Θέμα: Πίστα παγκοσμίου στην Ελλάδα

Μπούρδες προδιαγραφών Formula 1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/5/2019

Με αφορμή την είδηση πως η ισπανική RACC που διοργανώνει τον ισπανικό αγώνα της F1, ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ δημόσια την Ισπανική Κυβέρνηση και τους Ισπανούς επιχειρηματίες ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΛΕΦΤΑ, για να παραμείνει ο αγώνας του Grand Prix της Βαρκελώνης στο ημερολόγιο της Formula 1, θέλουμε να πούμε μερικά πράγματα σχετικά με την ΜΠΟΥΡΔΑ που ακούγεται κάθε τρεις και λίγο, περί κατασκευής πίστας στην Ελλάδα προδιαγραφών Formula 1.

Η Formula 1 είναι μια τεράστια επιχείρηση που τζιράρει δισεκατομμύρια και πρόσφατα την αγόρασαν αμερικάνοι επενδυτές, προφανώς όχι γιατί τους αρέσουν τα αυτοκίνητα, αλλά για να έχουν κέρδος. Αγώνες για το πρωτάθλημα της Formula 1 μπορούν να γίνουν σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΡΟΜΟ και οι προδιαγραφές ασφαλείας που απαιτεί ο κύριος Bernie Ecclestone είναι πραγματικά αστείες με βάση τις κατασκευαστικές δυνατότητες της εποχής μας. Απόδειξη για αυτό δεν είναι μόνο ο αγώνας του Monaco, που κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως τον διατηρούν μονάχα για ιστορικούς λόγους, ούτε του Αζερμπαΐζάν , ούτε της Σιγκαπούρης, ούτε της Αυστραλίας. Απόδειξη είναι ο αγώνας που γινόταν στη Valencia, η οποία ως γνωστόν έχει την πίστα των MotoGP, αλλά τα αυτοκίνητα της Formula 1 έτρεχαν στους δρόμους γύρω από το λιμάνι!

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα κάποιοι πονηροί, που “πουλάνε” το όνειρο κατασκευής μιας εντυπωσιακής πίστας στην Ελλάδα, λέγοντας πως η κατασκευή της θα κάνει τους ανθρώπους της F1 να διοργανώσουν αγώνα στην χώρα μας. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι τόσο το ψέμα και οι ανημέρωτοι που πιστεύουν κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα είναι πως αυτή η μπούρδα έχει δημιουργήσει μια κακή νοοτροπία και κυρίως μια κακή νομοθεσία, που στην πράξη εμποδίζει την κατασκευή μια καλής πίστας στη χώρα μας. Πράγμα το οποίο θέλουμε εμείς, εσείς, όλοι μας! Όποιος έχει το κουράγιο να κάτσει και να διαβάσει την ελληνική νομοθεσία που αφορά τις προδιαγραφές για την κατασκευή αυτοκινητοδρομίου, πραγματικά θα φρικάρει με τις παράλογες απαιτήσεις του νομοθέτη. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι νόμοι περιγράφουν μια πίστα σαν του Abu Dhabi!!!!

Ούτε τις εποχές που οι Έλληνες εφοπλιστές έδιναν 10 και 15 εκατομμύρια ευρώ για έναν παίχτη δεν θα έβρισκες επιχειρηματία που να φτιάξει μια τόσο ακριβή πίστα.

Όμως ακόμα κι αν βρίσκαμε τον τρελό που θα ήθελε να πετάξει 100 εκατομμύρια για να φτιάξει μια πίστα στην Ελλάδα όπως την περιγράφει η ελληνική νομοθεσία, ποιος θα είχε τα χρήματα να την συντηρήσει; Η απάντηση είναι… ΚΑΝΕΙΣ!

Έχουμε βρεθεί στα εγκαίνια της πίστας στον Ορχομενό. Έχουμε πάει σε συνεντεύξεις τύπου όπου μας ανακοινώθηκε η έναρξη των έργων κατασκευής πίστας στην Πάτρα… Έχουμε βρεθεί καλεσμένοι σε εισηγήσεις, μας έχουν ζητηθεί γνωματεύσεις, προσκεκλημένοι σε ένα σωρό συζητήσεις... Και από τότε έχουν περάσει δεκαετίες!

