Ο Τολστόι, ο Μπακούνιν, οι 4Τροχοί και το MOTO

Όταν ο σύμβουλος του Τσίπρα μας έριξε όλους σ’ ένα καλάθι
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/2/2017

Σε άρθρο του που ανέβασε στην κυβερνητική γωνιά, την «ΑΥΓΗ», ο σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού του Αλέξη Τσίπρα γράφει τις φράσεις:

«Εμείς διαβάζαμε Τολστόι, Βάρναλη, Ρίτσο, Λένιν, Μαρξ, Μπακούνιν. Αγαπούσαμε τον Ντοστογιέφσκι…» - «Εκείνοι διαβάζανε “4 τροχούς”, “Moto” και “Marie Claire”, όταν εμείς διαβάζαμε φιλοσοφία. Τους κοροϊδεύαμε ως αντιδραστικούς και αυτοί με τη σειρά τους μας κορόιδευαν ως γραφικούς και κουλτουριάρηδες.»

Στο ενδιάμεσο από αυτές τις δύο προτάσεις, ο Νίκος Καρανίκας, κάνει άλλο μεγάλο ατόπημα γράφοντας ότι: «…βγάζαμε συμπεράσματα από τον Πασκάλ και τον Μπρικνέρ», αγνοώντας ότι ο Γάλλος συγγραφέας Πασκάλ Μπρυκνέρ είναι ΕΝΑ πρόσωπο γιατί απλά έψαχνε γρήγορα στο Google και μπερδεύτηκε, φανερώνοντας με αυτό το λάθος ότι στην προσπάθειά του να τονίσει ιδεολογικές αντιθέσεις, βρήκε ότι συγγραφέα μπορούσε, και «κανά δυο τρεις» τίτλους περιοδικών και τα ανέφερε για να τονίσει ευφάνταστα (στο μυαλό του) το «αυτοί κι εμείς», αφού πρώτα μπέρδεψε την πολιτικοποίηση με την κομματοποίηση…

Στο μυαλό λοιπόν του Νίκου Καρανίκα όποιος διαβάζει MOTO ανήκει σε μία πολιτική παράταξη, πράγμα τόσο γελοίο, που από αυτό και μόνο δεν μπορούμε να του θυμώσουμε για όλα τα λάθη που κρύβει η πρότασή του. Απεναντίας βρίσκουμε ότι η αναφορά του μας τιμά γιατί φαίνεται ότι πέταξε τυχαία τίτλους περιοδικών, όπως τυχαία πέταξε συγγραφείς που δεν έχει διαβάσει, αφού τους ανακατεύει τα ονόματα με το ίδιο στυλ που ο κολλητός του ο πρωθυπουργός, βλέπει δύο νησιά εκεί που υπάρχει ένα, και βγάζει πρόγραμμα να επισκεφτεί την Λέσβο και μετά την Μυτιλήνη. Πάνω στην συγγραφική του δίνη, κι αφού έμπλεξε στο Google με τόσα ονόματα συγγραφέων, ο Καρανίκας μάλλον θα έψαχνε να βρει και μερικούς τίτλους περιοδικών, (με την λογική ότι τα περιοδικά τα διαβάζουν όσοι δεν είναι του πνεύματος) κι έτσι είναι μάλλον ευτύχημα που ήμασταν μέσα στις επιλογές του σύμβουλου Στρατηγικού Σχεδιασμού της κυβέρνησης. Γιατί αυτό αποδεικνύει ότι το MOTO είναι πιο αναγνωρίσιμο στον Νίκο Καρανίκα, από ότι είναι ο Πασκάλ Μπρυκνέρ κι έτσι δεν χρειάστηκε να ψάξει σε κανένα Google πριν πληκτρολογήσει τα τέσσερα γραμματάκια!

Μετά έγραψε κάτι ακόμα που την τόση δα ευτυχία μας -από την αναφορά- την μετέτρεψε σ’ ένα πυροτέχνημα θετικών συναισθημάτων και το γέλιο μας αντήχησε στα πέρατα του αστικού ιστού, όπως ακριβώς και το γέλιο του Οβελίξ στο τελευταίο σκίτσο κάθε κόμικ, όταν στήνεται το διάσημο γαλατικό τσιμπούσι! (Ζητάμε ταυτόχρονα και μία δυνατή συγνώμη για αυτό τον παραλληλισμό που μας ήρθε από ευτελή κόμικ και δεν ψάξαμε σε βιβλιοθήκες «κουότινκ» για κάτι πιο κοντά στο γούστο του Καρανίκα)  

Ο τρία σίγμα λοιπόν, (Σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού) συνεχίζει λέγοντας ότι οι αναγνώστες του MOTO είναι αντιδραστικοί… πράγμα που μόνο σαν κομπλιμέντο μπορούμε να το δούμε!

