκε το Τ7.

Η Yamaha είναι πολύ μπλε και καθόλου πορτοκαλί, κι αυτό σημαίνει πολύ απλά πως δεν ασχολούνται όλοι με το Enduro, τα Rally και γενικότερα το χώμα… Έχει μία μικρή και πολύ δεμένη ομάδα που μάλιστα έχει βάλει στόχο να σπάσει το σερί της KTM στο Dakar, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό σημαίνει πως υπήρχε μία μικρή έλλειψη προσωπικού που θα ήταν ικανό να φέρει εις πέρας την δημιουργία ενός τόσο σοβαρού εμπορικά μοντέλου. Για αυτό και επιστρατεύτηκε ο Project Leader των WR / YZ να αναλάβει την εξέλιξη του Tenere από την αρχή και δοκιμαστές – αναβάτες έγιναν η αφρόκρεμα των Rally!

Yamaha T7: Το έκαναν βίδες! Και μας πείραξε προσωπικά…

Σβήνοντας όσα είχαν κάνει, έστω κι αυτά τα λίγα, και ξεκινώντας την διαδικασία της εξέλιξης από την αρχή, έδιναν μία υπόσχεση στον κόσμο: «Σας ακούσαμε, θα φτιάξουμε αυτό που θέλετε». Δεν είναι εύκολο να υποστηρίξεις κάτι τέτοιο, πρώτα γιατί ο κόσμος τα θέλει όλα και μάλιστα και πολύ φθηνά και πολύ γρήγορα και δεύτερον γιατί η κατηγορία αυτή που καλείται «να κάνει τα πάντα» πρέπει να συνδυάσει άψογη συμπεριφορά στην άσφαλτο και εξίσου καλή στο χώμα. Με παρονομαστή σε όλα τα παραπάνω την πολύ καλή τιμή. Παλιότερα αυτός ο συνδυασμός δεν μπορούσε να γίνει σε μοτοσυκλέτες μαζικής παραγωγής, πρακτικά τουλάχιστον δεν μπορούσε να γίνει. Σήμερα όμως τα ασυμβίβαστα μπορούν να πραγματοποιηθούν καθώς η τεχνολογία και η εμπειρία έχουν κάνει άλματα. Η διαδικασία που ακολουθήσε η Yamaha στο Tenere ήταν να πραγματοποιεί συνεχώς ολοένα και περισσότερες δοκιμές απορρίπτοντας συνέχεια ό,τι δεν άρεσε, ή δεν δούλευε μέχρι να φτάσουν τον υψηλά τοποθετημένο στόχο που ο κόσμος και όχι οι ίδιοι, είχε θέσει ξεκάθαρα κι απόλυτα.

Τα κατάφεραν και μάλιστα τόσο καλά, που θα πρέπει να αποτελούν πλέον παράδειγμα και για άλλους κατασκευαστές που θα κληθούν κι εκείνοι στο μέλλον να ακούσουν το δικό τους κοινό! Περισσότερα από 250 χιλιόμετρα σε χώμα και σχεδόν πεντακόσια στο σύνολο έχει το πρόγραμμα της παρουσίασης, που πρέπει να θεωρείται από το πιο σφιχτά σε χρόνους, καθώς η φωτογράφιση περίπου 40 διαφορετικών αναβατών είναι εξαιρετικά χρονοβόρα διαδικασία. Από τα πρώτα χιλιόμετρα αφήσαμε πίσω άσφαλτο και μπήκαμε σε χώμα τριμμένο στο επίπεδο της άμμου, πασπαλισμένο με χαλίκι που έδωσε για λίγο την θέση του σε κοτρώνες πριν συνεχίσει με αμμοπαγίδες. Για τα Pirelli Scorpion που φορούν τα Tenere η πρόκληση ήταν μεγάλη, ιδίως για το μπροστινό που πάσχιζε να προσφέρει πρόσφυση και δεν τα κατάφερνε συχνά. Οδηγώντας σε ένα ικανοποιητικό ρυθμό το Tenere πολύ γρήγορα αποκαλύπτει τις καταβολές του, την αιτία που η εξέλιξή του κράτησε τόσο καιρό και που σίγουρα δεν πήγε χαμένη. Τόσους γύρους ανά την υφήλιο πήγε το Τ7, τόσοι αγωνιζόμενοι πήραν μέρος στην εξέλιξή του και υπάρχει τώρα ένα αποτέλεσμα που η Yamaha είχε πολύ καιρό να μας δώσει σε Adventure μοτοσυκλέτα!

