Οδηγήσαμε Yamaha XSR XTribute 2019 – Πρώτες εντυπώσεις του αντι-scrambler από την Ισπανία

Η Yamaha μπαίνει στα Scrambler από το πλάι
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/5/2019

Απέναντι στην μόδα που γεννήθηκε τα τελευταία χρόνια από το customizing και έφερε τα Scrambler στο προσκήνιο μαζί με μερικές ξεχωριστές υπο-κατηγορίες μοτοσυκλετών, κάθε κατασκευαστής απάντησε με τον δικό του τρόπο. Η Ducati με την ξεχωριστή οντότητα των Scrambler, καθώς τα προωθεί ως ξεχωριστή οικογένεια δίπλα της, η Triumph επίσης με τα δικά της Scrambler και μία πλούσια σειρά αξεσουάρ, η BMW, η Kawasaki, ακόμη και η KTM, δια μέσου του βοηθού για έκτατες τέτοιες καταστάσεις, της Husqvarna… Η Yamaha ξεκίνησε πιο νωρίς την δική της απάντηση, απλά ήταν σε διαφορετικό πλαίσιο, καθώς προχώρησε με την ιδέα του «YardBuilt». Έφταιξε νέα μοντέλα, την σειρά XSR που πάτησε πάνω στα MT και μαζί τους επένδυσε σε «customάδες» παγκοσμίου φήμης για να φτιάξουν τις δικές τους μοτοσυκλέτες ώστε τα XSR να γίνουν βάση του customizing. Ανάμεσά τους και ένας Έλληνας που με την συνδρομή του MOTO, πήρε δύο συνεχόμενους τίτλους! Η Yamaha τα είχε καταφέρει, η σειρά XSR είχε εδραιωθεί και τώρα ήταν η ώρα να εισπράξει πίσω όλο αυτό που έδωσε. Για αυτό και ήρθε το XTribute μία έκδοση που ευελπιστεί να γίνει διαφορετικό μοντέλο και που μπορεί να βοηθά την Yamaha να εισπράξει τους καρπούς των προσπαθειών της, αλλά ταυτόχρονα συμφέρει και τον τελικό ιδιοκτήτη, καθώς όλα όσα φορά το XSR θα είχαν πολλαπλάσιο κόστος αν έπρεπε κανείς να τα αγοράσει…

Στο μεταξύ, πιο ήταν διαχρονικά το γνωστότερο Scrambler; Πριν όλα αυτά αρχίσουν να πεθαίνουν ως κατηγορία ολόκληρη, γιατί φύγαμε από τα δύο αμορτισέρ πίσω και αρχίσαμε να πηγαίνουμε στο ένα αμορτιστέρ και στα Motocross, υπήρχε ένα Scrambler που είχε γίνει απόλυτη καθημερινή μοτοσυκλέτα. Το XT500 με ιστορία από το 1976 και ορόσημο για την εποχή που μιλάμε το 1981. Από τα DT στα XT, η Yamaha επένδυε στο χώμα ολοένα και περισσότερο και φυσικά σταθερά, και όχι κατά κύματα. Αν λοιπόν αναρωτηθεί κανείς ποια είναι η άτιμη η σύνδεση ενός XSR με το XT500 είναι αυτή ακριβώς. Το σύγχρονο γυμνό που γίνεται Scrambler, και βάφεται στα χρώματα ενός άξιου εκφραστή της εποχής εκείνης. Την έννοια «γίνεται Scrambler» ο κάθε κατασκευαστής την εκφράζει όπως θέλει, κι αυτό είναι καλό για να υπάρχει ανταγωνισμός. Η Yamaha το κάνει με αυτό το XSR, και για να δούμε τι ακριβώς πέτυχε, μας επιφύλαξε μία πλούσια σε οδήγηση ημέρα, ακριβώς μετά την πρώτη μας γνωριμία με το Tenere 700!

