Το δύσκολο παρόν της Kawasaki στην Ελλάδα και το γεμάτο επιλογές μέλλον

Τα πολυετή σενάρια πώλησης της TEOMOTO
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

8/10/2021

Η Kawasaki Heavy Industries στην αρχή του τρέχοντος οικονομικού έτους, δηλαδή την 1η Οκτωβρίου 2021, προχώρησε στην ανεξαρτητοποίηση του τμήματος που ασχολείται με τα καταναλωτικά προϊόντα της εταιρείας, δηλαδή το μικρότερο αλλά και πιο γνωστό κομμάτι του τεράστιου κύκλου εργασιών έχουν οι εκατό και πλέον εταιρείες που αποτελούν την KHI. Η κίνηση αυτή είχε ανακοινωθεί εδώ και ένα χρόνο και εξηγούμε το σκεπτικό σε αυτό εδώ το άρθρο με την ανακοίνωση της οργανωτικής αλλαγής.

Πρακτικά πλέον η Kawasaki Motors ltd στα προϊόντα που έρχονται σε επαφή με το ευρύ κοινό δηλαδή, μοτοσυκλέτες, Jetski ATV και Side by Side. Κατασκευάζοντας πυραύλους, δορυφόρους, πλοία, τρένα και ένα σωρό άλλα τεραστίων διαστάσεων και αξίας μηχανολογικά προϊόντα, μπορείς να μεγαλουργείς, χωρίς όμως να βρίσκεσαι και στην συνείδηση του κόσμου. Το μήνυμα του Προέδρου της KHI, κ. Yasuhiko Hashimoto είναι πως η μητρική εταιρεία θα εστιάσει στην βαριά βιομηχανία, την ενέργεια και την εξέλιξη της τεχνολογίας με έμφαση στην χρήση υδρογόνου, που το ΜΟΤΟ είχε τονίσει πρώτη φορά το 2008(!) πως είναι ο μόνος τρόπος στο μακρινό από τώρα μέλλον, να έχουμε μοτοσυκλέτες όπως τις μάθαμε και πραγματικά χαμηλούς ρύπους. Με λίγα λόγια η KHI προχωρά σε μία τυπική αλλά ουσιαστική οργανωτική αλλαγή, διατηρώντας φυσικά, τον έλεγχο της Kawasaki Motors, δίνοντας όμως το περιθώριο αυτονομίας που όσοι γνωρίζουν την ιστορία της Kawasaki αλλά και όλων των Ιαπωνικών εταιρειών είναι κάτι που χρειαζόταν εδώ και δεκαετίας να γίνει!

Η νέα Kawasaki Motors θα έχει έτσι την ευελιξία που χρειάζεται για να προχωρήσει σε ένα εξαιρετικά φιλόδοξο πλάνο επενδύσεων που μόνο στην Αμερικάνικη ήπειρο εκτιμάται πως θα αγγίξει τα 270 εκατομμύρια δολάρια, με επέκταση και δημιουργία νέων εργοστασίων, και κυρίως την απαραίτητη ευελιξία για διαρθρωτικές αλλαγές ανά χώρα και γεωγραφική περιοχή. Το πρώτο μήνυμα είναι άμεσο, σε μία από τις μεγαλύτερες αγορές του κόσμου με επίσης δυνατή βιομηχανία, την Μαλαισία. Η μέχρι τώρα διάθεση από την Kawasaki Motors Malaysia (KMM) παύει άμεσα και ξεκινά μία εξάμηνη περίοδο αναπροσαρμογής στο τέλος της οποίας την διάθεση των μοτοσυκλετών στην λιανική, αναλαμβάνει μία νέα εταιρεία, θυγατρική της MODENAS - όπου ως γνωστό η KHI κατέχει ένα μεγάλο ποσοστό συμμετοχής. Λαμβάνοντας υπόψη τέτοιες αλλαγές σε μεγάλες ασιατικές αγορές όπως η Μαλαισία, όπου τερματίζονται πολυετείς σχέσεις που κράτησαν 33 χρόνια, αντιλαμβανόμαστε πως η δημιουργία της Kawasaki Motors θα σηματοδοτήσει και άλλες αλλαγές σε προβληματικές για την ίδια αγορές, σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Με δεδομένο την συνεχώς πτωτική πορεία των πωλήσεων και των μεριδίων αγοράς της Kawasaki και στην χώρα μας, πιθανολογούμε πως ένας από τους επόμενους σταθμούς σε αυτό το οργανωτικό κύμα αλλαγών, ενδέχεται να είναι και η Ελλάδα. Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν, πριν λίγα χρόνια ο όμιλος που ανήκει η ελληνική αντιπροσωπεία είχε μπει σε διαδικασία αναδιάρθρωσης για να καλύψει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, με την Core Capital Partners να έχει αναλάβει την εντολή διαπραγμάτευσης με τα πιστωτικά ιδρύματα που πίεζαν και για την πώληση της ΤΕΟΜΟΤΟ μεταξύ άλλων. Εμείς έχουμε γίνει αποδέκτες τέτοιων συζητήσεων οι οποίες όμως δεν προχώρησαν παρακάτω καθώς υπήρχαν οικονομικά στοιχεία μη βιώσιμα που προέρχονταν από βάρη δανεισμού που είχε μεταφέρει ο όμιλος. Τουλάχιστον έτσι ξεκίνησαν αρχικά οι διερευνητικές επαφές, τόσο με παράγοντες της ελληνικής αγοράς μοτοσυκλέτας, όσο και με εύρωστους οικονομικά επιχειρηματίες από τον ευρύτερο κλάδο της αυτοκίνησης και των λιπαντικών που θα ήθελαν να εμπλακούν και στον χώρο της μοτοσυκλέτας.

