10 urban legends για την μοτοσυκλέτα

οι μύθοι που αναπαράγονται
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/11/2016

Σίγουρα όλο μας έχουμε βρεθεί σε πηγαδάκια και συζητήσεις σχετικά με το πώς μπορεί κανείς να κάνει την μοτοσυκλέτα του καλύτερη και γρηγορότερη, για το τι μπορεί να αντιμετωπίσει οδηγώντας μοτοσυκλέτα, ή για οδηγικά tips που νικούν ακόμη και τους νόμους της φυσικής! Είναι οι συζητήσεις που ανακυκλώνουν τους περίφημους Αστικούς Μύθους οι οποίοι –στην συντριπτική τους πλειοψηφία- είναι από τερατολογίες μέχρι… ανοησίες, που πολλές φορές μπορεί να αποδειχθούν και επικίνδυνες.
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά και σε μια σωστή βάση, σας παραθέτουμε τους 10 δημοφιλέστερους απ' αυτούς τους μύθους και τους λόγους για τους οποίους παραμένουν απλώς και μόνο μύθοι…

 

"Όταν βλέπεις το τρακάρισμα να έρχεται, ρίξε την μοτοσυκλέτα μόνος σου"

Εντάξει… είναι ίσως το πιο τραγικό απ' όλα και κάτι που δεν πρόκειται να συμβεί ΠΟΤΕ! Κατ' αρχήν η ταχύτητα με την οποία συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για να επεξεργαστεί ο εγκέφαλος του αναβάτη κάτι τέτοιο ώστε να σκεφτεί να κάνει μια τέτοια κίνηση. Είναι επίσης αδιανόητο καθώς το ένστικτο της επιβίωσης δεν θα σε αφήσει να πέσεις μόνος σου πριν από μια σύγκρουση, ανεξάρτητα από το ρίσκο που κρύβει ένα τέτοιο συμβάν. Αντιθέτως, ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι πιθανότητες ενός σοβαρού τραυματισμού, είναι να προσπαθήσετε να μειώσετε όσο περισσότερο μπορείτε την ταχύτητα της μοτοσυκλέτας σας και με τα δύο φρένα, κρατώντας την παράλληλα όρθια. Έστω κι αν σ' αυτό το ελάχιστο διάστημα καταφέρετε να μειώσετε την ταχύτητα 10km/h μπορεί αυτή η επιβράδυνση να κάνει την διαφορά για το αν θα επιστέψετε σπίτι σας με μώλωπες και γρατζουνιές, ή αν δεν θα επιστέψετε καθόλου. Αφήστε λοιπόν τα ακροβατικά για τους stuntmen του Χόλυγουντ και τις ταινίες του James Bond. Εξάλλου στον κινηματογράφο είναι απαραίτητο το στοιχείο της υπερβολής και του αδύνατου. Διαφορετικά θα πηδούσαμε με ένα BMW cruiser από ταράτσα σε ταράτσα για πλάκα…

 

"Μην σκέφτεσαι ποτέ ότι μπορεί να πέσεις, γιατί τότε θα συμβεί"

Εδώ έχουμε ίσως τον νικητή για το Όσκαρ της μπούρδας. Με μια δόση μεταφυσικού και δήθεν γνώση της αυθυποβολής, οι τάχα έμπειροι μπορούν να τρομοκρατήσουν τους πιο αρχάριους αναβάτες. Κάθε φορά που ανεβαίνετε πάνω στην μοτοσυκλέτα σας, πρέπει να γνωρίζετε του κινδύνους και τις πιθανότητες κάποιου ατυχήματος, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι θα επικεντρώνετε την προσοχή σας μόνο σ' αυτό κάθε φορά που θα οδηγείτε. Έχοντας όμως αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού σας, κρατάτε τον εγκέφαλο σε ετοιμότητα ώστε να αντιδράσει ανάλογα σε μια –ο μη γένοιτο – τέτοια περίπτωση.

