Διόδια και προσωπικά δεδομένα: Μας απάντησαν τέσσερα χρόνια μετά!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/11/2014

Ήταν αρχές του 2011, όταν οι εταιρίες παραχώρησης που εισπράττουν τα έσοδα των διοδίων τελών, άρχισαν να αποστέλλουν στην τροχαία τα στοιχεία των οχημάτων που δεν κατέβαλαν το τέλος διοδίων. Στις 5/1/2011 το περιοδικό MOTO στα πλαίσια έρευνάς του έκανε αίτηση στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, ζητώντας να μάθει αν η Αρχή είναι σύμφωνη με την επεξεργασία δεδομένων από τις εταιρίες, και αν ναι, τα σημεία που βασίστηκε η γνωμοδότησή της. Η απάντηση της Αρχής μας ήρθε εχθές, 13/11/2014!

Το διάστημα αυτό των τεσσάρων χρόνων που χρειάστηκε για να μας απαντήσουν (τι είναι άλλωστε τέσσερα χρόνια μπροστά στην αιωνιότητα!), είναι ακόμα ένας τρόπος για να αντιληφθεί κανείς τις διαφορετικές ταχύτητες αντίδρασης με τις οποίες κινείται το ελληνικό δημόσιο σε ότι αφορά τους πολίτες, σε σχέση με τις ανώνυμες εταιρίες. Ευτυχώς που δεν μας είπαν, τέσσερα χρόνια μετά, «Θα το ψάξουμε και θα σας ενημερώσουμε», γιατί και αυτό δεν είναι δύσκολο για τα ελληνικά δεδομένα…

Σχετικά με τις κάμερες λοιπόν, και την διασταύρωση των στοιχείων που κάνουν οι ίδιες οι εταιρίες, έχοντας στα χέρια τους τις πινακίδες, αλλά και τους αριθμούς πλαισίου από το Υπουργείο Μεταφορών, η Αρχή είναι σύμφωνη. Μάλιστα, σύμφωνα με την νέα Οδηγία 1/2011 οι εταιρίες απλά χρειάζεται να γνωστοποιούν στην αρχή την λειτουργία του συστήματος, και την επεξεργασία των στοιχείων, καθώς αυτά δεν είναι «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα». Διαφορετική λοιπόν αντιμετώπιση για τα «προσωπικά δεδομένα» και για τα «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα». Ο αριθμός της πινακίδας ανήκει στα πρώτα, τα πρόσωπα των επιβαινόντων στο όχημα ανήκουν στα δεύτερα.

Όσο λοιπόν οι εταιρίες καταγράφουν πινακίδες ή αριθμούς πλαισίου (για να μην ξεχνάμε ότι στα σύγχρονα αυτοκίνητα αυτός είναι εμφανής από το παρμπρίζ) δεν χρειάζονται την αδειοδότηση της Αρχής. Οι ίδιες οι εταιρίες βέβαια, σε επιστολές τους προς τους πολίτες, λένε ότι έχουν την άδεια της Αρχής, οπότε και σε επιστολή της προς τις εταιρίες η Αρχή ζητά να αναφέρονται απλά στην Οδηγία 1/2011, χωρίς να λένε ότι αυτή «υπέχει θέση αδειοδότησης».

Εν ολίγοις, το ελληνικό δημόσιο έδωσε το δικαίωμα σε ιδιώτες ν’ αστυνομεύουν απευθείας πολίτες. Αφού ενσωμάτωσε την μη καταβολή αντιτίμου διοδίων, στις παραβάσεις του ΚΟΚ, έδωσε και το δικαίωμα στις εταιρίες να στέλνουν απευθείας πρόστιμα σε όσους δεν πληρώνουν διόδια. Με την προϋπόθεση ότι υπάρχει φωτογραφία της πινακίδας την στιγμή της παράβασης…

Βέβαια εδώ υπάρχει και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό που οι εταιρίες προσπερνούν με διάφορους τρόπους:

«Ο Παραχωρησιούχος, μετά από παρέλευση 15 ημερών από την ημερομηνία βεβαίωσης της μη καταβολής, εντός των οποίων ο υπόχρεος θα δικαιούται να καταβάλει το οφειλόμενο τέλος με τον τρόπο που θα υποδείξει ο Παραχωρησιούχος, απαλλασσόμενος από κάθε άλλη επιβάρυνση, θα δικαιούται να ζητήσει και έκδοση διαταγής πληρωμής και για τα δύο αυτά ποσά με βάση την παραπάνω βεβαίωση»

Αν λοιπόν η εταιρία καταγράψει τα στοιχεία οχήματος που δεν πλήρωσε διόδια, τότε ο ιδιοκτήτης έχει 15 μέρες στη διάθεσή του να πληρώσει μονάχα τα διόδια, χωρίς κανένα απολύτως πρόστιμο (το οποίο είναι το 20πλάσιο του αντιτίμου). Βέβαια, σε όσες περιπτώσεις γνωρίζουμε εμείς, οι εταιρίες έχουν στείλει απευθείας "λογαριασμό" μαζί με το πρόστιμο.

