SYM ADX 300 - Πρώτη επαφή και τεχνικά χαρακτηριστικά

Το οδηγήσαμε στην πανευρωπαϊκή παρουσίαση του ADXTG 400 στην Ανάβυσσο
SYM ADX 300 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

28/9/2024

Μαζί με το ADXTG 400, το κορυφαίο μέλος της οικογένειας ADX μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε από κοντά και να οδηγήσουμε και το νέο 300άρρι scooter της σειράς ADX 300, η διάθεση του οποίου ξεκινά στην ελληνική αγορά τις επόμενες ημέρες.

Η ελληνική αντιπροσωπεία της SYM, Γκοργκόλης Α.Ε., κατάφερε να κάνει στην Ελλάδα την παρουσίαση του crossover scooter ADXTG 400 και να διαφημίσει με αυτό τον τρόπο τη χώρα μας στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα με την πανευρωπαϊκή του παρουσίαση έδωσε τη δυνατότητα μόνο στους Έλληνες και τους Ιταλους δημοσιογράφους να οδηγήσουν και το ADX 300, το οποίο θα είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά σε πολύ λίγες ημέρες, από τις αρχές Οκτωβρίου.

Κάτι σημαντικό που πρέπει να γνωρίζετε είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Euro 5+ μοντέλου, τα οποία δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη επίσημα για την ελληνική αγορά αφού το ADX 300 περιμένει τη σχετική έγκριση τύπου. Ωστόσο εμείς τα εξασφαλίσαμε και δεν διαφέρουν από εκείνα που ανακοινώνει η SYM στην παγκόσμια ιστοσελίδα της. 

SYM ADX 300 2025

Έτσι το ADX 300, που έρχεται να πάρει τη θέση του στην γκάμα της SYM κάτω από το κορυφαίο ADXTG 400 και πάνω από το ADX 125, φέρει τον γνωστό υγρόψυκτο 4βάλβιδο κινητήρα της εταιρείας από την Ταϊβάν με απόδοση που φτάνει τους 26 ίππους και τα 2,65 κιλά ροπής στις 8.000 και 6.000 σ.α.λ. αντίστοιχα. Ως κατανάλωση κατά το πρότυπο WMTC3 η SYM ανακοινώνει 3,4 λ.τ/100 χλμ. με τη αυτονομία να είναι εξαιρετική στη θεωρία αφού το ρεζερβουάρ φτάνει σε χωρητικότητα τα 16 ολόκληρα λίτρα. Μοτέρ και CVT είναι ένας δυνατό συνδυασμός και εδώ είδα έως και 130 χλμ./ώρα γυρνώντας προς το Plaza Resort που αποτέλεσε τη βάση της SYM για την πανευρωπαϊκή της παρουσίαση.

Το ADX 300 έρχεται στην ελληνική αγορά για να αντιμετωπίσει έναν ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνισμό στην κατηγορία κυβισμού του, ωστόσο δείχνει να έχει τα εφόδια για να ορθώσει ανάστημα και να διεκδικήσει το δικό του μερίδιο στην αγοραστική πίτα.

Για τη δημιουργία του νέου GT φιλοσοφίας scooter της η SYM χρησιμοποίησε ως βάση το Joyride 300 αλλάζοντας όμως συνολικά τον χαρακτήρα του με την αρχή να γίνεται από την σχεδίαση που κινείται στο πλαίσιο των crossover μοντέλων όπου οι γωνίες και οι ακμές κυριαρχούν στα πλαστικά. 

Το ADX 300 έχει αναμφίβολα τη δική του "περιπετειώδη" ταυτότητα που θα το κάνει να ξεχωρίσει στην κατηγορία -στάνταρ και οι προστατευτικές χούφτες- με την παρουσία του στο δρόμο να ενισχύεται παράλληλα από τις διαστάσεις με μήκος και πλάτος που φτάνουν τα 2.185 και 810 χλστ. αντίστοιχα. Το full LED φωτιστικό σώμα (και το πίσω είναι LED) το κάνει επίσης να ξεχωρίζει με το φως ημέρας να φτάνει από τη μία άκρη στην άλλη δημιουργώντας ένα "V" με το φωτιζόμενο σήμα της SYM στο κέντρο.