Με δεδομένο πως όλοι όσοι ενεπλάκησαν, σχημάτισαν μία ομάδα που δεν δούλευε πάντα μαζί, πως άρπαξαν κόσμο κυριολεκτικά από διάφορα τμήματα του ομίλου, το αποτέλεσμα τους δικαιώνει. Πρόκειται για μία μοτοσυκλέτα που στο επίπεδό της τιμής της προσφέρει μία συμπεριφορά που ανταποκρίνεται σε πολύ ακριβότερες μοτοσυκλέτες. Οι ικανότητές της στο χώμα ξεπερνούν κατά πολύ τις ανάγκες του μέσου αναβάτη, ενώ με καίριες επεμβάσεις τα πράγματα μπορούν να φτάσουν σε επίπεδο Rally, τόσο απλά. Καλεσμένος βρίσκεται εδώ και ο Franco Caimi, ο αναβάτης των Rally και πρωταθλητής Enduro, που επίσης έχει εντυπωσιαστεί από το Tenere και μου έλεγε πόσα πολλά πράγματα της αγωνιστικής του μοτοσυκλέτας θα μπορούσαν να μπουν αυτούσια. Του φαίνεται εξαιρετικά κοντινή στην αγωνιστική. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι “Ready to Race”, δεν ήταν κι αυτός ο στόχος της Yamaha άλλωστε. Το κοινό του Tenere είναι πολύ πιο μεγάλο, πολύ πιο γενικό, για να μπει σε μία και μόνο ταμπέλα. Το γεγονός πως υπερπληρώνει τις ανάγκες του μέσου αναβάτη, έχει να κάνει και με το γεγονός πως οι ανάγκες αυτές δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές σε ότι αφορά το χώμα. Την πρώτη ημέρα της οδήγησης περάσαμε από πολλές φλαταδούρες με χαλίκι, από εκείνες που περνάς καθιστός στην σέλα, όμως υπήρχαν γερές δόσεις απαιτητικής οδήγησης στο χώμα, με ανηφόρες, κατηφόρες, άλματα, γκρεμούς και κοτρώνες. Αυτό έφτιαξε ένα σκηνικό που θυμίζει παλιές εποχές παρουσιάσεων, τότε που δεν χρειαζόσουν δέκα στάσεις για να αλλάξεις κάμερες και να αποθανατίσεις την στιγμή στα social media. Τότε που οι παρουσιάσεις είχαν πραγματική περιπέτεια. Η Yamaha έφτιαξε μία τέτοια για το Tenere κι ακόμη ζούμε την εξέλιξή της. Την τελευταία δεκαετία πάντως, κανείς δεν έχει σχεδιάσει μία πρώτη επαφή μοτοσυκλέτας με δημοσιογράφους που να έχει τόσο χώμα και απαιτητικά κομμάτια.

Οι αναρτήσεις της Kayaba κάνουν την δουλειά που πρέπει, με γραμμικότητα στην λειτουργία τους και διαβάζοντας σωστά τα εμπόδια. Πίσω δεν χοροπηδά σαν κατσίκι και μπροστά πρέπει να χτυπήσεις πέτρες με μεγάλη ταχύτητα για να διώξει το τιμόνι. Οι ρυθμίσεις που είναι κοινές και για τα δύο καλάμια, έχουν σχετικά καλό βήμα όπου με τρία κλικ έχεις τελείως διαφορετική συμπεριφορά. Αυτή είναι ανάλυση για την επιστροφή και το τεύχος βέβαια. Ο κινητήρας είναι ο γνωστός μας με τον crossplane στρόφαλο δίχως καμία αλλαγή πέραν της τροφοδοσίας και της αναπνοής του. Η ECU που αναλαμβάνει την διαχείριση έρχεται από την ανατολή και είναι από το πάνω ράφι, η καλύτερη μονάδα που μπορεί κανείς να προμηθευτεί εκτός Ευρώπης. Οι διαφορές στην απόκριση είναι εμφανείς και χρειάζεται κι εδώ αρκετή ανάλυση για την πλήρη παρουσίαση στην επιστροφή.

Από πλευράς ποιότητας το Tenere είναι πολύ πιο πάνω από το αρχικό επίπεδο των MT-07 με πρώτο και καλύτερο το γεγονός πως δεν χρειάζεται να αλλάξεις αναρτήσεις. Υπάρχουν παρατηρήσεις, όπως το άβαφο πλαστικό κάτω από την σέλα που θέλει κιόλας αλλαγή μετά από τέσσερις ημέρες χώμα, όμως αυτό είναι κάτι που κι εύκολα αλλάζει και κόστος δεν έχει. Η βαφή θα μπορούσε να είναι καλύτερη, όμως δεν σου δίνει την εντύπωση πως σε λίγο καιρό το Tenere θα είναι αγνώριστο. Περισσότερο αυτές οι παρατηρήσεις έχουν να δείξουν σε εσάς πως εμείς ψάξαμε την μοτοσυκλέτα που καβαλήσαμε και λιγότερο εκβιάζουν κάποιο αρχικό συμπέρασμα. Από την πλειοψηφία όσων είμαστε εδώ και μαζί με εμένα, το Tenere θα μπορούσε να γίνει η επόμενη προσωπική μας μοτοσυκλέτα. Κι όταν το λες αυτό για ένα «βασικό» μοντέλο, κι όχι για κάποια ακριβή και υπερ-εξοπλισμένη Adventure η βαρύτητα είναι πολλαπλάσια.