 

"Καλύτερα να ξεκινήσει κάποιος από scooter πριν οδηγήσει μοτοσυκλέτα"

Ο ορισμός της άγνοιας! Αν θέλεις να μάθεις να οδηγείς μοτοσυκλέτα θα πρέπει να ξεκινήσεις με μοτοσυκλέτα, κατά προτίμηση κάτι που θα σε κάνει να νιώθεις άνετα και ασφαλής, με λιγότερα ίσως κυβικά ως πρώτη εμπειρία και στην πορεία μπορείτε να ανεβαίνετε κατηγορίες. Ο μόνος λόγος για να ξεκινήσεις να οδηγείς scooter, είναι πολύ απλά για να μάθεις να οδηγείς scooter. Μια μοτοσυκλέτα έχει εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά και γι' αυτό το λόγο η τεχνική που απαιτείται για να την οδηγήσεις διαφέρει σημαντικά από τα scooter. Για παράδειγμα, τα scooter στην πλειοψηφία τους έχουν μεγαλύτερη κατανομή βάρους προς τα πίσω, γεγονός που κάνει πιο επιτακτική την χρήση του πίσω φρένου στην επιβράδυνση, σε αντίθεση με τις μοτοσυκλέτες όπου το μπροστινό φρένο έχει πολύ μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στο φρενάρισμα. Κλείστε λοιπόν τ' αφτιά σας στους επαΐοντες και ξεκινήστε να μαθαίνετε με αυτό που σκοπεύετε να οδηγήσετε όταν θα είστε κάτοχος διπλώματος.

 

"Με αγωνιστικά ελαστικά θα πάω γρηγορότερα στο δρόμο"

Σε καμία περίπτωση! Τα αγωνιστικά ελαστικά έχουν εντελώς διαφορετική σύσταση και σχεδίαση και προορίζονται για αγώνες. Γι' αυτό άλλωστε λέγονται… αγωνιστικά ελαστικά. Έχουν εντελώς διαφορετική περιεκτικότητα σε πυρίτιο και γι' αυτό το λόγο έχουν διαφορετική θερμοκρασία λειτουργίας την οποία για να φτάσουν χρειάζονται τις ειδικές συνθήκες οδήγησης μέσα σε μια πίστα. Στον δρόμο δεν πρόκειται ποτέ να φτάσουν αυτές τις θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα να μην δουλέψουν σωστά και να είναι ως και επικίνδυνο να κυκλοφορήσετε μ' αυτά. Επίσης, η πιο τριγωνική κορώνα τα κάνει ιδιαίτερα νευρικά στις ευθείες, τόσο που πολλές φορές αρχίζουν να δουλεύουν τα σταμπιλιζατέρ! Μπορεί να δείχνουν cool κι εντυπωσιακά πάνω στη μοτοσυκλέτα σας, αλλά από τη στιγμή που θα αρχίσετε να κινείστε θα χαθεί κάθε μαγεία του image και του prestige, όταν όλοι θα αναρωτιούνται γιατί καταβάλετε τόσο αγωνιώδεις προσπάθειες να ισορροπήσετε στην πρώτη στροφή που θα συναντήσετε…

 

"Δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ σε μένα"

Η μεγαλύτερη πλάνη όλων και από τις πλέον επικίνδυνες, καθώς αν εφησυχαστείτε πνευματικά και σωματικά με την πεποίθηση ότι είστε… άτρωτοι, τότε είναι που κινδυνεύετε πραγματικά. Αν δεν έχετε εμπλακεί σε κάποιο συμβάν ή δεν είχατε κάποια πτώση τα τελευταία χρόνια που οδηγείτε, αυτό δεν σημαίνει ότι έχετε υπογράψει κάποιο συμβόλαιο που σας απαλλάσσει από μια τέτοια πιθανότητα. Πάντα όταν οδηγούμε μοτοσυκλέτα είμαστε προετοιμασμένοι για το απροσδόκητο και η σωστή νοοτροπία είναι να σκεφτόμαστε πώς θα αντιδράσουμε όταν συμβεί και όχι αν συμβεί κάτι. Για να αντιληφθείτε τη σημασία της σωστής νοοτροπίας και της ετοιμότητας, λάβετε υπ' όψιν σας ότι πρόσφατες μελέτες και έρευνες απέδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ατυχημάτων συμβαίνουν σε μια ακτίνα μικρότερη του ενός χιλιομέτρου από τη βάση μας, στο περιβάλλον δηλαδή που γνωρίζουμε καλά και νιώθουμε απόλυτα εξοικειωμένοι με τις συνθήκες και κατ' επέκταση, υποσυνείδητα, μιας διακατέχει η μεγαλύτερη χαλάρωση.

