SYM ADX 300 - Πρώτη επαφή και τεχνικά χαρακτηριστικά

Το οδηγήσαμε στην πανευρωπαϊκή παρουσίαση του ADXTG 400 στην Ανάβυσσο
SYM ADX 300 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

28/9/2024

Μαζί με το ADXTG 400, το κορυφαίο μέλος της οικογένειας ADX μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε από κοντά και να οδηγήσουμε και το νέο 300άρρι scooter της σειράς ADX 300, η διάθεση του οποίου ξεκινά στην ελληνική αγορά τις επόμενες ημέρες.

Η ελληνική αντιπροσωπεία της SYM, Γκοργκόλης Α.Ε., κατάφερε να κάνει στην Ελλάδα την παρουσίαση του crossover scooter ADXTG 400 και να διαφημίσει με αυτό τον τρόπο τη χώρα μας στο εξωτερικό, ενώ παράλληλα με την πανευρωπαϊκή του παρουσίαση έδωσε τη δυνατότητα μόνο στους Έλληνες και τους Ιταλους δημοσιογράφους να οδηγήσουν και το ADX 300, το οποίο θα είναι διαθέσιμο στην ελληνική αγορά σε πολύ λίγες ημέρες, από τις αρχές Οκτωβρίου.

Κάτι σημαντικό που πρέπει να γνωρίζετε είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Euro 5+ μοντέλου, τα οποία δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη επίσημα για την ελληνική αγορά αφού το ADX 300 περιμένει τη σχετική έγκριση τύπου. Ωστόσο εμείς τα εξασφαλίσαμε και δεν διαφέρουν από εκείνα που ανακοινώνει η SYM στην παγκόσμια ιστοσελίδα της. 

SYM ADX 300 2025

Έτσι το ADX 300, που έρχεται να πάρει τη θέση του στην γκάμα της SYM κάτω από το κορυφαίο ADXTG 400 και πάνω από το ADX 125, φέρει τον γνωστό υγρόψυκτο 4βάλβιδο κινητήρα της εταιρείας από την Ταϊβάν με απόδοση που φτάνει τους 26 ίππους και τα 2,65 κιλά ροπής στις 8.000 και 6.000 σ.α.λ. αντίστοιχα. Ως κατανάλωση κατά το πρότυπο WMTC3 η SYM ανακοινώνει 3,4 λ.τ/100 χλμ. με τη αυτονομία να είναι εξαιρετική στη θεωρία αφού το ρεζερβουάρ φτάνει σε χωρητικότητα τα 16 ολόκληρα λίτρα. Μοτέρ και CVT είναι ένας δυνατό συνδυασμός και εδώ είδα έως και 130 χλμ./ώρα γυρνώντας προς το Plaza Resort που αποτέλεσε τη βάση της SYM για την πανευρωπαϊκή της παρουσίαση.

Το ADX 300 έρχεται στην ελληνική αγορά για να αντιμετωπίσει έναν ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνισμό στην κατηγορία κυβισμού του, ωστόσο δείχνει να έχει τα εφόδια για να ορθώσει ανάστημα και να διεκδικήσει το δικό του μερίδιο στην αγοραστική πίτα.

Για τη δημιουργία του νέου GT φιλοσοφίας scooter της η SYM χρησιμοποίησε ως βάση το Joyride 300 αλλάζοντας όμως συνολικά τον χαρακτήρα του με την αρχή να γίνεται από την σχεδίαση που κινείται στο πλαίσιο των crossover μοντέλων όπου οι γωνίες και οι ακμές κυριαρχούν στα πλαστικά. 

Το ADX 300 έχει αναμφίβολα τη δική του "περιπετειώδη" ταυτότητα που θα το κάνει να ξεχωρίσει στην κατηγορία -στάνταρ και οι προστατευτικές χούφτες- με την παρουσία του στο δρόμο να ενισχύεται παράλληλα από τις διαστάσεις με μήκος και πλάτος που φτάνουν τα 2.185 και 810 χλστ. αντίστοιχα. Το full LED φωτιστικό σώμα (και το πίσω είναι LED) το κάνει επίσης να ξεχωρίζει με το φως ημέρας να φτάνει από τη μία άκρη στην άλλη δημιουργώντας ένα "V" με το φωτιζόμενο σήμα της SYM στο κέντρο.