Στις εκβολές του Έβρου, του μεγαλύτερου ποταμού της Ιβηρικής χερσονήσου, και όχι το δικό μας φυσικό σύνορο με την Τουρκία, και στην πλατιά λωρίδα, σκληρής άμμου που θυμίζει Αμερική, εκεί ξεκινήσαμε να δοκιμάζουμε το νέο XSR XTribune, το XSR που τιμά το XT! Είναι όλα μπερδεμένα τώρα, από την τοποθεσία μέχρι και την ίδια την μοτοσυκλέτα. Καταρχήν μπορεί να μην ξέρετε πως «Έβρο» έχουν και οι Καταλανοί, που η πλειοψηφία τους δεν θέλει να τους μπερδεύουν με τους Ισπανούς, παρόλο που η Καταλονία είναι (ακόμη;) κομμάτι της Ισπανίας. Σε αυτό το μπερδεμένο κομμάτι υπάρχει ένας μεγάλος ποταμός με πλούσια ροή και ένα τεράστιο Δέλτα. Λέγεται Έβρος και δεν είναι απλή συνωνυμία. Ο ποταμός αυτός έχει ονομαστεί από Έλληνες αποίκους, χιλιάδες χρόνια πριν, που του έδωσαν το όνομα  Έβρος, ή «Εβρε» στα Καταλανικά. Το όνομα το οφείλει σε αντίστροφο δανεισμό των Ελλήνων αποίκων από τα αρχαία χρόνια, αποδίδοντας την τεράστια λωρίδα γης που οριοθετεί το Δέλτα του ποταμού. Εκεί ακριβώς οδηγήσαμε το νέο XSR, σημειολογικά τελείως μπορεί να πει κανείς, μιας κι αυτό σε δανεισμό οφείλει την ύπαρξή του.

Το XSR είναι γνώριμη μοτοσυκλέτα, με πλούσια ροπή χαμηλά, όρθια θέση οδήγησης και καλή κατανομή βάρους που του προσδίδει ευελιξία. Το XTribute όμως με μερικές καίριες αλλαγές υπερτονίζει κάποια από τα παραπάνω. Ξεκινάμε από το τιμόνι που είναι 40mm πιο φαρδύ και είναι σαν να κρατάς ένα BMW ενώ κάθεσαι σε Γιαπωνέζικο. Συνήθως με τις Γιαπωνέζικες μοτοσυκλέτες οι αγκώνες σου πασχίζουν να μην έρθουν κοντά στο σώμα, τώρα απλά πιάνεις το ταύρο από τα κέρατα και παίρνουν αέρα οι μασχάλες σου… Είναι και λεπτό το τιμόνι, είναι και τα όργανα χαμηλά και στρογγυλά και ναι, αρχίζεις να βλέπεις ομοιότητες με το XT, την ίδια ώρα που ρίχνεις νοητές σφαλιάρες στον εαυτό σου για να μην λες τέτοιες υπερβολές και να μην θεωρείς πως ένα XSR μπορεί να έρθει κοντά στα XT! Αλλά δεν γίνεται, όρθια τελείως θέση οδήγησης και 30mm ψηλότερα τοποθετημένη η σέλα και αμέσως αυτός ο συνειρμός επανέρχεται πιο δυνατός. Το πλέον δυνατό στην υπόθεσή μας είναι η Akrapovic που προς τιμήν τους, την έφτιαξαν σε μαύρο και να βγαίνει ψηλά, επίσης θυμίζοντας με ακρίβεια τα XT ενώ σου στέλνει ένα δυνατό «μπράου-μπράου» πρώτα στα αυτιά και μετά στο ίδιο σου το δέρμα με δονήσεις, πορώνοντάς σε περισσότερο. Μία υπενθύμιση στους απανταχού υποστηρικτές της ηλεκτροκίνησης, πως δεν θα υπάρχει απλή μετάβαση αλλά κανονικός πόλεμος, όταν έρθει εκείνη η ώρα…

Στην πατημένη σαν χώμα άμμο στην γραμμή που οριοθετεί το μεγάλο ΔΕΛΤΑ, το XSR σπινάρει με τον πίσω τροχό και ψαρεύει με τον εμπρός, όταν ξεφύγει λίγο από τα αυλάκια που έχουν χαράξει τα αυτοκίνητα και πατήσει την ενδιάμεση παχύτερη άμμο. Εκεί είναι που θέλεις το φαρδύ τιμόνι και την αμεσότητα στο γκάζι για να ελαφρύνεις τον τροχό και να διατάξεις το τιμόνι πίσω στην σειρά του. Ακούραστα όλα και αβίαστα, παρόλο που τα Pirelli MT60RS δεν βοηθούν ιδιαίτερα την κατάσταση. Τα ψαρώνια, οι ερωδιοί και τα υπόλοιπα θαλασσοπούλια έχουν συνηθίσει μικρές υπόκωφες εκρήξεις από τα λατομεία αλατιού, διαφορετικά δεν θα άντεχαν τόσες Akrapovic μαζεμένες. Είμαστε και τυχεροί που δεν φυσάει και δεν είναι γεμάτο το μέρος με σέρφερ, και παίζουμε στις ευθείες, προσέχοντας να μην πατήσουμε την νοητή γραμμή της πατημένης άμμου, με την κανονική. Αυτό είναι και το σύνορο της άδειας που έχει πάρει η Yamaha στην συγκεκριμένη προστατευόμενη περιοχή, και στην πρώτη παρατυπία καραδοκούν μία σειρά από δημόσιες υπηρεσίες να μας την ακυρώσουν. Έτσι είναι όταν το δημόσιο δουλεύει κανονικά εκτός γραφείου και όχι πίσω από επιτηδευμένα κλειστές πόρτες…

