Τι σημαίνει ακριβώς η νέα συνεργασία των BMW, Honda & Yamaha σε συστήματα διασύνδεσης!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/10/2015

Όσοι με θέρμη εναντιώνονται στη χρήση ηλεκτρονικών βοηθημάτων, ακόμα και του ABS, θα έχουν από σήμερα έναν επιπλέον λόγο να γκρινιάζουν, ατενίζοντας το μέλλον της μοτοσυκλέτας με λιγότερη, για αυτούς, αισιοδοξία: Η BMW, Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν εχθές την συνεργασία τους στον τομέα της επικοινωνίας των μοτοσυκλετών, προβλέποντας στην μείωση των ατυχημάτων. Παράλληλα καλούν τους υπόλοιπους κατασκευαστές, να γίνουν μέρος του φορέα που έχουν δημιουργήσει, ώστε η υιοθέτηση των συστημάτων αυτών, να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς. Αυτή είναι μια θετική είδηση, παρόλο που στη φαντασία κάποιων, μπορεί να ληφθεί ως την απαρχή του περιορισμού της ελευθερίας. Πριν αρχίσουμε να φανταζόμαστε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου η μοτοσυκλέτα σου δεν σ’ αφήνει να κάνεις σούζες, και σε καταδίδει μόλις παραβείς τα όρια, ας δούμε που πραγματικά βρισκόμαστε.

 

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι παρακολουθούμε το βρεφικό στάδιο ενός προφητευμένου παιδιού. Από την στιγμή που τα φορτηγά και τ’ αυτοκίνητα, έχουν αρχίσει να παίρνουν άδειες κυκλοφορίας για πλήρως αυτόνομη κίνηση σε δημόσιους δρόμους, επικοινωνώντας μεταξύ τους, ήταν σίγουρο ότι θα γινόταν κάτι και στην διασύνδεση με τις μοτοσυκλέτες. Η αυτοκινητοβιομηχανία ήταν πάντοτε μερικά βήματα μπροστά από την μοτοσυκλέτα, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με την θερμική απόδοση των κινητήρων και την βελτιστοποίηση της κατανάλωσης, έκανε ένα τεράστιο άλμα στις αρχές της προηγούμενες δεκαετίας, που την ξεχώρισε ακόμα περισσότερο από τα δικά μας δεδομένα. Εκεί που εξ αρχής δεν υπήρχε καμία απολύτως σύγκριση, ήταν στα ηλεκτρονικά βοηθήματα.

 

Στις μοτοσυκλέτες το ζητούμενο ήταν πάντοτε η καλύτερη απόδοση ιπποδύναμης, και λιγότερο η χαμηλότερη κατανάλωση, πράγμα που άλλαξε με αργότερους ρυθμούς σε σύγκριση με ότι έγινε στην αυτοκινητοβιομηχανία. Το ίδιο συνέβη και με τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, που μπήκαν στην ζωή μας σε περισσότερα στάδια απ’ ότι στα αυτοκίνητα. Υπάρχει βέβαια και η ιδιαιτερότητα των πιο σύνθετων κανόνων φυσικής, που διέπουν την λειτουργία των μοτοσυκλετών, σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα. Από την άλλη, η μοτοσυκλέτα επωφελείται από την τεχνολογία που υπάρχει ήδη, και ένα καλό παράδειγμα, είναι ο αισθητήρας κλίσης που πρώτη φορά είδαμε σε KTM και συγκεκριμένα στο 1190 Adventure, με το ABS που δουλεύει σε κλίση. Ο αισθητήρας της Bosch, είναι ο ίδιος που χρόνια τώρα χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα στα συστήματα ESP, (πρόγραμμα ηλεκτρονικής σταθεροποίησης). Λεπτομέρεια, αλλά το μόνο που έγινε για την προσαρμογή του στα μοτοσυκλετιστικά δεδομένα, είναι να χάσει σαράντα γραμμάρια σε βάρος, που βέβαια επειδή αντιστοιχεί στο 60% του συνολικού βάρους, δεν μπορείς να το πεις λίγο, αλλά δεν είναι και μεγάλης πρακτικής σημασίας.