Υπάρχει πολύ αναλυτικό άρθρο του MOTO, τον Μάρτιο του 2019, με τίτλο:

Kawasaki Ελλάδα: Πολύφερνος νύφη με πλήθος μνηστήρων - Οδεύει προς πώληση η αντιπροσωπεία στην Ελλάδα.

Κι εκεί αναλύεται όλο το πρώτο στάδιο επαφών που ήρθε στην επιφάνεια όταν η Sixt άλλαξε χέρια πηγαίνοντας στην ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, που μεταξύ άλλων αντιπροσωπεύει και τις μοτοσυκλέτες Yamaha στην Ελλάδα, ταυτόχρονα με την ηχηρή αποχώρηση ιδρυτικού στελέχους και επί δεκαετιών επίκεφαλης της ΤΕΟΜΟΤΟ, κατόπιν διαφωνίας με τους μετόχους για την μετέπειτα πορεία. Η πώληση της Sixt ήταν μέρος της συμφωνίας με τις τράπεζες, που πέτυχε η Core Capital Partners για λογαριασμό του ομίλου, χωρίς όμως τότε να συμφωνήσουν για το μέλλον της ΤΕΟΜΟΤΟ που οι τράπεζες ήθελαν άμεσα να περάσει σε νέα χέρια. Πολλά έχουν αλλάξει από τον Μάρτιο του 2019 με πρώτο και καλύτερο τις συνθήκες, ίσως και την διάθεση του ομίλου Θεοχαράκη να διατηρήσει την ΤΕΟΜΟΤΟ. Ας μην ξεχνάμε πως ο όμιλος έχει ταυτίσει το όνομά του με την NISSAN και μέσα από ανεξάρτητες εταιρείες με μειοψηφική συμμετοχή συνεχίζει να διατηρεί ποσοστό, παράλληλα με την δραστηριότητα σε Renault και Dacia, στον ενεργειακό τομέα αλλά και στην ναυτιλία.

Απευθυνθήκαμε στην ΤΕΟΜΟΤΟ για τα παραπάνω δίνοντας περιθώριο 15 ημερών για κάποια δική τους απάντηση, χωρίς στο πέρας αυτού του διαστήματος να έχει καταστεί εφικτό να έχουμε δική τους τοποθέτηση. Το τελευταίο άλλωστε διάστημα αποχώρησαν από την ΤΕΟΜΟΤΟ και άλλα στελέχη που τους είχε ανατεθεί η διαχείριση συμπεριλαμβανομένου και του υπεύθυνου επικοινωνίας και κατά τις πληροφορίες μας η εταιρεία λειτουργεί με μειωμένο αριθμό στελεχών. Διακόπηκε επίσης κάθε προβολή των μοντέλων της εταιρείας, φτάνοντας σε εμάς μαρτυρία με την φράση «δεν θα στρώνουμε εμείς το έδαφος για τον επόμενο», πράγμα που δείχνει πως μάλλον είμαστε πολύ πιο κοντά σε μία τέτοια αλλαγή από αυτό που είμασταν τον Μάρτιο του 2019.