Το παιχνίδι που κάνουμε είναι ακίνδυνο αν ξέρεις να προφυλάσσεις τον εαυτό σου γιατί το ABS δεν θέλει να ξέρει που βρίσκεσαι, ούτε να ακούσει πως δεν πατά σε δρόμο δηλαδή και προτιμά να μην το χρειαστείς, ενώ το κλείσιμο του γκαζιού είναι χειρότερο από το να το κρατάς ανοικτό. Τα βασικά δηλαδή, αυτά που ισχύουν πάντα. Το θέμα είναι πως αυτό το παιχνίδι εξελίσσεται πολύ διασκεδαστικά και είναι εθιστικό. Εμάς μας περιμένει όμως μία λίγο πιο πράσινη, λίγο πιο ήπια εκδοχή του Stelvio Pass μία μεθυστική ανάβαση που τα μαρσπιέ ξύνουν με ευκολία την εξαιρετική άσφαλτο. Η φαρδύτερη βάση του σταντ που η Yamaha είχε τοποθετήσει ώστε να μπορούμε να παρκάρουμε στην άμμο, είναι τώρα ένα πρόσθετο υλικό για να ξύσεις στην άσφαλτο κι αν το παρακάνεις μπορεί να γίνει και μοχλός για να σου ανοίξει την γραμμή.

Εύκολη, πολύ εύκολη μοτοσυκλέτα, ακριβώς όπως ήταν πάντα το XSR δηλαδή με το πρόσθετο εδώ της πιο άνετης θέσης οδήγησης και του εξαιρετικού μοχλού. Οι σούζες είναι φυσική συνέχεια του ανοίγματος του γκαζιού, ο ήχος είναι μεθυστικός κι αν υπάρχει κάτι αρνητικό, αυτό είναι ακριβώς ότι υπήρχε και στο XSR η Yamaha δεν πρόσθεσε, μην ανησυχείτε, απλά τόνισε ορισμένα καλά του σημεία προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αν σου αρέσουν τα Scrambler θα λατρέψεις το συγκεκριμένο XSR στην περίπτωση που πριν ήσουν «έτσι κι έτσι», απέναντί του. Η κατηγορία αυτή έχει δεχτεί πολλές εισαγωγές το τελευταίο διάστημα και το XTribute έχει μία από τις καλύτερες σε σχέση τιμής και απόδοσης. Στο επόμενο τεύχος, θα δούμε πως η νέα κατανομή βάρους επηρεάζει και τα φρένα αλλά και την γρήγορη οδήγηση…

Ετικέτες

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Καβάλα σε τσουνάμι ροπής!
KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/2/2024

Η KTM γιορτάζει φέτος 30 χρόνια Duke και ανανεώνει την οικογένεια αυτή με νέες τελείως μοτοσυκλέτες που αναμφίβολα θα δανείσουν στο άμεσο μέλλον τους κινητήρες τους και στην Adventure σειρά, όπως άλλωστε έχουμε ήδη δείξει με τις φωτογραφίες των πρωτότυπων σε δοκιμές. Ναυαρχίδα της οικογένειας αυτής το «Θηρίο», όπως ονόμασε η ίδια η KTM το Super Duke R, που τώρα ενισχύει ακόμη περισσότερο την εξωπραγματική του ροπή και βγάζει ασπροπρόσωπους τους Αυστριακούς που είχαν υποσχεθεί τον δυνατότερο δικύλινδρο και πως «δεν μπορεί κανείς άλλος να φτάσει σε αυτά τα ύψη απόδοσης χωρίς να προσθέσει κυλίνδρους για αυτό θα το κάνουμε εμείς». Σε αυτό δεν έχουν άδικο, η Ducati που είχε επίσης παράδοση στους V2 και σε αυτή την κατηγορία, άλλαξε σε V4 και ο δεύτερος λόγος της αλλαγής ήταν να μην έχει περιορισμούς σε απόδοση. Σε απευθείας αντιδιαστολή ονομαστικών ιπποδυνάμεων, το Streetfighter είναι δυνατότερο όχι όμως με τέτοια ροπή και φυσικά το τελικό πόρισμα θα μας το δώσει η πρώτη δυναμομέτρηση του 1390. Είναι μια κατηγορία αυτή που η μάχη της ιπποδύναμης και της απόδοσης δικαιολογείται να συμβαίνει.