SYM ADX 300 2025

Το adventure look ακολουθείται από μια συμβατική κατά τα άλλα σχεδίαση αναφορικά με τη GT θέση οδήγησης και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για τις καθημερινές μετακινήσεις. Στο ADX 300 κάθομαι σχετικά χαμηλά με τη ευρύχωρη και άνετη σέλα να βρίσκεται στα 790 χλστ. και κάτω από αυτή έχω αποθηκευτικό χώρο 35 λίτρων. Στις σωστές θέσεις βρίσκονται και τα χειριστήρια που έχουν καλή αίσθηση στη χρήση τους αλλά δεν ξεχωρίζουν σε σχεδιασμό και εγώ πληροφορούμαι από μία TFT οθόνη επτά ιντσών που αλλάζει φόντο (μαύρο ή λευκό) ανάλογα με την ένταση του φωτός, παρουσιάζει τις πληροφορίες με τρεις διαφορετικούς τρόπους, ενώ στη διάθεσή μου έχω και δύο θύρες μία Type A και μία C για τη φόρτιση συσκευών.

Το τιμόνι είναι σωστά μελετημένο, βρίσκεται σε καλό ύψος και δημιουργεί άνετες αλλά λίγο ασυνήθιστες γωνίες για τους καρπούς -κλίση στα γκριπ ελαφρώς προς τα κάτω και μπροστά. Συνεισφέρει στον σωστό έλεγχο στους επιτόπιους ελιγμούς με πολύ μικρή ταχύτητα χωρίς θυσίες όταν κινείσαι πιο γρήγορα και σε αυτό βοηθά η σωστή συγκέντρωση των μαζών αλλά και η στιβαρότητα που επιδεικνύει το ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο.

Το πλαίσιο είναι συμβατικής σχεδίασης και φέρει ενισχύσεις σε σχέση με εκείνο του Joyride 300 με το μοτέρ να παίζει και το ρόλο του ψαλιδιού βρισκόμενο πίσω από αυτό έχοντας από την άλλη μεριά μπράτσο. Δύο αμορτισέρ έχουν αναλάβει την ανάρτησή του ενώ το τηλεσκοπικό πιρούνι με τις προστατευτικές φυσούνες έχει διαδρομή που φτάνει τα 125 χλστ. Ως GT scooter το ADX 300 φέρει ζάντα 15 ιντσών μπροστά και 14 πίσω με ελαστικό 120/70 και 140/70 εμπρός και πίσω αντίστοιχα. Την επιβράδυνση έχουν αναλάβει δύο δίσκοι με τον εμπρός να είναι 260 χλστ. σε διάμετρο και να συνεργάζεται με ακτινικά τοποθετημένη δαγκάνα και ο πίσω 240 χλστ. με τη δαγκάνα να είναι διπίστονη.

SYM ADX 300 2025

Έτυχε η πρώτη μου επαφή με το ADX να είναι στην πρώτη στάση για φωτογράφιση έπειτα από το ADXTG 400 και ανεβαίνοντας στη σέλα του με τον αέρα της "σκουτεροσυκλέτας" που οδηγούσα για αρκετή ώρα κρατούσα χαμηλά τις προσδοκίες μου. Το ADX 300 ωστόσο δεν... πτοήθηκε ψυχολογικά και βάλθηκε από την αρχή να μου δείξει ότι έχει και αυτό λόγο ύπαρξης και μάλιστα καλό. Ο κινητήρας του λειτουργεί ακόμη πιο πολιτισμένα από τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο κινητήρα του ADXTG 400, με τους κραδασμούς να απουσιάζουν από σέλα, ποδιά και τιμόνι ενώ συνεργάζεται άψογα με το CVT κιβώτιο προσφέροντας άμεση επιτάχυνση.  