 

Αυτό που έχει μια κάποια σημασία, για να δούμε πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία των τριών κατασκευαστών, είναι η μικρή ιστορία της Bosch, με την δημιουργία του cornering ABS, του ABS δηλαδή που λαμβάνει δεδομένα κλίσης, και μοιράζει αναλόγως την πίεση των φρένων στον εμπρός ή πίσω τροχό. Οι πρώτοι στους οποίους είχε απευθυνθεί η γερμανική εταιρία για να το βγάλει στην παραγωγή, ήταν η Honda και η Yamaha, κι αυτό γιατί το τμήμα έρευνας και εξέλιξης της Bosch για τα ηλεκτρονικά στις μοτοσυκλέτες, βρίσκεται στην Ιαπωνία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 που η Bosch δημιούργησε το τμήμα, το κέντρο των εξελίξεων στη μοτοσυκλέτα ήταν η Ιαπωνία, κι αυτό ήταν το μόνο λογικό βήμα… Παρά την επί σειρά δεκαετιών συνεργασία της Bosch με τους Ιάπωνες, όταν ήρθε η ώρα του cornering ABS, κανένας δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να δουλέψει τόσο καλά στο δρόμο, χωρίς να μπλέξουν με μηνύσεις αναβατών, παρόλο των εξαιρετικά πετυχημένων δοκιμασιών. Ο επόμενος κατασκευαστής που απέρριψε, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, το cornering ABS, ήταν η BMW!! Τελικά η KTM πείστηκε να το βγάλει στην παραγωγή, καταλήγοντας σε μια συνεργασία με μικρή δόση ειρωνείας. Παρόλο που τα κέντρα έρευνας των δύο εταιριών, απέχουν μόλις τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο, κατέληξαν να στέλνουν μοτοσυκλέτες και ανθρώπους στην Ιαπωνία, αφού εκεί δούλευε η Bosch το cornerning ABS… Από την άλλη, συγκεκριμένα η BMW μπορεί να είχε κι άλλο λόγο που απέρριψε μια τέτοια πρόταση. Ίσως να βρισκόταν ήδη στην αρχή μιας συνεργασίας με την Continental για ένα ίδιο σύστημα, καθώς δύο χρόνια μετά έβγαλαν το δικό τους cornering ABS… Μπορεί επίσης να μην είναι πολύ γνωστό, αλλά η Continental είναι πρωτοπόρος εταιρία στην τεχνολογία οχημάτων, η πρώτη για παράδειγμα που εξέλιξε το hill assist, και τα ελαστικά αποτελούν μικρό κύκλο εργασιών γι’ αυτούς. Μάλιστα στην έκθεση της Κολονίας, πέρσι, παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της κίνησης για μοτοσυκλέτες, όπως και την ασύρματη επικοινωνία και φόρτιση, φορητών συσκευών…

 

Με λίγα λόγια η τεχνολογία των ηλεκτρονικών βοηθημάτων προχωρά με γοργά βήματα, και πάντα στην κατεύθυνση που έχει χαράξει η αυτοκινητοβιομηχανία. Πολύ απλά γιατί εκεί δοκιμάζονται όλα για πρώτη φορά. Η Bosch ήδη δοκιμάζει ημι-ενεργητικές αναρτήσεις που συνεργάζονται με την μονάδα του ABS, ή καλύτερα «διοικούνται» από την μονάδα του ABS, ώστε το φρενάρισμα πανικού να επηρεάζει την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας λιγότερο, επιτρέποντας το βύθισμα του πιρουνιού μέχρι εκεί που βοηθά τον ρυθμό επιβράδυνσης, πριν καταστεί πρόβλημα…