Στην άσφαλτο έχει μία σταθερότητα που φτάνει μέχρι και τα 190 χιλιόμετρα με την τελική στο κοντέρ να φτάνει το υψηλότερο νούμερό της λίγο πιο πάνω, στα 202-203, σε μία ημέρα μάλιστα με έντονο αέρα. Δεν θα έπρεπε να πάει και παραπάνω με δεδομένο πως φορά σαμπρέλες. Προς το παρόν δεν υπάρχει και κάποια πιθανότητα για να το παραγγείλει κανείς με διαφορετικές ζάντες, από τον εξαιρετικά πλούσιο κατάλογο με αξεσουάρ που έχει η Yamaha, ωστόσο για το χώμα οι σαμπρέλα είναι πάντοτε μία πρόσθετη ασφάλεια. Στον κατάλογο θα βρει κανείς και ψηλότερη και χαμηλότερη σέλα. Και είναι αυτή μία από τις πιο κοινές ερωτήσεις γιατί κοιτώντας το στις φωτογραφίες παίρνεις την εντύπωση πως το ρεζερβουάρ είναι πολύ ψηλά, πως η σέλα είναι πολύ χαμηλά συγκριτικά με αυτό και πως η θέση οδήγησης θα είναι μία τυπική «γιαπωνέζικη» και συνεπώς ακατάλληλη τόσο για γρήγορη οδήγηση στο χώμα, όσο και για μεγάλες αποστάσεις.

Καταρχήν το Tenere είναι πλήρως ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα, και θα το αναλύσουμε κι αυτό στο τεύχος. Από εκεί και πέρα η εικόνα αυτή που σχηματίζεις δεν αλλάζει ούτε όταν το βλέπεις από κοντά και συγκεκριμένα από το πλάι και χαμηλά. Η πραγματικότητα διαφέρει πλήρως! Στα 1.83 που είμαι εγώ τα γόνατα είναι σε άνετη θέση και κάθεσαι πάνω και όχι μέσα στην μοτοσυκλέτα, η πραγματικότητα είναι διαφορετική από την εικόνα. Στο πρώτο ταξίδι όταν έρθει Ελλάδα θα το δούμε καλύτερα, αν και μην περιμένετε να αλλάξει η άποψη. Ήδη συμπληρώσαμε 350 χιλιόμετρα και πάμε για τα 500, που σημαίνει πως η αρχική εικόνα μάλλον θα παραμείνει.

Η Yamaha είχε πολλά χρόνια να μας δώσει μία πραγματική Adventure μοτοσυκλέτα, μία μοτοσυκλέτα που να πηγαίνει γρήγορα στην άσφαλτο και εξαιρετικά στο χώμα και να μην κοστίζει μία περιουσία. Το επίπεδο του Tenere είναι πραγματική έκπληξη, είναι πολύ πάνω από αυτό που περιμέναμε, τα όριά του είναι πολύ πιο πάνω από τις δυνατότητες του μέσου αναβάτη, και δεν ζητά τίποτα από τον αναβάτη του, μονάχα να το καβαλήσει και να φύγει.

Έχουμε λοιπόν να πούμε πολλά, για την κατασκευή, την απόδοση σε στροφιλίκι, σε κοτρώνες, πέτρες, αυτοκινητόδρομους και επαρχιακούς. Για τα φρένα που θέλουν επίσης ανάλυση, για την μετάδοση και τον κινητήρα. Ο ενθουσιασμός είναι αντιστρόφως ανάλογος για ένα βασικό μοντέλο, με την διαφορά πως αυτό δεν είναι πλέον ένα βασικό μοντέλο. Είναι ο άξιος συνεχιστής του ονόματος, είναι το Tenere που υποσχέθηκε η Yamaha. Και την υπόσχεσή της, την κράτησε με το παραπάνω!

