MotoGP: … από εκεί που σταμάτησαν πέρσι

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/2/2016

Το τέλος της τρίτης μέρας των πρώτων επίσημων δοκιμαστικών στην Sepang μοιάζει σαν να είναι απλώς μια συνέχεια της περσινής χρονιάς. Ούτε τα νέα ελαστικά της Michelin, ούτε τα νέα ηλεκτρονικά φαίνεται να ήταν ικανά για να ανακατέψουν την τράπουλα. Μάλιστα στην περίπτωση του Jorge Lorenzo φαίνεται ότι τα πράγματα έγιναν πολύ καλύτερα. Με εξαίρεση την δεύτερη μέρα των δοκιμαστικών, όπου δεν πρόλαβε να δοκιμάσει το μαλακό πίσω ελαστικό, ήταν πάντα και με μεγάλη διαφορά ο ταχύτερος όλου του τριημέρου. Ο χρόνος που πέτυχε της τρίτη μέρα τον δοκιμαστικών με τα σκληρά ελαστικά της Michelin ήταν καλύτερος από το επίσημο ρεκόρ της πίστας της Μαλαισίας που είχε επιτευχθεί με τα μαλακά ελαστικά της Bridgestone. Στις δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος της τρίτης μέρας, όπου ουσιαστικά η δραστηριότητα στην πίστα τελείωσε στις 02:00 το μεσημέρι λόγω βροχής, ήταν τουλάχιστον ενθουσιασμένος με την μοτοσυκλέτα και τα ελαστικά. Η Michelin είχε φέρει μια αναβαθμισμένη έκδοση για τα εμπρός ελαστικά της και ο Lorenzo είπε ότι η διαφορά είναι τεράστια και η αίσθηση βελτιώθηκε εντυπωσιακά, αν και όλοι συμφωνούν ότι ακόμα δεν είναι τόσο σταθερά όσο εκείνα της Bridgestone. Ήταν φανερό ότι τα Yamaha έχουν προσαρμοστεί μέχρι στιγμής καλύτερα απ΄όλους στα νέα δεδομένα. Ο Rossi, αν και σχεδόν ένα δευτερόλεπτο πίσω από τον Lorenzo, ήταν ο δεύτερος ταχύτερος του τριήμερου και είπε ότι ήταν πολύ ευχαριστημένος από την δουλειά που έγινε και βλέπει τη χρονιά με αισιοδοξία. Δεν απέφυγε να σχολιάσει εμμέσως την απόδοση του Lorenzo, λέγοντας ότι αυτός επικεντρώθηκε στην βρώμικη δουλειά και όχι στην επίτευξη ταχύτερου γύρου. Μάλιστα δοκίμασε και τα φτερά σταθεροποίησης, όμοια μα αυτά των Ducati, όμως δεν αισθάνθηκε κάποια διαφορά και τα έβγαλε. Αντίθετα, από το στρατόπεδο της Honda δεν υπήρχαν χαμόγελα αν και ο Marquez ήταν ο τρίτος ταχύτερος και πολύ κοντά στον Rossi. Προφανώς για το HRC η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι ο μόνος στόχος για την επόμενη χρονιά και το γεγονός ότι η διαφορά του πρώτου δικού της αναβάτη από τον πρώτο της Yamaha είναι πάνω από ένα δευτερόλεπτο δεν τους ικανοποιεί. "Είμαστε πολύ μακριά από εκεί που θέλουμε να βρεθούμε" ήταν η δήλωση του Nakamoto που συμπυκνώνει την γενική εικόνα των Honda. Ο Marquez αναφέρθηκε σε προβλήματα πρόσφυσης του πίσω τροχού, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τις προηγούμενες δηλώσεις των υπόλοιπων αναβατών που μίλαγαν για υπερβολικό κράτημα του πίσω ελαστικού της Michelin, σε σημείο τέτοιο που να μην ταιριάζει η συμπεριφορά του με το εμπρός. Προφανώς στην περίπτωση των Honda έχουμε να κάνουμε με προβλήματα στησίματος του πλαισίου, αλλά και τρόπου απόδοσης του κινητήρα, αφού είναι από πέρσι γνωστό το πρόβλημα με τον άγριο τρόπο που βγάζει την δύναμή του ο V4 του HRC. Πέρσι, με την βοήθεια των περίπλοκων ηλεκτρονικών