Suzuka 8 Hours - Επιστροφή του Hamamatsu στους αγώνες, μέσω της "πράσινης" οδού!
Ανακοινώθηκαν οι αναβάτες της εργοστασιακής ομάδας "Suzuki CN Challenge"
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
31/5/2024
Ανακοινώθηκαν τα ονόματα των αναβατών για την ομάδα "Suzuki CN Challenge", με τη Suzuki επιστρέφει με εργοστασιακή υποστήριξη στον δεύτερο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Αντοχής, στην πίστα της Suzuka, όπου θα αγωνιστεί στην κατηγορία “Experimental”, με στόχο τη συλλογή δεδομένων για το μέλλον των κινητήρων εσωτερικής καύσης και των αγώνων
Γνωρίζαμε ήδη ότι η ομάδα “Suzuki CN Challenge” θα συμμετάσχει στον 45ο 8ωρο αγώνα στην ιστορική πίστα της Suzuka, o οποίος θα διεξαχθεί από τις 19 έως και τις 21 Ιουλίου, με τη Suzuki Motor Company να προσφέρει πλήρη την πλήρη εργοστασιακή υποστήριξή της, αντίθετα με την τρέχουσα γραμμή της που τη θέλει να μένει μακριά από τους αγώνες, για να επικεντρωθεί στα ηλεκτρικά και γενικά "πράσινα" δίκυκλα. Τελικά όμως η "πράσινη" οδός, οδηγεί τους Ιάπωνες ξανά πίσω στις πίστες! Τώρα ήρθε η στιγμή να μάθουμε και τα ονόματα των αναβατών, με αυτούς που έχουν επιλεχθεί να έχουν δεσμούς με το εργοστάσιο του Hamamatsu, ενώ θα ριχτούν στη μάχη της κατηγορίας “Experimental”, με στόχο το μέλλον.
Συνολικά τρεις αναβάτες θα απαρτίσουν την ομάδα της Suzuki, αναβάτες οι οποίοι έχουν ήδη εμπειρία σε αγώνες αντοχής, αλλά και στη συγκεκριμένη πίστα. Ο Etienne Masson, αναβάτης της Yoshimura SERT Motul, είναι αυτός που βοήθησε την Suzuki να πάρει την νίκη στον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος EWC, στον 24ωρο αγώνα στην ιστορική πίστα του Le Mans. Μετρά ήδη έναν τίτλο Παγκοσμίου Πρωταθλήματος EWC το 2020, ενώ το 2023 βρέθηκε στη δεύτερη θέση. Από την άλλη ο Sodo Hamahara, έχει τρέξει ξανά στον 8ωρο αγώνα της Suzuka το 2017, με την εργοστασιακή ομάδα “Suzuki Endurance Racing Team”, προτού το Hamamatsu αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση… Τέλος, έχουμε τον Hideyuki Ogata, ο οποίος μετρά χρόνια εμπειρίας με τα GSX-R, έχοντας βρεθεί στον 8ωρο της Suzuka και από την άλλη πλευρά, ως ιδιοκτήτης ομάδας. Υπεύθυνος ομάδας είναι ο Shinchi Sahara, ενώ η Suzuki CN Challenge θα αγωνίζεται με τον αριθμό #0.