Δυστυχώς, η λαχτάρα των φίλων του μηχανοκίνητου αθλητισμού για μια αξιοπρεπή πίστα κοντά στην Αθήνα, όπου μένει σχεδόν το 60% των Ελλήνων, γίνεται διαρκώς αντικείμενο εκμετάλλευσης. Η μεγαλομανία και η υπερβολή σε συνδυασμό με την ασχετοσύνη, είναι το πραγματικό εμπόδιο για την δημιουργία ενός φιλόξενου και βιώσιμου χώρου για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Οι πίστες δεν βγάζουν λεφτά από μόνες τους. Ως ιδιωτικές επενδύσεις έχουν τεράστια πιθανότητα να είναι ζημιογόνες, αν στραφούν μονάχα προς τους αγώνες. Όμως οι πίστες φέρνουν λεφτά στην τοπική κοινωνία και δημιουργούν θέσεις εργασίας στον ευρύτερο τομέα της οικονομίας. Αυτό που έκαναν οι Σέρρες είναι αυτό που πρέπει να κάνει η Νομαρχία Αττικής. Ασχέτως αν και εκεί η παραδοσιακή τοπικιστική μιζέρια έβαλε πολλές τρικλοποδιές στους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν και πραγματοποίησαν την κατασκευή μιας από τις ομορφότερες πίστες.

Η μεγαλομανία μας είναι λοιπόν το μόνο πρόβλημα. Έχουμε μπλέξει τα πράγματα ανάμεσα στην ύπαρξη της πίστας και της διεκδίκησης των αγώνων. Πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε αγώνες MotoGP και F1 στην Ελλάδα ή απλά μία πίστα για να βελτιώσουμε το ίδιο μας το είδος. Εμείς θέλουμε το δεύτερο, όπως είναι το παράδειγμα της έναρξης του μηχανοκίνητου αθλητισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας. Θέλουμε το παράδειγμα που για χρόνια το ΜΟΤΟ έχει δει να λειτουργεί εκεί, οδηγώντας πολλά νέα μοντέλα και έχοντας συνομιλήσει με τους ιδιοκτήτες αυτών των πιστών. Πίστες με μικρότερο κόστος κατασκευής σε παρεμφερή χωρίς κερκίδες, χωρίς απαιτητικές προδιαγραφές για αγώνες παγκοσμίου, αλλά που υπερπληρούν όλα όσα θέλουν οι αγώνες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, κι αυτές οι πίστες είναι συνέχεια γεμάτες από εταιρίες αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και ελαστικών, που τις χρησιμοποιούν για δοκιμές! Πίστες που δεν βασίζονται σε έναν ή δύο αγώνες τον χρόνο και σε μερικά track days. Υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις οι πίστες αυτές, όπως και η πιο ιδιαίτερη περίπτωση των Σερρών, έχουν λαμπρό μέλλον. Στο Καστελιόλι έξω από την Βαρκελώνη, ο ιδιοκτήτης της πίστας ανέλυε στο ΜΟΤΟ πώς την έκανε κερδοφόρα και έχει τους ντόπιους να χαίρονται μία εξωφρενικά καλή πίστα για track days που διαφορετικά είτε το εισιτήριό της θα ήταν τεράστιο, είτε δεν θα μπορούσε να είναι κερδοφόρα. Τα κατάφερε κάνοντας υποδομές για δοκιμές των εταιριών, έχοντας εγκαταστήσει ένα υπερσύγχρονο σύστημα τηλεμετρίας που στέλνει απευθείας δεδομέα στην Audi και την BMW, για παράδειγμα. Τα στέλνει σε πραγματικό χρόνο (!) στα κέντρα R&D στην Γερμανία. Αυτό τους εξασφαλίζει πως αντί για ολόκληρη ομάδα, στέλνουν μονάχα ένα αυτοκίνητο με οδηγό, στον οποίο συνομιλούν ζωντανά και δίχως να χάνουν χιλιοστό του δευτερολέπτου βλέπουν τι γίνεται σε κάθε στροφή! Κι έτσι η συγκεκριμένη πίστα έχει συνέχεια δουλειά και κλεισμένες ημερομηνίες. Αντίστοιχα στην Σεβίλλη το Μοντεμπλάνκο. Που όλο το DTM ξεχειμωνιάζει εκεί… Κοινό χαρακτηριστικό τους; Πώς δεν είναι πίστες για F1 ή για MotoGP, είναι όμως αυτό που θέλει η τοπική κοινωνία και που χρειάζονται πολλές εταιρίες. Με τον καιρό της Ελλάδας και με την αγορά γης να είναι σε ύφεση κάτι τέτοιο είναι το παράδειγμα που θα έπρεπε όλοι να κοιτούν, αλλά όχι. Εμείς θέλουμε σαράι, το παλατάκι είναι μικρό για την αφεντιά μας…