είχαν καταφέρει να τον δαμάσουν από την μέση της χρονιάς, όμως φέτος με τα σαφώς πιο "πρωτόγονα" ενιαία ηλεκτρονικά, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα. Οι φήμες θέλουν τη Honda να βρίσκεται σε ένα αγώνα δρόμου για να ετοιμάσει μια γενιά νέων κινητήρων πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Γεγονός είναι ότι η ατμόσφαιρα στο HRC ήταν γεμάτη προβληματισμό και ανησυχία, κάτι που φρόντισε να τονίσει σε δηλώσεις του ο Casey Stoner, λέγοντας ότι: They are not in a comfort zone. Ο Αυστραλός, ως πρώην δοκιμαστής του HRC και τώρα δοκιμαστής της Ducati, είχε κάθε λόγο για να γελάνε και τα μουστάκια του όλο το τριήμερο. Όχι μόνο γιατί πέτυχε τον πέμπτο καλύτερο χρόνο και ήταν γρηγορότερος από τους εργοστασιακούς αναβάτες της Ducati, αλλά γιατί με αυτή την εμφατική παρουσία του αισθάνεται ότι βούλωσε πολλά στόματα. Γενικά ο Stoner είναι πολύ συμπαθής στην κλειστή οικογένεια της αγωνιστικής ομάδας της Ducati, όμως έξω από αυτή δεν έχει καρδιακούς φίλους. Η συμπεριφορά του στα πιτς ήταν πάντα ψυχρή, σε σημείο τέτοιο που να δίνει την εικόνα ότι είναι μπλαζέ. Στην πραγματικότητα είναι απλώς ξενέρωτος ως χαρακτήρας αλλά αυτό αρκεί για να προκαλέσει σχόλια εναντίον του. Ο Rossi τον υποτιμούσε όσο τον είχε αντίπαλο και ο Marquez είχε πει στην Honda ότι ο Αυστραλός είναι πολύ αργός για να μπορεί να εξελίσσει την RCV. Επίσης το διαζύγιό του με το HRC πέρσι ήταν αρκετά επεισοδιακό, με την κόντρα να ξεκινά από την άρνηση του Nakamoto να αντικαταστήσει τον τραυματία Pedrosa και να καταλήγει με μήνυμα στο Twitter του Stoner από το νοσοκομείο που νοσηλευόταν μετά την πτώση του στον 8ωρο αγώνα της Suzuka: "Κόλλησε το κωλο-γκάζι". Με άλλα λόγια, σε πάρτι του Stoner δύσκολα θα δεις καλεσμένους από το χώρο του MotoGP. Πάντως η απόδοσή του όλο το τριήμερο ήταν εντυπωσιακή, δεδομένου ότι η φυσική του κατάσταση δεν βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με των ενεργών αναβατών και η μοτοσυκλέτα που οδήγησε δεν έχει καμία σχέση ούτε με εκείνες του HRC που είχε πέρσι, ούτε με τις GP-07 και GP-08 των 800 κυβικών. Αυτό έχει πυροδοτήσει πολλές συζητήσεις και σενάρια σχετικά με το μέλλον του. Οι περισσότεροι και κυρίως οι Ιταλοί δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι φέτος θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε έναν-δύο αγώνες και του χρόνου θα ακολουθήσει κανονικά το πρωτάθλημα. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι η Ducati θέλει τον Stoner για να δείξει ότι η μοτοσυκλέτα της είναι ικανή για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και έτσι να πάρει πιο εύκολα την υπογραφή ενός οδηγού από την πρώτη πεντάδα. Ήδη πέρσι είχαν ακουστεί φήμες για τον Lorenzo, αν και δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε ούτε την περίπτωση του Marquez, ο οποίος μετά τα περσινά γεγονότα έχει χαλάσει την άριστη σχέση του με το HRC και στις τελευταίες δηλώσεις του είναι πολύ δηκτικός με την απόδοση της μοτοσυκλέτας του.