SYM ADX 300 2025

Το adventure look ακολουθείται από μια συμβατική κατά τα άλλα σχεδίαση αναφορικά με τη GT θέση οδήγησης και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για τις καθημερινές μετακινήσεις. Στο ADX 300 κάθομαι σχετικά χαμηλά με τη ευρύχωρη και άνετη σέλα να βρίσκεται στα 790 χλστ. και κάτω από αυτή έχω αποθηκευτικό χώρο 35 λίτρων. Στις σωστές θέσεις βρίσκονται και τα χειριστήρια που έχουν καλή αίσθηση στη χρήση τους αλλά δεν ξεχωρίζουν σε σχεδιασμό και εγώ πληροφορούμαι από μία TFT οθόνη επτά ιντσών που αλλάζει φόντο (μαύρο ή λευκό) ανάλογα με την ένταση του φωτός, παρουσιάζει τις πληροφορίες με τρεις διαφορετικούς τρόπους, ενώ στη διάθεσή μου έχω και δύο θύρες μία Type A και μία C για τη φόρτιση συσκευών.

Το τιμόνι είναι σωστά μελετημένο, βρίσκεται σε καλό ύψος και δημιουργεί άνετες αλλά λίγο ασυνήθιστες γωνίες για τους καρπούς -κλίση στα γκριπ ελαφρώς προς τα κάτω και μπροστά. Συνεισφέρει στον σωστό έλεγχο στους επιτόπιους ελιγμούς με πολύ μικρή ταχύτητα χωρίς θυσίες όταν κινείσαι πιο γρήγορα και σε αυτό βοηθά η σωστή συγκέντρωση των μαζών αλλά και η στιβαρότητα που επιδεικνύει το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο.

Το πλαίσιο είναι συμβατικής σχεδίασης και φέρει ενισχύσεις σε σχέση με εκείνο του Joyride 300 με το μοτέρ να παίζει και το ρόλο του ψαλιδιού βρισκόμενο πίσω από αυτό έχοντας από την άλλη μεριά μπράτσο. Δύο αμορτισέρ έχουν αναλάβει την ανάρτησή του ενώ το τηλεσκοπικό πιρούνι με τις προστατευτικές φυσούνες έχει διαδρομή που φτάνει τα 125 χλστ. Ως GT scooter το ADX 300 φέρει ζάντα 15 ιντσών μπροστά και 14 πίσω με ελαστικό 120/70 και 140/70 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Την επιβράδυνση έχουν αναλάβει δύο δίσκοι με τον εμπρός να είναι 260 χλστ. σε διάμετρο και να συνεργάζεται με ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα και ο πίσω 240 χλστ. με τη δαγκάνα να είναι διπίστονη.

SYM ADX 300 2025

Έτυχε η πρώτη μου επαφή με το ADX να είναι στην πρώτη στάση για φωτογράφιση έπειτα από το ADXTG 400 και ανεβαίνοντας στη σέλα του με τον αέρα της "σκουτεροσυκλέτας" που οδηγούσα για αρκετή ώρα κρατούσα χαμηλά τις προσδοκίες μου. Το ADX 300 ωστόσο δεν... πτοήθηκε ψυχολογικά και βάλθηκε από την αρχή να μου δείξει ότι έχει και αυτό λόγο ύπαρξης και μάλιστα καλό. Ο κινητήρας του λειτουργεί ακόμη πιο πολιτισμένα από τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο κινητήρα του ADXTG 400, με τους κραδασμούς να απουσιάζουν από σέλα, ποδιά και τιμόνι ενώ συνεργάζεται άψογα με το CVT κιβώτιο προσφέροντας άμεση επιτάχυνση.  

Η φιλικότητα κατά την οδήγηση είναι έκδηλη από την πρώτη κιόλας αναστροφή που γίνεται χωρίς σκέψη και στο πρώτο μόλις πέρασμα για φωτογραφία στις φρεσκοστρωμένες στροφές πού είχε επιλέξει η SYM το κεντρικό σταντ ήρθε άμεσα σε επαφή με το έδαφος. Το ADX 300 είναι στιβαρό και εμπνέει μπόλικη εμπιστοσύνη για τα μέτρα της κατηγορίας, σε τέτοιο βαθμό που μπορείς να το οδηγείς αμέσως πολύ γρήγορα χωρίς να το σκέφτεσαι και ας μην έχεις βρεθεί ποτέ ξανά στη σέλα του. Πολύ γλυκά αντιμετώπισε και τις στροφές της λεωφόρου Σουνίου με τη σταθερότητα να συγκαταλέγεται στα ατού του χάρη και στο μεταξόνιο των 1.510 χλστ. 