Αποτελεί γενικό -και μόνο- κανόνα πως οι Ιαπωνικές μητρικές εταιρείες σέβονται ιδιαίτερα τους αντιπροσώπους με τις προσωπικές σχέσεις να είναι ισχυρότερες και από συμβόλαιο, ενώ δεν παύουν να κοιτούν το ίδιο προσεκτικά κάθε αγορά, ανεξάρτητα από το πόσο μικρή κι αν είναι. Η Ελλάδα, πριν την οικονομική κρίση, ήταν μία από τις καλύτερες αγορές στην Ευρωζώνη, όχι μόνο για την Kawasaki αλλά και για το σύνολο σχεδόν των εταιρειών μοτοσυκλετών με πολύ υψηλά νούμερα πωλήσεων σε νέες, μεγάλες μοτοσυκλέτες.

Την παρούσα περίοδο δεν χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση όταν λέμε πως τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα για όλους, πόσο μάλιστα για μία premium εταιρεία με υψηλών προδιαγραφών γκάμα όπως η Kawasaki που δεν έχει υψηλή στόχευση σε μικρές μοτοσυκλέτες, παπιά και σκούτερ.

Η χώρα μας είναι και η μόνη χώρα στην Ευρώπη που ζητά μοτοσυκλέτες μικρότερες από 500 κυβικά και μεγαλύτερες από 125, όταν η τάση είναι αντίστροφη σε όλες τις υπόλοιπες χώρες όπου η ισοδυναμία των διπλωμάτων δεν έχει καταπολεμηθεί από εγχώριους παράγοντες και τα βήματα ενός νέου μοτοσυκλετιστή είναι πιθανότερο να τον οδηγήσουν πρώτα σε μοτοσυκλέτες 125 κυβικών και αμέσως μετά στα 500 κι άνω κυβικά. Είναι μόλις ένα από τα πράγματα, που την παρούσα στιγμή καθιστούν δύσκολη την υψηλή διείσδυση σε επίπεδο πωλήσεων της Kawasaki στην ελληνική αγορά, όταν στις υπόλοιπες χώρες μοντέλα όπως το Z900, την τοποθετούν ιδιαίτερα ψηλά στον πίνακα πωλήσεων (best seller κατηγορίας σε Γαλλία και Γερμανία!) ενώ επίσης έχουν πολύ ικανοποιητικά νούμερα πωλήσεων για όλη την σειρά των ακριβών Η2 μοτοσυκλετών.

Τα παραπάνω σκιαγραφούν κάπως, πως εδώ στην Ελλάδα απαιτούνται σκληρά μαθηματικά και έντονος συναισθηματισμός για να αναλάβει κάποιος αυτό το δύσκολο έργο, δύο στοιχεία που είναι και τα πρώτα που έχει μάθει να αποφεύγει κανείς στο δρόμο μιας υψηλής επένδυσης. Με την Kawasaki Motors να έχει πλέον μεγαλύτερο βαθμό ευελιξίας από πριν καθώς και φιλόδοξο πλάνο αναδιοργάνωσης, πρέπει να θεωρείται πιθανό πως κοιτούν ήδη και την εκπροσώπησή τους στην ελληνική αγορά. Το μόνο σίγουρο είναι πως η περίοδος των ζυμώσεων που ξεκίνησε πριν από καιρό, φαίνεται πώς μπαίνει σε τελικό στάδιο που θα έχει σαν αποτέλεσμα είτε την αναδιάρθρωση της υπάρχουσας κατάστασης, είτε θα οδηγήσει σε αλλαγές σε όλα τα επίπεδα. Εμείς από την πλευρά μας ευχόμαστε το καλύτερο δυνατό για μία τόσο σημαντική, κι αγαπημένη μάρκα, στην ελληνική αγορά!

Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2017: Αποτίμηση

Πάνω από τα δεδομένα της εποχής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/4/2017

Τελευταίες μέρες του 2016, επικρατούσε στην κοινωνία γενικά - και στην αγορά της μοτοσυκλέτας πιο συγκεκριμένα, ένα ψήγμα αισιοδοξίας. Δεν μπορούσες να μιλήσεις για κάτι περισσότερο από μία απλή αλλαγή στην ψυχολογία των στελεχών, την ώρα που η χειρότερη συρρίκνωση της αγοράς δεν έδειχνε ότι θα σηκώσει σύντομα το μαύρο της πέπλο, παρά μόνο θα συνέχιζε να το ανεμίζει στέλνοντας μικρά κύματα δροσιάς.. Όμως αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να ξεκινήσουν τα μέλη του ΣΕΑΑ την συζήτηση για το ξεπάγωμα της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας.

Άσχετα με την αγοραστική δύναμη του κόσμου, ήταν κοινή αντίληψη πως η μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα πρέπει να ακουστεί ξανά - να προκαλέσει το ενδιαφέρον του κοινού. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας δεν γίνεται μονάχα για να κυνηγήσει πελάτες, δεν είμαστε στα χρόνια που οι πωλητές λάμβαναν προκαταβολές απευθείας στα περίπτερα. Σαφώς καλό για όλους να γίνει και αυτό, όμως υπάρχουν τόσα ακόμα οφέλη από την προβολή μίας Έκθεσης και είχε ήδη περάσει πολύς καιρός χωρίς να γίνεται τίποτα. Η απόφαση λοιπόν πάρθηκε ομόφωνα και η διαδικασία ξεκίνησε άμεσα για να βρεθεί ο κατάλληλος διοργανωτής, κάτι που επίσης δεν άργησε να τελεσιδικήσει, υπέρ της Albatros, της εταιρίας διοργανώσεων του κ. Κώστα Λαμάρη, διοργανωτή και των προηγούμενων εκθέσεων, με αναγνωρισμένο λοιπόν αποτέλεσμα. Ήταν η απόλυτα σωστή χρονική συγκυρία. Λίγες μέρες να είχε καθυστερήσει η απόφαση να ξανά γίνει και λίγο ακόμα να συζητούσαν την ανάληψη της διοργάνωσης, και η Έκθεση Μοτοσυκλέτας θα έμενε στα χαρτιά, δεν θα είχε γίνει ποτέ! Θα λέγαμε σήμερα ότι έφτασε λίγο πιο κοντά στο να ξανά γίνει μετά από εννιά χρόνια, και τίποτα περισσότερο! Είναι γιατί την μικρή αισιοδοξία των εταιριών στο τέλος του 2016, υποδέχτηκε ένα τρομακτικό ψύχος πωλήσεων στις αρχές του ’17. Μία κακή είδηση, μία εμφάνιση των πολιτικών στην ειδησεογραφία πετώντας μαργαριτάρια και τα πάντα κάνουν βήματα προς τα πίσω, διαλύοντας την οικονομία και κάθε προγραμματισμό. Στην παγωμένη αγορά του πρώτου τριμήνου του ’17 αν γινόταν κουβέντα για Έκθεση θα είχε τερματίσει πριν ακουστεί η λέξη «Μοτοσυκλέτας», με μέλη του ΣΕΑΑ μάλιστα να αναρωτιούνται αν προλαβαίνουν να ανακαλέσουν. Ωστόσο η απόφαση είχε ήδη παρθεί και η Έκθεση Μοτοσυκλέτας θα γινόταν πραγματικότητα, μέσα στα πολύ στενά όρια του προϋπολογισμού των εταιριών. Έμενε να γίνουν οι συμφωνίες για το περίπτερο που θα έχει κάθε εκθέτης και να οριστικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό το σχεδιάγραμμα, διαδικασία που αναμενόταν να ολοκληρωθεί με πολύ μεγαλύτερους καβγάδες, σαν ψηφοφορία στο ελληνικό Κοινοβούλιο για την μείωση μισθολογίου στους βουλευτές, μία τέτοια εικόνα. Τουλάχιστον έτσι γινόταν στο παρελθόν, όμως τα πράγματα κύλισαν με απλές διαφωνίες που σχετικά γρήγορα μετατράπηκαν σε συμφωνίες. Η οικονομική δυσχέρεια φέρνει ενότητα…

Με την καθυστέρηση από την πτώση της αγοράς και μέχρι την ολοκλήρωση των παραπάνω, ασκούταν πίεση στον προγραμματισμό. Για πρώτη φορά είδαμε τότε, μία συντονισμένη προσπάθεια επικοινωνίας της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας προς το κοινό, με δυνατή παρουσία σε Facebook και το δικό της site. Εύκολο βέβαια να σημειωθεί και η διαφορά με το παρελθόν, αφού πριν από εννιά χρόνια τα social media δεν ήταν σε τόσο κυρίαρχη θέση. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας διαφημιζόταν και προβαλλόταν δυνατά στο κοινό, με τον τρόπο που επιβάλλει η εποχή.