 


"Καλό είναι οδηγείτε τα καινούργια ελαστικά με χαμηλή πίεση για μερικά χιλιόμετρα, για να στρώσουν και να φύγει η γυαλιστερή επικάλυψη απ' όλο το πέλμα"


Αυτός είναι ο εγγυημένος τρόπος για να πέσετε ή να χαλάσετε τα ελαστικά σας. Τα ελαστικά έχουν αυτή την επικάλυψη γιατί έτσι βγαίνουν από την γραμμή παραγωγής των εργοστασίων η οποία φεύγει πολύ εύκολα με την χρήση. Τα ελαστικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται ΠΑΝΤΑ με την πίεση που προτείνει ο κατασκευαστής ανάλογα με τις συνθήκες και να γίνεται προοδευτικά το πάτημα του πέλματος και αφού έχει πρώτα ζεσταθεί το λάστιχο. Οδηγώντας τα με χαμηλότερες πιέσεις το μόνο που θα καταφέρετε είναι να μην συμπεριφέρονται σωστά τα ελαστικά σας, ενώ έτσι θα κάνετε ζημιά στον σκελετό και το προφίλ τους, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να παραδώσουν πνεύμα…

 

"Αν πηγαίνεις πολύ γρήγορα, δεν θα σε πιάσουν τα ραντάρ και οι κάμερες"

Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα "φίδια" που κυκλοφορούν ανάμεσα στο μοτοσυκλετιστικό κοινό, με αποτέλεσμα πολλοί να το πιστεύουν και να καταθέτουν μετά από λίγο καιρό το δίπλωμά τους στο αστυνομικό τμήμα της γειτονιάς τους… Η τεχνολογία των σύγχρονων καμερών και των ραντάρ τους επιτρέπει μια χαρά να πιάνουν και τις πολύ υψηλές ταχύτητες, ακόμη κι αν φοράτε κόκκινο σώβρακο πάνω από το παντελόνι μαζί με κόκκινη μπέρτα. Αυτό συνδυάζεται και με τον αστικό μύθο ότι οι μοτοσυκλέτες έχουν μικρότερο όγκο από τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, οπότε είναι δύσκολο για τα ραντάρ να "κλειδώσουν" πάνω της. Έτσι για να ξέρουμε τι λέμε, καλό είναι να ξέρετε ότι τα λέιζερ που χρησιμοποιεί η τροχαία είναι υψηλής τεχνολογίας και πολύ καλύτερα από το παρελθόν, καθώς είναι σε θέση να εντοπίσουν ακόμη και ένα μεγάλου μεγέθους ιπτάμενο ζωύφιο.

 

"Ένας έμπειρος αναβάτης μπορεί να φρενάρει καλύτερα με συμβατικά φρένα στο δρόμο, απ' ό,τι ένα σύστημα ABS"

Όποιος ξεστομίσει τέτοια ανοησία, απλά δεν έχει οδηγήσει ποτέ του μοτοσυκλέτα με ABS. Εκτεταμένες δοκιμές –σε αρκετές από αυτές έχουμε πάρει μέρος και οι ίδιοι- έχουν αποδείξει ότι ακόμη και σε στεγνή και καλή άσφαλτο, ακόμη και μετά από αμέτρητες προσπάθειες με μοτοσυκλέτες εφοδιασμένες με υψηλής ποιότητας φρένα, κανένας αναβάτης δεν φρέναρε σε μικρότερη απόσταση από μια μοτοσυκλέτα που διέθετε ABS. Αν οι δοκιμές μάλιστα πραγματοποιηθούν σε λείο, βρεγμένο ή βρώμικο οδόστρωμα, τότε οι διαφορές γίνονται χαοτικές. Ειδικά με τα σύγχρονα και εξελιγμένα συστήματα, οι πιθανότητες να φρενάρεις καλύτερα με συμβατικά φρένα εξανεμίζονται εντελώς. Είναι αδύνατον οι ανθρώπινες αντιδράσεις να ξεπεράσουν τις σύγχρονες μονάδες που επεξεργάζονται χιλιάδες δεδομένα από τους αισθητήρες σε κλάσματα του δευτερολέπτου, ρυθμίζοντας με ακρίβεια τη λειτουργία των υδραυλικών κυκλωμάτων. Προσοχή όμως, γιατί μιλάμε για συνθήκες δρόμων κι όχι για το περιβάλλον μιας πίστας με σλικ ή αγωνιστικά ελαστικά όπου το ζητούμενο είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από φρενάρισμα πανικού…