Ας ξεκινήσουμε από εκεί λέμε εμείς, κι όταν βελτιωθεί το είδος μας και φύγουμε από την νοοτροπία της καφετέρειας, τότε και οι αγώνες του παγκοσμίου μόνοι τους θα έρθουν... 

Άρειος Πάγος και Μοτοσυκλετιστικά «Hoaxes»

Καμία αλλαγή δεν συνέβη με την διήθηση!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/3/2017

Από εχθές έχουν αρχίσει οι βαρύγδουποι τίτλοι και οι τυφλές αναπαραγωγές ενός άρθρου που δημιουργήθηκε με ένα και μόνο σκοπό, να κυνηγήσει τα «κλικ», λέγοντας ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε για την νομιμότητα της διήθησης. Αν το δεις έτσι, το άρθρο αυτό ήταν άκρως πετυχημένο και αυτός που το έγραψε δικαιολόγησε τον μισθό του, φέρνοντας τα πολυπόθητα κλικ στην σελίδα. Αύριο θα πρέπει να βρει κάτι καινούριο, και μία φορά την εβδομάδα αυτό το καινούριο να δημιουργεί και ντόρο. Για αυτή την εβδομάδα πέτυχε τον σκοπό του, πάει τώρα για την επόμενη.. αν είμαστε τυχεροί ο κύκλος αυτός θα κάνει πολύ καιρό, μέχρι να περάσει ξανά από την θεματολογία της μοτοσυκλέτας! Η «είδηση» είναι ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως οι μοτοσυκλέτες ευθύνονται σε περίπτωση ατυχήματος κατά την διάρκεια της διήθησής τους ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας. Μονάχα που δεν υπάρχει καμία είδηση. Ο νόμος είναι αυτός, ήταν πάντα έτσι, και ο Άρειος Πάγος δεν έχει τελεσιδικήσει σε τίποτα.

Αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η λάθος κουβέντα, ήταν μία απόφαση του δικαστηρίου – σύμφωνα πάντα με το «δημοσιογραφικό» άρθρο - που δικαιώνει οδηγό νταλίκας για τον σοβαρό τραυματισμό μοτοσυκλετίστριας που βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του, έπειτα από πρόσκρουση σε αυτοκίνητο, ενώ κινούταν ανάμεσα στις λωρίδες. Ο Άρειος Πάγος έπραξε το αυτονόητο στην συγκεκριμένη περίπτωση, εφαρμόζοντας τον νόμο, ο οποίος επίσης είναι σαφής και ορίζει ότι η διήθηση των μοτοσυκλετών ανάμεσα στα αυτοκίνητα απαγορεύεται. Παρόλο που στην πράξη υπάρχει καθολική ανοχή τουλάχιστον για κίνηση ανάμεσα σε λωρίδες με διακεκομμένη διαγράμμιση για να φτάσει η μοτοσυκλέτα εμπρός στο φανάρι, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το να περιμένει πίσω από τα αυτοκίνητα αυξάνει τις πιθανότητες να μετατραπεί σε δυστύχημα κάποιο τροχαίο. Χωρίς να υπάρχει κανένα παράθυρο νομικά για κίνηση ανάμεσα στα αυτοκίνητα σε αυτοκινητόδρομους και άλλες περιπτώσεις. Οπότε; Οπότε η απόφαση του Άρειου Πάγου, απλά στηρίζει τον νόμο και είδηση θα υπήρχε αν γινόταν να αλλάξει ο νόμος και ο Άρειος Πάγος εμπόδιζε κάτι τέτοιο να γίνει.