Αυτό το νούμερο, το 1390, χτυπάει λίγο στο μάτι του μέσου αναγνώστη που απέχει από αυτή την κατηγορία και δεν γνωρίζει πως εδώ και μία δεκαετία ο κυβισμός ήταν 1301 κυβικά, σχολιάζοντας ως μεγάλη μία αλλαγή που δεν είναι παρά ελάχιστη. Και μάλιστα δεν αποτελεί παρά την μικρότερη από τις αλλαγές που το Θηρίο έχει πλέον να επιδείξει. Πρώτη και καλύτερη είναι στις αναρτήσεις του, όμως αν μείνουμε λίγο ακόμη στους αριθμούς, είναι ένα άλλο που επίσης χτυπάει στο μάτι: Πρώτο μεγάλο service στις 60.000 χιλιόμετρα!

Έχουμε shift cam τεχνολογία για πρώτη φορά σε αυτόν τον κινητήρα, έχουμε απόδοση 190 ίππων στις 10.000 στροφές και κυρίως έχουμε μία ροπή που σκαρφαλώνει στα 14,8Kg.m στις 8.000 στροφές τηρώντας τους αυστηρούς κανονισμούς των Euro5+ προδιαγραφών. Κι όμως παρά τον πρόσθετο μηχανισμό μεταβολής χρονισμού στις βαλβίδες εισαγωγής, ο περιοδικός τους έλεγχος δεν απαιτείται νωρίτερα από τις 60.000 χιλιόμετρα!

Στο μεταξύ το 1390 Super Duke R είναι 60% αλλαγμένο από το 1290 σηματοδοτώντας τεράστια αλλαγή έναντι του 1290 αλλά ταυτόχρονα και την μικρότερη ανάμεσα στην οικογένεια των Duke από την στιγμή που αυτό το ποσοστό είναι άνω του 90% για το 990 και 390 Duke, όπως θα δούμε σε αντίστοιχο άρθρο.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Υπάρχει ένας μόνο λόγος που η αύξηση του κυβισμού έμεινε στα 1350 κυβικά και δεν προχώρησε παραπάνω, όπως θα δούμε σε επόμενο τεύχος του MOTO, ενώ η Shift Cam τεχνολογία επιλέχθηκε ως μέτρο για να μπορέσουν να περνούν τις προδιαγραφές διατηρώντας την απόδοση στις ψηλές στροφές και η εφαρμογή της είναι αντίστοιχης φιλοσοφίας με της BMW. Κατά επέκταση πρόκειται για μία λύση που έχει έρθει αυτούσια από τα αυτοκίνητα και μάλιστα με τον απλούστερο τρόπο που έχει εφαρμοστεί εκεί, ωστόσο δεν αλλάζει το γεγονός πως στην μοτοσυκλέτα είναι κάτι τελείως καινούριο, με βάση τον τρόπο που χρησιμοποιείται τώρα.