Ετικέτες

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Καβάλα σε τσουνάμι ροπής!
KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/2/2024

Η KTM γιορτάζει φέτος 30 χρόνια Duke και ανανεώνει την οικογένεια αυτή με νέες τελείως μοτοσυκλέτες που αναμφίβολα θα δανείσουν στο άμεσο μέλλον τους κινητήρες τους και στην Adventure σειρά, όπως άλλωστε έχουμε ήδη δείξει με τις φωτογραφίες των πρωτότυπων σε δοκιμές. Ναυαρχίδα της οικογένειας αυτής το «Θηρίο», όπως ονόμασε η ίδια η KTM το Super Duke R, που τώρα ενισχύει ακόμη περισσότερο την εξωπραγματική του ροπή και βγάζει ασπροπρόσωπους τους Αυστριακούς που είχαν υποσχεθεί τον δυνατότερο δικύλινδρο και πως «δεν μπορεί κανείς άλλος να φτάσει σε αυτά τα ύψη απόδοσης χωρίς να προσθέσει κυλίνδρους για αυτό θα το κάνουμε εμείς». Σε αυτό δεν έχουν άδικο, η Ducati που είχε επίσης παράδοση στους V2 και σε αυτή την κατηγορία, άλλαξε σε V4 και ο δεύτερος λόγος της αλλαγής ήταν να μην έχει περιορισμούς σε απόδοση. Σε απευθείας αντιδιαστολή ονομαστικών ιπποδυνάμεων, το Streetfighter είναι δυνατότερο όχι όμως με τέτοια ροπή και φυσικά το τελικό πόρισμα θα μας το δώσει η πρώτη δυναμομέτρηση του 1390. Είναι μια κατηγορία αυτή που η μάχη της ιπποδύναμης και της απόδοσης δικαιολογείται να συμβαίνει.

Αυτό το νούμερο, το 1390, χτυπάει λίγο στο μάτι του μέσου αναγνώστη που απέχει από αυτή την κατηγορία και δεν γνωρίζει πως εδώ και μία δεκαετία ο κυβισμός ήταν 1301 κυβικά, σχολιάζοντας ως μεγάλη μία αλλαγή που δεν είναι παρά ελάχιστη. Και μάλιστα δεν αποτελεί παρά την μικρότερη από τις αλλαγές που το Θηρίο έχει πλέον να επιδείξει. Πρώτη και καλύτερη είναι στις αναρτήσεις του, όμως αν μείνουμε λίγο ακόμη στους αριθμούς, είναι ένα άλλο που επίσης χτυπάει στο μάτι: Πρώτο μεγάλο service στις 60.000 χιλιόμετρα!

Έχουμε shift cam τεχνολογία για πρώτη φορά σε αυτόν τον κινητήρα, έχουμε απόδοση 190 ίππων στις 10.000 στροφές και κυρίως έχουμε μία ροπή που σκαρφαλώνει στα 14,8Kg.m στις 8.000 στροφές τηρώντας τους αυστηρούς κανονισμούς των Euro5+ προδιαγραφών. Κι όμως παρά τον πρόσθετο μηχανισμό μεταβολής χρονισμού στις βαλβίδες εισαγωγής, ο περιοδικός τους έλεγχος δεν απαιτείται νωρίτερα από τις 60.000 χιλιόμετρα!

Στο μεταξύ το 1390 Super Duke R είναι 60% αλλαγμένο από το 1290 σηματοδοτώντας τεράστια αλλαγή έναντι του 1290 αλλά ταυτόχρονα και την μικρότερη ανάμεσα στην οικογένεια των Duke από την στιγμή που αυτό το ποσοστό είναι άνω του 90% για το 990 και 390 Duke, όπως θα δούμε σε αντίστοιχο άρθρο.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Υπάρχει ένας μόνο λόγος που η αύξηση του κυβισμού έμεινε στα 1350 κυβικά και δεν προχώρησε παραπάνω, όπως θα δούμε σε επόμενο τεύχος του MOTO, ενώ η Shift Cam τεχνολογία επιλέχθηκε ως μέτρο για να μπορέσουν να περνούν τις προδιαγραφές διατηρώντας την απόδοση στις ψηλές στροφές και η εφαρμογή της είναι αντίστοιχης φιλοσοφίας με της BMW. Κατά επέκταση πρόκειται για μία λύση που έχει έρθει αυτούσια από τα αυτοκίνητα και μάλιστα με τον απλούστερο τρόπο που έχει εφαρμοστεί εκεί, ωστόσο δεν αλλάζει το γεγονός πως στην μοτοσυκλέτα είναι κάτι τελείως καινούριο, με βάση τον τρόπο που χρησιμοποιείται τώρα.