Η πραγματική είδηση της ημέρας, είναι πως η Ουάσιγκτον αποφάσισε από εχθές να επιτρέψει την διήθηση των μοτοσυκλετών, αν και κάτω από πολύ αυστηρές συνθήκες, ακολουθώντας το παράδειγμα της Καλιφόρνιας. Κάνοντας μία παρένθεση, εκεί πλέον το πρόβλημα είναι να ενημερώσουν τους οδηγούς των αυτοκινήτων πως ο νόμος έχει αλλάξει, καθώς το υψηλό αίσθημα της αυτοδικίας που επικρατεί εκεί, έχει οδηγήσει σε πραγματικά δολοφονικές πρακτικές, με τους οδηγούς των αυτοκινήτων να συγκρούονται επίτηδες με μοτοσυκλέτες που κινούνται ανάμεσα στις λωρίδες, πιστεύοντας ότι παρανομούν.

Η πραγματική είδηση της ημέρας, είναι πως η Ουάσιγκτον αποφάσισε από εχθές να επιτρέψει την διήθηση των μοτοσυκλετών

Η πιο σημαντική είδηση, σχετικά με την διήθηση, είναι όσα γράφαμε ακριβώς πέρσι, για την κίνηση της Γαλλίας να επιτρέψει την διήθηση πλήρως σε συγκεκριμένα σημεία που επιτηρεί, ώστε για πρώτη φορά να καταγραφεί αν και πώς επηρεάζεται η κίνηση των αυτοκινήτων. Απώτερος σκοπός, είναι καθολική εφαρμογή του μέτρου μετά από αρκετά χρόνια…

Κι ας πάμε στην δική μας κατάσταση. Έχοντας οδηγήσει στην συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών δρόμων, κάνοντας “lane filtering" στο Los Angeles “before it was cool", ως άλλος «ελληνάρας» που δεν σέβεται τους νόμους, και μπλέκοντας στο πραγματικό χάος που λέγεται κίνηση με σκούτερ σε ασιατική χώρα… η αλήθεια στην οποία έχω καταλήξει, είναι πως οι Έλληνες οδηγοί αυτοκινήτων είναι οι πλέον εκπαιδευμένοι σε αυτό που ονομάζουμε, διήθηση μοτοσυκλετών. Δυστυχώς αυτό το μάθημα έχει δοθεί με πραγματικό αίμα και όχι με εκπαίδευση, και ακόμα πιο δυστυχώς, συνεχίζεται ακριβώς έτσι, να μαθαίνουμε δηλαδή με τον άσχημο τρόπο. Παραμένει το γεγονός όμως, ότι οι Έλληνες οδηγοί περιμένουν τις μοτοσυκλέτες να κινούνται ανάμεσα στα αυτοκίνητα, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα τους ευαίσθητους με το “personal space” Αμερικανούς, που σε τέτοια περίπτωση αγχώνονται πραγματικά και δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.

Η Ελλάδα λοιπόν έχει εκπαιδεύσει –ξανά δυστυχώς- με αίμα τους οδηγούς της, κι έτσι αν υπάρχει μία χώρα στην Ευρώπη, που μία σωστή καμπάνια ενημέρωσης, αλλαγής των νόμων και οργανωμένης εκπαίδευσης, θα είχε άμεσο αντίκτυπο, είναι η δική μας. Από την Ελλάδα θα μπορούσε να ξεκινήσει η αλλαγή για την διήθηση σε όλη την Ευρώπη, πράγμα που απαιτεί το μοναδικό που λείπει από αυτή την χώρα, την πολιτική βούληση ή καλύτερα την όρεξη για δουλειά από την μεριά της πολιτείας. Αυτό βέβαια μπορεί ακόμα να γίνει, καθώς τίποτα δεν έχει τελεσιδικήσει, με την μορφή που παρουσιάζεται σε διάφορα άρθρα…

Από την Ελλάδα θα μπορούσε να ξεκινήσει η αλλαγή για την διήθηση σε όλη την Ευρώπη