Το MOTO έβλεπε όλα τα παραπάνω εκ των έσω, ιδιαίτερα από την στιγμή που μας ζητήθηκε από την διοργάνωση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, να αναλάβουμε τον σχεδιασμό των test rides, αναγνωρίζοντας την εμπειρία της ομάδας σε τέτοιου είδους διοργανώσεις, την στιγμή μάλιστα που και οι εταιρίες εμπιστεύονται τις μοτοσυκλέτες τους στο περιοδικό με βάση το αποτέλεσμα που μπορούμε να φέρουμε. Σε συνεχή επαφή με την διοργάνωση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, εξετάσαμε όλες τις περιπτώσεις για την διεξαγωγή των test ride με πρώτο μέλημα την ασφάλεια των συμμετεχόντων αλλά και την ασφάλεια των ανθρώπων που φιλοξενούνταν στο χώρο! Βρισκόμασταν αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα που δεν είχαμε αντιμετωπιστεί ξανά, καθώς θα έπρεπε να διαφυλάξουμε τόσο τους συμμετέχοντες, όσο και εκατοντάδες κόσμου που φιλοξενείται στο χώρο του παλιού αεροδρομίου, χωρίς να τους επιβάλλουμε σε πρόσθετη όχληση, από αυτή που ήδη δέχονται. Στο τέλος η ιδανική λύση βρέθηκε, κι απαιτούσε από την διοργάνωση να προχωρήσει σε πρόσθετα έξοδα. Θα χρησιμοποιούσαμε την ήδη διαγραμμισμένη διαδρομή που μισθώνει η υπηρεσία διαχείρισης του αεροδρομίου, στην Driving Academy, μόλις 2 λεπτά μακριά από την είσοδο της Έκθεσης! Κι όμως, για την παροχή της απόλυτα καλύτερης εμπειρίας στους συμμετέχοντες, μισθώθηκε mini-bus ώστε να μην χρειαστεί να περπατήσει κανείς!

 

Στο τέλος η διοργάνωση της Έκθεσης κατάφερε να εξασφαλίσει και τις τελευταίες μέρες της Μ. Εβδομάδας από την υπηρεσία διαχείρισης του αεροδρομίου, ώστε να ολοκληρωθούν οι εργασίες με λίγο μεγαλύτερη άνεση παρά των αργιών του Πάσχα και στο τέλος τα πάντα ήταν έτοιμα για να υποδεχτούν τον κόσμο.

 

Κανείς δεν περίμενε ότι η κίνηση στους διαδρόμους θα ξεκινούσε από την πρώτη στιγμή, το μεσημέρι της Πέμπτης! Κι όμως έτσι ακριβώς έγινε, με τα περίπτερα να υποδέχονται κόσμο την στιγμή που τα συνεργεία αποχωρούσαν από την άλλη πλευρά, απορημένα για τέτοια προσέλευση! Με διαφορά η Κυριακή ήταν η μέρα με την πιο ασφυκτική κίνηση, δημιουργώντας μία τεράστια ουρά έξω από τα εκδοτήρια των εισιτηρίων που σαν σαλίγκαρος προχωρούσε 300-400 μέτρα και έφτανε μέχρι το πάρκινγκ. Καμία μέρα δεν υπήρχε άδειος διάδρομος στην Έκθεση, με τον κόσμο να πλημμυρίζει τους διαδρόμους και τελικά να διαλύει προηγούμενες αμφιβολίες για το αν χρειαζόταν ένα τόσο μεγάλο έξοδο, σε μία τόσο δύσκολη περίοδο.