 

Μοιραίο είναι κάποια στιγμή όλα αυτά να συνεργαστούν για να φτάσουμε σ’ ένα στάδιο που ήδη υπάρχει στα αυτοκίνητα, εδώ και λίγο καιρό. Τα αυτοκίνητα μπορούν ήδη να φρενάρουν σκανάροντας το δρόμο, όταν αποφασίσουν ότι υπάρχει κίνδυνος, και μάλιστα μπορούν να κινηθούν και τελείως αυτόνομα, όπως στην περίπτωση της Mercedes-Benz S-Class, που μπορεί να ακολουθήσει το προπορευόμενο όχημα, κι αν της το επέτρεπε η νομοθεσία, θα οδηγούσε μόνη της μέχρι τον επιθυμητό προορισμό! Η νομοθεσία όμως δεν θα το επιτρέψει, αν δεν υπάρχει διασύνδεση και επικοινωνία με τα υπόλοιπα οχήματα, τομέας που οι αυτοκινητοβιομηχανίες εργάζονται εδώ και πολύ καιρό. Όμως οι μοτοσυκλέτες είχαν μείνει εκτός, μέχρι τώρα!

 

Στο Παγκόσμιο Συνέδριο ITS (Intelligent Transport Systems) που πραγματοποιήθηκε εχθές στο Bordeaux, στηΓαλλία, οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές οχημάτων έδωσαν το παρόν, και από την πλευρά της μοτοσυκλέτας BMW – Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός φορέα με την ονομασία CMC (Connected Motorcycle Consortium) που από κοινού θα φροντίσει να δημιουργηθούν κοινά πρωτόκολλα επικοινωνίας των διαφορετικών οχημάτων. Ίσως όμως πιο σημαντική είδηση, είναι ότι υπογράφτηκε Μνημόνιο Συνεργασίας (Memorandum of Understanding: MoU), από όλα τα μέλη κατασκευαστές τού ACEM (Ευρωπαϊκός σύνδεσμος κατασκευαστών μοτοσυκλετών, www.acem.eu). Όσο καταραμένη λέξη κι αν είναι για εμάς το μνημόνιο, δεν παύει να μας δείχνει ότι ουσιαστικά τάσσονται μαζί με τους τρεις κατασκευαστές που δημιουργήσαν τον φορέα, και όλοι οι υπόλοιποι. Με βάση το MoU, τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας θα τα δούμε το 2020, και θα αφορούν την επικοινωνία των οχημάτων για καταστάσεις κινδύνου και κίνηση των δρόμων. Για να πούμε την αλήθεια, σε Ελλάδα, Ιταλία και λιγότερο στην Ισπανία, που οι μοτοσυκλέτες δεν σταματούν πίσω από τα αυτοκίνητα, η ενημέρωση για την κίνηση έχει μικρότερη σημασία, απ’ ότι για έναν κίνδυνο, έπειτα από μια στροφή χωρίς ορατότητα… Το δεδομένο των αυτόνομων αποφάσεων, που ισχύει ήδη στα αυτοκίνητα, ακόμα κι αν γίνει κάποτε πραγματικότητα στη μοτοσυκλέτα, είναι τόσο μακρινό, που πολλοί από εμάς, δεν είναι καθόλου σίγουρο αν θα έχουμε ακόμα δίπλωμα σε ισχύ, λόγω προχωρημένης ηλικίας…  Οπότε τυχόν συζητήσεις για περιορισμό της ελευθερίας του αναβάτη και άλλων τέτοιων σεναρίων που ωθούν τη σκέψη σ’ ένα δυστοπικό μέλλον, δεν έχουν καμία βάση. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι το πρώτο βήμα ώστε σε αρκετά χρόνια από τώρα, να μπορούμε να έχουμε πληροφορίες για την κατάσταση του δρόμου μπροστά μας. Ας δούμε τι δήλωσαν εχθές, ορισμένοι από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτή την κίνηση:

 

Καθηγητής Dr. Karl Viktor Schaller, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Εξέλιξης της BMW Motorrad:

«Στόχος μας είναι να προωθήσουμε μία άμεση και ολοκληρωμένη χρήση συνεργαζόμενων συστημάτων ITS στα μηχανοκίνητα δίκυκλα ώστε να υπάρξει δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας. Γι’ αυτό, ενθαρρύνουμε και άλλες εταιρίες να συμπράξουν στο εγχείρημα,»

 

Antonio Perlot, Γενικός Γραμματέας ACEM:

«Αυτή η πρωτοβουλία είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη στρατηγική οδικής ασφάλειας του ACEM και δείχνει την επιθυμία της βιομηχανίας μοτοσικλετών να αναβαθμίσει την ασφάλεια των αναβατών με τη βοήθεια αξιόπιστων και πρακτικών λύσεων.»

Tetsuo Suzuki, Operating Officer στη Honda Motor Co:

 «Για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας σκοπεύουμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε μία επιτυχημένη εφαρμογή του C-ITS σε μοτοσικλέτες και σκούτερ,»

Takaaki Kimura, Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Τεχνολογίας και Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος και Αναπληρωτής Διευθυντής της Yamaha Motor Co

 «Οι εταιρίες μας είναι ήδη ενεργά μέλη της Κοινοπραξίας Επικοινωνίας Car2Car, όπου συνεργαζόμαστε με κατασκευαστές αυτοκινήτων και φορτηγών και λοιπούς ενδιαφερόμενους στη δημιουργία κοινών προτύπων και προδιαγραφών. Ωστόσο, συνειδητοποιήσαμε ότι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των μοτοσικλετών υπερβαίνουν το πλαίσιο της Κοινοπραξίας. Το επόμενο λογικό βήμα είναι η σύναψη συνεργασίας αποκλειστικά για τα θέματα που σχετίζονται με μηχανοκίνητα δίκυκλα.»

 

Οι τρεις εταιρίες έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρία στην τεχνολογία συνδεδεμένων οχημάτων σε αρκετές Ευρωπαϊκές δοκιμές. Μαζί με κατασκευαστές αυτοκινήτων και σημαντικούς προμηθευτές, η BMW Motorrad συμμετείχε στο simTD (www.simtd.de), μία μεγάλης κλίμακας δοκιμή που πραγματοποιήθηκε πάνω σε συνδεδεμένα οχήματα στην ευρύτερη περιοχή της Φρανκφούρτης της Γερμανίας. Η Honda και η Yamaha συμμετείχαν στο DRIVE C2X (www.drive-c2x.eu), ένα Ευρωπαϊκό project δοκιμής ITS.

Τα συστήματα μοτοσικλετών ITS θα διαφέρουν από αυτά των αυτοκινήτων

Συστήματα ITS σχεδιασμένα για αυτοκίνητα απλά δεν μπορούν να μεταφέρονται σε μοτοσικλέτες. Λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χώρου, τα ηλεκτρονικά συστήματα πρέπει να είναι μικρότερων διαστάσεων και ανθεκτικά στο νερό, τη σκόνη και τους κραδασμούς. Το βασικότερο όμως είναι οι πιο σύνθετοι κανόνες κίνησης, που διαίπουν την μοτοσυκλέτα, και απαιτούν την εξέλιξη διαφορετικού λογισμικού και αλγορίθμουν, αυτός είναι και ο πρωταρχικός σκοπός αυτή της συνεργασίας, τους καρπούς της οποίας θα δούμε για πρώτη φορά το 2020…

 

Από αριστερά:  Karl Viktor Schaller (BMW Motorrad), Tetsuo Suzuki (Honda Motor Co. , Ltd.), Takaaki Kimura (Yamaha Motor Co. , Ltd.)

Ήρθε η ώρα να έρθουν πίσω τα δίχρονα supersport

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

11/11/2015

Οι δίχρονες μοτοσυκλέτες δρόμου πέθαναν για διάφορους λόγους. Η κάπνα από την εξάτμιση και η μυρωδιά του καμένου λαδιού ήταν σίγουρα μια άσχημη εικόνα για την σύγχρονη εποχή της οικολογικής συνείδησης, που πολλές φορές φτάνει στα όρια της υστερίας. Όμως και τα ίδια τα εργοστάσια δεν έκαναν κάτι για να υπερασπιστούν τους δίχρονους κινητήρες. Η τεχνολογία τους έμεινε στάσιμη για πολλά χρόνια και ποτέ δεν μπήκε στην εποχή των ψεκασμών, μένοντας στην αναχρονιστική τεχνολογία των καρμπιρατέρ. Ακόμα και η Yamaha που έκτισε το όνομά της με τους δίχρονους κινητήρες της, η τελευταία της προσπάθεια ήταν ο V2 του TZR 250 R του 1994. Όσο κι αν ακουστεί περίεργο, ο πιο εξελιγμένος τεχνολογικά δίχρονος κινητήρας σε μοτοσυκλέτα δρόμου σχεδιάστηκε από την BIMOTA. Φυσικά δεν δούλεψε ποτέ σωστά, αφού η BIMOTA είναι μια εταιρεία που ΠΟΤΕ δεν είχε σχεδιάσει δικούς της κινητήρες και απλώς έφτιανε πλαίσια χρησιμοποιώντας κινητήρες της Yamaha, Ducati και πιο σπάνια της Honda και Suzuki. Το αποτέλεσμα ήταν η δίχρονη V2 500 της BIMOTA με τον ψεκασμό, να μην μπορεί να κρατήσει ούτε ρελαντί και οι πλούσιοι ιδιοκτήτες της να την στέλνουν πίσω στην ιταλική βιοτεχνία για να της βάλουν δύο παλιομοδίτικα καρμπιρατέρ.

Κάπου στις αρχές τις δεκαετίας του 2000, μια μικρή start-up εταιρεία στην Αυστραλία με το όνομα Orbital, κατέθεσε μια πατέντα για έναν δίχρονο κινητήρα άμεσου ψεκασμού. Εκείνη την εποχή, μόλις είχε αρχίσει να καθιερώνονται οι έμμεσοι ψεκασμοί (μπεκ στους αυλούς εισαγωγής) στις μοτοσυκλέτες και τα πρώτα αυτοκίνητα παραγωγής με άμεσο ψεκασμό (μπεκ μέσα στο θάλαμο καύσης) εμφανίστηκαν τρία χρόνια αργότερα.

Ενδιαφέρον για τον δίχρονο, άμεσου ψεκασμού κινητήρα της Orbital έδειξε η Aprilia, που έφτιαξε ένα scooter 50 κυβικών και όλοι πιστέψαμε ότι σύντομα θα έδειχνε ένα RS 250 με αυτή την τεχνολογία και έκανε τα όνειρά μας πιο υγρά.

Στην πραγματικότητα όμως, η Aprilia δεν είχε αγοράσει τίποτα από την Orbital. Η αυστριακή Rotax ήταν εκείνη που είχε πρόσβαση στην τεχνολογία άμεσου ψεκασμού για δίχρονους κινητήρες και ήταν ο προμηθευτής της Aprilia μέχρι την ημέρα που το Piaggio Group την εξαγόρασε και σταμάτησε η συνεργασία με τους Αυστριακούς. Κάπου εδώ αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον η ιστορία από τεχνολογικής άποψης, αλλά ίσως και μοτοσικλετιστηκής. Η Rotax είναι κατασκευαστής δίχρονων και τετράχρονων κινητήρων πάσης φύσεως. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της και την φήμη της, την απέκτησε από τους αερόψυκτους boxer για μικρά ελικοφόρα αεροπλάνα και τους μονοκύλινδρους δίχρονους για αγωνιστικά καρτ.