 

"Οι εξατμίσεις που κάνουν φασαρία, σώζουν ζωές"

Αυτός είναι ένας από τους κλασικούς αστικούς μύθους για την μοτοσυκλέτα που διαιωνίζεται διαρκώς, αλλά δυστυχώς οι νόμοι της φυσικής δεν μπορούν να τον υποστηρίξουν. Ο ήχος που απελευθερώνει η εξάτμιση είναι με κατεύθυνση προς τα πίσω, οπότε είναι πολύ δύσκολο τα προπορευόμενα αυτοκίνητα να σας ακούσουν, ειδικά αν έχουν κλειστά παράθυρα και το κλαρίνα να "βαράνε" στο τέρμα. Ισχύει όταν είστε ακριβώς δίπλα από ένα αυτοκίνητο με ανοιχτό παράθυρο που ετοιμάζεται να αλλάξει λωρίδα, αλλά δεν πρόκειται να κάνει καμία διαφορά σε ένα αυτοκίνητο που πρόκειται να βγει κάθετα στην πορεία σας σε μία διασταύρωση. Είναι πολύ πιο ουσιαστικό τα χρήματα που θα δώσετε σε μια εξάτμιση που θα κάνει τους συναγερμούς να βαράνε στο πέρασμά σας, να τα επενδύσετε σε κράνος και μπουφάν με έντονα και φωσφορίζοντα χρώματα, γιατί μην ξεχνάτε πως όταν οδηγείτε μοτοσυκλέτα το σημαντικό είναι να είστε ορατοί κι όχι να σας ακούσουν.

 

"Το να είσαι ντυμένος από την κορφή ως τα νύχια με μοτοσυκλετιστικά ρούχα, ανεβάζεις το ποσοστό επιτυχίας στις γυναίκες"

Ναι, ισχύει κάτι τέτοιο αν το έτερον ήμισυ θέλει να περνάτε ρομαντικές βραδιές συζητώντας ποιο είναι το ιδανικό γρανάζωμα για την πίστα των Σερρών και ποιο το σωστό σετάρισμα των αναρτήσεων του Hayabusa για τα λιμανάκια, ή όταν σας λέει "μίλα μου βρώμικα" περιμένει ν' ακούσει για καμένα λάδια, υπερχειλίσεις του ρεζερβουάρ και λάδωμα της αλυσίδας, ενώ θα "ανάβει" βλέποντας την μαύρη μούργα κάτω από τα νύχια σας μετά από τις αλλαγές των τακακίων. Προφανώς, αν της αρέσουν όλα τα παραπάνω, είναι πολύ πιθανό ότι θα οδηγεί κι αυτή οπότε την έχετε "κάνει λαχείο". Κάτι τέτοιο βέβαια δεν ισχύει στην περίπτωση που σας "ρίχνει" στο δρόμο…

Γιατί το BMW R1200GS Adventure είναι Best Seller

Αυτοί είναι οι λόγοι που δεν έχει αντίπαλο στις πωλήσεις
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/1/2018