Νέος είναι και ο τρόπος που πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι όταν διαχειρίζεσαι τα τεράστια αποθέματα ροπής, είναι η υψηλότερη που υπάρχει στην κατηγορία και με διαφορά. Μάλιστα με ένα απλό κιτ η ροπή ανεβαίνει ακόμη πιο ψηλά και πλέον δεν σερφάρεις σε κύματα αλλά είσαι καβάλα στο τσουνάμι το ίδιο, έτοιμος να παρασύρεις τον εξωτερικό τοίχο της πίστας και να φύγεις στα χιλιάδες θερμοκήπια της Αλμερίας. Τα ηλεκτρονικά και κυρίως οι αναρτήσεις της έκδοσης EVO βρίσκονται σε πρωτόγνωρο επίπεδο όπως έτσι και αλλιώς μας έχει δείξει ο ανταγωνισμός στην μικρή αυτή υπο-κατηγορία των streetfighter, όπως την ονομάζουμε πολύ καιρό πριν η Ducati την καπελώσει ως όνομα με το αντίστοιχο μοντέλο της. Μεγάλο προσόν για την αμεσότερη κατανόηση της μοτοσυκλέτας σε 5 session, ήταν το γεγονός πως λίγους μήνες πριν είχα οδηγήσει στην ίδια ακριβώς πίστα τα BMW σε όλες τους τις εκδόσεις, όπου και εκεί τα ηλεκτρονικά ήταν το σημείο αναφοράς, ξεχωρίζοντας στην μακρά τους εξέλιξη από την επίσης Shift Cam λύση που αξιοποιούν, όπως και τις διαφορές σε πλαίσιο και γεωμετρία. Η BMW είχε τονίσει τότε τις αλλαγές στον τρόπο οδήγησής σου και τις επιλογές που ανοίγονται μπροστά σου εξαιτίας των ηλεκτρονικών. Αυτό τώρα στο Super Duke R ισχύει σε ακόμη πιο μεγάλο βαθμό, με την πρόσθετη διαφορά πως αν δεν θέλεις, δεν αλλάζεις και τίποτα περιορίζοντας τα ηλεκτρονικά σε ένα ηλεκτρονικό κατσαβίδι που σε βοηθούν να φέρεις απλά την μοτοσυκλέτα στα μέτρα σου. Τόση προφόρτιση, τόση απόσβεση και τα υπόλοιπα χύμα με το ABS ακυρωμένο στον πίσω τροχό και τον έλεγχο σούζας σβησμένο. Βασικές αιτίες πτώσεων εκείνη την ημέρα, οι επιλογές αυτές.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Δεν υπάρχει τρόπος να τιθασεύσεις πλέον την ορμή μίας τέτοιας μοτοσυκλέτας -το έχει πει ο Fast Freddie πρώτος- για αυτό και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα έχουν περάσει τα τελευταία δύο χρόνια στην γενιά που σε βοηθά να οδηγείς γρήγορα χωρίς καμία σύνδεση με το μακρινό παρελθόν τους που ο ρόλος τους ήταν απλά αποτρεπτικός. Το ABS προσπαθούσε να μην αφήσει τον τροχό να μπλοκάρει και το traction να κόψει τις σούζες καταλήγοντας να φρενάρεις σε μεγαλύτερη απόσταση και οι σούζες να γίνονται πιο απότομα, η απόλυτη καταστροφή. Όποιος βέβαια αναφέρει κάτι τέτοιο στο σήμερα ως επιχείρημα για τις ικανότητες των ηλεκτρονικών, απλά φανερώνει πως έχει μείνει πάνω από μία δεκαετία πίσω, όταν και λύθηκαν αυτά τα προβλήματα. Τώρα είμαστε άλλο ένα στάδιο πιο μπροστά, βρισκόμαστε ήδη στην εποχή που στόχος τους είναι να μειώσουν το ρίσκο όσο παίζεις. Το παιχνίδι με 190 άλογα είναι επικίνδυνη υπόθεση και μαθηματικά αποδεδειγμένο πως καταλήγει σε λάθος, ακριβώς σε αυτά τα μαθηματικά στοχεύουν τα νέα ηλεκτρονικά θέλοντας να καταστήσουν πιο σπάνια την άτυχη στιγμή. Κανείς δεν λέει πως μπορεί να εξαλειφθεί η πτώση η οποία πάντα θα καραδοκεί και μάλιστα δεν έλειψαν στην Αλμερία, από συναδέλφους, ευτυχώς όλες τους ήπιες χωρίς περισσότερες συνέπειες.