Η φιλικότητα κατά την οδήγηση είναι έκδηλη από την πρώτη κιόλας αναστροφή που γίνεται χωρίς σκέψη και στο πρώτο μόλις πέρασμα για φωτογραφία στις φρεσκοστρωμένες στροφές πού είχε επιλέξει η SYM το κεντρικό σταντ ήρθε άμεσα σε επαφή με το έδαφος. Το ADX 300 είναι στιβαρό και εμπνέει μπόλικη εμπιστοσύνη για τα μέτρα της κατηγορίας, σε τέτοιο βαθμό που μπορείς να το οδηγείς αμέσως πολύ γρήγορα χωρίς να το σκέφτεσαι και ας μην έχεις βρεθεί ποτέ ξανά στη σέλα του. Πολύ γλυκά αντιμετώπισε και τις στροφές της λεωφόρου Σουνίου με τη σταθερότητα να συγκαταλέγεται στα ατού του χάρη και στο μεταξόνιο των 1.510 χλστ. 

​    ​ADX 300 πρώτη επαφή

Αναφορικά με τις επιδόσεις του στο χώμα, η απόσταση των 150 χλστ. είναι και το μόνο πραγματικό όπλο που έχει το μεσαίο ADX, το οποίο προσανατολίζεται ξεκάθαρα προς το ασφάλτινο τερέν. Σε πατημένο χωματόδρομο δεν θα αντιμετωπίσει βέβαια πρόβλημα, αν και εκεί αυτό να το πατήσεις με λίγη προσοχή καθιστός και με superbike. Στο κομμάτι με τις πέτρες και τους βράχους που κάναμε εμείς για τις ανάγκες της φωτογράφισης το ADX 300 συνέχισε να εμπνέει με τη στιβαρότητά του ωστόσο έδειξε άμεσα ότι δεν είναι σχεδιασμένο για ταρζανιές αφού δεν σε αφήνει να σταθείς όρθιος. Όπως και να έχει και εδώ ξεχώρισε η στιβαρότητά του η οποία τουλάχιστον σου έδινε την εντύπωση ότι όσο και αν το κακοποιήσεις αυτό δεν θα σκορπίσει.

Το SYM ADX 300 παρουσιάζεται ως μία ολοκληρωμένη πρόταση για την GT κατηγορία εκτελεσμένη σε crossover ύφος και έτοιμη να εκτελέσει σωστά τα καθημερινά της καθήκοντα. Το αν όντως θα το καταφέρει τόσο καλά όσο άφησε να εννοηθεί κατά την πρώτη σύντομη επαφή μαζί του θα το μάθουμε κατά την πλήρη δοκιμή, ενώ μέχρι τότε θα γνωρίζουμε και την τιμή του που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμη.

Motorin

KTM 1290 Super Duke R: Το οδηγούμε στο Portimao! [VIDEO]

Θηρίο 3.0!!!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/2/2020

Μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για την πίστα, να την χαίρεσαι στον δρόμο. Χωράει πολύ νερό σε αυτό τον χαρακτηρισμό βέβαια, ειδικά από την στιγμή που ο καθένας βάζει τα δικά του, διαφορετικά όρια στην σπορ οδήγηση. Κάθε σπορ μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ταυτόχρονα πολύ μαλακή και πολύ σκληρή, να έχει εξίσου τρομακτική ή προοδευτική απόκριση, αναλόγως ποιος κάθεται στην σέλα της. Κι όμως, όπως ακριβώς η ομορφιά έχει και αντικειμενικά εκτός από υποκειμενικά κριτήρια, έτσι και σε μία τέτοια μοτοσυκλέτα μπορούμε να βάλουμε έναν κοινό παρονομαστή για την συμπεριφορά της στην γρήγορη οδήγηση που θα μείνει αμετάβλητος σε ό,τι μαθηματικά θέλει να εισάγει ο κάθε αναβάτης της.