Χθες παραλάβαμε για τεστ την τελευταία αναβαθμισμένη έκδοση του R 1200 GS Adventure με το σύστημα Connected που (φυσικά… ) είναι έξτρα εξοπλισμός. Από τις σελίδες του περιοδικού σας έχουμε πει δεκάδες φορές ότι το απλό R1200GS είναι πολύ καλύτερη μοτοσυκλέτα από την έκδοση Adventure, διότι η μόνη τους ουσιαστική διαφορά είναι τα 20 κιλά βάρους και η πιο κοντή σχέση τελικής μετάδοσης. Δηλαδή το Adventure είναι πολύ πιο βαρύ (και το βάρος είναι κακό πράγματα για μια μοτοσυκλέτα) και πιο κοντό σε μετάδοση, με αποτέλεσμα να καίει περισσότερο. Η μεγαλύτερη χωρητικότητα του ρεζερβουάρ βενζίνης δεν έχει κανένα πρακτικό πλεονέκτημα, από τη στιγμή που και το απλό R1200GS έχει πολύ μεγάλη αυτονομία. Οπότε το ερώτημα είναι γιατί η έκδοση Adventure πούλησε περισσότερο από την βασική έκδοση του R1200GS; Επίσης, γιατί τα R1200GS πουλάνε περισσότερο από όλους τους ανταγωνιστές τους μαζί; Όποιος απαντήσει ότι η επιτυχία οφείλεται στο κύρος του ονόματος της BMW και στον τεράστιο όγκο του Adventure, απλά δεν έχει ζήσει μία ημέρα με ένα από τα δύο R1200GS. Δεν διαφωνούμε ότι για πολλούς το όνομα BMW έχει περισσότερο κύρος, ούτε λέμε ότι ο επιβλητικός όγκος του Adventure δεν προσελκύει ανθρώπους που θέλουν να επιδεικνύουν ότι η δική τους (μοτοσυκλέτα…) είναι μεγαλύτερη από των υπόλοιπων. Αυτό που θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε εδώ, είναι γιατί αν αγοράσεις και ζήσεις με ένα R1200GS ή Adventure, δεν ξανακοιτάς άλλο mega On-Off.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ότι υπερβολικό όγκο, υπερβολικό βάρος, κάγκελα, προβολάκια και έγχρωμες οθόνες TFT έχουν όλες οι μοτοσυκλέτες αυτής της κατηγορίας.

Επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι τα R1200GS δεν είναι ούτε τα δυνατότερα, ούτε φυσικά τα γρηγορότερα στην κατηγορία.  Τότε τι στο διάολο έχουν και πουλάνε σαν τρελά;

 

Έχεις τη θέση οδήγησης που σου ταιριάζει

 

Στα R1200GS δεν ρυθμίζεις απλώς το ύψος της σέλας, αλλά μπορείς να τα αγοράζεις με την σέλα που εσύ θέλεις. Ακόμα και η έκδοση Adventure είναι διαθέσιμη με ύψος σέλας από μόλις 790mm! Πιο χαμηλό κι από το V-Strom 250 που είναι το χαμηλότερο στην κατηγορία του. Αναβάτες με ύψος 1,65-1,70μ μπορούν να πατάνε γερά με τα δύο πόδια σε ένα Adventure, κάτι που είναι απαγορευμένο στις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας.

Φυσικά μπορείς να το αγοράσεις με την βασική σέλα που είναι κατάλληλη για αναβάτες 175-180μ και την ίσια/μονοκόμματη που πρέπει να είσαι πάνω από 1,85μ για να πατάς (με το ένα πόδι…) στο έδαφος.

Έχεις εξοπλισμό άνεσης που… δουλεύει!

 

 Όλοι οι ανταγωνιστές των R1200GS προσφέρουν πλούσιο εξοπλισμό άνεσης, αλλά κανένας τους δεν έχει τόσο ολοκληρωμένο σχεδιασμό και απόδοση. Τα θερμαινόμενα γκριπ και οι θερμαινόμενες σέλες των GS, έχουν ρυθμιζόμενη ένταση, ξεχωριστή ρύθμιση για αναβάτη και συνεπιβάτη και δικό τους κουμπί ενσωματωμένο στους διακόπτες. Το αποτέλεσμα είναι να μην σου καίνε τα χέρια όταν δεν κάνει πολύ κρύο και να μην ψάχνεις δέκα ώρες μέσα σε μενού και υπομενού για να τα ενεργοποιήσεις.