Νέος είναι και ο τρόπος που πρέπει να αρχίσεις να σκέφτεσαι όταν διαχειρίζεσαι τα τεράστια αποθέματα ροπής, είναι η υψηλότερη που υπάρχει στην κατηγορία και με διαφορά. Μάλιστα με ένα απλό κιτ η ροπή ανεβαίνει ακόμη πιο ψηλά και πλέον δεν σερφάρεις σε κύματα αλλά είσαι καβάλα στο τσουνάμι το ίδιο, έτοιμος να παρασύρεις τον εξωτερικό τοίχο της πίστας και να φύγεις στα χιλιάδες θερμοκήπια της Αλμερίας. Τα ηλεκτρονικά και κυρίως οι αναρτήσεις της έκδοσης EVO βρίσκονται σε πρωτόγνωρο επίπεδο όπως έτσι και αλλιώς μας έχει δείξει ο ανταγωνισμός στην μικρή αυτή υπο-κατηγορία των streetfighter, όπως την ονομάζουμε πολύ καιρό πριν η Ducati την καπελώσει ως όνομα με το αντίστοιχο μοντέλο της. Μεγάλο προσόν για την αμεσότερη κατανόηση της μοτοσυκλέτας σε 5 session, ήταν το γεγονός πως λίγους μήνες πριν είχα οδηγήσει στην ίδια ακριβώς πίστα τα BMW σε όλες τους τις εκδόσεις, όπου και εκεί τα ηλεκτρονικά ήταν το σημείο αναφοράς, ξεχωρίζοντας στην μακρά τους εξέλιξη από την επίσης Shift Cam λύση που αξιοποιούν, όπως και τις διαφορές σε πλαίσιο και γεωμετρία. Η BMW είχε τονίσει τότε τις αλλαγές στον τρόπο οδήγησής σου και τις επιλογές που ανοίγονται μπροστά σου εξαιτίας των ηλεκτρονικών. Αυτό τώρα στο Super Duke R ισχύει σε ακόμη πιο μεγάλο βαθμό, με την πρόσθετη διαφορά πως αν δεν θέλεις, δεν αλλάζεις και τίποτα περιορίζοντας τα ηλεκτρονικά σε ένα ηλεκτρονικό κατσαβίδι που σε βοηθούν να φέρεις απλά την μοτοσυκλέτα στα μέτρα σου. Τόση προφόρτιση, τόση απόσβεση και τα υπόλοιπα χύμα με το ABS ακυρωμένο στον πίσω τροχό και τον έλεγχο σούζας σβησμένο. Βασικές αιτίες πτώσεων εκείνη την ημέρα, οι επιλογές αυτές.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Δεν υπάρχει τρόπος να τιθασεύσεις πλέον την ορμή μίας τέτοιας μοτοσυκλέτας -το έχει πει ο Fast Freddie πρώτος- για αυτό και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα έχουν περάσει τα τελευταία δύο χρόνια στην γενιά που σε βοηθά να οδηγείς γρήγορα χωρίς καμία σύνδεση με το μακρινό παρελθόν τους που ο ρόλος τους ήταν απλά αποτρεπτικός. Το ABS προσπαθούσε να μην αφήσει τον τροχό να μπλοκάρει και το traction να κόψει τις σούζες καταλήγοντας να φρενάρεις σε μεγαλύτερη απόσταση και οι σούζες να γίνονται πιο απότομα, η απόλυτη καταστροφή. Όποιος βέβαια αναφέρει κάτι τέτοιο στο σήμερα ως επιχείρημα για τις ικανότητες των ηλεκτρονικών, απλά φανερώνει πως έχει μείνει πάνω από μία δεκαετία πίσω, όταν και λύθηκαν αυτά τα προβλήματα. Τώρα είμαστε άλλο ένα στάδιο πιο μπροστά, βρισκόμαστε ήδη στην εποχή που στόχος τους είναι να μειώσουν το ρίσκο όσο παίζεις. Το παιχνίδι με 190 άλογα είναι επικίνδυνη υπόθεση και μαθηματικά αποδεδειγμένο πως καταλήγει σε λάθος, ακριβώς σε αυτά τα μαθηματικά στοχεύουν τα νέα ηλεκτρονικά θέλοντας να καταστήσουν πιο σπάνια την άτυχη στιγμή. Κανείς δεν λέει πως μπορεί να εξαλειφθεί η πτώση η οποία πάντα θα καραδοκεί και μάλιστα δεν έλειψαν στην Αλμερία, από συναδέλφους, ευτυχώς όλες τους ήπιες χωρίς περισσότερες συνέπειες.