Το νέο Super Duke, το τρίτο κατά σειρά, είναι το πιο φιλικό θηρίο που έχει φτιάξει η KTM κι ας έχει οριακά μεγαλύτερη ιπποδύναμη από τους προκατόχους του. Φτιάχτηκε από το μηδέν γύρω από έναν γνωστό, αλλά ριζικά ανανεωμένο κινητήρα. Το πλαίσιο είναι για πρώτη φορά αποκλειστικά μελετημένο για το Super Duke, κι όχι ένα χωροδικτύωμα που έχει έρθει να προσαρμοστεί από supermoto και adventure μοτοσυκλέτες, όπως στην περίπτωση του πρώτου «Θηρίου» το 2013. Το είχα οδηγήσει τότε στο Ascari και ήταν πραγματικά μία από τις πιο ωραίες εμπειρίες, δεν ήταν δηλαδή μία δύστροπη, υπερβολικά δυνατή μοτοσυκλέτα. Δεν είναι όμως τα δεδομένα ίδια με τότε, έχουμε καταφέρει να προχωρήσουμε, ξεκινώντας από τα ελαστικά και τα ηλεκτρονικά. Η πρόοδος που έχει γίνει στην μοτοσυκλέτα τα τελευταία χρόνια είναι τρομακτική και σε μοτοσυκλέτες όπως το Super Duke κάτι τέτοιο φαίνεται ακόμη περισσότερο. Τα ελαστικά και τα ηλεκτρονικά έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο που πλέον διατηρείς μεγαλύτερες ταχύτητες εισόδου, στρίβοντας με πολύ περισσότερα πάνω σε σπορ ελαστικά, ούτε λόγος για slick. Στο Portimao το Super Duke έμπαινε στην πρώτη φουρκέτα, μετά την πρώτη στροφή δηλαδή και την καμπή που την κάνεις ευθεία, με τρίτη στο κιβώτιο. Η δευτέρα δεν χρειαζόταν για να σε βοηθήσει να καλύψεις τα λίγα μέτρα μέχρι την επόμενη στροφή, η ροπή κάλυπτε τα πάντα.