Τα φώτα έχουν αισθητήρα και ανάβουν και σβήνουν μόνα τους. Επίσης έχουν χρονοκαθυστέρηση για να σου φωτίζουν το δρόμο ή το γκαράζ μέχρι να πας στην πόρτα του σπιτιού σου.

Οι σχάρες για φόρτωμα είναι μεγάλες και γεμάτες γατζάκια για να δένεις οτιδήποτε πάνω τους, ακόμα και με ένα κορδόνι παπουτσιού. Καμία σχέση δηλαδή με μικροσκοπικά, γυαλιστερά κομματάκια πλαστικού, που αποκαλούν σχάρα οι υπόλοιποι. Αν έχουν κι αυτό δηλαδή…

 

Τα όργανα έχουν χρήσιμες ενδείξεις για το ταξίδι σου και δεν είναι ένα συνονθύλευμα από χιλιάδες άχρηστες πληροφορίες.  Ξέρεις πάντα πόσα χιλιόμετρα μπορείς να κάνεις με την βενζίνη που έχει εκείνη τη στιγμή το ρεζερβουάρ σου, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και ποιες ρυθμίσεις έχεις κάνει στις αναρτήσεις και στα θερμαινόμενα γκριπ/σέλα. Αυτά που χρειάζεσαι είναι μόνιμα πάνω στην οθόνη.

Έχει ένα ξεχωριστό κουμπί για κάθε δουλειά. Εδώ η BMW έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα και οι διακόπτες στο τιμόνι αποτελούν από μόνοι τους σοβαρή αιτία για να την αγοράσεις. Μέχρι το 2010 η BMW είχε τους πιο ηλίθιους, αντιεργονομικούς και παρανοϊκούς διακόπτες. Τεράστιοι, με μεγάλες αποστάσεις που έπρεπε να αφήσεις το τιμόνι για να τους πατήσεις και φυσικά οι μισοί από αυτούς δεν χρειάζονταν… θυμίζουμε ότι είχαν… Τρία ξεχωριστά κουμπιά για τα φλας! Τρία! Όχι ένα, όχι δύο, αλλά ΤΡΙΑ!

Επέμεναν μάλιστα ότι ήταν καλύτερα από το μόνο μοχλοδιακόπτη που είχαν όλοι οι υπόλοιποι κατασκευαστές (πλην της Harley βέβαια που εξακολουθεί να έχει δύο).

Όμως το 2010 παραδέχτηκαν ότι οι διακόπτες τους ήταν για τα πανηγύρια και έκατσαν και σχεδίασαν νέους. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να έχουν τους καλύτερους διακόπτες για να ελέγχεις άμεσα και χωρίς να ψάχνεις όλα τα αυτά τα σύγχρονα παιχνίδια, όπως τα riding modes του κινητήρα, των αναρτήσεων, το cruise control, το traction contol, το trip master, τα θερμαινόμενα γκριπ/σέλα, το cornering ABS, το Navi και πλέον το σύστημα Connected.

Για να ρυθμίσεις όλα αυτά στους ανταγωνιστές της, θα πρέπει να έχεις βγάλει το MIT ή να σταματήσεις για δύο-τρεις ώρες στην άκρη του δρόμου ψάχνοντας μέσα στα menu.

 

Έχει Quick Shifter Up/Down που δουλεύει μέσα στην κίνηση της πόλης και μετατρέπει ουσιαστικά το κιβώτιο σε αυτόματο και κάνει φανταστικά σκασίματα από την εξάτμιση σε κάθε αλλαγή ταχύτητας. Δεν είναι σοβαρός λόγος για να αγοράσεις BMW, αλλά σου λείπει όταν καβαλάς άλλες μοτοσυκλέτες!