​    ​ADX 300 πρώτη επαφή

Αναφορικά με τις επιδόσεις του στο χώμα, η απόσταση των 150 χλστ. είναι και το μόνο πραγματικό όπλο που έχει το μεσαίο ADX, το οποίο προσανατολίζεται ξεκάθαρα προς το ασφάλτινο τερέν. Σε πατημένο χωματόδρομο δεν θα αντιμετωπίσει βέβαια πρόβλημα, αν και εκεί αυτό να το πατήσεις με λίγη προσοχή καθιστός και με superbike. Στο κομμάτι με τις πέτρες και τους βράχους που κάναμε εμείς για τις ανάγκες της φωτογράφισης το ADX 300 συνέχισε να εμπνέει με τη στιβαρότητά του ωστόσο έδειξε άμεσα ότι δεν είναι σχεδιασμένο για ταρζανιές αφού δεν σε αφήνει να σταθείς όρθιος. Όπως και να έχει και εδώ ξεχώρισε η στιβαρότητά του η οποία τουλάχιστον σου έδινε την εντύπωση ότι όσο και αν το κακοποιήσεις αυτό δεν θα σκορπίσει.

Το SYM ADX 300 παρουσιάζεται ως μία ολοκληρωμένη πρόταση για την GT κατηγορία εκτελεσμένη σε crossover ύφος και έτοιμη να εκτελέσει σωστά τα καθημερινά της καθήκοντα. Το αν όντως θα το καταφέρει τόσο καλά όσο άφησε να εννοηθεί κατά την πρώτη σύντομη επαφή μαζί του θα το μάθουμε κατά την πλήρη δοκιμή, ενώ μέχρι τότε θα γνωρίζουμε και την τιμή του που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.

Οδηγήσαμε Yamaha XSR XTribute 2019 – Πρώτες εντυπώσεις του αντι-scrambler από την Ισπανία

Η Yamaha μπαίνει στα Scrambler από το πλάι
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

23/5/2019

Απέναντι στην μόδα που γεννήθηκε τα τελευταία χρόνια από το customizing και έφερε τα Scrambler στο προσκήνιο μαζί με μερικές ξεχωριστές υπο-κατηγορίες μοτοσυκλετών, κάθε κατασκευαστής απάντησε με τον δικό του τρόπο. Η Ducati με την ξεχωριστή οντότητα των Scrambler, καθώς τα προωθεί ως ξεχωριστή οικογένεια δίπλα της, η Triumph επίσης με τα δικά της Scrambler και μία πλούσια σειρά αξεσουάρ, η BMW, η Kawasaki, ακόμη και η KTM, δια μέσου του βοηθού για έκτατες τέτοιες καταστάσεις, της Husqvarna… Η Yamaha ξεκίνησε πιο νωρίς την δική της απάντηση, απλά ήταν σε διαφορετικό πλαίσιο, καθώς προχώρησε με την ιδέα του «YardBuilt». Έφταιξε νέα μοντέλα, την σειρά XSR που πάτησε πάνω στα MT και μαζί τους επένδυσε σε «customάδες» παγκοσμίου φήμης για να φτιάξουν τις δικές τους μοτοσυκλέτες ώστε τα XSR να γίνουν βάση του customizing. Ανάμεσά τους και ένας Έλληνας που με την συνδρομή του MOTO, πήρε δύο συνεχόμενους τίτλους! Η Yamaha τα είχε καταφέρει, η σειρά XSR είχε εδραιωθεί και τώρα ήταν η ώρα να εισπράξει πίσω όλο αυτό που έδωσε. Για αυτό και ήρθε το XTribute μία έκδοση που ευελπιστεί να γίνει διαφορετικό μοντέλο και που μπορεί να βοηθά την Yamaha να εισπράξει τους καρπούς των προσπαθειών της, αλλά ταυτόχρονα συμφέρει και τον τελικό ιδιοκτήτη, καθώς όλα όσα φορά το XSR θα είχαν πολλαπλάσιο κόστος αν έπρεπε κανείς να τα αγοράσει…

