MotoGP – Πλήρης ημερών έφυγε από την ζωή ο Cecil Sandford
Υπήρξε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 125 και 250 κυβικά και δύο φορές νικητής του Isle of Man TT
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
29/11/2023
Πέθανε σε ηλικία 95 ετών ο Βρετανός αγωνιζόμενος στα MotoGP και Isle of Man TT, Cecil Standford, ο οποίος μάλιστα χάρισε στην MV Agusta τον πρώτο της τίτλο στην ιστορία στα 125 κυβικά.
Γεννημένος στις 21 Φεβρουαρίου του 1928, ο Cecil Sandford στο Gloucestershire της Αγγλίας, ξεκίνησε την ενασχόλησή του με τις μοτοσυκλέτες συμμετέχοντας σε αγώνες MX και Grasstrack (παρόμοιο με το Speedway, αλλά με περισσότερους συμμετέχοντες). Έκανε το ντεμπούτο του στα GP το 1950, σε ηλικία 22 ετών με μοτοσυκλέτα της AJS και ομόσταυλό του τον, επίσης Βρετανο, Les Graham. Tο 1952 θα γράψει το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία της MV Agusta, χαρίζοντάς τον πρώτο της τίτλο στην ιστορία στην κατηγορία των 125 κυβικών.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1957 και έχοντας περάσει από Moto Guzzi και DKW στις κατηγορίες 125/250/350 κυβικών, θα καταφέρει να πάρει τον Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 250 κυβικών πάνω σε μία Mondial. Αυτή θα είναι και η χρονιά που θα κρεμάσει την φόρμα του, αποχωρώντας από την αγωνιστική δράση των GP.
Το γεγονός ότι αγώνες όπως το Isle of Man TT και το Ulster GP αποτελούσαν εκείνη την εποχή μέρος του προγράμματος των GP, έδωσε στον Standford την δυνατότητα να αναδειχθεί δύο φορές νικητής στο IOMTT, το 1952 και το 1957.
Το 2019 σε ηλικία 91 ετών επισκέφτηκε το box της MV Agusta, στα πλαίσια του GP του Silverstone, με τον τίτλο του γηραιότερου Παγκόσμιου Πρωταθλητή εν ζωή. Ένα ρεκόρ που μένει να δούμε αν θα υπάρξει κάποιος άλλος να το σπάσει.
Isle of Man TT 2024 - Χωρίς κανένα θάνατο αναβάτη, κάτι που έχει να συμβεί 12 χρόνια!
Ευχάριστα νέα για έναν από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού στον κόσμο
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
11/6/2024
Το 2024 ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές για το TT, καθώς κανένας αναβάτης δεν έχασε την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων διεξαγωγής του event, κάτι που έχει να συμβεί από το 2012 -εκτός των 2020 και 2021, όπου τα μέτρα για τον COVID 19 δεν επέτρεψαν να διεξαχθούν αγώνες.
Το Isle of Man TT είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μοτοσυκλέτας στον κόσμο, έχοντας ουκ ολίγες φορές διεκδικήσει τον δικό του φόρο αίματος στους δρόμους του Νησιού. Από το 1907, όταν και ξεκίνησε ως θεσμός, το TT έχει μέχρι και το 2023 στοιχίσει την ζωή σε 156 αναβάτες, στην διάρκεια των δοκιμαστικών και των αγώνων. Αν συμπεριλάβουμε και τους υπόλοιπους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στην διαδρομή του Βουνού (ManxGP, Classic TT), τότε το σύνολο ανεβαίνει στους 269.
Ο πρώτος καταγεγραμμένος θάνατος στο IOMTT, εντοπίζεται στις 27 Ιουνίου του 1911, όταν ο Βρετανός Victor Surridge σκοτώθηκε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, στο γνωστό σημείο Glen Helen. Δύο χρόνια αργότερα, στις 6 Ιουνίου του 1913, το Creg ny Baa ήταν το σημείο που ο επίσης Βρετανός Frank R. Bateman θα συναντούσε τον θάνατο, κατά την διάρκεια του αγώνα Senior TT, η πρώτη απώλεια σε διάρκεια αγώνα. Ο πρώτος Ιρλανδός που σκοτώθηκε στο IOMTT, ήταν ο Fred Walkner στις 19 Μαΐου 1914 στο St Ninian’s Crossroad, κατά την διάρκεια του Junior TT. Μην ξεχνάμε και τους θαρραλέους Marshals και διασώστες, οι οποίοι ακολουθούν με τις δικές τους μοτοσυκλέτες τους αγωνιζόμενους σε όλη την διαδρομή των 37,73 μιλίων (60,718 χιλιομέτρων), έτοιμοι να βοηθήσουν άμεσα κάποιο τραυματία.