Όλα αυτά είναι όμως σενάρια και το τέλος του πρώτου τριημέρου των επίσημων δοκιμαστικών δεν έφερε κάτι εντελώς καινούριο στο προσκήνιο. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι τα ελαστικά της Michelin δεν επηρέασαν τους χρόνους προς το χειρότερο, αλλά προς το καλύτερο και ότι το νέο εμπρός ελαστικό της γαλλικής εταιρείας δουλεύει πολύ καλύτερα από πριν και όντως οι πτώσεις ήταν ελάχιστες. Οι μοτοσυκλέτες της Yamaha επηρεάστηκαν λιγότερο απ΄όλους τους υπόλοιπους από τις αλλαγές των κανονισμών και αυτό φάνηκε από την πολύ καλή εμφάνιση της δορυφορικής της ομάδας Tech3. Μάλιστα ο Smith ήταν ο μόνος από τους αναβάτες που έκαναν εξομοίωση αγώνα και μας αποκάλυψε κάτι ενδιαφέρον για τα νέα ελαστικά. Σύμφωνα με τον Smith, τα  Bridgestone σου έδιναν πέντε-έξι γύρους με δυνατό κράτημα και μετά η απόδοσή τους έπεφτε, αλλά έμενε σταθερή μέχρι το τέλος του αγώνα. Αντίθετα τα Michelin κρατάνε για περισσότερους από 12 γύρους όμως η απόδοσή τους πέφτει απότομα και ο Smith πιστεύει ότι στο τελευταίο 1/3 του αγώνα αυτή η συμπεριφορά θα παίξει κρίσιμο ρόλο. Στην Suzuki  μπορεί να μην ανοίγουν σαμπάνιες αλλά είναι γενικά ευχαριστημένοι. Το ρεπορτάζ από την γαλάζια ομάδα λέει ότι μέχρι τα δοκιμαστικά του Phil Island θα πρέπει να έχουν έτοιμο το Full-seamless κιβώτιο ταχυτήτων και να δουλέψουν πάνω στην αεροδυναμική της μοτοσυκλέτας.        

Honda CRF250 Rally: Δοκιμή αναγνώστριας του ΜΟΤΟ

Η γνώμη του κοινού…
30/5/2019

Παραχωρήσαμε ένα Honda CRF250 Rally σε μία αναγνώστρια μας και φίλη του περιοδικού, με την υποχρέωση να κάνει χιλιόμετρα σε άσφαλτο και χώμα και να μας περιγράψει με δύο λόγια, την εμπειρία της. Προφανέστατα ενθουσιασμένη με το CRF, από τις φωτογραφίες ακόμη, η Νεφέλη Κ. μας μετέφερε για αυτή την εμπειρία, ένα κείμενο γεμάτο συναίσθημα:

 

Να οδηγείτε και να ερωτεύεστε!

της Νεφέλης Κ. φωτό: της ιδίας

…όπως ακριβώς έγινε με το Honda CRF250 Rally που για λίγες μέρες οδήγησα σε άσφαλτο και χώμα. Μόνο που εγώ ερωτεύτηκα δυο φορές. Τη μια με το που το αντίκρισα από κοντά και την άλλη με το που το γνώρισα λίγο καλύτερα. 