Η τρίτη γενιά των ημι-ενεργητικών αναρτήσεων της WP στην έκδοση Super Duke R EVO ρυθμίζει τις αποσβέσεις με ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενες μαγνητικές βαλβίδες με βάση τις εντολές της SCU (Suspension Control Unit) η οποία προμηθεύεται τις πληροφορίες από την μονάδα IMU έξι αξόνων. Οι επεμβάσεις γίνονται σε πραγματικό χρόνο και σε αυτή την γενιά έχει εξαλειφθεί πλήρως, η όποια αίσθηση ασάφειας από τις συνεχείς αλλαγές κατά την πολύ γρήγορη οδήγηση. Ευχής έργο που είχαν διαθέσιμη και την έκδοση με όλο τον κατάλογο των Power Parts φορεμένο μαζί με το ΚΙΤ αναρτήσεων που αλλάζει τα εσωτερικά στις συμβατικές αναρτήσεις με περίπου ένα 3.000 πρόσθετο κόστος. Σαφώς ανώτερες οι ημι-ενεργητικές από τις συμβατικές αλλά θα αναλύσουμε στο τεύχος αν τελικά κατάφεραν να ξεχωρίσουν και από τις συμβατικές με το ΚΙΤ για χρήση σε πίστα.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Με το πακέτο Suspension Pro οι ημι-ενεργητικές διαλέγουν μόνες τους την προφόρτιση με βάση το βάρος του αναβάτη και τρία διαφορετικά προφίλ γεωμετρίας. Διότι η προφόρτιση με βάση τον αναβάτη είναι το ένα, μετά πρέπει να προσαρμοστεί με βάση τον ρυθμό οδήγησης. Τα προφίλ στην κατάσταση AUTO είναι Standard, Low και High και φυσικά υποστηρίζεται και η αντιβύθιση που κρατά την γεωμετρία σχεδόν αμετάβλητη κατά το φρενάρισμα. Έχουμε εξηγήσει στο περιοδικό κατά το παρελθόν πως η αντίληψη που υπήρχε αρχικά στις ημι-ενεργητικές να προσπαθούν να κρατήσουν την γεωμετρία τελείως αμετάβλητη είναι λάθος, όχι μόνο στην πίστα αλλά ακόμη και στον δρόμο σε πιο ήπιο ρυθμό οδήγησης. Οπότε στην τρίτη γενιά που είμαστε τώρα αυτό το χαρακτηριστικό έχει εξαληφθεί και όταν λέμε anti-dive εννοούμε την πρόσθετη φόρτιση του εμπρός τροχού που θα ξεκινούσε να δημιουργεί πρόβλημα στη τροχιά της μοτοσυκλέτας, βάση κλίσης και ταχύτητας.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Εδώ είναι ήδη στα 140χ.α.ω στην έξοδο της στροφής και με την επιλογή "Very High" που δείχνεί πως εστιάζει στην επιτάχυνση κρατώντας χαμηλά τον τροχό για να δει 260 στο τέλος της ευθείας.

Η σούζα μπορεί τώρα να ελέγχεται από τα ηλεκτρονικά με βάση το πρόγραμμα ελέγχου της σούζας και ο στόχος του δεν είναι να σε περιορίσει ή να τιθασεύσει την μοτοσυκλέτα ή οτιδήποτε τέτοιο που έχει άμεσα να κάνει με την σούζα αυτή καθαυτή. Στόχος του είναι να ανοίγεις εσύ το γκάζι στην έξοδο τέρμα γιατί αυτό οδηγεί σε αμεσότερες εξόδους και καλύτερες επιταχύνσεις. Το πόσο σούζα θα σηκωθεί ο τροχός από εκεί και πέρα, ισοδυναμεί με το πόσο γκάζι θα κόψει υπολογίζοντας πως μετά τις είκοσι μοίρες χάνεται αυτό το πλεονέκτημα της επιτάχυνσης έναντι της σούζας. Μέχρι εκείνο το σημείο όσο σηκώνεται ο εμπρός τροχός, τόσο ευνοείται και η επιτάχυνση. Από εκεί και πάνω η εξίσωση αντιστρέφεται και ευνοείται ο εντυπωσιασμός και η σούζα. Αν θέλεις να συνεχίσεις λοιπόν, απενεργοποιείς την αντισούζα, ξεχωριστά από το traction control, αφήνοντας το σύστημα ενεργοποιημένο όμως, διαλέγει εκείνο δίνοντας προτεραιότητα στην επιτάχυνση και κρατά τον τροχό χαμηλά μέχρι και το όριο που θα θέσει ο αναβάτης με μία από τις παρακάτω θέσεις στην έγχρωμη οθόνη, που αντιστοιχούν στα εξής νούμερα κλίσης:

Very low:   0.36°

Low:     2.0°

Medium:   11.1°

High:     15.5°

Very high:  22.25°

Οπότε το «Πολύ Ψηλά», που στην πράξη είναι χαμηλά, μεταφράζεται εδώ ως πολύ με βάση την ταχεία επιτάχυνση που είναι και ο βασικός σκοπός του υποσυστήματος.