Στο μεταξύ, πιο ήταν διαχρονικά το γνωστότερο Scrambler; Πριν όλα αυτά αρχίσουν να πεθαίνουν ως κατηγορία ολόκληρη, γιατί φύγαμε από τα δύο αμορτισέρ πίσω και αρχίσαμε να πηγαίνουμε στο ένα αμορτιστέρ και στα Motocross, υπήρχε ένα Scrambler που είχε γίνει απόλυτη καθημερινή μοτοσυκλέτα. Το XT500 με ιστορία από το 1976 και ορόσημο για την εποχή που μιλάμε το 1981. Από τα DT στα XT, η Yamaha επένδυε στο χώμα ολοένα και περισσότερο και φυσικά σταθερά, και όχι κατά κύματα. Αν λοιπόν αναρωτηθεί κανείς ποια είναι η άτιμη η σύνδεση ενός XSR με το XT500 είναι αυτή ακριβώς. Το σύγχρονο γυμνό που γίνεται Scrambler, και βάφεται στα χρώματα ενός άξιου εκφραστή της εποχής εκείνης. Την έννοια «γίνεται Scrambler» ο κάθε κατασκευαστής την εκφράζει όπως θέλει, κι αυτό είναι καλό για να υπάρχει ανταγωνισμός. Η Yamaha το κάνει με αυτό το XSR, και για να δούμε τι ακριβώς πέτυχε, μας επιφύλαξε μία πλούσια σε οδήγηση ημέρα, ακριβώς μετά την πρώτη μας γνωριμία με το Tenere 700!

Στις εκβολές του Έβρου, του μεγαλύτερου ποταμού της Ιβηρικής χερσονήσου, και όχι το δικό μας φυσικό σύνορο με την Τουρκία, και στην πλατιά λωρίδα, σκληρής άμμου που θυμίζει Αμερική, εκεί ξεκινήσαμε να δοκιμάζουμε το νέο XSR XTribune, το XSR που τιμά το XT! Είναι όλα μπερδεμένα τώρα, από την τοποθεσία μέχρι και την ίδια την μοτοσυκλέτα. Καταρχήν μπορεί να μην ξέρετε πως «Έβρο» έχουν και οι Καταλανοί, που η πλειοψηφία τους δεν θέλει να τους μπερδεύουν με τους Ισπανούς, παρόλο που η Καταλονία είναι (ακόμη;) κομμάτι της Ισπανίας. Σε αυτό το μπερδεμένο κομμάτι υπάρχει ένας μεγάλος ποταμός με πλούσια ροή και ένα τεράστιο Δέλτα. Λέγεται Έβρος και δεν είναι απλή συνωνυμία. Ο ποταμός αυτός έχει ονομαστεί από Έλληνες αποίκους, χιλιάδες χρόνια πριν, που του έδωσαν το όνομα  Έβρος, ή «Εβρε» στα Καταλανικά. Το όνομα το οφείλει σε αντίστροφο δανεισμό των Ελλήνων αποίκων από τα αρχαία χρόνια, αποδίδοντας την τεράστια λωρίδα γης που οριοθετεί το Δέλτα του ποταμού. Εκεί ακριβώς οδηγήσαμε το νέο XSR, σημειολογικά τελείως μπορεί να πει κανείς, μιας κι αυτό σε δανεισμό οφείλει την ύπαρξή του.

Το XSR είναι γνώριμη μοτοσυκλέτα, με πλούσια ροπή χαμηλά, όρθια θέση οδήγησης και καλή κατανομή βάρους που του προσδίδει ευελιξία. Το XTribute όμως με μερικές καίριες αλλαγές υπερτονίζει κάποια από τα παραπάνω. Ξεκινάμε από το τιμόνι που είναι 40mm πιο φαρδύ και είναι σαν να κρατάς ένα BMW ενώ κάθεσαι σε Γιαπωνέζικο. Συνήθως με τις Γιαπωνέζικες μοτοσυκλέτες οι αγκώνες σου πασχίζουν να μην έρθουν κοντά στο σώμα, τώρα απλά πιάνεις το ταύρο από τα κέρατα και παίρνουν αέρα οι μασχάλες σου… Είναι και λεπτό το τιμόνι, είναι και τα όργανα χαμηλά και στρογγυλά και ναι, αρχίζεις να βλέπεις ομοιότητες με το XT, την ίδια ώρα που ρίχνεις νοητές σφαλιάρες στον εαυτό σου για να μην λες τέτοιες υπερβολές και να μην θεωρείς πως ένα XSR μπορεί να έρθει κοντά στα XT! Αλλά δεν γίνεται, όρθια τελείως θέση οδήγησης και 30mm ψηλότερα τοποθετημένη η σέλα και αμέσως αυτός ο συνειρμός επανέρχεται πιο δυνατός. Το πλέον δυνατό στην υπόθεσή μας είναι η Akrapovic που προς τιμήν τους, την έφτιαξαν σε μαύρο και να βγαίνει ψηλά, επίσης θυμίζοντας με ακρίβεια τα XT ενώ σου στέλνει ένα δυνατό «μπράου-μπράου» πρώτα στα αυτιά και μετά στο ίδιο σου το δέρμα με δονήσεις, πορώνοντάς σε περισσότερο. Μία υπενθύμιση στους απανταχού υποστηρικτές της ηλεκτροκίνησης, πως δεν θα υπάρχει απλή μετάβαση αλλά κανονικός πόλεμος, όταν έρθει εκείνη η ώρα…