Η τρίτη γενιά των ημι-ενεργητικών αναρτήσεων της WP στην έκδοση Super Duke R EVO ρυθμίζει τις αποσβέσεις με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες μαγνητικές βαλβίδες με βάση τις εντολές της SCU (Suspension Control Unit) η οποία προμηθεύεται τις πληροφορίες από την μονάδα IMU έξι αξόνων. Οι επεμβάσεις γίνονται σε πραγματικό χρόνο και σε αυτή την γενιά έχει εξαλειφθεί πλήρως, η όποια αίσθηση ασάφειας από τις συνεχείς αλλαγές κατά την πολύ γρήγορη οδήγηση. Ευχής έργο που είχαν διαθέσιμη και την έκδοση με όλο τον κατάλογο των Power Parts φορεμένο μαζί με το ΚΙΤ αναρτήσεων που αλλάζει τα εσωτερικά στις συμβατικές αναρτήσεις με περίπου ένα 3.000 πρόσθετο κόστος. Σαφώς ανώτερες οι ημι-ενεργητικές από τις συμβατικές αλλά θα αναλύσουμε στο τεύχος αν τελικά κατάφεραν να ξεχωρίσουν και από τις συμβατικές με το ΚΙΤ για χρήση σε πίστα.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Με το πακέτο Suspension Pro οι ημι-ενεργητικές διαλέγουν μόνες τους την προφόρτιση με βάση το βάρος του αναβάτη και τρία διαφορετικά προφίλ γεωμετρίας. Διότι η προφόρτιση με βάση τον αναβάτη είναι το ένα, μετά πρέπει να προσαρμοστεί με βάση τον ρυθμό οδήγησης. Τα προφίλ στην κατάσταση AUTO είναι Standard, Low και High και φυσικά υποστηρίζεται και η αντιβύθιση που κρατά την γεωμετρία σχεδόν αμετάβλητη κατά το φρενάρισμα. Έχουμε εξηγήσει στο περιοδικό κατά το παρελθόν πως η αντίληψη που υπήρχε αρχικά στις ημι-ενεργητικές να προσπαθούν να κρατήσουν την γεωμετρία τελείως αμετάβλητη είναι λάθος, όχι μόνο στην πίστα αλλά ακόμη και στον δρόμο σε πιο ήπιο ρυθμό οδήγησης. Οπότε στην τρίτη γενιά που είμαστε τώρα αυτό το χαρακτηριστικό έχει εξαληφθεί και όταν λέμε anti-dive εννοούμε την πρόσθετη φόρτιση του εμπρός τροχού που θα ξεκινούσε να δημιουργεί πρόβλημα στη τροχιά της μοτοσυκλέτας, βάση κλίσης και ταχύτητας.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Εδώ είναι ήδη στα 140χ.α.ω στην έξοδο της στροφής και με την επιλογή "Very High" που δείχνεί πως εστιάζει στην επιτάχυνση κρατώντας χαμηλά τον τροχό για να δει 260 στο τέλος της ευθείας.

Η σούζα μπορεί τώρα να ελέγχεται από τα ηλεκτρονικά με βάση το πρόγραμμα ελέγχου της σούζας και ο στόχος του δεν είναι να σε περιορίσει ή να τιθασεύσει την μοτοσυκλέτα ή οτιδήποτε τέτοιο που έχει άμεσα να κάνει με την σούζα αυτή καθαυτή. Στόχος του είναι να ανοίγεις εσύ το γκάζι στην έξοδο τέρμα γιατί αυτό οδηγεί σε αμεσότερες εξόδους και καλύτερες επιταχύνσεις. Το πόσο σούζα θα σηκωθεί ο τροχός από εκεί και πέρα, ισοδυναμεί με το πόσο γκάζι θα κόψει υπολογίζοντας πως μετά τις είκοσι μοίρες χάνεται αυτό το πλεονέκτημα της επιτάχυνσης έναντι της σούζας. Μέχρι εκείνο το σημείο όσο σηκώνεται ο εμπρός τροχός, τόσο ευνοείται και η επιτάχυνση. Από εκεί και πάνω η εξίσωση αντιστρέφεται και ευνοείται ο εντυπωσιασμός και η σούζα. Αν θέλεις να συνεχίσεις λοιπόν, απενεργοποιείς την αντισούζα, ξεχωριστά από το traction control, αφήνοντας το σύστημα ενεργοποιημένο όμως, διαλέγει εκείνο δίνοντας προτεραιότητα στην επιτάχυνση και κρατά τον τροχό χαμηλά μέχρι και το όριο που θα θέσει ο αναβάτης με μία από τις παρακάτω θέσεις στην έγχρωμη οθόνη, που αντιστοιχούν στα εξής νούμερα κλίσης:

Very low:   0.36°

Low:     2.0°

Medium:   11.1°

High:     15.5°

Very high:  22.25°

Οπότε το «Πολύ Ψηλά», που στην πράξη είναι χαμηλά, μεταφράζεται εδώ ως πολύ με βάση την ταχεία επιτάχυνση που είναι και ο βασικός σκοπός του υποσυστήματος.