Έχει ιδιαίτερο ήχο ο boxer κινητήρας και το Telelever κάνει πιο γρήγορους τους αργούς αναβάτες. Το θέμα του ήχου είναι σαφώς υποκειμενικό, αλλά μια μοτοσυκλέτα που ακούγεται σαν βομβαρδιστικό του Β’ παγκοσμίου πολέμου έχει γοητεία. Όμως η περίπτωση του Telelever δεν είναι καθόλου υποκειμενική υπόθεση. Αυτή η μπροστινή ανάρτηση είναι εντελώς ακατάλληλη για οδήγηση στην πίστα και το βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι δεν μεταφέρει καμία πληροφορία για την πρόσφυση του εμπρός τροχού στο τιμόνι και τα χέρια του αναβάτη. Δηλαδή έχει ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά από αυτά που χρειάζεσαι για να πας γρήγορα. Σωστά, μόνο που εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ.

Οι πληροφορίες είναι καλές όταν ξέρεις τι να τις κάνεις και κυρίως όταν έρχονται στο μέγεθος και την ποσότητα που μπορείς να τις διαχειριστείς. Όταν νοιώθεις κάθε γλίστρημα, κάθε λακκούβα, κάθε εξόγκωμα του δρόμου, αρχίζεις και μειώνεις τον ρυθμό σου. Το Telelever σου αφαιρεί το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πληροφοριών, με αποτέλεσμα να οδηγάς με σημείο αναφοράς μόνο την ταχύτητα που κινείσαι και όχι τις συνθήκες του δρόμου. Σημασία δεν έχει αν είναι σωστό ή λάθος να μην νοιώθεις ακριβώς τι κάνουν οι τροχοί, αλλά το γεγονός ότι ο μέσης εμπειρίας αναβάτης οδηγάει σε υψηλότερο ρυθμό ένα GS στους Ελληνικούς δρόμους.

Όλα αυτά δεν τα γράψαμε για να πάτε να αγοράσετε R1200GS. Το Ducati Multistrada 1200 είναι αντίστοιχα εξοπλισμένο, το Triumph Tiger 1200 εξίσου εντυπωσιακό, το Honda Crosstourer 1200 θα αντέξει 100 χρόνια παραπάνω, το Suzuki V-Strom 1000 αξίζει κάθε ευρώ και με το KTM 1290 σε κυνηγάνε τα Hayabusa στην εθνική και δεν μπορούν να σε φτάσουν.  Είναι όλες τους φανταστικές μοτοσυκλέτες, χωρίς καμία αμφιβολία.

Το άρθρο αυτό το γράψαμε για να εξηγήσουμε στους καλοπροαίρετους τους λόγους που τα GS πουλάνε. Κυρίως όμως για να καταλάβουν οι κακοπροαίρετοι ότι όσο κι αν πιπιλάνε την καραμέλα του “καλού μάρκετινγκ”, όσο κι αν σκούζουν σαν την Λουκά “Ποτέ γερμανικά, είναι του Σατανά, 666”, τόσο περισσότερος κόσμος θα τα αγοράζει, γιατί η BMW έχει καταλάβει καλύτερα από τους υπόλοιπους τι θέλει ο πελάτης αυτής της κατηγορίας. Όγκο, βάρος, λαμπάκια και κάγκελα έχουν όλοι…

Επίσης, ως συντάκτες του ΜΟΤΟ και κυρίως ως μοτοσυκλετιστές, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ όλες οι μοτοσυκλέτες να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ όλοι οι μοτοσυκλετιστές να αγοράζουν την ίδια μοτοσυκλέτα. Για εμάς είναι κακό για τον κόσμο της μοτοσυκλέτας που κυριαρχούν μόνο τα GS αυτή τη στιγμή, όπως ήταν κακό που κυριαρχούσαν τα V-Strom τα προηγούμενα χρόνια. Η ποικιλομορφία και ο διαφορετικός χαρακτήρας κάθε εταιρείας και κάθε μοτοσυκλέτας είναι το πιο όμορφο πράγμα. Αν χαθεί το Ready to Race των KTM, η ομοιογένεια των Honda, το γκάζι των Kawasaki, ο νεοτερισμός της Yamaha, το Value for Money της Suzuki, ο ήχος των V2 της Ducati και το κάθε ιδιαίτερο χαρακτηριστικών των εταιρειών, τότε θα χαθεί μαζί τους και η μαγεία του μοτοσυκλετισμού.