«Βάλε 2 κιλά Ρουσσώ να ανιχνεύσουμε Διαφωτισμό»

Με σοβαροφάνεια λοιπόν, να ευχαριστήσουμε τον Νίκο Καρανίκα για αυτή την αναφορά, που αν μη τι άλλο αποδεικνύει την αναγνωσιμότητα του περιοδικού μας, καθώς παραμένει στο μυαλό ακόμα κι αυτών που δεν είναι μοτοσυκλετιστές!

Προσωπικά όμως του οφείλω και μία απάντηση, καθώς αναλαμβάνοντας έναν τέτοιο τίτλο με ιστορία τριάντα ετών, σε μία από τις δυσκολότερες συγκυρίες, δεν γίνεται να αφήσω να εννοηθεί το παραμικρό. Από την εποχή που ήμουν μικρό παιδί, το MOTO έχει κάνει πολιτική μονάχα με την έννοια του αγώνα για τα δικαιώματα των μοτοσυκλετιστών. Την μείωση του ΦΠΑ στα κράνη, την έκδοση πινακίδων και διπλωμάτων, και τα έχει βάλει με όλους, είτε δεξιά, είτε αριστερά. Μακριά από κάθε παράταξη, μακριά από θολές ιδεολογίες το MOTO παραμένει η βίβλος του Έλληνα μοτοσυκλετιστή, ανεξάρτητα από αυτό που οδηγεί ή που του αρέσει και θα ήθελε να οδηγεί, πόσο μάλλον για την πολιτική του κατεύθυνση... ΜΟΤΟ σημαίνει ειδικός τύπος, και ειδικός τύπος σημαίνει ότι έχουμε εκείνη την πολύ σπάνια δυνατότητα στις μέρες μας, να απαντάμε στην ερώτηση «τι δουλειά κάνεις» και να λέμε «δημοσιογράφος» χωρίς να βλέπουμε γκριμάτσες… το ακριβώς αντίθετο στην δική μας περίπτωση…

Νίκο, το εμείς και το εσείς και ο χωρισμός σε παρατάξεις, να ξέρεις ότι είναι φασισμός από όποια μεριά κι αν το δεις, και την αριστερή και την δεξιά… Ο φασισμός έχει να κάνει με τον διαχωρισμό και πρέπει να αποφεύγεται από όλους το ίδιο. Στο περιοδικό υπάρχει κόσμος που ψήφισε την κομματική παράταξη που υποστηρίζεις και τώρα μουντζώνει στην ίδια κατεύθυνση με όλους τους υπόλοιπους.. είναι η κατεύθυνση της Βουλής, προς τα εκεί που μουντζώναμε και την προηγούμενη κυβέρνηση, που ήταν η χειρότερη αλλά τα καταφέρατε να σπάσετε το ρεκόρ. Ως σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού, δεν θα πρέπει να υπάρχει χρόνος για «ψαχτήρια στο Google» και κείμενα χωρίς ουσία, καιγόμαστε, έχουμε σοβαρά προβλήματα, να σου πω μερικά από τα δικά μας στα γρήγορα; Εκπαίδευση στην οδική ασφάλεια από τα σχολεία, (αντί για εκπαίδευση σε κομματική κατεύθυνση ) -  Μείωση ΦΠΑ σε κράνη και εξοπλισμό ασφάλειας αναβάτη – Θέσπιση και τήρηση κατώτερων προδιαγραφών πρόσφυσης σε όλους τους δρόμους – Επαναπροσδιορισμός των διοδίων τελών για τις μοτοσυκλέτες συγκριτικά με τα αυτοκίνητα (προς τα κάτω Νίκο, 70% είναι υπερβολή) – Επανασχεδιασμός των διαχωριστικών στηθαίων (οι μπαριέρες Νίκο) – Πλήρης αναγνώριση του δικαιώματος της διήθησης των μοτοσυκλετών και ένταξή της στην εκπαίδευση των υποψηφίων οδηγών. Αυτά για αρχή…

Μία εγκύκλιος δεν θα διορθώσει τα προβλήματα των διανομέων!

Χρειάζονται πράξεις - νόμοι υπάρχουν ήδη
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/12/2018

Στα ειδησεογραφικά site γενικού ενδιαφέροντας κυκλοφορεί η είδηση από εχθές πως έρχονται αλλαγές για όσους εργάζονται ως διανομείς, όμως όπως όλα δείχνουν όλο αυτό δεν είναι τελικά παρά μία προσπάθεια να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι, που πρόσφατα ανέβηκαν στην Θεσσαλονίκη.

Διότι νομοθεσία υπήρχε και υπάρχει, κι έτσι η συνέντευξη που έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Κόκκινο Θεσσαλονίκης» ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Ανδρέας Νεφελούδης, περισσότερο ρίχνει την μπάλα στο δοκάρι, παρά στα δίχτυα.

Αναφέρουν λοιπόν τα μεγάλα ειδησεογραφικά site αναπαράγοντας το ένα το άλλο, πως έρχεται εγκύκλιος που «επιτέλους» θα καθιστά υποχρεωτικό να παρέχει ο εργοδότης μοτοσυκλέτα!

Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός, πως το γράμμα του νόμου δεν έχει αφήσει ακάλυπτες τις εξωτερικές εργασίες, και πώς πάντα έπρεπε ο εργοδότης να παρέχει όλα τα «μέσα» που απαιτεί η εκπλήρωση μίας εργασίας. Διαφορετικά και συγκεκριμένα για το μεταφορικό μέσο, μπορούσε να προβεί σε ειδική συμφωνία εκμίσθωσης του ιδιωτικού μέσου του εργαζόμενου με το αντίστοιχο τίμημα, πράγμα που χοντρικά και δίχως πρακτική κάλυψη έναντι του νόμου γινόταν στην Ελλάδα ως: «δίνω τόσα για αυτές τις ώρες αν έχεις μηχανάκι δικό σου».

Όταν ήρθαν στο προσκήνιο οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, οι διανομείς προσπάθησαν να συνδικαλιστούν διεκδικώντας μία συλλογική σύμβαση με πρώτο και κυριότερο την παροχή του μέσου από τον εργοδότη κι έπειτα καλύτερο ένσημο από την στιγμή που το ρίσκο ήταν –και είναι- αυξημένο καθώς και μία σειρά από πολύ λογικά αιτήματα.

Το πρόβλημα είναι βέβαια πως δεν είναι καθόλου εύκολο να συνδικαλιστεί κανείς σε έναν κλάδο που βασιλεύει η μαύρη εργασία. Κι αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι από όσους δουλεύουν στον χώρο των παραδόσεων της εστίασης, τους φίλους delivery / deliverάδες / πακετάδες κτλ… πράγμα εγκληματικό με βάση την ήδη υπάρχουσα νομοθεσία!

Το άλλο θέμα που έχουμε εμείς μαζί τους, για να σας προλάβω στα σχόλια, είναι πως σπάνια χρησιμοποιούν κράνος, και ελάχιστα σέβονται τον ΚΟΚ, όμως αυτή είναι μία πραγματικότητα που ανταποκρίνεται σε ολοένα και λιγότερο κόσμο. Οι περισσότεροι βλέπουν πλέον πως οι διανομείς δεν παραβιάζουν τον ΚΟΚ περισσότερο από αυτό που κάνουμε όλοι οι μοτοσυκλετιστές στην Ελλάδα. Εξαιρέσεις υπάρχουν, και πάντα θα υπάρχουν, όμως ακόμη κι έτσι ας παρανομούν έχοντας πλήρη ασφάλιση καλυπτόμενοι από τους νόμους, καθώς αυτό είναι καλύτερο για τους άλλους την στιγμή του ατυχήματος…

Προς τι λοιπόν η ειδική εγκύκλιος που ο γενικός γραμματέας είπε χαρακτηριστικά στο ραδιόφωνο: «βγάζουμε αυτές τις μέρες την περίφημη εγκύκλιο μετά από μια πολύ μεγάλη επεξεργασία για το τι προβλέπει ο νόμος για να είμαστε προσεκτικοί απολύτως και να μην κάνουμε κάποιο λάθος».