Οι αεροπορικοί κινητήρες ήταν η κύρια αιτία που την εξαγόρασε η Καναδική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών Bombardier (BRP), όμως εξαγοράζοντας την Can-Am και δημιουργώντας την Polaris, μπήκε δυναμικά στα οχήματα ελευθέρου χρόνου και τις μοτοσυκλέτες Cruiser. Όμως ο όμιλος BRP δεν μας ενδιαφέρει για τις μοτοσυκλέτες ή τα ATV που κατασκευάζει, αλλά για τους εξωλέμβιους κινητήρες θαλάσσης της Evinrude! Είναι η μοναδική εταιρεία στο είδος της που κατασκευάζει μεγάλους δίχρονους κινητήρες, οι οποίοι είναι οικονομικότεροι σε κατανάλωση, με λιγότερες εκπομπές ρύπων και φυσικά πολύ ελαφρύτερος από τους αντίστοιχους τετράχρονους των Mercury, Yamaha, Honda και Suzuki, ενώ θέλει service κάθε πέντε χρόνια.

Μιλάμε για ένα V6 δίχρονο κινητήρα 3500 κυβικών, ο οποίος έχει κόφτη στις 7000 στροφές, αποδίδει από 200 έως 300 ίππους (στην αγωνιστική του έκδοση φτάνει τους 385), είναι εντελώς άκαπνος και οι εκπομπές CO είναι τόσο χαμηλές που έχει την άδεια να χρησιμοποιείται σε όλες τις λίμνες και τα ποτάμια με τους αυστηρότερους οικολογικούς περιορισμούς. Το μυστικό του είναι φυσικά η τεχνολογία άμεσου ψεκασμού και η εξέλιξή του από το πρωτότυπο της Orbital. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που ένας δίχρονος κινητήρας καταφέρνει να καίει λιγότερη βενζίνη και να βγάζει λιγότερα επιβλαβή καυσαέρια από την εξάτμισή του. Όχι μόνο αυτό, αλλά οι συγκεκριμένοι εξωλέμβιοι προσφέρουν καλύτερες επιδόσεις από τον τετράχρονο V8 της Yamaha με τους 350 ίππους και τον υπερτροφοδοτούμενο in-line 6 των 350 ίππων της Mercury. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι λόγο χωροταξικών προβλημάτων, οι δίχρονοι εξωλέμβιοι κινητήρες δεν μπορούν να έχουν εξατμίσεις με ογκώδη θαλάμους διαστολής (που είναι κρίσιμο στοιχείου για τους δίχρονους κινητήρες), τότε καταλαβαίνουμε ότι η απόδοση των E-Tec Gen II κινητήρων της Evinrude θα μπορούσε να ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Άρα η εφαρμογή της συγκεκριμένης τεχνολογίας σε έναν κινητήρα μοτοσυκλέτας, όχι μόνο δεν είναι οπισθοδρόμηση ή απλώς επιθυμία μερικών ξεμωραμένων που αναπολούν το παρελθόν, αλλά ένα βήμα εμπρός. Μην ξεχνάτε ότι τα λιγότερα μηχανικά μέρη που απαρτίζουν ένα δίχρονο κινητήρα, σημαίνει απλούστερη κατασκευή, δηλαδή λιγότερες εκπομπές CO στο στάδιο παραγωγής. Όσο προσευχόμαστε η BRP να δώσει εντολή στην Rotax να φτιάξει δίχρονους κινητήρες άμεσου ψεκασμού για μοτοσυκλέτας δρόμου, ας θυμηθούμε τις πιο εντυπωσιακές του παρελθόντος.  

Yamaha TZR 250 R

 

SUZUKI RGV 250 Γ

Honda NSR 250 R

Kawasaki H1

SUZUKI RG 500

 

Yamaha RD 500