Στην πατημένη σαν χώμα άμμο στην γραμμή που οριοθετεί το μεγάλο ΔΕΛΤΑ, το XSR σπινάρει με τον πίσω τροχό και ψαρεύει με τον εμπρός, όταν ξεφύγει λίγο από τα αυλάκια που έχουν χαράξει τα αυτοκίνητα και πατήσει την ενδιάμεση παχύτερη άμμο. Εκεί είναι που θέλεις το φαρδύ τιμόνι και την αμεσότητα στο γκάζι για να ελαφρύνεις τον τροχό και να διατάξεις το τιμόνι πίσω στην σειρά του. Ακούραστα όλα και αβίαστα, παρόλο που τα Pirelli MT60RS δεν βοηθούν ιδιαίτερα την κατάσταση. Τα ψαρώνια, οι ερωδιοί και τα υπόλοιπα θαλασσοπούλια έχουν συνηθίσει μικρές υπόκωφες εκρήξεις από τα λατομεία αλατιού, διαφορετικά δεν θα άντεχαν τόσες Akrapovic μαζεμένες. Είμαστε και τυχεροί που δεν φυσάει και δεν είναι γεμάτο το μέρος με σέρφερ, και παίζουμε στις ευθείες, προσέχοντας να μην πατήσουμε την νοητή γραμμή της πατημένης άμμου, με την κανονική. Αυτό είναι και το σύνορο της άδειας που έχει πάρει η Yamaha στην συγκεκριμένη προστατευόμενη περιοχή, και στην πρώτη παρατυπία καραδοκούν μία σειρά από δημόσιες υπηρεσίες να μας την ακυρώσουν. Έτσι είναι όταν το δημόσιο δουλεύει κανονικά εκτός γραφείου και όχι πίσω από επιτηδευμένα κλειστές πόρτες…

Το παιχνίδι που κάνουμε είναι ακίνδυνο αν ξέρεις να προφυλάσσεις τον εαυτό σου γιατί το ABS δεν θέλει να ξέρει που βρίσκεσαι, ούτε να ακούσει πως δεν πατά σε δρόμο δηλαδή και προτιμά να μην το χρειαστείς, ενώ το κλείσιμο του γκαζιού είναι χειρότερο από το να το κρατάς ανοικτό. Τα βασικά δηλαδή, αυτά που ισχύουν πάντα. Το θέμα είναι πως αυτό το παιχνίδι εξελίσσεται πολύ διασκεδαστικά και είναι εθιστικό. Εμάς μας περιμένει όμως μία λίγο πιο πράσινη, λίγο πιο ήπια εκδοχή του Stelvio Pass μία μεθυστική ανάβαση που τα μαρσπιέ ξύνουν με ευκολία την εξαιρετική άσφαλτο. Η φαρδύτερη βάση του σταντ που η Yamaha είχε τοποθετήσει ώστε να μπορούμε να παρκάρουμε στην άμμο, είναι τώρα ένα πρόσθετο υλικό για να ξύσεις στην άσφαλτο κι αν το παρακάνεις μπορεί να γίνει και μοχλός για να σου ανοίξει την γραμμή.

Εύκολη, πολύ εύκολη μοτοσυκλέτα, ακριβώς όπως ήταν πάντα το XSR δηλαδή με το πρόσθετο εδώ της πιο άνετης θέσης οδήγησης και του εξαιρετικού μοχλού. Οι σούζες είναι φυσική συνέχεια του ανοίγματος του γκαζιού, ο ήχος είναι μεθυστικός κι αν υπάρχει κάτι αρνητικό, αυτό είναι ακριβώς ότι υπήρχε και στο XSR η Yamaha δεν πρόσθεσε, μην ανησυχείτε, απλά τόνισε ορισμένα καλά του σημεία προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Αν σου αρέσουν τα Scrambler θα λατρέψεις το συγκεκριμένο XSR στην περίπτωση που πριν ήσουν «έτσι κι έτσι», απέναντί του. Η κατηγορία αυτή έχει δεχτεί πολλές εισαγωγές το τελευταίο διάστημα και το XTribute έχει μία από τις καλύτερες σε σχέση τιμής και απόδοσης. Στο επόμενο τεύχος, θα δούμε πως η νέα κατανομή βάρους επηρεάζει και τα φρένα αλλά και την γρήγορη οδήγηση…

Ετικέτες