Από τα πιο ωραία νέα χαρακτηριστικά είναι η «εργοστασιακή εκκίνηση» με την μοτοσυκλέτα σου να αναπαράγει την εικόνα των MotoGP μοτοσυκλετών πριν ανάψουν τα φώτα της εκκίνησης. Το αμορτισέρ πίσω χαμηλώνει την προφόρτιση αυξάνοντας το βάρος στον πίσω τροχό και την πρόσφυσή του για ακόμη πιο άμεσες επιταχύνσεις. Με την ροπή που έχει αυτή η μοτοσυκλέτα, αυτό το χαρακτηριστικό είναι τουλάχιστον καλοδεχούμενο αν όχι απαραίτητο.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Μεταξύ άλλων: Και το μπλε των λαιμών στα Power Parts είναι κάτι που προσμετρά κανείς στην εμφάνιση για να δικαιολογήσει το πρόσθετο κόστος

Οι τετραπίστονες Brembo Stylema με πλευστούς δίσκους εμπρός και το καταπληκτικό ABS που στην θέση supermoto απενεργοποιείται πίσω για φρεναριστά ντριφταρίσματα, αναλαμβάνουν από εκεί και πέρα την υπόλοιπη δουλειά στην είσοδο των στροφών μετά τις αναρτήσεις και το ανανεωμένο πλαίσιο. Σε πρώτη όψη μοιάζει πολύ με το προηγούμενο, υπάρχουν όμως αλλαγές ενώ όπως θα δούμε και στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ, οι διαφορές των δύο τα καθιστούν σαν διπλανά κλαδιά του ίδιου δέντρου. Αντί να μιλάμε για παρακλάδι ή επέκταση του κλαδιού στο οποίο είμασταν με το 1290, η KTM επέστρεψε στον κορμό αυτού του σχεδίου και έφτιαξε ένα νέο κλαδί παράλληλο με το προηγούμενο.

Αλλαγές έγιναν και στα γρανάζια 5ης και 6ης για να εκμεταλλευτούν τα νέα επίπεδα ροπής με την Shift Cam τεχνολογία και την πρόσθετη δύναμη που έχει τώρα το Θηρίο ενώ γενικά η ρύθμιση του φρένου του κινητήρα έχει πάει σε νέο επίπεδο με αρκετά πιο λεπτομερή επίπεδα που πραγματικά κάνουν την διαφορά και φέρνουν την μοτοσυκλέτα σου στα μέτρα που θέλεις.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!
Δεν το προσπέρασαν, σχολίασαν και την αισθητική της νέας εμφάνισης και τα σχόλια που έχουν διαβάσει για αυτή...

Οι άνθρωποι της KTM αναφέρθηκαν και στην εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, τόνισαν πως διάβασαν πολλά από τα σχόλια στην ψηφιακή ζωή και τα έφεραν σε αντιδιαστολή με την αντίδραση του κόσμου στην EICMA, όπου μπορεί να μην υπήρχε το 1390 αλλά ήταν εκεί το 990 που έχουν το ίδιο μούτρο, όπως και με την αντίδραση του κοινού οπουδήποτε εκτέθηκε αυτή η μοτοσυκλέτα. Οι αντιδράσεις στον ψηφιακό κόσμο δεν έχουν καμία απολύτως σύνδεση με τον πραγματικό. Αυτό ισχύει φυσικά παντού γύρω μας, έχοντας φτάσει στο σημείο να υπάρχουν δύο διαφορετικά πρόσωπα για κάθε έναν εκεί έξω, που φυσικά αντιδρούν και διαφορετικά στα ίδια ακριβώς ερεθίσματα. Στην KTM θέλουν να πιστεύουν πως αυτό δεν είναι σημείο των καιρών αλλά πως η μοτοσυκλέτα είναι πιο όμορφη από κοντά. Πιστεύω πως ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι σημείο των καιρών και κανείς δεν εκφράζεται στην ψηφιακή του ζωή με τον τρόπο που κάνει στην πραγματική όπου εκεί σέβεται λίγο περισσότερο τους κοινωνικούς κανόνες και κατά επέκταση δεν θεωρώ πως η μοτοσυκλέτα είναι πιο όμορφη από κοντά. Ίσως και πιο άσχημη αν την βλέπεις κατευθείαν από επάνω και ψηλά, όταν κάθεσαι δηλαδή επάνω από το εμπρός φανάρι. Από το πλάι εξαφανίζεται αυτό το κενό, που δημιουργήθηκε για σοβαρό λόγο και όχι από σχεδιαστική άποψη ενώ κέρδισαν και 700 γραμμάρια από ένα νευραλγικό για το βάρος σημείο. Όμως με δεδομένο πως η εμφάνιση της μοτοσυκλέτας θα πρέπει να μας ενδιαφέρει με βάση την εικόνα που έχουμε εμείς από τη σέλα και όχι τι βλέπουν οι άλλοι, τότε μπορεί να πει κανείς πως παύει να είναι ζήτημα. Σε κάθε περίπτωση η εμφάνιση είναι κάτι που θα απασχολήσει περισσότερο τα μικρότερα μοντέλα καθώς σε αυτό το κοινό που απευθύνεται το 1390 αποτελεί δευτερεύον ζήτημα και αυτό το εισπράττει ήδη η KTM με βάση τις παραγγελίες που έχει δεχτεί. Κατά επέκταση για αυτό και το 390 έχει διαφορετική τελείως εμφάνιση από το 990 και το 1390 και αν φανεί πως τελικά επικρατούν οι αντιδράσεις που βλέπουν στον πραγματικό κόσμο, τότε ναι μπορεί να το δούμε να μεταλαμπαδεύεται και εκεί. Σε κάθε περίπτωση το 1390 είναι μία ξεχωριστή μοτοσυκλέτα που πρώτα σε προσελκύει με τον τρόπο που αποδίδει και μετά με την εμφάνιση.