Ακόμα όμως και αν εκδοθεί νόμιμα η διαταγή πληρωμής, τότε σύμφωνα με το άρθρο 272ΣΤ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας θα πρέπει να επιδοθεί εντός 30 ημερών αλλιώς παύει να ισχύει! Αν δηλαδή σας ψάχνουν και δεν σας βρίσκουν, τότε θα πρέπει να βγάλουν νέα διαταγή πληρωμής, νέα δικαστικά έξοδα κτλ… Η οποία διαταγή πληρωμής φυσικά, μπορεί και να ανακοπεί.

Στην απάντηση επίσης της Αρχής προς το MOTO, δεν αναφέρεται τίποτα για την κοινοπραξία ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε., πρότερα γνωστή ως "Άπιον Κλέος Αυτοκινητόδρομος Α.Ε.". Δεν μας λένε αν έχει γνωστοποιήσει και η παραπάνω εταιρία την καταγραφή των στοιχείων των οχημάτων, ως οφείλει, πριν αρχίσει να τα επεξεργάζεται. Θα τους ρωτούσαμε για αυτή την παράλειψη, αλλά φοβόμαστε ότι θα περάσουν άλλα τέσσερα χρόνια μέχρι να μας απαντήσουν!

Ολόκληρη η απάντηση προς το περιοδικό:

(σημείωση: Το ερώτημα στάλθηκε στις 5/1/2011, αριθμό πρωτοκόλου πήρε στις 10/1/2011. Πέντε μέρες για να πρωτοκοληθεί, σχεδόν τέσσερα χρόνια για να απαντηθεί!)

Ετικέτες

Πυροτεχνήματα τεχνολογίας στην μοτοσυκλέτα

Γρήγορη άνοδος, μεγάλο μπαμ και απόλυτο σκοτάδι αμέσως μετά…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/3/2017

Πώς μερικές από τις ειδήσεις που βλέπουμε, είναι μόνο τίτλοι.

Ήταν ακριβώς ένα χρόνο πριν, όταν στην Silicon Valley έγινε κάτι για πρώτη φορά στον τομέα του οικονομικού ελέγχου. Σε αυτό το μέρος κάθε λεπτό που περνάει, ανακοινώνεται και κάτι που «έγινε για πρώτη φορά», ωστόσο όταν μιλάμε για οικονομικό έλεγχο σε εκείνο το χάος, τότε πρόκειται για πραγματικά κάτι το πρωτοποριακό. Έχοντας προσωπική εμπειρία από τον τρόπο δουλειάς εκεί, είναι δύσκολο αρκετά να αυτοπεριοριστώ στην ανάλυση που απαιτεί ένα τέτοιο άρθρο, αλλά θα κάνω ότι καλύτερο για να παραμείνουμε στο χώρο της μοτοσυκλέτας και να συνοψίσω τα πάντα σε λιγότερο από τριακόσιες λέξεις:

Στην Silicon Valley θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει πυροτέχνημα

Για να φτάσει στο σημείο η SEC (Securities and Exchange Commission) να προειδοποιεί με επέμβαση, σημαίνει ότι το πράγμα έχει ήδη ξεφύγει. Ο λόγος που η SEC πραγματοποιεί προειδοποιήσεις όταν η φωτιά ήδη καίει αντί για απευθείας επεμβάσεις, χωρά πολύ εξήγηση αλλά φαίνεται πλέον πως είναι ένα από τα βήματα που ακολουθούνται κάθε φορά που πρόκειται μία «αγορά» να επανέλθει στην πραγματικότητα. Έτσι έγινε με την φούσκα των "dot.coms", έτσι και με την κτηματαγορά. Αργότερα, τον Σεπτέμβριο του ’16, είδαμε το πρώτο πυροτέχνημα στην μοτοσυκλέτα. Τα έξυπνα κράνη της Skully, για τα οποία διαβάσαμε τόσους βαρύγδουπους τίτλους, αποδείχτηκαν ένας πυκνός καπνός και η εταιρία έκλεισε αφήνοντας χρέη εκατομμυρίων, μέσα από μία σειρά κατηγοριών για κακοδιαχείριση των χρημάτων, έξοδα σε στριπτιτζάδικα και ακριβά αυτοκίνητα. Τα χρέη εκατομμυρίων σε μεγάλες εταιρίες είναι το λιγότερο –όπως θα καταλάβετε- αλλά με την πτώχευση μένουν ξεκρέμαστοι και όσοι στήριξαν την εταιρία μέσω “Crowdfunding” πληρώνοντας ακόμα και $1.500 για να παραλάβουν το κράνος με HUD. Για τις ταχύτητες της Silicon Valley όλα αυτά είναι αρχαία νέα, ξεχάστηκαν ήδη, όμως η αφορμή για αυτό το άρθρο είναι πως τώρα μαθαίνουμε ότι οι ιδρυτές της Skully, είναι έτοιμοι να αντλήσουν νέα κεφάλαια για να προωθήσουν μία νέα start-up. Οι εταιρίες αυτές είναι εδώ και λίγα χρόνια ο νέος στόχος του οικονομικού τζόγου και ταυτόχρονα, εξαιτίας του ευνοϊκότατου τρόπου φορολόγησής τους, ένας υπέροχος τρόπος εμφάνισης εξόδων από τους κατασκευαστές. Σε οποιοδήποτε άλλο χώρο, η τεράστια αποτυχία και η αποκάλυψη σκανδαλωδών πρακτικών στα οικονομικά μίας εταιρίας, θα είχε διακόψει κάθε επαγγελματική πορεία για τους αδελφούς, Weller, ιδρυτές της Skully. Στην Silicon Valley όμως θεωρείται άριστη προϋπηρεσία να έχεις δημιουργήσει το πυροτέχνημα, καθώς αυτό από μόνο του τρέφει το παιχνίδι που παίζεται από την πλειοψηφία πλέον του τεράστιου κύκλου δισεκατομμυρίων που πλανάται πάνω από την Silicon Valley.