Για τα δεδομένα της εποχής λοιπόν, η Έκθεση Μοτοσυκλέτας είχε το σωστό μέγεθος και αντιπροσώπευε πλήρως τις δυνατότητες των εκθετών. Βέβαια πάντα θα υπάρχει ένας ή δύο που διαφωνούν και σε αυτό, ιδιαίτερα από την στιγμή που σαν λαός χορταίνουμε πρώτα με το μάτι. Αν το τραπέζι δεν είναι ασφυκτικά γεμάτο, δεν ευχαριστιόμαστε το γεύμα παρόλο που στο τέλος το ίδιο θα φάμε. Έτσι και στην Έκθεση όλα τελικά ήταν στην θέση τους και στο χώρο που τους αναλογούσε, χωρίς τους παραλογισμούς του παρελθόντος με περίπτερα του στρέμματος, που αντίστοιχα δεν έχει ούτε η μητρική εταιρία στην EICMA… ενδεχομένως να υπήρχαν ένας ή δύο περισσότεροι εκθέτες με εξοπλισμό αναβάτη αν υπήρχε άλλη διαθεσιμότητα χώρου, όμως σε γενικές γραμμές, τα αξεσουάρ έλειπαν κι έλειπαν γιατί τα έξοδα είναι δυσανάλογα με την πορεία της αγοράς, χωρίς κανείς να μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο.

Για πέντε μέρες ο παλμός του κόσμου της μοτοσυκλέτας, ακουγόταν εκκωφαντικά στο Κέντρο Ξιφασκίας, πλημμυρίζοντας καλοφτιαγμένα περίπτερα με πλήρη γκάμα. Λίγοι μπορούν να αντιληφθούν το μέγεθος της προσπάθειας πίσω από την εμφάνιση αυτή και την πληρότητα. Μοτοσυκλέτες που εκτελωνίζονταν μονάχα για λίγες μέρες και έπρεπε μετά να καταστραφούν καθώς ήταν δείγματα προ παραγωγής, ή να επιστραφούν αφού ήταν δανεικές από το υπόλοιπο δίκτυο στην Ευρώπη... Μικρές θυσίες για να είναι όλα στην εντέλεια, με εταιρίες που λειτουργούν με ξεκοκαλισμένο προϋπολογισμό. Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει, αν και τα πραγματικά εύσημα πρέπει να αποδοθούν στους επισκέπτες.

Για πρώτη φορά είδαμε τόσο συνειδητοποιημένο κόσμο συγκεντρωμένο! Οι περισσότεροι ήξεραν από πριν τα μοντέλα, γνώριζαν τι είναι πραγματικά καινούριο και είχαν έρθει να τα δουν κι από κοντά! Περισσότερο απ’ όλα αυτό το βλέπαμε και στα test ride που αρκετοί, όχι όλοι, ερχόντουσαν να επιλέξουν ένα συγκεκριμένο μοντέλο, ζητώντας για παράδειγμα δύο συγκεκριμένα σκούτερ ή περιμένοντας να οδηγήσουν ένα δημοφιλές μοντέλο με μεγάλη σειρά αναμονής, έχοντας ήδη κατέβει από ένα άλλο μελετώντας μία πιθανή αγορά. Η εικόνα του κόσμου, θα ήταν απλά τέλεια, αν στους διαδρόμους βλέπαμε περισσότερους έφηβους που είχαν έρθει να θαυμάσουν τις μοτοσυκλέτες, κάτι τέτοιο θα έδινε μεγαλύτερη αισιοδοξία για το μέλλον. Όμως από την άλλη υπήρχαν πολλοί γονείς που ενθάρρυναν τα μικρά τους παιδιά, πράξη αντίθετη με το ελληνικό γονικό στερεότυπο που θέλει την δαιμονοποίηση της μοτοσυκλέτας, αδυνατώντας να καταλάβει ότι το τεράστιο πρόβλημα στους δρόμους μας είναι συγκεκριμένο, κι έχει ορισμό χρόνια τώρα: Έλλειψη παιδείας!