Αυτό δυστυχώς ερμηνεύτηκε ως αλλαγές στον χώρο του delivery, όταν στην πραγματικότητα αυτό που είπε ο κ. Νεφελούδης, κι αρκετά θαρραλέα μάλλον, είναι πως εκεί στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας δεν είχαν ιδέα για το τι ορίζει ο νόμος και χρειάζεται να το ξανά δουν, πράγμα που τους πήρε και αρκετό χρόνο, σύμφωνα πάντα με τα δικά του λόγια!

Σύντομη απάντηση σε αυτό δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς πρώτα πρέπει να ερωτηθεί ο γενικός γραμματέας τι έκαναν τόσο καιρό, όπως επίσης και για το τι προτίθεντο να κάνουν, από την στιγμή που η μάστιγα στον συγκεκριμένο κλάδο δεν ήταν η νομοθεσία, αυτή ξανά λέμε πως υπήρχε και υπάρχει, αλλά το γεγονός πως κανείς εργοδότης δεν συμμορφωνόταν ενώ κυριεύεται το επάγγελμα από την ανασφάλιστη εργασία, πράγμα που μία εγκύκλιος για επιβολή παροχής μοτοσυκλέτας δεν μπορεί να λύσει σε ανθρώπους που δεν επιβεβαιώνεται το ίδιο το γεγονός της εργασίας!

Δυστυχώς δεν γίνεται να πανηγυρίσουμε μαζί με τους υπόλοιπους δημοσιογράφους γενικής ενημέρωσης, καθώς εκλαμβάνουμε αυτή την εξαγγελία ως μία προσπάθεια να κατευνάσουν τα πνεύματα στην Θεσσαλονίκη, εκεί που οι αντιδράσεις του κλάδου διανομέων ήταν πάντα μαζικότερες, παρουσιάζοντας έντονη συνδικαλιστική δράση και περισσότερες κινητοποιήσεις που το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί. Κι αυτό γιατί μέσα σε δύο μήνες έχουν καταγραφεί δύο ξεχωριστά περιστατικά ξυλοδαρμού από εργοδότες σε διανομείς, με την τελευταία περίπτωση να παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις στον Τύπο. Από την μία τα παραδοσιακά μέσα ανέδειξαν το θέμα που πήρε διαστάσεις και μπράβο, από την άλλη γίνεται προσπάθεια να ξεχαστεί, αφήνοντας να εννοηθεί πως το μόνο που χρειάζεται τελικά ήταν μία εγκύκλιος!

Είναι χαρακτηριστικό λοιπόν που ο κ. Νεφελούδης συνέχισε λέγοντας: «Η εγκύκλιος ξεκαθαρίζει τις υποχρεώσεις που έχει ο εργοδότης στα καταστήματα που έχουν delivery στην εστίαση και θα βοηθήσει πάρα πολύ στη διαδικασία κυρίως του ΣΕΠΕ, για να ξέρει τι ελέγχει, και βεβαίως το να μαζευτεί το "σύστημα" αυτό με τους τραμπουκισμούς και τις παραβατικότητες».

Ξεκάθαρα λοιπόν το ενδιαφέρον προς την μερίδα αυτή των εργαζομένων είναι πρόσκαιρο με βάση την δημοσιότητα που υπάρχει αυτή την στιγμή, όταν αυτό που χρειάζεται το επάγγελμα είναι ο συχνότερος έλεγχος. Και πάντα φυσικά με την ωριμότητα που πρέπει να έχει ένα σωστό κράτος, διότι το μυστικό είναι στο "συχνός" έλεγχος. Δεν βάζεις εξαντλητικά πρόστιμα αλλά τα αυξάνεις σταδιακά μονάχα σε εκείνον που επαναλαμβάνει την παρανομία, από την στιγμή που τόσο οι διανομείς όσο και η πλειοψηφία των μικρών μαγαζιών σίτισης είναι σε αυτό το επάγγελμα καθαρά βιοποριστικά και όχι επιχειρηματικά.

Γνώριμο κάθε κυβέρνησης σε αυτή την χώρα, οι εξαγγελίες για νόμους που έρχονται μέσα από γραμματείς και «πληροφοριοδότες» λες και βρισκόμαστε στην Πνύκα και ο δημόσιος διάλογος θα οδηγήσει κάπου. Στην προκειμένη περίπτωση είναι απαραίτητο να γίνουν συγκεκριμένες πράξεις, κι έτσι εκείνο που χρειάζεται από εμάς –ως μέσο- είναι να δώσουμε συνέχεια και μετά την περίφημη, όπως το ίδιο το υπουργείο την είπε, εγκύκλιο!