Στην πίσω ευθεία του Portimao που έβγαινες αμέσως μετά, το άνοιγμα του γκαζιού με τρίτη εκτόξευε τον τροχό απότομα ψηλά με το wheelie control απενεργοποιημένο, και άλλαζες τετάρτη στον αέρα. Λίγα φρένα για να στρίψεις με τρίτη εκεί που θα έβαζες δευτέρα σε ένα superbike και άλλες δύο στροφές μετά, χωρίς ποτέ να κατεβάσεις, σε οδηγούν στον πίσω λόφο και σε μία σούζα με τετάρτη στην κατηφόρα που μόλις πατήσει ο εμπρός τροχός πρέπει να στρίψεις αλλάζοντας όμως σε πέμπτη για να βγεις στο πιο τρομακτικό κομμάτι της πίστας ανεβαίνοντας τον δεύτερο λόφο χωρίς να βλέπεις τι έχεις αμέσως μετά. Αν δεις σε πιάνει πανικός γιατί η ευθεία έχει τελειώσει ξαφνικά και υπάρχει στροφή. Αν ξέρεις που πηγαίνεις, μένεις δεξιά, ισιώνεις την επόμενη καμπή και με τρίτη στρίβεις στην – κανονικά-  αργή δεξιά στροφή. Στην περίπτωση του Super Duke είναι κι αυτή γρήγορη, αλλάζοντας κατευθείαν σε τετάρτη! Άλλες δύο στροφές με την μία από αυτές διπλή, μπαίνοντας ούτε κλειστά, ούτε ανοικτά στο πρώτο της κομμάτι για να ξύσεις κερμπ στο δεύτερο και σε λίγο είσαι στην τελευταία παρατεταμένη που ξεκινά από ψηλά χωρίς ορατότητα, βυθίζεται και ξανά ανεβαίνει, όσο εσύ είσαι με τα μαρσπιέ βυθισμένα και οριακά υπερστρέφοντας πίσω με 180 στο κοντέρ. Όχι δεν είσαι ο Stoner, είναι το “Slip” στο κοντέρ που από την ένδειξη «4» στα street ελαστικά, και στην δεύτερη ή τρίτη (αναλόγως αν έχεις τις πιο καλές από τις καλές αναρτήσεις) αναλαμβάνει εκείνο να κάνει για εσένα την δουλειά, φτάνει να μην κλείσεις το γκάζι. Πράγμα που φυσικά και θα κάνεις βγαίνοντας μάλιστα έξω στα πιρ για να πλύνεις την στολή... Κρατώντας την τετάρτη, αλλάζεις πέμπτη ακριβώς εκεί που τελειώνει η υψομετρική διαφορά και έρχεται η ευθεία της εκκίνησης. Εκεί δηλαδή που σηκώνεσαι σούζα λίγο πριν τα διακόσια την οποία και κρατάς μέχρι την αλλαγή της έκτης, ή κλείνεις το γκάζι και χάνεις δέκατα. Κατηφόρα και στροφή δεξιά που μπαίνεις με τετάρτη όταν συνηθίσεις την ορμή αυτής της μοτοσυκλέτας, ή απλά με τρίτη και ξανά από την αρχή! Το Portimao μεταμορφώνεται με το Super Duke, γίνεται κάτι άλλο που δεν το βλέπεις εύκολα με ένα Superbike αν δεν είσαι παγκόσμιος. Με το Super Duke ζεις ένα Roller Coaster από αυτά που δεν τα ξέρουμε εμείς εδώ στην Ευρώπη και τα χαίρονται μονάχα οι Αμερικανοί. Από εκείνα τα παιχνίδια που σε κάνουν να αρρωσταίνεις από αδρεναλίνη, να αρρωσταίνεις πραγματικά και κυριολεκτικά. Όσο συνηθίζεις το κύμα ροπής αυτής της μοτοσυκλέτας, τόσο περισσότερο αρρωσταίνεις και στο Portimao με τις έντονες υψομετρικές αλλαγές, η γλυκιά αυτή ζάλη έρχεται πολύ γρήγορα!

Έξι απανωτά εικοσάλεπτα χωρίς διάλλειμα είναι ζόρι από μόνα τους, όμως με το KTM 1290 Super Duke R είναι τιμωρία κανονική. Υποβάλλεις τον εαυτό σου άνετα στην δοκιμασία, όχι βέβαια από την πρώτη στιγμή που το βλέπεις βουνό, αλλά φτάνεις στο έκτο και θέλεις άλλο τόσο. Είναι εθιστικό να χειρίζεσαι τόση ροπή με τέτοια ευκολία, ξεχνάς εύκολα την κούραση!

Το Super Duke έχει πλέον σκληρό ανταγωνισμό. Έναν ανταγωνισμό που έρχεται να κερδίσει τις εντυπώσεις στα νούμερα, εκεί δηλαδή που μέχρι τώρα έπαιζε μπάλα μοναχό του, ιδιαίτερα στην ροπή. Όμως η Kawasaki έχει πλέον υπετροφοδοτούμενη γυμνή, η Ducati το streetfighter που χωρίς τα αεροδυναμικά βοηθήματα χάνεις έγκριση τύπου μιας και αυτά το κρατάνε στο έδαφος, και ένα S1000R που το ΜΟΤΟ πρώτο σας έχει πει πως έρχεται νωρίτερα. Τώρα είναι που η KTM τους λέει να φαγωθούν μόνοι τους! Από όλες αυτές τις μοτοσυκλέτες οι ίδιοι λένε πως ξεχωρίζουν ως συμπεριφορά εντός και εκτός πίστας. Προς το παρόν, χωρίς να έχουμε οδηγήσει τις υπόλοιπες, πρέπει να τους πιστέψουμε! Μονάχα από την διαφορά με πριν!

Το 1290 Super Duke είναι φανταστικό σε κλειστά και ανοικτά κομμάτια, σε επαρχιακούς με λακκούβες και σε απαιτητικές τεχνικές πίστες, όπως το Portimao! Υπάρχει μεγάλη επιχειρηματολογία για αυτό και θα το αναλύσουμε στο τεύχος. Μέχρι τότε, κι έχοντας ήδη ξεπεράσει τον όγκο πληροφορίας που αντέχουν να διαβάζουν οι περισσότεροι σε μία οθόνη, πάμε να δούμε επιγραμματικά εκείνα τα σημεία που πρέπει κανείς να γνωρίζει για το νέο Δούκα, το ΥΠΕΡΟΠΛΟ της KTM για σπορ οδήγηση. Παντού και πάντα!

  • Ο LC8 κινητήρας των 1.301 κυβικών άλλαξε σε αρκετά σημεία, όμως ήταν ήδη εξαιρετικά αποδοτικός ώστε να μην επηρεαστεί από τους κανονισμούς Euro5. Κιόλας από το 2013, ζύγιζε μόλις 62 κιλά, που με την απόδοση που είχε τον έκαναν το δικύλινδρο με την καλύτερη αναλογία. Τώρα με νέα καπάκια και βάσεις έχασε άλλο ένα κιλό
  • Συνολικά το νέο Super Duke είναι έξι κιλά ελαφρύτερο, έχοντας όμως προσθέσει σε αισθητήρες και ηλεκτρονικά, με αποτέλεσμα η διαφορά να είναι μεγαλύτερη
  • Κέρδισε τρεις ίππους χωρίς να χάσει ροπή και υπερκαλύπτοντας τους νέους κανονισμούς από τώρα. Οι μεγάλες αλλαγές είναι στην τροφοδοσία με 56mm σώματα ψεκασμού και αμεσότερο έλεγχο της καύσης.
  • Οι βαλβίδες εισαγωγής είναι τιτανίου με επίστρωση PVD και ζυγίζουν 39 γραμμάρια, ελεγχόμενες από finger follower επικεφαλής εκκεντροφόρους, ώστε η ευστροφία να είναι χαρακτηριστική
  • Το φιλτροκούτι μεγάλωσε για να μπορέσει να τροφοδοτήσει όλα τα παραπάνω, ενώ ο εντομο-προβολέας πήγε χαμηλά για να αφήσει όλη την ροή του αέρα να το γεμίζει με πίεση
  • Μεγάλη διαφορά υπάρχει στον συμπλέκτη που δεν ματώνεις πλέον όταν κατεβάζεις αλλά και στην λειτουργία του quick shifter που είναι ηπιότερο από πριν

  • Με εξελιγμένη μεταλλουργία αφαιρέθηκαν 800 γραμμάρια από τον στροφαλοθάλαμο και σε αυτό βοηθά ο πολύ ελαφρύς στρόφαλος με την μικρή αδράνεια
  • Με αλλαγές στα ήδη πολύ ελαφρά έμβολα η KTM κατάφερε να κάνει μία ιδανική χαρτογράφηση αντάξια της ευστροφίας που ήθελε να υπάρχει και της ροπής σε όλο το φάσμα των στροφών. Αυτό που δεν θα διαβάσετε αλλού και ενδεικτικό όσων έρχονται αναλυτικά στο τεύχος του ΜΟΤΟ, είναι πως με την χαρτογράφηση δεν ασχολήθηκαν οι ίδιοι καθόλου. Έγινε εξ ολοκλήρου από την Akrapovic, ακόμη και για τις OEM εξατμίσεις που δεν φτιάχνονται εκεί. Η εμπειρία των Σλοβένων είναι μη συγκρίσιμη με οποιονδήποτε άλλον και για να κερδίσουν χρόνο, ανέλαβαν ολόκληρη την εξέλιξη για λογαριασμό της KTM! Με τρίτη στο κιβώτιο πηγαίνεις τώρα μέσα στα χωριά με το ένα χέρι στο τιμόνι, όταν σε αντίστοιχο ιταλικό δικύλινδρο με παρόμοια απόδοση φτύνεις τα σφραγίσματα από τα δόντια σου. Προφανώς και κροταλίζει ακόμη και το Super Duke, κανείς δεν το εξισώνει με την συμπεριφορά τετρακύλινδρου. Αλλά και θαύματα δεν γίνονται. Το θετικό είναι πως δεν κάνει σαν Ducati στις χαμηλές στροφές, και σου επιτρέπει να οδηγήσεις σαν άνθρωπος με χαμηλές ταχύτητες
  • Όλα τα ηλεκτρονικά είναι καινούρια και έχουν ακολουθήσει μία νέα μέθοδο με τον McWilliams που ήταν και ο βασικός αναβάτης εξέλιξης. Κατά την μέθοδο αυτή, όλα υπολογίστηκαν από πριν γράφοντας ένα μεγάλο κομμάτι κώδικα και αμέσως μετά ο McWilliams έκανε μία σειρά από συγκεκριμένα τεστ, ολοκληρώνοντας τον κώδικα πριν ξεκινήσει τις τελικές δοκιμές. Στις μοτοσυκλέτες που πήραμε στα χέρια μας, το τελικό software δεν είχε ακόμη περαστεί, κι όμως δούλευαν απίστευτα καλά. Το traction control στην θέση ένα είναι σαν να μην υπάρχει, το wheelie control δεν έχει σχέση με το traction control ενώ και ενεργοποιημένο όταν είναι αφήνει τον εμπρός τροχό να σηκωθεί καμιά σαρανταριά πόντους. Για τις καταστάσεις λειτουργίας θα ακολουθήσει ανάλυση στο τεύχος, όμως η KTM έφτιαξε και την Performance να είναι ίδια με την Track από δυναμικά χαρακτηριστικά, αλλά με Bluetooth κτλ, ενεργοποιημένα, ώστε να έχεις στον δρόμο όταν χρειαστεί, όλα τα δυναμικά στοιχεία και αντίστοιχα στην πίστα να είσαι απομονωμένος
  • Έχει γίνει μεγάλη δουλειά στις αναρτήσεις και ιδιαίτερα στο μοχλικό. Εσκεμμένα δεν μπήκαν οι ημι-ενεργητικές που ήδη δοκίμασαν στο Super Duke όπως αποκλειστικά θα διαβάσετε στο ΜΟΤΟ. Πολύς κόσμος θα ευχαριστηθεί με αυτή την επιλογή στην KTM να αφήσει της ημι-ενεργητικές για αργότερα. Εκείνο που είχε τεράστια διαφορά ήταν τα power parts. Συνήθως είναι εκεί για να σου πάρουν τα λεφτά με μικρό πρακτικό αντίτιμο. Εδώ είναι ανάποδα. Το εικοσάλεπτο με την μοτοσυκλέτα που φορούσε τις racing αναρτήσεις και όλα τα καλούδια ήταν το καλύτερο από όλα. Πράγμα περίεργο γιατί οι μηχανικοί μας είπαν πως τα προηγούμενα γκρουπ αισθάνονταν ένα δέος, έναν φόβο απέναντι στο συγκεκριμένο μοντέλο. Ήταν με διαφορά πιο εύκολο παιχνίδι στην πίστα…
  • Εύκολα βγαίνεις και κάθεσαι είτε από την μία, είτε από την άλλη αλλάζοντας κατεύθυνση, η εργονομία θέσης οδήγησης είναι μελετημένη για να είσαι έξω από την μοτοσυκλέτα. Τα μαρσπιέ όμως ούτε βρίσκουν κάτω εύκολα, ούτε και βάζουν τα γόνατα σε περίεργη γωνία και είναι άλλο ένα σημείο που αυτή η μοτοσυκλέτα κάνει καλύτερα από τα superbike…

Έρχεται στο ΜΟΤΟ τ.604 – 1η Μαρτίου 2020