KTM 1390 Super Duke R / EVO 2024: Οδηγούμε το “The Beast” στην Αλμερία!

Πρώτη τοποθέτηση ελαστικών έχει το MICHELIN Power GP που είναι εξαιρετικό νέο ελαστικό που σε λίγες ημέρες θα δοκιμάσουμε ξανά κατά την παγκόσμια παρουσίασή του στην Ισπανία. Ήδη έχουμε μία πρώτη εικόνα των τριών νέων ελαστικών της Michelin από δοκιμή στην Ελλάδα καθώς κυκλοφορούν ήδη και τώρα από την παρουσίαση των KTM Duke που υποστηριζόταν από την Michelin. Στο MOTO Μαρτίου 2024 οι διαφορές του LC8 και για ποιο λόγο σταμάτησαν στα 1350…

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ KTM 1390 Super Duke R /R EVO

 

Αντιπρόσωπος:

ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε.

Απόσταση από το έδαφος (mm):

149

Ύψος σέλας (mm):

834

Πλαίσιο:

Χρωμιομολυβδαίνιο, ατσάλινο σωληνωτό με τον κινητήρα φέρον τμήμα του

Βάρος κατασκευαστή, κενή (kg):

200

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ:

Τετράχρονος, υγρόψυκτος δικύλινδρος V-75° με 2ΕΕΚ, 4 β/κ και σύστημα μεταβλητού χρονισμού

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

110 x 71

Χωρητικότητα (cc):

1.350

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

190/10.000

Ροπή (kg.m/rpm):

14,78/8.000

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

140,74

Τροφοδοσία:

RBW ψεκασμός με 2 σώματα 60mm

Σύστημα εξαγωγής:

2 σε 1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ με τρεις αντλίες

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

Συμπλέκτης:

Υγρός, πολύδισκος PASC με ολίσθηση και υδραυλική λειτουργία

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / -

Τελική μετάδοση / σχέση:

Αλυσίδα / -

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ

Ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι WP APEX

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

125/48

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις (στην έκδοση EVO με ημι-ενεργητική λειτουργία)

Ζάντα ΕΜΠΡΟΣ:

3,5 x 17’’ αλουμινίου με μπράτσα

Ελαστικό ΕΜΠΡΟΣ:

120/70-R17

ΦΡΕΝΟ ΕΜΠΡΟΣ

Δύο δίσκοι 320mm ακτινικά τοποθετημένες monobloc δαγκάνες τεσσάρων εμβόλων Brembo Stylema και cornering ABS

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ

Μονό αμορτισέρ WP APEX

Διαδρομή (mm):

140

Ρυθμίσεις:

Πλήρεις (στην έκδοση EVO με ημι-ενεργητική λειτουργία)

Ζάντα ΠΙΣΩ:

6 x 17’’ αλουμινίου με μπράτσα

Ελαστικό ΠΙΣΩ:

200/55-R17

ΦΡΕΝΟ ΠΙΣΩ:

Δίσκος 240mm με δαγκάνα δύο εμβόλων και cornering ABS

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Έγχρωμη TFT οθόνη 5 ιντσών με συνδεσιμότητα, με ενδείξεις για στροφόμετρο, ταχύμετρο, ένδειξη επιλεγμένης σχέσης, 1 ολικό χιλιομετρητή και 2 μερικούς, σύστημα TPMS, ρυθμιζόμενο cornering ABS, full LED φώτα με τεχνολογία DRL, τρία Riding Modes (Rain, Street, Sport), ρυθμιζόμενο traction control, θύρα φόρτισης USB-C

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

17,5 / -