Από τα πιο ωραία νέα χαρακτηριστικά είναι η «εργοστασιακή εκκίνηση» με την μοτοσυκλέτα σου να αναπαράγει την εικόνα των MotoGP μοτοσυκλετών πριν ανάψουν τα φώτα της εκκίνησης. Το αμορτισέρ πίσω χαμηλώνει την προφόρτιση αυξάνοντας το βάρος στον πίσω τροχό και την πρόσφυσή του για ακόμη πιο άμεσες επιταχύνσεις. Με την ροπή που έχει αυτή η μοτοσυκλέτα, αυτό το χαρακτηριστικό είναι τουλάχιστον καλοδεχούμενο αν όχι απαραίτητο.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Μεταξύ άλλων: Και το μπλε των λαιμών στα Power Parts είναι κάτι που προσμετρά κανείς στην εμφάνιση για να δικαιολογήσει το πρόσθετο κόστος

Οι τετραπίστονες Brembo Stylema με πλευστούς δίσκους εμπρός και το καταπληκτικό ABS που στην θέση supermoto απενεργοποιείται πίσω για φρεναριστά ντριφταρίσματα, αναλαμβάνουν από εκεί και πέρα την υπόλοιπη δουλειά στην είσοδο των στροφών μετά τις αναρτήσεις και το ανανεωμένο πλαίσιο. Σε πρώτη όψη μοιάζει πολύ με το προηγούμενο, υπάρχουν όμως αλλαγές ενώ όπως θα δούμε και στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, οι διαφορές των δύο τα καθιστούν σαν διπλανά κλαδιά του ίδιου δέντρου. Αντί να μιλάμε για παρακλάδι ή επέκταση του κλαδιού στο οποίο είμασταν με το 1290, η KTM επέστρεψε στον κορμό αυτού του σχεδίου και έφτιαξε ένα νέο κλαδί παράλληλο με το προηγούμενο.

Αλλαγές έγιναν και στα γρανάζια 5ης και 6ης για να εκμεταλλευτούν τα νέα επίπεδα ροπής με την Shift Cam τεχνολογία και την πρόσθετη δύναμη που έχει τώρα το Θηρίο ενώ γενικά η ρύθμιση του φρένου του κινητήρα έχει πάει σε νέο επίπεδο με αρκετά πιο λεπτομερή επίπεδα που πραγματικά κάνουν την διαφορά και φέρνουν την μοτοσυκλέτα σου στα μέτρα που θέλεις.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Δεν το προσπέρασαν, σχολίασαν και την αισθητική της νέας εμφάνισης και τα σχόλια που έχουν διαβάσει για αυτή...