------------------------------------------------

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε όλο και περισσότερες εξαγορές start-up από κατασκευαστές, μαζί με επίσης βαρύγδουπους τίτλους για νέες HUD οθόνες στις μοτοσυκλέτες, διασυνδεδεμένες ECU που σου στέλνουν μηνύματα, Laser φώτα που διαβάζουν τον δρόμο, και πολλά ακόμα. Δεν είναι όλα τους πυροτεχνήματα. Στις περισσότερες από αυτές τις εταιρίες τα εκατομμύρια ρέουν για πραγματική έρευνα και εξέλιξη και όχι για να θρέψουν το χρηματιστηριακό παιχνίδι. Θα αναφερθώ και πάλι στο Motobot Yamaha, για ένα και μόνο λόγο, επειδή τυχαίνει να είμαι από τους ελάχιστους Ευρωπαίους δημοσιογράφους που έχει επικοινωνία με τον άνθρωπο που ηγείται της ομάδας, και μάλιστα θα πρέπει τις επόμενες μέρες να γίνει ένα άρθρο για το πόσο κοντά έχουν φτάσει στην αρχική εξαγγελία, να περάσουν τον Rossi! Για το Motobot λοιπόν επενδύονται τεράστια ποσά τα οποία, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, δεν πηγαίνουν σ’ ένα οικονομοτεχνικό παιχνίδι αλλά στην πρώτη προσπάθεια να κωδικοποιηθούν ψηφιακά, όλα τα παιχνίδια του ανθρώπου με τους νόμους της φυσικής κατά την οδήγηση μοτοσυκλέτας. Στην πράξη είναι σχεδόν αδύνατο να ξέρεις ποια start-up εξαγοράζεται για να γίνει παιχνίδι με φουσκωμένα έξοδα και χρηματιστηριακά προϊόντα ή πραγματική έρευνα και εξέλιξη. Υπάρχουν φορές που ούτε οι ίδιοι οι επενδυτές δεν το γνωρίζουν, καθώς είναι πάγια πλέον τακτική οι start-up να φουσκώνουν αριθμούς και να κατευθύνουν τις εντυπώσεις. Πριν από λίγα χρόνια, σε μία συνάντηση με manager της BMW στην Intermot, (που πλέον δεν εργάζεται για την εταιρία) η δήλωση ήταν σαφείς: «Επενδύοντας σ’ ένα πρωτότυπο από πηλό, φτιάχνοντας ένα μικρό κλαδί στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας –με την έννοια ότι πιθανότατα δεν θα οδηγήσει πουθενά- η απήχηση του εταιρικού σχήματος ενισχύεται πολλαπλάσια συγκριτικά με αυτό που θα λαμβάναμε αν απλά δίναμε τα ίδια σε διαφήμιση».

Μία εταιρία που πτωχεύει στην Silicon Valley, το κάνει με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και παράλληλα άλλες εταιρίες έχουν την ευκαιρία μέσα από την δική της πτώση, να δηλώσουν έξοδα σ’ ένα τεράστιο τζόγο  δισεκατομμυρίων, που όλα είναι προϊόν και η πτώση μαζί, όχι μονάχα η άνοδος. Παράλληλα όμως με αυτό το τεράστιο οικονομικό κέρδος με μορφή κάλυψης, οι κατασκευαστές έχουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν τίτλους, δηλώνοντας ότι εργάζονται πάνω σε μία συγκεκριμένη τεχνολογική καινοτομία. Τις περισσότερες φορές αυτό ακριβώς κάνουν, όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όλα είναι ένα καλοσχεδιασμένο πυροτέχνημα…