Η συγκεκριμένη κατηγορία δεν είναι κάτι που δημιουργήθηκε φέτος για πρώτη φορά στους αγώνες αντοχής. Βασική αρχή ίδρυσής της είναι να δοκιμάζονται καινοτόμες τεχνολογίες, που έχουν να κάνουν με τους αγώνες. Όπως είναι φυσικό οι τάσεις κάθε εποχής επηρεάζουν και τη συγκεκριμένη κατηγορία, η οποία φέτος αγωνίζεται με 40% συνθετικό καύσιμο. Κάτι τέτοιο προετοιμάζει το έδαφος για το 2027, όπου θα έχουμε 100% συνθετικό καύσιμο, όχι μόνο για τα EWC, αλλά και τα MotoGP και Motul WSBK, τα οποία ήδη έχουν 40% συνθετικό καύσιμο στις μοτοσυκλέτες τους. Ταυτόχρονα, η εν λόγω κατηγορία του EWC ασχολείται με τη δημιουργία βιώσιμων λύσεων σε ελαστικά και λιπαντικά, τα οποία επιβαρύνουν λιγότερο το περιβάλλον. Οι συμμετέχοντες στην συγκεκριμένη κατηγορία διακρίνονται από τα πράσινα number plate και τα κίτρινα φώτα.
Isle of Man TT 2024, Senior TT – Νικητής ο Davey Todd σε έναν δραματικό αγώνα - [VIDEO]
Εγκατάλειψη για τον Dunlop και πτώση, ευτυχώς ανώδυνη, για τον Hickman
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
9/6/2024
Την δεύτερη νίκη του στο IOMTT κατάφερε να πάρει ο Davey Todd, σε έναν δραματικό αγώνα Senior TT με τον αναβάτη της Milwaukee BMW να ολοκληρώνει πρώτος τους τέσσερις γύρους, 39,084 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Josh Brookes (Monster Energy BMW by FHO Racing) και τον Dean Harrison (Honda Racing UK) στην τρίτη θέση.
Ο παραδοσιακά τελευταίος αγώνας του Isle of Man TT, Senior TT, ολοκλήρωσε με εντυπωσιακό τρόπο τις δύο εβδομάδες του TT – μία δοκιμαστικών και μία αγωνιστική – δικαιολογώντας τον λόγο που αποτελεί την αυλαία του θεσμού. Η ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, βρήκε τον ομόσταυλο του Brookes, Peter Hickman στην πρώτη θέση με μέση ωριαία 135,523 μ.α.ω. (218,103 χ.α.ω.). Ο ρυθμός του έμοιαζε ότι ο “Hickey" είχε μπει στον δρόμο για νέο απόλυτο ρεκόρ. Δυστυχώς, όμως, στο Ginger Hall, τον περίμενε η πτώση, ευτυχώς χωρίς να τραυματιστεί – ή κάτι χειρότερο… Ο νέος θρύλος του Βουνού με 29 νίκες, Michael Dunlop είχε ήδη αποσυρθεί από τον πρώτο γύρο.
Η επιτυχία του Todd χάρισε στην TAS Racing την πρώτη της νίκη μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, όταν ο Adrian Archibald είχε κερδίσει τον αγώνα Senior TT του 2004. Ταυτόχρονα, η νίκη του Todd ήταν η 21η συνολικά, για την ομάδα του.
Η εκκίνηση δόθηκε στις 6:00 το απόγευμα (τοπική ώρα), με τις καιρικές συνθήκες στο Βουνό να είναι οι καλύτερες που είχαν υπάρξει ολόκληρη την ημέρα. Περνώντας από το Glen Helen, ταχύτερος ήταν ο Hickman, μόλις ένα δέκατο μπροστά από τον Todd. Στην τρίτη θέση με 2,3 δευτερόλεπτα απόσταση, βρισκόταν ο Dunlop, με τον Harrison μόλις 1,3 δευτερόλεπτα πίσω του, στην τέταρτη. Οι Brookes και James Hillier (WTF Racing Honda) συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Στην έβδομη θέση με ένα δευτερόλεπτο διαφορά, ακολουθούσε ο John McGuinness (Honda Racing). Στο μεταξύ, ο Jamie Coward της KTS Racing αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τον αγώνα, εξαιτίας του τραυματισμένου του ώμου που συνεχίζει να τον ταλαιπωρεί.