Οι άνθρωποι της KTM αναφέρθηκαν και στην εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, τόνισαν πως διάβασαν πολλά από τα σχόλια στην ψηφιακή ζωή και τα έφεραν σε αντιδιαστολή με την αντίδραση του κόσμου στην EICMA, όπου μπορεί να μην υπήρχε το 1390 αλλά ήταν εκεί το 990 που έχουν το ίδιο μούτρο, όπως και με την αντίδραση του κοινού οπουδήποτε εκτέθηκε αυτή η μοτοσυκλέτα. Οι αντιδράσεις στον ψηφιακό κόσμο δεν έχουν καμία απολύτως σύνδεση με τον πραγματικό. Αυτό ισχύει φυσικά παντού γύρω μας, έχοντας φτάσει στο σημείο να υπάρχουν δύο διαφορετικά πρόσωπα για κάθε έναν εκεί έξω, που φυσικά αντιδρούν και διαφορετικά στα ίδια ακριβώς ερεθίσματα. Στην KTM θέλουν να πιστεύουν πως αυτό δεν είναι σημείο των καιρών αλλά πως η μοτοσυκλέτα είναι πιο όμορφη από κοντά. Πιστεύω πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι σημείο των καιρών και κανείς δεν εκφράζεται στην ψηφιακή του ζωή με τον τρόπο που κάνει στην πραγματική όπου εκεί σέβεται λίγο περισσότερο τους κοινωνικούς κανόνες και κατά επέκταση δεν θεωρώ πως η μοτοσυκλέτα είναι πιο όμορφη από κοντά. Ίσως και πιο άσχημη αν την βλέπεις κατευθείαν από επάνω και ψηλά, όταν κάθεσαι δηλαδή επάνω από το εμπρός φανάρι. Από το πλάι εξαφανίζεται αυτό το κενό, που δημιουργήθηκε για σοβαρό λόγο και όχι από σχεδιαστική άποψη ενώ κέρδισαν και 700 γραμμάρια από ένα νευραλγικό για το βάρος σημείο. Όμως με δεδομένο πως η εμφάνιση της μοτοσυκλέτας θα πρέπει να μας ενδιαφέρει με βάση την εικόνα που έχουμε εμείς από τη σέλα και όχι τι βλέπουν οι άλλοι, τότε μπορεί να πει κανείς πως παύει να είναι ζήτημα. Σε κάθε περίπτωση η εμφάνιση είναι κάτι που θα απασχολήσει περισσότερο τα μικρότερα μοντέλα καθώς σε αυτό το κοινό που απευθύνεται το 1390 αποτελεί δευτερεύον ζήτημα και αυτό το εισπράττει ήδη η KTM με βάση τις παραγγελίες που έχει δεχτεί. Κατά επέκταση για αυτό και το 390 έχει διαφορετική τελείως εμφάνιση από το 990 και το 1390 και αν φανεί πως τελικά επικρατούν οι αντιδράσεις που βλέπουν στον πραγματικό κόσμο, τότε ναι μπορεί να το δούμε να μεταλαμπαδεύεται και εκεί. Σε κάθε περίπτωση το 1390 είναι μία ξεχωριστή μοτοσυκλέτα που πρώτα σε προσελκύει με τον τρόπο που αποδίδει και μετά με την εμφάνιση.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Πρώτη τοποθέτηση ελαστικών έχει το MICHELIN Power GP που είναι εξαιρετικό νέο ελαστικό που σε λίγες ημέρες θα δοκιμάσουμε ξανά κατά την παγκόσμια παρουσίασή του στην Ισπανία. Ήδη έχουμε μία πρώτη εικόνα των τριών νέων ελαστικών της Michelin από δοκιμή στην Ελλάδα καθώς κυκλοφορούν ήδη και τώρα από την παρουσίαση των KTM Duke που υποστηριζόταν από την Michelin. Στο MOTO Μαρτίου 2024 οι διαφορές του LC8 και για ποιο λόγο σταμάτησαν στα 1350…

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ KTM 1390 Super Duke R /R EVO

 

Αντιπρόσωπος:

ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε.

Απόσταση από το έδαφος (mm):

149

Ύψος σέλας (mm):

834

Πλαίσιο:

Χρωμιομολυβδαίνιο, ατσάλινο σωληνωτό με τον κινητήρα φέρον τμήμα του

Βάρος κατασκευαστή, κενή (kg):

200

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ:

Τετράχρονος, υγρόψυκτος δικύλινδρος V-75° με 2ΕΕΚ, 4 β/κ και σύστημα μεταβλητού χρονισμού

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

110 x 71

Χωρητικότητα (cc):

1.350

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

190/10.000

Ροπή (kg.m/rpm):

14,78/8.000

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

140,74

Τροφοδοσία:

RBW ψεκασμός με 2 σώματα 60mm

Σύστημα εξαγωγής:

2 σε 1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ με τρεις αντλίες

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

Συμπλέκτης:

Υγρός, πολύδισκος PASC με ολίσθηση και υδραυλική λειτουργία

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / -

Τελική μετάδοση / σχέση:

Αλυσίδα / -

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ

Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι WP APEX

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

125/48

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις (στην έκδοση EVO με ημι-ενεργητική λειτουργία)

Ζάντα ΕΜΠΡΟΣ:

3,5 x 17’’ αλουμινίου με μπράτσα

Ελαστικό ΕΜΠΡΟΣ:

120/70-R17

ΦΡΕΝΟ ΕΜΠΡΟΣ

Δύο δίσκοι 320mm ακτινικά τοποθετημένες monobloc δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων Brembo Stylema και cornering ABS

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ

Μονό αμορτισέρ WP APEX

Διαδρομή (mm):

140

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις (στην έκδοση EVO με ημι-ενεργητική λειτουργία)

Ζάντα ΠΙΣΩ:

6 x 17’’ αλουμινίου με μπράτσα

Ελαστικό ΠΙΣΩ:

200/55-R17

ΦΡΕΝΟ ΠΙΣΩ:

Δίσκος 240mm με δαγκάνα δύο εμβόλων και cornering ABS

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Έγχρωμη TFT οθόνη 5 ιντσών με συνδεσιμότητα, με ενδείξεις για στροφόμετρο, ταχύμετρο, ένδειξη επιλεγμένης σχέσης, 1 ολικό χιλιομετρητή και 2 μερικούς, σύστημα TPMS, ρυθμιζόμενο cornering ABS, full LED φώτα με τεχνολογία DRL, τρία Riding Modes (Rain, Street, Sport), ρυθμιζόμενο traction control, θύρα φόρτισης USB-C

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

17,5 / -