Η συγκεκριμένη έκδοση του CRF αισθητικά σε γοητεύει, αφού διατηρεί rally δυναμισμό και αναλογίες. Αρχικά το βλέμμα πέφτει στους ασύμμετρους εμπρόσθιους Led προβολείς, στις χούφτες και τη ζελατίνα που προσφέρει ικανοποιητική προστασία από τον αέρα. Η συνολική της εμφάνιση σε προδιαθέτει για εξερεύνηση, ενώ ο κυβισμός της είναι το τελευταίο που μαντεύεις, κάτι το οποίο δε χρειάζεται να σε απασχολεί, μιας και ανταποκρίνεται ικανοποιητικά στις απαιτήσεις ενός νέου αναβάτη που επιθυμεί να κάνει τα πρώτα του βήματα εκτός δρόμου και να ανακαλύψει νέο όριο αποστάσεων. Πρόκειται για μια εξαιρετικά ευκολοδήγητη μοτοσυκλέτα, ελαφριά και με χαμηλή κατανάλωση που σου επιτρέπει να κινηθείς εντός πόλης, με άνεση και ευελιξία. Βέβαια εκεί που τελειώνει η άσφαλτος, αρχίζει η περιπέτεια, κι εδώ έρχεται η πρόκληση για τους λιγότερο έμπειρους στο χώμα. Πάντα στην αρχή θα υποβόσκει η αμφιβολία, όμως το CRF250 Rally διατίθεται να τη σκεπάσει με το πέπλο της αυτοπεποίθησης. Δεν αναφέρομαι σε δεδομένα. Αριθμοί και σύμβολα, δε με ξεδιψάνε. Αναφέρομαι στη μετάβαση από το παλιό στο καινούριο και στο κενό που κρύβεται ενδιάμεσα. Στο βήμα που δείλιαζες να κάνεις, γιατί στεκόσουν στο πώς ξεκίνησες και πού θέλεις να φτάσεις. Το Rally θα σε βοηθήσει να προσανατολιστείς ως αναβάτης και να ξεκαθαρίσεις –αν όχι να επιβεβαιώσεις- τη ροπή που έχεις εσύ προς το Enduro. Με τη διαδρομή των αναρτήσεων θα πας γρήγορα στο χώμα, και φυσικά μην ξεχάσεις να απενεργοποιήσεις το ABS γιατί θα μάθεις να driftάρεις και θα σ’ αρέσει. Μα πάνω απ’ όλα, θα σου προσφέρει στιγμές απόλαυσης.

Ανοίγεις το γκάζι και αφήνεις τη στιγμή να ξεγλιστρήσει μέσα από τα δάχτυλά σου. Την παρακολουθείς να επιπλέει σαν ένα σύννεφο αναμνήσεων, μπερδεμένη στο θόρυβο της εξάτμισης. Μια σύντομη στιγμή που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Όπως ο φόβος όταν φεύγει, κι έρχεται ο ενθουσιασμός. Με τη γραμμική απόδοση του κινητήρα να σε ξελασκάρει χωρίς να σε τρομάζει, φτάνεις στο πιο ψηλό σημείο του λόφου και η θέα σε ανταμείβει. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή –από εκείνες τις βαθυστόχαστες φευγαλέες στιγμές- παρατηρείς τη μοτοσυκλέτα αφημένη στην άκρη. Επίμονα την κοιτάς κι έχεις στα χείλη, ένα κρυφό χαμόγελο. Και φαντάζεσαι γενιές γενεών ανθρώπων που χρειάστηκε για να κατασκευαστεί αυτή η μοτοσυκλέτα, τα χρόνια δεκαετιών μέσα από πειραματισμούς παλαιότερων μοντέλων και βελτιώσεις που χρειάστηκαν για να τη φέρει σε σένα αυτή τη στιγμή. Τα στάδια εξέλιξης που επέτρεψαν σε δύο στοιχεία, αυτά του κινητήρα και των δύο τροχών, να συνδυαστούν μεταξύ τους. Αλλά μην σκέφτεσαι τέτοια πράγματα για πολύ ώρα, γιατί η στιγμή θα σηκωθεί και θα φύγει. Ωστόσο, ενώ η στιγμή είναι εδώ, μη διστάσεις. Πες τους ότι κανένας δρόμος δεν ανήκει σε κανέναν, αλλά ότι όλοι χρειάζεται να πάρουν κάποιον, μερικές φορές. Πες τους ότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα, αλλά αυτό το “για πάντα” είναι μόνο μια συλλογή στιγμών, τόσο πυκνή σε αριθμούς που είναι εύκολο για τα δέντρα να γίνουν δάσος.

Φορτώνεις τις σκέψεις σου και παίρνεις το δρόμο της επιστροφής. Μονοπάτια που διασταυρώνονται και άλλα που βγάζουν αλλού. Η αίσθηση πάνω στη σέλα του CRF250 Rally δεν είναι εύκολο να εκφραστεί με Λόγο. Μόνο «πλάγια» μπορώ να το επιχειρήσω. Εξάλλου, τις σκέψεις δεν μπορείς να τις τιθασεύσεις, παίρνουν το δρόμο που έχουν ανάγκη…

 

Ετικέτες