Φτάνουμε στην γέφυρα Ballaugh, με τον Hickman να συνεχίζει τον ταχύτατο ρυθμό του, αυξάνοντας την απόστασή του στα 1,5 δευτερόλεπτα. Αν και ο Dunlop παρέμενε στην τρίτη θέση, μετρούσε πλέον 4 δευτερόλεπτα από τον πρωτοπόρο. Ο McGuinness είχε καταφέρει να περάσει έκτος, με τον James Hind της North Lincs Components Suzuki να έχει σκαρφαλώσει στην έβδομη θέση.
Μέχρι να φτάσουμε στο Ramsey, ο Hickman είχε προσθέσει ένα ακόμα δευτερόλεπτο, έχοντας σημειώσει τον ταχύτερο χρόνο μέχρι στιγμής στην ιστορία, από το Ballaugh μέχρι το επόμενο σημείο ελέγχου, ενώ ο Todd είχε ανοίξει την ψαλίδα στα 6 δευτερόλεπτα από τον Dunlop. Ο Harrison ήταν μόλις δύο δέκατα μπροστά από τον Brookes, στην μάχη για την τέταρτη θέση. Σύντομα, όμως, η ατυχία ήρθε για τον Dunlop, ο οποίος αποσύρθηκε στο Bungalow, αλλάζοντας τα δεδομένα.
Στην ολοκλήρωση του πρώτου γύρου, γράφοντας 135,23 μ.α.ω. (217,631 χ.α.ω.) ο Hickman βρίσκεται 2,7 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Todd με μέση ωριαία 135,159 μ.α.ω. (217,517 χ.α.ω.). Ο Brookes είχε πλέον περάσει τρίτος, με τον Αυστραλό να σημειώνει 133,388 (214,298 χ.α.ω.). Harrison, Hillier και Mike Browne συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Ο τελευταίος μάλιστα, κατάφερε για πρώτη φορά να σπάσει το φράγμα των 130 μιλίων, γράφοντας πάνω στην IN Competition Aprilia 130,536 μ.α.ω. (210,077 χ.α.ω.). Η πρώτη δεκάδα αποτελούνταν από του McGuinness, Shaun Anderson (Team Classic Suzuki), Nathan Harrison (Honda Racing UK) και Dominic Herbertson (Burrows Engineering/RK Racing BMW).
Η εκκίνηση του δεύτερου γύρου, βρήκε τον Hickman να σημειώνει ένα ακόμα ρεκόρ μεταξύ δύο σημείων ελέγχου, από το Grandstand μέχρι και το Glen Helen. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να μεγαλώσει το κενό του στα 4,8 δευτερόλεπτα από τον Todd. Ο αναβάτης της Milwaukee BMW προσπαθούσε πιο σκληρά από ποτέ, όμως ο απίστευτος ρυθμός του Hickman τον άφηνε στην δεύτερη θέση, ανήμπορο να αντιδράσει.
Περνώντας από την γέφυρα Ballaugh, ο Hickman γράφει ένα ακόμα νέο ρεκόρ μεταξύ δύο σημείων ελέγχου, για να φτάσει τα 8,3 δευτερόλεπτα απόστασης. Ο ρυθμός του ξεκαθάριζε ότι είχε απασφαλίσει και όλοι περίμεναν να δουν αν ο Todd θα μπορέσει να απαντήσει. Κανείς δεν πήρε την απάντησή του, όμως, καθώς ο Hickman δεν θα έφτανε μέχρι το Ramsey, σημειώνοντας πτώση στο Ginger Hall. Σηκώθηκε γρήγορα, δείχνοντας ότι ευτυχώς δεν έχει τραυματιστεί. Αυτό σήμαινε ότι ο Todd βρισκόταν πλέον στην πρώτη θέση, με τον Brookes σχεδόν 20 δευτερόλεπτα πίσω του. Ο Dean Harrison είχε επιστρέψει στο βάθρο, βρισκόμενος στην τρίτη θέση.
Η ολοκλήρωση του δεύτερου γύρου με μέση ωριαία 134,789 μ.α.ω. (216,921 χ.α.ω.) από τον Todd, έφερε το προβάδισμά του στα 18,6 δευτερόλεπτα. Από την άλλη, ωστόσο, ο Brookes βρισκόταν επίσης στα καλύτερά του, σημειώνοντας τον καλύτερο προσωπικό του γύρο με 134,056 μ.α.ω. (215,742 χ.α.ω.), ενώ ήταν μόλις ο πέμπτος αναβάτης που έσπασε το φράγμα των 134 μιλίων. Χωρίς να απειλείται στην τρίτη θέση, ο Dean Harrison με 132,445 μ.α.ω. (213,149 χ.α.ω.), μπροστά από τον Hillier με 132,068 μ.α.ω. (212,542 χ.α.ω.). Browne και McGuinness συμπλήρωναν την πρώτη εξάδα. Ο χαμός που έλαβε χώρα στις μπροστινές θέσεις, είχε επιτρέψει στον Herbertson να περάσει έβδομος, μπροστά από τους Nathan Harrison, Rob Hodson και Michael Rutter.
Το μοναδικό υποχρεωτικό pitstop του Senior TT, χάρισε ακόμη μεγαλύτερη απόσταση για τον Todd, του οποίου η στάση στα pits ήταν 7 δευτερόλεπτα ταχύτερη από του Brookes. Ο αναβάτης της FHO Racing, με την σειρά του ήταν σχεδόν δέκα δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison, φτάνοντας στο Glen Helen για τρίτη και προτελευταία φορά. Ο Hillier έμοιαζε να έχει ασφαλίσει την τέταρτη θέση, ενώ ο Browne είχε ξεμακρύνει από τον McGuinness, ο οποίος έχασε αδικαιολόγητα πολύ χρόνο στα pits. Η πολύ καλή πορεία του Herbertson σταμάτησε απότομα στο Crosby, όπου αποσύρθηκε.
Ξεκινώντας τον τέταρτο και τελευταίο γύρο, ο Todd είχε ανεβάσει την ψαλίδα σε περισσότερο από μισό λεπτό, οδεύοντας για την δεύτερη νίκη του. Παρά το τεράστιο πλεονέκτημά του, συνέχισε να πιέζει, ανεβάζοντάς το κι άλλο. Χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα στον τελευταίο γύρο, ο 28χρονος έφερε την μοτοσυκλέτα του στον τερματισμό 39 ολόκληρα δευτερόλεπτα (!) μπροστά από τον Brookes, ο οποίος σημείωσε το καλύτερό του αποτέλεσμα στο TT με αυτή την δεύτερη θέση.
Ο Dean Harrison ήταν άνετα τρίτος, με τον έτερο αναβάτη της Honda, Hillier, πίσω του. Στην πέμπτη θέση βρέθηκε ο McGuinness, που κατάφερε να πάρει 7 δευτερόλεπτα απόστασης από τον εντυπωσιακό Browne. Ο Nathan Harrison τερμάτισε στην έβδομη, το καλύτερό του αποτέλεσμα στο TT. Ο καλύτερος προσωπικός γύρος του Anderson με 130,703 (210,346 χ.α..ω) τον βοήθησε να έρθει όγδοος, μπροστά από τους Rutter και Paul Jordan.
Ο αγώνας Senior TT αποτέλεσε, για μία ακόμη χρονιά το φινάλε του Isle of Man TT, του πιο ιστορικού και επικίνδυνου αγώνα στον κόσμο της μοτοσυκλέτας, αλλά και του μηχανοκίνητου αθλητισμού γενικότερα. Οι θαρραλέοι αναβάτες ανανέωσαν το ραντεβού τους για το 2025, με όλους όσους το παρακολουθούμε να μετράμε ήδη αντίστροφα για την επόμενη αναμέτρηση στους στενούς δρόμους του Βουνού.