Ανάμεσα στους "flying doctors", τους ιπτάμενους γιατρούς όπως τους ονομάζουν οι αγωνιζόμενοι, ο πιο γνωστός ήταν ο John Hinds, ο οποίος είχε βοηθήσει να σωθούν πολλές ζωές, κινούμενος ταχύτατα με τη μοτοσυκλέτα του ανάμεσα στους συμμετέχοντες του αγώνα, και φτάνοντας άμεσα σε πολλά ατυχήματα για να δώσει τις πρώτες βοήθειες. Δυστυχώς ο Hinds έχασε τη ζωή του σε ένα ατύχημα στα δοκιμαστικά του ΙΟΜΤΤ το 2015, όταν έπεσε πάνω σε τοίχο...
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο πρώτος νόμος που υποχρέωνε τους αναβάτες να φοράνε κράνος κατά την διάρκεια των αγώνων ήρθε πολύ αργότερα. Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1918, μαζί με την νέα ονομασία “Isle of Man Tourist Trophy” ήρθε και η εφαρμογή νέων κανόνων ασφαλείας, που έκαναν υποχρεωτική τη χρήση του κράνους! Δηλαδή μέχρι τότε μπορούσε να τρέξεις στον αγώνα, χωρίς να φοράς κάτι που να προστατεύει -πραγματικά- το κεφάλι σου! Άλλες εποχές, που ευτυχώς έχουν μείνει πίσω μας…
Το 2022, μετά από δύο χρόνια απουσίας από τους δρόμους του Νησιού, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, οι αγωνιζόμενοι σε μοτοσυκλέτες και sidecars επέστρεψαν για να βιώσουν ξανά αυτό το μοναδικό αίσθημα και με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να κατακτήσουν το Βουνό. Ήταν ταυτόχρονα και μία από τις πιο θανατηφόρες χρονιές, με συνολικά 5 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και 2 να τραυματίζονται σοβαρά. Ένας εξ αυτών μάλιστα, ο Mike Booth, έχασε το δεξί του πόδι, μετά την άσχημη πτώση του στην 26η στροφή της διαδρομής. Τελευταία φορά που είδαμε τόσο αίμα να χύνεται στην άσφαλτο ήταν το 1989.
Το 2024 ήταν μία από τις πιο σπάνιες χρονιές, με τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του ΤΤ να μένει -ευτυχώς- στάσιμος, χωρίς κανένας αναβάτης ή κάποιος από τους διοργανωτές και θεατές να χάνει την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων. Από το 1937 και μετά, μόλις δύο χρονιές ήταν που δεν υπήρξε κανένας θάνατος, συμπεριλαμβανομένου του Manx GP, το 1982 και το 2001. Αν βγάλουμε το μικρότερο “αδελφάκι” του TT, το οποίο πρέπει να περάσει κανείς για να βρεθεί στο θρυλικό IOMTT, τότε η τελευταία φορά που το Βουνό δεν θρήνησε κανέναν αναβάτη στις δύο εβδομάδες του TT ήταν το 2012.
Βλέποντας τα στατιστικά καταλαβαίνουμε γιατί η διαδρομή του Βουνού θεωρείται από τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο για αγώνες μοτοσυκλέτας, όμως ταυτόχρονα είναι και αυτό που γοητεύει όσους συμμετέχουν εκεί. Κανείς από τους αναβάτες δεν βρίσκεται εκεί χωρίς να γνωρίζει τους κινδύνους, όμως αναμφίβολα είναι χαρμόσυνη είδηση κάθε φορά που δεν έχουμε κάποιο θάνατο. Ελπίζουμε το 2024 να είναι η τρίτη χρονιά που δεν θα έχουμε κανένα θάνατο. Το πρώτο βήμα έγινε, με το δεύτερο να είναι το Manx GP, που αναμένεται να διεξαχθεί στις 22-26 Αυγούστου 2024.