Μικρές μάχες δινόντουσαν στο περίπτερο του MOTO, με αργά το απόγευμα να αντιλαμβάνεται κανείς τι είχε προηγηθεί, από τα εκατοντάδες χαρτάκια που βρισκόντουσαν διασκορπισμένα, αντιστοιχώντας το κάθε ένα σε ένα βραχιολάκι, μία συμμετοχή στα test ride. Πιο αισιόδοξο ήταν το γεγονός ότι ερχόταν πολύς κόσμος να φωτογραφίσει την μοτοσυκλέτα του Λέφα με την συντριπτική πλειοψηφία του νέου κόσμου να έχει ένα βαθμό γνώσης για την μοναδικότητά της - για τους παλαιότερους αυτό πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Είχαμε εξασφαλίσει την παρουσία της σε περίοπτη θέση ενώ πιο δίπλα δέσποζε το project Yard Built, μία custom μοτοσυκλέτα που ακόμα δεν έχει κουστούμι και σ’ ένα μήνα θα πρέπει να είναι πανέτοιμη για τον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό! Μέσα σε όλα αυτά, σε παρουσιάσεις βιβλίων, μοτοσυκλέτες κτλ… το περίπτερο μας γέμιζε από τον κόσμο που εγγραφόταν στα test ride.

Με την έκθεση να κόβει δεκάδες χιλιάδες εισιτήρια και περισσότερες από τριάντα διαθέσιμες μοτοσυκλέτες να επιλέξει κανείς να οδηγήσει, τρέχαμε με κυριολεκτική έννοια την διαδικασία της εγγραφής και το mini-bus δεν σταματούσε τα δρομολόγια! Τις καθημερινές επιτρέπαμε μέχρι τρεις μοτοσυκλέτες και τα Σαββατοκύριακα δύο, κι έπειτα αν κάποιο μοντέλο δεν είχε σειρά αναμονής και δεν συμπληρωνόταν ο μέγιστος αριθμός μοτοσυκλετών μέσα στην πίστα, αν ίσχυαν αυτές οι δύο προϋποθέσεις, τότε μπορούσε κάποιος να ζητήσει και τρίτη και τέταρτη μοτοσυκλέτα, με όλα αυτά ο συνολικός αριθμός σκαρφάλωσε σχεδόν στις 3.000 δοκιμές, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί ατύχημα, χωρίς άλλα προβλήματα πέραν της αναμονής στις ώρες αιχμής που ήταν αναπόφευκτη με τόσο κόσμο.

Στο τέλος ακούσαμε πολλά συγχαρητήρια, ανθρώπους που πήγαν να συζητήσουν χρηματοδότηση για ένα από τα μοντέλα που δοκίμασαν αλλά και άλλους που ανακάλυψαν ότι πρέπει να συνεχίσουν την έρευνα ενώ είχαν σχεδόν κατασταλάξει, είναι κι αυτό το τελευταίο μέσα στα θετικά του test ride! Θα μπορούσε εκτός της Έκθεσης, στον εξωτερικό χώρο, να συμβαίνουν περισσότερα πράγματα, όπως επιδείξεις ή συμμετοχή σε διάφορες δραστηριότητες, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό, σε εκθέσεις όμως πολύ ακριβότερες, τόσο για τους επισκέπτες όσο και για τους εκθέτες. Για πρώτη φορά μετά από τόσο μεγάλη απουσία, σε μία αγορά με πολύ μικρά περιθώρια, η Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2017, για όλους τους παραπάνω λόγους, ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να γίνει. Οι επισκέπτες είχαν διάθεση και γνώση όσων έβλεπαν για πρώτη φορά ζωντανά μπροστά τους, και καμία εταιρία δεν επέλεξε να μην προσπαθήσει για το καλύτερο. Μονάχα θετικά μπορεί λοιπόν να το κρίνει κανείς, ευελπιστώντας για ακόμα καλύτερες συγκυρίες στο μέλλον!

Σε μία εποχή με τόσα καινούρια μοντέλα, ήταν μεγάλο κατόρθωμα που η συντριπτική πλειοψηφία ήταν μπροστά στο κοινό, τα περισσότερα από αυτά για πρώτη φορά στην Ελλάδα, έχοντας μέρες, ακόμα και ώρες που είχαν καταφτάσει, όπως η ανανεωμένη σειρά Adventure της KTM, το X-ADV και το CBR 1000RR της Honda, τα μικρά on-off των Suzuki-Kawasaki-BMW και ένα σωρό ακόμα - Δείτε την Έκθεση Μοτοσυκλέτας μέσα από φωτογραφίες: